>e Muur die nooit wordt afgebroken
Ton Boot verwijt basketbalbond kortzichtige 'bobo-politiek'
•Souoant
SPORT
21
Gascoigne doorstaat
eerste keuring Lazio
Het zijn
niet allen
slagers...
zaterdag 4 april 1992
VOETBALLERLEI
rginho verlaat
;g Leverkusen
r Leverkusen heeft het pokerspel rond
aziliaan Jorginho verloren. Hoewel de
|nmer vier van de Bundesliga de verdedi-
|de middenvelder een jaarsalaris van
een miljoen gulden heeft geboden,
kte de aanvoerder van het Braziliaanse
I bekend na drie jaar aan het eind van
seizoen te vertrekken. De 27-jarige
pamerikaan zegt dat hij betere aanbie-
en heeft. „Ik kies voor het einde van de
i tussen Bayern München en een Itali-
i club", verklaarde Jorginho. Leverku-
raagt meer dan vijf miljoen gulden aan
sfergeld voor de voetballer, die in 1989
fiets meer dan een miljoen van Flamen-
werd gekocht.
Paul Gascoigne heeft de eerste keuring van
Lazio Roma doorstaan. De clubarts van de
Italiaanse club was tevreden over de voort
gang van het genezingsproces van de mid
denvelder. Gascoigne liep vorig seizoen in
de finale om de FA Cup een zware kniebles
sure op. De spelbepaler van Tottenham Hot
spur en het Engels elftal werd geopereerd.
Kort daarvoor was hij voor 5,5 miljoen pond
sterling (17,6 miljoen gulden) door de in fi
nanciële nood verkerende Spurs verkocht
aan Lazio Roma. De koop blijft geldig indien
Gascoigne voor 31 mei voor honderd procent
fit wordt verklaard. Deze week stelde de
clubarts van Lazio Roma zich in Londen per
soonlijk op de hoogte van de vorderingen in
de revalidatie.
Silvio Berlusconi pleit opnieuw
voor een Europese competitie
Silvio Berlusconi, de eigenaar van AC Milan, heeft opnieuw
gepleit voor een Europese competitie. In een interview met
het blad Guerin Sportivo stelt Berlusconi dat het Europese
bekertoernooi met een uit- en een thuiswedstrijd uit de tijd
is. „De grote clubs", zegt de multi-miljonair, „steken enorme
bedragen in hun elftallen, maar het risico blijft bestaan dat
het Europese toernooi in één ronde afgelopen is. De huidige
manier, met een competitie voor de laatste acht in twee groe
pen van vier, is een verbetering, maai- het doel moet natuur
lijk zijn een volledige competitie, die zich over het hele sei
zoen uitstrekt. Voor Berlusconi is het clubvoetbal het enig
belangrijke, zoals deze week bleek toen op zijn aandringen
de vriendschappelijke wedstrijd Nederland-Italië van het
programma werd geschrapt. „Ik geloof', vertelde Berlusco
ni, „dat nationale elftallen de ontwikkeling van het moderne
voetbal belemmeren. Zowel sportief als economisch zijn de
belangen van de clubs veel groter en zo hoort het ook".
Schuster houdt
fans voor lapje
De Duitse voetballer
Bernd Schuster (32)
heeft heel Spanje
voor de gek gehou
den met zijn aankon
diging dat hij Atleti-
co Madrid en de
Spaanse competitie
na twaalf jaar zou
verlaten. Het bleek
een 1 aprilgrap, naar
goed Duits en Euro
pees gebruik, zo
dacht Schuster. Hij
hield er echter geen
rekening mee dat het
in Spanje de gewoon
te is om elkaar op 28
december voor de
gek te houden.
Pallister
voetballer
van het'jaar
De Engelse spe
lers hebben Garry
Pallister tot voet
baller van het jaar
gekozen. De
grootste belofte is
clubgenoot Ryan
Riggs.
Ook vofig jaar
gingen beide on
derscheidingen
naar Manchester
United, toen wer
den Mark Hughes
en Lee Sharpe ge
kozen.
BERT SCHAMPERS
eraardsbergen -
froeger zeiden Vlaamse
oeders tegen hun stoute
nderen: 'Pas op, of ik zet
op de Muur van Ge-
ardsbergen'. Diezelfde
uur waarop in de loop
ir jaren honderden vol-
assen coureurs weenden
skinderen, dat is nu een
(gepoetst bergje waar
agersjongens fluitend
»enop fietsen.
barre Muur van Geraards-
gen, waarlangs heen achter
ggen en struiken de boeren-
ernen in hinderlaag lagen
van uitputting neergestre-
i renners mee naar hoeve
alkoof te sleden, die Muur
Verschrikking is nu een
Drt fietsbedevaartsoord. Op
Muur valt geen wedstrijd
:er te winnen en geen deer-
meer te bekennen",
een van zijn sportcolumns,
de journalist Jan Wintraec-
n in de jaren zeventig voor
aantal Nederlandse kran-
schreef en waaruit boven
land citaat komt, wekte hij
indruk dat de Muur niet zo-
ag lel voorstelt. Maar wie zijn
■ste voorzichtige stappen op
glibberige steile kasseistro-
n zet, vraagt zich toch af hoe
slagersjongens hier flui-
i naar boven fietsen. En dat
de Muur geen wedstrijd
ier te winnen is, dat klopt
tuurljk ook niet. Op deze
ist in de Vlaamse Ardennen
mmers al zo vaak de Ronde
Vlaanderen beslist. Wie
!r vooraan zit en niet opge-
ten is in het peloton, dat im-
:rs steevast stilvalt op het
:ilste stuk van de kasseien,
eft goede kans als eerste
de streep te gaan in het
itien kilometer verderop ge
en Meerbeke. Nee, de Muur
geen opgepoetst bergje,
ar een heuse kuitenbijter
;t vooral op de top een ex-
em slecht, deels ingezakt
gdek.
devaartsoord
»r de paters Jozefieten is
raardsbergen het hoogte-
nt in de Vlaamse Ardennen,
anop de Oudenberg rusten
blikken van bedevaarders
toeristen op de heerlijke
kte van Zuid-Vlaanderen.
de helling aan de voet van
Berg ligt de stad, een der
dste uit ons land. Als een zil-
ren lint slingert de Dender
het landschap. Het pano-
ma dat zich ontrolt in alle
Slechts een klein stuk van De Muur is geplaveid. Even verderop dienen de renners over de kasseien te fietsen.
richtingen rondom de Ouden-
berg mag gerekend onder de
mooiste van gans België..." De
tekst dateert van 1957 en staat
in het foldertje dat je voor 10
frank mag meenemen uit de
kapel van O.L. Vrouw van de
Oudenberg. Want, behalve dat
de Muur dan misschien een
fietsbedevaartsoord is, staat op
de top een heuse kapel, waar
een Mariabeeldje wordt ge
koesterd, dat echt wonderen
moet hebben verricht.
Het is al tegen zeven uur als
pater Aardbeliën de kapel op
de Oudenberg wil sluiten. De
geestelijke mag niet klagen
over belangstelling. Zijn kerk
je is altijd goed gevuld, vooral
in de zomer. Maar op de dag
dat de Ronde van Vlaanderen
er passeert, gaat de deur reso
luut op slot. „Ze zouden de
stoelen mee naar buiten ne
men om er op te zitten. Daar
gaat toch niet", zegt pater
Aardbeliën, die als een goed
huisbewaarder op zijn kapel
past. „Als het slecht weer, dan
zouden ze hier komen schui
len en wordt alles vuil. Dat is
op zich niet zo erg, maar deze
mensen komen hier niet om te
bidden, hè. Ze kunnen beter
naar de staminee gaan".
Vroeger bleef de kapel tijdens
de belangrijkste Vlaamse wie
lerklassieker wel gewoon
open. De voorganger van pater
Aardbeliën was zelf een groot
liefhebber. Het klooster van de
paters Jozefieten is amper vijf
tig meter van de kapel. Daar
zal pater Aardbeliën zondag de
koers op het televisiescherm
bekijken. „Ach", bekent hij.
„ik volg het wielrennen niet
zo. Ik ken zelfs de namen niet
van de renners. Ik weet dat on
langs zich iemand heeft willen
dopen, ik bedoel doperen".
De hemel te rijk
Terwijl de pater afdaalt naar
het klooster, passeert een wiel
renner hijgend de top van de
Muur op de Oudenbejg. Het
hoofd hangt naar beneden.
Zijn maatje is dertig meter la
ger blijven steken bij de uit
spanning 't Hemelrijk. Uitge
teld bestudeert hij de menu
kaart. Op de dag van de Ronde
van Vlaanderen biedt 't He
melrijk voor 750 Belgische
franken een klassieke, maar
calorierijke Vlaamse maaltijd
met een gegarneerde Ardeen-
se schotel, Witloofroomsoep,
Ossetong in madeirasaus met
kroketten en koffie met matte-
taart, het streekgerecht bij uit
stek.
Vijfhonderd meter van de
Muur van Verschrikking
woont Eddy Vuylsteke. Hij is
betrokken bij het sportcomité
Geraardsbergen, dat verant
woordelijk is voor de doortocht
op de Muur. De dienst Toeris
me van de gemeente dacht dat
Vuylsteke wel iets zinvols wist
te vertellen over de 825 meter
lange klim, met een gemiddeld
stijgingspercentage van 9,3
procent.
Eddy Vuylsteke is niet in beste
doen als ik me bij hem meld.
Nu ben ik altijd al op m'n hoe
de voor een gesprekspartner
met een geverfde haardos,
maar 'de man van de Muur' is
op dit uur van de dag boven
dien niet meer zo helder.
Maar ja, het is 1 april, de dag
FOTO: AP
dat de anders zo serieuze En
gelse krant The Times op haar
voorpagina meldt dat het ko
ninkrijk België met ingang
van vandaag ophoudt te be
staan. Wellicht had Eddy Vuyl
steke wat te vieren.
Hoe dan ook, als hij zich goed
voelt, loopt hij er graag eens
naar toe. Naar de Muur, die
vanaf de Oudenberg inder
daad een fraai uitzicht biedt
over het Vlaamse land. De top
ligt op 110 meter boven de zee
spiegel. Maar voor de renners
die, komende vanuit de veel la
ger gelegen Weverijstraat,
linksom de Denderstraat in
draaien, wacht dan eerst nog
een verdraaid lastige klim op
een weg die steeds smaller en
steiler wordt. Op een bepaald
gedeelte bedraagt het stij
gingspercentage maar liefst 20
procent. En dat op kasseien.
Beslissing
„De Muur kennen ze overal",
weet Vuylsteke. „Hier komt de
massa naar toe, vooral uit Ne
derland. Hier valt in de Ronde
van Vlaanderen doorgaans ook
de beslissing. De coureur in
conditie laat zich op de Muur
van Geraardsbergen zien. En
ben je er hier niet bij, dan kan
je het wel vergeten". Een slim
me renner houdt wat reserves
voor deze voorlaatste van in to
taal veertien hellingen, die de
76ste editie van de Ronde van
Vlaanderen zondag telt. Na de
Muur volgt even verderop nog
de Bosberg,! 1350 meter lang,
maar niet zo steil. Vanaf de
Bosberg is het 12 kilometer
naar de finish in Meerbeke.
Vanuit zijn ietwat protserige
villa kijkt Eddy Vuylsteke uit
op de Bosberg. Hij pleegt zelf
nog wel eens te fietsen en
denkt dan vaak: 'Tsjonge, hoe
kom ik deze berg nog op...'
Tour
Is de Ronde van Vlaanderen
voor Geraardsbergen het
jaarljkse hoogtepunt, dit jaar
zullen ze daar helemaal uit
hun bol gaan. Na tien jaar doet
in juli ook de Ronde van
Frankrijk, in een poging de na
kende eenwording van Europa
te symboliseren, de Muur weer
aan. Eind juli is er dan nog een
criterium, waarbij de prófs
maar liefst twintig keer de hel
ling beklimmen. Vorig jaar
won daar Johan Bruyneel, het
Vlaamse klimtalent. Maar die
woont ook aan de voet van de
Bosberg en kent de streek op
zijn duimpje. Nee, Johan zal de
Ronde van Vlaanderen niet
winnen, weet de wielerexpert
Vuylsteke. „Let op, wie in de
Driedaagse van de Panne een
goed klassement rijdt, is
meestal ook goed in de Ronde
van Vlaanderen." Bovenop de
Muur, vlak onder de kapel, lig
gen de kasseien schuin om
hoog. Misschien zijn zo ooit
wel zo gelegd, en hebben het
verkeer en de natuur het weg
dek verder aangetast.
Hier, op het smalste stuk, ver
toont de Muur ouderdomsver-
schijnselen. De weg is er inge
zakt, er zijn gaten. In de berm
is geen boerendeerne meer te
bekennen. Wel staan er overal
kapelletjes, die de paters Joze
fieten daar hebben geplaatst
om de bedevaartgangers in de
goede stemming te krijgen bij
het beklimmen van de Ouden
berg.
De renners zullen er weinig
oog voor hebben. Die hebben
al moeite genoeg om zich
staande te houden. Is er nooit
aan gedacht om de slechte kas
seien te vervangen? „Ah nee",
reageert Eddy Vuylsteke ge
schrokken. „Da mag nie..."
Een jaar of wat geleden is een
stuk kasseistrook geasfal
teerd. Dat was volgens Vuyl
steke een klein drama. „De
Muur moet zo blijven", vindt
Vuylsteke.
door FRANK WERKMAN
In de sportwereld wordt geslikt en gespoten bij het
leven. Slechts op die manier houdt menigeen zich
op de been of tracht via een oppeppertje een keer
aan de wurgende greep van de anonimiteit te
ontsnappen.
De laatst bekend geworden fraudeur is de Belg
Ludo de Keulenaer, die al te boek stond als een
'slikker avant la lettre' dank zij het weergaloze
stukje cabaret van Gerard Cox. Die voerde jaren
geleden al een zekere Polleke op uitJezus Eik, die
tot den strot vol zat met den drog. Als toppunt van
hilariteit liet Cox Polleke bij d'n kontrole een
fleske ochtendwater inleveren van de zwangere
vrouw van z'n schoonbroer. Polleke hing, aan de
hoogste boom en kon zijn verdere
pedaleursactiviteten wel schudden.
Cox moet bij het voordragen van die tekst zijn
geïnspireerd door Piet Rentmeester, een zunige
Zeeuw die het zelfs zonde vond zijn eigen uri ne
vooreen testje af te staan. Om die reden had hij
van zijn vrouw een voorraadje meegekregen. Die,
ohzunne, echter ook in den blijde maar daarvan
niet op de hoogte bleek te zijn. Rentmeester
ontkende natuurlijk bij hoog en bij laag dat hij
had gepakt. Maar zwangere wielrenners rijden
alleen in het vrouwenpeloton, dus Piet kon het
rentenieren verder wel vergeten. Naar verluidt
zou hij zich later wel in de dope-handel hebben
gestort. De bij mijn weten fraaiste truc om de
heren controleursom de tuin te leiden staat nog
steeds op naam van Michel Pollentier. Die had na
een etappe in de Tour de France een heel
ingenieuze constructie onderzijn oksel zitten.
Vanuit die blaas, die hij waarschijnlijk pompend
op en neer moest bewegen om het ding tot
'afscheiding' te brengen, trachtte hij de controle
een rad voorde ogen te draaien. Hetgeen op een
jammerlijke mislukking uitdraaide, omdat
Pollentier het apparaat - voor zo ver ik me kan
herinneren - liet vallen. Waarop de bergkoning de
smaad moest proeven dat de onder de bolletjestrui
geïnstalleerde kunstmatige urinepomp hem ook
wegspoot uit het wielerpeloton.
Maar terug naar Ludo de Keulenaer. Deze
coureur stond bekend als de ideale waterdrager.
Een meesterknecht, zo gezegd. Zeeuw Jan Raas.
die zelf ook nog wel eens een aspirientje nam als
hij hoofdpijn had, was met hem maar wat in zijn
sas. Tot voorkort dan. Want toen Ludo moest
bekennen dat hij een of ander pilletje had geslikt
om die dag in de E3-prijs van voren te koersen,
slechts als 36e ei ndigde en bij loting werd
opgeroepen voorde controle zat het fout.
Raas, even onverbiddelijk in zijn onmogelijke en
onmenselijke eisen aan de coureurs als bij zijn
straffen aan diezelfde, voöral daarom naar drog
grijpende renners, schopte De Keulenaer er
onmiddelljk uit. Makkelijk handelen bij een
middelmatige pedaleur, maar wat weinig
begripvol bezien tegen zijn eigen achtergrond. Die
bewees dat toppers zich zo'n akkefietje wat
simpeler kunnen veroorloven dan een
waterdrager. Daar weten Raas, Zoetemelk en
Theunisse alles van af.
Ondertussen heeft Ludo de Keulenaer laten weten
te hebben gegokt en verloren. Dat siert hem.
Tevens verklaarde hij zijn oude stiel weer op te
pakken en een slagerij te openen. Waarmee de
nieuwste ex-prof zo ongeveer in een identieke
branche terecht komt. immers, zoals een recent
onderzoek in het periodiek van de
Cosumentenbond opnieuw en eens te meer
bevestigde: er zit nogal wat kaf onder het koren bij
deze witte jassen. Vooral de manier waarop het
gehakt wordt bereid, of liever de gedaante waarin
dat over de toonbank gaat, wekte weer eens
afgrijzen alom op.
Als ik in de buurt van de Kastanjedreef in
Kapellen zou wonen zou ik voor mijn tartaartje
en biefstukje toch gauw nog een straatje om gaan.
Want het is wel de goden verzoeken als op doping
betrapte wielrenner een slagerij te beginnen. In
die branche gaat Ludo de Keulenaer nu dus
trachten verder in zijn leiiensonderhoud te
voorzien. Weliswaar ken ik de kreet 'Het zijn niet
allen slagers die lange messen dragenmaar toch.
Als je bij Vleeschhouwerij De Keulenaer een half
onsje gekookte worst koopt, weet je
waarschijnlijk helemaal niet watje in de kuip
hebt.
door
AR IE VAN DIJK
ISDUINEN De succes
je Nederlandse basketbal-
ch van het laatste decen-
m is absoluut Ton Boot.
zijn huidige club Commo-
Den Helder pakte Boot de
ste drie seizoenen de titel,
otaal (met ook zijn Bossche
scoorde Boot zevenmaal,
voormalige Amsterdammer
rellicht ook de meest uitge-
)ken coach. Bewonderd in
lerskringen, neemt hij in
nedia nooit een blad voor
tond.
ef en eerlijk' noemt hij
zelf, Boot zegt wat hij van
taken vindt. Zoals van het
teurisme binnen de bas-
(albond, waarmee hij de
aanveegt. En de in zijn
onrechtvaardige kritiek
ijn ploeg, die hij afdoet met
lien als jaloezie' en zelfs
Desondanks staan
vakmanschap en gedre-
nheid buiten kijf. Zodat van
Helder een vierde titel op
wordt verwacht. Portret van
n kluizenaar, voor wie bas-
foal en vooral winnen een
ssie is geworden.
(esprek vindt niet toeval-
aats in het Beatrixhotel in
duinen, een soort Den
er aan zee. Want deze lo-
&e hotel blijkt vrijwel dage-
een uitvalsbasis te zijn
Boot. „Na de ochtendtrai-
ig doe ik altijd een duur-
"Pje in de duinen en zwem
dag ook een kilometer in
'zwembad van het hotel,"
helt hij. „Daarna een Turks
bad en dan kan ik er weer te
genaan. Ik voel me dan weer
sterk. Ook in mijn positie te
genover de jongens. Kijk, ik
eis heel veel van hen. En dat
kan makkelijker, als je dat van
jezelf ook doet".
Creatief
De duinen geven Boot boven
dien extra inspiratie, zo ont
dekte hij. „Tijdens het lopen
ben ik altijd met probleempjes
binnen het team bezig. En als
ik terugkom, heb ik ze alle
maal opgelost. Onder het lo
pen heb ik ook de stof bedacht
voor enkele boekjes ('Man-to-
man defense' en 'Fast-break'
red) en scripties bedacht. Ik
heb weieens gehoord, zonder
arrogant te willen zijn. dat gro
te wetenschappers tot hun
theorieën kwamen onder het
wandelen. In de natuur ben je
blijkbaar heel creatief."
Boot filosofeert het liefst in
zijn eentje over het waarom
der dingen, in casu basketbal.
Meningen van anderen vindt
hij aardig, maar niet meer dan
dat. „Ik leef vrij geïsoleerd,
dus heb alleen mijn eigen ach
tergrond en een beetje litera
tuur. Dus doe en bedenk ik bij
na alles zelf. Het grappige is
dat, wanneer ik Amerikaanse
coaches tegenkom, die altijd
zeggen dat het zo moet".
Full-time
Inmiddels zit Ton Boot in zijn
tweede jaar van een driejarig
contract als full-time coach bij
Den Helder. Een baan als gym
nastiekleraar gaf hij daarvoor
op. Met succes tot op heden.
Vorig jaar werd hij kampioen
en dit jaar zit een titel in het
vat. De Helderse bestuurderen
wilden zijn contract dan ook
tussentijds verlengen. „Maar
ze kwamen toen het goed ging.
Ik heb gezegd, dat ze maar
moesten terugkomen als het
slecht zou gaan. Daar hecht ik
meer waarde aan. Op zich raar
in de sportwereld, waar je je
kans moet pakken, als die zich
voordoet. Bij mij is het echter
andersom".
„Het interesseert mij ook nul
komma nul of ik ontslagen
word. Dan ga ik desnoods op
de markt staan. Ik heb zelf
mijn respect, daar kan nie
mand aan tornen. Ik laat het
niet van anderen afhangen. Ik
heb te vaak meegemaakt, hoe
je de grote man bent als je wint
maar dat je de gebeten hond
bent voor diezelfde mensen als
je verliest".
Toch laat kritiek Boot niet he
lemaal koud. Ook al leest hij
bijna geen krant ('ik heb alleen
de Telegraaf) en leest hij inter
views zelden na ('dan erger ik
me alleen maar'). Met name de
als zwak beoordeelde optre
dens in de Europa Cup staken
de coach toch. „Ik kan me er
niet altijd aan onttrekken. Ik
heb gemerkt, dat het je beïn
vloedt. Vooral in november,
toen we ook een mindere pe
riode hadden, ging het plezier
weg. We kregen zoveel nega
tieve zaken over ons heen. Na
de Haarlemse Basketballweek,
toen we door het Nederlandse
publiek werden uitgefloten,
dacht ik zelfs dat het verkeerd
zou gaan".
Boots zelfrespect bleek echter
te sterk. „Ik heb de jongens ge
zegd, dat we trots moeten zijn
op onszelf. Wat stelt het Neder
landse basketbal in Europa nu
voor? We horen bij de onderste
regionen. Terwijl onze ploeg
nu in de top speelt. Weliswaar
op onze tenen, maar we horen
erbij. Dat is knap".
Vooral de kritiek in eigen land
vindt Boot waardeloos. Er is
zelfs een tendens, dat een ne
derlaag van de veelvoudige
landskampioen wordt toege
juicht. „Allemaal jaloezie",
zegt een nu fel wordende Boot,
die nu op een gevoelige plek
geraakt lijkt. „Je hebt altijd
het mechanisme, dat verlies
van de favoriet goed is voor de
spanning. Daarom hoopt men,
dat Feyenoord wint van PSV.
Maar tegen ons is het haat.
Mensen hopen, dat we op onze
bek gaan. En waarom? Ik snap
het niet. Wij proberen basket
bal professioneel omhoog te
krijgen en dan wordt er zo ge
reageerd".
Aantrekkelijk
Misschien dat Den Helder
geen aantrekkelijk basketbal
speelt? „Een tegenvraag: wat
is nu aantrekkelijk? Dunken?
Wij dunken meer dan onze te
genstanders! Je moet ons na
tuurlijk niet vergelijken met
de Arnerikaanse NBA-profs.
Dit is Nederland".
De spelers lopen patroontjes
als robots dan. „De jongens in
mijn ploeg hebben meer vrij
heid dan in welke ploeg dan
ook", weerlegt Boot. „We spe
len alleen met dezelfde princi
pes. Weet je. die Amerikaanse
coach bij Weert, Rusty Blair,
riep een paar jaar geleden, dat
hij ons van haver tot gort ken
de. Wat bedoelde hij daar nu
mee? De principes kent ieder
een, maar het gaat om het toe
passen. Hij zou ons wel even
stoppen. Nou. we hebben ze er
keihard uitgeknikkerd".
Laatste poging: de spelvreug
de straalt er niet bepaald vanaf
onder het zogenaamde 'juk'
van Boot'. „Maar die hebben ze
absoluut. Alleen meer ingeto
gen. Dat hebben ze geleerd. De
goede en slechte momenten
relativeren ze. Na Donar, toen
we met zestig punten verschil
wonnen, schreef een krant dat
ze er amper lol aan beleefden.
Nou, ze waren verschrikkelijk
blij in de kleedkamer. Soms
zijn ze ook verschrikkelijk te
leurgesteld. Ze hangen het al
leen niet aan de grote klok".
„Ik denk, dat dat goed is. Je
moetje emoties onderdrukken
als basketballer. Ik dwing ze
daar niet toe, maar zie liever
toch dat ze emoties onderdruk
ken. Van Cruijff en Maradona
zag je die toch ook amper? Als
je teleurgesteld bent. helpt je
dat niks. Dat stimuleert de te
genpartij alleen maar".
Plausibel
Toch was een opleving onder
de vele Helderse internatio
nals opmerkelijk na een tripje
met het Nederlandse team,
waar ze vrijuit konden spelen.
Ton Boot: „Het basketbal glijdt af en de bond doet er niets structu
reels aan".
FOTO: SP
Prompt daarna won Den Hel
der sensationeel van de Spaan
se topper Estudiantes. Een
schot voor de boeg, Boot wordt
nog feller. „Bevrijd van mij,
schreven ze. We hadden een
mindere periode, maar als
coach kijk je daar overheen.
Spelers leven op het moment.
Ik zat daar dus niet mee. Maar
wat heeft de Nederlands team
nu gepresteerd. Nul komma
nul, nul, nul in het kwadraat
toch? Ze winnen met mazzel
van België thuis en verliezen
van Turkije en Tsjechoslowa-
kije. Onder de druk vandaan?
Met een resultaat van niks, ja."
Van de nationale ploeg door
naar de Nederlandse Basket
balbond (NBB). Een stok
paardje voor Boot, die op voet
van oorlog leeft met de be
stuurderen. „Het basketbal
glijdt af en ze doen er niets
structureels aan. Maar eigen
lijk heb ik het al opgegeven.
Steeds komen ze weer met zo
genaamde plausibele verkla
ringen. Op persconferenties,
want met mij aan tafel zitten
durven ze niet. De NBB is net
zoals de Nevobo. Zoals die gt
manipuleerd hebben met
Brokking en nu weer met Se-
linger. Ze onthouden hem in
formatie en dan komt die Funk
op tv met een zo'n plausibele
verklaring. Selingcr ontplofte
en terecht. Funk is niet eerlijk.
Die moet afgebrand worden.
Zo'n man is gewoon gevaarlijk,
weg ermee".
Jeugd
De NBB verwijt Boot eenzelfde
kortzichtige bobo-politiek. „Er
is geen beleid. Nu wordt in
eens alles weer op het Neder
landse team gestort. En de
jeugdteams gaan drie jaar op
sterk water. Niet eens interna
tionale ontmoetingen. Terwijl
je het van je jeugd moet heb
ben. Op termijn worden we
steeds slechter. Als deze gene
ratie is uitgespeeld, vrees ik
het ergste. De volgende is om
te huilen. Maar niemand die
zegt: laten we eens nadenken
over wat die Boot zegt. Nee,
dan zeggen: daar heb je hem
weer".
