Het resultaat van een zuiveringsactie <r f Rondom Rembrandt Rembrandt, de meester en zijn werkplaats KUNST/RTV 13 lM VRIJDAG 29 NOVEMBER 1991 Drie maanden lang, vanaf begin december, kan niemand in Ne derland nog om Rembrandt heen. Echte Rembrandts zijn er vanaf die tijd meer dan ooit te zien, maar daarnaast is er ook een breed aanbod van zaken en activiteiten die al dan niet aan de goede kant van wat nog smaakvol is verkeren. Wat te denken van de Rembrandt-pan- nekoek en de Rembrandt-kerst- bal die in Amsterdam op de markt worden gebracht? Vooral Amsterdam is drie maanden lang 'de stad van Rembrandt'. IN AMSTERDAM: Rembrandt, de Meester en zijn Werk plaats in het Rijksmuseum. Schilderij en: 4 december tot en met 1 maart 1992, tekeningen en etsen van 4 de cember tot en met 19 januari 1992. Pieter Lastman, leermeester van Rembrandt in Museum Het Rem- brandthuis, Jodenbreestraat 4-6, van 7 december tot en met 16 februari 1992. Het Oude Testament in de schilder kunst van de Gouden Eeuw in het IN DEN HAAG: Joods Historisch Museum, Jonas Da niel Meyerplein 2-4. Van 13 december tot en met 12 april 1992. traal Station en het Rijksmuseum. De VVV Amsterdam heeft een specia le wandeling samengesteld: Rem brandt en Amsterdam. Het met vele foto's geïllustreerde boekje is voorzien van een plattegrond. De wandeling is voor 2,75 verkrijgbaar bij de VVV, het Rijksmuseum en het Rembrand- thuis. Speciale Rembrandt Cruises over wa ter voeren de deelnemers langs tal van plaatsen in Amsterdam, die in IN LEIDEN: verband worden gebracht met Rem brandt. De boottocht duurt anderhalf uur. Onderweg vertelt een gids over de schilder, zijn tijd en de invloed die Amsterdam en Rembrandt op elkaar hebben gehad. Opstapplaatsen Cen- Bredius. Rembrandt en het Maurits- huis in het Mauritshuis, Korte Vijver berg 8 in Den Haag. Van 30 november tot en met 1 maart 1992. Rembrandt en Lievens in Leiden, 'een jong en edel schildersduoin Ste delijk Museum de Lakenhal, Oude Singel 28-32, Leiden. Van 5 december tot en met 1 maart 1992. Atelier Rembrandt in Leiden in de Breestraat 125, Leiden. Rembrandt, zoon van een molenaar in Molenmuseum De Valk. Een hedendaagse Nachtwacht in het Rijksmuseum voor Oudheden. Door Rembrandt geleid in Ars Studio. Pieterskerkgracht 9, van 6 december tot en met 31 januari 1992. Bij de geboorteplaats van Rembrandt aan de Weddesteeg richt de gemeente een schilderspleintje in en de Leidse VVV gaat opnieuw aan de weg tim meren met haar Rembrandt-wande- ling. ELDERS: De Bijbel in Huis in Rijksmuseum het Catharijneconvent, Nieuwe Gracht 63, Utrecht. Van 14 december tot en met 8 maart 1992. Landschapsgrafiek van Rembranui van Rijn en tijdgenoten in het Goltzi- usmuseum Venlo, van 1 december tot en met 16 februari 1992. Bathseba met de brief van koning David, in bruikleen gegeven door het Louvre in Parijs. Vermoed wordt dat Rembrandt zelf model heeft gestaan voor 'De g AMSTERDAM Wie is de echte Rembrandt? Het miskende genie, dat in ar- moe stierf? Of de succes volle schilder/zakenman die tientallen getalenteer de leerlingen in dienst had en als een firma Rem brandt en Co. het - in zijn stijl gemaakte - werk met zijn eigen naam onderte- ente' kende? evorn De bu waal Het zal altijd wel een raadsel blijven, maar feit is dat iedere generatie met zijn eigen inter pretatie van Hollands' be roemdste schilder langzamer hand het zicht op de mens h| Rembrandt heeft versluierd tot een niet meer te ontraadse len fenomeen. Ook zijn werk blijkt al niet meer voor zich zelf te spreken. Er zijn natuur wetenschappelijke onderzoe ken te hulp geroepen om te bepalen of een schilderij wer kelijk van Rembrandt is of van één van zijn talrijke vol gelingen. Deze 'zuiveringsac tie' heeft er inmiddels toe ge leid dat van de 988 'echte' Rembrandts aan het begin van deze eeuw er nog ongeveer 250 zullen overblijven. Eenenvijf tig daarvan (aangevuld met veertig authentieke tekenin gen en evenzovele etsen) zijn vanaf 4 december te zien in het Rijksmuseum te Amster dam, op de tentoonstelling 'Rembrandt, de Meester en zijn Werkplaats'. Miljoenen Voor het houden van deze ex positie is niet zozeer de zoveel ste herdenking van de geboor te- of de sterfdag van Rem brandt (1606-1669) de aanlei ding, als wel de uitkomsten van het onderzoek door het Rembrandt Research Project (RRP) tot nu toe. Sinds de op richting in 1967 is dit Neder- onderzoeksteam bezig met het doorlichten van het werk van Rembrandt van Rijn. Hun onderzoeksresulta ten en de daaraan gekoppelde oordelen hebben menig mu seumdirecteur en particulier tot verbijstering gebracht, als 'hun' Rembrandt niet zo echt was als hij aanvankelijk had jeleken. Het oordeel van het 1RP kan een verschil van miljoenen guldens, ponden, dollars of Marken uitmaken. Toen de Duke of Westminster eind jaren tachtig hoorde dat de twee portretten in zijn bezit geen echte Rembrandts waren, schreef een Engelse krant dat de hertog daarmee 20 miljoen pond armer was geworden. Ook Nederlandse musea zijn inmiddels teleurgesteld. Zo bleek 'De man met de geve derde helm' in het Mauritshuis geen authentieke Rembrandt, evenmin als 'Saul en David', het favoriete schilderij van Rembrandt-kenner bij uitstek, Abraham Bredius. Om een voorbeeld te geven van de waardering die bestond voor dit laatste schilderij, toen nog niet bekend was dat het geen eigen werk van Rembrandt betrof. „Zijn hartstochtelijke fantasie en zijn diepe mense lijkheid hebben zijn religieuze kunst een hoogte doen berei ken, die zelden is geëvenaard. Zijn 'Saul en David', zijn 'Pe trus' verloochening' overtui gen ons daarvan" (Uit Gids voor de Nederlandse kunst). Gaat het bij de waardering van een kunstwerk om de sig natuur of om de afbeelding, kun je je afvragen. De meest ontluisterende afschrijving van werk van Rembrandt is misschien wel 'De man met de gouden helm' geweest, dat ooit grote drommen bewonderaars trok en nu bijna vergeten in een Berlijns museum hangt. Het werd de Engelse beeld houwer Nigel Konstam op een gegeven ogenblik te veel. Hij richtte de Save Rembrandt So ciety op, die als motto had: 'Redt Rembrandt van de ex perts'. Als ze zo doorgaan, blijft er geen Rembrandt meer over, is de kern van zijn be zorgdheid. Paal en perk Het was Bredius zelf die in 1935 een publicatie over Rem brandt het licht deed zien, waarin hij paal en perk stelde aan de onterechte toeschrijvin gen. Een willige markt - veel vraag, weinig aanbod na een totale uitverkoop in de vorige eeuw van Rembrandts aan miljonairs in het buitenland - had er toe geleid dat er steeds weer nieuwe meesterwerken werden 'teruggevonden'. Dat was hem een doorn in het oog, maar de oud-directeur van het Mauritshuis in Den Haag kon toch niet voorkomen dat hij zelf enkele miskopen deed. In het Rembrandt-jaar 1969 ver scheen er een nieuw Bredius- boek, nu herzien door de kunsthistoricus Horst Gerson. Opnieuw waren schilderijen geschrapt, ruim 250. Deze af valrace wordt dus nu voortge zet door het Rembrandt Re search Project. Hoewel al bijna 25 jaar bezig, is het werk van deze onderzoekers nog lang niet ten einde. Eén ding is ze ker: de 51 Rembrandt-schilde- rijen die deel uitmaken van de tentoonstelling in Amsterdam zijn gegarandeerd echt. On vervalst, boven elke twijfel verheven. Althans... ze hebben de zegen gekregen van het Rembrandt Research Project. Het is interessant om te zien dat twaalf ex-Rembrandts naast het authentieke werk van leerlingen zijn gehangen, van wie wordt vermoed dat zij de betreffende schilderijen hebben gemaakt. ter in de schilderkunst' en werden jonge kunstenaars ge waarschuwd om toch vooral zijn voorbeeld niet te volgen. Hij was laag-bij-de-gronds, on betrouwbaar, ging slecht met geld om en gaf zich af met het lagere volk. Dit beeld van de vrijbuiter, die zichzelf tot schade en schande buiten de wetten van de kunst had ge steld, bleef bestaan tot in de negentiende eeuw. Kort na 1850 was het tijd voor de res tauratie. België had zijn Ru bens. Duitsland zijn Dürer. Rembrandt moest onze natio nale schildersheld worden. Een archiefonderzoek moest uitwijzen dat zijn reputatie van gierigaard, eenkennig en duister individu onterecht was. De Rembrandt die uit de archieven opdook vertoonde alle trekken waarmee de Hol lander in die dagen zichzelf kon verenigen: stug maar recht-door-zee, eenvoudig maar zeker niet laag-bij-de- gronds. Kortom, een brave, Verhouding Het leven van Rembrandt Harmenszn. van Rijn kan in een paar regels worden sa mengevat. Als molenaarszoon wordt hij in 1606 in Leiden ge boren. Hij krijgt les van de schilders Jacob van Swanen- burgh en Pieter Lastman. Na zijn schilderspraktijk in de Sleutelstad trekt hij in 1631 voorgoed naar Amsterdam, waar hij intrekt bij de kunst handelaar Hendrick van Uy- lenburgh. Daar ontmoet hij de patriciërsdochter Saskia, een nichtje van Uylenburgh. Zij trouwen en krijgen vier kin deren, van wie er drie al spoe dig sterven. Zoon Titus blijft als enig kind over. In het jaar dat Rembrandt 'De Nacht wacht' voltooit, overlijdt zijn vrouw (30 jaar oud) in het kraambed. Hij krijgt een ver houding met het kindermeisje Geertje Dircks, die hij na een ontmoeting met Hendrickje Stoffels aan de kant zet. Geer tje wint een rechtszaak wegens het verbreken van de trouw belofte. Vanaf die tijd gaat het bergaf waarts met Rembrandt. Van wege schulden moet hij zijn boedel en zijn huis verkopen. Er wordt gezegd dat hij veel geld verdiende. Van zijn tien tallen leerlingen in zijn atelier ontving hij jaarlijks een fiks bedrag aan leergeld. Hij was •succesvol en verkocht veel werk. Het spreekwoordelijke gat in zijn hand leidde tot zijn bankroet. Een jaar na het overlijden van zijn enige zoon sterft Rembrandt zelf, de grootste schilder die Holland ooit gekend heeft, 63 jaar oud. Hij wordt bijgezet in een naamloos graf in de Wester- kerk in Amsterdam. Eerste ketter Ondanks de hoogte- en diepte punten lijkt zijn leven, zo be knopt beschreven, overzichte lijk. Toch kan de waardering voor zijn werk en zijn persoon niet los worden gezien van de 'dikke korsten interpretatie' die in de loop der tijd aan Rembrandt en zijn schilderijen zijn gaan kleven. Al in 1681 werd Rembrandt omschreven als 'de eerste ket c 'Het offer van Abraham', een schilderij van Rembrandt uit het Hermitage Museum in Sint-Peters- burg (het vroegere Leningrad). goede burger, een standbeeld waardig. Op de toenmalige Bo termarkt in Amsterdam (nu Rembrandtsplein) verrees het beeld van Rembrandt als een dichterlijk schilder, geen 'ac tion painter' maar in gepeins verzonken. Tegen het eind van de negen tiende eeuw was het weer tijd voor een andere Rembrandt. De sterke nadruk op de mo raal in het burgerlijk denken verminderde. Hij werd ge transformeerd in 'een schilde rend beest' een beeld dat in die dagen bestond van de schilders een man die zich niets aan god en gebod gelegen liet liggen. Iemand die bezeten was van zijn werk, zijn gezin verwaarloosde, altijd in con flicten gewikkeld was, kortom, iemand die permanent in de problemen zat. Hij werd in die tijd een impressionist avant la lettre genoemd. Met dit beeld voor ogen werden schilderijen beoordeeld, die pas waren 'ontdekt'. Een zelfportret waarvan de klodders verf bij wijze van spreken afspatten, werd op die manier al snel ge kwalificeerd als een echte Rembrandt. Ten onrechte, zo als later zou blijken. Maar in tussen zat een museum in Aix- en-Provence met de namaak- Rembrandt opgescheept. Onbetrouwbaar Een beeldbepaling van de ware Rembrandt blijkt met het verstrijken van de jaren steeds moeilijker te worden. De speurtocht naar de ware Rembrandt lijkt hopeloos, nu beseft wordt dat de historische waarheid rond de Meester niet meer te achterhalen valt. Het onderzoek van het Rembrandt Research Project richt zich niet op de mens Rembrandt, maar uitsluitend op zijn oeu vre. Toch zijn er steeds weer kunsthistorici die het wagen een karakterstructuur van Rembrandt te geven. Zoals Gary Schwartz het in 1984 deed in zijn biografie 'Rem brandt, zijn leven, zijn schilde rijen'. Hij noemde de zeven- tiende-eeuwse schilder 'tact- 'oos, wraakzuchtig, niet recht door-zee, arrogant, iemand die zich in bochten wrong om zijn schulden riiet te hoeven terug betalen'. Gary Schwartz: „Re sumerend moet men zeggen: Rembrandt had een onaange name dispositie en een onbe trouwbaar karakter. Wat het nog erger maakte was dat de mensen die hem zijn fouten niet wilden aanrekenen uit respect voor zijn grote kwali teiten als kunstenaar, een evengrote kans liepen om slecht door hem behandeld te worden als de rest. Rembrandt zelf saboteerde zijn eigen kan sen. Er zijn in mijn ervaring niet veel mensen die zich hier over willen opwinden. Afge zien van hen die bereid zijn een genie iedere vorm van on sociaal gedrag te vergeven, zijn er genoeg die zeggen 'als Rembrandt een vriendelijker mens geweest was, was hij hofschilder geworden of deco ratieschilder. en wie kan dat nu willen?'. Ik, om er maar eens een te noemen. Als Rem brandt had samengewerkt met Jacob van Campen aan de de coraties van de paleizen van de stadhouder of het stadhuis van Amsterdam, zouden wij nu misschien gezegend zijn met de grootste zeventiende- eeuwse monumenten van Noord-Europa". Toegevoegde waarde Op zijn 'tournee' door drie Eu ropese hoofdsteden is nu de beurt aan Amsterdam om 'Rembrandt, de Meester en zijn Werkplaats' tentoon te stellen. In Berlijn kwamen 319.000 bezoekers naar de unieke collectie, die via aller lei bruiklenen uit de hele we reld tot stand is gekomen. Het ziet ernaar uit dat Amsterdam dit aantal dubbel en dwars gaat overtreffen. Afgaand op de voorverkoop mag worden verwacht dat alle 617.000 toe gangskaarten a 20 gulden wor den verkocht. Om de drukte te kunnen verwerken is in het Rijksmuseum gekozen voor het model zoals dat gebruikt is tijdens de Van Gogh-tentoon- stelling in Amsterdam. De mu seumbezoekers moeten aange ven op welk tijdstip van de dag zij naar Rembrandt willen komen kijken. De expositie is te zien op de bovenverdieping van het Rijksmuseum, in zestien zalen, waarvan tien geheel zijn gere noveerd. Aan het eind van de rondgang komen de bezoekers automatisch langs de eregalerij van het Rijksmuseum, waar onder meer 'De Nachtwacht' 'Het Joodse Bruidje', 'Titus in mohnikspij', portretten en top werk van zijn leerlingen deel uitmaken van de vaste collec tie. Zo krijgt deze expositie een niet te versmaden toegevoegde waarde, die de bezoekers van Toegangskaarten zijn uit sluitend in de voorverkoop of te koop bij de ruim 130 VV1 theaterbespreekbureaus i te bestellen bij het Rem brandt Reserverings Cen trum (070-317 54 54).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 13