'Sterke stijging
medici jnkosten
móet stoppen'
GEZOND EN WEL
WVC OP DE BRES VOOR BETAALBAAR GEZONDHEIDSSYSTEEM
m
Water, bron van schoonheid
11
Reuma: tipje van sluier opgelicht
De invoering van het Geneesmiddelen Vergoedings
systeem (GVS), op 1 juli dit jaar, is een dappere po
ging van het rijk de onstuimige stijging van de prij
zen van medicijnen te keren. Het laatste jaar was die
stijging zelfs elf procent. Onverantwoord, vindt C.M.
de Vos, directeur geneesmiddelenvoorziening van
het ministerie van wvc. „Medicijnen moeten voor ie
dereen beschikbaar blijven."
noemt: 14.5 procent voor re
search, 22 procent voor- mar
keting, 39 procent voor pro-
duktie, kwaliteitscontrole en
distributie en de rest voor al
gemene kosten. „Toch nog
onzinnige verhoudingen",
vindt De Vos.
Niet reëel
Medicijnen, veel te duur. Ze moeten volgens het ministerie voor iedereen beschikbaar blijven.
Het zogenoemde Geneesmid
delen Vergoedingssysteem
(GVS) dat op 1 juli dit jaar is
ingevoerd en dat de kosten
stijging van medicijnen moet
beperken heeft tot nu toe
voor tweederde aan zijn doel
beantwoord. „Voor eenderde
niet", zegt C.M. de Vos, di
recteur geneesmiddelenvoor
ziening van het ministerie
van wvc, openhartig.
„We hadden er niet op gere
kend dat een aantal fabri
kanten (onder wie producen
ten van de pil, red.) plotse
ling hun prijzen zou verho
gen". Toch ziet de Vos in het
GVS voorlopig het enige
middel om de sterk uit de
hand gelopen stijging van
medicijnkosten, het laatste
jaar was het zelfs elf procent,
een halt toe te roepen. „Toen
staatssecretaris Simons aan
trad mocht hij 650 miljoen
extra uitgeven in zijn begro
ting. Dat geld is bijna geheel
opgesoupeerd aan de meer
kosten van geneesmiddelen.
Dat kan gewoon niet. Als dat
zo doorgaat zouden een hele
boel andere dingen, zoals het
oplossen van wachtlijsten in
verpleeghuizen, open harto
peraties, betere honorering
van ziekenhuispersoneel, niet
kunnen. Die dingen willen
we toch ook met z'n allen?
Dat moet allemaal uit die ene
gezondheidspot komen.
Daarom mogen medicijnen
voortaan per jaar niet meer
dan vier procent méér kos
ten".
Evenwicht
De Vos benadrukt dat het
GVS niet alleen een daling
van de kosten wil bereiken,
maar ook meer evenwicht
tussen de verschillende prij
zen. „In feite is de prijs van
een geneesmiddel in Neder
land nooit een interessant
item geweest. Voor de arts
niet, en ook voor de patiënt
niet, want niemand maakte
zich druk over iets dat toch
wel werd betaald. Wat wij nu
hebben gezegd is: zet alle ge-
neesmidelen die voor een be
paalde aandoening kunnen
worden gebruikt bij elkaar.
Schrijf vervolgens op welke
middelen hetzelfde effect en
dezelfde bijwerking hebben
en zet de prijs erachter."
„Dan zie je ineens het beeld
dat nagenoeg dezelfde ge
neesmiddelen vaak tegen gi
gantische prijsverschillen op
de markt komen. Is het dan
zo gek dat we zeggen: we
betalen niet meer dan een
bepaald bedrag voor medicij
nen die hetzelfde doen en
een limiet stellen? Als je de
gemiddelde prijs van een
groep neemt dan is het ge
woon niet nodig ook de aller
duurste betalen. Dat laatste
doen we alleen als het duur
ste medicijn voordelen heeft
ten opzichte van andere mid
delen".
Volgens De Vos hebben een
heleboel fabrikanten gerea
geerd met prijsdaling op het
GVS, maar hij verheelt niet,
dat, zelfs tot verrassing van
het ministerie, een aantal
producenten de prijzen heeft
verhoogd. Uit een staatje in
het augustusnummer van
het, onafhankelijke, Genees
middelenbulletin blijkt hoe
sterk de schok van het GVS
heeft doorgewerkt: 800 medi
cijnen zijn in prijs verlaagd.
waar tegenover staat dat 300
medicijnen duurder zijn ge
worden. De sterkste stijging
komt voor rekening van
Duphar met Duvadilan (een
middel tegen doorbloedings
stoornissen), plus 577 procent,
en de sterkste daling op die
van Wander, met Tremaril
(een middel tegen de ziekte
van Parkinson), min 79 pro
cent.
De Vos: „In het algemeen
zijn merkloze middelen in
prijs naar beneden gegaan.
Daarentegen blijken juist
sommige goedkope produk-
helemaal niet mee eens". Er
is niets tegen gedaan, omdat
de regering ervoor kiest de
ontwikkelingen af te wach
ten. „Niets kan uitwissen dat
een geneesmiddel dat niet
veel toevoegt aan iets be
staands in de toekomst niet
langer tegen elke prijs op de
markt kan komen. Er zal hoe
dan ook meer concurrentie
komen, waardoor er meer
produkten die weinig beter
zijn dan andere middelen
met duurder op de markt
zullen verschijnen".
Dat de directeur geneesmid
delenvoorziening van wvc,
namens het rijk, blijft hame
ren op kostenbeheersing en
besparing heeft alles te ma
ken met het feit dat de poli
tiek het huidige gezondheids
systeem bereikbaar én be
taalbaar wil houden voor ie
dereen, dus zeker ook voor
mensen met een kleine
beurs. „Het zou heel gemak
kelijk zijn om te zeggen: we
betalen voortaan slechts drie
kwart van de pillenrekening,
waardoor iedereen 25 pro
cent moet bijbetalen. Dat ge
beurt hier en daar in andere
landen van de EG, waaron
der België, maar wij vinden
dat medicijnen belangrijk
zijn voor de genezing van
mensen en beschikbaar
moeten zijn voor iedereen".
De grote vraag is natuurlijk
waarom de kosten van medi
cijnen zo uitzonderlijk stij
gen. De Vos: „Dat heeft te
maken met het feit dat, we
reldwijd, nieuwe middelen
tegen aanzienlijk hogere prij
zen op de markt komen, ter
wijl ze in veel gevallen niet
veel meer bieden dan wat er
al was. Vaak is het juist zo
dat ze meer onzekerheid bie
den, omdat men van een
nieuw geneesmiddel nog niet
helemaal weet wat voor na
righeid het op kan leveren".
Van de industrie hoor je
vaak dat dat zo is, omdat de
kosten voor research zo hoog
zouden zijn. „Inderdaad, dat
zeggen zereageert De Vos.
„Maar dat is iets dat niet uit
de cijfers blijkt. Het Engelse
blad The Economist meldde
onlangs dat wereldwijd blijkt
dat een kwart van de op
brengst van geneesmiddelen
dient voor de produktie, een
kwart voor de marketing
(advertenties, artsenbezoek
enzovoort), ruim een kwart
voor winst en dat het laatste
kwart nodig is voor alle ove
rige kosten, inclusief de re
search. Als je het dan goed
bekijkt maakt research
slechts 12 procent uit van de
prijs, terwijl meer dan 50
procent wordt gereserveerd
voor reclame en winst."
Hij zegt te beseffen dat Ne-
farma, de Nederlandse Asso
ciatie van de farmacaeutische
industrie, andere cijfers
Hij concludeert dat de kos
tenverhogingen van de laat
ste jaren, met name dus ver
oorzaakt door de komst van
nieuwe middelen, 'niet reëel'
zijn, „vooral niet als je kijkt
naar wat die nieuwe midde
len hebben bijgedragen aan
extra kwaliteit van de ge
zondheidszorg". „Ik zeg niet
dat er niks beters op de
markt is gekomen, hoor,
maar dat de betekenis daar
van is veel minder groot ge
weest dan weieens wordt ge
dacht en verantwoordt niet
zoveel hogere kosten. De in
troductie van het nieuwste
middel tegen migraine, Imi-
gran, is een mooi voorbeeld.
Als de huidige tabletjes tegen
migraine een kwartje kosten
en voor Imigran wordt maar
liefst 27 gulden per tabletje
gevraagd komt bij mij de ge
dachte op: is dat middel soms
100 keer beter?".
Tekenend voor de huidige si
tuatie vindt De Vos het feit
dat, toen de prijs van Imi
gran werd geïntroduceerd op
de markt, de aandelen van
Glaxo, de grootste genees
middelenproducent in Euro
pa, in Londen prompt om
hoog gingen. „Dan denk ik:
die prijs is kennelijk heel be
langrijk voor de winstver
wachting van het bedrijf.
Aan de andere kant denk ik:
er wordt kennelijk heel ge
makkelijk met prijzen omge
gaan. Dat kon in het verle
den in een markt waarin de
hoogte van prijzen niet inter
essant was. Nu gaat dat ver
anderen. Het publiek beseft
•dat hopelijk ook. Waarom
zou je boven de door ons ge
stelde limiet geld gaan bijbe
talen voor een medicijn, ter
wijl er net zo'n goed middel
beschikbaar binnen de li
miet?"
Wat te doen als het allemaal
niet werkt? De Vos: „GVS is
een poging om een prijs
interessant te maken voor de
afnemer en de voorschrijver
en dat kan niet anders dan
een kostendrukkend effect
hebben. Als dat onvoldoende
is dan zullen we de zaak
strenger moeten aanpakken.
Hoe weten we nog niet. Daar
denken we over na".
Water, het element waar het om gaat bij het schoonheidsideaal. fot<
Luchtballonnen, luchtbellen,
luchtkastelen, er is iets ethe
risch rpee... Met de laatste
zelfs iets ongrijpbaars, zoals
het 'fata morgana' dat als
lokkende oase uit de ver
schroeide aarde oprijst voor
de dorstige woestijnreiziger.
Hij droomt van water.
En water is ook het element
waarom het gaat bij het
schoonheidsideaal, met ande
re woorden het vocht in de
huid. De Shiseido laboratoria
hebben zes jaar gewerkt aan
de ontwikkeling van de serie
'Vital Perfection', speciaal
voor de vrouw die zich heeft
gestort in een carrière en
minder tijd heeft voor haar
huidverzorging. Vereenvou
digd komt de behandeling
neer op het gebruik van de
zelfde produkten zowel
's morgens als 's avonds en
wel in drie stappen: reinigen,
verzachten, vochtherstellen.
Drie potjes of flesjes met in
houd voor een helder gezicht
door een slimme samenvoe
ging van voorheen elkaar
niet verdragende ingrediën
ten. Belangrijk noemt het
Huis het EPC-complex,
waarin vitamine E en vitami
ne C werden samengebracht,
eertijds op voet van oorlog bij
een ontmoeting, maar beide
noodzakelijk voor het goede
effect. Het scenario is gericht
op de Werkzaamheid van de
natuurlijke evenwichther-
stellers. Het exclusieve ingre
diënt 'Vital-Amino Complex'
is samengesteld uit l'Argini-
ne, een aminozuur voor de
opbouw van proteïne en l'As-
partic Acid dat de werking
van het eerste versterkt.
Abacadabra voor de leek,
maar het Huis vroeg er inter
nationaal patent op. De cle
anser is een zachtaardige
foam in te borstelen met een
speciale borstel. Een en an
der gebaseerd op een weten
schap van duizenden jaren
oosterse overlevering. Sinds
kort bij alle depositaires:
foam 48 gulden, cleanser 52
gulden, balancing softener 50
gulden, intensive mask 68
gulden en Brush 29,50 gul
den. In fraai belijnde verpak
king.
Over reumatoïde arthritis
ofwel chronisch gewrichts
reuma is bijna niets be
kend, en over dat bijna niets,
zijn bibliotheken vol geschre
ven. Steeds weer lees je dat
men niet weet wat de oor
zaak er van is en dat de ziek
te daarom zo moeilijk is te
behandelen. Want de behan
deling van reumatoïde art
hritis stelt niet echt veel
voor. „Het is niet veel meer
dan symptoombestrijding en
gaat in wezen niet veel ver
der dan het aspirientje", zei
de immunoloog dr. W. van
Eden een paar jaar geleden.
Diezelfde Van Eden is be
trokken bij een internatio
naal onderzoek om de oor
zaak van reumatoïde arthri
tis op het spoor te komen.
Die wetenschappelijke klop
jacht lijkt nu resultaat op te
leveren. Men denkt nu een
tipje van de sluier te hebben
opgelicht, men speculeert
zelfs heel voorzichtig over
een afdoende therapie tegen
deze ziekte en dat werd de
allerhoogste tijd. Want de
laatste tijd wordt steeds meer
duidelijk dat reumatoïde art
hritis een zeer onderschatte
en niet zelden levensbedrei
gende ziekte is.
Reuma is een verzamelnaam
voor allerlei ziekten aan de
gewrichten. Reumatoïde art
hritis vanaf nu RA is
de bekendste en meest voor
komende vorm. Precies weet
men het niet, maar men
schat dat een procent van de
volwassen bevolking, zo'n
100.000 Nederlanders, aan
deze ziekte lijdt. RA begint
heel sluipend en heel verra
derlijk als een ontsteking van
de kleine gewrichten en dan
vooral van de gewrichten in
de hand. Die ontsteking gaat -
uit van het gewrichtskapsel
en leidt vaak tot een zodani
ge aantasting van het ge
wrichtskraakbeen dat op het
laatst het gewricht totaal is
vernietigd. Gewrichtspijn
staat op de voorgrond, een
pijn die je zou kunnen verge-
Nog onlangs verscheen er een nieuw middel op de markt te
gen reuma, Novuran. Het kent een speciaal uniek deksel met
opstaande rand en inkepingen, zodat de patiënt het potje een
voudig kan open maken.
lijken met de pijn van een
verstuikte enkel. Uiteindelijk
kunnen ook andere gewrich
ten worden aangetast zoals
die van de ellebogen, schou
der, hals, rug heupen, knie
ën, enkels en tenen. Maar er
is meer aan de hand. RA
heeft een kwalijke invloed
op heel het lichaam. De pa
tiënt is intens moe, lusteloos,
lijdt aan slapeloosheid, heeft
vaak lichte koorts en soms
kunnen ook andere organen
worden aangetast.
Hoe ernstig deze volksziekte
kan uitpakken is pas de laat
ste tijd echt duidelijk gewor
den. Dit jaar verscheen er in
de het Nederlands Tijdschrift
voor Geneeskunde een arti
kel met de omineuze titel
'Reumatoïde arthritis, een
dodelijke ziekte'. Wat was ge
bleken? Gemiddeld heeft ie
mand met RA gemiddeld vijf
jaar minder te leven. Bij een
kleine groep (20 procent) gaat
de ziekte vanzelf over, maar
bij een even grote groep be
perkt RA de levensverwach
ting met liefst 15 jaar. Boven
dien tast RA de kwaliteit van
het leven hevig aan: veel pa
tiënten worden door een toe
nemende invaliditeit afhan
kelijk van hun omgeving, en
een niet onaanzienlijke groep
komt uiteindelijk in een rol
stoel terecht. De reumatolo
gen Rasker en Cosh conclu
deerden dat „de ernst van
reumatoïde arthritis zowel
door medici als door politici
wordt onderschat".
Tegen deze grillige ziekte
lijkt geen kruid gewassen. De
behandeling is vooral symp
tomatisch. Fysiotherapie
helpt min of meer, en met
anti-reumatica veredelde
aspirientjes eigenlijk, zoals
Voltaren en Naprosyne
bestrijdt men vooral de pijn.
Dan zijn er de zogeheten
'tweede-lijns' geneesmidde
len, een bizarre reeks medi
cijnen (goudzouten, middelen
tegen malaria en kanker,
cortison) waarvan men denkt
dat ze de voortschrijdende
verwoesting in de gewrichten
kunnen keren. Dit zijn forse
middelen met forse bijwer
kingen. Het probleem is als
volgt. Men weet dat het li
chaam bij RA zijn eigen ge
wrichten aanvalt, maar zo
lang men niet weet waarom
het lichaam dat doet is een
oorzakelijke therapie niet
mogelijk.
Al heel lang hadden onder
zoekers het vermoeden dat
RA een infectieziekte is. Er
was een probleem: men kon
er maar niet achter komen
welk virus of bacterie de
boosdoener zou kunnen zijn.
Toen dook in 1986 plotseling
het bericht op dat de tuber-
culose-bacil in staat is om RA
uit te lokken. Dit beetje hou
vast leidde tot een vloedgolf
aan onderzoek, en nu, vijf
jaar later, valt er in de ko
lommen van de internationa
le medische vakpers grote
opwinding te bespeuren. Men
denkt dat RA inderdaad een
infectieziekte is, maar dan
wel op een heel ingewikkel
de wijze. Wat is er aan de
hand?
Als een virus of bacterie ons
lichaam binnenklimt, dan
wordt hij direct bestreden
door een leger van witte
bloedcellen. Belangrijk hier
bij is dat dit leger onder
scheid kan maken tussen
vriend en vijand. Bij RA-pa-
tiënten lijkt dat leger in de
war te zijn: onderdelen van
dat witte leger, de T-cellen,
bestrijden de eigen kraak
beencellen als waren ze de
vijand. Dat wist men allang,
maar nu begint men er lang
zaam aan achter te komen
wat de reden daarvan is.
Wanneer een bacterie in
nood is dan gaat het zogehe
ten 'hitte-schok eiwitten' ma
ken om de schade zoveel mo
gelijk te beperken. Maar onze
lichaamscellen doen dat ook:
wanneer zij door bacteriën
worden aangevallen scheiden
ze ook hitte-schok eiwitten
af. Welnu. Men denkt dat
een reumatoïde arthritis (en
wellicht ook andere zogehe
ten auto-immuunziekten als
MS, diabetes en LE) volgens
het volgende scenario on-
staat.
Het begint met een infectie
door een willekeurige bacte
rie. Het lichaam stuurt daar
zijn afweerlegers op af en de
bacteriën reageren hierop
met het afscheiden van hitte-
schok eiwitten. Ook die ei
witten worden als vreemd
ervaren met als gevolg dat
gespecialiseerde cellen (die
T-cellen dus) zich ook op die
eiwitten zullen storten. Nor
maal leggen zowel bacteriën
als zijn produkten na enige
tijd het loodje en gaat de
ziekte vanzelf over. Maar
niet bij RA-patiënten. Hun
kraakbeencellen blijken hit
te-schok eiwitten te produce
ren die toevallig heel sterk
lijken op die van de binnen
dringende bacterie. Ook
wanneer de aanvallende bac
terie allang vertrokken is,
zullen de T-cellen daarom
sterk blijven reageren op de
hitte-schok eiwitten van hun
eigen kraakbeencellen. Die
vallen ze dan prompt aan en
de reumatoïde arthritis is een
feit.
Dit alles schept perspectieven
voor een oorzakelijke behan
deling. Men denkt daarbij
aan een vaccin tegen die ont
spoorde T-cellen, en aan de
Leidse medische faculteit is
men al in 1989 begonnen met
de eerste experimenten bij
patiënten. Of zo'n vaccin
echt zal helpen zal de toe
komst moeten leren, maar
men is voorzichtig enthou
siast. Wordt vervolgd.
door JOKE FORCEVIll
Macht of gezag
l N2 (TRO
De machtigen der aarde «eigende n
- Jsneller bet
(n en de ui
■Jserde kind
i N3NO
}RTl)l"
N3 (NO!
ivatting i
lall) tuss
ex-coac
Nederla
aandach
Europa C
N3 (NO
nieuwe i
EELFIL
I N1 (KRi
|David Niv
i RTL4 B
l Disney-fi
i WEST3
opgelopen reacties naar
aanleiding van mijn columlPe amatei
over macht, heeft me doen\""r'n"°'
besluiten de zaak een poosj
laten rusten. De zomer was
genoeg en blijkbaar werd
sommige mensen wat te
machtig. Uit een aantal brit
die ik ontving is dat wel
gebleken.
Nu een herfstbriesje om
hoofden speelt en de
vuurspetters zijn gedoofd, 7J
het goed nog eens te denkt
over het begrip 'macht'. Ei
over 'gezag'. Want uit die
reacties is naar voren gek
dat niet iedereen het vers*
tussen macht en gezag
onderkent. Het ging mij sti
om de machtsuitoefening <4Dunawa,
anderen knecht, onder de dL SUp^p
houdt, in zijn zeer persoon!? p|j
eigenheid en situatie kwetst yZDF |_f
gevangen of in de tang hoiF A
Macht dus die de ander nieL RT|_+
zomaar tegen diens zin, maL p
tegen zijn heilige principes
gewetensovertuiging in, op
knieën dwingt voor de eiger
opvatting van de machthebiQiQ y
Het is mij opgevallen en
vind dat eigenlijk wel wat
merkwaardig dat over rfy 17 04 We
opmerkingen van de
machtsuitoefening door HO RIJNM
sommige ouders niemand In
gevallen. Is die maar al te gon
bekend, onderkend? Of Wntio 116 0E
we die maar heel gewoon? j huipverle
Er zijn mensen geweest diei20.04 Lar
tegenwierpen dat bijvoorbeS
in het verkeer en in alle tak^Q°02 Na'
van sport voorschriften besfendshow
die geen mens ongestraft ka
negeren. Dus: niet ongestrar0 15 0
Dat klopt. Daar sta ik Izinat4Goc
bovendien helemaal achter. L ep vuur
een (meestal zeer jo zie Radii
ingewikkelde) moderne
maatschappij moeten regels111 14
onderlinge verkeer vastleg,
Verkeer dan letterlijk èn
figuurlijk bedoeld. Aan de
eenmaal democratisch
vastgestelde wet dient iederf™,
burger zich te houden. Opd£g
iedereen zich veilig en zeke j -
kan voelen, opdat de
samenleving geen chaos wo|ember i'
Dat noemen we wettelijk ge
Dat heeft niets te maken m
machtsuitoefening. En dan.j,0idy
wijzen op (verkeers-)wettentybeWu
nog wel iets anders dan iem er~
dwingen tot een bepaalde
van 'gelovenWe hebben
afgelopen weken weer in Opio v 16
Europa geconstateerd hoeze o
macht uitoefenen, haar
misbruiken, verschilt van
werkelijk gezag hebben.
Wie gezag heeft kan vanuit
positie en ervaring de hem
toevertrouwde mogelijkheid
te zeggen wat moet gebeur e
hanteren. Die knecht niet,
houdt niet onder dwang,
beheerst de ander niet, dwiiln doei 2:
Koning
Avondsp
0.04 Last;
Dierenn
17.55 Ni
berichten
akkaans
Chlnee
0-21.30 A
)IO II (BF
0 Rijswijc
kaffee 23
hem niet op de knieën. De
culturele, beschavende
ontwikkeling van de mense
heeft geleerd, dat gezag
uitoefenen een dienende
functie is. Ik zou hierbij grs "tbgr[
even aan onze koningin wil Iee) 183(
denken. Zij is de aangewezt
om in persona het gezag te
vertegenwoordigen. Nog no
heb ik ervaren dat ze mach
uitoefent.
We hebben in de loop der
eeuwen gezien dat macht
wettelijk gezag bedoeld, nie
zelden is misvormd en
gecorrumpeerd. Niet alleen
de loop der geschiedenis
trouwens; bijna dagelijks in
onze eigen actualiteit, komt
aan het licht.
Gezag dwingt niet, maar not
uit. Macht dreigt: als je niet
doet of denkt zoals ik wil, za
je dwingen; desnoods uitstot
Zo kan in onze dagen nog e
schrijver als Salmon Rushdi
vogelvrij worden verklaard,
omdat hij anders denkt en
schrijft dan bepaalde heerse.
Zo worden theologen en nie
theologen, die eerlijk, in
geweten, hun mening
verkondigen, uitgesloten,
weggejaagd, afgezet. Ik heb
mijn columns niemand op hQflS
hart willen trappen. Ik wee
dat het niet eenvoudig is on
zekerheden die men al lang
geleden heeft verworven en
verdwe
Waar
op de
koir
j dichte
oa" °P
blijven koesteren, bij te scha an9zaa
of zelfs maar eigentijds te
verstaan. Misschien soms los
laten... Maar als de Geest
oproept tot gewetensvol
spreken, moet de mens daar
gehoor geven.
Ik dank nogmaals mevrouw
die mij vanuit de verte heel
toegeroepen: „Zul je toch ee *0N
Amos blijven!". De profeet ~7EN
Amos werd door Jaweh ach !lind
zijn vee vandaan en uit zijn
vijgen boomgaard geroepen.
God van onze tijd daagt so/rfOn er
een vrouw uit achter haar jorgen:
wasmachine vandaan te kon)nop
en uit haar keuken om te ider
getuigen van wat zij in gewêaan op
meent te moeten kenbaar ider
maken als haar diep gelovig
opvatting.
