Zwarte Zuidafrikanen kunnen
teruggave land wel vergeten
RAF-terroriste speelt in de gevangenis weer vioot
„De enige echte vijand van
de Verenigde Staten is Japan
c
Anti-hulp
BUITENLAND
fokUeCouocmt
WOENSDAG S IUNI 1991 PAGINA 6-
Politici in Kashmir
en Punjab vermoord
SRINAGAR Islamitische separatisten
hebben gisteren in Kashmir een voor
malige minister van de Indiase deelstaat
Jammu-Kashmir vermoord. In de deel
staat Punjab hebben militante Sikhs
volgens de Indiase politie twee kandi
daat-parlementsleden. Twee gewapende
mannen drongen volgens de politie de
woning binnen van de voormalige mi
nister voor voedselvoorziening van
Jammu-Kashmir Hissamuddin Banday
en troffen hem met vier kogels. Minder
dan drie weken geleden werd sjeik Sa-
diq doodgeschoten, een familielid van
de voormalige premier Farooq Abdullah
van Jammu-Kashmir. Abdullah en
Banday waren tegenstanders van af
scheiding van Kashmir.
SACRAMENTO Een hulpverlener
van het Centrum ter Voorkoming van
Zelfmoord in de Amerikaanse stad Sa
cramento moest vandaag terechtstaan
omdat hij heeft geprobeerd een van
zijn cliënten te vermoorden.
Volgens de 29-jarige hulpverlener was
de cliënt te veeleisend geworden en
had hij bovendien ..niet het lef om zelf
een einde aan zijn leven te maken".
Op 12 februari dit jaar overviel de
hulpverlener zijn cliënt in zijn huis en
sneed hem de polsen door.
Omdat deze „niet snel genoeg" wilde
sterven probeerde hij hem tevens de
keel door te snijden. De man werd ge
red door een andere hulpverlener van
het centrum, die argwaan had gekre
gen
Kurdenleiders bereiden
zich voor op oorlog
QALA-CHWALAN Kurdenleiders
hebben gisteren gezegd dat ze niet lan
ger optimistisch zijn over een overeen
komst met Baghdad over autonomie
voor de Kurden en dat ze hun guerrilla-
legers zullen samenvoegen om zich voor
te bereiden op nieuwe vijandelijkheden
met het Iraakse leger.
Jalal Talabani, de leider van de Patriot
tische Unie van Kurdistan (PUK), en
Mahmoud Othman, de leider van de
Kurdische Socialistische Partij, zeiden
ook dat in het door de geallieerden be
zette Noord-Irak meer demonstraties en-
mogelijk meer gewelddadigheden zullen
plaatsvinden, tenzij de westerse mo
gendheden meer druk uitoefenen op de
regering in Baghdad opdat deze toegeeft
aan de eisen van de Kurden.
Geen vooruitgang in
vredesproces Kampuchea
JAKARTA Drie dagen van overleg om een oplos
sing te zoeken voor de burgeroorlog in Kampuchea
zijn gisteren in de Indonesische hoofdstad Jakarta af
gesloten zonder dat de partijen vooruitgang hebben ge
boekt. Een van de problemen is onenigheid over de
naleving van een staakt-het-vuren. „Wij hebben het
staakt-het-vuren van 1 mei aanvaard om de onderhan
delingsronde in Jakarta mogelijk te maken, maar de
regering in Phnom Penh heeft het bestand geschon
den", zei een onderhandelaar namens de Rode Khmer.
Ander twistpunt is de eis van de regering van Kampu
chea dat een vredesplan met zoveel woorden uitsluit
dat de Rode Khmer aan de regering komt. De regering
van Kampuchea onder leiding van premier Hun Sen
wordt bestreden door een coalitie van drie rebellenbe
wegingen. Behalve de Rode Khmer behoren daartoe
de rebellen van prins Sihanouk en een nationalistische
groepering, ook wel de Witte Khmer genoemd.
EG in actie tegen
aidsbeleid Amerika
LUXEMBURG Op Nederlands
verzoek zal de Europese Gemeen
schap er bij de Verenigde Staten
op aandringen dat dc inreisbeper-
kingen voor aidspatiënten en sero-
positieven worden opgeheven.
Staatssecretaris Simons van volks
gezondheid is er gisteren op een
vergadering in Luxemburg in ge
slaagd zijn EG-collega's daarover
op een lijn te krijgen. Volgens Si
mons is afgesproken dat de Lu
xemburgse minister van volksge
zondheid, Johny Lahure, op korte
termijn een brief aan de Ameri
kaanse regering zal sturen. Lu
xemburg is momenteel voorzitter
van de EG.
Parlementsvoorzitter
Servië neemt ontslag
BELGRADO De populaire voorzittL
van het parlement van de Joegoslaih
sche republiek Servië heeft gisterjj
ontslag genomen. Slobodan Unkovic, i
van de in Servië regerende communisjr
sche partij die zich nu socialistic
noemt trad af om terug te kerjL
naar zijn baan als docent aan de univL
siteit van Belgrado. Unkovic wordt cj(
gevolgd door Aleksandr Bakocevic, oi^
burgemeester van Belgrado. Waari
mers zeggen echter dat Unkovic ste<
meer kritiek te verduren had van p,
tijgenoten vanwege zijn tolerante h<k,
ding ten opzichte van de niet-comni
nistische oppositie. De communist],
hebben een meerderheid in het part
ment na een overwinning bij de
zingen in december.
JOHANNESBURG Met
een verzoek om hoger
beroep proberen advocaT
ten gewelddadige verwij
dering van een zwarte ge
meenschap te voorkomen.
Deze week oordeelde een
Zuidafrikaanse rechter
dat tachtig zwarte gezin
nen zich illegaal hebben
gevestigd' op de boerderij
Goedgevonden in het hart
van het blanke boeren
land. Uiterlijk vrijdag zul
len ze worden verwijderd.
De gerechtelijke uitspraak
kwam niet van harte. „Gezien
de tragische geschiedenis van
de zaak kan deze rechtbank
alleen maar met verdriet en
woede tot dit besluit komen",
zei de rechter. Hij vindt dat de
regering een cruciale fout
heeft gemaakt door niet te on
derhandelen met de zwarte
gemeenschap.
Goedgevonden is een opval
lende zaak. Meer dan dertig
jaar woonden en werkten hon
derden zwarte gezinnen op de
twee boerderijen met de oer-
hollandse namen Goedgevon
den en Weigevonden. Het land
werd gepacht van een Zuid
afrikaans overheidsinstituut,
en de bewoners mochten na
tientallen jaren de grond be
schouwen alsof die hun eigen
dom was. „We waren niet rijk,
maar wel gelukkig", zegt Levy
Segopolo, de leider van de
zwarte gemeenschap.
In 1978 was het afgelopen met
de droom. De apartheidsideo
logie werd in de praktijk ge
bracht. Dè zwarte bevolking
moest worden geïsoleerd in
speciaal gecreëerde reservaten;
de zogenaamde thuislanden.
De indeling van zwarten in
die reservaten gebeurde op ba
sis van stamverwantschap. De
thuislanden kregen de meest
armoedige grond toebedeeld.
Bulldozers
Veel zwarte inwoners kregen
ineens te horen dat ze ten on
rechte wonen in land dat van
af nu alleen voor blanken was
bestemd. Met bulldozers en
militaire tanks werden talloze
zwarte woninkjes verpletterd
en zo'n 3,5 miljoen mensen
werden van hun land verdre
ven. Ook de inwoners van
'Goedgevonden' kregen te ho
ren dat hun grond een 'blanke
bestemming' had gekregen, en
dat ze moesten verdwijnen.
Bophitatswana werd bepaald
als hun thuisland. De gemeen
schap van 'Goedgevonden' had
er weinig vertrouwen in, maar
had geen keus. Ze kregen
nooit het land dat hen was
voorgespiegeld. De trotse boe-
regezinnen verpauperden en
bleven door hulp van de ker
ken in leven. Al die jaren
hoopten ze eens terug te keren
naar de grond waarvan ze
vanwege hun huidskleur wa
ren verjaagd.
Februari 1991. President De
Klerk maakt in het parlement
bekend dat de apartheid nu
definitief verdwijnt Als klap
op de vuurpijl stelt De Klerk
dat alle grond nu door ieder
een kan worden gekocht.
Maar hoe zit het met die 3,5
miljoen mensen die van hun
land en bezittingen zijn ver
jaagd? „Wij zijn niet in staat
om de fouten van het verleden
te herstellen", laat president
De Klerk al snel weten. Na
enkele maanden besluit de re
gering alsnog dat in sommige
gevallen zal worden bekeken
of compensatie mogelijk is.
Een groep van 81 gezinnen
wachtte niet op de vage belof
ten en keerde vorige maand
terug naar Goedgevonden.
Voordat de blanke boeren in
de omgeving wisten wat er ge
beurde, stonden de eerse golf
platen huisjes alweer op de
grond waarvan ze dertien jaar
geleden waren verwijderd.
De conservatieve blanke boe
ren waren geschokt. Ze zagen
hun inkomsten in gevaar
komen. Maar dat was niet het
ergste. Dit is bij uitstek het ge
bied waar de Afrikaner Weer
standsbeweging en de Conser
vatieve Partij ongekend popu
lair zijn. Deze Afrikaners zijn
racistisch tot op de bodem van
hun ziel en komen daar graag
voor uit. „Zwarten zijn geen
mensen, maar dieren", want
zo staat het in de bijbel".
Slagboom
De teruggekeerde zwarte ge
meenschap werd al na een
paar dagen door de overheid
afgesloten van de buitenwe
reld. Een slagboom met een le
gertent. gevuld met stoere
blanke soldaten, verspert iede
re bezoeker de toegang tot de
kronkelige landweg die leidt
naar de boerderij. De recht
bank is door de overheid om
toestemming gevraagd de
zwarten te verwijderen. Be
grip voor historische aanspra
ken is bij de overheid ver te
zoeken.
De blanke boeren vonden zelfs
die houding te mild en beslo
ten zelf rechtertje te spelen.
Enkele weken geleden storm
den zo'n 2000 boeren de zwar
te nederzetting binnen. Het
wilde westen leek te herleven.
Gezeten op paarden en met de
wapens in de aanslag werden
de huisjes van de zwarten ver
nield en mensen neergeslagen.
Toen vervolgens de Zuidafri
kaanse politie, tot veler ver
rassing, probeerde de zwarte
gemeenschap te beschermen,
ontstond een ware veldslag.
De bereden politie moest twee
blanke boeren uit het zadel
schieten, voordat ze zich te
rugtrokken.
De blanke boeren knijpen in
hun handjes nu de rechter
heeft besloten dat de zwarten
nog deze week moeten ver
dwijnen. Misschien komt er
een paar dagen uitstel, maar
zelfs de advocaten zijn moede
loos. Ook talloze andere zwar
te gemeenschappen die terug
willen gaan naar hun oor
spronkelijke land zien door
het vonnis hun dromen de
grond in geboord. De enige
hoop is nog gevestigd op een
landcommissie die binnenkort
wordt ingesteld en aanspraken
op grond zal beoordelen. Voor
de 81 gezinnen van Goedge
vonden zal een eventuele uit
spraak van zo'n commissie te
laat komen. „Ze zullen grof
geweld moeten gebruiken,
want de meesten van ons zijn
bereid om zich voor dit land
dood te vechten", meldt de be
jaarde Levy Segopolo. De ad
vocaten hebben gisteren een
persoonlijk beroep gedaan op
president De Klerk om alsnog
te gaan onderhandelen met de
gezinnen van Goedgevonden.
Eindelij!
7
Eindelijk
kunnen de
jarige Yass
Borno en bf
vader Nael L
elkaar een f
geven. De
Palestijn, di
vandaag in
Kuwayt-Stajf
terecht moe
staan weget,.,
collaborereLn
met de IraaL
bezetters iat
Kuwayt, haG
zijn kind sin|t
zijn arresta|e
BONN Ze speelt in de
gevangenis weer viool.
Zoals vroeger thuis, in het
ouderlijk huis in Ham
burg, waar het aan geld in
elk geval niet ontbrak.
Haar vader is een zeer be
middeld jurist, gespeciali
seerd in het zeerecht.
Susanne Albrecht - in
middels veertig gewor
den - was jarenlang één
van de meest gezochte
RAF-vrouwen; een 'har
de' uit de Rote Armee
Fraktion. Medeplichtig
aan moord, deelneemster
aan tal van aanslagen.
Van dat beeld is de afgelopen
weken in het tegen haar ge
voerde proces weinig overge
bleven. „Niet eens in staat
zelfstandig broodjes te gaan
halen. Een Hamburgse tante
die ideologisch niet veel voor
stelde", aldus een van de ge
tuigende RAF-leden.
Uit het hele proces, dat afgelo
pen maandag eindigde met
een veroordeling tot twaalf
jaar gevangenissstraf, kwam
een politiek-ongeinteresseer-
de, bijna naïeve beklaagde te
voorschijn, die - in de oprech
te veronderstelling sociaal on
recht te bestrijden - ten slotte
bij de RAF terecht was geko
men.
Ze .kreeg er een harde leer
school, tot in Zuid-Jemen toe.
In 1973 werd ze al eens gepakt
toen ze springladingen van
Nederland naar Duitsland
smokkelde. Haar vuurproef
werd de ontvoering van de
president-directeur van de
Dresdener Bank, Jürgen Pon-
to.
Ponto zou thuis worden aange
pakt en Susanne Albrecht
moest helpen de voordeur
open te krijgen. Dat was niet
moeilijk voor haar. De Ponto's
waren huisvrienden van haar
ouders. Ze meldde zich met
een bos bloemen bij het ver
trouwde bankiershuis. Haar
twee metgezellen, Christian
Klar en Brigitte Mohnhaupt,
namen kogels mee in plaats
van rozen.
Ponto werd niet ontvoerd,
maar tot verbijstering van Su
sanne Albrecht in zijn woon
kamer doodgeschoten.
Labiel
Toen knapte er in Susarihe Al
brecht iets. Ze was voor het
harde werk te labiel geworden
en werd buiten de échte be
sluitvorming gehouden. In
1979 nam ze nog wel deel aan
de - mislukte - aanslag op
NAVO-bevelhebber Haig,
maar hield het een jaartje later
voor gezien. Ze stapte uit de
RAF. In overleg, zoals tijdens
het proces bleek. „Maar niet
om alsnog nu de zaak te ver
linken", zoals een RAF-getui-
ge diep-minachtend opmerkte.
Susanne Albrecht verdween
naar Oost-Duitsland. In Oost-
Berlijn leerde ze haar huidige
man kennen, met wie ze een
doorsnee-gezinsleven opbouw
de. „Voor het eerst dat ik iets
zonder dwang van wie dan
ook heb kunnen doen", vertel
de ze de rechter. Ze genoot
van het familieleven en vooral
van haar nu zesjarig zoontje.
Haar man kwam pas na jaren
huwelijk achter het geweldda
dige verleden van zijn vrouw.
Na de val van de Muur en de
razendsnelle hereniging was
het met de rust in huize-Al-
brecht gedaan. Het was voor
de Westduitse politie een be
trekkelijk koud kunstje de ter-
roriste Albrecht eindelijk te
arresteren. Ze bleek zich in
haar lot te schikken en was
bereiJ te praten. Ze deed een
beroep op de in Duitsland om
streden kroongetuigenrege
ling: strafvermindering in ruil
voor medewerking.
Vrees
Niettemin eiste de openbare
aanklager - met succes - aan
het eind van het proces twaalf
jaar. Verrassend hoog, terwijl
hij de verdachte in zijn requi
sitoir nog 'meer slachtoffer
dan dader' noemde. Het hele
proces werd trouwens geken
merkt door een opvallend wel
willende, bijna beleefd-mee-
voelende houding van officier
en rechter.
Leek de openbare boetedoe
ning van Susanne Albrecht
haar duidelijke afrekening
met het terroristische verle
den, de uitspraken van sommi
ge RAF-getuigen leken nau
welijks minder dan bedreigin
gen voor nieuw geweld. Steeds
meer top-ondernemers en
vooraanstaande functionaris
sen in het openbare leven voe
len zich constant bedreigd. Het
zeer vervroegde pensioen dat
sommigen nemen zou mede te
maken hebben met hun angst
om het volgende RAF-slacht-
offer te worden.
Het is justitie intussen duide
lijk dat er nog altijd veel con
tact bestaat tussen gevangen
zittende RAF-leden en hun
geestverwanten op vrije voe
ten. Hans-Ludwig Zachert,
chef van het Bundeskrimina-
lamt (BKA) waarschuwde on
langs op een politiek congres
nog, dat de RAF vermoedelijk
van taktiek verandert: minder
aanslagen, meer ontvoeringen.
Met de ontvoerden zou de vrij
lating van gevangen RAF-le
den worden geforceerd.
De minister van binnenlandse
zaken Schauble heeft dezer
dagen toegegeven dat er reke
ning wordt gehouden met op
laaiend RAF-geweld. De op
sporing van RAF-kernen is er
na de hereniging niet eenvou
diger op geworden, ook al niet
vanwege de verschillen in
werkwijze en het gebruik van
technische en elektronische
apparatuur bij de politie in
Oost en West. Volgens de mi
nister hebben de RAF-com-
mando's zich zeer sterk inge
kapseld en zijn zij zelfs voor
medeleden vrijwel onbereik
baar. Laat staan dus voor 'un-
der-cover' agenten, nog
zien van de enorme risico'P1}
agenten lopen als ze zictijl
RAF-kringen proberen igO,
werken. j^j
Niet helemaal zonder ri,!
wordt gevreesd dat met rp
in het ongedeelde Berlijiuc'
RAF tot actie zal over^er
Naarmate de hoofdstad mi
politiek en cultureel aaijjS
wint, groeien de sociaal-r^.
schappelijke tegenstellii
tussen het oostelijk en wre
lijk stadsdeel. In het armPd
ge oostelijke deel kunne]
ideeën van de RAF vrucl0
die tot nu toe weinig hooL
uit de hereniging hebben f
gekregen. Het zou wel ra
een RAF-redenering kuf e*j
zijn dat het rijke Westen f
straft moet worden vooirn
wordt genoemd de 'kolofiei
sering van de vroegere D^
He tl
'ES'
'Motor
board'
In het
Zwitserse
Aesch weet de
achtjarige
Fabian alle
aandacht te
trekken met
zijn
skateboard.
Het motortje
van een zeis is
op de plank
gemonteerd,
waardoor
Fabian met zijn
skateboard
een snelheid
kan bereiken
van maximaal
38 km/u.
FOTO: EPA
NIEUW BOEK OVER JAPANS-AMERIKAANSE BETREKKINGEN
WASHINGTON Nu
Washington de laatste
oorlog moe begint te wor
den, bestaat er al weer
een verterende belang
stelling voor de volgende.
Irak was, zoals generaal
Schwarzkopf het noemde,
„a piece of cake". De vol
gende tegenstander zal,
volgens een populair
nieuw boek, Japan zijn.
Voor Irak Kuwayt binnenviel
hield een 'aanval' op Japan in
dat Amerika pogingen deed
om de markt van Tokyo te
openen voor Amerikaanse
goederen. Nu wordt gesproken
over daadwerkelijke vuurge
vechten over de Stille Oceaan.
De schrijvers van 'The coming
war with Japan', George
Friedman en Meredith Le-
Bard, beweren dat de rivaliteit
tussen Amerika en de Sovjetu
nie lange tijd de fundamentele
en steeds grotere belangencon
flicten heeft verborgen tussen
Amerika en Japan. Nu de
Koude Oorlog is afgelopen zou
een nieuwe, 'hete' oorlog vrij
wel onvermijdelijk zijn.
De theorie van het boek 'is
eenvoudig. Het strategisch be
leid van de Verenigde Staten
is er op gericht de omringende
oceanen te beheersen. De
transatlantische rivalen, zoals
de Duitsers, hoeven geen vaar
routes te openen voor de groei
van hun economieën. Voor Ja
pan is import en export over
zee echter een absolute en
steeds grotere noodzaak ge
worden om zich te handhaven.
De eerste oorlog tussen de VS
en Japan, van 1941 tot 1945,
zou volgens de schrijvers een
gevolg zijn geweest van de po
gingen van Tokyo om de aan-
voerroutes van Japan voor
olie, mineralen en exportarti
kelen te garanderen. Tijdens
de Koude Oorlog hielden de
Verenigde Staten de vaarrou
tes open en kreeg Japan vrije
toegang tot de Amerikaanse
markten om het land als bol
werk tegen de Sovjetunie te
houden. In ruil daarvoor
moesten de Japanners hun
aanspraken op een onafhanke
lijk buitenlands beleid laten
vervallen.
Mooi - weervricnd
Nu is volgens Friedman en
LeBard deze overeenkomst
echter onaanvaardbaar gewor
den voor beide partijen, en
vooral voor de Verenigde Sta
ten. Zonder de angst voor t,e
Sovjetunie zullen de Amerika
nen niet langer bereid zijn
olietankers te beschermen ten
behoeve van een profiterende
mooi-weervriend.
George Bush heeft een visioen
van een nieuwe wereld, waar
in de orde wordt gehandhaafd
door een soort internationale
politiemacht, zoals de coalitie
die Irak uit Kuwayt verdreef.
De politiemacht zou overwe
gend op naam komen te staan
van supermacht Amerika,
maar worden gefinancierd
door Japan, de economische
reus die geldte over heeft.
Tokyo zal echter niet instem
men met deze veranderde
handelsvoorwaarden. Wan
neer Japan eenmaal ziet dat de
gouden dagen voorbij zijn, zo
is de redenatie van het boek,
zal het zelf maatregelen
moeten treffen om te verzeke
ren dat de fabrieken hun da
gelijkse minimumdieet ont
vangen: tachtig miljoen ton
olie, dertien miljoen ton ijzer
erts en vijfentwintig miljoen
ton steenkool.
Wanneer beide landen pa
trouilleren in de Stille Oceaan
en Japan probeert in de gunst
te komen bij de regionale re
geringen die Amerika afgezet
zou willen zien, zoals Vietnam,
zullen dezelfde onzekerheden
die Pearl Harbour en Hiroshi
ma tot gevolg hadden de twee
de Japans-Amerikaanse oorlog
veroorzaken.
Op het Amerikaanse ministe
rie van buitenlandse zaken
worden dergelijke ideeën na
tuurlijk als nonsens afgedaan.
Overleg tussen president Bush
en de Japanse premier Toshiki
Kaifu is niet compleet zonder
protesten 'dat de bedoelingen
van Japan verkeerd worden
begrepen en dat beide zijden
(„Toshiki en ik") vastbesloten
zijn te verzekeren dat er een
einde komt aan de wederzijdse
vijandige opstelling.
Deze vroomheid weerspiegelt
echter de frustraties van een
relatie tussen landen met be
langen die de komende jaren
steeds verder uiteen zullen lo
pen. Hoewel critici kunnen
wijzen op de moeilijkheden die
Amerika zou ondervinden als
het Japanse goederen van de
Amerikaanse markten zou
willen verdrijven, is de politie
ke druk duidelijk genoeg.
Tractaat
Het boek is geen tractaat voor
oorlog met Japan. De schrij
vers stellen dat de aanval op
Pearl Harbour niet het werk
was van boze geesten die de
wereld wilden beheersen,
maar van wanhopige mensen
die gevangen waren in eeip
rilli
tragische val, geschapenjge,
hun overbevolkte en si
voorziene eiland. Dit is cF
panse visie op de oorlogl
de Amerikaanse.
Wanneer er een tweede <Ljej
uitbreekt tussen de VereLm,
Staten en Japan zou dat ee
uft kwade wil zijn, maaLg,
dat de fundamentele belaag
van beide landen vereise^rec
ze zich weerbaar moeteij j,
stellen. Daarom zoude je
Verenigde Staten vi ht
Friedman en LeBard voaroc
moeten verlenen aan hetaar
wen van scheepvaart-fa^
ten in Singapore, aar|jt j-
handhaven van de bases jbes
Filipijnen en aan het opv jn(
van de strijdkrachten in eef,
Korea. ex
Geen van deze voor: g
staat echter hoog op de a^,
van het Pentagon. Ma; ker
betekent niet dat de booc «ha
strijdig is met de Amerilj
tijdgeest van de jaren i ge
tig. Wat zo treffend is aa ie(j
Coming War with Jap hei
niet zozeer de boodscha kc
als wel de theorie van 1 Zn,
sche bepaaldheid. Ameri uj](
zekerheden - en door d( ijj j
winning in één oorlog haf
het land zin gekregen 2 ing<
om te vechten, dan wel je.
rondzwaaien met grote |We]
pels.
(c) The
