rinko Keen
jevlogen pionier
bal en bat
rie Haan en Frans van Rooij gedijen goed bij Standard Luik
SPORT
19
:id<*2 Souoant
ZATERDAG 14 DECEMBER 1991
ijfstgki
lanisat
Dit oi
iedsv;
legdw
VOETBALLERLEI
iel profvoetballers Engeland werkloos
tkele n1
PC-m«
funci ,1
voelt i
com
4 janu.
linker
inen wi
slechte economische toestand van vele Engelse voetbalclubs
geleid tot een ingrijpende vermindering van het aantal
s dat onder contract staat. Uit een rapport blijkt dat op dit
jblik 380 Engelse profvoetballers als werkloze staan inge-
even. Onder hen bevinden zich ook enkele vroegere inter-
onals. die ondanks het feit dat zij transfervrij zijn geen nieu-
lub, zelfs niet in de lagere divisies, hebben kunnen vinden,
it tachtig procent van de Engelse voetbalprofs geen ander
ep heeft geleerd, zijn velen gedwongen van een sociale uit-
j te leven. Zij zijn het slachtoffer geworden van de nu ver
arde overdreven grote aantallen profs die de clubs onder
ract hebben. Manchester United heeft 42 beroeps voetballers s
contract, Arsenal 40, Liverpool 38 en Tottenham Hotspur Eric Cantona.
Cantona wil stoppen
Eric Cantona heeft aangekondigd
te stoppen met profvoetbal. In het
duel van zijn club Nimes met St.
Etienne gooide Cantona de bal uit
ergernis tegen de scheidsrechter.
Zonder de rode kaart af te wachten
verliet hij het veld. Toen hij afgelo
pen week vier wedstrijden schor
sing tegen zich hoorde uitspreken,
schold hij de leden van de tucht-
commissie de huid vol, waarop de
straf werd verdubbeld.
De 25-jarige Cantona is een van de
beste aanvallers in Frankrijk. In
twintig interlands scoorde hij
twaalf keer. Hij wil de situatie bin
nenkort bespreken met voorzitter
Mezy van Nimes.
Nabestaanden Robert Maxwell
eisen geld van Oxford United
De nabestaanden van Robert Maxwell trekken zich groten
deels terug uit de Engelse tweede divisieclub Oxford United.
Oxford United moet bijna 6,5 miljoen gulden aan de familie
Maxwell retourneren. Het betreft hier leningen en rentebe
talingen. Om het bedrag te kunnen financieren, heeft de
club alle spelers van het eerste elftal te koop aangeboden.
Kevin Maxwell blijft wel aan als voorzitter.
Millwall krijgt nieuw stadion
De Engelse voetbalclub Millwall gaat zijn stadion, algemeen
bekend als „The Den", verlaten. Het stadion en de andere
terreinen, sinds 1910 de thuishaven van de Londense club, is
verkocht voor een bedrag van bijna negentien miljoen gul
den. Millwall bouwt een nieuw stadion met louter zitplaat
sen, dat voor het seizoen 1993-'94 gereed moet zijn.
>0391. 1
ïvestigd
r m
i de
>nsolid<
den op
ftelijke
ingswetf'
undaire
tkering1
ER ALLEBLAS
JDWIJK Volgens
vetten van de logica is
iko Keen morgen één
de voornaamste gega-
en voor een finale
bij de Nederlandse
pioenschappen tafel
is in de Maaspoort in
Bosch. In anderhalf
tijd is de 20-jarige
dwijker met stip ge
en van de dertiende
de tweede plaats op
lederlandse ranglijst,
it seizoen heeft hij als
e[itman' gefungeerd tij-
i enkele open kampi-
chappen. Trinko
een bevlogen pio-
met bal en bat.
ier, hij is gemotiveerd
de Nederlandse kampi-
happen en hij voelt zich
„Maar", zegt Trinko
ook, „het is niet zo'n bij-
r belangrijk 1
niet rijk van
i de h ru
titel".
icieel gezien is een natio-
maxirr titel inderdaad geen lok-
het evenement hier te
gaat vooralsnog door
een strijd om de eer.
gaat het Keen ook wel
iar als geld aan de orde
krijgt hij slechts een
En bijdrage van de
fandse Sport Federatie,
2517 Konkostenvergoeding van
Jelgische club Centre Ma-
en dan houdt wel onge-
op. Voor het vinden van
de hingspartners van niveau
52 83 4 Keen ook geregeld
Duitsland, maar voor zijn
Jtllich, Düsseldorf
irbrücken ontvangt Keen
tegemoetkoming van de
rlandse bond. „Dat vind
mer, omdat ik zie dat er
s. Tenminste, dat denk
et zou anders kunnen
naar ik moet daarover
aar eens praten met de
Ik wil alleen later niet
dat de bond veel voor
heeft gedaan", meent
die sinds vorig jaar zes
illes heeft binnengesleept
internationale toer-
De gedreven sportman heeft
zich (nog) geen plaats toegeëi
gend temidden van de groten,
die onder meer de met duizen
den guldens gedoteerde World
All Star toernooien afstropen.
De clubs in de Belgische com
petitie schermen niet met zul
ke lucratieve bedragen. Ook
Centre Manage niet. Keen
vertrok na de vooriaarscompe-
titie dit jaar naar deze Waalse
vereniging, omdat hij eens wat
anders wilde aan zijn hoofd
dan de inmiddels beruchte
Avanti-zaak. Voordat Keen bij
de Hazerswoudse club zijn op
wachting maakte, waren reeds
veel van zijn talenten bij de
school van het Wageningse
Shot ontwikkeld. Hij beleefde
er hoogtpunten door onder
meer de nationale titel bij de
pupillen, aspiranten en junio
ren voor zich op te eisen. Toch
voelde Keen zich altijd een
beetje ondergewaardeerd.
Avanti was anderhalf jaar ge
leden die mening kennelijk
niet toegedaan. Het bestuur
wilde een topclub op poten
zetten met Keen, Casper Mol,
de Roemeen Vasile Florea,
Merijn de Bruin en Hagenaar
Michel de Boer en trok tévens
twee als kundig te boek staan
de oefenmeesters aan, Niels
Albers en Carel Deken. Een
aparte stichting zou garant
staan voor de betalingen, maar
de inmiddels vertrokken spe
lers wachten nog steeds op
hun geld omdat er gedurende
het gehele seizoen geen spon
sor gevonden kon worden.
„De zaak is nog in handen van
een advocaat", meldt Keen ge
laten. Voor hem is Avanti een
gepasseerd station. „Het heeft
me al zoveel tijd gekost. Ik wil
er eigenlijk niet meer aan den-
Spuugzat
Keen, spuugzat van alle peri
kelen rondom die affaire, koos
voor België. Daar heeft hij tot
dusverre geen spijt van. „In
Nederland kwam je ook vaak
dezelfde mensen, tegen. Boven
dien zie je elkaar meer als col
lega's. Als concurrenten ook
eigenlijk. In België zijn tafel
tennissers meer vrienden van
elkaar", vertelt Keen die ove
rigens de zestien partijen du
rende competitiewedstrijden te
veel van het goede vindt.
Keen speelt bij Centre Manage
samen met Frederic Sonnet,
Mare Closet en met Philippe
Saive, broertje van nationale
held en de internationaal meer
succesvolle Jean Michel. Deze
formatie bezet de tweede
plaats in de competitie, achter
Charleroi. „Het niveau is wis
selend", vindt Keen die tot
nog toe vier partijen heeft ver-
Sterkte en zwakte zijn in dit
verband twee grootheden die
veelvuldig Keens' spel typeer
den, hoewel hij zijn zwakke
periodes tijdens een partij
steeds meer wegcijfert. Inner
lijke chaos was de reden, dat
hij ineens naar elders afdwaal
de. Of hij was geïrriteerd door
externe factoren. „Ik erger me
nog wel eens aan bepaalde za
ken, die slecht zijn geregeld.
Vooral in het verleden vond
ik het vervelend, dat ik met
verschillende dingen duidelijk
moeite had tijdens een toer
nooi bijvoorbeeld. Het gebeurt
me soms nog. Onlangs speelde
ik tijdens een training een
wedstrijdje, kwamen er zes
kleine kinderen binnenlopen.
Ik maakte meteen zes fouten.
Dat kun je je eigenlijk niet
permitteren".
Beste
Twee maanden geleden werd
een groot beroep gedaan op de
lichamelijke en geestelijke ge
steldheid van Keen tijdens de
open Poolse kampioenschap
pen in Czestochova. „M'n bes
te toernooi tot dusverre, ter
wijl echt alles tegen zat. 's
Nachts om twee uur naar bed
en drie uur later er weer uit.
Als je zo moe bent, rust er an
dere druk op je. Ik heb in Po
len werkelijk alles gegeven",
aldus Keen die in het enkel
spel de ene na de andere
speler van enige naam uit het
toernooi kegelde. Na winst op
de Chinees Huang, de Tsjech
Korbel, de Fransman Momme-
sin en de Rus Andrei Mazu-
nov, stuitte hij uiteindelijk op
het toonbeeld van vechtlust,
Jean-Michel Saive.
Een maand daarvoor beschikte
Keen over een langere adem
tegen Saive tijdens de inter
land België-Nederland in de
Superliga. Pal naast het An-
derlecht-stadion in Brussel
was de snaar bij Keen bij de
stand van 13-13 in de derde en
beslissende game gebroken.
Alle kracht en souplesse dre
ven in één klap uit zijn li
chaam waardoor Saive snel de
punten bijeen grabbelde. „Als
je eenmaal in een negatieve
spiraal zit, dan kom je er moei
lijk uit", weet Keen uit erva
ring.
Kort voor de open Poolse
kampioenschappen waren in
het Superliga-duel met Duits
land betere mogeljkheden op
een overwinning. Tegen de
nummer één van Duitsland en
negen van de wereld Jorg
Rosskopf won Keen de eerste
game met 21-14, leidde in de
tweede partij met 17-13 om
toch nog met 22-20 te verlie
zen. Waarna de koek in de
derde game helemaal op was.
Desondanks heeft Keen bewe
zen, dat hij 'eraan komt'. De
successen in Polen waren geen
eendagsvliegen, want onlangs
won hij met teamgenoot Son
net het dubbelspel bij de open
Zweedse en tikte hij in de lan-
denwedstrijden de Zweed Erik
Lindh, de top 12-winnaar van
dit jaar, van de tafel. Lindh,
Rosskopf, Appelgren, Gatien,
Danny Heister, Trinko Keen,
het legertje linkshandigen
neemt toe. Keen heeft niet dat
risocovolle van Lindh, niet dat
explosieve van Rosskopf en
ook niet dat beheerste en te
vens gedecideerde van Appel
gren. Trinko Keen is Trinko
Keen. Allround, een jongen
met een krachtige en snelle
spin, met een redelijke service,
die ook een ferme backhand
topspin durft te spelen. „M'n
service-ontvangst kan nog wat
beter", zegt hij. „Daar train ik
nu meer op. Ik denk ook aan
het indraaien bij backhand
spin en ik probeer steeds goed
voor de bal te staan. Ik moet
mijn spel kunnen spelen.
Daarom train ik ook in België
en Duitsland, het is een hoger
niveau. Ik werk ook op korte
termijn. Op de lange afstand is
alles nog mistig".
Rijper
Mentaal gesproken is Keen rij
per geworden. In zijn privé-le-
ven draagt hij niet meer die
beslommeringen met zich mee,
die onbewust van invloed wa
ren tijdens zijn sportbeoefe
ning. Zijn studie bedrijfswis-
kunde/informatica aan de
Vrije Universiteit in Amster
dam kwam in zijn Avanti-tijd
in het gedrang. Thans studeert
hij wiskunde aan de open uni
versiteit en kan hij leren wan
neer het hem uitkomt.
In zijn meer geordende le
venstijl tracht Keen de weg
naar de top te bereiken, maar
die weg is lang voor de speler,
die op de Europese ranglijst de
zestigste plaats inneemt en
twintig tot dertig uur per
week traint. Vader Bertus
heeft hem altijd een visie
voorgehouden die was gestoeld
op zelfstandigheid. „Mijn va
der zei: je moet zelf weten wat
je wilt. Maar als je iets wilt be
reiken, dan moet je er volledig
achter staan en daar zelf alles
aan doen". Keen staat meer op
eigen benen, maar hij wil op
z'n tijd ook een steuntje in de
rug en belt soms zijn voormali
ge trainer van Avanti Carel
Deken op. „Ik praat graag met
hem en laat me ook graag door
hem coachen. Ook bij deze Ne
derlandse kampioenschappen
begeleidt hij me weer".
Deken trad ook als coach op
vorig jaar tijdens het nationale
evenement in Den Bosch.
Toen stond Keen in de finale
tegenover Paul Haldan en ver
loor in de vijfde game met 21-
19. Zijn eerste hindernis is Ge
rard Bakker jr., telg uit de be
kende tafeltennisfamilie en af
komstig van Avanti. Die club
is een zwarte bladzijde uit het
tafeltennisboek van Keen. Hij
is er veeleer bij gebaat de bete
kenis van die clubnaam letter
lijk te nem
Rooie vrouwen,
rode ballen,
rode konen
door FRANK WERKMAN
Zoals u al vele malen eerder op deze plaats hebt
kunnen vernemen ben ik niet zo'n liefhebber van
die spelletjesregen die onophoudelijk en vanuit
steeds dreigender zwarte zwerken op ons neerdaalt
via de huisbuis. Sterker, ik kan slechts met de
grootste moeite de neiging bedwingen de inhoud
van mijn maag buiten de slokdarm te houden als ik
ze via een electronische speurtocht langs de vele
uitzendgemachtigden weer zie opdraven: Ton
Brandhouter, Frans Treurmarsmeijer en noem al
die schreeuwerds maar op.
Ook Nederlands drama kan ik niet zo goed zetten.
De dictie van bijvoorbeeld de rolspelers (acteurs kun
je ze toch nauwelijks noemen) in 'Goede tijden,
slechte tijden' roept bij mij een fysieke reactie op,
die bijna niet onder woorden is te brengen. In elk
geval komen de spieren in mijn tenen, maag,
gezicht, traanklieren en op de rug heftig in
beweging als ik zelfs de eerste maten van die
begin tune hoor opklinken.
Spelletjes en soap-drama van Nederlandse bodem
hebben op mij dus het effect van de Coupé-polder
bij Alphen aan den Rijn. Met dien verstande dat de
beruchte Simon Kemp voor zijn wandaden kon
worden aangeklaagd, maar de vervuilers vanuit
Hilversum en Aalsmeer zich geen moment zorgen
behoeven te maken over verantwoording van hun
milieu-vervuilende activiteiten.
Bij mijn rondgang langs de netten stuit ik ook nog
wel eens noodgedwongen op sportieve strapatsen.
Waarbij het doorgaans nog wel enige
doorgrondingsdrift vereist om te bepalen of de
betrokken beelden enige actualiteit
vertegenwoordigen of uit blik zijn. Doorgaans zijn
het oude opnamen van evenementen die soms al
weken oud zijn. Immers, onderhavige omroepen
moeten ook hun zendtijd vullen en als het maar
beweegt is het al gauw goed.
Naarmate het materiaal ouder is zijn de kosten voor
het op de antenne of op de kabel zetten lager, dus
dat is mooi meegenomen. Net als bij films uit de
oude doos, die tegenwoordig ook voor een
habbekrats op de buis worden gekwakt. Oók vaak
vervuiling, daar niet van. Hoe vaak wordt een film
niet herhaald? Voor mensen met een korte memorie
voor wat dit soort verstrooiing betreft niet zo'n
probleem. Iemand met een wat beter geheugen ook
een kwelling. Van huisbuis tot kwelbuis derhalve.
Eerder deze week stuitte ik op een stukje sport bij
één van de daarvoor vrijgemaakte zenders, waarvan
echt mijn broek afzakte. Vanuit (ik meen) Hamburg
werden ingeblikte opnamen doorgestraald van nota
bene een gemengd dubbel bij een snooker-toernooi.
Ik ben weliswaar voorstander van emancipatie,
maar je moet het ook weer niet té gek maken.
Gemengd optreden bij tennis, tafeltennis,
badminton, korfbal, dat is allemaal gemeengoed
geworden. Kijkt niemand meer van óp; ten hoogste
op néér, maar dat is weer een ander thema. Het is
gewoon gezellig en dat moet het maar blijven ook.
De een of andere snoodaard moet echter niet op de
heilloze gedachte komen uitwassen op dit vlak ook
nog eens aan de openbaarheid prijs te geven.
Andere gemengde activiteiten worden toch in het
algemeen óók niet open en bloot op het scherm
gesmeten?
Terug naar dat snooker. Of zich kan ik die activiteit
ook al niet zo erg goed waarderen. Het duurt me te
lang en dat terugleggen van al die ballen met een
andere dan rode kleur tijdens het spel vind ik ook
een hoogst frustrerende bezigheid. Heb je eindelijk
zo'n kogel in een zakje gedeponeerd of komt er een
wit gehandschoende hand om het ding weer op z'n
oorspronkelijke positie te leggen.
Als de toppers aan de gang zijn is het allemaal nog
wel te verteren. Gaat het tenminste een beetje rap.
Zet er echter niet een paar vrouwen bij of het is
hommeles. Ze stoten meteen een stuk minder
zuiver, terwijl het toch een bezigheid is die ze in de
eindeloze uren tussen dekbedden luchten en piepers
jassen probleemloos onder de knie zouden moeten
kunnen krijgen.
Misschien dat rooie vrouwen hun 'exposure' op de
televisie toejuichen, er zijn immers eindelijk leden
van het zwakke geslacht binnengedrongen in deze
mannenwereld. Maar vaart en vaardigheid
ontbreken zodanig dat al die positieve effecten
volledig raken ondergesneeuwd. En er slechts
meewarigheid resteert over het gebrek aan
bekwaamheid, dat bijna de lachlust oproept.
Dezelfde reactie die de quizmasters en
spelletjesleiders proberen op te roepen. Maar die
doen dat dan tenminste nog bewust. Hetgeen in feite
nog erger is. Rode konen derhalve.
De afgelopen ja-
was het wat stil om en
het trainingscentrum
Sart Tilman van de
ische voetbalclub
dard Luik. Maar se-
de komst van Arie
Stephane Demol en
i van Rooij schitteren
roodwitte kleuren
fel in het grauwe
se landschap.
ard kent dit
lende bloei. De formatie
laan bezet met 23 punten
duels de tweede plaats
KV Mechelen en Club
e, twee punten achter
>er Anderlecht. De pres-
van Standard mogen ze-
>ok op het conto worden
reven van Frans van
een aanloopperiode
geworden wat de bedoe-
vas van zijn transfer naar
Ub uit Luik: de generaal
t veld. Over het grootste
ssingsprobleem zegt Van
„Toen ik hier kwam
Standard op een ploeg,
»g nooit had gehoord van
ictie van een pure spel
ler. Er werd constant
&nge, heel lange voorzet-
ewerkt, er zou wel ie-
aehter nahollen. In een
'ijk systeem pas ik van-
'rekend bijzonder slecht,
het type speler dat veel
ballen in de voeten moet krij
gen om op die manier mijn
ideeën uit te zetten. De eerste
twee, drie wedstrijden liep ik
bij voor spek
Mogelijkheden
De stijgende lijn wordt echter
goed doorgetrokken. Wat is
het einde van de curve? „Men
heeft hier vlug de neiging om
in euforische termen te gaan
denken", zegt Van Rooij. „Drie
of vier opeenvolgende wed
strijden een goed resultaat en
men komt tot de conclusie dat
het gebeurd is. De weg naar de
top is veel langer en veel hob
beliger dan doorgaans wordt
vermoed. Ook in mijn Ant
werpse jaren heb ik dat ver
schijnsel meegemaakt. Nu
moet ik er wel aan toevoegen
dat de ambitie hier op een gro
tere financiële onderbouw kan
stoelen dan bij Antwerp. De
mogelijkheden zijn groter, er
wordt overigens reeds een
vijftal jaar geïnvesteerd in een
terugkeer naar de top. Ik
voorspel toch een nog sterkere
tweede competitieronde, wan
neer de automatismen nog
meer blindelings kunnen uit
gevoerd worden".
Van Rooij begint ook de moge
lijkheden van de spelers te
kennen. Ik kan meer en
meer vaste lijnen uitzetten, het
publiek heeft mij aanvaard en
enkele neveneffecten begi
Frans van Rooy.
tig procent geregeld is en de
grote drempel van de Franse
taal. Op het veld zelf is dat ei-
opgelost te raken", zegt genlijk nooit zo'n groot pro-
hij. „Daarmee bedoel ik mijn bleem geweest. Voetbaltaal
huisvesting die r
r negen- internationaal en profspelers gelegen
begrijpen elkaar wel. Maar er
was vooral de omgeving, die
daardoor vaak gesloten over
kwam. Ik kon ook voor de op
lossing kiezen in het dichterbij
FOTO: DIJKSTRA
Tongeren te wonen, maar dat
leek me niet zo geschikt. Ik
dacht bij mezelf, je tekent een
contract voor drie jaar, je moet
i alle opzichten zo dicht
Nederlandstalig mogelijk bij de club leven. En
daartoe behoort een andere
taal. Maar met Arie Haan,
Dirk Rosez, Patrick Asselman
en Thierry Pister heb ik vol
doende gelegenheid om de ei
gen taal te spreken".
Aan Oranje wenst Van Rooij
niet veel woorden vuil te ma
ken. Ik heb daarover vijf
^olle jaren mijn mening ge
zegd, ik geef daarop dus geen
commentaar meer. Onthoud
dit: ik loop daarover niet ge-
frusteerd rond, maar zal niet
weigeren wanneer ik de kans
krijg. Let op hét begrip 'wan-
Tweede leven
Is Van Rooij een nieuweling
bij Standard, trainer Arie
Haan is er zijn tweede leven
begonnen. Na Ajax en Ander
lecht trok Haan in '80 als voet
baller naar Standard. Het wer
den zijn laatste drie grote jaren
als voetballer. PSV en Seiko
Hong-Kong, beide over één en
hetzelfde jaar gespreid, bete
kenden het einde. In de zomer
van vorig jaar arriveerde
Haan opnieuw bij Sclessin. Di-
glomatiek vertelt hij over het
tandard van nu.
„Niets is perfect", zegt Haan.
„Ik houd niet van vergelijkin
gen, want dan moet je het uit
eindelijk over goed en slecht
hebben en dat kan misverstan
den scheppen. Standard is een
club met een eigen stijl, hoe
dan ook. Op zoek naar de uit
straling van weleer". Het afge
lopen decennium was niet be
paald het meest florissante uit
de geschiedenis van de club.
Het vertrek van de overigens
niet veroordeelde speler, Arie
Haan, naar PSV, was het
rechtstreeks gevolg van de be
kende omkoopaffaire met Wa
terschei, de laatste speeldag
van het seizoen '8l-'82. Die
fraude heeft uiteindèlijk geleid
tot de levenslange schorsing
van de grote man met de klei
ne naam, Petit.
Het heeft een tijd geduurd eer
de nieuwe structuur, met Du-
chene als roerganger, sportie
ve successen kon voorleggen.
Na de veroordeling van Stan
dard in '84, werd het kampi
oenschap geen enkele keer
meer gewonnen. Europees
voetbal viel nog slechts in '86
te beleven, toen Standard in
de tweede ronde voor de
UEFA-beker door Tirol werd
uitgeschakeld.
Momenteel is Standard, voor
het eerst in tien jaar tijd, bij
machte zich in het titelgevecht
te mengen. Arie Haan: „We
zijn op de goede weg om de
vroegere positie van de club
weer in te nemen. Veertien
dagen van te voren waren de
toegewezen tickets voor het
duel met Anderlecht uitver
kocht. Dat zegt genoeg. Ik ver
klap natuurlijk geen geheimen
als ik zeg dat Anderlecht in dit
land altijd een stap voor is. Op
alle gebieden. Aankoop van
spelers, uitbouw van het sta
dion. Maar hier ook komt een
tribune. En sportief
niet te overhaast te werk moet
worden gegaan. „Europees
voetbal heeft voorrang, wat
impliceert dat we minimaal op
de vierde plaats moeten eindi
gen", stelt hij. „Wie het voet
bal volgt weet dat aan elke re
kenkundige reeks een einde
komt en in de kortste keren
een andere, tegengestelde serie
kan volgen. De buitenwereld
heeft er helemaal geen weet
van hoe de situatie hier ter
plekke was. Het begin was
heel moeilijk, om de eenvoudi
ge reden dat Standard als
ploeg niet meer bestond. Er
liep hier wel een aantal spelers
rond maar er was geen collec
tief".
Die is er nu wel, niet in de
laatste plaats door het belang
rijke werk van Van Rooij.
„Frans heeft het in het begin
niet makkelijk gehad", oor
deelt Haan. „Hij kwam in een
andere omgeving terecht,
waar een andere taal gespro
ken wordt. Privé veranderde
er ook wel wat en bovendien
moest hij weer hard trainen,
wat hij volgens mij niet meer
gewend was. Hij heeft het in
het begin ook een beetje moei
lijk gehad met de taakverde
ling binnen de ploeg. Iedereen
zocht een beetje naar zijn ter
ritorium. Nu weet iedereen
waaraan zich te houden. Nu
rendeert Frans pas echt. En
als het al eens tegenzit dan
staan er altijd anderen klaar,
hoewel ik toegeef dat we met
een Van Rooii in een mindere
dag aanvallend zwakker
staan".
