L E
Y
D E.
L E Y D E N.
A». 1813.
1». Ci
A F
F
I c
«ES,
ADVE RT ENTIE N,
A N
N
0 N
CES
A A N K 0 LN D l GINGEN
A V I
S
D I
V R S
B E R i G T E N
E T
E N
D E
VA N
VEND
RED! LE
MA!.
VRYDAG DEN 21 M E Y.
JURISPRUDENCE COMMERCIALS.
Question de Commerce.
S U I T E.
La consequence de ce qui précède est done, i. que le
tiers au nom de qui il a été tiré n'est obligé personnelle-
ment, qu'autant qu'il, en a donné l'ordre, ou qu'il.a approu-
vé ce qui a été fait;,», et que, dans le cas même oü Ton
ne saurait contester qu'il soit engagé si la provision n'a
pas été faitele tireur qui a agi en son nom et par son
ordre, en reste garaqt.
Ces principes sont également consacrés par M. Pardessus
«n son Traité au contrat et des lettres de change tome ier.
page 221maïs ce juvisconsnlte fait l'observation suivante:
u Si cette disposition de Cart. 115. du Code de commerce
«st une exception au droit communétablie en faveur du
preneur et de ceux quiaprès luideviennent porteurs de
;Ia lettre de change, on peut dire quelle ne ooncerne point
\telui sur qui la lettre est tiréeparee que toute exception
.devant étre renfermqe dans le cas pour lequel on l'a établie,
*et accepteur est censé avoir suivi la foi de la personne
pour le compte de qui la lettre a été tiréesans acquérir
de droits coiKre 1= tireur. CTel|e «t l'opinion de Savary,
Parère 76, et de Pothier, Contrat de change ïio. 105.
Seuiement il pourraitconformément a l'art. 1997 du Code
Napoléon, deraapder que celui-ci lui rapportdt l'ordre ou
le consentement de cette personne., afin de pouvoir recourir
xontre elle- Par suite de ces principes il ne serait pas fondé
déclarer qu'il n'entend accepter que pour le compte du
signataire de la leitre, sans prendre pour débiteur celui pour
ie compte de qui elle est tirée: k lettre étant rédigée de
m'anière a faire connaite que le tireur ne fait qu'exèeuter
des ordres qu'ik avait refus, il ne .paraitrait pas juste que
celui sur qui elle est tiréefut libre de changerpar une
acceptation motivée autrement que la lettre ne l'est elle-
inémele sort de celui qui l'a formée matériellementet
si l'on peut le dire, passivement. L'ordre de payer ,une
lettre de change étant un mandatcelui k qui ce mandat
est adressé ne semblerait pas fondé a l'exécuter autrement
qu'il ne lui est dor.néune telle acceptation ne devrait attri-
buer a l'accepteur des droits contre ce tireur, que s'il
était désavoué, paree qu'alors elle lui épargperait Taction
sn garantiea laquelle il serait exposé et qu'ayant géré
utilement son affaireeet accepteur devraitaux termes de
l'art. 1375 du Code Napoleon, étre indemnisé par lui."
Voyez tfo. 59.
HANDEL - RECHTSGELEERDHEID.
vraagstuk va n k o oï h an del.
•V E R V O L G
Het gevolg van het voorgaande is dan 1. dat de derde in wiens
naam getrokken is geworden niet perfoneel verantwoordelijk
is dan voor zo verre hij er ordre toe gegeeven of het geen ge
daan is goedgekeurd heeften dat2. in het geval zelfs waar
in men niet zou kunnen betwisten dat hij zich verbonden heb-
be, zo het Fonds niet is verzorgd geworden, de Trekker die
in zijn naam en op zijne ordre heeft gehandeld, daar voor de
waarborg blijft.
Deze beginfels worden insgelijks bekragtigd door den Heer
Pardesfus in zijne Verhandeling van het Contract en van de
TVisfelirieven eerfte Desl bladz. 221 maar die Rechtsgeleer
de maakt de vólgende aanmerking
Zo deze bepaalrng van Art. 115 van het Wetboek van
Koophandel eene uitzondering is aan 'tgemeene Recht, daar»
gefield ten voordeele van den Neemer, en van die geenen
welke na hem Houders worden van der. Wisfelbriefkan men
zeggen dat zij hem.niet raakt op vrien de [Visfel getrokken is*
om dat alle uitzondering beflotèn moetende worden in het ge
val waar voor die is daargeftelddie Aanneemer gerekend
wordt de trouw gevolgt te hebben van denperfoon, voor wiens
rekening de Wisfel is getrokken zonder rechten tegen dea
Trekker te verkrijgen. zodanig is de nieening van Savary
Voorftel 76 en van Pothier (Visfel- Courant No. 105). Al-
leenlijkzou hij ingevolge Art.1997 van het Wetboek Napo
leon kunnen vorderendat deze hem de ordTe of de toetten^
ming van die perfoon overgaf om zich op denzelven te-kunnea
verhaalcn Ten gevolge van deze grondbeginl'elen zou hij niet
gegrond zijn om te verltlaaren dat hij niet verrtaat te accep
teeren dan voor rekening van den Tekenaar des Wisfelszon
der den geenen voor Debiteur te neemen, voor wiens re
kening dezelve is getrokken. De Wisfelbrief gefield zijnde
op eene wijze om te doen kennen dat de Trekker niet andc 6
doet dan de ordres uitvoeren die hij ontvangen hadzou het
niet billijk fchynendat het den betrokkenen zou vrijftaan
door eene acceptatie, die op eene andere wijze gemotiveerd
was als de Wisfelbrief zelve, het lot te veranderen van dep
geen die denzelven Hoffelijken zo men het zeggen mag lij
delijk, heeft opgefteld. De ordre om een Wisfelbrief te betza
len eene lastgeeving zijnde, zou hij aan welken deze last»
geeving is geadresfeerd niet gegrond fchjjnen om die anders
uit te voeren dan hem dezelve gegeeven is zodanige eene
acceptatie zon aan den Acceptant geene rechten tegen dien
Trekker moeten toekennen, dan wanneer hij gewraakt wierd,
want als dan zou zij hem de actie tot verwaarborging befpaa-
ren, waar aan hy zou bloot gefield zijn; en dat, deszelfszaak
op eene nuttige wyze beftuurd hebbende die Acceptant door
hem fchadeloos zou moeten gefield wordenvolgens den in
houd van Art. 1375 van het Wetboek Napoleon.
O ♦'V059.
