De krant in veranderend land Honderden banen weg bij DSM Bollentelers krijgen uitstel mestuitrijverbod VAN AMSTERDAM t f Belegger koopt geen knollen voor citroenen CsktaeSouroTit ECONOMIE ZATERDAG 5 OKTOBER 1991 HEERLEN Bij het chemie concern DSM komen 500 k 600 arbeidsplaatsen te vervallen als gevolg van een ingrijpende reorganisatie. De Raad van Bestuur van het concern heeft het personeel gisteren van de plannen op de hoogte gesteld. Ook zullen 1000 tot 1500 mede werkers van niet-kernactivi- teiten naar andere bedrijven moeten overgaan. Dit naar analogie van de afdeling grootonderhoud die met 460 medewerkers aan Stork wordt overgedaan. De Raad van Bestuur van DSM heeft de toezegging ge daan dat collectieve gedwon gen ontslagen zoveel mogelijk vermeden zullen worden. De in het geding zijnde arbeids plaatsen betreffen vooral func ties bij de staf en bij de servi cediensten. Vanwege boven talligheid in verschillende zo geheten business-units ver wachten de vakbonden dat het aantal arbeidsplaatsen dat gaat verdwijnen veel hoger zal uit vallen en uit zal komen op tenminste 800. De reorganisatie, naar aanlei ding van een grootscheeps on derzoek „Concern 2000" be helst een sterke decentralisatie van werkzaamheden en beslis singsbevoegdheden van de ne gen divisies naar de circa twintig business-units. Daarbij gaat het om onderhoud, perso neelszaken, administratie, in formatiemanagement en in koop. De operatie moet in drie jaar uitgevoerd zijn. Districts bestuurder Henk Walravens van de Industriebond FNV spreekt van een degelijk on derzoek. De operatie zal zorg vuldig worden uitgevoerd, zo zegt hij, en de vakbonden heb ben de toezegging gekregen dat zij bij de uitvoering nauw betrokken zullen worden. Vol gens hem behoeft niemand van de DSM-medewerkers zich ongerust te maken. Het komt er wel op aan dat iedere medewerker zijn plaats moet waarmaken. DEN HAAG Voor de ongeveer honderd bloem bollentelers, die in ver band met hun ontsmet tingsmethode in de maan den september en oktober mest uit willen rijden, moet dit jaar een uitzon dering worden gemaakt op het mestuitrijverbod dat sinds 1 september van kracht is. Dat heeft de voorzitter van de afdeling rechtsspraak van de Raad van State gisteren be slist. De voorzitter heeft een voorlopige voorziening voor de telers getroffen, zodat zij tot 15 oktober de tijd krijgen om alsnog mest uit te rijden. Vori ge maand wees de president van de rechtbank in Den Haag een soortgelijk verzoek in kort geding af. De bloembollente lers die voornamelijk in Noord-Holland en Zuid-Hol land zitten, dreigden door de inwerkingtreding van het Be sluit gebruik dierlijke mest stoffen in de problemen te ra ken. Zij hadden als onderdeel van de inundatie-ontsmet tingsmethode inmiddels onge veer 250 hectare bollenland onder water gezet. Na de on- smetting door de bedekking met water, moet de grond ech ter weer worden verrijkt met dierlijke mest. Dat werd de bollentelers via het mestuitrr verbod echter verboden. Vol gens het Landbouwschap zou den de telers een onaanvaard baar nadeel van het verbod hebben ondervonden. Het Landbouwschap is dan ook verheugd over de uitspraak. Het kondigt aan op korte ter mijn met het ministerie landbouw, natuurbeheer en visserij te willen overleggen om ook voor andere teelten, waar zich soortgelijke proble Start helpt KRANTENFUSIES GEVAAR VOOR PLURIFORMITEIT één op de drie -» lil i> DEN HAAG Uitzendbureau Start is de kruiwagen die één op de drie uitzendkrachten aan een vaste baan helpt. On der dit motto en met de krui wagen als symbool is het uit zendbureau dit weekeinde een grootscheepse reclamecampag ne begonnen om de naamsbe kendheid op te voeren. Plaatsvervangend directeur A. van der Gaag zei dit gisteren bij de presentatie van de half jaarcijfers van Start, die voor het eerst weer in het zwart zijn beland. Start, dat wordt bestuurd door de centrale werkgeversorganisaties, de vakbeweging en de overheid en werkt zonder subsidie aan opder meer banen voor kans armen, heeft in de eerste 28 weken van 1991 een netto winst geboekt van 1,36 miljoen gulden op een omzet van 310 miljoen gulden. Vorig jaar werd nog een verlies geleden van 9,7 miljoen gulden. Ing. S. Attema, algemeen di recteur, toonde zich tevreden i met de omslag in de resulta ten. „In een uitzendmarkt die met 7 procent is teruggelopen in het eerste halfjaar van 1991 heeft Start zijn winstgevend heid kunnen verbeteren. Dat terwijl de omzet vergeleken met de eerste helft van 1990 met 7,5 procent terugliep". Bij Start zal het aantal bemidde- lingen dit jaar naar verwach ting dalen met 10 procent tot 90.000. De verbetering in de resultaten werd bereikt door een tariefsverhoging van 16 tQt 18 procent van de loonsom per uitzendkracht en door de invoering van een Plan van Aanpak. Dit plan zal er toe lei den dat er 130 arbeidsplaatsen verloren gaan. „Er zullen ech ter geen gedwongen ontslagen vallen", zo verzekerde Attema. Een ander onderdeel van het Plan van Aanpak is de verbe tering van de bekendheid van het bedrijf. „Door het publici teitsoffensief van de andere uitzendbureas is Start wat on dergesneeuwd. Nu gaan we met een tv-spotje, radiorecla- fol ders aan de weg aldus Van der Gaag, die de kosten hiervan op 4 miljoen gulden raamt. Ontslagen bij Britse tak BCCI LONDEN Ongeveer 1.100 van de 1.260 personeelsleden van de Britse tak van de in op spraak geraakte Bank of Cre dit and Commerce Internatio nal (BCCI) worden ontslagen Dat heeft een woordvoerder van de bank in Londen giste ren meegedeeld. DEN HAAG/LEIDEN Er wordt momenteel weer druk gefuseerd en gecon centreerd in kranteland. En de commentaren daar op tonen, zoals gebruike lijk, bezorgdheid om de pluriformiteit van de pers. Nu zijn fusies en concen traties in de dagbladwe reld bepaald niet van van daag of gisteren. En de bezorgdheid daarover evenmin. Reeds in 1923 - kort was de Nieuwe Rotterdamsche Courant eigenaar geworden van De Nieuwe Courant in Den Haag en had De Telegraaf het in brede kring gewaar deerde Nieuws van de Dag overgenomen - sprak het be stuur van de Nederlandsche Journalisten Kring er zijn ver ontrusting over uit. Overigens was het vooroorlog se kranten-aanbod van dien aard, dat enige sanering niet overbodig leek. De pluriformi teit was voorbeeldig. Vrijwel iedere politieke richting had haar eigen dagblad. Dagelijks verschenen er 44 rooms-katho- lieke kranten, waarvan drie landelijke. De anti-revolutio nairen, de christelijk-histori- schen, de staatkundig gerefor meerden, ze hadden elk hun eigen krant. Het sociaal-demo cratische dagblad Het Volk kwam met elf edities in den lande uit. Het liberale volks deel kon kiezen uit de Nieuwe Rotterdamsche Courant en het Algemeen Handelsblad, terwijl ook verscheidene lokale kran ten een liberaal geluid lieten horen. Ook CPN en NSB had den in die jaren hun eigen dagblad. En voor wie van dat alles niets wilde weten, ver schenen er nog zo'n vijftig zo genaamd neutrale kranten. Oorlog, bezetting en nasleep van dien hielden, vooral onder de kleinere kranten, danigs huis. Bevrijding Nadat de bezetter duchtig had gesnoeid in het krantenbe stand - in de loop van 1944 waren er nauwelijks vijftig dagbladen overgebleven - leek er na de bevrijding een geheel nieuwe situatie te ontstaan. Tientallen nieuwe kranten, veelal voortgekomen uit de il legaliteit, rezen als paddestoe len uit de grond om dagelijks Eenheid en Vernieuwing te prediken. Aangezien het volk echter meer uit was op Herzui- ling en Restauratie verdwenen de meeste even schielijk als ze gekomen waren. r Dfi()blnd «MU IS 1)1,., I "IM,a"V 8 III l(lK ossNo°vWVN Air.Huii'NL- tvisCm -OERIE' m-TUl) hWQ^S',,/ Nli)(.\olU semeen rBiESE__^ .5°E^ Dl.TIJ1) II, |N ij- Nol^ V.. Courant Dt vvVXSBODl 3r*t°ttniama "rrdamnirr öl5c!) Oagbiai, SooswI/rEburonl u a. 11,1 riji'NoH» l)A('HlAl) V*"*? - M^UrechtsDa^lad hiteotiö®amschpaf®i WIT ot&!D*LiwBUiXi örtftSi— - 6,'"> Le,Ds' «Hsssrll 1 deze titels zijn al verdwenen door fusies. Ontwikkeling van de Nederlandse dagbladpers in laatste 50 jaar Jaar Uitgevers Titels Oplage 1940 69 124 2.021.356 1950 58 113 2.775.000 1960 54 104 3.199.995 1970 33 93 4.153.249 1980 21 77 4.609.015 1990 17 79 4.593.295 Begin jaren '50 was de rust in kranteland teruggekeerd en had iedere zuil weer zijn eigen krant. Pas in de loop van het volgende decennium begon dat beeld drastisch te verande ren. Het rooms-katholieke volksdeel, in '54 via een bis schoppelijk mandement nog nadrukkelijk zijn plaats gewe zen, raakte los van zijn reli gieuze wortels. Aan de rooms- katholieke kranten ging deze ontwikkeling niet ongemerkt voorbij. Reeds in 1959 ging De Maasbode op in De Tijd. Vijf tien jaar later verdween ook deze krant. De Volkskrant, het de ;-katholieke arbeidersbe weging, schrapte in '65 de on derkop 'Katholiek dagblad voor Nederland', om daarna snel uit te groeien tot één van de spraakmakende kranten van vooral progressief geo riënteerd Nederland. Van de tientallen regionale kranten die zich tot begin ja ren zestig nog voluit katholiek noemden, zijn er slechts enke le over, waarvan de inhoud zulks van tijd tot tijd doet ver moeden. Het Binnenhof en de Leidse Courant in de Randstad en de Twentse Courant in het oosten van het land. Protestants Nederland raakte, op het Friesch Dagblad na, al haar regionale kranten kwijt, terwijl het landelijke Trouw- zich slechts door aansluiting bij de Perscombinatie (Parool en Volkskrant) kon handha ven. Alleen op de rechterflank van deze religieuze groepering wisten zich twee nieuwe dag bladen te ontwikkelen, het Nederlands Dagblad en het Reformatorisch Dagblad. Het sociaal-democratische volksdeel, dat tot halverwege de jaren zestig in Het Vrije Volk de grootste krant van Nederland bezat, raakte al evenzeer los van dit papieren bindmiddel. De krant ver scheen vanaf 1970 nog slechts als regionaal dagblad in Rot terdam en omgeving om, begin dit jaar, samen met het Rotter dams Nieuwsblad op te gaan in het Rotterdams Dagblad. Ook in de regionale dagblad wereld deden zich krantenfu sies voor. Van de zestig dag bladuitgeverijen die in 1950 nog 113 titels uitgaven waren er twintig jaar later 33 over met 93 bladen. Daarbij bleef het niet. Ook daarna ging de concentratie van de Nederlan- de dagbladpers onverminderd voort. Pluriformiteit En de pluriformiteit? Hoe gaat het daarmee na al die fusies en concentraties? Is er voor de le zer nog keus of moeten die in steeds groter getale genoegen nemen met die ene krant in stad of regio? Wat dat laatste betreft: inder daad. In 1981 publiceerde het vakblad De Journalist een overzicht waaruit bleek dat rond 36 procent van de Neder landse bevolking aangewezen was op één regionale krant. Recente eigen berekeningen leren dat momenteel bijna 46,5 procent van de Nederlanders als het om een streekkrant gaat niet kan kiezen, c.q. wei nig of geen belangstelling heeft voor een aanwezige keu zemogelijkheid. Ook dat. Zo destilleren we uit gedetailleer de gegevens van het Centraal Bureau voor de Courantenpu bliciteit (Cebuco) dat bijvoor beeld in Nijmegen 50 procent van alle huishoudens De Gel derlander leest en slechts één procent het Nijmeegs Dagblad. In Maastricht een vrijwel identieke situatie: De Limbur ger komt in 64 procent van alle huishoudens; het Lim burgs Dagblad in maar één procent. Is de lezer dan niet geïnteres seerd in pluriformiteit veel vormigheid, verschillende op vattingen naast elkaar verto nend)? Toch wel, maar die le zer heeft meestal wel door dat de zogenaamde monopoliek rant zich, op straffe van abon- neeverlies, allang geen eenzij dige berichtgeving en/of ach tergrondinformatie meer kan veroorloven. De lezer van vandaag heeft immers veel meer informatiebronnen ter beschikking dan alleen de krant. Vrijwel ieder huishou den in Nederland beschikt over radio en televisie; com municatiemiddelen die dage lijks vrijwel van uur tot uur nieuws en commentaren uit stad, land en wereld in huis brengen. (Jan van de Plasse is deskun dige op het gebied van de dag- bladpubliciteit. Hij publiceert met regelmaat in het vakblad De Journalist.) Het kon niet op in de tweede helft van de jaren tachtig. Be leggend Nederland werd overstelpt met introducties van de allerverrukkelijkste aandelen. Veel van die intro ducties bleken naderhand al lesbehalve verrukkelijk, zodat beleggend Nederland honder den miljoenen koersverlies heeft geleden. Namen? Ik noem: Air Hol land, DAF, HCS, Infotheek, Management Share, Pirelli, Vredestein. Andere aandelen hebben het weliswaar niet zo dramatisch slecht gedaan, maar zijn toch door de huidi ge economische neergang in koers gedaald. Iemand die geen koersrisico wil lopen, kan zijn spaargeld op het ogenblik dan ook beter risico mijdend oftewel in obligaties, spaarrekeningen of deposito's beleggen. De ellende, die ik hiervoor kort beschreef, is overigens voor een flink deel te danken aan slecht bestuur en voor een ander deel aan gebrekkig inzicht in de markt. En over de mogelijkheid van een min der gunstige conjunctuur werd in die jaren kennelijk helemaal niet gepiekerd. Air Holland, een bedrijf dat voor touroperators placht te vlie gen, is door een falend be stuur ten onder gedaan. Vlie gen is voor veel mensen nog steeds een belevenis, zo niet een sensatie. Voor de belegger is het vliegbedrijf echter min der aantrekkelijk. Zelfs een belang in de KLM is beslist geen rustig bezit. De laatste twaalf maanden schommelde de koers tussen 18,70 en 32,00, de huidige koers. Golfcrisis De invloeden van de Golfcri sis en de verwoede concur rentie moeten niet worden onderschat. In hoeverre de KLM met zijn belangen in Martinair en Transavia zal weten te profiteren van de ondergang van Air Holland moet worden afgewacht. Vast staat dat de luchtvaart geluk kig is met de ondergang van Air Holland. De aandelen van Air Holland hadden nooit op de Amsterdamse effecten beurs mogen komen. Nu zijn de beleggers terecht woedend. De koers van de 1.507.075 cer tificaten van aandelen, die op 9 oktober 1989 werden geïn troduceerd, is gedaald van 37,50 tot 1,60 nu. De stukjes zijn echter waardeloos: tot dusverre bedraagt het koers verlies al ruim 54 miljoen gul den. Bij een waardering op nul zal het koersverlies oplo pen tot circa 56 miljoen gul den. De Nederlandse Partici- GELD GOED patie Maatschappij heeft 14,3 procent van dit aandelenpak ket in haar bezit en lijdt dus een strop van iets meer dan 8 miljoen gulden. Het lijkt mij nuttig aan de hand van het introductiebe- richt van 1989 even na te kaarten. De belangstellenden werd in 1989 een zonnig beeld van het bedrijf voor ogen ge toverd. De balanspositie per 31 maart 1989 roept echter twijfel op aan de financiële gezondheid - Pieter Lakeman heeft destijds gezegd, dat een introductiekoers van slechts 21 gulden aanvaardbaar zou zijn geweest. Twijfel Ik heb destijds aan de juist heid van zijn betoog getwij feld, omdat je aan de hand van de balanscijfers in ca. vijf minuten tot eenzelfde conclu sie kon komen. Het leek erop dat Lakeman een aantal be langrijke factoren die niet in cijfers zijn uit te drukken, buiten beschouwing had gela ten. Thans moet ik echter toch constateren dat hij met zijn taxatie dichter bij de rea liteit was dan de Amro Bank die het introductiesyndicaat leidde. Wel was mij destijds de enor me schuldenlast opgevallen, maar daartegenover stond de uiteraard niet uit de balans blijkende grote goodwill, die mede bleek uit de lange lijst touroperators. Met die good will had Lakeman kennelijk geen rekening gehouden. Te recht naar nu blijkt. Coopag Dezer dagen heeft de Amster damse rechtbank de zaak be handeld van de Vereniging Coopag Finance tegen de Amro Bank. Ik wil niet in gaan op de details van deze obligatie-introductie, die ook uitliep op een gigantisch ver lies voor de beleggers. In een pleidooi voor de rechter heeft een advocaat, die de belangen van de obligatiehouders be hartigt, volgens het Finan- cieele Dagblad dit gezegd: „De Amro Bank is tekort ge schoten met het controleren van de gegevens die Coop en accountants aanleverden. Die gegevens zouden grondig moeten zijn onderzocht voor dat ze werden gepubliceerd in de vorm van een prospectus. De Amro Bank heeft gehan deld als een kopieerhal: ko piëren, kaftje eromheen en een nietje erdoor. Daar kwam het werk Van de Amro Bank op neer". Pikant is het feit dat de accountants van Coopag in april 1989 hun goedkeurende verklaringen over de jaren 1986 en 1987 met terugwer kende kracht introkken. Nie mand schiet daarmee iets op, maar de conclusie is gerecht vaardigd, dat die accountants in eerste instantie half werk hebben geleverd. Niet eenvoudig De vele problematische intro ducties en emissies van de laatste jaren maken het er voor de gewone belegger niet eenvoudiger op geloof te hechten aan de bijbehorende prospectussen en berichten. Ik krijg steeds sterker de in druk dat de beleggingsanalis ten er vaak met de muts naar slaan en eerder denken aan de winsten hunner instellin gen dan aan de beste belan gen van de beleggers. Het bes te zou misschien zijn de in houd van prospectussen zorg vuldig te laten controleren door onafhankelijke accoun tants, analisten en experts die een goed inzicht hebben in de markten van de ondernemin gen die naar de beurs willen gaan. Dat kost natuurlijk tijd, maar neemt bij de belangstel lende beleggers iets weg van eventueel bestaande onzeker heden. Aan elk aandeel zijn risico's verbonden, maar die risico's dienen wel binnen de perken te blijven. En dat kan alleen met uiterst zorgvuldig geredigeerde informatie. De eenvoudigste voor het probleem zou na tuurlijk zijn de emitterende instellingen per wet alle ver antwoordelijkheid in de schoenen te schuiven als de troeteltjes binnen drie of vijf jaar surséance van betaling of faillissement zouden moeten aanvragen. Daaraan dient dan de eis gekopppld te worden om bij een plotseling sterk achteruitgaande financiële po sitie al na twee of vier jaar een gedetailleerde opgave van de situatie openbaar te ma ken, zodat nog intijds zou kunnen worden ingegrepen. Dacht u dat zo'n regeling tot de mogelijkheden behoort? Ik niet, want onmiddellijk zou den alle grote denkers van Nederland in actie komen met hun eindeloze ,ja maren" plus kreten als „dat past niet in een vrije economie". In zo'n economie passen dan ze ker wel de miljoenenverliezen van iets te goedgelovige be- BEURS Norit omlaag door winstnemingen AMSTERDAM Een typi- sche vrijdag, zo verzuchtte een handelaar na het slaan op de gong voor het begin van het weekeinde. De enige spanning die sommige handelaren nog koesterden, was de angst voor een nieuwe krach in de voor de beurswereld ondertussen berucht geworden oktober maand. Verder zorgde ook het koolstoffenfonds Norit voor enig nieuws door het opduiken van een onbekende koper, die mogelijk Norit wil overnemen. De CBS-stemmingsindex was op deze laatste dag van de week nauwelijks in beweging te krijgen. De koersindex bleef onveranderd staan op 194. In totaal werden er maar voor 459 miljoen aandelen ver handeld op een totaalomzet In de ochtendhandel den de hoofdfondsen een doodse aanblik. Slechts Heine- ken trok de aandacht met een sterke daling. In de loop van de middag zakte het bierfonds verder weg, om tenslotte op 151,30. Ook Elsevier had volgens de vloer last van een jjtie dunne markt, gecombineerd |jeef) met een typische vrijdagsstem- cor(j ming en het uitgeversconcern t moest f 1,50 achteruit naar een f 88. Daarmee was Elsevier de :aar sterkste daler onder de hoofd- fondsen. Se Opmerkelijk waren de hogere fëfd, koersen voor Philips en Poly- een gram. De stemming onder de Dj herk de te beleggers over Philips betera na de berichten over een eventuele overneming van een Amerikaanse lichtdivisie. De beleggers zijn onder de in druk gekomen van de agres- C"e sievere koers die het Eindho- A vense elektronicaconcern schijnbaar is gaan varen. Phi lips steeg 0,30 op 33,40. Philips-dochter Polyggram tocol gen mocht eveneens 0,30 trekken op 40,20. Daarmee kon de platenboer opnieuw de f 40-grens doorbreken. 'Akzo leek de verliezen door de uitbreiding van het aande lenkapitaal te hebben gestopt. Voor het eerst sinds lange tijd boekte Akzo een winst en wel van 0,80 op 116. DSM werd meegezogen en noteerde een winstje van 0,20 op 101,50.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 6