'Het is nu een slechte tijdvoor emoties' Icnpcnicr Cultuur SCHRIJFSTER EDNA O'BRIEN: Annie M.G. heeft niets meer te zeggen Wij Qeloven. Maar niet in: "eigen schuld dikke bult." HET IS VERSTANDIG OM NU EEN NIEUWE AUTO TE KOPEN. B Leidse Courant I donderdag 12 november 1992 Edna O'Brien kwam onlangs met haar negentiende boek, maar vindt het schrijven nog steeds moeilijk. 'Schrijvers zijn lastpakken voor zichzelf. Ze zijn voor alles bang. Vertel mij maar wat daar zo vrolijk aan is' door BertJahsma Ze citeert de laatste zes regels van haar boek uit het hoofd, waarbij haar Ierse accent dooi de Engelse woordep heenrolt met de kracht van pure poëzie Edna O'Brien is in Nederland voor haar 'Tijden en getijden'; „Schrijven is een obsessie. Je doet het omdat je met dat zoge naamde normale leven niet uit de voeten kunt. Alles is pas echt, compleet, wanneer je het in een boek hebt laten uitkris talliseren. Zoals je de nerven van een blad pas ziet als er vorst overheen is gegaan". Edna O'Brien, zestig inmid' dels, neemt het schrijven niet licht. „Je bent Ierse, je bent een mooie vrouw, je schrijft... jij krijgt het nog moeilijk", had Saul Bellow haar al gezegd. Moeilijk heeft Edna O'Brien het altijd gehad. Al haar boeken gaan over de pijn van leven en liefde. Haar debuut 'Country girls' (1960) werd door de priester van haar parochie in het Ierse Tunam- grey vóór de kerk verbrand. De volgende vijf gingen in Ier land in de ban. Ze bevuilde het eigen nest. Ze schreef negatief over Ierland, over de knevels van de kerk, over seks. Neergesabeld Maar ook in Engeland werd wat misprijzend naar haar gekeken. O'Briens laatste boek kwam eerst in Amerika uit, daarna pas in het land waar ze woont. „lEngelsen houden niet van emoties", zegt ze, „en in een hoop opzichten ook niet van Ie ren. Ik ben neergesabeld. Het niveau van de kritiek is ge daald. Journalisten die net zo goed roddelrubrieken hadden kunnen schrijven, zetten nu het mes in literatuur. Ze vielen over het feit dat mijn vrouwelij ke hoofdpersoon een man op pikt". „Belachelijk. Mijn boek doet pijn, maakt bang, is rauw. Niet door de taal, maar door de emo ties. Er zit een prachtige regel in Fassbinders film 'Het huwe lijk van Maria Braun'. Maria bezoekt de gevangenis en de man die daar door haai* zit vraagt: 'Hoe is het in de we reld?'. Zij antwoordt: 'Het is een slechte tijd voor emoties'. Datzelfde gevoel heb ik". Moeder en kind 'Tijden en getijden' is het ver haal van een vrouw, Nell, die in opstand komt tegen de tirannie van haar echtgenoot en haar ouders. Er volgt een echtschei ding, een gevecht om haar twee zonen Paddy en Tristan, en ze raakt op drift op zoek naar lief de en avontuur. Haar zonen verlaten het huis en een van hen verdrinkt. Ze zit emotio neel aan de grond en moet op nieuw de wil vinden verder te leven. Een boek over moeders en kin deren. Edna O'Brien: „Een boek heeft altijd twee thema's. Dat wat je meteen herkent en een verborgen thema. Dit boek gaat aan de oppervlakte over kinderen die opgroeien, drugs gebruiken, een moeder die ze vast probeert te houden. Daar onder gaat het over de zuig kracht van die oer-relatie tus sen moeder en kind. Over ge boorte en verdrinking. Dat ver drinken ken ik op een manier zoals ik dingen tijdens m'n slaapwandelingen onderga. Ik heb het gevoel dat ik in de moe derschoot al eens verdronken ben". Hemingway Edna O'Brien ontvluchtte als meisje Ierland, waar ze opgroei de op de boerderij van haar ou ders en naar een kloosterschool ging. Ze trouwde met een oude re Engelse schrijver, Ernest Ge- bler, die inmiddels niemand meer kent. Toen ze in Londen een lezing over het werk van Hemingway had gehoord, ging ze zelf ook schrijven. Ze kreeg twee zonen, maar haar huwelijk strandde toen de leer linge de meester bleek te over treffen. Haar boeken werden steeds herkenbaarder een neer slag van haar eigen zoektocht in liefde en emoties, haar eigen falen en haar eigen opkrabbe len. De Engelsen noemden haar een 'male basher', een mannen- haatster, maar elke roman be wijst dat ze dat niet is. Want elke keer gaat ze de relatie weer 'No pain, no gain' lijkt haar motto. Wie niet waagt, wint ook niets. Ze zet sindsdien in haar werk een serie onafhankelijke, solitaire vrouwen neer die wor stelen met leven en liefde. Waarbij ze diep in haar eigen le ven graaft. Soms herkenbaar. Zoals de befaamde psychiater R.D. Laing herkend werd in de man die Nell in 'Tijden en getij den' aan haar angstvisioenen overlaat na een LSD-trip. Andersen „Ik ben geobsedeerd door wat er van binnen gebeurt", stelt ze. „Ik ben niet voor niets gek op Tsjechov. Ik vind Kundera knap, briljant. Maar als een we tenschapper. Ik mis het gevoel. Ik wil dat mensen mijn boeken net zo lezen als ik ze schrijf. Sartre heeft eens gezegd: 'Een boek lezen is een boek schrij ven'. Ik heb dat zelf ook: ik ken de mensen uit de boeken die ik lees beter dan ik mijn eigen bu ren in Londen ken". Ze is net terug uit Amerika waar ze lessen gaf aan de John Hopkins-universiteit. „Geen echte lessen. Schrijven kun je niet leren", corrigeert ze. „Ik heb voorgelezen. Tsjechov, An- dersens sprookje 'De Sneeuw koningin', een van de mooiste en diepste dingen dië ooit ge schreven zijn. Elk sprookje is in de eerste plaats een prachtig verhaal. Dat heb ik ze verteld: 'Ik haal mijn materiaal van de bodem van m'n ziel', zegt Edna O'Brien. zorg eerst dat je een goed ver haal hebt. Dan komt de litera tuur misschien wel. Ik heb daar in Amerika vooral geprobeerd mensen enthousiast te ma ken". „Schrijven is pijnlijk", bekent ze, „althans voor mij". Over schrijven in het algemeen is ze niet zo vrolijk. Iedereen schrijft maar. Het boekenvak is een fa briek geworden. Een filmster maakt een roman, de kapper schrijft thrillers: „Krankzin nig. Als we voor chirurgen de zelfde maatstaven zouden aan leggen die nu voor schrijvers gelden, zouden de lijken zich opstapelen". Angst Haar eigen werk karakteriseert ze als 'intens': „Ik haal mijn materiaal van de bodem van m'n ziel. Eugene O'Neill zei dat hij bij het schrijven voortdu rend in tranen was. Dat geldt voor mij ook. Eerst is er de angst dat je boek niet tot leven komt. Sommige boeken sprin gen van het papier, sommige blijven dood hout. Hoe je ook je best doet". Dan komt het moment van pu- blikatie, toch reden voor een klein feestje zou je zeggen. „Voor mij is dat wéér een nacht merrie. Schrijven is een gehei me daad, je doet het privé, in ui terste afzondering. Dat blaas je ineens op. Schrijvers drinken niet voor niets zo vaak. Ze zijn lastpakken voor zichzelf. Als ze niet schrijven, zitten ze er over in. Als ze wel schrijven zijn ze bang dat het niet lukt, en als ze publiceren zijn ze voor alles bang. Vertel mij maar wat daar zo vrolijk aan is. Niets". Edna O'Brien lacht er zuinigjes bij en zegt: „Als schrijver moet je in een constante staat van kinderlijkheid, van kwetsbaar heid leven. Je mag niet cynisch worden. Anders is het over. Een schrijver als ik moet blijven ge loven in liefde, in een soort God. Anders breek ik. Dat is de bo dem waarop mijn verhalen groeien". EDNA O'BRIEN: 'Tijden en ge tijden'. Vertaling: Marianne Verhaart. Uitgeverij Bzzztóh, Den Haag (f39,50). Vijf concerten Paolo Conté Den Haag De Italiaanse zan ger/pianist Paolo Conté komt in april voor een reeks van vijf concerten naar Nederland. De ex-advocaat die op ruim middel bare leeftijd van zijn hobby in de muziek zijn beroep maakte, begint zijn tournee hier in Maastricht (10 april). Vervol gens staan Amsterdam, (RAI, 11 april), Eindhoven (14 april), Utrecht (Vredenburg, 15 april) en Den Haag (Congresgebouw, 16 april) op het programma. De kaartverkoop voor al deze concerten start op zaterdag 21 november. Musea kopen modern glas Amsterdam Twee Neder landse musea hebben op een veiling van 20ste-eeuwse toege paste kunst bij Christie's in Amsterdam glaswerk gekocht. Boymans-van Beuningen in Rotterdam kocht op de veiling twee Vistosi-vazen van Ettore Sottsass aan. Ze passen goed in de collectie van Boymans, dat zich deels specialiseert op kunstnijverheid en design. Het Drents Museum kocht op de veiling twee Leerdam-vazen van Chris Lebeau. De geboden bedragen zijn niet bekend ge maakt. Soap-serie over de Golfoorlog Kairo - De Egyptische' seuse Inam Mohammi gaat deze winter een tel serie maken over het le Koeweit onder de Iraak zetting. Dit meldt het i kaanse blad Variety De serie, die 'Zwarte dijt. witte dromen' gaat heten^ de fictieve lotgevallen vi Arabische families van ve[®* lende nationaliteiten vide tijdens de bezetting var weit.Volgens de Egyptis- rische scenarist Rafiq S zal de serie tevens ingaan in Koeweit nog steeds ge\r? kwestie van 'vluchters en[ blijvers'. De opnamen hebben voor?ni, lijk plaats in Koeweit. ZesPe teurs afkomstig uit verscl[e£ de Arabische landen zuller medewerking verlenen. lfoc zal gebruik worden geir' van televisiebeelden. 01 Rafiq Sabban verwacht d^a' vijftiendelige serie, de e die over dit onderwerp je.r gemaakt, het goed gaat d<r de Arabische wereld, bé natuurlijk in Irak. 'en TONEEL DE LA MAR, AMSTERDAM Vrije produktie 'We hebben samen een paard' van Annie M.G. Schmidt. Regie: Christiaan Nortier. Decor: Patrick Theunisse. Kostuums: Yan Tax. Met Annet Nieuwenhuijzen, Trudy Labij, Rick Hancké, Hugo Haenen en Genio de Groot. Herhalingen: vanavond t/m 22 en 24 t/m 29 november Amsterdam (De La Mar), 19 december Rijswijk (Schouwburg), 22 en 23 december Leiden (Schouwburg), 8 en 9 januari Rotterdam (Zuid), 13 januari Zoetermeer (Stadstheater), 23 januari Papendrecht (De Willem), 2 en 3 maart Rotterdam (Schouwburg), 81/ m 14 maart Den Haag (Schouwburg), 18 t/m 21 maart Utrecht (Schouwburg), 26 maart Schiedam (Passage), 30 maart Gouda (Schouwburg), 31 maart Naaldwijk (Naald). doorRenée de Haan De manke sufferd gespeeld door een onbekend acteur krijgt als enige een open doekje in 'We hebben samen een paard'. Daarmee is alles gezegd over het nieuwe stuk van Annie M.G. Schmidt. Haar komedie over een driehoeksverhouding in een fysiotherapie-boerderij is niet leuk, het is zelfs nauwelijks toneel. Personages vertellen meer hoe de zaken in elkaar steken en hoe hun gevoelens liggen dan dat er uit dialogen een span ningsveld ontstaat. Bovendien is de humor die van dik hout zaagt men zelfs geen planken en heeft de schrijfster, die toch bekend staat om haar maat schappijkritiek, niets te mel den. Daarin zit de angel van deze treurige vertoning. Het is geen linkerhandje, het is geschreven door een rechterhand die eigen lijk niet meer wil. Die met paar- dekracht door theatermensen over de eindstreep geduwd is om toch alsjeblieft nog één keer dat ongeëvenaarde talent tot kpmisch met een gouden randje te vertonen. Meesterwerken trek je niet zomaar uit iemand, zelfs niet uit onze nationale bron van vermaak. Of dit stuk niet ongespeeld het archief in had gemoeten, laten we in het midden. Zeker is dat een vakkundige regisseur zwakheden had kunnen ver bloemen en leemtes op had we ten te vullen met eigen twinkel- tjes. Christiaan Nortier mist die gave. Hij behandelt 'We hebben samen een paard' als een mees terwerk, waarin elke zin en on zin vanzelf zijn werk zal doen. Zelfs in herhalingen brengt hij geen crescendo aan. En wie in zo'n decortje van gekleurde blokken de sfeer van het prik kelende platteland vervat, maakt Schmidt nog kanslozer dan ze al was. Met zijn spelers sprong hij al even onbezield om. Trudy Labij en Annet Nieuwenhuyzen gooi en alle ervaring uit andere ko medies in deze artistieke leegte, maar weten geen draaikolk van emoties of humor op gang te krijgen. Zelfs het feit datfet rivalen in de liefde zusjeit" blijft alleen maar een feitiel Hancké staat naast hen vee men misplaatst een man te le len die hij zelf niet kentyaE staan dat het publiek ietgs hem ziet. [oc Aardigste rj Hugo Heinen is in zijn q drukkelijke onnozelheid )kt schien nog wel de aardigstft dan Genio de Groot die meiu typetjes als enige de gieche^ i wekt. Bij John Lanting zotel niet door de audities koiit| Het is meligheid, een conrei satie voor het verder abscdj niet bevrijd kunnen scha<h dan wel glimlachend iets vidt worden. ;h« Het maakt triest dat nienrii zoveel liefde voor Annie Vïi Schmidt had, dat men hair bescherming nam. Dat deau kroonde keizerin van het wrei zo incompleet haar toneeaa rière moet eindigen, achw voelt een beetje als Jip za. Janneke. je cMaixfteri tail, met. in uut Van 279r <*xw m Deze keer hebben we een paar echte surprises. Om Sinterklaasavond nóg gezelliger te maken. Zelfs voor degene die een heel klein presentje zoekt is er licht. Al vanaf 15 pietermannen. Delft Zuiderstraat 178. Den Haag Leyweg 1128. Gouda Agniefenstraat 48. Leiden Haarlemmerstraat 188. Zoetermeer Promenade 265. .EEN WINKEL VOL HELDERE IDEEEI Leger J«Hcils, IXunstrjjt 15, 1012JL Amsierdim.Teleüxiii: 020-241703. Want als de regering haar zin krijgt, wordt op I januari a.s. de BPM, de Belasting Personenauto's en Motorrijwielen, ingevoerd en bovendien vervalt de huidige katalysator-subsidie. Maatregelen waardoor weliswaar enkele auto's in prijs kunnen dalen, maar tegelijkertijd zullen de prijzen van veel auto's stijgen*. Bovendien dreigen de fiscale voordelen voor lichte bestelwagens te vervallen, met als gevolg dat ook deze auto's belangrijk duurder worden doordat deze BPM-plichtig worden. Geld, waarvoor u niets extra's krijgt, maar dat regelrecht in de staatskas vloeit. De plannen liggen er, dus u kunt beter het zekere voor het onzekere nemen. En we willen u daarbij helpen. Als urtu'n Fiat Uno, Tipo of Tempra koopt**, levert u dat vele financiële voordelen op. Want we hebben besloten de inruilprijs van uw huidige auto tijdelijk te verhogen tot maximaal 2500 gulden boven de ANWB/Bovag koerslijst. Daarnaast betaalt u bij financiering door Fiat 'n jaar lang 0% rente. Uw voordeel: circa 1250 gulden***. En bovendien krijgt u van de Fiat-dealer ook nog 'ns 500 gulden contant cadeau. Al met al een voordeel van minimaal 4000 gulden. Besluit u echter om een Panda te kopen, dan hebben we ook goed nieuws. U hoeft 'm pas over een jaar te betalen. Dit levert u een voordeel op tot zo'n 1800 gulden****. U ziet, genoeg redenen om nu naar de Fiat dealer te gaan. Hij rekent exact uw voordeel uit. Fabrieksprijsverhogingen buiten bescl moet de nieuwe Fiat Panda. Uno. T.po of Tempra op kenteken staan. U Op basis van een gefinancierd bedrag van f 16,500,- voor 12 mj basis van een gefinancierd bedrag van 75% van de cataloguswaarde met ia Fiat Credit Nederland volgens gebruikelijke voorwaarden op basis van

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 12