„Naast plezier ook een stuk therapie
Voetbal in derde klasse
beheerst door de angst
jjJiJjjJJÜOi
finale
Voetbaltrainer
blijft
onzeker beroep
ZATERDAG 30 NOVEMBER 1991 PAGINA 35
GEHANDICAPTENVOETBAL WINT AAN POPULARITEIT:
55
LEIDEN - De Leidse regio heeft
twee weken geleden op grote schaal
kennis kunnen maken met het spel
van lichamelijk en verstandelijk ge
handicapte voetballers. In de Leid
se Groenoordhallen werd het jaar
lijkse landelijke zaalvoetbaltoer
nooi gespeeld, dat ook dit jaar weer
een groot succes was.
Het zogenaamde 'G-voetbal' rukt op in
de Leidse regio. Enkele jaren geleden tel
de de competitie nog maar zes deelne
mende clubs, nu zijn dit er al dertien. En
meerdere clubs kloppen aan de poort.
„Bij G-spelers gaat het naast het plezier
ook om een stuk therapie. Als ze niet
zouden voetballen zouden ze nauwelijks
bewegen", aldus Karei Meeuwenberg,
bestuurlid van de KNVB afdeling Lei
den en voorzitter van de commissie G-
voetbal. De jeugd heeft het E-en F- voet
bal, de gehandicapten het G-voetbal.
In 1987 kreeg de toenmalige minister
Brinkman van WVC een nota aangebo
den over het G-voetbal. Indieners waren
de Nederlandse Invaliden Sportbond
(NIS), de Nederlandse Geeestelijke Ge-
handicaptendbond (NSG) en de KNVB.
Besloten werd om het G-voetbal onder
de vlag van de KNVB te plaatsen.
Er zou voor de periode van vijf jaar een
proefcompetitie op poten gezet worden
in diverse regio's, waaronder de Leidse.
Meeuwenberg: „De moeilijkheid was al
lereerst om clubs te interesseren voor
het G-voetbal. Hierna moesten er nog
spelers bij gevonden worden".
Clubs werden al snel gevonden, waarbij
zeker meespeelde dat Alphense Boys en
FC Lisse al ervaringen hadden opgedaan
met gehandicaptenvoetbal. De spelers
werden en worden door de KNVB ge
worven in gezinsvervangende tehuizen,
klinieken en instellingen voor verstande
lijk en lichamelijk gehandicapten.
Soepel
Het G-voetbal wordt gespeeld op een
half veld, met kleine doelen en een 'vier
tje' als bal. De teams bestaan uit zeven
spelers. Buitenspel bestaat niet, gele of
rode kaarten eveneens niet, hoewel er
soms wel eens iemand twee minuten uit
het veld wordt gestuurd. Verder mag er
zowel ingeworpen als ingegooid worden.
Soepelheid troef dus, dat blijkt ook uit
het feit dat bij slecht weer in overleg met
de scheidsrechter de duur van de wed
strijd (normaal twee maal vijfentwintig
minuten) verkort kan worden.
Lichamelijk en verstandelijk gehandi
capten zitten doorgaans samen in een
team. De KNVB kent één fysieke be
grenzing: spelers in een rolstoel kunnen
niet meedoen aan G-voetbal. Bij de ver
standelijk gehandicapte spelers kan in
principe iedereen meespelen. Een tak-
tisch inzicht is volgens Meeuwenberg
niet vereist. Hij citeert Jan Schaalje, lan
delijke voorzitter van de commissie G-
voetbal, die ooit zei: „Iedereen die weet
Wat voetbal is, kan deelnemen aan G-
voetbal". Hanneke Rusman, bij F.C.
Lisse houdster van de portefeuille G-
voetbal, ziet toch wel enige voordelen in
enkele tactisch begaafde mankrachten in
het team: „Als sommige spelers in het
verkeerde doel schieten, moet ze dat
toch duidelijk gemaakt kunnen worden,
zo van 'joh, wat doe je nou".
Integratie
Hanneke Rusman praat overigens liever
niet over gehandicapten maar over min
der validen: „Er lopen ook spelers in ons
team die twee keer aan een hernia zijn
geopereerd, en dan is 'gehandicapt' met
een zo'n zwaar beladen woord".
UVS doet dit jaar voor het tweede sei
zoen mee in de G-competitie. met maar
liefst twee teams. Dit doet ze in nauwe
samenwerking met Club 58, de Leidse
vereniging die activiteiten ontplooit
voor verstandelijk gehandicapten. Dit
impliceert dat UVS G-teams alleen voor
verstandelijk gehandicapten zijn. F.
Beerenfenger, secretaris van UVS is en
thousiast: „Soms zeg ik dat ze meer dis
cipline hebben dan gewone voetballers.
Bij trainingen hoef je ze bijvoprbeeld
niet achter de bal aan te sturen, die gaan
ze zelf halen".
De integratie met de vereniging is pri
ma, Beerenfenger durft zelfs te spreken
van een verrijking van de club. Ook bij
FC Lisse zijn de G-spelers populair.
Rusman: „Vooral de jeugd komt eerst
even G-voetbal kijken voordat het eerste
speelt".
Beerenfenger meent dat het van belang
is dat meerdere clubs zich aansluiten bij
de competitie. „Het klasseverschil is
vaak te groot en dan zie je uitslagen als
15-0, wat natuurlijk niet leuk is voor het
verliezend team. Zijn er meer teams,
dan kun je betere poule-indelingen ma
ken".
Naast onder andere FC Lisse, UVS en
Alphense Boys doen ook RCL, Leiden
en SJC mee aan de competitie. Volgens
Meeuwenberg bestaan er ook plannen
bij LFC, Foreholte en Ter Leede. Meeu
wenberg: „Het gaat erg snel zo. Volgend
jaar zullen we de vijf jaren evalueren en
kijken hoe het nu verder moet". Dan zal
bekeken worden of er een soort 'super
cup' tussen de regiokampioenen kan
plaatsvinden. Over een nationaal team
heeft Meeuwenberg nog niet zo nage
dacht. „Dat moet eigenlijk door de NIS
en de NSG gevormd worden.
'Knokken voor de puntenis dit seizoen het parool in de derde klasse. Herman Oude
Velthuis (SJC) en Ronald van Velthoven (Foreholte) lijken zich daar van bewust.
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN
LEIDEN - De verwachting dat er dit
seizoen veel leuk voetbal te zien zou zijn
in de derde klasse A is tot op heden niet
uitgekomen. Het geringe krachtsverschil
zorgt er voor dat de trainers al in een
vroeg stadium kiezen voor een speelwij
ze die het best getypeerd kan worden
met een uitspraak van Lugdunum-trai-
ner Ferry Nijenhuis. „De bal heeft meer
conditie dan de spelers en soms moet
die bal ook gewoon weggeramd wor
den".
Een stelling die gezien de stand op de
ranglijst van de Leidse ploeg te verdedi
gen is maar voor de voetballiefhebber
valt er daardoor weinig meer te genieten.
De competitieopzet is mede schuldig
aan de vervlakking van het voetbal in de
derde klasse. De vier periodetitels en de
degradatie van drie ploegen zorgen vopr
een constante druk die het noodzakelijk
maakt dat de punten prevaleren en het
voetballen met risico vermeden moet
worden. Lugdunum is daar inmiddels
achter. De Kikkers streden vorig jaar
met Blauw Zwart nog om de eerste
plaats maar het noodgedwongen inleve
ren van kwaliteit - Edwin Verhoogt
(Katwijk), André Hoekstra (Noordwijk)
en Robert de Roo (UDWS) - betekende
een stevige aderlating. Tijdens de eerste
wedstrijden van het seizoen probeerde
dc Nijenhuis-brigade via verzorgd voet
bal de prestaties van de vorige voetbal-
jaargang te evenaren maar dat leverde
een aantal fikse nederlagen op en een
plaats in de staart van de ranglijst. „Niet
alleen voetballen maar ook bikkelen"
werd het noodgedwongen motto in de
Kikkerpolder in de hoop een aantal
plaatsen te stijgen op de ladder.
Handrem
Ook in Noordwijk vallen de resulaten
tot nu toe tegen. „SJC moet via aanval
lend voetbal de punten gaan pakken",
verkondigde de nieuwe oefenmeester
Ben van Leeuwen. Maar dat streven kon
niet worden gerealiseerd omdat de
Noordwijkse defensie veel overeenkom
sten vertoonde met een bodemloze em
mer. Het doelsaldo van SJC (22-23)
spreekt wat dat betreft boekdelen. De
onzekere defensie maakte de Sint Je-
roensclub dan ook kwetsbaar en Van
Leeuwen wenste dan ook weinig risico's
meer te nemen. In de derby tegen Fore
holte speelde SJC met de handrem op en
dat leverde een dramatisch slechte eerste
helft op. In het besef dat deze speelwijze
niets op zou leveren liet Van Leeuwen
het defensieve concept varen en dat le
verde in ieder geval een redelijk 'voet
balgevecht' op.
Foreholte heeft in de afgelopen negen
wedstrijden nog de meest constante in
druk achtergelaten. De debutant in de
derde klasse greep net naast de eerste pe-
riodetitel en kan met elf punten terugkij
ken op een goede competitiestart. De
Voorhoutse trainer Mart de Groot laat
zijn ploeg spelen naar het karakter en
dat blijkt goed uit te pakken. „Met deze
selectie kan je eigenlijk alleen maar aan
vallend spelen. Dat zal best nog wel eens
punten gaan kosten maar dat moet dan
maar", aldus De Groot. De blessures
van de gevaarlijke spitsen. Nico van
Rijn en Puck van der Voort, betekenen
echter een ernstige verzwakking maar
Ton Arroyo en Stan Uljee kunnen dat
veriies voorlopig nog compenseren.
VVSB zet de lijn van vorig seizoen door.
Met één punt achterstand op de koplo
pers Soccer Boys en VEP voldoen de
Noordwijkerhouters aan de verwachtin
gen. Een goed resultaat in de wedstrijd
van morgen tegen Soccer Boys kan
VVSB de status van koploper bezorgen.
Het grossieren in grote uitslagen is nog
steeds het handelsmerk van de ploeg van
Fokke van der Reyd en het enige ver
schil met vorig jaar is dat de scores nu
meer aan de positieve kant blijven. De
defensie zit met de komst van doelman
Michel van Haaren (UDO), Jan van der
Berg (SJC) en de Friese aanwinst Wybe
Valkema aanzienlijk steviger in elkaar al
blijft de aanval het sterkste punt in
Noordwijkerhout. Maar met vaardige
spitsen als John Jansen en Theo Aanha-
ne is dat natuurlijk logisch.
Op Ter Specke in Lisse is men zich lang
zaam aan het herstellen van de treurige
competitiestart. Dat dit ten koste ging
van de beminnelijke Laszo Nanaï is
droevig maar in het huidige voetbal he
laas onvermijdelijk. Zijn opvolger Jan
Gieske pakte de zaken energiek aan en
schudde het ingeslapen team ruw uit de
te vroeg begonnen winterslaap. Met suc
ces want onder zijn bewind werden twee
overwinningen behaald en lijLt de op
mars van FC Lisse gestalte te krijgen. De
ploegen uit de Rijnstreek, NSV en
Nieuwkoop, kunnen tot nu toe ook niet
imponeren al was de onderlinge kracht
meting van een zeer behoorlijk niveau.
Deze confrontatie vormde een van de
schaarse lichtpunten in de afgelopen
reeks wedstrijden in de derde klasse.
Veel hoop op betere tijden lijkt gezien
de geringe krachtsverschillen voorlopig
nog niet in zicht.
LEIDEN - „Het blijft een vreemde
zaak dat wanneer de spelers falen
de trainer de schuld krijgt". Deze
uitspraak kwam deze week uit de
mond van Sampodoria-trainer Bos-
kov na een serie teleurstellende uit
slagen in de Italiaanse competitie.
Maar niet alleen in het profvoetbal
hangt het bestaan van de oefen-
meester aan een zijden draad. Ook
bij de amateurs slaat de paniek snel
toe wanneer de resultaten uitblij
ven.
Drie trainers uit de Leidse regio hebben
dat aan den lijve ondervonden. Laszo
Nanai (FC Lisse zondag) en Jan Prevoo
(Alphen) werden te licht bevonden door
de beleidsdragers in Lisse en Alphen en
Jan Reurings van Roodenburg gaf zelf
de pijp aan Maarten vanwege het gebrek
aan motivatie bij de spelers. De reden
voor een dergelijk onsympathieke in
greep is vaak het ruw wakker schudden
van de spelersgroep. 'Schokeffect' heet
dat in voetbaljargon.
FC Lisse-voorzitter Loek Ransdorp.
„Hel zijn moeilijke beslissingen. Vooral
omdat we Nanaï respecteerden. Maar
met deze spelersgroep klikte het niet
meer. Na de zware nederlaag tegen SJC
moest er iets gebeuren. Gelukkig bleek
Nanaï ook in te zien dat het zo niet ver
der kon". De ingreep van het FC Lisse-
bestuur heeft voorlopig resultaat want
ondy leiding van de nieuwe man Jan
Gieske behaalden de geelblauwen vier
punten en lijken de ergste zorgen achter
de rug.
Mentaliteit
Het vertrek van Jan Reurings bij Rood
enburg was niet alleen vroeg maar ook
zeer opmerkelijk. „Ik had duidelijke af
spraken met de spelers gemaakt maar al
na een paar wedstrijden bleek dat niet te
werken. En ik had geen zin om op die
basis verder te gaan". Zijn opvolger Eel-
co Filemon had minder moeite met de
mentaliteit van dé selectie van de Kooi-
club en de jonge oefenmeester (26 jaar)
zette met zijn ploeg een knappe serie
neer. „De aanpak van Filemon past per
fect bij deze groep. Hij is direct en en
thousiast en dat had Roodenburg nodig.
Dat is geen kritiek op Reurings want die
had zeker kwaliteiten maar hij begon
zich steeds meer te irriteren aan bepaal
de zaken binnen de spelersgroep", aldus
Roodenburg-topscorer Marcel van der
Burg.
Na de degradatie uit de KNVB wilde Al
phen de afdeling weer zo snel mogelijk
verlaten. Dat viel echter zwaar legen en
trainer Jan Prevoo kreeg de schuld in de
schoenen geschoven. Alphen-voorzitter
Jan de Bruin gaf de volgende verklaring
voor het ontslag van Prevoo „Hij gaf de
spelers geen vertrouwen, ze wisten niet
waar ze aan toe waren. Het lag niet aan
zijn instelling. Hij was fanatieker dan de
spelers maar een gezonde basis voor ver
dere samenwerking ontbrak". Rob Over-
kleeft zal tot aan het einde van het sei
zoen de scepter over de Alphense selec
tie zwaaien. De grensrechter uit het be
taald voetbal heeft er zin in getuige zijn
uitspraak. „Ik denk dat er de komende
maanden nog best wat te halen valt. Ik
I gok op een periodetitel".
Onder redactie van Kees van Kesteren
Clubliefde
Een regelmatig terugkerende noodkreet
in de clubbladen van de verenigingen uit
de Leidse regio is het verzoek aan de le
den om zich wat meer in te zetten voor
de club. Het vele werk binnen een vereni
ging komt terecht op de schouders van
enkele enthousiaste mensen maar deze
loodzware last tempert de geestdrift al
snel. Maar hoe dwingend de oproepen
ook geschreven worden het levert weinig
aanmeldingen op. Clubliefde is een
woord dat veel van zijn oorspronkelijke
betekenis heeft verloren. Toch zijn er ge
lukkig nog steeds verenigingen in de re
gio waar door de saamhorigheid van de
leden veel bereikt is. SJC is daar een
goed voorbeeld van. De Sint Jeroensclub
beschikt over een schitterend complex
met een sporthal, tribune, en een riant
clubhuis. De Noordwijkse club heeft een
rijke traditie in het voeren van ludieke
acties om de wensen binnen de club uit
te voeren. In december kunnen de leden
ook hun portemonnee trekken en een
keuze maken tussen dieren-of clubliefde.
week tegen tegenstanders die qua routine
veel meer in hun mars hadden. Toch
kunnen de spelers van Avanti met opge
heven hoofa afscheid nemen van het
hoogste niveau. De manier waarop zij
geprobeerd hebben hun huid zo duur mo
gelijk te verkopen is bewonderenswaar
dig. Toch blijft het wrang dat Hazers-
woude van de tafeltennislandkaart ver
dwenen is. Het opportunisme van de be
leidsdragers van vorig seizoen heeft zijn
sporen achtergelaten. Het is te hopen dat
de nieuwe ingeslagen weg snel zijn
vruchten af zal werpen want een eredivi
sie zonder Avanti mag natuurlijk net te
lang duren.
Wrang
Hel doek is afgelopen weekeinde defini
tief gevallen voor de tafeltennissers van
Avanti uil Hazerswoude. Het afscheid
van de eredivisie was natuurlijk geen ver
rassing. Het zeer jonge team vocht iedere
Wilskracht
Veel trainers grijpen tegen tegenstanders
die over aanzienlijk meer talent beschik
ken terug op een beproefd middel. ..De
mouwen opstropen en knokken voor wat
je waard bent", klinkt het dan vastbera
den uit de mond van de oefenmeester. De
basketballsiers van Lisse hadden deze
boodschap van coach Lapidaire goed be
grepen en haalden alle wilskracht uit het
lichaam om Grasshoppers te bestrijden.
Tevergeefs omdat de Katwijkse dames
technisch beter geschoold waren en zowel
collectief en individueel sterker waren
dan Lisse. Maar het leverde wel een boei
ende wedstrijd op waar gevochten werd
voor iedere bal. En dat leverde weer
mooie plaatjes op.
Clubliefde...
FOTO: ANDRÉ VAN HAASTEREN Wilskracht...
FOTO: HENK SNATERSE
CcidócSoiwcwvt
