irgentinië
s weer een
erieus land
VHS is vrijwel
zeker failliet
'Oostduitsers konden snelheid
van westerse economie niet aan'
Economie
itse rente verlaagd
GELD GOED
Pirelli dilemma
voor beleggers
A I 7
Leidse Courant i
zaterdag 17 oktober 1992 i i
3EN - De rente in Groot-Brittannië is giste-
,riaagd van negen tot acht procent en ligt nu op
agste niveau sinds juni 1988. De Bank of Eng-
de Britse centrale bank, gaf het signaal tot de
png via haar activiteiten op de geldmarkt. De
lerciële banken brachten kort daarop ook hun
:ente omlaag. De verlaging kwam voor de fi-
éle markten als een verrassing. De Britse mi-
van financiën, Norman Lamont, had de laat-
i herhaaldelijk onderstreept dat de inflatiebe-
ng het hoogste doel blijft. Dat leek weinig per-
Bf te bieden op een lagere rente. Gisteren ver-
Ie Lamont dat de verlaging „volledig consis
ts met de inflatiedoelstelling. Als de inflatie uit
hd loopt, wordt het monetaire beleid weer ver-
aldus de minister. Op de Londense effecten-
[veroorzaakte de renteverlaging gisteren flinke
winsten.
NKF verwacht
lagere winst
DELFT Kabelproducent NKF Hol
ding rekent voor dit jaar op een winst
daling van twintig tot dertig procent
ten opzichte van 1991. Dat heeft de
raad van bestuur gisteren in een tus
senbericht bekendgemaakt. Vorig jaar
verdiende het bedrijf, dat voor 51 pro
cent in handen is van het Finse con
cern Nokia, 36,5 miljoen. Aanleiding
voor deze negatieve bijstellling is de
vrij abrupte vermindering van de
vraag in juli en augustus. Deze is voor
NKF tevens aanleiding de produktie te
verlagen. We hebben de mensen ge
vraagd wat eerder vakantie te nemen.
Van algemene arbeidstijdverkorting is
geen sprake", aldus het bedrijf.
Werkloosheid Handelstekort van VS hoger
daalt langzamer
VOORBURG - Het aantal gere
gistreerde werklozen bedroeg in
de periode juli-september 1992
gemiddeld 288.000. Dat is 18.000
minder dan in de zelfde periode
vorig jaar. Het tempo waarin de
werkloosheid daalt neemt af. In
het eerste kwartaal van dit jaar
was de daling nog 32.000, in het
tweede 19.000. Het Centraal Bu
reau voor de Statistiek heeft dit
gisteren meegedeeld. Van de ge
registreerde werklozen waren er
70.000 jonger dan 25 jaar tegen
73.000 in dezelfde periode vorig
jaar.
WASHINGTON Het handelstekort van de Verenigde Staten is in au
gustus onverwacht sterk gestegen door een daling van de export. Het te
kort groeide tot 9 milard dollar, het grootste negatieve saldo sinds novem
ber 1990. In juli was er een tekort op de handelsbalans van 7,27 miljard,
aldus het Amerikaanse ministerie van handel gisteren.
Het tekort schoot over augustus met bijna 24 procent omhoog door het in
zakken van de export. Ondanks de sterke daling van de dollarkoers de
uitvoer wordt daardoor goedkoper liet de uitvoer de sterkste daling
zien in vijfjaar. De export viel in augustus terug met 6,1 procent. De in
voer verminderde daarentegen slechts bescheiden met 1,3 procent. Ana
listen waren teleurgesteld over het groter dan verwachte gat. Zij hadden
op een tekort van ruim 7 miljard dollar gerekend. Het bedrijfsleven moest
bijna in alle sectoren een daling van de export accepteren. Door de ver
slechtering van de economische toestand in de rest van de wereld vermin
derde de vraag naar Amerikaanse produkten. De uitvoer van auto's, ta
bak, kapitaalgoederen en industriële produkten daalde sterk.
(NS LINDENKAMP
sJOS AIRES - Ar-
ïië gedraagt zich op
misch terrein weer
•n serieuze natie. Na
jeriode van 40 jaar
irteren' nam presi-
Menem in 1989 het
itevig in handen. Het
heeft echter investe-
van buitenaf nodig
weer bovenop te ko-
volgende week bezoekt
jecretaris Yvonne van
van buitenlandse handel
tinië. In haar gevolg rei-
vintig ondernemers mee.
looy, die zich over de
minister mag noemen,
het Zuidamerikaanse
een aantal Investering
irmings Overeenkom-
ikenen. Deze zogenoem
ds moeten garanties bie-
egen onaangename ver
gen zoals nationaliserin-
Tegelijkertijd dienen de
agen om de aarzelingen
itentiële vaderlandse in-
jrders weg te nemen,
de Tweede Wereldoorlog
rde Argentinië tot de
rijkste naties op onze
ol. De bomen groeiden
de hemel totdat hoog-
vaanzin zich meester
e van de Argentijnse
in. In veertig jaar tijd
het land af naar het ni-
van een bananenrepu-
net een inflatie van Wei-
htige proporties.
Menem het roer van de
n 1989 overnam, is Ar
gentinië weer een serieus land.
De redder van het vaderland
laat geen moment onbenut om
deze boodschap de wereld in te
sturen. Onbeschaamd potver
teren is er niet meer bij; er
wordt weer gewerkt in Argenti-
Vruchten
Sinds minister Cavallo van
economische zaken in april
1991 de peso aan de dollar kop
pelde, zit er inderdaad weer
schot in het tangoland. Presi
dent Menem is vastbesloten
om Argentinië richting de Eer
ste Wereld te loodsen. Tot nu
toe kan hij bogen op redelijk
succes. Net zoals Margaret
Thatcher wist de verstikkende
macht van de vakbonden te
breken.
Minder overheid, meer parti
culier initiatief. Tientallen ver
liesgevende staatsbedrijven
zijn inmiddels geprivatiseerd,
hetgeen de failliete schatkist
zo'n slordige vijf miljard gul
den opleverde. Voorts is dras
tisch bezuinigd op de over
heidsuitgaven. De regels voor
buitenlands kapitaal zijn ver
gaand geliberaliseerd, terwijl
belastingontduiking sinds
kort streng wordt afgestraft.
Het beleid werpt zijn vruchten
af. De inflatie nam een duik
vlucht en is teruggebracht op
Zuideuropees niveau, de Cen
trale Bank zit ruim in haar bui
tenlandse deviezen dankzij
een constante kapitaalin-
stroom, de werkloosheid is met
zes procent relatief laag en de
buitenlandse schuld van 100
miljard gulden is geherstruc
tureerd volgens het Brady
Tijdens het bewind van president Alfonsin, vlak voordat president Menem in 1989 in Argentinië na 40 jaar 'potverteren' het heft stevig in han
den nam, werden supermarkten regelmatig geplunderd door burgers. foto: afp
Plan. De schouderklopjes voor
Menem en zijn economie-mi
nister Cavallo, het brein achter
het herstelbeleid, zijn op hun
plaats.
Het vertrouwen in Argentinië
is terug. Volgens experts staat
een periode van economische
bloei voor de deur. Tenminste,
als de investeringen aantrek
ken want daar ontbreekt het
nog aan. Staatssecretaris Van
Rooy is daarom samen met
vertegenwoordigers uit het
Nederlandse bedrijfsleven uit
genodigd om een kijkje te ko
men nemen in het 'herrezen'
Argentinië.
Ondanks de vooruitgang die
ontegenzeggelijk geboekt is,
blijft het economisch funda
ment echter gammel. Sinds de
invoering van het Plan Cavallo
is de Argentijnse peso lang
zaam bloot komen staan aan
overwaardering. De inflatie
wordt niet doorberekend in de
koers en de peso blijft één
Amerikaanse dollar waard. Ge
schat wordt dat de prijs voor de
lokale munt veertig procent te
hoog ligt. Minister Cavallo pie
kert niet over een devaluatie
want dat zou het startschot be
tekenen voor een nieuwe infla
tieronde.
De dure peso weerspiegelt zich
in de snel oplopende negatieve
handelsbalans. Het land wordt
overspoeld door een golf van
importartikelen. Prettig voor
de industrie die haar verouder
de machinepark op een goed
kope wijze kan moderniseren,
maar Cavallo's onverzettelijk
heid bezorgt de exporteurs
grijze haren. De uitvoer loopt
zienderogen terug, omdat de
Argentijnse produkten voor
het buitenland schreeuwend
duur zijn. Het economische
sprookje lijkt op een zeepbel.
Eén prik en het spat uitelkaar.
Ook president Menem en mi
nister Cavallo weten dat. Waar
zij op gokken is het patriottis
me van de lokale onderne
mers. Twee weken geleden rie
pen zij het bedrijfsleven op. om
massaal te investeren in het
nieuwe Argentinië. Belasting
verlaging en exportbevorde
rende premiers moeten de eli
te over de streep trekken.
Vooralsnog kijken de onderne
mers de kat uit de boom. Zij
kiezen liever voor korte-ter-
mijnwinsten op de beurs dan
voor geldinjecties in de pro-
duktieve sector. Buitenlands
kapitaal voor de Argentijnse
industrie blijft daarom onont
beerlijk. Vandaar dat Neder
landse ondernemers meer dan
welkom zijn. Wanneer de bui
tenlanders brood zien in de
herboren economie, dan vol
gen hun Argentijnse collega's
vanzelf. Althans daar gokt de
tandem Menem/Cavallo op.
'Minister' Van Rooy en haar
gevolg kunnen daarom reke
nen op een warm onthaal.
AMSTERDAM - Het doek
lijkt definitief gevallen voor het
omstreden vastgoedfonds VHS.
De aandeelhouders stemden
gisteren tegen een reddings
plan, wat volgens bewindvoer
der A. Leuftink „de laatste red
dingsmogelijkheid voor VHS
was". Komende week zullen di
rectie en bewindvoerders zich
over verdere stappen beraden.
Even leek de redding van het
veelgeplaagde VHS nabij. Don
derdag werd er een akkoord be
reikt tussen de belangrijkste
schuldeisers en de directie van
VHS. Vastgoedfonds Uni-In-
vest (UI) was bereid 14 miljoen
gulden in VHS te steken, waar
van 10 miljoen gulden bestemd
was voor de grootste schuldei
ser, de bank Van Lanschot. De
overige 4 miljoen gulden was
nodig om het jarenlange achter
stallige onderhoud aan het on
roerend goed te betalen. „Som
mige panden zijn zo slecht dat
het letterlijk binnenregent.
Met de winter voor de deur
moeten er reparaties verricht
worden, anders zeggen de
huurders massaal de huur op",
aldus Leuftink.
In ruil voor de kapitaalsinjectie
zou UI 90 procent van de aan
delen in VHS verwerven. Daar
toe wilde VHS nieuwe aandelen
uitgeven van nominaal 50 cent
per stuk. De uitstaande aande
len hebben een nominale waar
de van 5 gulden, dus die moes
ten worden afgestempeld. Er
bestond onder de aandeelhou
ders aanvankelijk veel verzet
tegen deze afstempeling. „Uni-
Invest krijgt voor 14 miljoen
gulden een belang van 90 pro
cent en de kleine aandeelhou
ders blijven met de brokken zit
ten", aldus een boze aandeel
houder. Anderen vermoedden
kwade opzet bij UI, omdat het
vastgoedfonds zelf een relatie
heeft bij Van Lanschot.
Laatste redding
Volgens Witteveen, directeur
van VHS, was het reddingsplan
van UI echter het enige alterna
tief. „We hebben met meer dan
20 partijen gesproken en UI is
de beste kandidaat. Als de aan
deelhouders niet akkoord gaan
met de afstempeling is het bin
nen enige weken afgelopen met
VHS. Vooral het acute opstap
pen van de huurders is een le
vensgroot probleem. De huren
zijn nodig om de rentebetalin
gen te voldoen. Als de huurin
komsten ophouden, verklaren
de banken ons failliet en blijft
er voor de aandeelhouders in ie
der geval niets over".
Dat laatste argument haalde de
tegenstanders de wind uit de
zeilen. Slechts één aandeelhou
der bleef tegen de afstempeling
van de aandelen, de advocaat
Heldring die optrad namens
Elan Securities. Elan Securities
is het bedrijf dat ineens opdook
met een belang van ruim 16
procent in VHS. Waarschijnlijk
behoren deze aandelen tot het
pakket aandelen dat een tijd ge
leden ineens spoorloos ver
dween. Nu het weer opdook
bleek het pakket groot genoeg
om de redding van VHS te
dwarsbomen.
Het afstemmen van het red
dingsplan leidde tot grote ver
ontwaardiging onder de aan
deelhouders en directie en cura
toren. „Dit zijn maffiapraktij
ken. Pure wraak op de bewind
voerders", aldus een paar woe
dende aandeelhouders. Achter
het pakket van Elan wordt de
hand van Robert Jan Doorn
vermoed. Deze Doorn is de oude
grootaandeelhouder en grote
man achter de schermen van
VHS. hij wordt er van verdacht
zichzelf verrijkt te hebben aan
VHS ten koste van de andere
aandeelhouders. Vorig jaar
werden hij en zijn maatjes door
de bewindvoerders uit VHS ver
wijderd en werden al zijn bv's,
waarin hij zijn belangen had on
dergebracht, failliet verklaard.
Doorn was zelf op de aandeel
houdersvergadering aanwezig,
maar ontkende dat hij iets met
het aandelenpakket van Elan te
maken had.
Wraak
Volgens directie en aandeel
houders was de afstemming
van het reddingspakket echter
de ultieme wraak van Doorn.
Zelf verliest hij ook, want zijn
aandelen zijn nu waardeloos ge
worden. „De onderwereld
houdt er een andere logica op
na dan de bovenwereld", was de
enige verklaring die een aan
deelhouder kon geven voor de
afstemming van het reddings
plan.
Leuftink kondigde aan een on
derzoek naar de handel en wan
del van de vormalige bestuur
ders van VHS in te stellen. „Als
er sprake is van onbehoorlijk
bestuur zullen we de oude be
stuurders persoonlijk aanspra
kelijk stellen voor het faillisse
ment". Los van het aangekon
digde onderzoek loopt er al een
enquête van de ondernemings
kamer naar VHS. Ook dit on
derzoek is er op gericht om
eventueel wanbeleid van oud
bestuursleden te onderzoeken.
IM VAN DER MEULEN
Italiaanse opera's wor
de mooiste waanzinari-
gezongen. Voor waan-
>roza van dezelfde schit-
ende kwaliteit kunt u te-
ht op de chefsetages van
imige grote Italiaanse
lernemingen. Op die eta-
zwaaien schier waanzin-
e optimisten vaak de
?ter.
edacht dit toen Pirelli Hol-
aankondigde 46,5 miljoen
delen a tien gulden tegen
koers uit te geven. Dit ver-
kelijke aandeel werd in de
n tachtig tegen een prijs
54 gulden op de Amster-
ïse effectenbeurs geïntro-
eerd. De huidige koers ligt
ele guldens boven die part
's van een tientje. Een lok-
nk is een recht van voor
voor de bestaande aan
houders.
de beurs is de emissiekoers
tien gulden 'idioot laag'
oemd, maar gezien de voor-
ichten voor de wereldban-
industrie kan 'iets aan de
ekant' net zo goed van toe-
'ing zijn. Overigens blijkt,
Michelin weer iets beter
lit en daarmee ontstaat
de beleggers een dilemma
de bovenste plank. Moet
aandeel Pirelli op de huidi-
idioot lage koers' worden
ekocht om te kunnen profi
le van een aantrekkende
kt of moet de emissie toch
r beter genegeerd worden,
laatste lijkt ondanks alles
labberd
belabberd de gang van za-
bij Pirelli is blijkt duidelijk
ien verlies in 1991 van 511
°en gulden. Door een an-
methode van afschrijven
Ide het verlies dit jaar
zodat het verlies in de
ste zes maanden terugliep
76 miljoen gulden. In hoe
ra hier sprake is van het
soort creatief boekhouden,
waarmee tot voor kort zo su
bliem werd gewerkt bij Philips
Electronics, weet ik niet.
Het is aardig u hier te herinne
ren aan twee artikelen uit
1989. Op 6 juni van dat jaar
schreef de Volkskrant: „In het
spoor van DSM en DAF hopen
de Italianen flink te scoren
met hun aandelen. In totaal
worden er negen miljoen op de
markt gebracht. Hiermee
wordt het aandelenkapitaal
vergroot met 25 procent. Het
bankensyndicaat dat de emis
sie begeleidt, heeft een optie
op nog eens twee miljoen
stuks. Vooralsnog rekent Pi
relli op een klapper van maxi
maal 638 miljoen gulden". In
hetzelfde artikel ook dit: „De
Britse investeringsbank Mor
gan Stanley presenteerde in
grote oplage een brochure
waarin uitgebreid de concur
rentie werd doorgelicht en die
na lezing tot de conclusie
moest leiden dat Pirelli zo'n
beetje de beste bandenfabri
kant ter wereld is
Afnemende vraag
Béste bandenfabrikant of niet,
ruim een halfjaar later werd al
wat zorgelijk gedaan over een
afnemende vraag naar auto
banden, waardoor concurrent
en marktleider Michelin werd
gedwongen zijn investerings
programma's te herzien, ter
wijl in juli 1990 een belangrijk
lager halfjaarresultaat werd
aangekondigd. In december
1990 werd verklaard, dat voor
1990 ongeveer quitte zou wor
den gespeeld. Het bleek uitein
delijk een verlies van 9,9 mil
joen gulden te zijn geworden.
Bij al deze ellende kwam nog
de mislukte overnamepoging
van de Duitse Continental
bandengroep. Die grap heeft
Pirelli de lieve som van ruim
500 miljoen gulden gekost.
Een boeiend aspect van de ko
mende emissie is, dat Conti
nental dezer dagen aangekon
digd heeft een belang in Pirelli
te willen nemen. Als de Duit
sers de gehele emissie overne
men hebben zij in elk geval een
50 procents belang. Enkele
aandeeltjes op de beurs bijge-
kocht en een meerderheidsbe
lang is een feit.
Bar en boos was ook een be
kendmaking aan de vooravond
van de aangekondigde emissie,
dat rekening diende te worden
gehouden met een nieuwe re
organisatie door de aanzienlijk
slechtere vooruitzichten.
Pirelli opereert in de verkeer
de branche, zodat de vraag ge
rechtvaardigd lijkt of enige
koersstijging in de lijn der ver
wachtingen ligt. Over een
eventuele hervatting van de
dividenduitkeringen spreek ik
liever niet.
Geschrokken
Het Pirelliconcern maakt au
tobanden en is dus een toele
verancier van de auto-indus
trie. De ernstigste problemen
voor Pirelli zijn een langere le
vensduur van die banden,
waardoor vervanging niet zo
snel behoeft te geschieden als
vroeger. Daarbij komt, dat de
produktie van nieuwe auto's
wereldwijd schrikbarend te
rugloopt. De berichten, die op
het ogenblik uit de auto-indus
trie worden ontvangen zijn
ronduit onheilspellend. Ern
stige omzetproblemen met als
gevolg zware concurrentie,
massa-ontslagen, alsmede
winsten, die in verliezen ver
keren.
Tegen deze achtergrond wekt
het geen verbazing, dat in
stanties als de Amsterdamse
effectenbeurs en de Vereni
ging van ^Effectenbezitters
(VEB) behoorlijk geschrokken
zijn van Pirelli's wilde plan.
Overigens, wie de analyse
volgt van die banken, die in de
beleggerswereld een naam
hebben te verliezen, komt al
snel tot de conclusie dat een
aandeel als Pirelli doodgezwe
gen wordt. In de oktoberuitga-
ve van 'Beleggingsperspectie
ven Nederland' van Pier son,
Heldring en Pierson (PHP)
wordt van Pirelli weliswaar
gezegd dat de relatieve koer
sontwikkeling in de afgelopen
twaalf maanden 12,3 procent
positief was, maar die gedegen
ogende studie werd op 2 okto
ber afgesloten - dat was dus
voordat het waanzinnige emis
sieplan van het Italiaanse con
cern wereldkundig werd.
Triest is tenslotte het feit, dat
in de bandenbranche altijd
nare dingen gebeuren. Denk
slechts aan de jarenlange el
lende bij Vredestein en aan de
vele fusies en liquidaties van
bandenfabrieken in binnen-
en buitenland. Elke personen
auto heeft weliswaar vier ban
den plus een reserveband no
dig, terwijl vrachtautocombi
naties vaak met een veelvoud
aan (veel zwaardere) banden
Europa doorkruisen. Die
vrachtwagenbanden slijten
natuurlijk veel sneller, maar
ondanks alles kan zelfs in uit
gesproken gunstige autojaren
niet gesroken worden van een
echt bloeiende industrie. En
aangezien de gehele auto-in
dustrie ellendig slecht draait
en vrijwel geen enkele top
functionaris nog enig licht aan
het einde van de tunnel ziet,
lijkt het verstandig het nobele
aanbod van Pirelli ondanks
eerder genoemd dilemma te la
ten voor wat het is.
Idoor
HENK VERKERK
DEN HAAG „Nederland
heeft traditioneel een gebrek
aan belangstelling voor Oost-
Europa. Toch heeft ons land be
hoefte aan een welvarend oos
ten", zegt Meijer Viol. „Wij
hebben veel mogelijkheden.
Ons imago is goed, we zijn prag
matisch en klein. Dat werkt in
ons voordeel. We hebben het in
Oost-Duitsland niet zo gek ge
daan. We kijken de kat uit de
boom, maar dat is onze han
delsgeest. Het is alleen jammer,
dat Nederland zich qua investe
ringen niet meer heeft geënga
geerd".
Hij weet waar hij over praat. Na
23 jaar bestuurslid te zijn ge
weest bij de raad van bestuur
van KNP werd Meyer Viol ge
vraagd in januari 1991 als di
rectielid van de Treuhandan-
stalt te gaan werken. Als enige
Nederlander naast 51 Duitse
directeuren. Ruim 11.000 be
drijven moesten worden ver
kocht, gesaneerd of geliqui
deerd. Daarnaast privatiseerde
Treuhand een gebied van 3,7
miljoen hectare, even groot als
Nederland. Een officier van jus
titie was speciaal benoemd voor
de interne controle op de 3000
medewerkers, van wie zeventig
procent Oostduits was.
„Speculatiedrift is het eerste
waarmee het oosten kennis
maakt", herinnert Meyer Viol
zich. „Ze hebben veertig jaar in
een totalitair systeem, in een
isolement geleefd. Door dat iso
lement kon het systeem zich
handhaven. Met lage prijzen
om de bevolking koest te hou
den. De snelheid, die de mark
en de politiek in Bonn stellen
was voor de mensen in het oos
ten niet bij te benen".
Museum
„Toen ik het eerste bedrijf zag,
dacht ik: dat kan zo naar het in
Mr. P.G. Meyer Viol, voormalig directeur van de Treuhandanstalt:
„De Letten moeten leren zich kritisch op te stellen tegenover hun
handelspartner". foto: vincent jannink
dustriemuseum. Later bleek
dat ze allemaal zo waren. Als er
al was geïnvesteerd gebeurde
dit op een manier die niet paste
in de wereldmarkt. Dat was bij
verkoop ook het probleem: hoe
waardeer je machines, die wel
produceren maar vijftig jaar
oud zijn".
Tijdens een lunchbijeenkomst
in Zutphen van de Nederlandse
maatschappij voor nijverheid
en handel zette Meyer Viol deze
week de problemen op een rij,
die hij het afgelopen jaar heeft
omtmoet bij de privatisering.
Het verouderde machinepark,
de factor arbeid, onroerend
goed en management. „Alles
was daar veertig jaar van bo
venaf voorgeschreven. Een on
dernemer hoefde niet eens de
balans op te maken, als er al een
balans was. Ze waren niet ge
wend aan discussies. Goedgelo
vig. Ze moeten leren zich kri
tisch op te stellen tegenover
hun handelspartner. Het den
ken moet van industrieel ge
richt naar dienstverlenend
gaan. Van monopolie-denken
naar concurrentie-denken. Van
arbeidsintensief naai- informa
tie-intensief.De Duitse wet
biedt het wettelijke kader. Het
mentale kader duurt veel lan
ger".
Letland
De klus in Berlijn is geklaard.
De divisie van Meyer Viol moest
130 bedrijven privatiseren.
„Wij hebben onszelf overbodig
gemaakt", concludeert hij.
Toch denkt hij niet, vlak voor
zijn vertrek naar Letland, dat
de ervaring die hij opdeed in
Berlijn in Riga meteen toepas
baar is: „Ten eerste hebben de
Duitsers geld en de onderne
mers die bedrijven kochten
geld.
Daar hoeven de Letten niet op
te rekenen. Zij hebben geen
geld, dus moet dat met certifica
ten, omdat ze ook niet alles aan
het buitenland willen verko
pen. Verder zijn Duitsers Duit
sers. Niet elke Let is Let. In de
hoofdstad Riga is zelfs de meer
derheid Russisch.
Het oud-bestuurslid van de
KPN kan aan een nieuwe klus
beginnen. Op de vraag waarom
een 68-jarige oud-ondernemer
nog eens als 'gastarbeider' naar
een Baltische staat vertrekt,
zegt hij beslist: „Zelf meewer
ken aan de verandering en het
feit dat ze je nodig hebben. Dat
gevoel heb je hier niet".
Informatie
Zelf gelooft hij dat het onderne
mersschap ter plekke moet
worden aangeleerd. „Winst ma
ken is daar nog een vies woord.
Ze zien het als een maffiaprak
tijk, als je goedkoop inkoopt en
duur verkoopt. Ons land is
groot geworden als handelsna
tie met zulke 'maffia-praktij
ken'. Er is geen geld. Als je het
aan de eigen burgers wilt verko
pen, dan moet je eerst kijken
hoe het management is. Het
westen, dus ook Nederland
moet voorwaardescheppend in
vesteren in de infrastructuur:
wegen, energie, informatie".
Volgens Meyer Viol is het juist
die informatie die uiteindelijk
de totalitaire regimes ten val
heeft gebracht: „Informatie is
hun natuurlijke vijand. Kennis
geeft mensen macht, maakt ze
mondig. Gorbatsjov is de ont
steker. Alleen door opening
naar het westen kon men vol
gens hem de enorme kloof op
het gebied van de informatie
technologie overbruggen".
Op de vraag of hij tevreden is
over het aantal economische
Doornroosjes die hij in zijn
Oostduitse jaar heeft wakker
gemaakt, aarzelt de onderne
mer: „Het gaat moeizaam. En
kelen schieten eruit. De mense
lijke kant van de verandering
bezie je als buitenstaander op
een afstand. En juist menselijk
gezien kunnen ze de verande
ringen niet bijbenen".
