Barcelona jaar vóór
Olympische Spelen
1
II
inal
Ie
OQO
Buwelijksboot
llaar eilanden
gokvol
Cfiidac Qowuvnt
ZATERDAG 27 JULI 1991 PAGINA 23
Barcelona'92
Een jaar is niets; 365 dagen die zo voorbij zijn. Zeker wan
neer je zoiets gigantisch en eigenüjk onmogelijks als Olym
pische Spelen moet organiseren. Hoe doe je dat? Een be
drijf opzetten waarvan je weet dat de levensduur iets meer
dan vier jaar zal zijn. Maar wel een onderneming waarmee
je uiteindelijk niet alleen die zestien dagen sport mogelijk
maakt. Je zet er een stad mee op zijn kop. Je maakt zelfs
de hele wereld een beetje gek. En na twee weken oordeelt
de wereld of je het goed hebt gedaan. Overzicht van de
stand van zaken, een jaar voor de opening, op 25 juli 1992,
van de Spelen van de 25e Olympiade.
IWIN WINKELS
kRCELONA - Josep Miquel
>ad is 43 jaar en het bebrilde ge-
:ht van de Olympische Spelen
D 1992. Barcelona's burgemees-
Pasquall Maragall zal over een
op een door miljoenen tv-kij-
aanschouwd podium een toe-
kje mogen houden. Net als de
nse koning Juan Carlos, die de
:len vanaf het ereterras voor ge
ïnd zal verklaren, en, vanzelf-
skend, wereldburger en olympi-
e baas Juan Antonio Sama-
ch. Abad zal dan vanaf de ere-
•une glimlachend toekijken. Zijn
k zit er dan grotendeels op.
id is de werkelijke baas van het
OB'92, het organisatiecomité dat
af 1987 een droom werkelijkheid
beert te maken. Of het zal lukken?
irlijk, de Spelen zullen plaatsvinden
wereldrampen en -oorlogen voorbe
lden. Maar of het ook goed, vloeiend
vlekkeloos zal gebeuren? Nadat in
14 de Amerikanen in Los Angeles de
fentoon voerden en de Zuidkoreanen
jaar later een strakke organisatie en
inge veiligheid hoog in het vaandel
listen, luidt de grote vraag hoe de
ïjaarden het zullen doen.
lana, dat komt morgen wel? „Nee,
iluut niet", zegt Abad. „Als ik nu
Iterom kijk, zie ik dingen die we nu
Iers zouden hebben gedaan. Logisch,
teraf ontdek je altijd de zwakke pun-
Maar meer dan dat ben ik tevreden
wat er tot nu toe voor werk is ver-
We hebben een heel constante lijn
een korte maar superintensieve
iode van koortsachtige activiteit",
e mensen zijn er altijd een beetje
it ptisch over geweest", vervolgt Abad.
D van: 'kunnen wij zoiets groots wel
i?'. Zeker hier in Spanje waren die
lagtekens groot. Da's eigenlijk een
tje triest, dat men in het buitenland
ir vertrouwen in ons heeft dan in ei
land. Vertrouwen dat terecht is, als
ie wat er al klaar is; dat is een keihar-
^ealiteit. Een voorbeeld: twee jaar ge-
et€p gaf niemand een stuiver voor het
l0 (mpisch Dorp, waaraan toen nog nau-
„g^ijks was begonnen".
Ei
:$tadsw1jk
cs t dorp, waar volgend jaar 15.000
d gilmensen en hun begeleiders zullen
verblijven, geeft inmiddels de aanblik
van een enorme, bijna voltooide stads
wijk. Tientallen flatgebouwen zijn tege
lijkertijd in recordtijd uit de grond ge
stampt, bouwvakkers moesten uit alle
delen van Spanje komen omdat er in
Cataloniè niet genoeg meer waren. De
eerste demonstratiewoningen zijn al te
bezichtigen.
Met alle olympische installaties gaat het
zo mogelijk nog beter. Negentig procent
is voltooid en kan zo in gebruik geno
men worden, iets wat met een groot deel
deze zomer ook al gebeurt. Het
COOB'92 organiseert mede een twintig
tal evenementen die als generale repeti
tie moeten dienen. Een proef die al de
nodige gebreken aan het licht heeft ge
bracht, maar daar was die dus ook voor
bedoeld.
Abad: „Nu is die tijd er nog om dingen
één keer helemaal goed gaan". Volgend
jaar, 365 dagen slechts. De tijd dringt,
maar dat doet-ie voor Abad al jaren. „Er
rust alleen een grotere emotionele druk
op zo'n laatste jaar, daarom, omdat het
het laatste is".
De grootste druk komt daarnaast van de
vraag of de voltooiing van het nieuwe
wegennet een haalbare zaak is. Abad
heeft er tegenover de verantwoordelijke
overheden al zijn zorgen over uitgespro
ken. Het allerlaatste knooppunt van de
nieuwe ringweg rond en door de stad,
die vrijwel alle olympische installaties
op in rijtijd korte afstand van elkaar
moet brengen, moet in mei 1992 gereed
komen. Abad: „Dat is twee maanden
voor het begin van de Spelen, een uiterst
geringe marge. Daar komt bij dat aan
het einde van dit jaar de bouw-cao af-
In het sportpaleis Sant Jordi zullen over
worden afgewerkt.
loopt. Ik hoop dat de onderhandelingen
vlot verlopen en dat, als de vakbonden
en de overheid het niet eens kunnen
worden, dat geen nadelige invloed op de
werkzaamheden aan de ringweg heeft".
Trots
Het COOB'92 probeert zelf uit alle
macht de van haarzelf afhankelijke
bouwwerken voor het einde van dit jaar
te voltooien om die eventuele stakings
acties voor te zijn. Abad toont zich wat
dat betreft vrij gerust, omdat het nog
slechts tien procent van de accommoda
ties betreft. Een trotse Abad: „Als je de
laatste paar Spelen bekijkt, Los Angeles
en Seoul, die hadden één jaar voor de
opening niet zoveel voor elkaar als Bar
celona nu. Niet alleen wat accommoda
ties betreft, vooral ook met betrekking
één jaar het olympische turntoernooi en de finales van de volleybal- en handbaltoernooien
FOTO'S: ANP
worden beveiligd. Mensen zonder een
accreditatie kunnen niet de pieren op
terwijl de politie ook op en in het water
mogelijke indringers wil opsporen en te
genhouden. Daartoe zullen behalve dui
kers ook mini-duikbootjes, van afstand
bestuurd, worden ingezet.
De veiligheid is altijd een van de moei
lijkste punten op een evenement als de
Olympische Spelen. Na de constitutie
van het COOB'92, begin 1987, was het
de divisie Veiligheid die als eerste in het
leven werd geroepen. „Dat schetst de
importantie die wij eraan geven", aldus
Abad. De afdeling valt onder de directe
verantwoordelijkheid van de staatssecre
taris van binnenlandse zaken, Rafael
Vera.
Recente ontwikkelingen hebben mis
schien wat kopzorgen kunnen wegne
men. Het al jaren ongrijpbare comman
do-Barcelona van de Baskische terreur
beweging ETA werd na een bloedige
aanslag in het Catalaanse stadje Vic op
gerold en de kleine Catalaanse afschei
dingsbeweging Terra Lliure hief zichzelf
vorige week op en beloofde verder van
gewelddadige acties af te zien.
„Maar die gebeurtenissen veranderen
niets aan het veiligheidsplan voor de
Spelen", zegt Abad. „Dat plan is staats
geheim. Maar ik kan wel zeggen dat je in
de berekingen altijd met de extreemste
gevallen rekening moet houden. Oké,
nieuws zoals dat van Terra Lliure is al
tijd goed, zeker wanneer het politiek
nieuws is". En dat is bij de ETA nog niet
het geval. Twee terroristen werden wel
doodgeschoten door de politie, maar dat
betekent niet dat de ETA zich terugtrekt.
Integendeel.
tot de organisatiestructuur. In dat op
zicht staan wij er nu beter voor. Wat
niet wil zeggen dat we ook beter zullen
doen tijdens de Spelen. Het is zelfs niet
zeker dat we het goed zullen doen. Maar
we zijn er toch vrij gerust op".
En tegelijk niet té gerust, laat de olympi
sche baas er direct op volgen. „Een over
schot aan zelfvertrouwen is dodelijk.
Degenen die het meest kritisch zijn zijn
wijzelf'.
Opvallend genoeg is die kritiek er in
Barcelona nauwelijks. Natuurlijk, er
gaan altijd dingen fout. Het systeem van
de kaartverkoop - een reservering waar
bij het volle bedrag vooruit moest wor
den betaald - was een mislukking. De
beslissingen - van overheidswege trou
wens - over de uitbreiding van het weg-
gennet, het bouwen van extra hotels en
het aanleggen van een nieuwe metrolijn
naar de olympische berg Montjuic, na
men veel te veel tijd in beslag. Of de
ringweg op tijd klaar komt is de vraag,
de hotels zullen in juli '92 niet allemaal
open zijn en de metro komt er voorlopig
tot de volgende eeuw niet.
Die drie slordigheden tezamen maken
de vrees voor twee belangrijke inciden
ten volgend jaar gerechtvaardigd: waar
slapen de honderdduizenden bezoekers
die worden verwacht en, als ook zij nog
eens allemaal met de auto komen, hoe
erg zal de verkeerschaos zijn? Immers,
de hotelkamers tot in de wijde omtrek
zijn nu al onbetaalbaar en het verkeer is
dagelijks een chaos op de spitsuren.
„Het verkeer zal niet het probleem van
de Spelen van Barcelona zijn", verkon
digt Abad stellig en ietwat aangebrand.
„Natuurlijk, het is geen pleziertje met de
auto door Barcelona te rijden. Dit is een
grote metropool en die heeft een ver
keersprobleem. Maar dat probleem is
niet erger dan in New York, Londen,
Parijs of Rome. Noem mij een grote Eu
ropese stad die het verkeer beter heeft
geregeld dan Barcelona... Die weten
schap is geen troost, maar zo'n chaos als
sommigen verkondigen zal het hier echt
niet worden".
Beveiliging
Het Olympische Dorp in Barcelona zal straks bestaan uit onder andere twee 163 meter hoge torens op het strand en 12.000 apparte
menten. Eén toren wordt een kantoorgebouw, in de ander komt een vijf-sterrenhotel.
Wat het onderkomen betreft, zijn de
deelnemers, journalisten en sponsors
van een slaapplaats verzekerd. De eerste
twee groepen verblijven in nieuw ge
bouwde 'dorpen', terwijl de geldschieters
zich mogen uitleven in een dozijn luxe
cruise-schepen die door het CÓÖB'92
zijn ingehuurd. Tijdens de Spelen ko
men die enorme boten, met in totaal bij
na 10.000 bedden, in de haven van Bar
celona te liggen.
Die oude haven zal ongelooflijk zwaar
Feest
Het liefst praten ze in Barcelona eigen
lijk niet over mogelijke aanslagen.
Olympische Spelen, zeggen ze, zijn in de
eerste plaats een feest. Een feest van
vriendschap en hereniging. Nelson Man
dela heeft zojuist het Olympisch Stadion
bezocht.. Waarmee de ANC-leider indi
rect zijn goedkeuring gaf aan de terug
keer van Zuid-Afrika op de Spelen, bijna
dertig jaar na de laatste deelname.
Dat positieve nieuws doet goed in Barce
lona. Het geeft de inwoners de kracht
ook dat laatste jaar door te komen. Om
wegopbrekingen en omleidingen zonder
te veel vloeken te doorstaan. En om zes
tien dagen sport definitief op de rails te
zetten. Zodra ze van start gaan, nu over
een jaar, zal het allemaal wel vanzelf
gaan. Maar dat laatste jaar ervoor is zo
belangrijk. De wereld begint steeds meer
toe te kijken en af te tellen. 365 dagen:
het lijkt lang, maar het is het niet.
anWlM EIKELBOOM
:gef.IELAND - Een groeiend aantal
luwlustigen neemt het huwelijks-
lotje wel erg letterlijk door een
^rsteek te wagen naar één van de
Ideneilanden. Op Vlieland, Ter-
fsjelling, Ameland en Schiermon-
:oog hebben ambtenaren van de
lerhjke stand hun handen vol
huwelijkssluitingen van echt
en afkomstig van het vasteland,
imige stelletjes kiezen voor een
is and uit pure romantiek, een
oujot deel echter vanwege de ano-
liteit.
het gemeentehuis van Vlieland wis-
ze eigenlijk niet goed raad met de
:taculaire stijging van de echtverbin-
issen. In zes jaar tijd ging het aantal
werijen op het duizend inwoners tel
le eiland drie keer over de kop. Geen
)lg van een geboortegolf in de jaren
:n Itig, menen plaatselijke ambtenaren,
nr van een een ongrijpbare en vooral
itekelijke trend op d.e vaste wal.
lin jaren tachtig waren het er zes,
ig jaar hebben we 27 huwelijken ge-
:n. Zeven personen waren eilander
geboorte. Dit jaar voorzie ik op
nieuw een stijging, tot veertig", aldus P.
Tijdeman, ambtenaar van de burgerlijke
stand op Vlieland. Als bijbaantje vol
trekt hij, huwelijken, al vijf jaar lang.
Binnenkort komt zijn hobby vermoede
lijk op een laag pitje te staan als Vlie
land maatregelen neemt om de aanzwel
lende stroom bruidsparen in soepele ba
nen te leiden. Met de aanstelling van
twee externe full-time 'trouw-ambtena-
ren' denkt Vlieland de werkdruk bij de
huidige ambtenaren van de burgerlijke
stand te kunnen verminderen. Want
door alle huwelijksbeslommeringen ko
men ze op de afdeling burgerzaken am
per aan het dagelijkse werk toe.
Zinloos geklets
„Elk huwelijk vraagt zeeèn van tijd",
zegt Tijdeman. „Ik ben haast een dag be
zig met het schrijven van een toespraak,
want ik heb een hekel aan zinloos ge
klets". Een standaard-speech krijg je op
Vlieland niet voorgeschoteld? Tijdeman:
„Nee, beslist niet. Eén keer heb ik de
zelfde toespraak voor de tweede keer ge
bruikt. Toen las ik per ongeluk de naam
op van het vorige bruidspaar".
Een grotere vraag naar de zaterdag als
trouwdag deed Vlieland ook besluiten
twee 'huwelijksbevestigers' aan te stel
len. „Op zaterdag trouwen is op dit mo
ment niet mogelijk. Anders zouden wij
zes dagen in de week werken. Dan kom
ik helemaal niet meer toe aan het schil
deren van m'n huis", verzucht Tijde
man. Een oorzaak voor de populariteit
van het eiland durft hij overigens niet te
noemen. Misschien lokt het lage trouw-
tarief de bruidsparen naar Vlieland. In
vergelijking met de overige Friese Wad
deneilanden komt Vlieland als goed
koopste tevoorschijn. De formaliteit
kost hier een kleine 90; Schiermonnik
oog bij voorbeeld vraagt 220. Een hu
welijk op Ameland kost 140 en op Ter
schelling mag je elkaar wettelijk echtge
Per veerboot komen de trouwlustigen naar Vlieland om er zonder polonaise in het huwelijk te treden.
noot noemen na betaling van 173,20.
Valt er een overeenkomst te constateren
tussen de types die een gemeentehuis op
een Waddeneiland kiezen als lokatie
voor de huwelijksvoltrekking? Tijdeman
ziet opvallend veel mensen die eerder
gehuwd zijn geweest. „Een meerderheid
trouwt niet voor de eerste keer", beves
tigt zijn collega op Terschelling. „De
meesten vinden eer. ^root feest overdre
ven en komen zonder polonaise. Slechts
een enkeling neemt z'n familie mee".
Een artikeltje in het roddelblad Privé
had een stormloop van bruidsparen naar
Schiermonnikoog tot gevolg. „We
schommelen al een poosje rond de 80 4
90", vertelt de ambtenaar burgerzaken
S.T. van der Zwaag. „Voor het gros van
de echtparen is Schier een soort tweede
woonplaats geworden, doordat ze al
sinds jaar en dag op ons eiland de va
kantie doorbrengen. Toespraken houden
FOTO: SP
we zelden. We kennen elkaar toch niet".
Is het gemeentehuis van Schier een soort
trouwfabriek geworden? „Nee hoor",
ontkent Van der Zwaag. Huwelijksslui
tingen zijn op Schier weliswaar nog geen
lopende-band-werk, maar binnenska
mers is al wel eens overwogen de toe
loop in te perken. „Er is overwogen de
prijzen op te schroeven. We hebben
daarvan afgezien, want daarmee dupeer
je tegelijk ook je eigen inwoners".
Op Terschelling hebben de artibtenaren
van de burgerlijke stand net een paar
drukke weken achter de rug. „Tijdens
het Oerol-festival hadden we elke dag
een huwelijk", aldus 'trouw-ambtenaar'
A. Roos. Dit jaar breekt Terschelling
met naar schatting tien het record van
73 huwelijken in 1990. „We beleven de
laatste twee jaar enorme sprongen",
vindt Roos. „Mensen die in stilte willen
trouwen, zonder poespas van recepties
en handje-schudden, komen hier naar
toe. Echtparen die ooit op Terschelling
verkering hebben gekregen, knopen er
meestal tegelijk hun honeymoon aan
vast". In een enkele gevallen dienen
zelfs ambtenaren als getuigen, omdat het
echtpaar niemand heeft meegenomen".
Ameland vormt uitzondering ten op
zichte van de buren. Vorig jaar stapten
hier meer eilanders dan mensen van de
vastewal in het huwelijksbootje. Van de
45 huwelijksvoltrekkingen kwamen 21
bruidsparen van het vasteland, de overi
ge 24 waren eilanders. Een verklaring
voor de verhouding durft ambtenaar L
Epping niet te geven. „Dit jaar liggen de
bruidsparen van de vaste wal weer voor
op de Amelanders. Het lijkt er op dat
deze trend zich doorzet. Ik verwacht wel
een lichte toename".
Op Vlieland is de huwelijksvoltrekking
in de regel ontdaan van alle plechtig
heid. „De bruidsparen zijn meestal in
een vrolijke vakantiestemming. Trouw-
auto's kennen we niet, dus een tandem
of huurfiets is heel gebruikelijk. Heel zel
den trouwt een vreemdeling hier ook in
de kerk", vertelt Tijdeman. Kostelijke
staaltjes kan hij vertellen. „Elke keer
denk ik: gekker kan het niet. Er zijn
echtparen die bijna in hun badpak de
trouwzaal binnenkomen. Ze hebben dan
haastig een stuk vitrage uit de hotelka
mer over het hoofd getrokken om toch
een beetje het idee van een trouwjapon
na te bootsen".
