leouwnt LEIDEN OMGEVING17
elsdierenfokker vecht strenge vergunning aan Monument van vergane glorie
Êiland Verdel bij Floraweg
Ia afgraving natuurgebied
-c
3)e £cicbclie (Boutaiti
Feest
DBCO RBTT
45,
HAAG/ALPHEN AAN
J'* RIJN Als het meezit
iaJJpelsdierenfokker P. Ver-
i. *T uit Aarlanderveen be
lten hij nog niet te voldoen
fl^en aantal strenge voor-
^Nften. welke door de ge-
al); ite Alphen aan den Rijn
15.Verbonden aan zijn nieu-
c hinderwetvergunning. De
?°jankelijke Adviseur Be-
jiy|n Milieubeheer (ABM),
15," jelangrijk adviesorgaan in
3Pftpszaken die bij de Raad
l0- State aanhangig zijn, heeft
3?'Jlijk geadviseerd de nieu-
Vergunningsvoorschriften
dihorsen.
zojag voerde Verboom bij de
Raad van State een spoedpro
cedure tegen B en W van Al
phen. De nieuwe vergunning
is verleend na illegale nieuw
bouw door de pelsdierenfok
ker. De voorschriften dienen
om de stankoverlast binnen de
perken te houden. Over het
bedrijf zijn klachten van
buurtbewoners en van het na
bijgelegen verpleegtehuis
Hooge Burch.
De gemeente heeft in de ver
gunning voorgeschreven dat
Verboom binnen een half jaar
een mestafvoersysteem moet
hebben aangelegd. Onder het
gehele bedrijf moet een vloeis
tofdichte vloer worden aange
legd en de mest moet eens per
twee weken worden verwij
derd. Ook het aantal dieren op
zou gelimiteerd moeten wor
den.
Verboom stelt dat hij door de
voorschriften in financiële
moeilijkheden komt. De ABM
gunt de pelsdierenfokker con
form zijn verzoek drie jaar om
het systeem met goten en
transportbanden rond te krij
gen. Hierbij speelt een rol dat
het bedrijf vrijwel in zijn ge
heel - zij het zonder vergun
ning - vernieuwd is. Het is
daarom moeilijk de reeds ge
bouwde stallen in korte tijd te
voorzien van een nieuw mest-
systeem.
Namens bewoner Ruardy van
de Steekterweg en het ver
pleegtehuis de Hooge Burch
werd gesteld dat er een einde
dient te komen aan de stank
die het bedrijf verspreid. De
omgeving van het tehuis zou,
zeker op warme dagen met
weinig wind, worden over
spoeld met stank. De woord
voerster van de klagers pleitte
dan ook voor instandhouding
van de nieuwe vergunning.
Staatsraad Veldkamp beslist
volgende week vrijdag.
""I
i°. r
Het voormalig Militair Invalidentehuis, troosteloosheid aan de Hoge Rijndijk.
:lofarendsveen
15, Iet eiland Verdel bij
Floraweg in Roelof-
t'„, dsveen wordt voor
deel afgegraven. Dat
=N ben Ben W van Alke-
2 lie besloten. De vrijko-
z®'lde grond wordt ge
itfa voor het ophogen
tuinbouwbedrijven
ietrokken zijn bij de
tuinbouwreconstruc-
Het resterende deel
het eiland wordt in-
pht voor natuurbouw.
T-
Een deel van de grond van het eiland Verdel wordt gebruikt om
sloten te dempen. Het restant wordt natuurgebied.
FOTO: WIM VAN NOORT
otht
rit kader van de recon-
;ie van de glastuinbouw-
len in Roelofarendsveen
'hoefte aan grond ont-
Die was nodig voor het
:n van sloten, waardoor
aonliinbouwpercelen kunnen
ijks|en vergroot. Het Bureau
3Ctr Landbouwgronden
z#) heeft daarom het uit
gjgrond bestaand eiland
•nisc
van de familie Verdel aange
kocht.
Het eiland is 155 meter lang.
De zuidkant is 23 meter en de
noordkant 28 meter breed.
Vanaf de zuidkant wordt er
een hoek van 14,5 meter bij
circa 100 meter afgegraven.
Tot nu toe was het eiland
steeds in gebruik voor volle-
grondstuinbouw met bloemen
en groenten.
Het natuurgebied wordt nog
dit jaar door de reconstructie-
commissie aangelegd. Na de
aanleg koopt de gemeente Al
kemade het eiland van de
BBL voor het symbolische be
drag van een gulden. De ge
meente wil op het eoland wa
ter- en oevervegetaties en
spontane bosontwikkeling sti
muleren.
Elzenhakhout
Het eiland wordt op verschil
lende niveaus afgegraven zo
dat variatie onstaat in oever
begroeiing. Waar geen flauwe
taluds of piasbermen zijn,
komt een beschoeiing. Op een
brede strook van 20 centime
ter onder water kunnen plan-
tenn als lissen en zeggen groei
en. In een gedeelte van de plas
die door de afgraving van het
eiland in de luwte komt te lig
gen en die één meter diep is,
kunnen planten groeien als
waterlelie, gele plomp en
krabbescheer. Aan het beheer
hiervan zal voorlopig niets
worden gedaan en zal de ge
meente Alkemade de vegetatie
eventueel laten verlanden.
Aan de 155 meter lange west
kant komt een elzenhakhout-
singel, bestaande uit zes rijen
zwarte els.
Voorts worden er vijf groepen
van 15 stuks zwarte els en
schietwilg aangeplant. Het is
de bedoeling dat er een spon
tane bosontwikkeling op gang
komt. Indien dit na vijf jaar
nog niet is gebeurd, dan
moeten er alsnog bomen wor
den plant. Aan de noordzijde
wordt een bosplantsoen aange
bracht. Dit zal bestaan uit vo
gelkers, gelderse roos, vuil
boom, geoorde wilg en bitter-
wilg.
idac
<en'tt0ri v Hiiffcr
eM 11 1
iSigevalIen door
nstl
'«"«fer en zoon
p^tTERAAR Een 41-jarige mus-
.ghjttenvanger uit Ter Aar is don-
teftgmiddag rond drie uur op het
33-jan een boerderij aan de Korte-
9 ®ipweg geschopt en geslagen door
lUiJtö-jarige boer en zijn 28-jarige
0kUl: De rattenvanger bezocht het
15 tjf om de boer ervoor te waar-
Klijven dat hij niet te dicht aan de
104van zijn land moest komen, om-
aeajat is ondermijnd door muskus-
jrecfi. Het gevaar bestaat dat hij dan
vantijn trekker weg zakt.
de Intstond een woordenwisseling
''het jachtrecht. De boer beval de
gn^ivanger daarop om van het erf
abelgaan Toen dat niet snel genoeg
darde werd de rattenvanger ge-
'an It en geslagen tegen scheenbeen,
p^ibeen en neus. Althans, zo luidt
,an irsie van het slachtoffer. De zoon
l.ooje boer ontkent in alle toonaar-
leraldat hij de rattenvanger heeft
^raakt. De boer verklaarde dat
|sj'^ man alleen maar in zijn auto
I4.3Jgeduwd, omdat hij niet snel ge-
ri-M weg ging. Een getuige, een
cuurnemer van de boer, had alleen
■'dlP ^at rattenvanser naar zün
0_ijtoe rende en achterna werd ge-
ite \- Zoals het er nu naar uit ziet,
malen het tweetal in afwachting van
z°. jader onderzoek een proces-ver-
"'ffj/anwege mishandeling.
Oplegger onder lading bezweken
Een oplegger met daarop een haspel met staalkabel kwam gistermiddag in problemen op
het Engelendaal in Leiderdorp, toen de wagen onder de last van de 27 ton wegende lading
dreigde te bezwijken. De chauffeur, die op weg was naar kabelbedrijf Verto aan de Zijldijk,
zag nog kans zijn wagen de Rietschans op te sturen. Daar begaf de wagen het echter defini
tief. Lichte schade aan het wegdek van de Rietschans was het gevolg. Met behulp van een
kraanwagen werd de haspel vervolgens overgeladen op een andere dieplader. De vermoe
delijke oorzaak van het incident is metaalmoeheid, maar ook een technisch mankement
werd door de rijkspolitie Leiderdorp niet uitgesloten.
FOTO: HENK V.D. ENDE
LEIDEN „Eeuwig zon
de", zie je iedereen den
ken die de moeite neemt
even stil te staan voor het
pand aan de Hoge Rijndijk
25. Tot vorig jaar was hier
Ico-Athibu gevestigd, een
groothandel in sanitair en
aanverwante artikelen.
Daarvoor was het in ge
bruik als militair invali
denhuis. Het gebouw is
sinds 1988 gemeentelijk
monument.
Het grind knerpt onder de
voeten van elke bezoeker die
het op sommige plekken sterk
verroeste smeedijzeren hek
werk achter zich laat en de
voordeur nadert. Vogelveren,
bladeren en papiertjes die over
het hek zijn gewaaid hebben
zich vermengd met de witte
kiezelsteentjes. Een brieve met
„Kloppen aub, geen bel aan
wezig" is achter de glazen
voordeur geplakt. Wie binnen
komt, staat in de hal, waar een
receptie met glazen schuif
deurtjes nog herinnert aan de
functie die het gebouw ooit
had. De middagzon valt gefil
terd en gekleurd door het glas-
in-lood-raam op de marmeren
trap.
Links ligt de zogeheten regen
tenkamer, waar vroeger be
langrijke bezoekers, later de
procuratiehouders en het nieu
we personeel werd ontvangen.
De groen fluwelen muurbe
spanning is op sommige plaat
sen verdwenen, de grote
schoorsteenmantel wegge-
sloopt, iets waarop de huidige
bewoners, een vijftiental kra
kers, worden aangekeken. Bo
ven de schouw gaapt een groot
gat, waar eens de houten lam-
brizering was aangebracht. De
rood-zwarte krakersvlag die
ervoor hangt, kan niet alle
schade verhullen die aan de
mooiste kamer is toegebracht.
De krakers houden vol dat
niet zij de schoorsteenmantel
hebben weggesloopt en weten
zich daarbij gesteund door de
buurtbewoners. De aannemer
die grootse plannen met het
gebouw heeft, de Katwijker
Van der Plas, denkt daar an
ders over en wil hen voor de
schade verantwoordelijk stel
len.
Vooruitgang
Het gebouw is opgetrokken in
voorzichtig neoklassieke stijl.
Het interieur, of wat daar nog
van over is, vertelt zijn eigen
verhaal. Wie stil houdt voor de
centrale trap wordt aangeke
ken door procuratiehouders,
directeuren en vorige eige
naars, vanaf het grootse glas-
in-loodraam halverwege de
eerste etage. „Cadeau van het
personeel Ico-Athibu" is in on
opvallende letters gebrand
schilderd in het glas van het
grote raam. Het symbool van
Leiden, de sleutels, staat rood
in het glas, naast de gebrand
schilderde contouren van de
stad. Vlak daarnaast prijkt een
stervormig gat. Jammer.
Je hand glijdt automatisch
langs de gladde trapleuning,
die je naar de eerste verdie
ping voert. Een ander cadeau
van het personeel aan de di
rectie prijkt bovenaan de trap,
op de eerste etage. In mosaiek
is de vooruitgang voorgesteld:
van het oude ambacht naar de
moderne tijd, met zijn wolken
krabbers en snelwegen.
Links in de gang, bijna ver
scholen, ligt helemaal in de
hoek van het pand de voorma
lige directiekamer. Alleen de
aanwezigheid van ingebouwde
boekenkasten en roosters met
de initialen van het bedrijf ge
ven aan dat dit een kamer was
met iets méér. Het balkon
geeft uitzicht op de inmiddels
zwaar verwilderde tuin, waar
de hondsrozen bloeien en waar
eens oud-militairen in de-zon
een dutje deden. De deur van
de oude directiekamer is net
als alle andere deuren van
glas, ruitvormig gegraveerd en
daarmee onmiddellijk herken
baar als daterend uit de jaren
vijftig.
Even verderop in de gang
komt de eenzame bezoeker uit
op de toonkamers, waarin alles
nog bijna intact lijkt. De hou
ten panelen waarop de ver
schillende tegelsoorten zijn
uitgestald, de badkamer met
ligbad, een keuken. Hier werd
gekozen tussen mooi en lelijk,
gewikt en gewogen over kleu
ren en vormen.
Raadsel
Om de hoek ligt een half-duis-
tere gang. Het licht dat door
de ramen naar binnen kan
schijnen, wordt nog gehinderd
door houten panelen, ook weer
met tegels. Aan het einde van
de gang staat een spiegelwand
er troosteloos bij: slechts de bo
venste twee rijen tegels heb
ben het verhuisgeweld over
leefd. Het groene projecttapijt
is bezaaid met splinters en
scherven. De volgende trap
leidt naar de immens grote
zolder, waar alles nog echt van
hout is. De houten planken op
de vloer kraken onder iedere
stap die wordt gezet. Enkele
planken liggen los op de vloer,
Deze week wordt de jaar
lijkse Strandzesdaagse ge
houden. Een onzer verslag
gevers schrijft dagelijks
over zijn belevenissen daar
bij. Deze aflevering gaat
over de etappe van Egmond
aan Zee naar Callantsoog.
FOTO: WIM VAN NOORT
een gat geeft uitzicht op wat
koperen electriciteitsbuizen.
Door de kleine ramen schijnt
overvloedig licht, het is wijds,
en doodstil.
De ruimte is verdeeld in twee
delen, die beide werden ge
bruikt als opslagplaats voor
het keramiek. Het tweede deel
van de zolder wordt ingeno
men door een ingenieus raam
werk van balken en dwarsbal
ken. Een smal gangetje geeft
toegang tot de tekenkamers,
waar het zonlicht voorzichtig
naar binnen schijnt. Hoe de te
kenaars en ontwerpers hier in
alle rust hebben kunnen wer
ken, terwijl voor hun deur de
badkuipen, wc-potten en -bril
len en kasten werden neerge
zet, lijkt even een raadsel.
Souvenirs
De trappenhuis aan de achter
zijde van het pand is er triest
aan toe: grote brokken steen
zijn uit de trap gevallen, het
stucwerk van de muren ern
stig beschadigd. En overal die
zelfde scherven en splinters,
souvenirs van een verleden.
De aanbouw, in nog vroeger
tijden de serre, zal eraan
moeten geloven als de plannen
van de Katwijkse aannemer
Van der Plas doorgaan. Op die
plek moet een kantoortorentje
verrijzen. Het lijkt geen groot
verlies als dit gedeelte wordt
afgebroken: de muren, waarop
de codes van de verschillende
artikelen nog staan ('A192,
dreiteilig') lijken het niet lang
meer te houden, de deuren
naar de tuin hangen scheef in
de sponningen.
Wie niet voorzichtig naar bui
ten stapt, loopt het risico van
het trapje te vallen. Vanuit de
tuin ziet het pand er triest uit,
bijna vervallen. De houten pa
nelen in de toonzaal ogen
slecht. Langs het hardboard
waarmee enkele ramen zijn
geblindeerd, is het vocht om
hoog gekropen.
Buurtbewoners en de Stichting
tot Behoud van het Koninklijk
Militair Invalidenhuis (KMI)
willen graag dat het oude
hoofdkantoor van Ico-Athibu
wordt opgeknapt. Beide partij
en hebben er echter geen ver
trouwen in dat aannemer Van
der Plas rekening houdt met
het monumentale karakter. Zij
zijn vooral verbolgen over de
toestemming die B en W van
Leiden hebben gegeven om de
aanbouw te slopen en op die
plek en in de tuin kantoren
neer te zetten.
De krakers strijden vooral om
hun woonruimte, al is die ille
gaal. Zij hebben de strijd tegen
Van der Plas inmiddels verlo
ren: op 12 augustus moeten ze
het pand hebben verlaten, an
ders wordt het ontruimd.
■t al te best nieuws in de
jidsche Courant van 21 juli
derÖl: „Wij vernemen uit goe-
euta bron, dat in verband met
geldcrisis in Duitschland
Bond van Bloembollenhan-
jeraiaren heeft besloten, voor-
pgeOpig geen bloembollen
jreT» duitschland uit te voe-
gjejt Nijmegen (onder het kop-
>ghe Lichamelijke Opvoeding)
i-i5ird gemeld: „Toen gisteren
'•klj inschrijving werd gesloten
fifck. dat ongeveer 2200 deel-
ra timers zich zouden wagen
9.30H het vierdaagsche par-
5.3Hirs". En de volgende dag:
'tie^c deelneming voor de af-
jndsmarschen is dit jaar be-
no.)Dgrijk grooter dan vorige
i vofen. Deze keer zijn op de
opefrste dag niet minder dan
E|J7 deelnemers vertrokken".
jteibfP het vliegveld Le Bourget
iele! Parijs stapte dezer dagen
1611 blind echtpaar uit een der
"a-iegmachines. Een ziekenau-
L j stond gereed om man en
eib<Puw naar een kliniek te
Jeltèngen, waar zij een oogope-
afstie zullen ondergaan, die
d°Jn naar men hoopt het ge-
j0 fitsvermogen zal hergeven.
r i(iden zijn bedelaars uit
lienCines. Vroeger bedelden zij
isprj voor zichzelf, doch het ge-
3fooCnSChaPPelijk leed bracht
igid/1 tot elkaar en zij besloten
ortaan één huishouden te
N Dfen vormen.
L,T$ „zaken" gingen niet al te
goed en niet al te slecht, maar
op zekeren dag bracht hun
bedelberoep hen in aanraking
met een Parijsche oogarts, die
zijn vacantie te Cannes door
bracht. Hij zag de mogelijk
heid hen door een operatie
van hun blindheid te genezen,
doch daarvoor moesten zij
naar Parijs gebracht worden.
Een weldoener bood twee
plaatsen aan in een vliegma
chine en zoo vertrok het
merkwaardige blinde echt
paar naar Parijs, met de hoop
dat het den dokter moge ge
lukken hen te genezen".
„De districtscommissaris Bal
lot, een blanke, die zich naar
een dorp bij Leopoldville in
den Congo had begeven om
een onderzoek in te stellen
naar den aanval op een win
kelier, is, naar beweerd
wordt, vermoord. Zijn lijk
werd door de inboorlingen ge
braden en opgegeten. Ver
volgens deden de inboorlin
gen een aanval op den plaat
selijken administrateur.
Slechts de tijdige komst van
de politie redde dezen er voor
het verschrikkelijke lot van
Ballot te deelen. Er ontstond
een gevecht tusschen de in
boorlingen en de politie,
waarbij zeven negers werden
gedood. Bij latere gevechten,
waarbij de politie van machi
negeweren gebruik maakte,
werden nog vijftig inboorlin
gen gedood".
Uit Antwerpen wordt gemeld:
„Voor de eerste maal is hier
onder belangstelling van tien
duizenden het wereldkampi
oenschap wielrennen voor
dames verreden. De weg liep
van Hoboken naar Mechelen
en terug, in totaal 80 K.M. Er
was een een vijftigtal deel
neemsters, meest Belgisch,
maar ook Nederlandsche,
Duitsche en Fransche. De
Belgischen bleken de sterk-
sten. Het kampioenschap
werd gewonnen door Elvire
de Bruijn in ruim 2 uur 55 mi
nuten (gemiddelde snelheid
28 K.M. 239 meter). De Ne
derlandsche Marie van Al
phen verwierf de 22ste plaats.
De dames hadden een harden
wedstrijd achter den rug. Het
weer was buitengewoon
slecht en de weg niet minder.
De „ondulations permanen-
tes", waarmee de vrouwen
zoo fier vertrokken, hingen
verwaaid en verregend langs
de gezichten geplakt, die on
herkenbaar waren van de
modder. Wanneer ooit werd
aangetoond, dat de zware
wielrensport niets is voor
vrouwen, zelfs niet al zitten
zij geheel in een mannelijk
rennerscostumm en al kun
nen zij „stampen" als een
courreur, dan was het wel gis
teren, toen voor de eerste
maal haar wereldkampioen
schap werd verreden en toen
zij terugkeerden vuiler dan de
smerigste zigeuner-vrouw
en afgetobd als slavinnen.
Neen, de vrouw moet vrouw
blijven!"
Wielrennende dames: „Viezer dan de smerigste zigeuner-vrouw".
Kapelaan te water. Uit Al
phen a.d.Rijn: „Gistermorgen
is kapelaan Koopman, toen
zijneerw. vergezeld van twee
misdienaars per rijwiel de
Westkanaalweg passeerde, al
daar met zijn rijwiel in het
kanaal gereden. Zijneerw.
wist zich gelukkig op het dro
ge te helpen. Mede door de
zorgen van den heer v.D.
werd hij te diens huize van
andere (burger)kleeren voor
zien".
„Te Leiden is, zooals wij reeds
eerder berichtten, een bak
kersvoetbalelftal opgericht.
Dit elftal speelde woensdaga
vond een wedstrijd tegen de
.oetbalvereeniging Waals. De
bakkers waren den geheelen
wedstrijd ver in de meerder
heid. Bij rust was de stand 1-0
in het voordeel der bakkers,
de eindstand was 8-0".
Een goede wenk: „Bij gebrek
aan eetlust, oprispingen,
slechte maag, trage spijsverte
ring, darmverstopping, opge
blazenheid, stofwisselings
kwalen, netelroos, jeuk, be
vrijdt het natuurlijke „Franz-
Josef" bitterwater het li
chaam van opgehoopte atval-
stoffen vergif ten Bij Apoth.
en Drog. verkrijgbaar".
„Naar wordt medegedeeld
zijn bij de N.V. Philips 900 ar
beiders ontslagen Dit ont
slag geldt voornamelijk de ap-
paratenfabrieken, die ver
moedelijk binnenkort geheel
stilgelegd zullen worden".
Geen krant ontvangen? Bel tussen
18.00 en 19.00 uur, zaterdags tussen
14.00 en 15.00 uur. telefoonnr. 071-
122248 en uw krant wordt nog dezel-
de avond nabezorgd.
Ach, had ik het feestvieren
maar eerder ontdekt. Donder
dagavond kon ik in Egmond
de verleiding niet weerstaan.
Feest was het, en het bier
vloeide rijkelijk. Rond twee
uur 's nachts begaf ik me slin
gerend naar m n tent. Maar
wat een genot om pas de vol
gende ochtend om 9 uur wak
ker te worden, zonder ook
maar één keer gestoord te zijn
door lallende nachtbrakers of
hun tenten opbrekende vroege
vertrekkers Toegegeven, ik
had een kater, maar iedereen
weet dat lopen langs het
strand een uitstekende reme
die is. Ik liep op wolkjes.
Het leuke van zo'n feest is dat
je ook eens kennis maakt met
mensen die niet alleen over lo
pen praten. Ik ontmoette er
achtereenvolgens een man die
er 20 minuten over deed om
uit te leggen wat z'n beroep
was: boekhouder op een socia
le werkplaats, een vrouw die
zich ergerde aan al die jonge
ren die hun lege chocomel-
verpakkingen op het strand
gooien, een man die nu al 13
jaar lang het eten kookt voor
de Zesdaagse, maar in het da
gelijks leven directeur is van
een schoonmaakbedrijf en een
vrouw die niet wilde vertellen
wat ze deed, want dat zou me
toch maar vermoeien. Voor
waar een voortreffelijke af
spiegeling van het wereldje
rond de Strandzesdaagse.
De meeste mensen lopen mee
om hun besognes te vergeten,
zo blijkt uit dergelijke ontmoe-
tingen. die er steevast op uit
draaien dat de gesprekspart
ner alsnog alle besognes te ho
ren krijgt. „Wilde ik er niet
over praten, doe ik het toch",
luidt dan altijd de uitsmijter.
Waarna eensgezind het voor
meerdere uitleg vatbare lied
„Walk on through the wind"
wordt meegezongen, hét lied
van de Strandzesdaagse
Terwijl ik dit schrijf worden
bij de kantine van de voetbal
club van Callantsoog, waar we
zijn ondergebracht, de laatste
voorbereidingen getroffen
voor een nieuw feest. Er is een
aparte buitentap neergezet met
vier kranen, een discjockey
draait „Walk on" ongetwijfeld
400 keer en ook de barbecue
staat klaar. De deelname zal
ongetwijfeld groter zijn dan bij
de andere feesten, want het
laatste stukje naar Huisduinen
bij Den Helder is slechts 12 ki
lometer. Zelfs met een kater
moet dat goed te doen zijn; ik
liep immers zo juist 27 kilome
ter. Een tocht die ondanks
mijn wat benevelde brein uit
blonk in schoonheid. Boven
Egmond aan Zee wordt het
strand alleen maar mooier,
witter en breder.
Inmiddels is het aantal strom
pelenden alleen nog maar toe
genomen. Blaren zijn de groot
ste boosdoeners, en de meerei
zende EHBO'ers kunnen hun
lol op. De wachttijden bij de
EHBO-post lopen soms op tot
twee-en-een-half uur, en de
dames gaan door tot 11 uur
's avonds. Wie dan nog niet
aan de beurt is geweest, kan
vanaf half acht 's morgens
weer terecht. Of dat voor van
daag ook geldt, is nog maar de
vraag. Straks is de hele meute
de blaren allang vergeten, en
heeft het wat onvast lopen een
heel andere oorzaak.
Rond twaalf uur vandaag wor
den we in Huisduinen ver
wacht. En aangezien het tij
dens de ontvangst daar ook al
bier schijnt te regenen, komt
deze hele Strandzesdaagse toch
in een bijzonder daglicht te
staan.
Als ik daartoe alsnog in staat
ben, leest u maandag over die
ontvangst.
(ADVERTENTIE)
Welk huis zou niet willen
kiezen uit prachtige stoffen,
bijpassend behang,
alle kleuren verf,
zonwering op maat, modern
tapijt en leuke accessoires.
DE KEMPENAERSTRAAT 59
OEGSTGEEST
TEL. 071-173705
DEC0RETTE. DAAR WORDT EEN HUIS VROLIJK VAN
