„Komende tijd
deze positie
handhaven, dan
doorstoten naar
de top-tien"
1
mal
Ie
NEERLANDS BESTE TENNISSER,
JAN SIEMERINK:
Edberg
Grote stilte
Ontwikkeling
Persoonlijkheid
Zilveren Sleutels voor Siemerink
I
Aanmoedigingen
CeidócGoirumt
ZATERDAG 11 JANUARI 1992 PAGINA 27
RIJNSBURG/LEIDEN - „De ko
mende tijd moet ik eerst maar eens
deze positie handhaven. Lukt dat,
dan wil ik in 1993 proberen door
te stoten naar de top-tien van de
wereld". Deze opmerking, gemaakt
na afloop van de Mastersfinale in
Amsterdam, lijkt in sterke tegen
spraak met die geweldige persoon
lijkheid, die Jan Siemerink tijdens
dit nationale topevenement liet
zien. In het slottoernooi van het
tennisseizoen liep namelijk slechts
één kampioen, een speler voor wie
de stap naar de allerbesten ter we
reld nog maar een kleine leek. De
Rijnsburger ziet het voorlopig nog
even anders.
De voorzichtige uitspraak van Jan Sie
merink heeft overigens niets te maken
met gebrek aan zelfvertrouwen, maar
veel meer met het systeem, dat de orga
nisatie voor tennisprofs, ATP voor het
vaststellen van de internationale ranglij
sten hanteert. De veertien beste resulta
ten, gemeten over een periode van 52
weken, bepalen namelijk de plek, die op
de 'ranking' wordt ingenomen. Sieme
rink, die afgelopen jaar van de 140ste
plaats steeg naar de hoogste positie, die
door een speler uit de huidige nationale
tenniselite wordt ingenomen, de zesen
twintigste, zal de goede resultaten uit de
beginmaanden van 1991 minstens
moeten evenaren om niet sterk terug te
vallen. Over veertien succesvol verlopen
toernooien, die telkens weer consolidatie
van de huidige positie, of zelfs beter in
houden, beschikt de 21-jarige Rijnsbur
ger immers nog niet.
PuNTENRACE
Aan de vooravond van de 1992-editie
van de Australian Open kan worden
vastgesteld, dat de fraaie successtory van
Jan Siemerink hier vorig jaar begon. Het
bereiken toen van de vierde ronde van
het hoofdtoernooi was goed voor 70
punten. Het winnen, van het Challenger-
toernooi in het Engelse Telford leverde
nog eens 41 punten op. Na de finalezege
op de Canadees Martin Laurendeau was
een nieuwe mijlpaal, een stekje binnen
de top-100 van de wereld gerealiseerd.
De Rijnsburgse eerstejaars tennisprof
merkte toen op: „Het gaat sneller, dan ik
dacht. Maar ik blijf wel met beide benen
op de grond staan".
Zijn toenmalige coach. Frits Don was
veel lyrischer getuige zijn uitspraak: „Als
Jan geïnspireerd is, maakt hij een schil-
of dat balletje achter de rug om en tus
sen de benen door afnemen. Die zijn na
melijk uniek". Voor die eerste speciali
teit mag Siemerink zijn ontdekker, Her
man van der Capellen bedanken. De
maestro van de Leidse tennisclub De
Merenwijk beheerst die slag als geen an
der. Van dat tweede spelonderdeel, het
balletje achter de rug om en tussen de
benen door, is Michiel Schapers inmid
dels goed op de hoogte. In de halve fina
le van de Masters passeerde 'schilder'
Siemerink op die wijze, de lange, en lan
ge tijd eveneens enige, voortrekker van
het Nederlands toptennis. Overigens
werd de game toen niet in winst omge
zet, wel met overtuiging de partij, 6-1, 6-
3.
De Stuttgart Classics werden het volgen
de hoogtepunt in de reeks van aanspre
kende resultaten. Liefst zes partijen
bracht Siemerink tot een goed einde.
Eerst drie in de kwalifikatie, om vervol
gens grote namen als Horst Skoff, Sergi
Bruguera en Andrej Tsjerkasov aan de
zegekar te binden. Niemand minder dan
Stefan Edberg bracht in de halve finale
Siemerinks puntenrace tot stilstand. De
wijzer bleef op 189 punten, waaronder
de nodige bonus, staan. Het betekent
weer wel, dat een gelijk resultaat eind fe
bruari nodig is om niet een flink aantal
plaatsen op de ranglijst te dalen. De uit
spraak van het Rijnsburgs tennistalent
over 'handhaven' blijkt derhalve ingege
ven door realiteit. Na Stuttgart stond in
huize Siemerink de telefoon niet stil.
Geen wonder, dat bondscoach Stanley
Franker de belaagde Rijnsburger advi
seerde in Amerika zijn geluk te beproe
ven. De 'rust' deed Jan blijkbaar goed,
hij won in Key Biscayne drie rondes
kwalifikatie, klopte de Australiër Jason
Stoltenberg en verraste toen vriend en
vijand met een zege op 'topper' Brad
Gilbert.
Vanuit Amerika werd Azië het derde
continent, dat werd aangedaan. En in
derdaad weer met succes, met de over
winning in Singapore werden weer 117
punten veroverd. De Rijnsburger schaar
de zich daarmee na Tom Okker, Mark
Koevermans en zijn huidige trainings-
en toemooimaatje Richard Kraiicek in
de rijen der weinige Nederlandse win
naars van een Grand Prix-toernooi. Jan
werd de hoogst gerangschikte Nederlan
der op de wereldranking, maar in het
Davis Cupteam kregen toch Paul Haar
huis en Mark Koevermans de voorkeur
van Franker.
Na de bijna wekelijkse TV-beelden en de
Jan Siemerink afgelopen zomer in actie in Rosmalen.
interviews volgde een periode van grote
stilte. Het gravelseizoen was aangebro
ken en die soort ondergrond wordt niet
tot de meest favoriete van Jan Sieme
rink gerekend. „Ik speelde dit seizoen op
gravel gewoon te gehaast", meldt de
Master 1991. „Ik had natuurlijk heel
veel hardcourt gespeeld en miste op gra
vel het juiste ritme. Rust is dan belang
rijk om vertrouwen op te doen. Op het
Melkhuisje bijvoorbeeld speelde ik tegen
Franco Davin. Daar kan ik van winnen,
maar op die ondergrond is het tegen
zo'n Argentijn gewoon een ander ver
haal. Wel weet ik, dat ik er ook goed op
kan spelen, 1989 was voor mij een goed
graveljaar. Komend seizoen staan er dan
toch weer vijf van die toernooien ge
pland, Monte Carlo, Rome en twee
Duitse toernooien als voorbereiding op
Roland Garros". Rijnsburgse Jan mikt
op resultaat in de Grand Slam-toernooi-
en. Na het gemalen baksteen is het groe
ne gras de volgende terechte keuze. Eerst
de Grass Court Championships in Ros
malen, om lekker te trainen, maar voor
al als prima voorbereiding op het top
evenement Wimbledon. Siemerink: „Ik
speel graag op gras, omdat ik toch een
voorkeur voor snelle banen heb. Het
gekke is echter, dat ik afgelopen jaar op
gras alleen van Johan Kriek heb gewon
nen".
Op de vraag of er na het behalen van de
Masterstitel, zoals na Singapore, weer
een grote stilte, rond zijn persoontje
komt, is Siemerinks antwoord een glim
lach. „Ik heb al gezegd, dat ik in de ko
mende toernooien moet proberen mijn
'ranking' te handhaven. Het doel is na
tuurlijk zo hoog mogelijk te komen,
maar dan zal ik wel moeten kiezen voor
de voor mij beste ondergrond. Het be
langrijkste is heel constant te presteren,
en ik heb goede hoop, dat dat met mijn
huidige coach Rohan Goetzke zal gaan
lukken".
Die begeleiding speelt steeds meer een
voorname rol in het keiharde profwe
reldje. Siemerink ruilde Frits Don in
voor de assistent van bondscoach Stan
ley Franker. „Ik moet af en toe afstand
kunnen nemen van tennis en ik weet
niet of ik dat met Frits wel had gekund.
Rohan is een rustige vent, terwijl Frits
juist heel druk is. In de training werkt
dat bezetene heel goed op je. Vergelijk
dat maar met de aanpak van Richard
Krajicek door zijn toenmalige coach Ma
rian Laudin. Maar het is wel een deel
van de totale opleiding, die je nodig
hebt. Je moet echter ook onafhankelijk
kunnen werken en daar moet je discipli
ne voor aankweken". Na de drukte met
Don hoopt Jan Siemerink via de rustige
'stilte' van Goetzke toch die extra stap te
kunnen maken. Een doorbraak naar de
top-tien is immers het doel voor 1993.
Voor zo ver het afgelopen tennisjaar van
Jan Siemerink in een aantal delen valt
op te splitsen, is de periode van septem
ber tot en met de Masters te omschrij
ven als die van de ontwikkeling tot een
echte kampioen, een persoonlijkheid op
en buiten de baan. De US-Open vormde
de start. Na een zege op de Rus Polja-
kov kreeg het Rijnsburgs talent te ma
ken met de Fransman Guy Forget. Sie
merink had gekeken naar en geleerd van
Richrad Krajicek, die in de eerste ronde
na een matchpoint in de vierde set de
befaamde Tsjech Ivan Lendl alsnog liet
ontsnappen. Forget, die nog onlangs met
Henri Leconte voor Frankrijk de ver
maarde Davis Cup veroverde, werd in
vier sets verslagen. „Ik had weer een
succesje nodig", meldde Siemerink
prompt aan de grote TV-stations, USA
Networks, NBC en CBS. Het televisie
optreden leerde de Rijnsburger zijn la
tent aanwezige persoonlijkheid ten toon
te spreiden. Zoals hij die in de volgende
ronde tegen de Argentijn Gabriël Mar
kus weer even liet liggen. Na bijna vier
uur en 21 aces, vier overleefde wed-
strijdpunten, maar ook een dergelijk
van Markus hem toch
Siemerink had geleerd, heel veel geleerd.
En liet dat tijdens de daaropvolgende
toernooien zien. Sportnet zond flitsen
uit van een zogenaamd demonstratie-
toernooi in het Franse Caen. De nieuwe
Siemerink was opgestaan. Vol flair dolde
hij opponent Magnus Gustafsson met
een serie cross-stopvolley's, de partij
ging overigens wel verloren. De nachte
lijke uitzending was het tweede TV-op-
treden van de volgroeide Rijnsburger. In
het ECC-toernooi van Antwerpen was
eerder op de avond Boris Becker de gro
te, eveneens winnende tegenstander ge
weest.
De scherpe waarnemer voor de beeld
buis kon zien, dat Jan Siemerink de man
was, die bij de Masters de kandidaat bij
uitstek was voor de titel. Het jeugdige
ex-voetbaltalent van de Rijnsburgse
Boys (gaat het daarom minder met de
'jongens' uit het bloemendorp?) toonde
zich in Amsterdam inderdaad de ware
meester. De lange regiogenoot uit Kou
dekerk, Michael van den Berg („hij heeft
zijn beperkingen, maar het fantastisch
zoals hij er mee bezig is, die wil echt"),
Brabander Sander Groen („hij is onbere
kenbaar en dus altijd gevaarlijk"), de
zich inmiddels weer in de top-100 bevin
dende Michiel Schapers („knap hoor,
volgens mij is hij al aan zijn vierde
jeugd bezig") in de halve finale en in de
slotronde Tom Kempers, de overwin
naar van maatje Richard Krajicek, had
den geen echte kans.
Een nieuwe tennispersoonlijkheid voor
de negentiger jaren lijkt met Jan Sieme
rink te zijn opgestaan. Met nummer 26
is hij de hoogstgeklasseerde Nederlander
op de wereldranglijst. Na de AUDI-Mas-
ters is hij tevens en terecht de koploper
in Nederland. Hij werd voor de AVRO-
televisie onderscheiden met de Tom
Schreurs-prijs voor het meest veelbelo
vende sporttalent. Hij is opgenomen en
stellig ook spelend in het Nederlandse
Davis Cup-team, dat eind februari in de
Haagse Houtrusthallen uitkomt tegen
Zwitserland met Jacob Hlasek (waar hij
overigens wel al drie maal van verloor)
en Mare Rosset. Maar hij is niet te be
roerd om in zijn 'eigen' district Leiden
nog eens als sparringpartner te fungeren.
Hij won met de Masters zijn eerste, ech
te, voor hem veel betekenende, Neder
landse titel. En toont zich die ware kam
pioen door de wens uit te spreken, dat
ook zijn Noord wij kerhoutse districtsge-
note, Heieen van den Berg (NK-buiten-
kampioene bij Dekker Warmond) weer
snel de draad zal oppakken.
In zijn kampioensspeech laat Jan Sieme
rink de toch zo sterke subtop, die Neder
land rijk is, niet onvermeld. Toch zijn
deze klassespelers niet de wereldreiziger,
die de eenentwintigjarige Rijnsburger in
middels is geworden. Siemerink behoort
tot die kleine groep van tennis virtuozen,
die hun kunsten mondiaal vertonen. Hij
behoort daarmee tevens tot de grootver
dieners. Een 'ander' leven komt in beeld.
Het onvermoeibare 'werk' van Jan se
nior zit er gooddeels op, Rijnsburgs
mooiste bloem is tot volle bloei geko
men. De vader, die zijn zoon altijd over
al zelf naar toe bracht („dan kun je ie
mand anders ook geen fouten verwij
ten") heeft de regelstaf overgedragen aan
het managementsburo ProServ. De trou
we verzorger zal een zeer regelmatig toe
schouwer worden, want het ouderlijk
huis in Rijnsburg wordt weldra Jan ju
niors logeeradres. Met een prijzengeld
over 1991 van zo'n slordige 300.000 dol
lar lonkt een appartement in het belas
tingparadijs Monaco. Maar dat werd
niet het eerstkomende vertrek. Vier da
gen na de Masterstitel, vorig jaar alweer
op donderdag 19 december, was hij, ten
nispersoonlijkheid Jan Siemerink alweer
naar Australië vertrokken om op Flin
ders Park „de komende tijd eerst maar
eens deze positie te handhaven".
Onder redactie van Kees van Resteren
WENSEN
Hoewel het nieuwe jaar al elf dagen oud
is willen wij in deze eerste H'utspo(r)l van
het nieuwe jaar alle sporters in de Leidse
regio veel sportief succes toewensen. Het
is inmiddels een goede traditie geworden
dat we in deze rubriek een aantal voor
spellingen doen over het verloop van het
nieuwe sportjaar.
Wij van deze rubriek denken dat Lia van
Schie en Leo Visser met eremetaal om
de schouders een rondrit door respectie
velijk Stompwijk en Noordwijk zullen
maken na hun goede prestaties tijdens de
Olympische Spelen in Albertville; dat
Quick Boys na een nek-aan-nek-race met
plaatsgenoot Katwijk kampioen van de
eerste klasse wordt en in tegenstelling tot
vorig seizoen nu wel algemeen amateur
kampioen van Nederland wordt; dat
VVS kampioen wordt en terugkeert in de
hoofdklasse; dat Melbi Raboen de nieu
we trainer in de Kikkerpolder wordt en
Ruud de Groot zijn plaats bij het Voor-
burgse Wilhelmus inneemt; dat bij Rijns
burgse Boys Wim Driebergen uit het elf-'
de elftal wordt geplukt om de dreigende
degradatie af te wenden; dat Arie Kurver
aan het einde van seizoen vertrekt op
sportpark Middelmors; dat DIOK weer
de beschikking heeft over de sterkste rug-
by-ploeg van Nederland; dat de tweede
Leiden Marathon weer heel succesvol
verloopt; dat Teylingen kampioen wordt
in de afdeling zondag en Koudekerk de
titel pakt in de afdeling zaterdag; dat de
selectie van Foreholte weer op de kar
door het dorp rijdt na het benalen van
het kampioenschap in de derde klasse;
dat het tennis in de Leidse regio steeds
meer van zijn oude glorie gaat verliezen;
dat UDWS moeiteloos kampioen van de
vierde klasse wordt; dat alle sporters en
verenigingen die niet genoemd zijn niet
teleurgesteld zijn; dat al die sporters en
verenigingen hun eigen sportieve wensen
in vervulling zien gaan.
BOOS
De wegen van de KNVB blijven vaak on
doorgrondelijk. Terwijl de meeste clubs
zich opmaakten voor de winterstop vond
men in Zeist dat er nog best een inhaal
programma worden gepland. Gezien het
voorspoedige wedstrijdverloop een nogal
discutabel besluit. Vooral omdat de clubs
pas heel laat (woensdag) bericht ontvin
gen over het inhaalprogramma. De weer
goden gooiden echter roet in het eten van
de KNVB want slechts één wedstrijd kon
worden gespeeld. Foreholte en SJC zagen
in deze actie vanuit Zeist echter aanlei
ding om te protesteren tegen deze manier
van plannen. Onder motto 'Is de KNVB
er voor de clubs of zijn de clubs er voor
de KNVB' werd er een boze brief naar
Zeist gestuurd. Veel resultaat zal net niet
opleveren want ondanks de vele mooie
beleidsplannen blijft de voetbalbond te
weinig oog en oor hebben voor de belan
gen van ae clubs.
MODDER
In deze tijd van het jaar valt het voor de
voetballers vaak niet mee. Op natte vel
den en onder gure omstandigheden
moeten de punten worden gepakt. En dat
is soms zwaar. Het shirt plakt om de
schouders en de modder krijgt een steeds
prominentere plek op het lichaam. De ge
dachte aan een verkwikkende douche
houdt de spelers echter op de been. Maar
soms zie je ze denken: had ik maar voor
een andere sport gekozen.
FOTO: HENK SNATERSE
LEIDEN - Jan Siemerink is win
naar geworden van de Zilveren
Sleutels. De Rijnsburgse tennisser
schoot in 1991 als een komeet op
de wereldranglijst naar boven dank
zij goede prestaties tijdens toer
nooien in Australië, Stuttgart, Sin
gapore, Telford en Rotterdam.
Tevens was Siemerink er mede verant
woordelijk voor dat het Nederlands
team zich in de Davis Cup weer bij de
sterkste landen ter wereld schaarde. Re
denen voor de jury (Dick Tesselaar,
Gert-Jan Onvlee en Lodewijk Kallen
berg) om de Sleutels en het bijbehorende
bedrag van vijftienhonderd gulden aan
de ouders van Jan Siemerink te over
handigen. De sportverkiezing van de
Leidato vond gisteren voor de 22e maal
plaats tijdens de traditionele nieuwjaars
receptie van de Leidse Sport Federatie.
De woordvoerder van de jury, Lodewijk
Kallenberg, roemde de prestaties van de
sporters in de Leidse regio. „Een gewel
dig sportjaar met prestaties die we nog
niet eerder in de historie van de Leidato
sportprijzen zijn tegengekomen". Mir
jam Hooman-Kloppenburg werd gister
avond in het clubhuis van Lugdunum
met de tweede prijs (een bedrag van dui
zend gulden) bedeeld. De prestaties van
de Leidorpse tafeltennisster kende naast
hoogte- ook dieptepunten maar de winst
tijdens het Top Twaalf-toernooi waar zij
de volledige Europese elite voorbleef
rechtvaardigde volgens de jury haar
tweede plaats.
Ook de derde plaats was voor een vrou
welijke sporter. Lia van Schie, vorig jaar
ontving zij nog een aanmoedigingsprijs,
kreeg de prijs van 800 gulden vanwege
haar prestaties tijdens de wereldkampi
oenschappen. Quick Boys legde beslag
op de vierde plaats. De Katwijkse voet
balvereniging ontving de prijs van ze
venhonderd gulden voor het veroveren
van het Nederlands kampioenschap bij
de zaterdagamateurs.
Schaker Jeroen Piket zette het etiket
'veelbelovend' om in een aansprekende
resultaten en 22-ste plaats op de wereld
ranglijst. Reden voor de driekoppige
jury om de Leiderdorper, die 45 plaatsen
steeg op de ranglijst, de vijfde prijs (zes
honderd gulden) toe te kennen. De zesde
en laatste hoofdprijs (goed voor vijfhon
derd gulden) bleek gisteravond toebe
deeld aan Petra Grimbergen. De Rijns
burgse wielrenster werd nationaal kam
pioen voor gerenommeerde namen als
Leontien van Moorsel en Monique
Knol.
Behalve zes hoofdprijzen, werden er gis
teravond door de jury ook nog een zestal
aanmoedigingsprijzen (van tweehon
derdvijftig gulden) uitgereikt. Tennisser
Michael van der Berg steeg zevenhon
derd plaatsen op de wereldranglijst en
heeft het karakter en het talent om in de
voetsporen van Siemerink te treden. At
lete Joke Kleyweg werd met het zelfde
geldbedrag verblijd omdat zij de mara
thon van Rotterdam winnend afsloot,
terwijl zeilster Carolijn Brouwer haar
wereldtitel bij de junioren en de zilveren
plak bij de senioren met een aanmoedi
ging beloond zag.
Met Lia van Schie werden gisteravond
nog twee schaatsers in het zonnetje ge
zet. Wendy van der Poel en Jeroen
Straathof toonden zich veelzijdige talen
ten die het eindniveau nog lang niet be
reikt hebben. Stijntje Ros, turntalent
van Nieuw Brunhilde, won de Open
Leidse Kampioenschappen en is volgens
het juryrapport in staat om in de toe
komst de hoofdprijs te komen ophalen.
Ineke de Groot uit Noordwijk is voor de
jury het levende bewijs dat men on
danks een handicap de top kan behalen.
De paardrijdster mist sinds haar geboor
te een onderarm maar dat staat sportief
succes niet in de weg getuige de gouden
medaille tijdens de wereldkampioen
schappen in het Deense Arhus met haar
paard Triton.
