Het verdriet van Lodz
Senaat wil
eindverslag
plan-Simons
ophouden
BINNENLAND
Oscar de la Renta
strooit met ruiten
ll
CfiidaeSou/UMit
DONDERDAG 24 OKTOBER
i£ei(
„Artsen laten asiel
zoekers in kou staan'
DEN HAAG De bereidheid van huisartsen om
een aandeel te leveren aan de medische zorg voor
asielzoekers lijkt te verminderen. Dat schrijft mi
nister Van den Broek van buitenlandse zaken in
een brief aan de Tweede Kamer. De minister
spreekt van een zorgwekkende ontwikkeling. In
middels zijn hierover besprekingen begonnen met
de Landelijke Huisartsen Vereniging. Het aantal
asielzoekers met depressieve klachten, agressieve
neigingen en/of gedragsproblemen neemt toe. Een
woordvoerder van de Landelijke Huisartsen Vere
niging zegt niet te weten waarop de uitspraak van
de minister is gebaseerd. „Er is wel overleg gaande
over de wijze waarop de medische hulpverlening
in de toekomst gestalte moet krijgen, wanneer de
nieuwe opvangcentra tot stand komen. Maar de
politiek moet eerst maar eens duidelijk maken hoe
die opvang er precies uit gaat zien".
D66 kan op gebied van
emancipatie nog leren
DEN HAAG Ook binnen D66, naar
eigen zeggen een emancipatiepartij bij
uitstek, krijgen vrouwen te weinig
kans. Verbetering hierin is niet ge
makkelijk in een partijcultuur waarin
het harmoniemodel voorop staat en
waarin een nogal traditionele, manne
lijke discussiestijl wordt gehanteerd.
Dat schrijft Marie-Louise Tiesinga, lid
van de Eerste Kamer voor D66, in een
door acht vooraanstaande D66-vrou-
wen geschreven boek met de titel
„Emancipatie in de jaren negentig".
Het boek, gisteren door Tweede-Ka
merfractievoorzitter Hans van Mierlo
aangeboden aan minister D'Ancona
van WVC, is een verjaardagscadeau
aan de dit jaar 25 jaar bestaande partij.
Ziektekosten-stelsel verdeelt ziekenfondsraad
DEN HAAG De ziekenfondsraad brengt van
daag een verdeeld advies uit aan het kabinet over
de uitvoerbaarheid van het plan-Simons per 1 ja
nuari. De raad met 37 stemhebbende leden kent
vertegenwoordigers van werkgevers, werkne
mers, verzekeraars en de kroon. Vermoedelijk
zullen de zeven kroonleden de beslissende stem
uitbrengen.
Volgens een woordvoerder van de ziekenfonds
raad werd tot het allerlaatste moment met de
kroonleden overlegd over hun definitieve stelling-
name. Het is zelfs niet uitgesloten dat voorzitter
en oud-staatssecretaris De Graaf de doorslagge
vende stem heeft. Hij wilde vanmorgen vooraf
geen uitspraak doen over zijn stemgedrag. Van de
zeven kroonleden zijn de twee VVD'ers tegen in
voering van het plan, de twee PvdA'ers stemmen
vermoedeliik voor, dus hangt het advies vandaag
af van de drie CDA-kroonleden waar De Graaf
één van is.
De uitvoeringsorganisaties, werkgevers en de par
ticuliere ziektekostenverzekeraars zijn tegen uit
voering van het plan-Simons per 1 januari. Zij
vrezen dat de plannen onvoldoende zijn uitge
werkt. De werknemers (met uitzondering van de
MHP) en de ziekenfondsen verenigd in de VNZ
zijn in meerderheid voor de invoering.
Nu de verhoudingen zo wankel liggen is het maar
de vraag of staatssecretaris Simons van Volksge
zondheid zich eventueel zou laten overtuigen door
een negatief advies van de ziekenfondsraad. De
bewindsman heeft de afgelopen dagen herhaalde
lijk gewezen op het feit dat beslist per 1 januari
een begin wordt gemaakt met de basisverzeke
ring. Het advies komt op een moment dat Simons
de meerderheid van de Eerste Kamer moet over
tuigen van de noodzaak van een snelle invoering.
POOLSE INDUSTRIESTAD AAN VOORAVOND VERKIEZINGEN
De parlementsverkiezingen in Polen, die aanstaande
zondag worden gehouden, staan in het teken van de
economische en sociale problemen die het land teiste
ren. In Lodz, het centrum van de Poolse textielindus
trie, geldt dat wel heel sterk. Een reportage vanuit de
stad met het hoogste werkloosheidscijfer van Polen.
Yves Saint-Laurent begroet zijn nichtje Lucie de la Falaise, die
als laatste model in zijn nieuwe lente- en zomershow de bruids
jurk draagt. foto: afp
PARIJS Passievolle mu
ziek, spetterende kleuren, fau
na en flora, vriendelijke men
sen en zelfs dictators uit het
verleden. Deze ingrediënten
van het leven op de Caraïben
inspireerden de Amerikaan
Oscar de la Renta tot een col
lectie ter ere van de 500ste
verjaardag van de ontdekking
van zijn land. En wat mag de
dagschotel dan wel wezen?
Madrasruiten en nog eens ma-
drasruiten. Na een serie
broekpakken en tailleurs in
kraakwit linnen, geserveerd
met grote gouden oorringen,
tulbanden (ook weer van ma
drasruiten), lange, smalle spli-
trokken met leren slavensan-
dalen, en korte klokrokjes in
zonnegeel, komt de 'plat de ré-
sistance'. Tailleurs met een le
ren ceintuur of met een regi
ment gouden knopen, maar al
tijd volgens hetzelfde basisre
cept: madrasruiten. De voor
malige dictators worden gepa
rodieerd in een kaki en mari
neblauwe tailleur met glinste
rend geborduurde nep-emble-
men.
Soms moeten de ruitjes het
veld ruimen voor de zwarte
lingerie-look, vertegenwoor
digd door strakke kanten bo
dy's op korte strokenrokjes.
En de overwinning wordt ge
vierd met een wit jasje met ge
borduurde ananassen als zak
ken boven een paillettenrokje
in ananaskleur.
Van de Caraïben brengt De la
Renta tenslotte nog een stel
bonte vogels mee, gehuld in
krappe, felgekleurde paillet-
tenjakjes boven bijkleurende
verenrokjes.
Ungaro
Voor Ungaro geldt ook: zonne
brillen op. Eerst nog rustig aan
met ensembles, shorts en jurk
jes van zijden blue jeans, wit
gebiesd en generfd en met een
witte helm op het hoofd. Maar
dan wordt het meteen span
nend met stretch jasjes in
knallend geel, fuchsia, ko
ningsblauw of groen met
zwarte biezen op zwarte
stretch jurkjes, met gekruiste
schouderbandjes op de rug.
Een tropisch kleurengeweld
breekt los met lycra bodysuits
met noppen. Kan het wat rus
tiger? Ja, eventjes. Met lange,
gerimpelde jurken met water-
verfbloemen en wuivende pof
mouwen, het mandje voor de
picknick aan de arm. Of, in
een andere stijl, met zwarte
bustierjurkjes en broekpak
ken, waarvan elk naadje en
elk randje met een andersge-
kleurde felle bies wordt bena
drukt.
Natuurlijk mag het Ungaro-
jurkje bij uitstek niet ontbre
ken: van zwarte en witte kant
met een boven de knieën hup
pelend, gerimpeld strookje, als
op het lijf zelf gedrapeerd.
Ook Ungaro bezwijkt 's avonds
voor de verleidingen van het
oosten. Getuige daarvan is een
zwarte, satijnen potloodpijpjes-
broek onder een tafzijden jasje
met kralenborduursel en een
juweel van een beha.
LODZ Ze is 53 jaar,
mist een paar tanden,
maar is goedlachs. Dorota
Puzak, arbeidster bij de
textielfabriek Dresso in
het Poolse Lodz. „Wat ge
beuren gaat, dat gaat ge
beuren, daar doe je niets
aan", zegt ze. Maar bang is
ze we) Dresso gaat in de
komende maanden 350
van de 600 werknemers
ontslaan en als Dorota
daarbij is, waar moet ze
dan heen? „Ik ben te oud.
Niemand wil me hebben.
Toch moet ik werk zien te
vinden, want van het pen
sioen van mijn man hij
heeft in de mijnen ge
werkt kunnen we niet
rondkomen".
Op vijf minuten loopafstand
van Dresso, dat middenin het
centrum van het zwaargeha-
vende Lodz gevestigd is, valt
te zien wat Dorota en haar col
lega's boven het hoofd hangt.
Voor de deur van het arbeids
bureau aan de Wolczanka-
straat staan rokende mannen
zwijgend te wachten. Even
lichten hun ogen op als een
bezoeker zijn auto parkeert,
maar als blijkt dat het weer
geen baas is die voor een paar
uur een arbeider zoekt, staren
ze weer verder in het niets,
het hoofd in de kraag gestoken
ter bescherming tegen de re
gen. Binnen in het oude en
grauwe gebouw wachten de
werklozen op hun uitkering
en wisselen ze op gedempte
toon ervaringen uit. „Ik werk
te bij een privé-onderneming.
In- en uitvoer van tropische
produkten", vertelt Jaroslav
Baranski, 46 jaar oud. „Aan
vankelijk liep de zaak heel
goed, maar eind vorig jaar
kwamen er problemen, de in
komsten liepen terug, er moes
ten mensen ontslagen worden
en daar was ik er een van. Ik
woon in een ander district en
moet daar maandelijks naar
een arbeidsbureau om een uit
kering te halen en te laten
zien dat ik bereid ben werk te
aanvaarden, maar hier kom ik
elke dag omdat ondernemers
er heengaan als ze tijdelijk
personeel zoeken. Nee, erg
vaak komt dat tegenwoordig
niet meer voor. Vroeger wel,
maar ja, dat was vroeger".
Baranski is bitter en versla
gen. De verkiezingen van aan
staande zondag laat hij aan
zich voorbijgaan. Hij gaat niet
stemmen, zegt hij, want hij
kent geen van de kandidaten
en hij vertrouwt ze evenmin.
Zijn buurman knikt. Hij gaat
ook niet. „Stemmen? Ik zou
niet weten op wie". Dorota
Puzak, bij wie de apathie nog
niet heeft toegeslagen, gaat
wel en weet ook precies op
wie ze zal gaan stemmen: Par
tij X Tyminski. Haar man ook.
Waarom? „Ik zag ze gisteren
op de televisie en deze mensen
weten wat ze willen".
'Manchester'
'Het Manchester van Polen' is
een treurige stad, een stille ge
tuige van het wanbeleid van
de communisten. Want zij wa
ren het die zich na de Tweede
Wereldoorlog volgens stalinis
tisch recept op de zware indus
trie wierpen en de lichte tex
tielindustrie van Lodz ver
waarloosden. Intussen bleef
die wel de belangrijkste, om
niet te zeggen de enige bron
van werkgelegenheid voor de
stad. Maar investeringen ble
ven uit, efficiëntie was een
vloek en van de markt had
nog nooit iemand gehoord. Die
communistische erfenis breekt
de stad nu op. Met de komst
van de markteconomie en het
wegvallen van de bescherming
door de staat, is de textielin
dustrie overgeleverd aan de
onbarmhartige wetten van
vraag en aanbod. Bedrijfsslui
tingen en massa-ontslagen zijn
het gevolg: Lodz heeft het
hoogste werkloosheidspercen
tage van Polen: 16,3 procent
van de beroepsbevolking, wat
staat voor ruim 75.000 werklo
zen, onder wie 38.000 vrou
wen. Daarbij moeten we wel
bedenken dat dit „nog maar
het begin van de werkloosheid
is". Lydia Marlicka, manager
van het arbeidsbureau, ver
wacht dat Lodz aan het einde
van dit jaar 100.000 en halver
wege volgend jaar 200.000
werklozen zal tellen. Bij ge
brek aan banen biedt Marlicka
veel scholing; computercursus
sen, een cursus bankwezen en
dergelijke. Aldus opgeleid en
Voor de werkende vrouwen in Lodz staat er de komende maan
den veel op het spel. foto: ap
bovendien voorzien van een
krediet van het arbeidsbureau,
zouden veel meer werklozen
de moed moeten hebben een
eigen bedrijfje te beginnen,
vindt Marlicka. „Ze zijn alle
maal zo passief! Het ontbreekt
ze aan initiatief, ze stellen zich
helemaal afhankelijk van ons
op. Maar goed, ik moet wel
toegeven dat het opzetten van
een eigen zaak niet eenvoudig
is en de concurrentie moor
dend. Een deel van de huidige
werkloosheid is het gevolg van
de faillissementen van pas op
gezette privé-bedrijven".
Het is eigenlijk nog maar heel
kort geleden dat de inwoners
van'Lodz in een andere we
reld leefden dan nu. Toen
klaagden ze ook, en ook niet
zonder reden, maar over ande
re dingen. Toen moesten ze
uren in de rij staan voor win
kels die niets hadden, nu zijn
de winkels vol, maar de uitge
stalde heerlijkheden voor ve
len onbetaalbaar. Toen was er
een partij waar iedereen op
stemmen moest, nu zijn er
tientallen waar niemand om
gevraagd heeft. Toen was de
staat overal, nu nergens. Het is
niet gemakkelijk daar aan te
wennen.
Afkeer
Marek Szekalski, regionaal
lijsttrekker van de Democrati
sche Unie de partij van
oud-premier Mazowiecki
maakt zich grote zorgen over
de afkeer van de politiek die
onder grote delen van de Pool
se bevolking leeft, en die ertoe
dreigt te leiden dat de opkomst
bij de verkiezingen heel laag
zal zijn. „De teleurstelling in
de parlementaire democatie is
gevaarlijk en wordt veroor
zaakt door het naïeve geloof
van de mensen dat direct na
het einde van het communis
me de levensomstandigheden
zouden verbeteren. En door de
politici die dat ook inderdaad
beloofden".
Dat Szekalski daar de spijker
op de kop slaat, blijkt wel op
het arbeidsbureau waar de
lucht stijf staat van teleurstel
ling en ingehouden woede.
Een werkloze automonteur,
die zich in zijn waardigheid
voelt aangetast omdat zijn
vrouw tegenwoordig het gezin
moet onderhouden, vertelt dat
hij niet wil gaan stemmen,
maar zich „als Pools burger"
toch eigenlijk wel verplicht
voelt. Hij neemt nog een trek
van zijn sigaret, kijkt goed om
zich heen en fluistert dan:
„Maar nooit meer Solidariteit,
nooit meer. Daar heb ik twee
jaar geleden op gestemd en
wat heb ik nu? Vrijheid ja,
maar geen werk en geen inko
men. Ik zal je wat vertellen:
Onder de communisten was
het beter".
CDA-voorzitter deelt
kritiek op Kaland
OOSTERHOUT CDA-partij-
voorzitter Van Velzen deelt de
kritiek op uitlatingen van
CDA-fractievoorzitter Kaland
in de Eerste Kamer over de
Tweede Kamer. Van Velzen,
die zelf lid is van de senaats
fractie, vindt dat Kaland te
recht wordt bekritiseerd over
de kwalificatie 'stemvee' die hij
toedichtte aan Tweede-Kamer
leden van CDA en PvdA. De
partijvoorzitter zei gisteravond
op een spreekbeurt in Ooster
hout het onjuist te vinden dat
leden van verschillende Ka
mers zo met elkaar omgaan.
Pensioenfondsen hanteren nog
steeds discriminerende bepalingen
DEN HAAG Pensioenfondsen discrimineren vrouwen nog
steeds. Dit blijkt uit recent onderzoek van de Emancipatie-
raad en de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Emanci
patie Economie.
Tussen juni vorig jaar en juni dit jaar zijn 70 verplichte pen
sioenregelingen van 68 fondsen doorgelicht. Alle 70 regelin
gen bleken discriminerende bepalingen te bevatten, hetgeen
in strijd is met het EG-verdrag.
Bij 26 regelingen werden bepalingen aangetroffen die direct
discrimineren. Zo werden bijvoorbeeld (gehuwde) vrouwen
uitgesloten of gold een hogere toetredingsleeftijd voor vrou
wen. Ook werden lagere pensioenen uitgekeerd aan vrou
wen bij gelijke premies.
SUSKE ENWISKE
"TAZUUR EN TAZIJN"
(c) Standaard UltgoverlJ/Wavary Productions
WC ontploft
Mevrouw Smeenk uit Arnhem bekijkt bijna wanhopig de rommel
in haar wc, nadat gisteren voor de derde keer de wc-pot uit el
kaar is gesprongen, wederom als gevolg van een ontploffing in
de riolering. Het huis van mevrouw Smeenk staat op een indus
trieterrein. De politie is een onderzoek gestart naar de mysterieu
ze explosies in het ondergrondse afvoersysteem.
FOTO' ANP
Canada maakt
weg vrij voor
uitlevering
van Luit jens
OTTAWA Een Canadese
rechtbank heeft gisteren de
mogelijkheid geopend de ex-
Nederlander Jacob Luitjens
zijn Canadese staatsburger
schap te ontnemen. Daarmee
komt de weg vrij voor even
tuele uitlevering van Luitjens,
die in 1948 wegens collaboratie
met de Duitsers tot levenslang
is veroordeeld.
De rechtbank oordeelde dat de
71-jarige Luitjens, gepensio
neerd botanisch medewerker
van de universiteit van British
Columbia, moedwillig zijn oor
logsverleden heeft verzwegen
toen hij emigreerde en het Ca
nadese staatsburgerschap aan
vroeg. Een woordvoerster van
het ministerie van justitie in
Den Haag zei dat het wachten
nu is op de ratificatie door Ca
nada van een nieuw uitleve
ringsverdrag. Het oude uitle
veringsverdrag tussen Neder
land en Canada moest worden
aangepast omdat daarin niet
werd gerept van oorlogsmisda
digers.
Luitjens, de 'Schrik van Ro
den' wordt ervan beschuldigd
te hebben deelgenomen aan
razzia's en schietpartijen met
dodelijke afloop in Drenthe tij
dens de oorlog. Na de oorlog
zat Luitjens enige tijd gevan
gen in een Geallieerd krijgsge
vangenenkamp. Hij ontsnapte
naar Duitsland en reisde van
daar naar Paraguay, vanwaar-
uit hij in 1961 naar Canada
emigreerde.
DEN HAAG In december
1859 deed zich in de Neder
landse politiek een tot op he
den uniek gebleven feit voor:
de Eerste Kamer bracht een
kabinet ten val. Slachtoffer
was de regeringsploeg onder
leiding van premier J.J. Ro-
chussen, die tevergeefs bij de
Senaat had aangeklopt met het
plan om een aantal nieuwe
spoorlijnen te laten aanleggen.
Nu het er, ruim 130 jaar Tater,
naar uitziet dat een dreunende
botsing tussen het kabinet en
de Eerste Kamer over de nieu
we zorgverzekering onvermij
delijk is geworden, komt de
mogelijkheid van een kabi
netscrisis door toedoen van
eèn Eerste Kamer opnieuw in
beeld. De eerstverantwoorde
lijke voor het nieuwe verzeke
ringsstelsel, staatssecretaris Si
mons van WVC, gelooft er
echter geen snars van dat het
tot een herhaling van de ge
beurtenissen uit 1859 zal ko
men en ook zijn collega-be
windslieden en ambtelijke ad
viseurs denken dat de soep in
de Senaat uiteindelijk niet zo
heet zal worden gegeten als zij
nu door CDA-senator Kaland
en de zijnen is opgediend.
Niettemin wordt op en rond
het Binnenhof allerwegen
driftig gespeculeerd over de
vraag hoe de confrontatie tus
sen Simons en de Senaat zal
aflopen. De standpunten van
beide partijen lijken immers
onverzoenlijk en zowel in de
Eerste als de Tweede Kamer
gaat menigeen ervan uit dat
noch Simons noch de weer
spannige CDA-senatoren tot
enige concessie bereid zijn.
Fractieleider Kaland heeft
toch niet voor niets gezegd dat
het plan-Simons hem een ka
binetscrisis waard is? En Si
mons trok toch niet voor niets
zo fel en zelfverzekerd van
leer in zijn 115 pagina's dikke
antwoord op de zware kritiek
uit de Senaat?
Verdeeld stemmen
De meest voor cte hand liggen
de mogelijkheid is dat premier
Lubbers persoonlijk het lot
van zijn kabinet in handen
van de Senaat legt, waarna de
27 leden tellende CDA-fractie
voor dit machtswoord zwicht
en mokkend met de voorstel
len akkoord gaat. Dit is im
mers al eerder vertoond in de
kwestie rond de verhoging
van het huurwaardeforfait.
Een variant op het boven
staande is dat de CDA-fractie
verdeeld zal stemmen, en wel
op een zodanige manier dat
het wetsontwerp met een nipte
meerderheid alsnog wordt
aanvaard. In dat geval kunnen
'hardliners' als Kaland en
Boorsma de rug recht houden
en krijgen andere fractieleden,
zoals CDA-partijvoorzitter
Van Velzen en de oud-minis
ters Van Dijk en Braks, de ge
legenheid zich te beroepen op
het belang van het behoud van
de coalitie. Hierbij dient overi
gens bedacht te worden dat in
deze variant minstens 17
CDA-senatoren door de knie
ën moeten. Op dit moment
lijkt dat nog een onhaalbaar
aantal. Een veelgehoord, maar
in feite niet realistisch scena
rio is het volgende: de Eerste
Kamer verwerpt het plan-Si
mons, maar het kabinet treedt
niet af doch ontbindt de Eerste
Kamer. Inderdaad biedt de
grondwet een kabinet de mo
gelijkheid naar dit middel te
grijpen (het kabinet-Kuyper
heeft er begin deze eeuw een
keer gebruik van gemaakt),
maar anders dan vroeger lost
dit niets op. Vóór 1983 werd
om de drie jaar de helft van de
Eerste Kamer 'ververst', zodat
tussentijdse ontbinding van de
Kamer en verkiezing van
nieuwe senatoren door de le
den van de provinciale staten
een Eerste Kamer in andere
politieke samenstelling ople
verden.
Sinds 1983 wordt echter de uit
75 leden bestaande Eerste Ka
mer om de vier jaar (direct na
de statenverkiezingen) in haar
geheel gekozen. Als nu alle
Eerste-Kamerleden tussentijds
door het kabinet naar huis
worden gestuurd, rolt er dus
een poosje later een Eerste Ka
mer van precies dezelfde poli
tieke structuur uit de provinci
ale stembussen. Wel kunnen
de partijen andere kandidaat
senatoren naar voren schui
ven: Kaland kan bijvoorbeeld
vervangen worden door een
Zeeuwse CDA'er die pro-Si-
mons is. Maar dergelijke 'pa
leisrevoluties' (de uitdrukking
is van D66-senator prof. J. Vis,
hoogleraar staatsrecht) zal
geen enkele partij zich willen
en kunnen veroorloven.
ETA
wee
AN
'wee le
Guar
en do
emaskt
)e aans
1 een i
paanse
ïeuwe
en het
it jaar
tiek ge
gekor
TIL
Ontbinding van de Eei
mer is ook in een aiï
zicht niet zinvol. Een I bUWI'
ke maatregel kan pas
genomen als de voortgw^DB
het plan-Simons door
ste Kamer is geblokkerP
kabinet zit dan echter porb€
ook met de gebakkerin ft
want het door Simonvordt
zijnen zo verfoeide uu|ep)an
de operatie is dan al Lrjocj
Een nieuwe Eerste Kaj
nieuwe mensen doet da00
aan af. pmpl;
TT- 1 F®"1
Uitstel Imeri
Toch is 'uitstel' momejresidi
de politieke discussie ioofd(
zorgverzekering a la jers u
het meest gebezigde wL t
de wandelgangen van!
ste Kamer valt bij de faatic
ters van CDA, VVD erpel, i
hoop te beluisteren en ze
staatssecretaris na lan0orb«
ken en duwen toch iaa^
zal gaan en zal instemn
een pauze van drie n
of misschien wel een h
Zo krijgen de verze!e Sp;
maatschappijen, de 'eek I
fondsen en de instelliPn rac
organisaties in de gezo^e de
zorg meer tijd om zicljiserpn
ongelooflijk ingewpht in
nieuwe verzekering w
voor te bereiden. niniste
Nu nog roept SimonsIen Fr
hardst dat uitstel mel°nez
maanden „technisch embtge
nistratief" absoluut ontren
is: als de tweede faseras ge
naar de nieuwe ver£gerin
niet op 1 januari aaijeer °I
wordt ingeluid, ontstaa°g vo
jaar verlies, beweert 'ernari
betekent dus dat de dPPuLi
weer kan worden opgéeuze
1 januari 1993. En dromer
weer in dat het planpze h'
1995 kan worden vol°gen
zoals nu de bedoeling p hij i
pas in 1996. Aan dezePe
ring van Simons worjeekei
Eerste Kamer weinig[mbez
gehecht. „Als we vofid, 1
dat er een paar maanfnklij
stel moet worden gegs pL
daar heus wel een m<£ ont
te passen", luidt de afhillei
opvatting. Hier en da£fnt g<
zelfs schamper opgemPbruil
de staatssecretaris zicfp aL
dramatisch opstelt: „ife- st'
de indruk alsof demden
doorbreken en het lalft gr'
de vernieling gaat al?is is
zin niet krijgt. En daPf go*
tuurlijk flauwekul", eilige
De Eerste Kamer hee
wens nog een eenvoud^
machtig wapen achter a
om Simons voor het £ns
zetten en daarmee uitgum l
dwingen: de senaal
van CDA, VVD en
nen weigeren een
eindverslag over het
te wetsontwerp in te
Zoals bekend wordt
wetsontwerpen vooi
aan een openbaar del
eerst een schriftelijke
tussen regering en St;
neraal gehouden. De
fracties schrijven in eé
lopig verslag' hun eerDND
ties, de betreffende bur di
man- of vrouw zendtjn di
een 'memorie van aén a<
terug en vervolgens kfibas:
de zijde van de Kamén ee
'eindverslag', waaroreest.
wordt gereageerd rondei
'nota naar aanleiding he li
eindverslag'. Pas dartauff
wetsontwerp rijp
echt debat.
De Eerste Kamer zoi
week een met scepsis
den voorlopig verslag
mons en kreeg daaro]
leden dinsdag de mei
antwoord. De Kamer
weer aan zet: het eii
moet worden opgest<
nu, als de Senaat dat
weg niet doet om<
vindt dat er nog ei
over de antwoorden
mons moet worden n,
kan Simons noch
daar iets tegen uitricl
is een treiterig trucje,
kan zeer effectief
wordt immers vanzei
bewerkstelligd. Zondj
grote politieke schadi
men diep in de hartei
CDA-senatoren kijkt]
precies wat ze willen.
Door problemen met de expeditie van de
bladen is de wekelijkse weekbladenrubrief
dag uitgesteld.
