Geldgebrek werpt schaduw op volgend Holland Festival „Als muzikant ben je een lopend staatslot" KUNST/RTV Amerikaanse saxofonist Charles Tyler overleden Michael Jackson schenkt kinderziekenhuis een ton £c*dóc6omoiit DINSDAG 30 JUNI 1992 AMSTERDAM - De be zuiniging op de omroepor kesten is een ernstige be dreiging voor het Holland Festival. Een produktie zoals de opera 'Prometeo' dit jaar is onmogelijk als de NOS niet langer via het gratis ter beschikking stellen van een omroepor kest kan optreden als co producent. De organisatie van het festival overweegt bovendien toekom stige edities drie in plaats van vier weken te laten duren om dat een festival van vier weken te begrotelijk lijkt te worden. Dat zei de directeur van het Holland Festival Jan van Vlij men gisteren tijdens een af sluitende persconferentie over het festival. Een van de hoogtepunten vol gendjaar wordt de opera 'Anti gone' van Ton de Leeuw onder regie van André Engel, waar van de muziek wordt uitge voerd door het Radio Kameror kest onder leiding van Rein- bert de Leeuw. De opera wordt ten tonele gevoerd in het voor malige zuiveringsgebouw van de gasfabriek in Amsterdam. Ook dit zal een co-produktie met de NOS zijn. Van de Ame rikaanse componist Steve Reich wordt het werk 'The Cave' uitgevoerd in de Beurs van Rerlage. Op het gebied van toneel en theater worden het Deutsches Theater met 'Ib sen's Gespenster' en het Picolo Theater uit Milaan geënga geerd. Centraal in het dansthe ater op het komende Holland Festival staan het werk van de Belgische choreografe Anna Teresa de Keersmaeker en een project in de Stadsschouwburg van vier jonge choreografen, uitgevoerd door Het Nationale Ballet en het Asko-ensemble. De gemiddelde zaalbezetting lag dit jaar nagenoeg op het zelfde niveau als vorig jaar, zo'n 82 procent. Het aantal bui tenlandse bezoekers kwam voor het eerst boven de 5 pro cent uit. Er zijn meer dan 39.000 kaarten verkocht. Uit schieters waren de uitvoerin gen van de opera 'Diensttag aus Licht', die uitverkocht was en die van 'Prometeo' die voor 90 procent waren uitverkocht. TROS-publiek door Tros zelf belachelijk gemaakt En toen was het ineens echt zomer, ook volgens de kalender, en gingAad van den Heuvel te water, in een motorbootje het land door, elke week een ander traject, en daar wordt ons dan in KRO-tijd verslag van gedaan. Net zoals de jongens en meisjes van Veronica verslag doen van hun campertrip door de Verenigde Staten, alleen laat Van den Heuvel ook wel eens iets zien van de omgeving waar hij vaart en zijn die van Veronica voornamelijk zélf in beeld. De popidaire Vlaamse presentator Carl Huybrechts is ook al te water. Hij heeft van de KRO opdracht gekregen elke woensdag een avondvullend zomerprogramma te presenteren, telkens vanaf een ander vaartuig ergens in ons waterland. De eerste keermas dat de Amsterdamwaar net Aad ook een bezoekje had gebracht. Het werd een moeizame avondveel semi-leuke improvisaties van Carl en veel te veel lekespel op de achtergrond door verklede mannetjes die deden alsof de Amsterdam' echt aan het varen was. Het ergste van het nieuwe seizoen is, tot nu toe, de poging van de TROS om de zomerse vrijdagavond op te fleuren met een zogenaamd amusematief programma. 'Vrijdag Robinson' heet het. Die titel lijkt even een lichtelijk onbegrepen verwijzing naar het beroemde avonturenboek van Daniel Defoe. Maar helemaal onbegrepen is het ook weer niet. Waarde op een onbewoond eiland gestrande Robinson Crusoe bij Defoe assistentie en gezelschap kreeg van een zwarte inboorling die hij naar de dag van de kennismaking 'Vrijdag' noemde, hebben de blanke TROS-presentatoren Jaap Jongbloed die ooit van Joosten was en nu van Crime Time) en Leonie Sazias (die van de Ojevaarsjo, jawel) zich verzekerd van de assistentie en het gezelschap van de zwarte uitboorling (afkomstig uit Suriname) Johnny Kamperveen (ex-VPRO). Vandaar. Dit alles geheel tevergeefs. We hebben het een paar weken aangezien, omdat we weten dat alles geleerd moet worden, en we alle Hilversumse bedenksels in eerste instantie met toegeeflijkheid beschouwen, dat weet u wel. Maar naar 'Vrijdag Robinson' kijken we maar niet meer, want daar worden we voornamelijk érg zenuwachtig van. Niet eens zozeer om het onbegrijpelijke decor, dat misschien wel op een onbewoond eiland moet lijken maar dan gezien door een zeer dronken ontwerper. Als dat zo is, kunnen we ook die papegaai begrijpen die alsmaar 'live' door de gasten heen zit te krijsen: dat zal op een onbewoond eiland ook wel gebeuren. Maar heeft u ooit een onbewoond eiland gezien met een tribune vol klappende mensen?, en wat te denken van een onbewoond eiland waarde gesprekspartners binnenkomen via imitatie-liftdeuren? Dit alles kunnen we in onze mildheid nog verdragen, als de gekozen onderwerpen en de uitgenodigde praatgasten de moeite waard zijn, en als de heren en dames presentatoren normaal doen. In het geval van Jongbloed en Sazias gaat het nog een beetje met dat laatste (hoewel Leonie zich eigenlijk, misschien, wellicht, maar beter bij haar babyprogrammaatje ka n houden). Maar dan die Kamperveen! Dat tart werkelijk alle beschrijving. Die teistert zwaaiend met een handmicrofoon de tribune om daar leuke vragen te stellen en niet naar de antwoorden te luisteren, daarbij voortdurend ontzettend om zichzelf lachend, hij heeft het érg met zichzelf getroffen, en met deze schnabbel bij de TROS, en dat zullen we weten ook. Als een soort 'buitengebeuren is hij bovendien op pad om Bekende Nederlanders die ergens in de media iets actueels hebben geroepen waar 'Vrijdag' het niet zo mee eens is ter verantwoording te roepen. Liefst bij het slachtoffer thuis, Met Kamperveen in de rol van de harde verslaggever, met de voet tussen de deur, maar wel alsmaar in de camera gniffelend en knipogend. De arme tegenspeler wordt dan meteen gemeenzaam met voornaam en je en jij aangesproken en in gezellig-Surinaamse stijl te verstaan gegeven dat wat hij gezegd heeft echt niet kan, hoor, weetje wel, jongen. Als troost is er dan nog een fles champagne voor de Bekende, de fles die wij als kijker al steeds in beeld kregen omdat Johnny die leuk-stiekum op z'n rug hield. O wat moeten we daarom lachen. Niet, dus. Ook erg is het wekelijkse bezoek aan camping De Lucht, waarbij het zeker de bedoeling is van de programmamakers dat we ontzettende schik hebben om de vaste kampeerders daar. Nu laten die zich in hun naïviteit ook wel behoorlijk in het hemd zetten, maar dat is meer zielig dan leuk. En de TROS heeft niet doordat hier precies een doorsnede van het eigen TROS-publiek voor paal wordt gezet. EG-Commissie trekt procedure tegen uitleenrechten in BRUSSEL - De Europese Commissie ziet af van verdere juridische stappen tegen Nederland in het dispuut over de uitleenrechten van buitenlandse auteurs of uitgevers. Een wijziging van de Welzijnswet, die eind vorig jaar van kracht werd, biedt volgens de Commissie voldoende ze kerheid dat er geen discriminatie meer zal plaatsvinden tussen nationale en buitenlandse schrijvers. Het geschil ging over de onzekere positie die buitenland se schrijvers in de oorspronkelijke wet innamen als zij aanspraak wilde maken op een vergoeding voor het uitle nen van hun boeken via de openbare bibliotheek. Vol gens de Commissie bood de wet de mogelijkheid buiten landse schrijvers of hun uitgevers van die vergoeding uit te sluiten. Met de wijziging van de wet is deze discriminerende wer king van de wet naar de mening van de Commissie weg genomen en kan de procedure tegen Nederland worden ingetrokken. Nationale Taptoe in Breda kent elf opvoeringen BREDA De zeventiende Na- tionale Taptoe van 19 tot en met 29 augustus in Breda wordt elf keer uitgevoerd. Er doen drie gerenommeerde mi litaire muziekgezelschappen uit het buitenland mee: de Central Army Band uit Tsjechoslowakije, de muziek en militaire dansers van de Griekse Evzones en het Heer- es Musik Korps 80 uit het vroe gere Oostduitse Neubranden- burg. Dit heeft het bestuur van de Stichting Nationale Taptoe Breda gisteren bekendge maakt. Nederland levert de Koninklij ke Militaire Kapel, de Johan Willem Frisokapel, de kapel van de Koninklijke Lucht macht, twee fanfarekorpsen en vier tamboerkorpsen van dienstplichtigen en enkele burgergezelschappen. Tot die laatste categorie behoort de Vendelzwaaigroep van het Heilig Bloedsgilde uit Box meer. De taptoe heeft als thema Eu ropa 1992. Via voorinschrijving zijn al ruim 20.000 van de be schikbare 46.000 plaatsen ver kocht. Door inkrimping van de Nederlandse muziek met der tig procent, is het voor de laat ste keer dat er een bijdrage van de gezamenlijke tamboerkorp sen van dienstplichtigen mo gelijk is. Het bestuur rekent erop dat de nationale taptoes van 1993 en 1994 ook in de Chassékazernë in Breda gegeven kunnen wor den, ook al neemt de gemeente dit terrein over. Uit gesprek ken met burgemeester en wet houders en de raadscommissie ruimtelijke ordening is het be stuur duidelijk geworden dat Breda de Nationale Taptoe graag wil behouden. Uit een enquête is gebleken dat het publiek vorig jaar niet tevre den was over het experiment om in de taptoe elementen van een theatervoorstelling op te nemen. Daarom is het pro gramma traditioneler van op zet dan in 1991. Werklozenproject theater Pandora DEN HAAG Het Haagse muziek- en danstheater Pandora heeft een project ontwikkeld waarin jaarlijks achttien werkloze dansers ervaring kunnen op doen op het totale gebied van het jeugdtheater. Het ministerie van soci ale zaken was zo enthousiast over dit project dat het een subsidie van onge veer drie ton bewerkstelligde uit het Europees Sociaal Fonds. Het project werd uitgedacht door de artistieke lei ding van Pandora, Yvette Olof en Jan Erik Noske. Dertien van de achttien dansers zijn jonger dan 25 jaar. De dansers krijgen met behoud van uit kering, beroepsgerichte lessen en kunnen tevens podium-ervaring op doen. MARSEILLE - De Ame rikaanse saxofonist Char les Tyler, een markante persoonlijkheid in de we reld van de free-jazz, is op 51-jarige leeftijd overle den in een ziekenhuis in Marseille. Hij was daar en kele maanden geleden op genomen op de neurologi sche afdeling. De in Cadiz, in de Amerikaan se staat Kentucky, geboren Ty ler werd ontdekt door zijn coL lega en voorman van de free- jazz Albert Ayler. In 1968 maakte hij een korte overstap naar de folk-rock en speelde in de Vulcans. Begin jaren zeven tig ging Tyler zich in New York weer bezighouden met de free- jazz en hij voegde zich bij het Art Ensemble of Chicago. In 1977 formeerde Tyler het New Music Orchestra met David Murray, Dewey Redman en Chico Freeman. Met de groe pen van Cecil Taylor en Sun Ra toerde hij door Europa, waarna hij zich op dit conti nent vestigde, eerst in Dene marken en later, in 1985, in Frankrijk. Michael Jackson met een van de patiëntjes in zijn armen tijdens zijn bliksembezoek aan het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam. FOTO ANP ROTTERDAM - Popster Michael Jackson, op dit moment in Nederland voor twee optredens, heeft gistermiddag namens zijn sponsor 100.000 gulden geschonken aan het So phia kinderziekenhuis in Rotterdam. Met dit geld wordt in de nieuw bouw van het ziekenhuis een speelkamer ingericht die naar de Amerikaanse popmuzikant wordt vernoemd. Jackson bracht een bliksembezoek aan het ziekenhuis. Rond kwart over vier arriveerde hij op de binnenplaats waar een podium was opgesteld en waar zo'n honderd patiëntjes op hem za ten te wachten. Een andere kindervriend, Hennie Huis man, had even daarvoor de kinderen vermaakt. Het symbolisch overhandigen van het geld was behalve een geste van de ster, ook een pro motiestunt van Jacksons spon sor. Bijna de helft van de bin nenplaats van het ziekenhuis werd bevolkt door journalisten die onder andere door de spon sor waren opgetrommeld Namens Sophia nam voorzit ter mr. W.A. Tiedeman van de raad van toezicht het bedrag in de vorm van een symbolische chèque in ontvangst van de zichtbaar verlegen Michael Jackson. De popster plaatste vervolgens zijn handtekening op een plakaat dat in de speel kamer komt te hangen. Tiede man was verbaasd over de schuwheid waarmee de tenge re Jackson zijn jeugdige pu bliek tegemoet trad. „Kenne lijk is dat de andere Jackson", aldus Tiedeman. Het Sophia kinderziekenhuis komt overigens nog drie mil joen gulden tekort om de nieuwbouw te kunnen betalen. In totaal gaat het nieuwe zie kenhuis ruim 160 miljoen gul den kosten. Jacksons bezoek aan het ziekenhuis nam krap vijf minuten in beslag. Daarna repte de kindervriend zich naar diergaarde Blijdorp, niet ver van het ziekenhuis, waar hij zowel de leiding als de be zoekers verraste met zijn Charles Tyler komst. Jan van der Meij (Powerplay): Waterpop met: Powerplay, The Wal kabouts, The Pilgrims, Into Paradise, Alabama Kids, Rausch, Daryll-Ann en Bianca 'Bob' Flystrip. Hofpark. Wa teringen. Op 15 augustus. I door HARRY DE JONG Het clubje rockmuzikan- ten dat in Nederland van muziek kan bestaan, is op de vingers van één hand te tellen. Meer dan drie kwart van alle vaderland se popgroepen heeft een keurig baantje naast z'n muzikantenbestaan of moet rondkomen van een uitkering. Wie wel met zingen en spelen aan de kost komt, verdient vaak niet meer dan het mini mumloon. Uitzonderin gen als BZN, Golden Ear ring en Normaal daargela ten. Je moe* als Hollandse jongen dan ook een muzikant in hart en nieren zijn en met weinig luxe genoegen nemen, wil je in het popwereldje overleven. Zo iemand als Jan van der Meij, voorman van het rocktrio Po werplay. De groep bestaat in middels twaalf jaar, maar in al die tijd is Jan nooit rijk gewor den. Het is voor hem nog steeds een hele klus het hoofd boven water te houden. Niettemin weet Jan. van geen ophouden. „Ik heb in al die ja ren nooit een beroep op de so ciale dienst hoeven doen", zegt hij trots. En dat is in het pop wereldje iets om je petje voor af te nemen. Belangstelling Powerplay staat op dit moment weer in het middelpunt van de belangstelling met het album 'Hypnotized', een klasse-plaat die muzikaal gezien het mid den houdt tussen Golden Ear ring en AC/DC. De single 'Ro- sie' is regelmatig op de radio te horen en dat betekent dat het aardig goed gaat met gitarist Jan van der Meij, bassist John ny Dooms en drummer Edwin Delano. Deze laatste twee mu zikanten maken overigens nog niet zo lang deel uit van Power play. Man van het eerste uur is Jan van der Meij. Nadat hij in 1-980 de groep oprichtte is Po werplay een doorgangshuis ge weest voor goede muzikanten. „Het vereist wel enige discipli ne om zo lang van muziek te kunnen bestaan", aldus Van der Meij. „Ik bedoel dan met name het uitgeven van geld. Maar ik ben nooit de planken opgegaan met het idee er rijk van te worden. Hoewel, in dit vak weetje nooit wat er kan ge beuren. Als muzikant ben je een lopend staatslot, want de kans bestaat altijd dat je op een dag zo'n grote hit scoort dat je schatrijk wordt. Dat is het verschil met een baantje in het bedrijfsleven: dan weet je precies hoe het financieel af loopt". Powerplay heeft in de loop der jaren vier langspelers ge maakt. Jan: „Als je als pop groep de aandacht op je ge richt wilt hebben, moet je een plaat uit hebben. Alleen ie mand als Herman Brood heeft dat niet nodig. Die weet met zijn fratsen steeds weer de kranten te jialen. Maar gewone popjongens lukt dat niet. Wij komen alleen met een nieuwe ceedee in de krant of op de te- levisie". Knokken „Als je dan een paar jaar niets hebt opgenomèn, denken de mensen dat je niet meer be staat of dat je op bent gehou den met muziek maken. Hoe vaak ik niet heb moeten horen: Powerplay, oh, bestaat die groep nog? Het is in de neder pop echt knokken. Je kunt ge rust zeggen dat het taai is. Een paar jaar geleden hebben we een kleine tournee door Cana da gemaakt, maar daar is het leven voor een muzikant nog veel harder. Je hebt daar geen sociale dienst om op terug te vallen. Heel veel Nederlandse popgroepen bouwen hun sta tus op met de sociale dienst als ruggesteuntje. Dat wilde mijn vorige manager ook altijd. Dan Jan van der Meij (I): „Het is in de nederpop echt knokken". FOTO: PR kon hij twee optredens in de maand regelen voor vijfdui zend gulden en zouden we de rest van de tijd onze hand op kunnen houden. Dat vond hij beter dan tien keer spelen voor vijfhonderd gulden in kleine clubs. Ik vond dat absurd en heb mijn samenwerking met hem snel beëindigd. Ik vind deze verzorgingsstaat hele maal niet zo ideaal. Het is al leen maar goed voor je per soonlijkheid als je af en toe eens flink moet doorbijten. Je kunt jezelf toch moeilijk muzi kant noemen als je liedjes zit te schrijven en daarna naar de soos gaat om je geld te halen". „De prijzen van Nederlandse popgroepen die in deze tijd een hit hebben, worden ook te extreem opgevoerd", vindt Jan. ,-Als wij tien jaar geleden in de top 40 stonden, vroegei we een paar honderd guldel meer voor een optreden. Maai als The Scene en Trockena Kecks nu scoren, vragen z< maar liefst vijftienduizend gulden. Ja, hoe is het moge lijk".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1992 | | pagina 14