'Liverpool Oratorium' is geen 'Yesterday'
Geen festivalmaar een fenomeen
CcidacSotwcwit
KLASSIEKE EERSTELING PAUL MACCARTNEY ONDER DE MAAT
Joop van den Ende wil
Circustheater kopen
PARKPOP 91:
Organisatie Haagse Zomer
is meer dan tevreden
I
Reinbert v
de Leeu\v
gelooft inp
Messiaen z
KUNST/RTY
MAANDAG 1 JULI 1991 PAGINA
Hoewel van Olivier Messi;^
wordt beweerd dat hij de m<\j
overschatte componist van d
eeuw is, slaat er bij velen ti
een vonkje over als er muzH
van hem wordt uitgevoerd.
gelopen zaterdagmiddag wi
de serie Vara-Matinee-conc
ten rond deze inmiddels 82
rige Franse toondichter in
coproduktie met het Holli
Festival besloten in de bom\
Liverpool Oratorium van Paul
McCartney en Carl Davis. Uitge
voerd door: Royal Liverpool Philhar
monic Orchestra o.l.v. Carl Davis.
Solisten: Dame Kiri Te Kanawa
(sopraan), Sally Burgess (mezzo
sopraan), Jerry Hadley (tenor) en
Willard White (bas). Liverpool Ca
thedral, Liverpool. Vrijdag en Zater
dag. Herhaling: 7 juli, Londen.
I door
HANS PIËT
LIVERPOOL Met eni
ge weemoed in zijn stem
laat Paul McCartney het
verleden herleven als hij
tijdens een korte persbij-
v eenkomst in de Philhar-
monic Hall aan de Liver-
poolse Hope Street ver
haalt over zijn dagen als
schooljongetje. Het was in
dezelfde concerthal waar
hij en andere leerlingen
van de Liverpool Institute
voor een zaal met ouders
voordrachten hielden. Hij
zag daar zelfs aan het eind
van een schooljaar zijn ij
ver omgezet in glimmen
de prijzen, maar een echte
student bleek McCartney
niet te zijn.
Een paar uur later tijdens de
wereldpremière van 'Liver
pool oratorium', een klassiek
muziekstuk dat de ex-Beatle
samen met de Amerikaanse
componist en dirigent Carl Da-
vis maakte, beschrijft Paul zijn
schoolperiode en mag tenor
Jerry Hadley de hoofdrol
Shanty zingen: „Deze school is
alleen goed voor mensen die
hun levenslessen uit boeken
willen halen".
Voor Paul McCartney moet de
première van zijn eerste po
ging tot het schrijven van een
klassiek werkstuk voor orkest,
koor en solisten gepaard zijn
gegaan met heel veel herinne
ringen. Het kan ook geen toe
val zijn geweest dat de schitte
rende gotiek van de pas geres
taureerde Liverpoolse kathe
draal als decor werd gekozen
voor de eerste twee uitvoerin
gen. Paul herinnert zich maar
al te goed hoe hij en zijn
schoolvriendjes spijbelden en
het kerkhof van de kathedraal
gebruikten om bruin te bak
ken of liggend op een graf
steen wat weg te dommelen.
„Er was geen betere plek in
Liverpool dan de kathedraal",
aldus McCartney.
Ode
Paul en Carl Davis compo
neerden het achtdelige muzi
kale epos in opdracht van de
Royal Liverpool Philharmonic
Society, die dit jaar honderd
vijftig jaar bestaat. De negen
tig minuten durende ode aan
de stad Liverpool blijkt geen
hoogvlieger te zijn. Het zijn ei
genlijk alleen de eerste twee
(autobiografische) handelingen
die bewondering afdwingen.
Wie niet beter weet, zou zeg
gen dat de ex-Beatle daar een
stevige hand in heeft gehad en
de rest van het oratorium
heeft overgelaten aan Carl Da-
vis, die roem vergaarde met
muziek voor films als 'The
French Lieutenant's Woman'
en 'Scandal'. In die openings-
delen zijn geboorte als oor
logsbaby en zijn schooltijd
zijn echo's van The Beatles te
horen uit de periode die aan
de elpee 'Sgt Pepper's Lonely
Hearts Club Band' voorafging.
Zo worden 'Penny Lane',
waarin McCartney over zijn
geboortestad vertelt en de sui
kerzoete strijkers in 'Eleanor
Rigby' in de herinnering te
ruggeroepen. Daarna verwa
tert de muzikale passie tot een
poging klassiek te klinken.
Muzikaal maar ook tekstueel
gebeurt er te weinig om echt
de aandacht vast te houden.
Het verhaal, een liefdesdrama,
is flinterdun, hoewel McCart-
Paul MacCartney neemt na aflc
gent Carl Davis het applaus in
ney een aantal aardige tekst-
invallen heeft en het oratori
um in een modern jasje giet
door Mary Dee (een rol van
Dame Kiri Te Kanawa), de
vrouw van Shanty, een be
langrijke rol in het zakenleven
»op van de première van zijn 'Li\
ontvangst.
toe te bedelen. Behalve wat
verwijzingen naar zijn eigen
vrouw Linda, verwerkt hij op
emotionele wijze ook de te
vroege dood van zijn moeder
in het muziekstuk, al is het in
dit 'Liverpool oratorium' zijn
ooi Oratorium' samen met diri-
FOTO: AP
vader die overlijdt. Muzikaal is
er na de eerste twee delen
nauwelijks een spannend mo
ment te. ontdekken. De accen
ten die worden gelegd zijn ei
genlijk even dun als het ver
haal waardoor de dramatiek in
bijvoorbeeld het vijfde deel,
wanneer Shanty's vader sterft
en hij met allerlei vragen blijft
zitten, geen muzikale steun
krijgt en daardoor weer niet
contrasteert met de zesde han
deling 'De trouwerij'.
Minder greep
Het 'Liverpool oratorium' is
geen 'Yesterday'. Misschien
had McCartney toch beter de
door Carl Davis aanbevolen 'A
Young Person's Guide To The
Orchestra' van Benjamin Brit
ten kunnen lezen. Dan had
Davis waarschijnlijk minder
greep op de zaak gehad en
hadden de vaak veel te lang
uitgesponnen en trage aria's
en duetten hun juiste lengte
gekregen. Maar gelukkig zon
gen Jerry Hadley en Dame
Kiri Te Kanawa de hoofdrol
len. Zij fungeerden als redden
de engelen. Zo tilde de warme
sopraan van Dame Kiri, die
het een eer vond om met
McCartney te mogen samen
werken, het muziekstuk een
aantal keren boven de middel
maat uit.
De ex-Beatle heeft met het
'Liverpool oratorium' zijn stad
in het zonnetje willen zetten.
Het blijkt een wat bleke zon te
zijn. Maar ook Paul weet dat
oefening kunst baart, dat heeft
hij op zijn muzikale tocht van
de Cavern (waar The Beatles
werden geboren) naar de ka
thedraal wel geleerd. Tijdens
de persbijeenkomst 's middags
grapte hij nog over de keuze
van de naam van zijn hoofd
rolspeler. „Ik koos voor Shan
ty omdat het in de. klassieke
wereld heel gebruikelijk is dat
liefhebbers en zangers zich
een muziekstuk herinneren
aan de hand van de hoofdrol
speler. Als iemand zegt: ik
zing in 'Blue Hilda' dan weet
iedereen waarover het gaat.
Bovendien is Shanty een veel
gebruikte naam in Liverpool.
Zelfs een van de koorleden
heet zo".
Dat het McCartney's laatste
klassieke werkstuk zal zijn, is
niet waarschijnlijk. „Iedereen
denkt dat de musici uit die
wereld een beetje stoffig zijn.
Nou, laat ik je vertellen dat
het de meest levenslustige
mensen zijn die ik ken. Boven
dien was ik verbaasd toen ik
hoorde dat iemand zoals Kiri
Te Kanawa nog altijd lessen
neemt en studeert. Ik dacht
dat zij dat .niet meer nodig
had".
Kunstacademie
Zijn volgende project is overi
gens geen klassiek werkstuk,
maar het redden van zijn oude
school, het Liverpool Institute.
„Die school, in 1825 gebouwd,
staat nu leeg, maar verkeert
nog in redelijke staat. Ik wil
geld bijeen brengen om er een
kunstacademie van te maken.
Dat idee kreeg ik aangereikt
van een kleurling na de rellen
in Toxteth (een voorstad van
Liverpool). Hij zei: wat de stad
nodig heeft, is een kunstacade
mie om al het talent dat in
deze stad rondloopt onder te
brengen. Dat idee sprak mij
wel aan. Ik heb vanmorgen
met Michael Portillo, de mi
nister voor stedelijke ontwik
keling, rond gereden en het
idee besproken".
De bedoeling is om volgend
jaar een aantal oratorium-con
certen te geven in Amerika.
De uitvoeringen vrijdag en za
terdag in de kathedraal van
Liverpool werden niet alleen
door de BBC opgenomen voor
uitzending op 7 oktober in een
'Omnibus'-special, maar ook
vastgelegd voor een geluids
drager, die later dit jaar ver
schijnt. Daarom werd iedereen
voor aanvang van het concert
gevraagd zijn piepende horlo
ge of draagbare telefoon op te
bergen. Daarna kon de we
reldpremière, die onder ande
ren werd bijgewoond door Be
atles-producer George Martin,
van start.
Ie Grote Zaal van het Amsl 4"
damse Concertgebouw. Op
programma stond slechts
werk: 'La Transfiguration
Notre Seigneur Jésus-Chr
uit 1969 voor gemengd kc^
zeven instrumentale solisten I
groot orkest.
Messiaen heeft zich altijd la I
inspireren door het katholii
geloof, dat voor hem een wi
derschoon mysterie behelst
in al zijn muziek terugkeil
'La Transfiguration' is groti®-
deels gebaseerd op teksten
de liturgie van 6 augustus, LI
dag van het 'Feest van de (ve
daanteverandering van 0|ya
Heer Jezus Christus'. G<
mals onderwerp, en dat is
het ruim één uur en drie kwz0
tier durende magnum opus <he
duidelijk te voelen. De op ziier
zelf prachtige, kleurrijke kli^g
ken zijn zó verheven bovenvr
het aardse en zó (bijna overd^.
ven) serieus, dat ze van I
gouden presenteerblaadje 00
brokken lood op de luister|te]
vallen. Zeven kwartier onafibt
broken luisteren en concenlm(
ren doen dan een flink her
op het uithoudingsvermog. q
Maar deze compositie he^
veel eigenschappen die de sjno
van het beluisteren op veiïsp'
afstand houden. Messiaen viiba
in 'La Transfiguration' een d
gebalanceerde systhese tusJ n
techniek en muzikaliteit: £je
duidelijk aan de oppervlak^
verschijnende componeerpiL,0
cipes staan een emotionele ume
werking niet in de weg. nai
Dirigent Reinbert de Lee|rjn
liet in alle opzichten merl|0ri
dat hij in de muziek van Mmc
siaen gelooft en had een in tj^o,
vorm verkerend Radio Syrngg
nie Orkest tot zijn beschikkijgs
dat alleen tegen het einde s
ren van vermoeidheid vertoi
de. Messiaen, aanwezig
zaal, was na afloop tijdens
staande ovatie zichtbaar tevJ
den met de prestaties van
musici.
DEN HAAG Televisie-
en theaterproducent Joop
van den Ende wil het Cir
custheater in Schevenin-
gen kopen. Sinds enige
maanden worden daar
over onderhandelingen
gevoerd tussen Van den
Ende en de exploitanten.
Het personeel van het
Circustheater is vorige
week van de plannen op
de hoogte gesteld.
Het Circustheater wordt geëx
ploiteerd door Nationale Ne
derlanden Vastgoed en de ge
meente Den Haag. Het theater
heeft 1700 plaatsen en lijdt
jaarlijks een verlies van ruim
twee en een half miljoen gul
den. Van december tot halver
wege volgend jaar wordt het
theater door Van den Ende ge
huurd voor Les Miserables.
De producent kijkt al geruime
tijd uit naar een eigen theater
waar produkties maanden ach
tereen kunnen blijven draaien.
Eerder zat hij met de gemeen
te Den Haag om de tafel om
een musicaltheater aan het
Spui te realiseren. Dat zou
echter zijn afgeketst op te hoge
grondkosten. Ook in Amster
dam deed hij pogingen een ei
gen amusementstheater te
starten.
De plannen van Van den Ende
met het Circustheater liggen
geheel in de lijn van de wen
sen die de gemeente Den Haag
begin dit jaar in haar nota
Grote Zalen aan het theater
stelde. Van den Ende wil het
theater niet alleen overnemen,
maar tevens verbouwen en
uitbreiden met een theaterca
fé, kantoorruimte en foyer.
DICK VAN TEYLINGEN
DEN HAAG Ondanks een
kleine ton minder dan vorig
jaar en ondanks de vroege
herfst is de Haagse Zomer een
succes geworden. De buien
stuurden de activiteiten zelden
echt in de war en de mensen
bleven komen. Organisator
Hans Brouwer van Het Gebeu
ren is over de publieke be
langstelling niet zomaar tevre
den, die is hem „honderden
procenten meegevallen". Hij
schat dat tijdens de vijf festi-
valdagen tussen de 25.000 en
30.000 bezoekers naar het
Plein kwamen.
Vooral in het weekend was
het druk. In de Spiegeltent
werd gisteren het Paard-feest
je Girls wanna have fun van
een paar maanden geleden
herhaald.
Ook voor de Haagse Zomer
gold dat een grote waardering
van de gemeente samenging
met het sterk inkrimpen van
ie subsidie, van tweeënhalve
.:on naar 170.000 gulden. Het
gevolg was dat het allemaal
.vat kariger moest: het festival
duurde maar vijf dagen en
kon zich maar één grote eigen
produktie veroorloven. De
choreografie van Glenn van
der Hoff van Djazzex en Con-
ny Janssen voor mensen en
motoren, Hopper's Nightmare,
was overigens een succes.
Afgezien van het geld staat bo
venaan Brouwers verlanglijst
voor volgend jaar een andere
lokatie. „De tenten stonden nu
allemaal wel erg dicht op el
kaar. Dat geeft vaak een span
nende concurrentie, maar
soms is het net iets teveel.
Akoestische bandjes zouden
hier niet kunnen spelen. Ik
ben er dit jaar al erg mee bezig
geweest om de Haagse Zomer
naar het Voorhout te krijgen,
en volgend jaar zal dat wel
lukken".
Meer ruimte en dus wat meer
rustige hoekjes moeten er vol
gens Brouwer ook toe gaan lei
den dat de programmering en
dus het publiek van het festi
val gemengder wordt. Een
voortgezette samenwerking
met het Colored Festival kan
daaraan ook bijdragen. Hoe
meer invalshoeken hoe beter,
want „het gaat er toch om dat
het festival door de stad wordt
gedragen".
DEN HAAG 'Eerst
parkpop zien, dan pas op
vakantie'. Dit is nu al een
paar jaar de slogan van
veel Nederlanders, en ook
dit jaar hebben velen dit
in de praktijk gebracht.
Gisteren vond de elfde
editie van het Parkpop
Festival plaats in het
Haagse Zuiderpark. Het
bewolkte, gure weer kon
niet verhinderen dat er
zo'n 400.000 mensen neer
streken op de grasvlakten.
Net zo veel als vorig jaar,
toen alle records werden
gebroken en Parkpop zich
het grootste gratis festival
van Europa mocht noe
men. Er was ook nu weer
een interessant aanbod
van muziek en vermaak,
voor elk wat wils. „Eigen
lijk is het geen festival
meer, maar een feno
meen", zegt een organisa
tor.
De grasmat lag er op sommige
plaatsen nog wat drassig bij,
na de regenval van de afgelo
pen week. De opbouw van de
twee podia had nogal wat last
ondervonden van in de mod
der wegzakkende wagens. De
dienst Stadsbeheer had het
grondwater daarom al zo'n 30
centimeter lager laten pom
pen, zodat het veld gisteren
toch grotendeels begaanbaar
was. Kinderwagens die tóch
vast kwamen te zitten, werden
door behulpzame handen weer
op het droge getild. Want het
leuke van Parkpop is, dat het
in haar massaliteit toch altijd
de gemoedelijke sfeer van een
groot uitgevallen tuinfeest
heeft.
Gezinnen, verliefden, cow
boys, punkers, zestig-plussers
en neo-hippies kwamen al
ruim voor het aanvangstijdstip
het park binnen. Er waren
ook al bezoekers die de nacht
Zanger Peter te Bos van de Amsterdamse groep Claw Boys Claw
op het veld hadden doorge
bracht, slapend tegen een
boom. Ze moeten ruw uit hun
slaap gewekt zijn, toen de
Texaanse rockzangeres Pat
Mears de eerste gitaarakkoor
den de lucht in joeg. Ze zette
met haar begeleidingsgroep
een stevige openings-act neer.
De vooraf gemaakte vergelij
king met de overleden zange
res Janis Joplin kon ze echter
toch niet waarmaken.
Claw Boys Claw
„Als ik dadelijk bij het optre
den van Claw Boys Claw maar
niet naar de wc hoef", zei een
meisje, doelend op de enorme
wachttijden voor de mobiele
toilet-eenheden, de zogenaam
de 'dixi's'. Dat zou inderdaad
zonde geweest zijn want de
Amsterdamse gitaargroep
Claw Boys Claw speelde zo'n
intens concert dat je geen se
conde zou hebben willen mis
sen. Ze bewees een waardig
opvolger te zijn van de on
langs opgeheven 'Fatal Flo
wers'. Met haar gitaarrock
kreeg ze het publiek volledig
op de knieën. En bij het ge
voelige nummer 'Judy' werd
de massa doodstil. De zanger,
Peter te Bos, had kritiek op de
organisatie vanwege de af
stand, die het drie meter hoge
podium schiep tussen hem en
zijn fans. Hij stelde het publiek
voor om over de dranghekken
te klimmen. Hierdoor ontston
den hectische situaties vlak
voor het podium. Enkele fans
sprongen als een projectiel
over de hekken, waar ze door
de veiligheidsmensen meteen
werden afgevoerd.
Gung Ho, de andere Neder
landse groep op Parkpop, oog
stte veel waardering toen gita
rist Nard Berings tijdens zijn
gitaarsolo van het podium ren
de en minutenlang in het pu
bliek verdween om tot slot,
spelend op de nek van de zan
ger, weer op te duiken op het
podium.
De zon brak even door bij
Dread Zeppelin. Deze Ameri
kaanse groep kreeg de lachers
FOTO: SACHA PIETERSE
op haar hand met een visuele
en muzikale mengeling van
Elvis Presley en Led Zeppelin.
De gitarist liep in tijgerslip, de
zanger in een Elvis-tenue, en
de 'verzorger' van Elvis deed
niets anders dan hem hand
doeken aanreiken, om het be-
zweette gezicht te deppen.
Hun totaal eigen interpretatie
van een klassiek nummer als
'stairway, to heaven' bracht
menigeen toch even aan het
fronsen. „Die gasten zijn volle
dig knots", aldus een nog nala
chend meisie na afloop.
Over het algemeen was Park
pop '91 van een hoog muzikaal
niveau. Gitaar-acts als John
Mayall the Bluesbreakers,
Nils Lofgren en Claw Boys
•Jle
fis
Claw gingen er in als koek^
Schotse formatie The Silenihe
viel echter wat tegen. Roahe
ford, de Britse zesmansfor
tie, zette een overtuigend (ve
eert neer, zonder al te
franje. De groep Kaoma,
kend van haar wereldberoiP"
de Lambada-dans, had b(
tot haar recht gekomen
zonnig weer. Tot overn
van ramp verstuikte de K
ma-zangeres bij het begin
het optreden haar enkel
ernstig, dat ze na afloop n
het ziekenhuis moest wor
gebracht.
Parkpopmarkt hü
Na elk optreden bewoog
een bonte stoet mensen
het ene podium naar het an
re, om de volgende favor
groep te zien. Of om zich te
te trekken op de weide,
van de torenhoge luidsprek
Op strategische plaatsen st
den daar tentjes, waar gekc.
te penningen ingewisseld k J"a
den worden tegen hamburj^at
en friet. p1"1
Op de jaarlijkse ParkpopmaKo
was het weer een enoi^aJ
drukte bij de ruim hond5C'
kraampjes. Het aanbod >e
stond onder andere uit
shirts, riemen, badpakl
obscuur platenmateriaal
sieraden. Het grote assoDl
ment aan zonnebrillen bf?
liggen
Een speciale attractie, die
mensen verbaasd stil liet st
was de 'moeilijk berijdb
fiets'. Met slechts vijf mi
fietsen kon 25 gulden gew jjr
nen worden. Maar o wee, ian
fiets had een speciaal gemler
teerd stuur, waardoor pi £n
tisch niemand overeind
„Wat een rotfiets", mei
een Hagenaar. „Mag het
met mijn eigen fiets?".
De skateboardbaan, die in
weide was opgesteld trok
publiek, net als de motoren an
in de loop van de middag i ,er
jestueus het terrein op
men rijden.
De bierverkoop bleef giste
door het matige weer wat
ter. Toch moest de GG en
enkele mensen afvoeren,
het koele vocht overmatig
zich hadden genomen.
Braks: TROS en Veronica
moeten duidelijkheid geven
HILVERSUM De KRO wil snel duidelijkheid over de vraag
of de Tros en Veronica uit het publieke bestel stappen. KRO-
voorzitter Braks zei zaterdag tijdens een vergadering van de le
denraad van de KRO dat met onduidelijke partners geen toe
komst voor de publieke omroep is op te bouwen. „Dus öf eruit óf
structureel erin, gegarandeerd voor een reeks van jaren", aldus
Braks Vetrek van beide omroepen betekent weliswaar minder
inkomsten via de STER, aldus Braks, „maar de vraag is of het
publieke bestel wel zó door de commercie beheerst mag worden
dat het er bij zijn programmering de oren naar moet laten han
gen". Zo'n houding is volgens hem een bedreiging van de onaf
hankelijkheid. Hij pleitte voor een verhoging van de omroepbij
drage, waarbij hij de steun kreeg van de ledenraad. Braks zei
twijfels te hebben over de liefdesverklaring aan het publieke be
stel van minister D'Ancona van WVC. Haar plan voor een eigen
bijdrage van de omroep van 25 gulden per lid komt volgens de
KRO-voorzitter neer op een „fatale omhelzing".
Programmamakers op de bres voor radiodocumentaire
HILVERSUM Ruim 50 pro
grammamakers bij de Neder
landse omroepen hebben za
terdag hun steun toegezegd
aan een actiegroep die zich.
sterk gaat maken voor behoud
van de radiodocumentaire. Dat
gebeurde tijdens de Dag van
de Radiodocumentaire, die in
Hilversum werd gehouden in
het kader van het 60-jarig be
staan van de educatieve om
roep RVU.
Tijdens de dag wees topambte
naar H. Kramer van WVC er
op dat een hoogwaardige tv- of
radiodocumentaire onder het
begrip culturele omroeppro-
duktie valt. Het zogeheten Sti
muleringsfonds, dat 28 miljoen
gulden beschikbaar heeft,
biedt mogelijkheden om deze
programma's te financieren.
Maar volgens Kramer hebben
documentairemakers het afge
lopen jaar daar slechts mond
jesmaat gebruik van gemaakt.
Het PvdA-Kamerlid Van
Nieuwenhoven zei dat serieus
gekeken moet worden naar de
oprichting van een apart fonds
voor radiodocumentaires, ver
gelijkbaar met het Stimule
ringsfonds. Ook opperde zij de
mogelijkheid voor radiodocu
mentaires hogere uurbedragen
ter beschikking te stellen dan
voor andere radioprogram-
Volgens het Kamerlid moet
behoud van goede radiopro
gramma's in Nederland voorop
staan. Als daarvoor de Media
wet moet worden gewijzigd,
dan is dat volgens haar geen
probleem. Van Nieuwenhoven
zei het te betreuren dat er
geen goede samenwerking mo
gelijk is gebleken tussen natio
nale en regionale omroepen.
Ook directeur Willem van
Beusekom van NOS-Radio
pleitte er voor om de Hilver-
sumse deuren open te zetten
voor medewerkers van lokale,
regionale en ziekenomroepen
voor bijdragen aan documen-
de:
Holland Festival/Vara Matinee: j10
Radio Symfonie Orkest, Groot <ter
roepkoor, Koor van de BRT cDe
Reinbert de Leeuw m.m.v. vocaUblc
instrumentale solisten met werk
Messiaen. Grote Zaal Concerl
bouw Amsterdam, zaterdag. ?ei
IS
Idoor eei
ARTHUR VAN DER DRIFT wa
Prijs
voor Zeeman
Michael Zeeman, dich
ter, journalist en veel
schrijver, heeft zaterdag
tijdens het Poetry Inter
national Festival in Rot
terdam de Cees Bud-
dingh'-prijs in ontvangst
genomen. De prijs is be
stemd voor een dichter
die wordt geacht in de
voetsporen van Bud-
dingh' te kunnen tre
den.
FOTO: ANP
