Opnamen Medisch Centrum West vragen geduld en hard werken 'finale Bart is een echte acteur in de dop „Rol van Victor is heel boeiend" Zuster Nel: „Sfeer op de ?2F set is uniek"! Dick van Lennep: onhandig en verlegen Reini belandt in een midlife-crisis Eric Koning blijft gemee ■Ccidóc 6ouocwit" ZATERDAG 21 SEPTEMBER 1991 MA EPT LELYSTAD - De internistenka mer in Medisch Centrum West. Eric Koning, Victor Brouwer, Dick van Lennep en Astrid Meeuwis be spreken het wel en wee van de pa tiënten. „We doen de scène op nieuw over", roept de regisseur, „Jullie praten alsof je een bood- schappenbriefje opleest". Acteren bij Medisch Centrum West bete kent hard werken, veel geduld maar daarnaast ook heel veel lol. De opnamen van de populaire Neder landse serie (deel 5, vanaf 20 december op de buis) zijn weer in volle gang in het Zuiderzeeziekenhuis in Lelystad. Wan neer je het ziekenhuis binnenloopt, merk je er niets van. Neem je echter de lift naar de vierde verdieping, dan kom je direct bij het uitstappen in een andere wereld terecht. Kabels, snoeren, jachtige, druk heen en weer rennende mensen, ca mera's en rijen wachtende figuranten. De één in pyjama, de ander in ochtend jas en een derde in verpleegsterskleding. „De meesten vinden het enig", vertelt Rinus Michels, coördinator. „Ze vragen altijd wanneer ze weer mee mogen spe len". Rinus krijgt dagelijks stapels brie ven binnen van mensen die graag eens de doktersjas willen aantrekken. „We nemen iedere aanmelding serieus. Per dag bekijken we hoeveel figuranten we nodig hebben en dan slaan we aan het bellen. We gaan af op de de mensen hebben bijgesloten. Soms krijg je rare situaties. Bel je iemand voor de rol van verpleegster, omdat ze daar wel het koppie voor heeft. Blijkt ze bij aankomst veel te dik te zijn. Ja, het blijft een gokje hè". Stilte Intussen zijn de acteurs een scène aan het instuderen in de internistenkamer. Camera's worden in positie gebracht, make-up wordt bijgewerkt, het licht wordt geregeld en geluidsmensen zijn in de weer met enorme microfoons. Het is een geren en geregel van jewelste. Voor een leek is het nauwelijks te volgen wat iedereen precies doet. „Iedereen uit beeld en stilte voor opnamen, ook op de gang", schreeuwt de regisseur. De came ra's lopen, de acteurs spelen. „Ho, stop", klinkt het vervolgens. „Jullie hebben vergeten de horloges gelijk te zetten". Het is inmiddels elf uur, terwijl de scène zich 's morgens vroeg afspeelt. Over dus maar. Eric Koning gaapt, het is de zo veelste keer dat het overnieuw moet. „Mag ik tijdens de opname eigenlijk ook gapen", vraagt hij. „Het is er tenslotte 's morgens vroeg". Het verzoek wordt toe gestaan. Eric kijkt tevreden. In de regisseurskamer ernaast heerst se rene stilte. Talloze beeldschermen laten de scène, vanuit diverse camerastand punten zien. Daar kijken deskundigen de beelden na op kleine storende fouten: schaduwen die niet in beeld mogen zijn, ongewenste geluiden, kleurafwijkingen en foutjes in de acteerprestaties. „Ze praten alsof er iemand is overleden. Het is potverdorie een ordinair werkover Voor één minuut televisiebeelden moet heel wat georganiseerd worden. leg". Opnieuw wordt de scène overge speeld. „Na een hele dag keihard werken is er voor ongeveer tien minuten televisie beelden geproduceerd", vertelt produ- cente Pamela Nijman. „En momenteel lopen we iets achter op het schema, dus we zetten echt alles op alles om het op tijd klaar te krijgen. Het lukt wel hoor, maar iedereen moet kei- en keihard wer ken. Het vereist dan ook een hele strak ke planning. Eigenlijk mag er niets mis gaan. Als je dan, zoals vanmorgen, hoort dat er een geluidsman ziek is, schrik je wel even. Je moet dan als een gek overal achteraan bellen. Dat is een hele hoop geregel. Maar het is hartstikke leuk hoor, alleen vreselijk intensief. Het is de hele dag door improviseren". „Tijd is hier vreselijk kostbaar. Als je bedenkt dat één dag zo'n veertigduizend gulden kost.Je kunt dus niet gaan lummelen en denken: ach, wat we van daag niet klaar krijgen, komt morgen wel. Wat voor vandaag op het program ma staat, moet ook echt klaar". Ook dit seizoen zullen diverse gastac- teurs het vaste team aanvullen. Dit jaar zijn dat onder andere Kitty Janssen, Kika Mol, Margreet Heemsker, Frederik de Groot, Maxim Hamel, Fred Hugas, Eugenie Herlaar, Elsje Scheijon, Piet Hendriks, Cox Habbema en Dick Rien- stra. Boekhouden Dan een blikje in de kleedkamer. Kamer is wat voorzichtig uitgedrukt, in MCW is er sprake van een kleedgang. „Iedere acteur en actrice heeft zijn eigen kleding stukken, met daaraan een kaartje in wel ke scène het is gedragen", vertelt kleed ster Ellen Roodbergen. „De meeste scènes die hier worden ge speeld, sluiten niet op elkaar aan. Daar liggen soms weken tussen. Je moet dus FOTO: AXI PRESS echt alles noteren'. Het staat een beetje dom als iemand een kamer uitloopt met een rode trui en in de gang ineens een blauwe blouse draagt. Dat kan eenvou digweg niet. En het stomme is, mensen letten erop hoor. Ze weten het precies. Ook haardracht, welk clipje, welke oor bellen en zo, we houden alles bij. Het is gewoon bijna boekhouden wat wij hier doen". Ook voor de figuranten hangen er rek ken vol kleding. Van pyjama en och tendjas, via vrijetijdskleding tot dokter suniformen. „Meestal zeggen we tegen de figuranten: Trek maar iets aan dat je leuk vindt. Behalve als het echt niet in het beeld past, grijpen wij in". Behalve voor kleding wordt er ook grote aandacht besteed aan de wonden. „We maken er altijd foto's van", vertelt Ri nus Michels. „Je kunt een nog zo mooie wond maken, volgende week bij de vol gende opnamen, moet die weer precies gelijk zijn". Zor BeeJ- „Wat er allemaal met Nel gebeurt? &rs Daar kan ik niet te veel over vertel, len. Dat is nog strikt geheim", al dus Marianne Vloetgraven die ii MCW is te zien als sociaal-ver- pleegkundige Nel Terborg. „Ik wel kwijt dat ze in de nieuwe serie in nogal wat komische situaties te- recht komt. Haar minnaar heeft ni namelijk ook een baan in het zie- >oen kenhuis en wel als muziekthera peut". Deze minnaar wil erg graag het huwe lijksbootje instappen met de sociaal-ver pleegkundige, maar zij geniet nog te vee T van haar vrijheid. „Eigenlijk houdt Ne m hem een beetje aan het lijntje", lacl Marianne. „Maar dat ze elkaar nu in ht vak regelmatig tegenkomen, levert nogaf Mid eens dwaze situaties op". „Nel heeft zich de laatste jaren noga ontwikkeld. Van een huisje-boompji k beestje-type is ze veranderd in een zeli standige vrouw. Ze geniet er gewoon vai haar eigen beslissingen te nemen. Dat i leuk om te spelen". Marianne vindt het heel belangrijk rol te spelen die ze zelf leuk vindt. je op wat voor manier dan ook jez< goed voelt in een rol, heeft dat zeker iol vloed op de kwaliteit van het spel. j|(BeeS Nel vind ik een heel leuk mens". Gezellig Marianne speelt zeker ook het volgend! seizoen mee in MCW. „Dan heb ik ij zes series meegedaan. Ik heb het gevoi dat het dan afgerond is. Ik heb al wj eerder gedacht ermee op te houdel maar iedere keer dacht ik: nee, ik gezellig nog een jaar mee". De sfeer op de set is volgens haar bepalend voor het grote succes MCW. „Het is hier O.K. Dat is he| uniek hoor, dat je het zo lang zo j met elkaar kunt vinden. We mi meestal 's winters ook een afspraak met z'n allen uit eten te gaan. Dan kul nen we lekker even bijteuten. Ach, i hele zomer ga je zo intensief met elka om, als het afgelopen is, moet je gewol even afkicken". min In het ziekenhuis heet hij Christi- aan, thuis heet hij Bart. „Dat ver schil kan hij prima uit elkaar hou den", aldus Truus van Middelho ven uit Espel, moeder van de jong ste acteur van Medisch Centrum West. Zoon Bart speelt in de nieu we serie afleveringen de rol van Christiaan, zoontje van dokter Jan van der Wouden. „Bart is echt een acteur in de dop", ver volgt de trotse moeder. „Hij heeft zelfs al handtekeningen uitgedeeld. Dat was zo leuk. Een paar schoolkinderen vroe gen erom. Met een stalen gezicht zette hij een paar krabbels. En dat hield hij wel een kwartier vol. Prachtig was dat". De carrière van Bart is december vorig jaar begonnen. Zijn moeder schreef hem in bij een modellenbureau omdat „hij zo'n leuk koppie heeft en spontaan kan reageren". In maart werd hij opgeroepen voor een auditie van MCW. „Er werd wat met hem gepraat en dat werd opge nomen op een video. In 't begin was hij heel erg verlegen, schudde hij af en toe wat ja en nee. Maar aan het eind babbel de hij er lekker op los". Moeder Truus ging in 't begin steeds mee met Bart vanuit de Noordoostpol der naar de opnamen in Lelystad. „Sinds een paar weken kan dat niet meer, omdat ik ben bevallen van de der de. Bart gaat nu tijdens de opnamedagen naar een gezin in Lelystad. Wanneer alle camera's en dergelijke klaarstaan, wordt Bart gebeld en brengen ze hem naar het ziekenhuis. Zo hoeft hij niet hele dagen op de set rond te hangen, want dat heb ik liever niet". Volgens Barts moeder gaan de acteurs heel leuk met hem op. „Tussen twee op names door, gaan ze altijd met hem spe len. Dat vind ik hartstikke leuk. Ze heb ben hem er zelfs leren fietsen". Bart zal het komend seizoen in bijna elke aflevering te zien zijn. „Ik ben er hartstikke trots op dat hij dit allemaal zo goed doet", zegt Truus enthousiast. „Maar mijn eerste voorwaarde is wel, dat Bart het zelf leuk moet vinden. Als dat niet zo is, dan wordt er niet ge speeld. Dat is tot nu toe twee keer ge beurd. Eén keer tijdens de bruiloft van Jan en Ingrid. Toen was het veel te druk voor hem. Hij was doodop. Dan is het jammer voor MCW, maar dan neem ik Bart mee en gaat hij in bed". Inleven Over het algemeen leeft Bart zich goed in in de rol. „Het is onbegrijpelijk, hij is een echt acteurtje. Hij heeft voor één scène zo ongeveer vijftien keer z'n jas aan en uit moeten trekken en iedere keer deed hij dat even leuk. Ook snapt hij precies waar de scènes over gaan. Offi cieel heeft Bart geen tekst, hoeft hij al leen zichzelf te zijn, maar heel vaak plaatst hij een opmerking die precies in het verhaal past. Dat was vaak zo leuk, dat ze het er gewoon in hebben laten staan". Bart moet nu nog twee keer naar Lely stad voor opnamen. „Ik heb hem al uit gelegd dat hij bijna klaar is en hem ver teld dat hij centjes krijgt van de film. Daar halen we een klein gedeelte van af voor speelgoed en de rest zetten we ge woon vast voor twintig jaar". „Ik zou er niet aan moeten denken in werkelijkheid met Reini ge trouwd te zijn. Ik zou haar een schop onder d'r kont geven". Aan het woord is Klaas Hofstra. In MCW speelt hij de rol van Dick van Lennep, oncoloog en getrouwd met Reini. „Ik speel de echtgenoot die eigenlijk heel sympathiek is, maar wel een beetje on handig en verlegen. Reini loopt gewoon over me heen. Aan de andere kant is Dick ook een hele klinische man, hij schakelt zijn gevoel uit. Daar heeft Reini het heel moeilijk mee. De relatie tussen die twee verloopt dan ook niet helemaal vlekkeloos". In het begin was Dick van Lennep hele maal ongevoelig. Langzamerhand werd hij wat aardiger. „Ja, Dick is eigenlijk een beetje ontdooid door Reini, maar hij denkt nog steeds heel rechtlijnig. Hij be geeft zich weinig op zijpaden. Maar hij heeft geen kwaaie wil hoor. Hij bedoelt het goed". „In de nieuwe serie doet hij overigens wel heel onaardig tegen een zieke colle ga De bedoeling is dat de kijkers zich hierover opwinden. Ze moeten denken: wat een kwal, wat een etter. Als dat lukt, is het goed. Het moet emoties losma ken". BRAM VAN DER VLUGT: Bram van der Vlugt mocht vorig jaar in de rol van Victor Brouwer het maatschappelijke probleem rond euthanasie in Medisch Cen trum West aanzwengelen. In de nieuwe serie krijgt deze arts het op nieuw niet gemakkelijk. Tegen de gevestigde orde in, pleit hij voor een meer psychologische aanpak in de bestrijding van ziekten. „Victor is een interessante man om te „Er gebeurt deze serie van alles met 'r'\ zegt Margreet Blanken over hoofd verpleegkundige Reini Hermans. „Ze komt in een echte midlife-crisis te recht, ze is chagrijnig, maakt met ie dereen ruzie en gaat weer drinken. Van dit laatste merkt niemand iets, behalve Dick natuurlijk. Met hem be landt ze in gigantische huwelijkspro blemen". De rol van zuster Reini is in de loop der jaren nogal veranderd. Was ze voorheen de vriendelijke, altijd glimlachende ver pleegkundige, sinds vorig jaar blijkt ze ook een kreng te kunnen zijn. „Heerlijk vind ik dat", lacht Margreet. „Het is zo ongeloofwaardig zo'n altijd vriendelijke figuur neer te zetten. Reini wordt nu ge woon een completer mens. Ik ben blij dat ik momenteel de verschillende facet ten van die vrouw mag weergeven. Ja renlang heb ik daarvoor moeten vech ten". De tekstschrijvers zagen die verandering eerst niet zo zitten. „In de serie heeft ie der een vastomlijnd karakter, je bent aardig of je bent het niet. Je hebt een be paalde eigenschap wel of je hebt hem niet. Reini was altijd aardig en had voor iedereen begrip. Vanzelfsprekend is zo iemand in werkelijkheid ook wel eens moe, chagrijnig of snibbig. Gelukkig mag ik die kanten nu ook laten zien". Margreet Blanken was van plan na de derde serie MCW te stoppen. „Ik wilde gewoon weer wat anders en meer tijd vrijmaken voor m'n andere bezigheden. Maar toen ik dat aangaf, hebben ze me gesmeekt en gebedeld om toch te blij ven. Ach, toen heb ik me maar over la ten halen. En natuurlijk is Reini niet echt een typetje, zoals Swiebertje of Mien Dobbelsteen. Ze is een vrij gewone vrouw. Ik geloof dan ook niet dat men mij meteen met Reini identificeert". Het grote succes van MCW had Mar greet niet verwacht. „Toen ik eraan be gon, dacht ik: ach, dit is voor één jaar. Dat dit nog zo lang doorgaat, is voor mij een vrij grote verrassing". spelen", vertelt Bram. „Hij staat ergens voor en komt daar voor uit. In de nieu we serie is hij voor het positieve denken ter bestrijding van onder meer kanker. Deze ontwikkeling speelt steeds meer in de Nederlandse gezondheidszorg en ik vind het leuk dat ik dat mag uitbeelden. Hans Galesloot, schrijver van MCW, be denkt leuke dingen voor mij". Het liefdesleven van Victor gaat ook over rozen. „Ik ga samenwonen met Liza, maar natuurlijk geeft dat ook weer problemen. Vervolgens word ik ernstig ziek. Ja, het leed wordt weer op elkaar Het is voor Bram van der Vlugt tweede seizoen dat hij meespeelt MCW. „Het is heel typisch", vertelt 1 „Ik speel nou zo'n dertig jaar in theat stukken en heb diverse televisierol vertolkt. Nooit ben ik herkend. Maar ik de rol van Victor speel, word ik straat nageroepen. Dat opgewonden doe is voor mij eigenlijk een nieuw fei meen. Ik krijg ook brieven van tien meisjes, terwijl ik toch niet zo jong ir ben. Dat is leuk hoor, die brieven 1 ben gewoon iets hijgerigs". De laatste voorbereiding voor de opname. FOTO: AXI PK aanse bc „De goedheid van Mare kan alleen bestaan door mijn slechtheid. Was ik ook zo'n goedbloed dan had zijn rol nauwelijks inhoud. Was er ook geen spanning geweest", aldus Rob van Hulst over zijn rol als Eric Ko ning, de slechterik in Medisch Cen trum West. „Ik zou de rol van Jan van der Wouden ook niet kunnen spelen. Dat past ge woon niet bij mij. Ik zou denk ik niet geloofwaardig overkomen. Hoewel, on langs heb ik een hele sympathieke rol ge speeld in een theaterstuk in Duitsland. Ik kan het dus toch". Na de eerste serie MCW werd Rob van Hulst op straat regelmatig uitgescholden door de kijkers. „Ik werd aangesproken op de daden van Eric Koning, hielden mij en de rol niet uit elkaar, was aan de ene kant heel vervelend, de andere kant natuurlijk ook een fl pliment. Kom ik blijkbaar heel j waardig over". „Maar tegenwoordig is het helemaal geslagen", vervolgt Rob. „Ik ben nu van de spelers die de meeste post k Dat streelt mijn ego enorm", lacht Een directe verklaring hiervoor heel niet. „Ik denk dat het komt doord. het afgelopen seizoen regelmatig in k sen was te zien. Zo zijn de mensafj achter gekomen dat ik best wel a ben. En verder natuurlijk door de f citeit over mijn rondleidingen dofl rosse buurten van Amsterdam. Die ik ook nog steeds. De aanvragen i voor zijn gigantisch.'

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 32