Verdorven paradijs opent ogen Nederlandse regering HET DAGHET IN HET OOSTEN i£eidóe@ou4CMit- ZATERDAG 9 NOVEMBER 1991 Iedereen had oog voor het paradijs, behalve de Nederlandse regering. Ondernemers bouwden hotels aan de mooiste stranden en de blauwste zee. Toeristen gingen er slapen en schaften voor hun jdollars belastingvrije camera's en juwelen aan. Duizenden werklozen en vertwijfelden van omliggende eilanden legden in de baaien aan om in de rijkdom te delen. En nu heerst er chaos op Sint Maarten en ziet de Nederlandse regering een verdorven paradijs. beheel ring, el pc's inpEN HAAG - De Tweede Kamer en pro|is bezorgd over de situatie op Sint raakt JMaarten en vindt dat het eiland >lemeijonder curatele moet worden ge- lan bejsteld. Een half jaar geleden werden t met feeds twintig marechaussees naar s gaanjhet eilandje gestuurd om de orde te [herstellen. Nu wil de Tweede Ka mer een regeringscommissaris be- jnoemen om bestuurlijk schoon aan inr^P te maken. Beter laat dan TNOP00^' IS react^e van gev°l- |eer inachtigde minister van de Antil- heer taanse regering in Nederland. ^Q^jJattiurlijk, de Antilliaanse regering heeft ö3tr een potje van gemaakt, maar Neder- ag metland kon toch op de vingers natellen dat renunjiet een chaos zou worden? Woordvoer- wee wïer R- Martina: „Gezien de koloniale ge schiedenis had Nederland voldoende er- am Taring om te kunnen voorzien dat er 2» problemen zouden ontstaan. In '54 heb ben de Antillen autonomie gekregen, maar niet de middelen om een natie te jcreëren. Wij hadden deskundigen op het gebied van bestuur, onderwijs en ruim telijke ordening moeten krijgen. Maar blederland heeft de knip geopend zoals pe dat ook doet voor Bangladesh of Viët- piam. terwijl ze hier drie en een halve xuw heeft huisgehouden". Lisdaad in nu is het een chaos op het Frans-Ne derlandse eiland. Er is geen douane, veel riminaliteit en corruptie, nauwelijks po- itie, beperkt onderwijs, veel te veel au- o's voor veel te weinig wegen en geen ;eld om openbare voorzieningen te reali seren. Sint Maarten is niet groter dan e Vlieland, maar je kunt er een uur voor :en verkeerslicht staan, er wonen naar ichatting zestigduizend mensen waarvan le helft illegaal en de misdaad doet den- len aan die van een grote stad: brutale e oofmoorden, gewapende roofovervallen en talloze zedenmisdrijven. 'Garden of n:den' is de cynische naam van een voonwijk vol illegalen, waar zelfs de po- ilie 's avonds niet durft te komen, n twintig jaar tijd is het vredige risserseilandje Sint Maarten uitgegroeid ot een overbevolkt eiland waar de dol- ar regeert. En Claude Wathey (63), de ilanke Sint Maartenaar die veertig jaar ang onafgebroken heeft bepaald wat er- ^p het Bovenwindse eiland gebeurde. Bij :ijn eerste verkiezingsoverwinning in '51 elde Sint Maarten amper 1500 bewo ners en had het eiland geen waterleiding >f elektriciteit. Bij de laatste verkiezin- ien in april van dit jaar leek zijn macht ebroken. Maar de overwinning van 1PA (Sint Maarten Pattriotic Alliance) en PDP (Progressive Democratie Party) was slechts van korte duur. De coalitie is luk gelopen en de corrupte Claude Wat- ley zit opnieuw in het zadel. aru«fa curaqao bonaire ins hoo i. Met e breidf Je coup 1 n. naar d-Braba i( BA Wa Dgelijk n sollicit Edelstenen Veertig jaar lang heeft Wathey het eiland Sint Maarten in z'n eentje bestuurd. De- nocratisch gekozen en herkozen. De be volking was tevreden over het bestuur ,/faoor Wathey. Er was altijd voldoende verk, nauwelijks belasting en je kreeg log eens wat. In verkiezingstijd werd iratis drank geschonken, reden vracht- vagens af en aan om koelkasten te be- orgen en kregen in de Verenigde Staten tuderende Sint Maartenaren een gratis vliegticket aangeboden. Alles in ruil 'oor een stem op Wathey. nvesteerders waren ook blij met Wat- ïey. Wie een hotel wilde bouwen nodig de hem uit voor een borrel aan de bar, ichoof wat geld toe en de zaak was gere- Seld. Bouwvoorschriften bestonden niet, vergunningen waren te koop. Belasting -werd afgedragen wanneer Wathey dat Jiodig achtte. Hij stuurde dan loopjon gens op pad met aanslagen oplopende ot tienduizenden guldens. Waar het geld 'ervolgens aan werd besteed, is ondui- lelijk. Vast staat dat Wathey multi-mil- onair is en de openbare voorzieningen )p Sint Maarten totaal zijn achtergeble ven bij de economische ontwikkeling an het eiland. Jaarlijks bezoekt een mil- oen toeristen het tropisch paradijs. Ze slapen in één van de 35 eerste klas ho- els of luxe appartementen en geven hun Het paradijs Sint Maarten: ondernemers bouwden hotels aan de mooiste stranden en de blauwste zee. De winkelstraten in Sint Maarten zijn populair bij de talloze toeristen die het eiland bezoeken. Ze geven hun geld uit in de vele sjieke belastingvrije juwelierszaken. In de etalages blinkt goud en schitteren edelstenen. FOTO: PR geld uit in de vele sjieke belastingvrije juwelierszaken. In de etalages blinkt goud en schitteren edelstenen, maar in het trottoir ervoor liggen amper tegels. „Kijken naar Cartier en Gucci vanuit een plas water", zegt Martina schamper. Wie met de auto van Philipsburg naar Simpsonbay rijdt is veertig minuten on derweg, terwijl de afstand tussen de twee plaatsen slechts zes kilometer bedraagt. De infrastructuur van het eiland is totaal niet berekend op zoveel auto's. De we gen zijn overvol en het wegdek is bar en boos. Padvinders Het 'belastinggeld' is ook niet geïnves teerd in onderwijs, politie, justitie of de gezondheidszorg. Wie na de mavo nog verder wil leren, moet een vliegtuig ne men naar Aruba of Curaao. De medi sche voorzieningen zijn bedroevend, po litie is er nauwelijks en de rechterlijke macht beperkte zich tot voor kort tot een rondreizende rechter die dan eens op Sint Maarten en dan weer op Curaao verbleef. Bijna alle openbare voorzieningen zijn blijven steken op het peil van twintig jaar geleden, toen Sint Maarten niet meer dan tienduizend bewoners telde. De snelle economische ontwikkeling van het eiland heeft zo'n grote aantrekkings- kracht op de omliggende eilanden, dat het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) vermoedt dat meer dan de helft van de 61.000 mensen op het Neder landse deel er illegaal verblijft. Omdat er geen grenscontrole bestaat en de vreem delingendienst zwaar is onderbemand, is het een koud kunstje om op het eiland te komen en er te blijven. Sint Maarten telt 34 baaitjes en er is niemand die vragen stelt. Door de bevolkingsexplosie is de crimi naliteit in korte tijd enorm gestegen. Niemand heeft cijfers voor handen want op Sint Maarten werd niets geregi streerd. Het aantal aangiftes zegt ook weinig over de werkelijke omvang van de criminaliteit. De meeste slachtoffers doen al jaren geen aangifte meer. Von den ze zinloos met een politiekorps van vijftig mensen, van wie vijf zich moede loos en ongemotiveerd bezig houden met recherchewerk. En corruptie? Volgens Nederlandse Ka merleden is corruptie aan de orde van de dag op het eiland, maar een willekeu rige toerist weet van niets. Martina: „Hier in Nederland neemt men het woord corruptie te snel in de mond. Na tuurlijk zijn er mensen hebberig genoeg om bij een order enkele procenten te vragen, maar dat is in een situatie van explosieve groei heel menselijk. Maar om nu te beweren dat Sint Maarten wordt beheerst door de maffia... Waan zin. Er zijn inderdaad aanwijzingen dat er mensen zijn die contacten hebben met maffia-organisaties, maar dat bete kent niet dat iedere naam die op een klinker eindigt, gerelateerd is aan de maffia. Als 32 marechaussees in één jaar geen maffia kunnen vinden, dan is ze er niet of heeft Nederland padvinders ge stuurd". Kruidenier Eind jaren '70 al werd in de Tweede Ka mer gesproken over mogelijke connec ties tussen de maffia en Wathey. Naar aanleiding van het rapport Bakhuis con- cjudeerde de Kamer dat het niet goed ging met Sint Maarten en werd zelfs ge opperd om een regeringscommissaris aan te stellen. Veel woorden, maar geen daden. De regering ging er vanuit dat de Antillen ooit onafhankelijk zouden wor den en vond het niet gepast om op de weg naar onafhankelijkheid in te grijpen. Drs. D. de Gooijer. beleidsmedewerker van het kabinet Nederlands-Antilliaanse en Arubaanse Zaken: „Nederland vond dat de Antillen alleen onafhankelijk kon den worden als ze bij elkaar zouden blij ven. Afzonderlijk zijn ze immers veel te klein om aparte landen te vormen. Om ze bij elkaar te houden, was het belang rijk op Curaao een sterke centrale rege ring te hebben. En dan past het niet om je te bemoeien met de problemen van één eiland". De Nederlandse regering besloot alleen hulp te bieden als de cen trale regering van de Nederlandse Antil len daarom zou vragen. Maar dé Antil liaanse regering had alleen oog voor Cu raao. dat met het vertrek van Shell in fi nanciële problemen raakte en deson danks streefde naar onafhankelijkheid. En dus kon Claude Wathey zijn gang gaan todat de broek hem te groot werd. Wathey was een uitstekend kruidenier, maar een supermarkt kan hij niet leiden. Met de uitbreidingsplannen voor het Ju liana vliegveld heeft de leider zijn dood vonnis getekend. Bij Italiaanse banken leende de luchthaven 35 miljoen dollar. De oppositiepartij SPA kreeg lucht van de onbetaalbare lening en stelde een on derzoek in. Dertien miljoen dollar bleek zoek. Wathey raakte in opspraak en ver loor in april voor het eerst in veertig jaar de verkiezingen. De nieuwe coalitie hield echter slechts enkele maanden stand. Volgens ingewijden heeft de PDP zich laten uitkopen door Wathey, die te rug móest komen vanwege zijn verplich tingen tegenover de Italianen. Onafhankelijk De Nederlandse politiek is verontrust. Net als ruim tien jaar geleden. Maar toen hield Den Haag eenvoudigweg de adem in. Nu is de regering wakker ge schud en wil zij ingrijpen. Op verzoek van de Antilliaanse gedeputeerde D. Pantophlet zijn inmiddels tientallen ma rechaussees en deskundigen op het ge bied van belasting en ruimtelijke orde ning naar het eiland gestuurd. Vanwaar deze omslag? De Gooijer: „In de weg naar onafhankelijkheid was het Neder land min of meer een zorg hoe de voor zieningen op Sint Maarten functioneer den. Maar nu de Nederlandse regering heeft gezegd dat de Antillen niet onaf hankelijk hoeven te worden en de eilan den dus in het koninkrijk blijven, zullen zij op andere normen en waarden wor den aangesproken. Omdat we dat zélf willen, maar ook omdat wij er als Ne derland op kunnen worden aangespro ken". Zo zou de regering bij voorbeeld op de vingers kunnen worden getikt door de Verenigde Staten omdat Sint Maarten een ideale doorvoerhaven is voor drugs vanuit Columbia. Elf belastingdeskundigen, twintig mare chaussees, drie officieren van justitie en twee deskundigen op het gebied van ruimtelijke ordening zijn inmiddels naar Sint Maarten gestuurd. De belasting mensen troffen een onvoorstelbare puin hoop aan. Het archief van Sint Maarten bestond uit een grote zaal vol dozen, met daarin formulieren en een volstrekt achterhaald adresbestand. De Nederlan ders hebben een jaar nodig gehad om enige orde te scheppen in de chaos. Het komend half jaar zullen de Sint Maarte naren voor het eerst worden aangesla gen. De ondernemers op het eiland mop peren, maar de bevolking is blij met de Nederlandse missie. Eindelijk wordt er orde op zaken gesteld door een land dat bij de bewoners zo geliefd is. „De Sint Maartenaren willen nooit zelfstandig worden. Hun aanhankelijkheid aan het Nederlandse koningshuis grenst aan aan bidding", weet Martina. Met name de reacties op de aanwezig heid van de marechaussees zijn uiterma te positief. Geruchten dat de Nederlan ders zouden worden gepest, zijn volgens majoor Hoperus Buma volledig uit de lucht gegrepen. „De samenwerking met de politie van Sint Maarten verloopt uit stekend", meldt de commandant over zee. „En we krijgen brieven van mensen die blij zijn dat er eindelijk wat wordt gedaan met aangiftes van diefstal, in braak en verkrachting". Het afgelopen jaar heeft de marechaussee meer aangif tes ontvangen dan de politie over het hele vorige jaar. Over het waarheidsge halte van maffiapraktijken kan de ma joor geen uitspraken doen. „Wij zijn er nog geen tegengekomen, maar we bewe gen ons niet op het niveau van directeu ren". aldus Buma. De marechaussees ko men bijna om in het werk. „Het werk aanbod is gigantisch en het ontbreken van elke grenscontrole een groot pro bleem. Iemand die iets in Frankrijk heeft gedaan vlucht naar Nederland en andersom". Bedoeling is, dat de mare chaussee drie jaar blijft. Daarna moet Sint Maarten de vruchten plukken van een politie-opleiding die binnenkort zal starten. Maar er zal een politiemacht no dig zijn om de kust vrij te houden van illegalen en drugssmokkelaars. „Ondoen lijk". zegt De Gooijer. En ongewenst. Als alle illegalen Sint Maarten zouden worden afgezet, stort de economie ineen. En het gaat financieel al zo slecht met Sint Maarten. Volgens De Gooijer is de overheidskas helemaal leeg. „Ik ver wacht dat ze binnen een maand zullen aankloppen voor geld. Een begroting van tachtig miljoen gulden is ook vol strekt onvoldoende. Aruba heeft even veel bewoners, veel minder toeristen, maar een begroting van driehonderd miljoen!". Finsterwolde Maar noch Curaao, noch Nederland zal thuis geven. De lege overheidskas is voor Nederland een extra reden een re geringscommissaris te benoemen. De aanstelling van een dergelijk bestuurder doet koloniaal aan, maar is ook in Ne derland beproefd. Tijdens het hoogte punt van de koude oorlog, in 1951, werd in het Groningse dorpje Finsterwolde een regeringscommissaris benoemd „we gens grove verwaarlozing van de huis houding van de gemeente". In werkelijk heid maakte Den Haag zich zorgen over het communistische bolwerk Finsterwol de (toen 3000 inwoners). De regerings commissaris bleef twee jaar. Bij de daar opvolgende verkiezingen behaalde de CPN een record aantal stemmen. Om zo'n averechtse werking te voorko men. geven zowel de Antilliaanse als de Nederlandse regering de voorkeur aan een Antilliaanse regeringscommissaris. „Wc zijn er nadrukkelijk niet op uit Wathey een kopje kleiner te maken, maar streven naar een normaal bestuur. Geen bestuur dus vanuit de achterka mer, maar in de openbaarheid en vol gens de regels", aldus De Gooijer. Over een weck vertrekt minister Hirsch Ballin naar Curaao en Sint Maarten en zal zo wel over de aanstelling van een rege ringscommissaris als grenscontrole wor den gesproken. Maar dan nog zal het volgens De Gooijer tien jaar duren voor dat er sprake is van enige ordening op i het eiland. Martina haalt zijn schouders op. „Wat wilt u? Wat u in anderhalve eeuw heeft opgebouwd, moesten wij in I vier decennia doen. Nederland is te laat i begonnen met ons te Ieren vissen".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 25