ard ja, maar verdedigbaar?
et hele jaar door kerstverlichting
OPINIE
Ontbindende samenleving en bestuurlijke chaos
I:
iQowm/nt
ZATERDAG 20 JULI 1991
'THOUT
oe maar met een
blik in de ogen
sen Wim Kok af ge-
zaterdagnacht voor
Gezeten naast zijn
uud Lubbers ver-
de leider van de
ran de Arbeid dat
géén morele pro
had met de wijzi-
van de Wet op de
[ongeschiktheid
het kabinet zo-
d besloten: „Het is
ard maar sociaal
igbaar pakket".
en later bleek de vice-
ineens veel minder
ikerd. In een inter-
tde Volkskrant zei hij
degelijk moeilijk te
„vooral met de men-
wao die geen enkele
kunnen". Kok doelde
anstaande) uitkerings-
;den van wie voor-
is dat ze nooit meer
slag zullen kunnen,
met multiple sclero-
;n die van de steiger
illen en nu met een
in een rolstoel
daar niet meer uitko-
37.80
44.50| PvdA-leider betreft
:ze mensen, ook als ze
712oïn dan vijftig jaar, hun
78.00b houden. Wonderlijk,
66.5we inzicht van Kok. In
22.00hinetsbesluit worden
co'™ géén uitzonderingen
Wie de pech heeft 49
te zijn en medisch te
afgekeurd, komt
52.70k beginsel nog maar
in de wao. Daarna
a°f ziJ terug °peen
5980[kerinkje dat bijna net
95.50|s als de bijstand. De
1^.00[ het gebrek waaraan
g®-^id lijdt, vage rugklach-
B^nker, doet in de op-
26i4o' het kabinet niet ter-
15.00;
hard maar wel lo-
i^'Jidpunt. Want volgens
92.0olische deskundigen is
75.0oj mogelijk tevoren in
^•Ê^tekst onderscheid te
71.60,
3.7 s;
[O8.oq
I9.20jin een wet zetten dat
'OO.OOmet kanker automa-
51 OOjr honderd procent af-
13 2o|zal worden. Van be-
52jbrmen van deze ziekte
2415® tegenwoordig gene-
24.0Ïbepaalde vormen van
®]-®4ijn niet.
er dan toch gebeurd
Kok tussen de pers-
de van zaterdagnacht
iterview van dinsdag?
(A-voorman was zo
jk dat zelf uit te leg-
ik het goed begrijp
telefoon niet stil ge-
de vakbeweging, bij
l^gHidicapten-organisaties
en evenmin bij de fractie (van
de PvdA). Het psychologisch
effect van zo'n forse maat
schappelijke reactie moet je
niet onderschatten".
Deze laatste uitspraak deed
Kok niet om ons een kijkje in
zijn ziel te gunnen. De vice-
premier wilde slechts aange
ven wat zijn partijgenoot Thijs
Wöltgens had bezield om bin
nen één etmaal als een blad
aan de boom om te draaien.
Nadat de PvdA-fractieleider 's
zondags had verklaard op
hoofdlijnen in te stemmen met
het wao-plan van het kabinet,
schoot hij 's maandags een
groot gat in datzelfde plan.
Alle 860.000 mensen die nu al
in de wao zitten, dienen met
rust gelaten te worden; de
nieuwe wet moet alleen gelden
voor nieuwe gevallen.
Het zal een ieder duidelijk zijn
dat de PvdA-top zich een rotje
is geschrokken. De inschatting
van Kok en Wöltgens dat half
Nederland nu aan de Costa
Brava zou liggen en dus nau
welijks in de gaten zou hebben
wat de regering nu weer had
uitgebroed, bleek een misvat
ting. Het waren niet alleen de
Johan Stekelenburgs en Her
man Hofstedes die protest aan
tekenden. Ook talloze 'gewo
ne' Nederlanders lieten zich
horen. Zij zorgden ervoor dat
de PvdA, zowel het partijbu
reau in Amsterdam als het se
cretariaat van de kamerfractie
in Den Haag, 'platgebeld'
werd. Bibberend kwam de
PvdA-top zo tot de conclusie
dat Nederland deze handelwij
ze van de politiek niet pikte.
Er moesten dus gebaren ge
maakt worden om de volks
woede enigszins te bezweren.
Monsterverbond
Wat betekenen die gebaren
van Kok en Wöltgens nu voor
de overlevingskansen van het
wao-plan van het kabinet? Dat
is moeilijk te zeggen, ook al te
kent zich inmiddels een meer
derheid af voor het idee van
Wöltgens om de huidige
wao'ers te sparen: ook VVD en
D66 voelen daar veel voor. De
bedoelingen van de VVD laten
zich makkelijk raden. De libe
ralen ruiken een kans het ka
binet ten val te brengen.
Maar hoeveel sympathie Wim
Kok ook voor Wöltgens' heeft,
hij eist wel dat de PvdA-frac
tieleider aangeeft hoe het door
hem geschoten gat kan wor
den opgevuld. „We moeten
niet terug naar een boterzacht
pakket". Vandaar waarschijn
lijk dat de minister meteen
een tegenbod deed (sparen van
alleen de zogeheten kansloze
wao'ers), in de gedachte dat
het uiteindelijk allemaal niet
tè veel geld mag kosten.
Het wonderlijke aan de hou
ding van Kok is dat de schat
kist geen belang heeft bij het
al dan niet doorgaan van de
voorgenomen bezuinigingen
op de wao. Het betreft hier im
mers een verzekering die vol
ledig wordt betaald door de
werknemers. Rijk noch werk
gevers leggen er een stuiver
bij. Een bezuiniging op de
wao-uitkeringen is dus alleen
maar een bezuiniging voor de
Minister Kok verklaarde deze week moeite te hebben met de in
grepen in de wao vooral voor mensen met multiple sclerose en
mensen die met een gebroken rug in een rolstoel zitten en daar
niet meer uitkomen. FOTO: SP
werkenden, die op den duur
minder wao-premie hoeven af
te dragen. Waarom dan toch
die bezetenheid van Kok om
het aantal arbeidsongeschikten
te verminderen? Omdat an
ders de wao-premie omhoog
moet, antwoordt de minister.
Nou èn? Daar heeft de schat
kist toch geen pijn van? Dat is
een misvatting, vindt Kok.
„Stijgende premies leiden tot
dalende koopkracht. Dat sa
men leidt tot pogingen om
geld terug te vragen. Afwente
len heet dat. Er ontstaat een
haasje-over van kosten, lonen
en prijzen". Als de regering
niet ingrijpt, concludeert Kok,
raakt Nederland economisch
uit de pas met de andere lan
den in Europa, zeker nu de
grenzen vervagen.
Wreedheid
Dat klinkt prachtig, zeker in
deze zakelijke tijden, maar
niet iedereen is ervan onder
de indruk. Met name de vak
beweging herinnert zich maar
al te goed hoe dezelfde Wim
Kok een kleine tien jaar gele
den als FNV-voorzitter het ka-
binet-Lubbers I aanbood de
werknemerspremies fors te
verhogen. De bedoeling daar
van was het kabinet' te weer
houden van het plan de sociale
uitkeringen met tien procent
te verlagen. Ook weten met
name de FNV-bonden nog
heel goed hoe hun aanvoerder
Kok zich destijds, nadat het
kabinet zijn aanbod had afge
slagen, met een van emotie
verstikte stem beklaagde over
zoveel wreedheid van de
CDA- en VVD-ministers.
Wie moeten ze dan geloven?
De Kok-van-toen of de Kok-
van-nu? Zijn opvolger Johan
Stekelenburg hoeft daar niet
lang over te denken. De eerst
genoemde Kok natuurlijk.
'Stekel', zoals hij zich door in
timi laat noemen, is ervan
overtuigd dat de PvdA-leider
onder het juk van het CDA is
doorgegaan. Kok zou niet echt
de wao hebben willen aantas
ten, het zou hem door de strot
zijn geduwd door het duo Lub
bers Brinkman. De hard
nekkige ontkenningen van de
minister zelf worden door de
huidige FN V-leider wegge
wuifd. „Onzin", zegt Stekelen
burg, „de PvdA was gewoon
bang voor een kabinetscrisis".
Het voordeel van deze opstel
ling is voor de FNV dat zij
zich in de aangekondigde 'hete
herfst' niet alleen tegen de
stamverwante PvdA hoeft te
keren. Zij kan nu ook het
CDA een veeg uit de pan ge
ven. Daarom vindt Stekelen
burg het zelfs geoorloofd
straks zonodig politieke sta
kingen uit te roepen. Tegen
die achtergrond lijkt het veilig
te voorspellen dat de Tweede
Kamer straks de hardste kan
ten van kabinetsvoorstel zal
wegvijlen.
(Rik in 't Hout is chef van de
parlementaire redactie van
deze krant).
De Tweede Kamer is op reces.
Onvoorziene omstandigheden
voorbehouden worden de le
den pas op dinsdag 27 augustus
weer terug verwacht in de
groene bankjes op het Binnen
hof. Het betekent overigens
niet, dat de kamerleden al di^-i^
weken uitsluitend luieren en
dicht bij huis of ver af in al of
niet zonnige vakantieoorden te
vinden zullen zijn.
Ik neem aan, dat alle kamerle
den er enkele weken tussenuit
gaan om echt afstand te ne
men van het jachtige Haagse
bestaan en even geen belang
stelling hebben voor dikke no
ta's en wetsvoorstellen. Daar
naast zullen kamerleden ech
ter zonder twijfel een groot
deel van het reces gebruiken
om zich voor te bereiden op
het nieuwe vergaderseizoen of
aktiviteiten ontplooien, waar
aan ze tijdens de vergaderwe-
ken niet toekomen.
De periode van rust biedt de
kamerleden volop genegen
heid zich eens nader te bezin
nen op het werk, waarmee ze
dagelijks bezig zijn. Het bestu
ren van ons land en daarmee
ook de controle van het parle
ment op dat bestuur is tegen
woordig een verre van een
voudige taak. Onze samenle
ving zit ingewikkelder in el
kaar dan ooit tevoren. Daar
naast moeten we met elkaar
vaststellen, dat ondanks aller
lei hoopvolle ontwikkelingen
denk aan de fundamentele
wijzigingen die zich op zowel
politiek als militair gebied
hebben voorgedaan in Mid
den- en Oost-Europa lijken
de problemen zich nationaal
en internationaal opeen te sta
pelen en steeds complexer te
worden.
Wetten en regels
Een van de belangrijkste
vraagstukken waarmee we in
ons land te maken hebben, is
de afnemende bereidheid zich
te houden aan wetten en re
gels die de overheid met goed
keuring van de volksvertegen
woordiging heeft uitgevaar
digd. De toenemende crimina
liteit, het hoger oplopende
fraudeprobleem in de belas
tingbetaling en sociale zeker
heid, dan wel de subsidie-aan
vragen, de milieudelicten, het
overtreden van de maximum
snelheid op de autowegen, het
bewust negeren van de
vangstbepalingen in de visse
rijwereld en nog tal van ande
re feiten geven daarvan blijk.
En het heeft er ondanks vele
mooie woorden in de Tweede
Kamer en allerhande maatre
gelen van bewindslieden veel
van weg, dat we eerder verder
af raken van de beoogde orde
ning in onze samenleving, dan
dat die meer binnen bereik
komt.
Het zou goed zijn als zowel be
stuurders als volksvertegen
woordigers in een tijd van rust
en bezinning zich eens afvroe
gen of er mogelijk structurele
oorzaken aan de algehele ma
laise ten grondslag liggen en of
de politiek die ontwikkeling
ook kan beïnvloeden dan wel
sturen. Naar mijn wijze van
zien zijn er zeker enkele facto
ren aan te wijzen die de ver
dergaande ontwrichting van
onze samenleving veroorza
ken. In de eerste plaats is daar
het feit, dat een groot deel van
ons volk niet meer wordt ge
confronteerd met de Bijbelse
opdracht dat we de overheid
moeten gehoorzamen en ge
houden zijn ons te houden aan
voorschriften en wetten, die
de overheid als dienares van
God met gezag bekleed, heeft
uitgevaardigd. We beleven een'
tijd, waarin het eerder ge
meengoed is om zoveel moge
lijk wetten en regels te ontdui
ken en te negeren, dan deze in
beginsel na te leven. Dat
maakt het besturen in vele ge
vallen er bepaald niet eenvou
dig op.
Individualisme
In de tweede plaats is er het
ook door de overheid bevor
derde individualisme. Ieder
voor zich en de overheid voor
ons allen, zou je kunnen zeg
gen. Daarbij neemt de anoni
miteit toe en sociale controle
af. Dit feit gekoppeld aan
enerzijds de fatale misvatting
dat de mens van nature van
goede wille is en het kwade
niet zoekt, en anderzijds de
ondermijning van heilzame in
stellingen als huwelijk en ge
zin, brengt de samenleving tot
ontbinding en bevordert be
stuurlijke chaos.
In de derde plaats wil ik wij
zen op de steeds ingewikkel
der wordende wet- en regelge
ving, waarbij er altijd wel
weer mazen in het net worden
gevonden om aan de dans van
strafvervolging te ontkomen.
Daarbij groeit er bij tijd en
wijle ook een kloof tussen de
wetgevende en de rechtspre
kende macht. Rechters komen
nogal eens tot de uitspraak dat
een bepaalde straf niet in ver
houding staat tot de gepleegde
overtreding, zodat de overtre
der er met een veel mildere
straf afkomt. Er zou natuurlijk
meer te noemen zijn, maar het
zou goed zijn als er over een
bredere linie dan die van de
kamerleden alléén een bezin
ning kwam op de dieper lig
gende oorzaken van de ont
wikkelingen die onze maat
schappij aan het eind van de
twintigste eeuw kenmerken.
Als we met elkaar het welzijn
van de Nederlandse samenle
ving echt willen dienen, zal er
voor alles iets in structurele
zin moeten veranderen. Er zal
het is echt niet anders
weer meer naar Bijbelse nor
men moeten worden geleefd
en bestuurd. Dan is er weer
perspectief.
(Meindert Leerling is lid van
de Tweede Kamer voor de
RPF).
ÜN MEIR
de Beneluxraad be-
[n grootschalig experi-
te zetten met motor-
'erlichting overdag,
is na te gaan of 'dag-
ig' een gunstige in-
ft op de verkeersvei-
>e proef gebeurt onder
';eurend oog van de
:r zelfs geld in stopt,
it evenwel de twijfel
Zowel in Nederland
Igië plaatsen verkeers-
;en grote vraagtekens
ithousiast rapport van
Nu is die Stichting
iappelijk onderzoek
(veiligheid een bijzon-
ledwaardige dame, die
lak van de verkeers-
al jaren aan de weg
timmert, maar dat maakt haar
nog niet onfeilbaar.
Omdat ze zich vooral baseert
op buitenlandsë experimenten
is haar studie grotendeels on
derbouwd door cijfermateriaal
uit Zweden. Nog afgezien van
het feit dat dit land klimatolo
gisch nogal verschilt van het
onze, wordt gemakkelijkheids-
halve ook voorbijgegaan aan
het feit dat in de referentiepe
riode ook 's nachts het aantal
ongevallen aanwijsbaar is te
ruggelopen. Dat zou er noch
tans kunnen op wijzen dat
overdag andere elementen heb
ben meegespeeld.
Tweede belangrijk bezwaar is
de twijfel of er voldoende ver
gelijkingsmateriaal voorhanden
is. Óm een dergelijk grootscha
lig experiment op ernstige ma
nier te kunnen voeren, zouden
voorafgaandelijk al enkele ja
ren statistieken moeten zijn
aangelegd, die niet alleen reke
ning houden met de ongevallen
zelf maar ook met de weersom
standigheden. Anders zal er al
tijd twijfel blijven over de mo
gelijkheid dat toch weer andere
factoren hebben meegespeeld.
Als trouwens de zichtbaarheid
van de voertuigen het sleutel
woord is, kan kleuronderzoek
veel vragen beantwoorden. Een
dergelijke studie, die in de ja
ren zestig werd uitgevoerd
toonde aan dat lichtkleurige
auto's maar in half zoveel on
gevallen betrokken waren. Als
dat nog altijd zo is - en waarom
zou dat ondertussen veranderd
zijn? - dan kunnen toch bepaal
de kleuren worden uitgesloten.
Toegegeven, het zou jaren du
ren voor de veroordeelde tin
ten uit het straatbeeld verdwe
nen zijn, maar ook met andere
maatregelen werd voor de ge
leidelijkheid gekozen.
Ander serieus bezwaar tegen
het experiment is dat bromfiet
sen en motoren hun opvallend
heid kwijt zijn. Als je nu over
dag op de weg een licht ziet,
dan is dat een motorrijder of
een bromfietser. Straks, weet je
dat niet meer. Auto's hebben
toch twee lichten hoor ik u zeg
gen? Auto's zouden twee lich
ten moeten hebben bedoelt u.
Hoe vaak zie je personenwa
gens rijden met maar n oog?
Als ze constant met licht
moeten rijden, zullen de lam
pen sneller verslijten en zullen
er nog mr eenogen komen. Ook
's nachts trouwens.
En ten slotte. Als ons land dan
toch zo hoog oploopt met de
SWOV, die te pas en te onpas
geciteerd wordt, waarom dan
niet financieel ondersteunen?
Het onderzoek zou dan tot ons
land kunnen uitgebreid wor
den, waardoor met de verschil
len in het verkeersbeeld in de
beide landen rekening zou
kunnen gehouden worden.
De Benelux heeft ruim de tijd
de kerstverlichting op onze we
gen nog even uit te stellen en
het zou goed zijn mocht ze dat
inderdaad doen. Eerst statis
tisch materiaal verzamelen en
mee toekijken naar de resulta
ten in Denemarken. En vooral
eerst in de landen waar de ver
plichting al geldt nagaan of de
verhoogde veiligheid een blij
vertje is.
(Rita van Meir is redactrice
van de Gazet van Antwerpen,
een krant waarmee we nauw
sam en werken
Het is beter te wachten met een proef om auto's overdag met licht aan te laten rijden totdat er
voldoende gegevens zijn over aanleiding voor ongelukken nu. FOTO: SP
:VEN VAN LEZERS
Brieven graag kort en duidelijk geschreven
De'redactie behoudt zich het recht voor ingezonden stukken in te korten.
nkelang al worden aller-
e kip en mogelijke maat-
£LMn de media geventi-
ree ferent wao'ers. Uitein-
en. brden vlak voor het
fis van de Tweede
oofonder hoge druk be-
der genomen, met welks
/"l,2hties de betreffende
leva de tijd die velen als
5 4fe" zien, mogen door-
ïst Begin veertig en na
irscmderzoeken, gesprek-
4,64ergelijke uiteinde-
's otiig in de wao terecht
kenij Eerst moet je de tij-
loopjonzekerheid en grote
vanbrkomen als je ziekte
elijkj wordt en definitieve
sluianneemt. Een aange-
wer h leren leiden en we
de b nooit meer als van-
lemi worden. Wat je dat
wi moeilijk te beschrij-
jaarvolgens accepteren,
iat dl geliefde werk moet
Dmzen en daarmee het
miljivan de vele normaal
leinontakten, die inherent
n a het werkveld. Dan
jen derde van je oor-
flke netto-inkomsten
l, omdat je in de wao
ömt. Leren leven met
Her geld, terwijl als je
Een van de laatste gelegene-
heidsviltjes van Heineken werd
dit jaar uitgegeven ter gelegen
heid van het 125-jarig bestaan
van de badplaats Noordwijk.
ILLUSTRATIE: PR
altijd thuis bent alles wat je
wilt doen juist vaak extra kost.
En dan is er nog het ergste:
dat niemand ziet hoe je zelf
maanden-, jarenlang rondloopt
met een schuldgevoel, met de
schaamte, dat je geld krijgt,
terwijl je er geen arbeidspres
tatie voor levert. Je wordt on-
tewild in een afhankelijk-
eidssituatie geplaatst, in soci
aal- en ook nog eens in finan
cieel opzicht. Vervolgens hoor
de nieuwste plannen: als je on
der de vijftig bent, mag je
straks blij zijn met een inko
men op bijstandsniveau. Als
dit werkelijk doorgaat, wat be
tekent het dan voor mijn wo
nen en leven? Het laat me niet
meer los....
Bedankt, regering, bedankt
voor deze bijdrage aan mijn
vakantievreugde. Een echte
vakantiestemming: angst, be
zorgd, onder grote spanning
van hoe het allemaal verder
Praat eerst eens met mensen,
die in de wao terecht zijn ge
komen, zonder allerlei algeme
ne uitspraken te lanceren
waarvan u de draagwijdte
blijkbaar voor de betrokkenen
absoluut niet op werkelijke
waarde kunt schatten!
P. Nadorp,
DEN HAAG.
Regering
Als oud KVP'er (ik ben 76
jaar) valt deze regering mij
bitter tegen. De steeds stijgen
de huren, waterlasten, luister
en kijkgelden. Al ons vakan
tiegeld gaat daaraan op, dus
vakantie is er al niet bij voor
ons. En wat te denken van het
benzine-kwartje, al hebben wij
geen auto toch betaal je als
consument. De bakker vraagt
8 cent meer voor een brood
om de kosten van het benzine
kwartje er uit te halen en de
reparatiebedrijven worden rijk
van de voorrijkosten die zij in
rekening brengen. Dus wie be
taald? Jan Zak. Sorry hoor,
maar alleen zij die zwart geld
verdienen kunnen nog het
hoofd boven water houden! En
ik geef toe: ze moeten wel!
Voor mensen met aow en een
heel klein pensioentje wordt
het steeds nijpender.
Zouden de bewindslieden ons
weer in de armen van Kerk
en Diakonie willen drijven?
Waar is hun sociaal gevoel?
Wat de „rooie rakkers" en de
bonden voor ons hebben be
reikt wordt door deze maat
schappij weer dubbel afgeno
men. De Tweede Kamer geeft
daarbij wel een heel slecht
voorbeeld. Zomaar 5000 gul
den erbij voor zichzelf.
G. Dobbe,
ROELOFARENDSAVEEN.
Vrouwen en werk
Afschaffing van kostwinner
stoeslagen, individualisering
van minimumloon en andere
voorstellen die gericht zijn op
vergroting van deelname aan
het arbeidsproces door vrou
wen. Hopelijk wordt niet uit
het oog verloren, dat lang niet
alle dames zitten te popelen
om hun deelname aan het ar
beidsproces ook buitenshuis te
leveren. Weliswaar is econo
mische zelfstandigheid een po
sitief doel waarnaar zij wel ge
acht kunnen worden te stre
ven, maar het is een erg hoge
prijs die hiervoor betaald moet
worden, als zij daardoor te
weinig aandacht kunnen
schenken aan de typisch vrou
welijke functies. Naar alle
waarschijnlijkheid zou het de
maatschappij daarom ten goe
de komen, indien deze onaf
hankelijkheid op een andere
manier gegarandeerd zou wor
den. Afschaffing van de zoge
naamde arbeidsplicht voor alle
dames, zodat zij te allen tijde
van een minimum-inkomen
verzekerd zijn en minder ge
dwongen tot tegen-natuurlijke
bezigheden. Kunnen meteen
alle werkloze kerels weer aan
de slag?!
Mr. N. Pleumekers,
DEN HAAG.
Zusters
Wat jammer nou dat Leo Hen-
ny het blijkens zijn column in
de krant van 12 juli het op die
Duitse school in de Kootwijk
straat zo slecht getroffen heeft.
Bij de welpen ging het later
ook niet zo best. Maar ja, wan
neer je als zuster, zo'n stuk of
dertig driejarige kinderen te
verzorgen krijgt en daar zijn
dan ook nog van die kleine
ondernemertjes bij, kan ik mii
de positie van de zuster wel
begrijpen, al valt het niet goed
te praten. Overigens vraag ik
mij af, of het geheugen van
een driejarige wel helemaal
betrouwbaar is. Want deze
zusters waren gekleed in een
crème wit habijt, met witte
short, alleen het sluiertje over
de witte kap en de schoenen
waren zwart. In 1957 was ook
mijn driejarig zoontje, en later
ook nog meer van mijn kinde
ren op dit schooltje en zij zijn
daar goed opgevangen. Je
kunt toch, op het gedrag van
een, misschien wat overver
moeide zuster niet de hele
groep veroordelen, die al sinds
de begin dertiger jaren heel
goed werk hebben gedaan.
C.E. Huffener-Guit,
DEN HAAG.
God
Een „man Gods" draagt de
liefde tot God en Gods kinde
ren mee in zijn hart. „De man
Kerks" draagt het kerkelijk
rechtboek met de „clubregels"
die zijn voorgangers onder el
kaar hebben bekokstoofd en
opgesteld na Jezus hemelvaart.
Toen Hij er dus niet meer bij
kon zijn. Een man en een
vrouw Gods zeggen in de loop
van elke dag nog wel eens iets
anders, iets aardigers, tegen
God dan een versleten en af
geraffeld Onze Vader. Een
man „Kerks" houdt zich al
leen aan kerkelijk goedge
keurde gebeden. Als je tot God
bidt en er ook nog een beetje
vriendelijk bij lacht, dan zal
het God „een makke" zijn of je
gebed kerkelijk is goedge
keurd of niet. De duivel heeft
een hekel aan „bidders", want
hij hoort liever vloeken en
vuile praat. Kerkfanaten die
de kerkelijke hiërarchie meer
beminnen dan God en het
Godsvolk zijn dus bondgeno
ten van de duivel als zij trach
ten te verhinderen dat mensen
hun hart op hun eigen wijze
willen verheffen tot God, die
zij (de kerkfanaten) op een zij
spoortje hebben gerangeerd en
hebben verruild voor „hoger
en lager gewijdde" prelaten
met hun „clubregels" en die
ons het zicht benemen op de
wederzijdse liefde tussen God
en ons, het Godsvolk.
Zeg toch minstens een keer
per dag iets aardigs tegen God
en lach er dan een beetje bij,
en l?at de kerk in het midden
want het onkruid moet tussen
de tarwe blijven staan tot de
maaiers komen om het te ver
branden. Zo heeft Jezus het
ons gezegd.
D. v. Vessem,
DEN HAAG.
Bierviltje
Naar aanleiding van het arti
kel in de krant van woensdag
10 juli jl over het „nieuwe
bierviltje van Heineken het
volgende: volgens mij wordt
het nieuwe viltje al sinds half
mei uitgebracht. Het nieuws
over het nieuwe viltje stond
dan ook al in „Het Bierblad"
van mei 1991.
In het artikel van 10 juli jl.
stond tevens dat er tegenwoor
dig een mogelijkheid is om een
kant van het viltje te bedruk
ken met een print van een
evenement. Hieruit lijkt net
alsof dit bij het oude rode Hei
neken viltje niet gebeurde. Dit
gebeurde bij het oude viltje
wel degelijk. Als verzamelaar
kan ik desgewenst een over
zicht geven van deze bijzonde
re viltjes. Hierbij sluit ik een
rood viltje in met een print
van een bijzondere gebeurte
nis, een van de van de laatste
rode gelegenheidsviltjes.
A.A.J. Knegt
SA3SENHEIM.
