a
La première i'dnttion que l'on peut titer de cette observa
tion .Vest que si la marchandise a été remise h la disposition
du réceptïonnaire et que le prix du transport ne soit pas en
core acquittéle voiturier est fondé a en exiger un re^u,.
qui devicnt pour lui un titre accessoire, et en quelque sorte
indispensable; car si l'on nous disaitque, n'étaqt pas payé
sa lettre de voiture est en ses mains pour réclamer ce qui Ini
est dti nous répondrions que la reception de la marchandise
n'a qu'i être nice, il faudrait qu'il eütrecours a une audition
detémoins, a une procédure longue et dispendieuse, pour
la faire constater.
II nous semble done que, dans le cas précité, on lie peut
lui refuser tin re^u..
Mais nous sommes convaincus qu'on ne peut pas le lui re
fujér davantagelorsque les deux conditions indiquées par la
loi sont remplies. La loi a voulu que lorsqu'il a livré la
marchandise, et que le transport lui en a été payé sans re
striction, il n'y eiit plus d'action contre lui pour(raison des
dommages et intéréts aux quels auraient pu donner lieu le re
tard d'arrivée,' on les avaries des. objets rendus./Le récep
tionnaire est alors ceasé avoir reconnu le bón état de- ces mê-
mes objetset s'en ètre contenté., en un mot, en avoir pris
liitraison. C'est fort bien mais ce menie destinatairemuni
d une iettre d'avis de l'expéditeur et d'une copie de la leave
dec voitureénonfant les marchandises qui lui sont adressées
par tel voiturier, n'aurait qu'h attaquer ce voiturier pour tui
iivper cesdites marchandisesqu'aurait a ré.pondre ce dernier,
n'ayaut plus en main ^'original de sa lettre de voiture?.
Ce seraitde la part du-premier, tin trait peu délicat, et
B-uis voulons bien croire qu'il n'a-rive jamais cependant il
suitit de la possibility, pour'établir comipe incontestable
qu'on ne doit pas refuser au voiturier un re^u des objets par
lui livrés s'il le réclame.
On le peut d'autant moinsque, d'après 1'art. 103 du Co
de de comm'erce, le voiturier est garant, de la perte des ob
jets et des avaries. II lui importe done d'être en mesure de
constater au bésoin ou a l'expéditeurou au commission
naire chargeur, qui lui ont confié ia marchandise, qu'il l'a
jendue er ltvrée h sa destination, fidplement et eu bon état:
<o(, le moyen le plus sur. d'établir cette preuye, est un regu
du. destinataire,
Ajoutons que par 1'art. 101 du même.:Code, la lettre de
voiture forme un contrat entre l'expéditeur et le voiturier, ou.
entre l'ejtpéditeur, le cominissionnaire et le voiturier.
Commence comraissionnaire et le voiturier peuvent-ils éta-
bHr qu'ils ont accompli ce con-rat, la remise de la lettre de
voiture ne leur laissant aucune pièce justicauve i leur dispo
sition Un refu formel peut seul leur procurer cette facultè.
Concluons done enfin qu'on ae peut le refuser dans aucun cas.
Onurouvera peut être que nous nous sommes trop étendus
sur, un sujet de peu d'importanceet qui, dans la pratique
du commercese règle tout naturellement par l'usage.
Notrs en- demeurens d'accord i mais cela n'empêche pas
"i'ita.blir le point de droit, sauf erreur.
Bulk tin de Commerce.
De eerde afleiding die men uit. deze aanmerking kan trek
ken, is, dat zo dc koopmanfehap Is overgegeeven gevvordei
ter dispofitie van den Ontvanger, en het vervocrlcon nog nie
is voldaan geworden, de Voerman gegrond is een ontvang
blijk te eisfehen het geen voor hem een bijkomend, t
eenigermaatc onvermijdelijkbewijs, iswant zo men 0
zeidedat, niet betaald zijnde, de Vragtbrief in zijne handi
is om het hem verfchuldigde te vorderenzouden wy a
woorden dat de ontvang der koopmanfehap alleenlyk te 0
kennen was hij zou toevlugt moeten neemen tot een verhc
van getuigen tot een langwylig en kostbaar procedeere
om zulks uit te manken.
Het komt ons dén voor dat menin het Voorgemelde g
valhem geen ontvangblyk weigeren kan.
Maar wij zijn overtuigd, dat men'hem zulks ntet meerd-
weigeren kanwanneer de beide door de wet opgegeeven co;
ditien vervuld zyn. De Wet heeft gewild, dat wanneer ij
de koopmanfehap heeft geleverden het transport derzeli
zonder eenige bepaaling aan hem betaald is, er geen aq
meer tegen hem zou zynuit hoofde van fchade en intetif
fen waar toe de vertraagde aankomst of de befchadigingen *1)
overgebragte voorwerpen grond zouden hebben kunnen geevfi
De ontvanger wordt alsdan geacht den goeden (laat dier zei
de voorwerpen erken4 te hebben, er zich mede vergenoeg;
met één woord er leverantie van genomen te hebben. Dati
zeer wel; maar die zelfde ontvanger, voorzien van een adv|
brief van den expediteur en een affchrift van den vragtbrn
de koopnianlchappen uitdrukkende, die hem met zodanig
Voerman geadresfeerd, zijn, zoualleen den Voerman behoe»
aan te fpreeken om hem die gemelde Koopmanfchappen
leveren; wat zoude laatstgeinelde antwoorden, daar hij k
origineel van zijnen vragtbrief niet meer-in handen heeft!
1 Wij bekennen, dat het van de zijde des eerstgemelden el
gantsoh geen kiesfche trek zou zyn, en willen wel geloovei
dat het nooit gebeurd; evenwel de mogelijkheid daar vanl
genoeg om als onbetwistbaar vast te Hellen, dat men dl
Voerman geen ontvangblijk moet weigeren van de doör hé
geleverde voorwerpen wanneet* -u,,
Men kan zulks te .minder doen, daarvolgens Art. i
van het Wetboek van Koophandel de Voerman de waarborg
van 't verlies der voorwerpen en der befchadigingen. Hetj
voor hem van belang in ftèat te zyn om des noods te dj
blijken, of aan den Afzenderof aan den Commisfionaris inl
derdie hem de koopmanfehap vertrouwd hebben dat
dezelve getrouwelijk en in goeden Haat aan derzeiver befte
ming heeft verzorgt. Nu, het zekerfte middel om dat ben
daar te dellen is een ontvangblyk van den befteraden
vanger-.
Laat ons hier bij voegen, dat bij Art-. 101. van hetzeli
Wetboek, de Vragtbrief een Contract tnaakt tusfehen
Afzender en- den Voerman, of tusfehen den Afzender,
Commisfionaris en den Voerman
Hoe kunnen de Commisfionaris en de Voerman doen büjr
dat- contract te hebben vervuld daar- de overgave van
vragt hun geeneriei bewysftuk ter hunner verantwoord
laat Een fenneele ontvangblijk alleen kan hen dit vermo,'
geeven. Laaten wy dan, eindelijk, befluiten, dat men k
hetzelve in generlei geval kan weigeren.
Men zal misichien oordeelen dat wij ons al te breed ui'
laaten hebben over een onderwerp van gering belang, en f
welk in den loop des handels natuurlijk door het gebj,
wordt geregeld.
Wy ftemmen zulks toe; maar dat belet niet om een j
van rechten behoudens beter onderricht, daar te (lellen.
{Bulletin de Commerce.)