fik word niet goed van
f j geblaat artsenbezoekers'
'finale
Kortingen en natuur maken herfstvakantie aantrekkelijk
'£eidóc Qowtant
Veel te veel
Onderzoek
Kwaliteit
Gevarieerd
iMIEL VAN DER DOES GEEN VRIEND VAN FARMACEUTISCHE INDUSTRIE
hp een gezondheidscongres in Ede luisterden het afgelopen vooijaar zeshonderd me
dici ademloos naar zijn geestige kritiek op de handel en wandel van de farmaceuti
sche industrie in Nederland. En omdat de faam van zijn prikkelende toespraken zich
fazendsnel over het land verspreidt, wordt hij steeds meer gevraagd op symposia en
[voorlichtingsbijeenkomsten over medicijngebruik in Nederland. We hebben het over
Ide Rotterdamse prof. dr. Emiel van der Does, de man die zich als hoogleraar huis
artsgeneeskunde intensief bezighoudt met het 'voorschrijfgedrag' van artsen, met me
dicijngebruik en met de relatie arts-apotheker-industrie. „Medici moeten zich onaf
hankelijk van de medicijnfabrikanten opstellen".
(Een lieveling van de farmaceutische industrie zal Emiel van der Does wel nooit wor
den. Want deze professor en huisarts blijft maar roepen dat fabrikanten voortdurend
(proberen het medicijngebruik aan te wakkeren en dat medici moeten uitkijken voor
(de verstrengeling van belangen van onderzoekers, artsen en industrie. „Soms denk ik:
'die industrie is alleen maar geïnteresseerd in omzet, voor de rest kan het ze niks
(schelen", zegt hij bijna nonchalant in het Rotterdams Universitair Huisartsen Insti
tuut, waarvan hij hoofd is. Hij heeft het over de relatie tussen medici en de medische
[industrie en over het 'voorschrijfgedrag' van Nederlandse dokters.
bulletins besteden we aandacht aan re
clame. Daar staat onder meer iets in
over prijsuitreikingen door de farmaceu
tische industrie aan firma's die geweldig
succes hebben geboekt op het gebied van
de promotie van geneesmiddelen. Er
staat bijvoorbeeld een nieuw ontwikkeld
Frans anti-bioticum beschreven dat
huisartsen eigenlijk niet zouden moeten
gebruiken, omdat het gereserveerd zou
moeten worden voor de ziekenhuizen,
maar dat erin slaagde in korte tijd een
bepaald marktaandeel te verwerven. De
reclame die ze maakten koppelden ze
aan de TGV-trein, omdat die ook Frans
is. De doelgroep artsen kreeg dan een
reis in een Nederlandse sneltrein aange
boden".
„Maar", zegt hij er direct bezwerend
achteraan „als ik nou in mijn dertig jaar
ervaring als huisarts kijk naar collega's
en hun gang naar evenementen waar re
clame wordt gemaakt voor geneesmidde
len, dan zie ik toch dat veel artsen zich
vaak wél bewust zijn van de achterlig
gende motieven van alle reclame".
Relativerend: „Maar goed, hoe die onaf
hankelijke voorlichting ook uitpakt, je
leeft als arts toch in een spanningsveld.
Mensen blijven gevoelig voor reclame
en voor artsenbezoekers. Toch moet je
met een artsenbezoeker gewoon uiterst
voorzichtig zijn. Natuurlijk doen die
mensen hun best om bepaalde produk-
ten te benadrukken en daar bepaalde fa
cetten van op te kloppen".
„Weet je wat je krijgt door al dat gedoe?
Defensief voorschrijfgedrag. Dan denken
artsen: ach, ik schrijf maar een anti-bio
ticum voor. Als ik niet helemaal goed zit
merken we niets. Wat kan het voor
kwaad als ik zo'n medicijn een weekje
voorschrijf? Dat is natuurlijk ook zo. De
middelen die we hebben, zijn veilig.
Maar wat je dan vergeet, is dat dat in
acht van de tien gevallen onnodig is en
dat mensen heus die week dat spul niet
zullen innemen. Dat blijft dan ik-weet-
niet-hoe-lang circuleren in de samenle
ving. Bovendien: het kost geld. Dat
moeten we met z'n allen opbrengen".
„Dat is juist een van de punten waarop
we het voorschrijfgedrag nog sterk
moeten veranderen, want je kunt niet
maar zo anti-biotica voorschrijven. Im
mers, de meeste acute koortsen en ziek
ten worden in dit land veroorzaakt door
virale infecties. Daar hebben we niks
voor, die moet je bewaken, totdat het na
een dag of vijf over is".
ROTTERDAM - Met zijn benen
languit over het meubilair van zijn
werkkamer ventileert hij dat het
voorschrijfgedrag van Nederlandse
[ïuisartsen weliswaar „tamelijk
l gunstig afsteekt" bij dat van bui
tenlandse collega's, maar dat het
Inog „veel beter" kan. „Vier van de
[tien consulten in Nederland verlo
pen zonder recept, terwijl je in an-
pere landen bij alle tien consulten
net een recept naar huis gaat". Te
[gek voor woorden, dat laatste,
vindt hij.
(„Ik ga van de stelling uit: géén medicij-
ïen, tenzij je patiënt de zegeningen van
iet medicijn onthoudt",
loewel Nederlandse artsen het dus heel
'at rustiger aan doen met medicijnen
lan hun buitenlandse collega's zouden
it nog veel terughoudender kunnen zijn.
„Maar", zegt de Rotterdamse hoogleraar
[„dan heb je de farmaceutische industrie
'die er belang bij heeft dat er veel medi-
/>y/jcijnen worden verstrekt".
foto: kritischer
t heb ik Met voldoening constateert Van der
k zit in Does dat veel medici in Nederland kriti-
ensen 2 scher worden over medicijngebruik. Dat
olstoel, heeft onder meer te maken met het feit
dat er nogal wat wordt gepubliceerd op
medicijngebied, bijvoorbeeld door het
zogenoemde Farmaco Therapie Overleg
van huisartsen en apothekers. Te
genwoordig is ook heel belangrijk het
'Geneesmiddelenbulletin', dat door de
overheid wordt gesubsidieerd, dat gratis
wordt verspreid en waarin medici (onder
A wie hijzelf, red.) onafhankelijke adviezen
geven over medicijnen.
„Een goede zaak, want omgaan met me
dicijnen is een heel lastige materie, waar
je als huisarts in je eentje niet goed uit
aag KW°mt. Je kunt gemakkelijk in de verlei-
ig. Wajding komen een medicijn voor te schrij-
maatsc ven waarvoor veel reclame wordt ge-
n brach maakt, maar dat achteraf helemaal niet
oplzo g0ed blijkt te zijn als was beweerd",
beetje jn één van de laatste Geneesmiddelen
dat nj
Van der Does constateert nuchter dat er
in het algemeen veel te veel geneesmid
delen op de markt zijn. „Gelukkig zijn
wij in Nederland restrictief in het toela
ten van medicijnen en worden er hoge
eisen gesteld aan het toelaten van nieu
we medicamenten. Er zijn nu in ons
land tussen de 1500 en 1600 verschillen
de middelen op de markt, terwijl je in de
algemene praktijk met 100 tot 200 mid
delen goed uitkomt. In Duitsland zijn
9000 middelen officieel toegelaten en in
Italié is het nog veel verschrikkelijker.
Een catastrofe, zoals het drama Softe-
non, mag niet meer voorkomen. Dat is
de reden dat in Nederland het college
voor verpakte geneesmiddelen waakt
over de toelating van middelen".
„Kijk, de zwakte van de toelating van
geneesmiddelen blijft - op een gegeven
moment moet je ze wel toelaten - de vei
ligheid op de lange termijn. Het duurt
vaak wel vijf of tien jaar voordat je zeld
zame, maar toch griezelige bijwerkingen
aantreft. Een goed voorbeeld voor mij is
chlooramfenicol, een heel mooi anti-bio-
ticum dat ik zelf met heel veel plezier
voorschreef. Uit een onderzoek bleek
dat door veelvuldig gebruik van dat
middel witte bloedlichaampjes verdwe
nen. En wel permanent, daar kun je dus
aan dood gaan".
Is het dan zo dat in Nederland eventuele
negatieve onderzoeken over een middel
meer indruk maken dan in het buiten
land? Daar wordt kritiek toch ook gepu
bliceerd. Van der Does aarzelt. „Ja, dat
denk ik wel. Soms hoor ik artsenbezoe
kers vragen: dokter, gebruikt u dat mid
del? En als ik dan nee zeg, hoor ik ze
roepen: maar hoe kan dat nu? In Frank
rijk staat dat nummer één. Wat kan mij
dat nou schelen wat ze in Frankrijk
doen".
„Het kan best zijn dat het oordeelsver
mogen in Frankrijk inderdaad minder is,
of dat ze gemakkelijk zijn te paaien met
allerlei cadeautjes van de farmaceutische
industrie".
In één adem zet hij grote vraagtekens bij
het feit dat veel wetenschappelijk onder
zoek naar geneesmiddelen wordt ver
richt in opdracht van de farmaceutische
industrie. „De uitkomsten worden in ge
makkelijk leesbare vorm in brochures
samengevat, die terechtkomen bij huis
artsen en apothekers. Die moeten dan
zelf maar beoordelen wat juist is. Wie
kan dat? Zo'n brochure kleurt een on
derzoek en is soms kennelijk haastig in
elkaar gezet".
„De artsen weten vaak niet hoe het ech
te onderzoek eruit heeft gezien, onder
meer omdat dat vaak uit buitenlandse
bladen komt".
„Soms moet het onderzoek enige tijd
worden bestudeerd voordat duidelijk is
of het goed in elkaar zat. Gelukkig wordt
er in ons land tegenwoordig slagvaardig
gereageerd op de campagnes van de far
maceutische industrie, onder meer via
het onfhankelijke Geneesmiddelenbulle
tin dat iedere arts en apotheker krijgt.
Daardoor zijn collega's en consumenten
vlugger op de hoogte van de werkelijke
„Je kunt als
huisarts
gemakkelijk in
de verleiding
komen
medicijnen
voor te
schrijven
waarvoor veel
reclame wordt
gemaakt, maar
die achteraf
helemaal niet
zo goed blijken
te zijn als was
beweerd", zegt
Emiel van der
Does.
FOTO: CEES
VERKERK
waarde van een produkt".
Van der Does vindt dat eigenlijk geèist
zou moeten worden dat onderzoeken
'sowieso' worden gepubliceerd, hoe ze
ook uitvallen. „Dat is nu niet het geval.
Je moet een onderzoek wel aanmelden
bij zogenoemde medisch ethische com
missies, maar je bent niet tot publikatie
verplicht. Als dat wel zou gebeuren, zou
de verstrengeling tussen onderzoeksgroe
pen en industrie duidelijk worden. Zo'n
onderzoeksgroep beheert een grote pot,
niet zelden op zijn minst voor een deel
beschikbaar gesteld door een farmaceu
tisch bedrijf'.
„Tja, als het onderzoek dan tegenvalt,
zal je alle mogelijke moeite doen om de
resultaten zo gunstig mogelijk voor te
stellen. Wat dan vaak gebeurt is dat men
gaat kijken of er zogenoemde subgroe
pen zijn waar wél succes is geboekt. Dan
zeggen ze: laten we eens kijken bij vrou
wen tussen de veertig en de vijftig, of
het daar echt niks heeft gedaan. Dan
vind je soms wel enig resultaat, wat mo
gelijk op toeval berust, en dat wordt dan
beklemtoond".
„Iedereen wil wat in de gezondheids
zorg. Er wordt geblazen over het feit dat
longtransplantaties, en ook long plus
hart, nog niet overal kunnen. Daar is
veel geld voor nodig, maar dat is er niet
altijd. Het zou er kunnen zijn als we ver
standiger zouden omgaan met de ge
zondheidszorg, onder meer door ver
standig geneesmiddelen voor te schrij
ven en door verstandige diagnostische
voorzieningen (bloedonderzoek, rönt
genfoto's, echo-onderzoek enzovoort)
toe te passen".
„Ja, ik vind dat er nu veel te veel diag
nostiek wordt toegepast. Als een patiënt
met een bepaalde klacht bij een specia
list komt, volgen onderzoeken voor een
diagnosebepaling. Het kan zelfs zijn dat
een patiènt al heel veel bepalingen ach
ter de rug heeft voordat hij eindelijk zijn
klachten heeft kunnen uiten".
„Ik denk dan: als je maar goed luistert
naar die mensen kom je misschien tot
de conclusie dat ze helemaal niet bij jou
hoeven te zijn, omdat er andere dingen
aan de hand zijn die bij een andere dok
ZATERDAG 12 OKTOBER 1991 PAGINA 29
ter thuishoren".
„De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat
daar best veel aandacht aan wordt be
steed op dit moment in Nederland. Met
het onderwijs aan huisartsen gaat het
wat dit betreft steeds beter. Mensen wor
den zich bewust van het feit dat er een
plaatsje ingeruimd moet worden voor
zorgvuldige farmacotherapie en dat we
met z'n allen zorgvuldig moeten omgaan
met de mogelijkheden voor diagnose".
„Als je ziet wat er allemaal kan met di
agnostische, beeldvormende technie
ken... Daar word je stil van. Je kunt
plaatjes van je hersenen maken, die even
duidelijk zijn als je anatomieboek. Dat
is verdraaid mooi, maar dat is ook
waanzinnig duur. Je zult dus heel zorg
vuldig moeten kijken wie je dat onder
zoek laat ondergaan. Ik vind dat het al
leen zin heeft iemand onderzoek te laten
ondergaan als je daarmee de diagnose en
de bestrijding van de ziekte duidelijk
denkt te kunnen dienen. Dus heel ge
richt onderzoek doen en echt zorgvuldig
zijn".
Ook een huisarts kan de kwaliteit van
zijn werk verbeteren, vindt Van der
Does. „Een goede ontwikkeling in de
huisartsengeneeskunde is: ten eerste het
zogenoemde basistakenpakket, waarin
alles staat wat een huisarts geacht wordt
te kunnen en te kennen. In het verlengde
daarvan zijn we al enkele jaren bezig
met het Nederlands Huisartsen Genoot
schap, zeg maar de wetenschappelijke
club van de Landelijke Huisartsen Vere
niging, met het ontwikkelen van stan
daarden. Dat zijn beschrijvingen van be
leid en therapie bij een bepaalde aandoe
ning".
Om even terug te komen op het voor
schrijfgedrag van artsen. U heeft het
vaak over de farmaceutische industrie,
maar is het niet zo dat patiënten zelf
vaak heel graag een recept willen?
Van der Does wimpelt af: „Nee, nee, dat
is geweest. Wij artsen hebben niet onder
kend dat een heleboel mensen tegen
woordig helemaal niet zo hard komen
voor een recept, maar dat ze willen we
ten of een bepaalde klacht kwaad kan.
Het medicijn is te lang een klassiek ge
baar voor het einde van een consult ge
weest. Je krijgt nu een heel ander soort
geneeskunde, waarbij je veel meer moet
praten met mensen en veel meer infor
matie moet geven, omdat mensen meer
willen weten".
„Een negatief effect op het vlak van de
informatie zijn de zich alsmaar ontwik
kelende technologieën, waardoor men
sen nauwelijks meer kunnen volgen wat
er met ze gebeurt. En wij als huisartsen
ook al niet. Als je kijkt naar een super
specialist, bij voorbeeld een radio-diag-
nost, die de nieuwste scanner, de Mag
netic Resonance Imaging, hanteert, ben
je verbaasd over de techniek".
„De vraag is daarbij: wie worden daar
nu beter van? Wie is gebaat bij deze
dure techniek? Wordt die niet toegepast
om een diagnose die we eigenlijk al wis
ten alleen maar te bevestigen, zonder dat
wij daar de patiënt beter mee kunnen
helpen? Vaak is het zo dat artsen liever
nog wat doen aan mensen dan dat ze
echt vertellen hoe het ervoor staat en dat
zij in genezende zin zijn uitgepraat".
„Daarbij, ik besef wel dat patiënten vaak
met hun rug tegen de muur staan. Ze
zijn dan zo emotioneel dat ze een hou
ding hebben van: dokter, zeg het maar.
Daardoor krijgen artsen natuurlijk veel
macht. Het is belangrijk dat je artsen
daarop attent maakt in de opleiding".
Verrassend zegt hij ineens: „Uiteindelijk
moet je, vind ik, de mogelijkheden van
de geneeskunde in hun geheel relative
ren. Je moet alles zien in het licht van
de stelling: als we alle ziekten zouden
kunnen uitbannen, zou je niet meer dan
maximaal een jaar of tien aan het leven
kunnen toevoegen. Dat wordt dan in
hoge ouderdom doorgebracht en zal uit
eindelijk een groot aantal gevallen van
Alzheimer en andere dementieèn opleve
ren. Ik heb het idee dat we medisch ge
zien aan de grens zitten. Vrouwen wor
den 80, mannen 75. Soms denk ik:
moeten we nog verder vooruit gaan?
Misschien moeten we niet zo veel pieke
ren over verlenging, maar moeten we
meer aandacht besteden aan preventie.
Daar is winst te behalen op het levens
pad, bijvoorbeeld preventie van kanker
en van hart- en vaatziekten, aids. Dat is
geen kwestie van farmaco-therapie, dat
is een kwestie van leefstijl, van gedrag
en van bewustwording".
1
Die tim
ud je bij
k jazz g
oofwaar
en rom
tersoon.j
niet vj
an. Met
in Jap
zest!
dra
de kast|
or stuk
On1
mak
plaat.
rast zul
olkswijj
t progrg
ïgs de I
st stukJj
Lady',
ke
tier verj
il langs
wat teki
at drink
Itijd,"
eer, dat
behu
pun
optredi
over
ok op 1
tot in j
lien is 1
1 het la
te emig
daar I
ït niet
ilijk en|
om erj
ven, is J
daar: ej
trappelt
Hoe zd
En hc
over I
j ook nj
eten".j
APELDOORN - De herfstvakantie
kan dit jaar weieens een zomerse
uitsmijter met lage prijzen worden.
Niet eerder was er zóveel keus om
de dagelijkse sleur te ontvluchten
en om vrije tijd zó zinvol te beste
den. En dat hoeft ook niet duur uit
te pakken, want pretparken en an
dere attracties - die uiteraard nog
een paar centen extra willen mee
pikken - geven soms aantrekkelij
ke kortingen. Men wil een goede
indruk achterlaten. Volgend jaar
heeft men het miljoenen-publiek
weer nodig.
Niet alleen de toeristische vermaakcen-
tra staan op scherp- Natuurbescher-
mings-organisaties hebben bijvoorbeeld
samen met VVV's de handen ineengesla
gen en uitnodigende arrangementen in
de aanbieding. Daarvan kan jong en oud
profiteren tegen relatief lage kosten en
reserveren hoeft ook niet. De natuur is
in dit jaargetijde extra interessant. Som
mige mensen vinden de herfst de mooi
ste periode van het jaar, want zonder dat
iets of iemand er maar een hand naar
hoeft uit te steken, verschiet de natuur
van kleur. Daarover weten boswachters,
natuurgidsen en andere deskundigen
boeiend te vertellen, tijdens excursies
voor een paar gulden (of minder) per
persoon.
De natuurbelevingsprogramma's van di
verse instellingen (Staatsbosbeheer, het
Instituut voor Natuurbeschermingsedu
catie enz.) krijgen steeds meer klandizie.
Die toenemende interesse toeschrijven
aan lage (on)kosten lijkt al te simpel.
Een betere reden lijkt de zorg voor na
tuur en milieu die zich van ons heeft
meester gemaakt.
De natuurbelevingsprogramma's zijn
niet direct concurrerend voor activitei
ten van de 'gevestigde' instellingen. Fa
milieparken e.d. proberen toch allang
het publiek teactiveren met thema's
waarvoor men in beweging moet komen.
Daarnaast zijn de educatieve program
ma's leerzaam, zodat het nuttige met het
aangename verweven wordt. Een greep
uit de mogelijkheden:
In het luchtvaartmuseum Aviodome op
Schiphol wordt dit weekend voor de
vijfde keer het jaarlijkse 'Avioplein' ge
organiseerd; de luchtvaartbeurs waar
verzamelaars en geïnteresseerden de ge
legenheid krijgen om allerlei spullen die
te maken hebben met de vliegerij te rui
len, te kopen of te verkopen. Dit evene
ment is de laatste jaren uitgegroeid tot
de grootste luchtvaartbeurs van ons
land. Vandaar dat er ook een grote ver
scheidenheid aan artikelen wordt aange
boden: boeken, tijdschriften, onderdelen
van vliegtuigen, modellen, foto's, video
banden. Op beide beursdagen is het
luchtvaartmuseum geopend van 10 tot
17 uur. Entree: volwassenen 6, kinde
ren van 4 tot 12 jaar 4,50; 65+5. Inf.
020- 6041521.
'Werken aan planeten' in Noordwijk
Space Expo is een speciaal vakantiepro
gramma voor de jeugd, elke dag vanaf
vandaag tot en met 20 oktober van
kwart voor twee tot vier uur. Het 'wer
ken aan planeten' voor leerlingen basis
scholen en onderbouw voortgezet onder
wijs (en volwassenen) gebeurt onder lei
ding van astronoom Frank Dessing,
duurt twee uur en kost een tientje per
persoon. Deelnemers krijgen een poster
met de handtekening van Wubbo Oc-
kels. Bovendien wordt in de tuin van het
centrum de 'levensechte' en levensgrote
neuskegel van een Ariane-4-lanceerraket
(van 11 meter hoogte) geprojecteerd. Inf.
01710- 46446.
Het luchtvaart
museum Avio
dome op Schip
hol. Dit week
end wordt er
voor de vijfde
keer het jaar
lijkse 'Avio
plein' georga
niseerd, een
luchtvaartbeurs
voor verzame
laars en geïnte
resseerden. Te
vens is er een
expositie met
historisch
luchtvaart
speelgoed die
tot 20 oktober
duurt.
m FOTO: PR
Het familiepark Drievliet in Rijswijk
sluit zomer '91 af met diverse attracties,
warvan sommige gratis toegankelijk zijn;
ze zijn inbegrepen in de entreeprijs van
11,50. Zoals een speciaal arrangement
voor veijaardagspartijtjes. Bij elke ver
jaardag (aantoonbaar) kunnen vier per
sonen gratis feest vieren en de jarige
krijgt bovendien een leuke attentie. Inf.
070 - 3999305.
In de nieuwe expositieruimte van Bur
ger's Dierenpark in Arnhem is de ten
toonstelling 'Het Amazonewoud' onder
gebracht. Het behoud van het regen
woud staat op de expositie centraal en
wordt gepresenteerd via een minimum
aan tekst en een maximum aan beeld,
met als populaire blikvangers het vijf
meter lange bodemdiorama en de enor
me regenwoudmaquette. De tentoonstel
ling sluit aan bij de tropenhal. Burger's
Bush en de toegang zit bij de prijs van
de entree van het gehele park in. De
rondleidingen met medewerking van het
IVN zijn op 15, 16 en 17 oktober, begin
nen om 14 uur en duren één tot ander
half uur. Inf. 085 - 424534.
Het Oude Oosten in het Bijbels Open
luchtmuseum is een expositie van de
'Heilig Land Stichting' in Nijmegen van
af morgen tot en met 20 oktober. Het
publiek kan kennismaken met gebruiken
uit de oude oosterse wereld met als cen
traal thema 'Schrijven in bijbelse tijd',
zoals hebreeuws schrijven op een boek
rol. Voor kinderen die de schoolbanken
niet kunnen missen is er een Romeins
schooltje ingericht, waar men kan (leren)
schrijven volgens oud Romeins gebruik.
Verder: in de tijd van de Grieken kon
niet iedereen lezen en schrijven en daar
om vertelden zij hun mytische verhalen
in theatervorm. Kinderen kunnen zelf
een toneelmasker maken, zoals dal in de
Griekse tijd door toneelspelers werd ge
bruikt. Inf. 080 - 229829.
De Pegasus Wandeltocht, het jaarlijks
terugkerend wandelfestijn dat georgani
seerd wordt door de VVV Zuidwest-Ve-
luwe in Ede, tracht de herinnering le
vend te houden aan de 'Slag om Arn
hem' in het najaar van 1944. De opera
tie Pegasus heeft honderden geallieerde
militairen in de Tweede Wereldoorlog
het leven gered. Ze werden door het Ne
derlandse verzet naar de overkant van
de Rijn gebracht en kregen daardoor
weer aansluiting bij de eigen gelederen.
De wandeltochten over drie afstanden
van respectievelijk 8'/2, 18V4 en 28'/ï kilo
meter voert de deelnemers langs de oor
spronkelijke vluchtroutes van Lunteren
naar Renkum. Na afloop van de wandel
tocht worden de deelnemers met auto
bussen en militaire historische voertui
gen van Keep them Rolling naar het
startpunt gebracht. Inf. 08380- 14444.
