9, Spitsen van top tot flop SPORT 19 VOETBALLERLEI i Sowimd ZATERDAG 16 NOVEMBER 1991 ethals blijft trainer Marseille SEILLE Raymond Goethals blijft voorlopig nog even >r van de Franse landskampioen Olympique Marseille. De die aan het einde van het vorige seizoen plaats maakte de Joegoslaaf Tomislav Ivic en technisch directeur werd, ng zijn opvolger de afgelopen week. Die tijdelijke functie- ing is door voorzitter Bernard Tapie gisteren voor onbe- tijd verlengd. iet zich na de vroegtijdige uitschakeling in het Europese toernooi voor landskampioenen door Spartak Praag met itie sturen. De Joegoslaaf wilde naar zijn familie in de door rgeroorlog geteisterde republiek Kroatië. Volgende week Ivic aan de Zuidfranse kust terug verwacht voor een ge- met Tapie over zijn toekomst bij Olympique. Raymond Goethals en eigenaar Bernard Tapie (rechts). Duitse elftal van het veld FRANKFURT Het trainingskamp van de Duitse voetbalploeg is afgelopen week abrupt beëindigd Het gemeentebestuur van Frankfurt besloot het hoofdveld van het Waldstadion tot verbo den gebied te verklaren voor de middagtraining, omdat de gras mat door de aanhoudende regen grote schade dreigde op te lo pen. Bondscoach Berti Vogts bereidt zijn ploeg voor op de beslis sende EK-kwalificatiewedstrijd tegen België, woensdag 20 no vember aanstaande. Sanchez gaat weer trainen MADRID De Mexicaanse international Hugo Sanchez kan aan het einde van deze maand de training hervatten. De veels- corende spits van Real Madrid, de nieuwe werkgever van Leo Beenhakker, is een half jaar uitgeschakeld geweest door een ernstige knieblessure. Hij miste daardoor de Europa Cup-ont moetingen tegen FC Utrecht. fcNK WERKMAN TERDAM Voor eerst sinds jaren Ékt de confrontatie i Feyenoord en Ajax Jop basis van de klas- jlg op de ranglijst weer Jtot de verbeelding. lenlang was de botsing de hoofd- en de Maas voetbalploegen er één in het kader van en nostalgie. Bepaal- ral de basis-elementen tste arbeid (Rotterdam) istiek talent (Amster- karakter van de ont- ig. Die echter ook in de dat Feyenoord sportief 'dalletje' vertoefde altijd was voor een zeer goed huis, in beide steden. ig zit de Kuip 'ol, met 48.000 mensen mogen er om veilig- ëdenen niet in) en kun-- ok thuisblijvers via de te- ïbeelden vanaf kwart zes (hopelijk) genieten eze Feyenoord-Ajax. I f loord-Ajax (en omge- I kunnen zich. zoals ge- I altijd verheugen in een le belangstelling van ook 'oetballiefhebbers. Het is rachtmeting met een spe- stempel. Een opdruk, die enkel ander duel in de landse competitie zich kunnen verwerven. Tot eloze ergernis van nota het meest kapitaalkrach- oetbalbedrijf in ons land, Eindhoven. Zoals de rijd tussen de voetbal en uit de twee grootste i immer is voorzie i ge- van een apart etiket, zc tn ook de onderscheidene een handelsmerk; dat al in de inleiding van erhaal aangeduide alge- verschil. loord torst al 'sinds men- ugenis' de last mee van b, die er ondanks de niet je sportieve successen en nkelijk ruime financiële nimmer meer in een goede centrum lof middenvoor, zoals dat er heette) aan te trekken de Zweed Ove Kindvall fen vierde in de Kuip. In ff korte tijd bouwde 'all een reputatie op, die mvang en uitstraling fi- itumuijk ferm uittorent boven eroemde beeld van Zad- niet zo ver verwijderd het Feijenoord-stadion. jaren zestig, begin jaren tig bracht Ove Kindvall ns van Feyenoord regel- in vervoering door met rlijn) bof, een koelbloedige trefzekerheid vaak te scoren. Niet eens met zo gek veel technische bagage begiftigd, zorgde de kille Zweed voor warmbloedige momenten in de toen nog vrij wel voortdurend vollopende Kuip. Om zich helemaal on sterfelijk te maken met zijn winnende goal tegen Celtic (2- 1) in de verlenging van Euro pa Cupfinale in 1970 in Mi laan, waar Rinus Israel overi gens voor de gelijkmaker voor de Rotterdammers had ge- Behelpen Sinds Kindvall was het behel pen geblazen bij Feyenoord, voor wat betreft de bezetting van de positie van centrale aanvaller, de man die voor de doelpunten moet zorgen; vond bijna iedereen. Feyenoord had nooit meer iemand, die zelfs maar de schaduw mocht staan van de Zweed, werd daar in één adem aan toegevoegd. Hele stoottroepen aanvallers traden aan, maar werden soms in ommezien weer bij het grootvuil gezet. Waarbij het opboksen tegen een legende niet het minste probleem was, dat opvolgers van Kindvall moesten oplossen. Ajax deed het, zo luidde de gangbare opvatting, altijd veel beter. Bij de Amsterdammers behoefde nauwelijks de geld buidel te worden getrokken om een 'middenvoor' naar De Meer te halen, was de direct volgende theorie. In de Water graafsmeer hadden ze ooit Cruijff, maar stonden kort daarna niet 'vedetten' als Kieft, Van Basten en Bosman klaar? Hadden zich bij wijze van spreken als jeugdspelertje zelf aangeboden bij de club, die talent als een magneet aan trekt Maar klopt dat verhaal eigenlijk wel? Was Ajax altijd zó veel bevoorrecht met het in eigen huis ontluiken van 'veel scorende centrumspitsen'? En behoefde daardoor buiten de deur vrijwel nooit te worden uitgezien naar een 'kanjer'? Dramatiek Bijgaande staatjes bewijzen het tegendeel. Feyenoord 'haalde' of 'had' sinds Ove Kindvall 24 centrale aanvallers naar de Kuip, Ajax trok sinds de ont dekking van Cruijff twintig spelers aan voor de meest vooruitgeschoven post in het team. Een betrekkelijk klein verschil in cijfers, maar achter die statistiek gaat wél een we reld van onderscheid schuil. Soms zelfs een niet geringe hoeveelheid dramatiek, die nog het best werd gepersoni fieerd door Peter Houtman, één van de 24, maar wel de man die een nooit meer te evenaren aantal rentrees in de Kuip op zijn naam bracht Mede door zijn 'heen-en-weer' moest Feyenoord andere, duurdere doelpuntenjagers aantrekken en opnieuw laten gaan, hetgeen de club alles bij een onnodig vele miljoenen heeft gekost. Transfers van Nico Jansen, Matthias Maiwald, Hans Post humus, Atilla Ladinsky en Jan Peters konden nog worden ge zien als tot mislukken ge doemde pogingen om het feno- meen-Kindvall te doen verge ten. Maar het aantrekken van nu al weer bijna vergeten fi guren als Johnny Jacobsen, Clyde Best, Steve Wegerle, Jupp Kaczor en Kwidama wa ren regelrechte flops, omdat er elders in Nederland of België iemand rondliep, die elk sei zoen vooraf kon worden vast gepind op een kleine dertig doelpunten. Peter Houtman, de oer-Feyenoorder. Die nooit met hangende pootjes, maar in de Kuip hebben de roep om een tweede Kindvall bepaald niet kunnen afzwakken. Hoe wel de naam van de Zweedse gentleman-topscorer nog maar zelden hardop wordt uitge sproken, zijn er lieden die bij het aantreden van aanvallers als Dave Mitchell, Andrej Jeli- azkov, Josef Kiprich, Harry van der Laan en Piet Keur nog wel eens met de wenk brauwen hebben getrokken. Welk scepsis bepaald niet is weggenomen bij de transactie rond Feyenoords laatste aan koop, Marian Damaschin. Deze Roemeen kreeg tot veler verbazing van de stichting ar beidszaken permissie om zijn voetbalkunsten hier te lande te etaleren. Verbazing, die naarmate het seizoen vordert en zijn produktie (nog even los van zijn spel) nauwelijks im ponerend mag worden ge noemd. Hij scoorde pas zes keer, waaronder - dat dient gezegd - een aantal belangrijke treffers. Waardoor Feyenoord Feyenoord-Ajax nu echte topper qua klasseringen altijd met opgeheven hoofd naar de Kuip terugkeerde. Flater Natuurlijk gokte Feyenoord niet altijd mis. Lex Schoenma ker, Willy Kreuz, Petur Pe- tursson, John Eriksen en Lars Elstrup waren bepaald geen miskopen, maar kwamen door uiteenlopende oorzaken nim mer goed uit de verf. De grootste flater, die de Kuip- club echter beging was het la ten vertrekken van Ruud Geels. Als zestienjarige werd hij van Telstar naar Rotter dam gehaald, waar hij als (zo als dat toen nog heette) rechts buiten naast Kindvall ineens wel heel erg snel in het diepe werd gegooid. Op een plaats waar hij, zoals al die jaren daarna steeds weer bleek, niet thuishoorde. Het aantal doel punten dat Geels na zijn ver trek uit de Maasstad elders produceerde deed hem niet al leen heel hoog op de eeuwige topscorerslijst belanden, maar naarmate zijn carrière vorder de ook de spijt bij de clublei ding van Feyenoord steeds ge- nanter vormen aannemen. Met Houtman en Geels zijn de flaters in verkooptechnisch opzicht van de club uit Rotter dam-zuid wel zo'n beetje het best getypeerd. De meest recente transacties de Super Cup op PSV vero verde en in de competitie vier punten peurde uit door hem bewerkstelligde zeges van 1-0. Uit het feit dat hij de laastste weken steevast werd gewis seld, kon al ook al geen stij gend vertrouwen van interim- coach Wim Jansen in de Roe meense viervoudige interna tional worden gedistilleerd. De kans dat hij kan worden bijge zet in de galerij mislukkingen is dan ook levensgroot. Schuttersbrigade Wat dat betreft staat Ajax er beter voor. Zeker op dit mo ment met zijn schuttersbrigade bestaande uit Stefan Petters- son en Dennis Bergkamp. Van wie vooral de laatste, nota bene als zogenoemde schaduw spits imponeert. Hij leidt op de natonale topscorerslijst met vijftien treffers en was ook het afgelopen seizoen al indruk wekkend op dreef. Met PSV'er Romario deelde hij de eerste positie met 25 doelpunten. Achter dit duo heeft trainer Louis van Gaal ook John van Loen nog achter de hand. Maar deze aankoop van de naar Real Madrid vertrokken Leo Beenhakker is min of meer in ongenade gevallen en wil, net als John van 't Schip overigens, zo snel mogelijk weg bij Ajax. Met ooit Cruijff als spil en spits van de Amsterdamse ploeg en nu Bergkamp als eveneens succesvolle doelpun- tenproducent versterkt Ajax in elk geval de indruk dat het in De Meer altijd koek en ei was met de bezetting van de positie van centrale aanvaller. Welk beeld wordt versterkt door de aanwezigheid nog niet zo lang geleden van aanvallers als (in aflopende kwaliteit) Marco van Basten, Wim Kieft en John Bosman. In een kort tijdsbestek en in een qua chro nologie iets andere volgorde vulden zij min of meer moeite loos de lacune, die viel als hun voorganger vertrok. Rozegeur Maar ondanks de aanwezig heid van vedetten als Cruijff en Van Basten was het niet al tijd rozegeur en maneschijn in Amsterdam-oost. Waar alom het gevoel bestaat dat altijd al leen maar Feyenoord misgokte bij het aantrekken van 'mid denvoors' was er bij aartsri vaal Ajax ook wel degelijk sprake van minder gelukkige grepen. Nadat Wim Bleijen- berg in de jaren vijftig/zestig een redelijk succesvolle aan valsleider mocht worden ge noemd, konden pas Klaas Nu- ninga, Henk en Cees Groot en Dick van Dijk worden aange duid als echt trefzekere cen trumspitsen. Dit kwartet kwam met een (bijna dubbele) century qua goals in de voet balgeschiedenisboeken. Het geen ook gold voor Willy Bro kamp, weliswaar niet een spe cifiek centrale aanvaller, maar wel een spits pur sang, die veel scoorde. In de Ajax-annalen duikt ook Ruud Geels op, die pas op late re leeftijd na een aantal om zwervingen in De Meer be landde. Maar ook daar zijn re putatie bevestigde van goalt- jesdief. Ook Ajax kan worden aangewreven onvoldoende at tent te zijn geweest inzake Geels, die immers als tiener in Haarlem-noord zijn kunsten onder de rook van Amsterdam vertoonde. Maar Ajax lijfde hem pas in nadat hij elders zijn reputatie had gevestigd. Onder het kopje 'missers' dient eveneens het niet-opmerken van Ruud Gullit terloops te worden aangestipt. Haarlem was de club die Amsterdam mer Gullit van een school- pleintje wegplukte om hem la ter aan Feyenoord over te doen, waarna hij zoals bekend voor meer salaris naar PSV verkaste. Provinciaal peil Ajax merkte wel andere aan vallers op, trok ze zelfs aan, maar moest ook relatief vaak vaststellen dat provinciaal ta lent niet hetzelfde inhoudt in 's lands hoofdstad. Jan Mulder, Inge Danielsson, Johan Zuide- ma en Ray Clarke vermochten niet echt te imponeren als aan valsleider, maar zeker niet als doelpuntenproducenten. Het geen eveneens, en in versterk te mate, gold voor 'kleinere' spitsen als Karei Bonsink, Ruud Kaiser en Ton Blanker. Ook latere aankopen als Leo van Veen, Hennie Meijer, bei den gehaald op voorspraak van Cruijff overigens, redden het niet in De Meer. Ze had den elders (Van Veen) of kre gen ergens anders (Meijer) echter wel de kans om enige erkenning af te dwingen. Het geen niet gold voor de Hon gaar Pal Fischer, die evenmin als de vlak vóór hem gearri veerde Ron Willems potten kon breken. De ontwikkeling van Berg kamp en de opbloei van Pet- tersson, van wie de laatste overigens meer in naam dan in daad een reputatie heeft veroverd, versluiert de histo risch bezien offensieve malaise bij ook Ajax. Dat in de tijd spanne tussen het Cruijff-tijd- perk en de Van Basten-perio- de dus ook problemen kende, die zich óók weer voordeden na de fase-Van Basten en pas sinds kort weer enigszins zijn opgelost. Of er sprake zal zijn van een langdurige episode- Bergkamp dient overigens te worden betwijfeld. Aan Oran- je's schaduwspits wordt im mers vanuit Spanje al stevig getrokken. Mislukkeling Alles bijeen lijkt Ajax morgen in het voordeel tegen Feye noord, dat echter tegenover de grotere aanvallende frivoliteit van de Amsterdammers op nieuw een portie Rotterdamse onverzettelijkheid in verdedi gend opzicht zal plaatsen. En zich misschien zal vastklam pen aan de theorie dat Marian Damaschin in sommige wed strijden nog wel eens belang rijk doelpuntje meepikt. Als dat morgen zou lukken zou de Roemeen in elk geval zijn ma gere blazoen weer van een beetje kleur voorzien. Waar door de conclusie dat hij kan worden bijgezet in het rijtje der mislukkingen nog even dient te worden uitgesteld. Een galerij, die zoals aange toond, ook kan worden gevuld met spelers van Ajax. Wat dat betreft kan de Feyenoord- Ajax van morgen in elk geval in een wat realistischer per- pectief worden bezien dan een losse-polsbenadering doet ver onderstellen. Wordt Tapie Trump van Frankrijk door FRANK WERKMAN Bernard Tapie is een snelle jongen. Een heel snelle volgens mensen die het kunnen weten. De Marseillaan met het uiterlijk van een playboy en de handelsgeest van een Rockefeller is soms zelfs zó snel dat zijn linkerhand niet eens weet wat zijn rechterhand doet. Maar Tapie is er wel rijk van geworden, heel rijk. Puissant rijk. volgens sommigen. Moet ook wel, want de verzamelwoede van de Fransman kent geen grenzen. Tapie begint zijn financiële imperium met het opkopen van bijna failliete bedrijven, pompt er nieuw bloed in, maakt de zaak weer rendabel en verkoopt de onderneming vervolgens met een stevige winst. Veel durf en voldoende inzicht ter zake maken hem binnen de kortste keren veelvoudig miljonair. Zijn handel en wandel vertoont gelijkenis met die van de Amerikaan Donald Trump, bij wie tijdenlang ook niets fout kan gaan. Wiens bomen tot ver in de wolken groeien, maar die op een bepaald moment ontdekt dat de wortels enigzins verrot zijn geraakt. Zo ver lijkt het met Bernard Tapie niet te zijn. De ondernemer uit Frankrijks meest criminele stad aan de zuidkust blijft voorlopig positief in het nieuws. Is het niet met zijn politieke ambities dan is het wel met zijn sportieve besognes. Tapie wil coute que coute een bekende Fransman zijn en dat is hem gelukt. Vooral dank zij zijn escapades in de wielrennerij en voetballerij is hij nu iemand. En dat wil hij weten ook. Tapie wil nu hij maatschappelijk is geslaagd ook sportief/publicitair het hoogste bereiken. Met zijn wielerploeg Helvetia lukt dat ondanks een tweede plaats in het wereldbekerklassement niet helemaal. De équipe met Köchli en Fignon wordt dan ook binnen de kortste keren aan de dijk gezet. Olympique Marseille is het andere speeltje van Tapie. Met die club wil de Franse playboy óók de top halen. Vorig jaar is hij er dicht bij. zijn voetballers doen de duisternis neerdalen over AC Milan. Maar zien uiteindelijk zelf niet het licht, want Rode Ster Belgrado laat de Zuid franse goudhaantjes adieu zeggen. Zo'n afscheid volgt dit seizoen zelfs al in de tweede ronde als Sparta Praag ook Tapie opnieuw tot het besef doet komen dat met geld toch niet alles te koop is. Maar de man, die in de meubel-, sportartikelen- en levensmiddelen-branche grotendeels zijn kapitaal vergaart, heet geen Tapie als hij niet direct wéér een regenboog ontwaart. Hij suggereert de verliezers uit de tweede ronde van het Europa Cuptoernooi een aparte poule te laten formeren. Natuurlijk wil Tapie daarbij niet al die grijze muizen hebben, die ergens roemloos zijn gesneuveld op het veld van voetbaleer. Nee, in zo'n groep moeten natuurlijk alleen aansprekende clubs zitten; zeg maar de creme de la creme van de tweede garnituur Van zeg maar de allure PSV. In Eindhoven heeft men altijd pal gestaan voor de vorming van zo'n competitie met de kwart-finalisten van het sterkste Europa Cuptoernooi. Dat is tenslotte lucratief, met die drie uit- en thuiswedstrijden. Anderlecht blokkeert PSV bij de eerste de beste poging dat doel te bereiken. Net zoals Olympique over die horde struikelt. Maar dan is er Tapie meteen met een alternatief. Uit Eindhoven is nog geen reactie vernomen. Maar reken maar dat Kees Ploegsma in zijn beste Frans meteen een fax naar Marseille heeft gestuurd om zijn adhesie te betuigen. Een paar wedstrijdjes tegen Olympique zijn natuurlijk nooit weg. Aan de Cote d'Azur zal inmiddels smakelijk zijn gelachen om Ploegsma's reactie. De recente competitie-uitslagen van PSV staan óók in Franse kranten tenslotte. En die geven daar slechts aanleiding tot hilariteit. Overigens is 't idee van Bernard Tapie het hersenspinsel van een wanhopige. De noodkreet van een schooljongen die is blijven zitten in de voorlaatste klas en na een jaar ook nog eens een keer zakt voor zijn examen. De scholier, die wel heel dure boeken in zijn luxe schooltas heeft, maar onvoldoende intelligentie bezit om het peil van de betere schoolgenoten te halen. Normaliter gaat het dan zo dat de bewuste leerling iets in de praktijk gaat doen. Met zijn handen. Dat gaat Bernard Tapie persoonlijk namelijk beter af dan wat de spelers van zijn Olympique Marseille met hun voeten en hoofd doen. De dagen van de voetbalclub als toonaangevende formatie lijken daarom geteld. En daarmee de positie van een handjevol trainers. Schutters door de jaren heen Met leeftijdgenoten Wim Bleijenberg en Cor van der Gijp als 'trendsetter' kan voor Feyenoord en Ajax onderstaande lijst van centrale aanvallers, centrumpitsen of zoals ze vroeger werden genoemd middenvoors worden samengesteld. De ver melde doelpunten maakten genoemde aanvallers niet alleen voor Feyenoord en Ajax, maar zijn ook treffers die ze voor andere clubs scoorden; vóór ze naar de Kuip of de Meer kwa men of nadat ze er weer waren vertrokken. De totalen geven echter een goede indicatie van de scoringskwaliteiten van be doelde aanvalsleiders. De toegepaste volgorde geeft ook min of meer een chronologische volgorde aan van de tijd, waarin bedoelde spelers actief waren bij Feyenoord en Ajax. Die pe riode begint grofweg medio jaren zestig en loopt door tot dit moment. Van een klein aantal spelers wordt de produktie tot medio vorig jaar aangeduid, omdat latere cijfers niet bekend zijn of niet konden worden achterhaald. Een aantal aangeduide ge tallen dient ook slechts te worden gelezen als zijnde de pro duktie bij óf Feyenoord óf Ajax. In sommige gevallen is niet helemaal zuiver te bepalen of be trokken speler als centrumspits, vleugelspits of schaduwspits dient te worden beschouwd. Daardoor komt bijvoorbeeld Wil ly Brokamp wel bij Ajax in de lijst voor en Stanislav Griga (4 goals) niet bij Feyenoord. In de opsomming is een klein aantal dubbel-optredens vermeld, die van Henk Groot, Johan Cruijff en Ruud Geels, die voor Ajax en Feyenoord speelden. Onderstaand achter de naam van de speler het door hem op de hierboven uitgelegde wijze samengestelde 'pakket' ge scoorde treffers. AJAX FEYENOORD 1. Wim Bleijenberg 2. Henk Groot 3. Cees Groot 4. Klaas Nuninga 5. Johan Cruijff 6. Dick van Dijk 7. Jan Mulder 8. Inge Danielsson 9. Ruud Geels 10. Willy Brokamp 11 Johan Zuidema 12 Ray Clarke 13 Karei Bonsink 14 Ruud Kaiser 15. Ton Blanker 16. Leo van Veen 17 Wim Kieft 18 Marco van Basten 19 John Bosman 20. Hennie Meijer 21 Ron Willems 22 Pal Fischer 23 Dennis Bergkamp 24 Stefan Pettersson 25 John van Loen 1. Cor van der Gijp 2. Piet Kruiver 3. Hans Venneker 4. Mosje Temming 5. Henk Groot 6. Ove Kindvall 7. Ruud Geels 8. Nico Jansen 9. Lex Schoenmaker 10. Matthias Maiwald 11. Hans Posthumus 12. Willy Kreuz 13. Attila Ladinsky 14 Jan Peters 15 John Jacobsen 16 Clyde Best 17 Peter Houtman 18. Steve Wegerle 19. Petur Petursson 20. Jupp Kazcor 21. John Eriksen 22. Andrej Jeliazkov 23. Johan Crui|f1 24. Glenn Kwidama 25. Lars Elstrup 26. Dave Mitchell 27. Josef Kiprich 28 Harry van der Laan 29 Piet Keur 30. Marian Damaschin

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 19