ichard van Poelgeest
il nu zijn slag slaan
SPORT
21
TE
LT
EP
VOETBALLERLEI
CoAdriaanse
moet blijven
bij Den Haag
,jihijs Libregts houdt zich nu maar afzijdig
PAGIt
cLe Soutmit
ZATERDAG 30 NOVEMBER 1991
uitste-
willen
finales in Londen en Lissabon
KFURT De finales van de Europese bekertoernooien
n volgend jaar in Londen en Lissabon gespeeld. De eind
en het toernooi om de Europese beker voor landskampi-
is op Wembley in Londen op 20 mei '92. Lissabon krijgt
cerwinnaars op 6 mei. De toewijzing wordt definitief tij
en vergadering van de UEFA in New York op 8 decem-
nstaande.
or waarschuwt Japan-gangers
)EN De Engelse bondscoach Graham Taylor vreest
;n exodus van voetballers naar Japan. Taylor waarschuw-
een vertrek naar de nieuw te vormen profliga naar Azië
ilers hun interland-carrière gaat kosten. Gary Lineker
vorige week bekend na het WK van 1992 in Zweden
id te nemen van het Engelse elftal en naar Azië te verhui-
Pele vader van
27-jarige dochter
SAO PAULO Pele is opnieuw vader, van
een kerngezonde beeldschone dochter van...
27 jaar. Sandra Regina Machado heeft met
de positieve uitkomst van een DN A-onder-
zoek het onomstotelijke bewijs in handen dat
zij de vrucht is van een uit de hand gelopen
vrijpartij in 1963 tussen Pele en een huishou
delijk werkster. „Ik neem dergelijke toena
deringspogingen met een korreltje zout. Ik
ben te vaak lastig gevallen met dit soort
grappen", verklaarde Pele afgelopen zomer
in de Braziliaanse media. Sandra besloot
daarom ten einde raad naar de rechter te
stappen. Deze sommeerde Pele begin novem
ber bloed af te staan voor een DNA-onder-
zoek, met bovengenoemd resultaat.
Al helft kaarten
EK is verkocht
STOCKHOLM Voor de eindronde
van de Europese titelstrijd, zomer '92,
waarvoor de loting op 17 januari '92 in
Göteborg wordt gedaan, is al de helft
van het Zweedse contingent van
238.000 kaarten aan de man gebracht.
De prijzen van de tickets variëren van
ongeveer dertig gulden voor de staan-
tribune bij de groepswedstrijden tot
165 gulden voor een comfortabele zit
plaats bij de finale in Göteborg. Even
als bij het vorige EK in Duitsland en
het WK in Italië bestaat de mogelijk
heid tot de aanschaf van een kaarten-
pakket, met drie tickets voor de
groepswedstrijden en één plaatsbewijs
voor de halve eindstrijd of finale.
Recordwinst voor
Bayern München
MÜNCHEN Sportief gezien gaat het de
Münchense werkgever van Jan Wouters
niet naar den vleze, maar financieel boert
Bayern best. Penningmeester Kurt Hege-
rich maakte bekend, dat het seizoen
'90/'91 een recordwinst heeft opgeleverd
van 1,599 miljoen mark (1,8 miljoen gul
den). Het jaar daarvoor hield Bayern an
derhalf miljoen gulden over. Afgelopen
seizoen was, hoewel er geen kampioen
schap te vieren viel, de omzet met 38,9
miljoen mark (43,5 miljoen gulden) hoger
dan ooit. De stijging in vergelijking met
het jaar ervoor was 1,65 miljoen gulden.
Hegerich zei dat het eigen kapitaal van
Bayern München is toegenomen tot boven
de negen miljoen gulden.
YK RUIJL
)k tij-
zeker
bben
en
IRT Op de valreep
[t de vraag of hij z'n
:ode uit het hoofd kan
Richard van
geest moet erom la-
Dat bedoelt hij nou.
Nederland verkeert
in de veronderstel-
dat topsporters intel-
leel achterlijk zijn.
duizend-één E-N",
het antwoord. En of
en exemplaar van de
opgestuurd kan
jfer-lettercombinatie ver-
=n woning in
i dat Limburgse
sje houdt hij sinds twee
iomicilie. De basketballer
eredivisionist Weert zegt
er gelukkig te voelen. Al
indt de geboren Hagenaar
lerminst de consequentie
[lat hij tot in lengte van ja-
het hart van die stad
fonen. Het team draait
prettig, brengt Van
;st onder woorden. De
coach, 'Ollie' vèn
ipen, kan er ook weinig
veranderen. „Het is zoiets
bank in elkaar timme
rt vork en mes", zegt de
fmlange (2.05 meter) center,
li Poelgeest (25) heeft een
lustige week achter de'rug.
QQ fersm< een badplaatsje in
P jiithoek van Turkije, miste
jk en vrije worp die Oranje
f das om deed. Zo bleef het
de Turken, die de
winning in het kwalifica-
de Europese titel-
1993 broodnodig
len. Van Poelgeest moest
daarna ontgelden, al had
n aanvaardbaar excuus
dubieuze optreden van
irbiters. Studio Sport, (re-
ale) radiostations en vele
daden stonden prompt
de deur om zijn verhaal
„Iedereen was uit op
is hij boos. „Als ik
•in had gegooid, zou
nand mij hebben opgebeld,
isch Nederland".
ogtepunt
dan de Verenigde Staten,
het voorlopige hoog
de basketbalcarrière
Van Poelgeest. De ex-
baller en ex-badminton-
er belandde er na z'n aan-
celijke dribbels bij het
Jumpers, Leiden en de
(v-
Amsterdamse Canadians. Hij
speelde gedurende vier jaar
voor de Nebraska Huskers in
het Amerikaanse Lincoln en
studeerde er tegelijkertijd En
gelse letterkunde. Twaalfdui
zend mensen op de banken,
voor kost en inwoning werd
gezorgd en hij had er altoos
het gevoel als sportman te
worden gewaardeerd. Ook al
reikte hij naderhand niet tot
de absolute (NBA-)top. „Je
bent in Amerika niet alleen
een basketballer, maar ook
een voorbeeld voor de men
sen. Kijk naar wat er rondom
'Magie' Johnson is gebeurd.
Het eerste wat ik dacht toen ik
hoorde dat hij aids had, was:
„hé, hij heeft iets verkeerds
gedaan". Dat was een schok.
Natuurlijk is het onzin om die
ziekte automatisch met iets
verkeerds
zo denken veel r
den dat zijn mededeling
enorm veel losmaakte in
VS is dat het uitgerekend e
topsporter
worden geacht het voorbeeld
te geven, aan jongeren, aan ie
dereen. Men dacht onmiddel
lijk dat hij had gezondigd. Dat
verklaarde alle commotie. Ik
heb het ook altijd zo gevoeld.
Je bent in de VS een sporter,
maar tevens een soort ideaal
beeld voor het grote publiek".
In eigen land houdt Van Poel
geest dat vol. Het is er bijvoor
beeld de oorzaak van dat hij in
het openbaar (thuis wel) nim
mer een sigaret opsteekt. Dat
hoort een sporter niet te doen,
vindt hij. Tegelijkertijd beseft
hij dat zo'n houding eigenlijk
onzin is, in Nederland. „Ach,
hier bemoeit niemand zich
met je. Iemand die full-time
met een sport bezig is, zoals ik,
wordt hier gezien als een soci
aal 'misfit', een buitenbeentje".
Schuldgevoel
Van Poelgeest mag zich reke
nen tot de twee handenvol Ne
derlanders die 'zich in eigen
land professioneel basketballer
kunnen noemen. „Als het
even kan praten de mensen
mij een schuldgevoel aan. Als
of ik de ganse dag aan het
lummelen ben. In Amerika
ben je entertainment, hier ziet
men dat niet. Onwetenheid,
afgunst? Ik weet het niet. M'n
motivatie wordt er wel door
ondermijnd".
Van Poelgeest, die z'n wed
strijden nu speelt voor gemid
deld 400 toeschouwers, traint
thans driemaal per dag om in
conditie te blijven, 's Ochtends
stoeit hij met gewichten, 's
middags oefent hij individueel
op schieten en 's avonds traint
hij met z'n ploeggenoten. Die
dan vaak dodelijk vermoeid
uit hun werk komen om vijf
maal in de week toch in de
sporthal te verschijnen. Hij
houdt er een onbevredigd ge
voel aan over. Omdat Van
Poelgeest weliswaar beseft dat
z'n maten hun uiterste best
doen, maar hijzelf met de twee
Amerikanen steevast de ploeg
op sleeptouw moeten nemen.
„Ik heb het gevoel dat ik daar
door onvoldoende goed kan
spelen", zegt hij. De prof kijkt
dan ook reikhalzend uit naar
het open gaan van de grenzen,
begin '93. De clubs mogen dan
een extra buitenlander inlij
ven. „Ik teken straks bij
Weert, als zich geen andere
club meldt, hooguit voor één
jaar. Daarna wil ik in Grie
kenland m'n slag slaan. Een
salaris van zestig- tot tachtig
duizend dollar per jaar is haal
baar, denk ik. Ja, geld vind ik
belangrijk. Ik moet op m'n 32e
binnen zijn. Ik wil dan vol
doende middelen hebben om
een huis te kopen en niet di
rect om een baan verlegen zit
ten. Ik vang nu een lekker be
drag. Daar kun je natuurlijk
een hoop leuke dingen voor
gaan kopen, maar ik vind het
belangrijker te sparen. Ik
woon hier in een huis van de
club, dus dat kost me geen
cent. Toch is het verleidelijk,
hoor. Je ziet mooie dingen in
de winkelstraat hier om de
hoek en kunt het kopen. Ik
zou zo dat lelijke bankstel dat
hier staat, kunnen vervangen.
Maar eigenlijk koop ik dan lie
ver meubilair voor m'n ou
ders. Zij hebben er recht op".
Van Poelgeest zegt veel aan
z'n vader en moeder te dan
ken te hebben. Hij vond het
ook buitengewoon prettig dat
zij tijdens z'n vierjarig verblijf
in Amerika eens aan het pu
bliek werden voorgesteld. „Ze
kregen een geweldig applaus",
herinnert hij zich. „Waarop
m'n vader terecht opmerkte
dat ik blijkbaar populair was.
Anders hadden zij nooit zoveel
handen op elkaar gekregen".
Al vroeg
Het talent zat er bij Van Poel
geest kennelijk al vroeg in.
Toen hij als jongetje van zeven
jaar in Zuid-Afrika verbleef
hij zou pas drie jaar later te
rugkeren naar Nederland op
het moment dat vaders karwei
bij Ballast Nedam was ge
klaard blonk hij uit in atle
tiek. „Ik ben bij het bekende
Hagenaar Richard van Poelgeest in actie voor Weert: „Iemand die full-time met een sport bezig is,
zoals ik, wordt in Nederland gezien als een sociaal 'misfit', een buitenbeentje". foto: peter van
mulken
Swartland-toernooi hoog ge
ëindigd op de onderdelen
hoogspringen en spinten",
weet hij nog. „Achteraf besef
ik trouwens hoe verschrikke
lijk de Apartheid was. Ik heb
dat toen alleen waargenomen
niet ondervonden; ik was een
knulletje".
Van Poelgeest onthult veel te
hebben gereisd. „Reizen is een
goede leermeester", zegt hij.
„Als je je maar open stelt voor
de mensen, nieuwsgierig bent.
Vragen stellen, daar gaat het
om. Daar kun je een hoop van
leren. Ik denk dat ik behoor
lijk goed op de hoogte ben van
de politieke en economische
ontwikkelingen in de wereld.
Daarvoor hoef je trouwens
heus niet altijd op stap. Ik lees
uur de krant en
als het even kan, vraag ik alles
aan de mensen die ik ontmoet.
Bij ons op de hoek is een
shoarma-zaak. Ik vind het dan
leuk met de eigenaar te pra
ten. Daarom weet ik nu veel
van Egypte, hoeveel een huis
daar kost, hoe de mensen le
ven. Toen wij met het Neder
lands team terugkeerden naar
Nederland heb ik lange tijd
gepraat met iemand die alles
wist van Turkije. Dat vind ik
prettig".
Deugt niet
Over het Nederlandse team
heeft hij trouwens zo z'n eigen
gedachten. In coach Randy
Wiel mag er dan een goede
leermeester staan, de aanpak
deugt van geen kant, vindt
Van Poelgeest. „Wij komen
kort voor wedstrijden bij el
kaar. Zien elkaar even, trai
nen wat, spelen een wedstrijd
je en dan hup moeten we er
tegenaan. Dat is een amateu
ristische voorbereiding. Eigen
lijk zou er een vast team
moeten zijn, dat tenminste
eenmaal per maand bij elkaar
komt en traint. Misschien dat
we het EK in '93 nog halen,
maar met deze voorbereiding
wordt het moeilijk. Rick
Smits, de Nederlandse prof in
de NBA? Tja, met hem erbij
maken we een grotere kans.
Eigenlijk is hij een concurrent
voor mijn positie. Dat moet
door FRANK WERKMAN
Het aantal vrienden dat ik heb in de voetballerij is op
de vingers van één hand te tellen. Is goed zo, want
dit soort amicaliteit schept alleen maar vervelende
verplichtingen. Onafhankelijkheid is mij veel liever.
Geeft bovendien - indien nodig - meer ruimte voor
een zakelijke, objectieve en kritische beoordeling van
de mensen met wie je te maken hebt.
Populair maak je je in deze branche niet met een wat
afstandelijke, neutrale opstelling. Zeker niet in de
voetballerij, die tenslotte bijna aan elkaar hangt door
de 'ouwe-jongens-krentebrood' mentaliteit. Maar mij
bevalt deze houding; je bent als waarnemer tenslotte
ook beter in staat tot beoordeling dan als betrokkene.
Door de voetbalwereld zelf word je niet op handen
gedragen als je soms de vinger op een pijnlijke wonde
legt. Eddy Hartmann, de vroegere manager van ADO
en FC Den Haag, placht mij nog wel eens de Ben de
Graaf van Den Haag te noemen als ik weer eens een
hem onwelgevallig stuk had geschreven.
Piet de Visser, ook een tijdje bij FC Den Haag
werkzaam, voegde mij eens, jaren later, toe dat de
manier waarop ik hem tijdens zijn technische en
tactische strapatsen begeleidde voor hem de
voornaamste reden was geweest te vertrekken.
Net als Pieter den Duik ook eens als betrekkelijke
nieuwe voorzitter in het Zuiderpark zijn hart luchtte
en zei dat hij me maar een lastige jongen vond.
Er zijn collega 's, die dergelijke verwijten als een
compliment opvatten. Ik werp die suggestie ver van
mij. Het klinkt hoogdravend, maar ik deed nooit
anders dan mijn werk.
Goed, na deze ontboezeming over tot de orde van de
dag. En die ligt (toevallig?) weer in het Zuiderpark,
bij FC Den Haag dus. Daar is de stormbal gehesen,
omdat de prestaties van het 'vlaggeschip' ernstig te
wensen overlaten. Het water is, om de beeldspraak
nog maar wat verder door te zetten, alle betrokkenen
tot de lippen gestegen. En als je dreigt kopje onder te
gaan wil je nog wel eens de elementaire beginselen
van de zwemkunst vergeten.
Dat is vooral wat kortzichtig van mensen die
maatschappelijk zijn komen bovendrijven, hetgeen je
van toepassing zou kunnen verklaren op de leden
van het bestuur van FC Den Haag. Zij bekleden in
het dagelijks leven posities met aanzien. Daarin heet
het niet van goed bestuurdersschap te getuigen dat de
eigenaar van de scheepvaartmaatschappij zijn
kapitein ontslaat omdat de bootsman t
geen kans zien bij windkracht zeven tegen f
tegenstroom op te roeien.
Jarenlang mocht schipper Adriaanse zijn eigen koers
bepalen en stak iedereen vlag en wimpel uit vanwege
diens positieve roergang. Nu de beste stuurlui aan de
wal beginnen te morren, omdat het vaartuig een
ijsberg nadert wordt iedereen panisch. Vrouwen en
kinderen eerst, zou oud-Hagenaar Herman Kuiphof
kunnen zeggen.
Als de voortekenen niet bedriegen lijkt de kapitein
echter het loodje te moeten leggen. Een
noodmaatregel, die getuigt van niveau noch inzicht
en die om die reden ernstig dient te worden
afgeraden.
FC Den Haag mag dan alom in den lande een zekere
beladen reputatie hebben, maar die is vooral een
gevolg van het supportersgedrag door de jaren heen.
De leiding van de Zuiderpark-club kon tot dusver het
beeld ophouden van een college met beschaafde
zakenlieden. Vooral op de achtergrond dat wel, maar
goed beleid wórdt doorgaans in de coulissen gevoerd.
Bestuurders als de achtenswaardige voorzitter Henk
Werkhoven zijn content met het uitblijven van al te
grote incidenten met aanhangers. Die reputatie lijkt
inderdaad enigszins aan lading te hebben ingeboet.
Maar vormt tegelijkertijd het dilemma waarvoor de
Haagse bestuurders staan: Adriaanse in dienst en de
supporters rustig houden. Een welhaast onmogelijke
combinatie.
Een heldere stellingname ten gunste van de kapitein
behoedt FC Den Haag evenwel van een
schipperkoers, waar niemand een touw aan kan
vastknopen. Adriaanse heeft meer respect verdiend
dan hem nu ten deel valt.
Pikant is wel dat zijn ploeg morgen uitkomt tegen de
formatie, die regelmatig in de 'Heen en weer'
plaatsneemt In Volendam weet men hoe om te
springen met crises en komt paniek bijna nooit voor.
Daar kent men ook het fenomeen tij en ontij.
Werkhoven c.s doen er goed aan aan de boorden van
het IJsselmeer hun licht eens op te steken.
Een vriendentip.
ïgrijkst
RANK WERKMAN
100
wat
ïanpak
echte
d gin
fRA
rijf dan
atie-
tbus
IICI'
N BI;
TTERDAM Het gaat
id met Thijs Libregts.
Rotterdammer is sinds
deze week weer
irgestreken in zijn
loortestad, omdat ook
Griekse competitie dit
lekeinde stilligt. Het
derlands elftal speelt
mers volgende week
lensdag in Saloniki z'n
tste kwalifikatie-wed-
ijd voor het toernooi
de Europese titel, vol-
id jaar in Zweden,
or Libregts betekent de
ize een prima gelegenheid
voor het eerst sinds begin
n korte vakan-
tussenuit te breken. Toen
rd hij zoals bekend door
aklis aangetrokken als oe-
meester. Waardoor Li-
ts voor de derde keer in
loopbaan in Griekenland
andde, waar hij eerder bij
OK en Aris werkte,
dens de laatste fase van zijn
ste verblijf in zuid-oost-Eu-
ia haalde Thijs Libregts zich
woede van de Griekse voet
liefhebbers en - pers op de
Hij werd afgeschilderd
verrader, omdat hij toen
[e adviezen doorspeelde
ar Zeist. „Dat was niet zo
kijkt Libregts terug op
ing van zaken in 1987.
stond immers op het punt
Michels op te volgen als
idscoach. Dat ik toen op een
vragen van de Neder-
technische staf ant
woord heb gegeven was daar
om niet zo vreemd. Ach, het
had allemaal niet zo veel om
het lijf. Het ging eigenlijk
meer om algemene dingen, zo
als de Griekse mentaliteit en
•dergelijke. Niks geen taktische
tips. Maar die inmenging is me
door de Grieken zelf toen niet
in dank afgenomen. Het werd
direct opgeblazen en er werd
een soort Judas-rol van ge
maakt. Vandaar ook dat ik me
nu niet zal bemoeien met de
gang van zaken rond Grieken
land-Nederland. Ik verwacht
te trouwens toch al geen vra
gen vanuit Zeist; tenslotte we
ten ze daar voldoende van de
Griekse ploeg en het spel.
Maar als ze me zouden bellen
zou ik de boot afhouden. Ik
heb geen zin in nieuwe proble
men. Ik zit tenslotte nu daar
en daar liggen mijn belangen".
Verdienstelijk
Thijs Libregts, die graag zijn
bureau-functie ten behoeve
van het WK voetbal 1994 in de
Verenigde Staten opgaf voor
weer een job op het trainings
veld, heeft hij Heraklis een
contract tot medio 1993. En in
de Griekse havenstad is men
voorlopig zeer tevreden over
het optreden en de inbreng
van de Nederlandse oud-
bondscoach. Sinds zijn tussen
tijdse aantreden legde het be
scheiden Heraklis een ver
dienstelijke reeks prestaties
neer: 3-0 tegen PAOK, 0-0 te
gen Olympiakos, 1-0 tegen Pa-
nathinaikos en 1-1 tegen Aris
afgelopen weekeinde. Slechts
de nederlaag van 2-0 tegen
lijstaanvoerder AEK was een
tegenvaller, maar die w,as wel
ietwat ingecalculeerd. „Inder
daad niet zo slecht", reageert
Thijs Libregts. „Punt was na
tuurlijk dat ik bij de voorbe
reiding op en de aanloop naar
het seizoen niet betrokken was
geweest. Dan kun je niet zo'n
stempel op de gang van zaken
drukken. Maar daar rekening
mee houdend gaat het op dit
moment niet slecht. We heb
ben tenslotte de voorbije we
ken steeds gespeeld tegen
ploegen die boven ons op de
ranglijst stonden".
De dagelijkse voetbalperikelen
heeft Thijs Libregts dus voor
ruim een week even van zich
af kunnen zetten. Want in zijn
tijdelijke woonplaats Saloniki
zal volgende week in het ge
heel onoverdekte gemeentelij
ke stadion (45.000 plaatsen mét
sintelbaan) alle aandacht zijn
gericht op Griekenland - Ne
derland. Het wordt de zevende
confrontatie tussen de Helle
nen en de Lagelanders, van
wie de laatste vijf keer won
nen. Opvallend is dat Oranje
in Griekenland zelf twee keer
royaal uithaalde. In 1972 werd
het in het eerste onderlinge
duel niet minder dan 5-0 voor
Nederland. In 1987 bij de EK-
kwalifikatie-wedstrijd nam de
toenmalige Michels-brigade
met 3-0 ook ruim afstand. In
het eerste duel van de huidige
reeks naar Zweden werd het
vorig jaar voor slechts 29.000
kijkers in Rotterdam 2-0 voor
Nederland, dat in 1987 thuis
overigens niet verder kwam
dan 1-1.
Theoretisch
De ploeg van de Griekse
bondscoach Georgiadis, die
zijn formatie vorig jaar no
vember in de Kuip opvallend
offensief liet spelen, heeft
theoretisch nog steeds kansen
om de eindronde om de Euro
pese landentitel te halen. On
danks de kansloze nederlaag
vorige week in Lissabon tegen
Portugal. „Dat heeft de voet
balliefhebbers ernstig teleur
gesteld", oordeelt Thijs Li
bregts. „Iedereen was er van
overtuigd dat de Grieken uit
tegen Portugal, dat immers al
was uitgeschakeld, tenminste
een gelijkspel zouden behalen.
Maar wat daar gebeurde is
weer typisch Grieks. De ene
dag kunnen ze alles en de vol
gende keer kan men niets. Er
is wat dat betreft geen peil op
te trekken. Het is hun karak
ter en lijkt op het weer in Sa
loniki. De ene dag schijnt de
zon en is het lekker weer on
der een windje vanuit Afrika.
Daarna is het ineens weer re
genachtig onder invloed van
depressies, die vanuit Joego
slavië komen. Opvallende van
hun laatste wedstrijd was dat
de Grieken kennelijk toch een
gelijkspelletje wilde boeken in
Lissabon. Toen ze eenmaal
achter kwamen konden ze niet
meer omschakelen naar een
offensiever speltype".
Vormdalletje
Ook Thijs Libregts kon vorige
week aan de hand van de tele
visiebeelden vaststellen dat
vooral sterspeler Dimitris Sa-
ravakos (die in het vorige duel
met Nederland ook al ernstig
teleurstelde) zich in een
'vormdalletje' lijkt te bevin
den. De rechterspits en vedette
van Panathinaikos raakte
geen bal en ging uiteindelijk
volledig onder in het moede
loos ogende gezelschap Griek
se voetballers. „Het was een
collectief falen", aldus Li
bregts. „Maar dat werd dan
wel voor zeventig a tachtig
procent veroorzaakt door het
slechte spel van Saravakos.
Als hij niet het voortouw
neemt is er ook niemand an
ders die voorgaat in de strijd".
Ook afgelopen woensdag kon
Saravakos in het Europa Cup
duel met Anderlecht in Brus
sel niet echt imponeren. Pana
thinaikos, met een vijftal in
ternationals, maakte echter te
gen de formatie van Aad de
Mos bepaald geen slechte in
druk. De 0-0 in het Constand
Vandenstock-stadion zou voor
Oranje tevens als een goede
waarschuwing kunnen wor
den uitgelegd.
Vlak vóór zijn vertrek naar
Nederland kon Thijs Libregts
niet goed inschatten in hoe
verre de wedstrijd in Saloniki
de voetbalsentimenten bij de
Hellenen al heeft losgemaakt.
„De stemming daar is dat de
Grieken nog een kans heb
ben", zegt de Rotterdammer.
„Van Nederland wil men na
tuurlijk niet verliezen; er staat
toch nog al wat prestige op het
spel. Bovendien, als Grieken
land zou winnen liggen er hoe
je het ook wendt of keert nog
mogelijkheden in de afsluiten
de wedstrijd tegen Malta".
Gesetteld
Als Thijs Libregts dit week
einde terugkeert naar Grie
kenland zal hij daar eindelijk
in zijn huis kunnen trekken.
De voorbije weken moesten er
nogal wat ambtelijke proble
men uit de weg worden ge
ruimd, maar straks is de Rot-
Thijs Libregts is er volgende week woensdag bij in Saloniki als Nederland tegen Griekenland
speelt.
foto: dijkstra
terdammer eindelijk gesetteld.
Om volgende week woensdag
middag vanaf 17.00 uur (Ne
derlandse tijd) als meer dan
geïnteresseerd toeschouwer
plaats te nemen op de tribunes
in het stadion van Saloniki.
„Het is te hopen dat het mooi
weer is", duidt hij op het ont
breken van een overkapping
van de zitplaatsen. „Het is in
elk geval wel leuk om straks
in Griekenland weer wat Ne
derlanders uit de voetbalwe
reld te spreken. Nu zit ik daar
en heb het naar m'n zin. Maar
eens zal ik toch weer terugke-
