Ellis Peters zit vast aan Benedictijnse speurneus Shropshire Welsh Border worden 'Cadfael Country' Middeleeuwse monnik in dienst van toeristisch Shropshire ÊeidócSowuvnt ute BERT JANSMA l va jeetjjREWSBURY/SHROPSHIRE - aderlt kan echt alleen in het z'n eigen m'njiorie koesterende Engeland. Een ookjideleeuwse monnik die nooit n heeft, maar wel inmiddels ladingen Britten, Amerikanen af en toe een Nederlander tot pelgrimage verleidt naar de ontjkken waar hij zijn voetstappen zou hebben. istni prachtig gebied in het befaamde ookjart of England', Shropshire, dat zich de zwarte pij van die Benedictijn tch, ither Cadfael vastklampt om het toe dat he aan te zwengelen. En een be- zer ifiafde mini-merchandising op middel- isjwse leest met Brother Cadfael-roe- n ders, Brother Cadfael-borduurpatronen denllkopieén van middeleeuwse cartogra- htig laan de hand van Brother Cadfael. ijkedt is allemaal de schuld van Ellis Pe ri, enl. een kleine, bebrilde en vriendelijke lie van nu 76 jaar oud. Zij bedacht •ther Cadfael (spreek uit: Ketfail) |d 1975. Een monnik die toen al tegen zestig liep, z'n domicilie had in de jte abdij van Shrewsbury (spreek uit: Dowsbry) en daar leefde in roerige tij- i: de oorlog om de hegemonie in Brit- iè tussen koningin Stephen en keize- Maud, in de twaalfde eeuw. Maud: Ihter en erfgename van de Engelse ko- g Henry II, als kind uitgehuwelijkt ader} Duits en Rooms keizer Heinrich V; venPhen de Blois: de neef van Henry die op p na zijn dood in Westminster tot ko- ziflB liet kronen. Tijdens hun negentien ver tóe oorlog spelen de Chronicles van niep Peters. Zij gaf haar Cadfael in '76 igoojj plaats in de Britse detective-litera- als c|r als 'voorganger' in de traditie van en eFStertons Father Brown en Conan n ki»le's Sherlock Holmes. Een speurneus an a[ anders dan anderen was. Geweld- den boven het strijdgewoel verheven, Br met een brein geschapen voor het vadefabineren en deduceren' en met een imbipdlijk (kruistochten) verleden achter hes f habijt goed voor meer dan voldoen- tiensenkennis. had er geen idee van wat ik toen fors fcorzaakte" zegt Ellis Peters nu, acht te vef boeken met diezelfde Brother Cad- n v». m de hoofdrol later. „Ik had er geen ]e van wat voor veeleisende mentor in het leven had geroepen. En het ;te waar ik aan dacht was een série :en over hem". jmbertoeco fiiddels is er door een producent van i een 'optie' gekocht op de rechten BROTHER CADFAEL: DETECTIVE IN PIJ WORDT WERELDSUCCES om de avonturen van Cadfael te verfil men, worden Ellis Peters' boeken ver slonden in Engeland, zijn ze er gek op in Amerika, werden ze in diverse talen ver taald en zijn er in Nederland en België al meer dan 100.000 exemplaren verkocht. De Nederlandse uitgever De Boekerij: „Wij zijn wat later gestart met de sene en hebben achter elkaar een aantal van haar boeken op de markt gebracht om de achterstand in te halen. We geloofden erin, terwijl iedereen in het boekenvak het niet zag zitten. Al eerder had een uit gever het met een enkel Brother Cadfael- mysterie geprobeerd, maar dat was niets geworden. Wij hebben die opnieuw laten vertalen, de boeken een wat Middel eeuws uiterlijk gegeven en het ging lo pen. Nu zijn we nog twee boeken achter op de Engelsen. Het eerstvolgende Cad- fael-mysterie dat dit jaar komt is 'Het rechte pad' (The Heretic's Apprentice')". De door Umberto Eco's 'In de naam van de roos' en zijn navolgers veroor zaakte rage rond de Middeleeuwen heeft zeker een rol gespeeld in dat succes hier. Maar van enigerlei vorm van diefstal kan je Ellis Peters niet betichten: „Ik was die Eco ver voor" lacht ze fijntjes. Uit de manier waarop ze het zegt, lijkt ze weinig op te hebben met het werk van de gevierde Italiaanse professor. „Nee" zegt ze eerst aarzelend. „Ik vind dat de lezers zich bij de neus hebben laten ne men. Je geeft een boek toch geen titel die je pas in de allerlaatste zin verklaart en dan nog in het Latijn? En dan al die on vertaalde citaten? Ik ben een 'storytel ler', ik vind dat je je lezer je verhaal zo helder mogelijk moet voorschotelen". Pseudoniemen Ellis Peters heeft enig recht van spreken. Want ze schrijft al heel haar leven histo rische romans. Haar fanclub, ontstaan na het optreden van Cadfael - was met stomheid geslagen toen die het ontdekte. Ellis Peters had als Edith Pargeter (haar eigen naam) al sinds 1951 een grote serie historische romans geschreven, door de Britse vakpers stuk voor stuk lovend ontvangen. Bij de speurtocht naar titels kwam nóg meer voor de dag. Vóór de oorlog ('38 en later) schreef ze detective- boeken onder de pseudoniemen Jolyon Carr, John Redfern en Peter Benedict. Ze schreef reeksen korte verhalen die werden opgenomen in Mystery-series ge redigeerd door Len Deighton en Isaac Asimov, ze werd zij aan zij gepubliceerd met George Simenons Maigret, en haar verhalen verschenen in de Hitchcock- bundels 'Stories for the nervous'. Na het succes van de Cadfael-reeks heeft ook het Engelse boekenvak de doopceel van de schrijfster opnieuw gelicht. Met als resultaat in Shrewsbury op de tafels bij een kwaliteitsboekhandel als Waterstone wel dertig verschillende boeken van me vrouw Peters. Vele met opdruk: Van Edith Pargeter, ook bekend als Ellis Pe ters. En nóg verrassender: de rustige oude dame die nu nog één boek per jaar schrijft, kreeg voor haar vertalingen uit het Tsjechisch (poèzie en de beroemde 'Vertellingen van de Kleine Zijde' van Jan Neruda) culturele onderscheidingen van de Tsjechoslowaakse regering. T olerante monnik Die hernieuwde belangstelling voor haar oudere werk moet Ellis Peters een genoe gen doen. Tenslotte nam ze niet voor niets een pseudoniem aan toen ze haar eerste Cadfael-mysterie publiceerde: „Ik kreeg het idèe voor een moordmysterie toen ik in de historie van Shrewsbury Abbey in de twaalfde eeuw dook. Ik had er het Middeleeuwse equivalent van een detective voor nodig. Aangezien het ge bied hier steeds speelbal en strijdterrein geweest is tussen Wales en Engeland, moest hij zowel Engels als Welsh Gaelic spreken. Dus heb ik een Welshman van hem gemaakt. Een oudere, wereldwijze en tolerante monnik die al zeventien jaar het tonsuur draagt. De naam Cad fael heb ik één keer genoemd gezien in een historische kroniek uit Wales, daar na nooit meer. Het was de doopnaam van Saint Cadog van Glamorgan. Na dat mysterie-uitstapje haastte ik me als Edith Pargeter weer terug naar m'n his torische romans. Maar één boek later kon ik de verleiding toch niet weerstaan om wéér een mysterie te schrijven rond het beleg van Shrewsbury en het door koning Stephen aangerichte bloedbad in het garnizoen. Daarna bleek er geen weg terug". Edith Pargeter zat als Ellis Peters voor de rest van haar leven vastgeklon ken aan haar Brother Cadfael. „Ach", vindt ze wanneer ze terugkijkt, „ik heb vanaf m'n dertiende geschreven. Ik heb al die tijd van m'n schrijven kunnen le ven. „I'm one of the lucky ones". Ik heb geluk gehad." Vaticaan Inmiddels heeft ze een publiek over de hele wereld. Een actie, eind vorig jaar door de Boekerij gehouden, toonde aan dat haar publiek tussen de twintig en de vijftig jaar oud is (63%), en dat ze véél vrouwelijke lezeressen heeft. Reacties krijgt ze van over de hele wereld. „Zo veel, dat ik soms niet meer aan schrij ven toe kom", zegt ze, „want tot nu toe wil ik ze beslist allemaal persoonlijk be antwoorden. De leukste reactie kreeg ik nota bene uit het Vaticaan. Een dankba re tekst op de achterkant van een Pea- nuts-kaart!". Het unieke aan de boeken van Ellis Pe ters is dat ze maar ten dele fictie zijn. De grote gebeurtenissen die ze als basis neemt zijn historisch, de plaatsen die zij noemt bestaan nog in dat fraaie histori sche grensgebied tussen Engeland en Wales. Bij haar lezers begon interesse te ontstaan naar die achtergronden en dat werd het begin van de Cadfael-pelgrima- ges. Een gids van de toeristische Heart of England-organisatie: „Het gekke was dat Shropshire voornamelijk een door gangsgebied was voor toeristen. Ze gin gen via Shropshire naar Schotland, naar Chester, naar het Lake District of naar Wales. Niemand kwam hier om Shrops hire zelf'. Arthur Fielder, inmiddels aan het hoofd van het bureau 'Brother Cadfael Mer chandise' had in die tijd een organisatie firma. De bestuurderen van Shropshire vroegen hem mee te denken over een manier om hun County wat meer in de belangstelling te brengen. Er werd met een scheel oog gekeken naar al die toe risten in de Codswolds en in Shakespea re's Stratford-upon-Avon. Fielder: „Ik heb toen de Cadfael-boeken van Ellis Peters genoemd. Ze waren ideaal omdat ze zich hier allemaal afspelen en omdat de locaties nog te herkennen zijn". Sindsdien bestaan er Cadfael-arrange- menten, zijn de gidsen van de streek in gespeeld op de boeken en arriveren de Cadfael-toeristen in bussen, te beginnen met de lezeressen van het blad Womans Home Journal. Het is bijna ontroerend achterin de Normaans-Gotisch-Victori- aanse Heilig Kruis-kerk van de vroegere Abdij van Shrewsbury een stalletje met boeken van Ellis Peters aan te treffen en een bescheiden souvenirwinkeltje. Ar thur Fielder: „We zijn heel voorzichtig met die 'merchandizing' begonnen. Het mochten absoluut geen Disney-toestan- den worden. Edith heeft in alles een be slissende stem. Als wij met een idee ko men en zij ziet dat niet zitten, weg er mee". Inmiddels zijn er kaarten, een zakje met een kruiden potpourri, samen gesteld volgens de in de Cadfael-boeken genoemde heilzame combinaties, glas- en aardewerk, kaarten. Brother Cadfael- wandeltochten. Brother Cadfael-Car Trails. Mystery-tours Maar het opvallendste en toeristisch aar digste zijn de zogenaamde 'mystery- tours': Tochten langs de historische plek ken uit de boeken. Ik maak er een mee in gezelschap van de Nederlandse en Belgische winnaars van een Cadfael- wedstrijd. De tocht gaat langs pittoreske stadjes als Woodstock, Bridgnorth, Lud low en Much Wenlock. Langs kerken als de Kapittelkerk van de Maagd Mana in Shrewsbury zelf met een unieke collectie middeleeuwse glas-in-lood-ramen (deels pas uitgeleend aan Parijs) afkomstig uit Herchenrode, Treves, Clairvaux en de Nederlanden. Het kasteel van Stokesay en de Johannes de Doper-kerk, beide oorspronkelijk uit de twaalfde eeuw. En de grandioze ruines van de grote Engelse abdijen, zoals Wenlock Priory (uit het boek 'Het rechte pad'), Haughmond Ab bey (uit diverse boeken). De abdijen zijn verwoest en niet meer bewoond na de beruchte 'Dissolution of the Monaste ries', aan het eind van de regering van Hendrik de Achtste. Toen hij de Engelse kerk losmaakte van Rome, had hij - om met Anne Boleyn te kunnen trouwen - de clerus al trouw aan zijn persoon laten zweren (Thomas More zei 'nee' en werd onthoofd). Dat was niet genoeg: de ab dijen waren zo machtig en rijk dat het complete systeem ontbonden werd, monnikken een andere professie moes ten zoeken en de staat de rijkdommen inpikte. Hoe machtig die abdijen waren valt zelfs aan de verwoeste glorie van de ruines nog af te lezen. Tijdens die 'mystery tours' krijgen de deelnemers teksten met verborgen 'clues' die verwijzen naar wat ze onderweg zien. Wie aan het slot het dichtst en het meest gedetailleerd bij dc oplossing van het opgegeven raadsel komt, wordt beprijsd. Een 'quiz' die dichter in de buurt van 'Twee voor twaalf dan van 'Prijzenslag' komt: je hebt er je hoofd absoluut bij nodig. Ellis Peters heeft wat losgemaakt met haar Brother Cadfael. Maar als je vraagt hoe hij er uit ziet, houdt ze haar mond. Een boekuitgave die een wat naturalis tisch, Savonarola-achtig portret op het omslag had, werd afgekeurd. „Nee. ik heb me nooit een bepaald beeld van hem gemaakt. Dat wilde ik niet", zegt ze. Dat wordt nog wat als er een acteur gezocht moet worden voor de hoofdrol in de serie die er ongetwijfeld van zal komen. Ellis Peters heeft zeggenschap in de keus van de hoofdrol. „Het enige dat ik weet is dat hij in die twintig jaar dat hij op papier bestaat maar een jaar of zes. zeven ouder is geworden". Ze glim lacht. In hoeverre zou Brother Cadfael op haarzelf zijn gaan lijken? s Peters: „Ik vind dat je lier je verhaal Zo helder gelijk moet rschotelen htsEen mistery-tour J1 Cadfael-fans onder IJK$r l°n8s de grandioze ties van de grote Engelse lijen, zoals Wenlock ory (uit het boek 'Het rainij'* P°d'), Haughmond lreur*>' (uit diverse boeken).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 25