St. Jeanne d Arc met haar
70 jaar heel jong gebleven
LANGS
OMWEGEN
4n verwaarloosd Pools bootje tot moderne polyester sloep
M. de Klerk Wolters president kerkvoogd af
ent) achter
voor
J sgewest
Ac EN OMGEVING
^cidócSouoant
VRIJDAG 22 MAART 1991 PAGINA 15
;tatli IENDAM Na ge-
dfaic overleg hebben de
L'icties in de zeven ge-
iittii centen besloten zich
zJjp te stellen ten op-
1 n het rapport Stads-
l«rt<aaglanden en groten-,
z<3koord te gaan met de
al):
th echter geen 25 maar
;n zijn waardoor een
politieke afspiegeling
is. De uit de raden
vertegenwoordigers
iu en in de toekomst
lanspreekbaar zijn.
is geen voorstander
aanwijzen van de
E rs van de raden. Van
zouden de vertegen-
rs rechtstreeks geko-
en worden. In de eer-
moet worden begon-
ruimtelijke ordening,
erkeer en vervoer en
en werkgelegenheid.
o' Ikshuisvesting zou al-
regionale bouwpro-
en de contingente-
H anmerking komen. In
jomst zou het beleid
worden uitgebreid
lisgezondheid en recre-
VVD-fracties onder-
li de gedachte van een
my pel. Na de evaluatie
i6)erste fase moet er een
cm fest zonder een extra
*$aag komen. In de toe-
i 3ó{noet ook aansluiting
g Cé gemeenten Delft en
i (jr worden nagestreefd,
isj-aad voor de zetelver-
LOfTioet de verkiezingsuit-
Bde gemeenteraden
fig jaar maart worden
^rvingsactie
ripolitie
neg» 1
rt veel
«icitaties op
;018*DORP De wer-
14 b van de rijkspolitie
achft district Den Haag
n t nu toe 110 sollicitaties
^•erd. De aandacht voor
Inen en vrouwen heeft
zijn vruchten afge-
13.; want er waren 20 sol
bij van vrouwen en 8
chtonen. Met name in
,_Jte weken kwamen er
rVJlicitaties binnen.
tspolitie heeft op grote
I geworven. Scholen in
q^j ptrict werden aange-
en werden van in-
voorzièn, op beurzen,
igh^arkten en andere ma-
les was de rijkspolitie
'iwoordigd, er werden
saffiches verspreid, er
is samenwerking met
tepolitiekorpsen. Niet
'"j-Jrvingsactiviteiten wor-
'rmjjtaakt. Sollicitanten zijn
ceds welkom en daarom
vc bezoeken aan mani-
s gewoon door. Infor-
districtsbureau rijkspo-
NiJ- 071-899270.
Goed beschouwd is „de mu
ziek" van Noordwijkerhout
het resultaat van plaatselijke,
minuscule „godsdiensttwis
ten". Negentig jaar geleden
ging men toetend en blazend
en roffelend de nieuwe eeuw
in en waren de Houters dank
baar voor hun (neutrale) mu
ziekvereniging „De Echo der
Duinen"; protestants en ka
tholiek door elkaar heen. Het
was evenwel een opzet die
een oecumenische ziel miste
en tot enig gerommel aanlei
ding gaf. De verdeeldheid van
geest droeg de kiem der twee
dracht. Pais en vree werden
er niet beleefd. In 1916 kwam
de eerste splitsing: wie binnen
„de Echo" de calvinistische
leer was toegedaan, trad toe
tot de oud-testamentisch ge
tinte christelijke fanfare „De
Harpe Davids". De hervor
ming had weer eens toegesla
gen.
De „Echo der Duinen" ging
gedecimeerd verder, tot op 19
mei 1921 katholiek klaroenge
schal weerklonk en de „Echo"
ook de roomsen kwijt was.
Toen ontstond namelijk het
fiere „St. Jeanne d'Arc". Met
21 leden, zonder instrumenten
en zonder geld. Maar de wel
eerwaarde kapelaans Van der
Eem (St.Victorparochie) en
Peeperkorn (St.Jozef) vonden
het welletjes en de ontbinding
van de „Echo" was definitief.
De zeereerwaarde pastoors
Quant en Westerhof (op een
ander foliovel Westerwoudt
genoemd) zetten de bonnet
stevig op het hoofd en namen
als borgen geld op bij de Boe
renleenbank om de nieuwe
katholieke muziek te kunnen
steunen. Daardoor zat men ja
renlang in zware financiële
zorgen. Het was een strijd om
het behoud van het goede.
Strijdbaar
Dat strijdbare karakter van
de nieuwe vereniging kwam
tot uitdrukking in de naam
die men had gekozen: St.Je-
anne d'Arc, een bijna legen
darische jonge vrouw die in
de 15e eeuw als Maagd van
Orleans slag leverde met het
Engelse bewind in Noord-
Frankrijk, de dauphin steun
de en na een kort, strijdbaar
leven, van heur haar ontdaan,
de geest gaf op de brandsta
pel.
De roomse Noordwijkerhou-
ters met hun verse vereniging
zei de Franse geschiedenis
niet veel, maar Jeanne des te
meer. Ze voelden een zekere
verbondenheid met de Maagd
en „St. Jeanne d'Arc" werd
hun patroon. Dat de echte
dorpeling „de Sjaan" zegt, is
een teken van vertrouwdheid
en hechte verbondenheid met
de harmonie die nu zeventig
Op mijn omwegen door
stad en land kom ik
graag mensen tegen. U
kunt mij telefonisch of
schriftelijk vertellen wie
u graag in deze rubriek
zou willen tegenkomen.
Ik ben bereikbaar via
071-122244.
,,De Sjaan" in 1930 klinkend op mars door het dorp Noordwijkerhout.
jaar de boventoon voert. Laat
verder de Harpe maar ruisen,
maar de Sjaan is een goede
keuze gebleken.
Het was een wat rommelig
begin voor St. Jeanne in de
Hout. De aangevraagde Ko
ninklijke Goedkeuring was
spoedig verkregen en door
het borgschap der beide paro
chieherders (de twee paro
chies zijn altijd eensgezind ge
weest) konden er instrumen
ten worden aangekocht, maar
oei oei, het was een inspan
ning om op gang te komen.
Het eerste bestuur durfde
nauwelijks een vin te verroe
ren. De eerste voorzitter was
Jan Schouten, schoenmaker,
Kors Broekhof was beurt
schipper, Klaas de Jong repa
reerde ook schoenen, Jan van
Dijk was rietdekker en Piet
Duivenvoorde („de Jood")
was een veehouder.
De eerste dirigent was me
neer Koenders en het eerste
repetitielokaal was het oude
zaaltje van Brama, maar dat
werd al gauw te klein voor
St.Jeanne. Voor de oefenin
gen verhuisde men naar de
stal van Piet Duivenvoorden
(Duivenvoorden en Duiven
voorde lopen in N.Hout tot in
het oneindige door elkaar
heen) en vandaar trok men
naar de zolder van de oude
bewaarschool, hoek School
straat. En toen gingen ze naar
Klaas van den Berg. Oude
aantekeningen uit die dagen
zeggen: „We hoefden er bij
Klaas nooit een cent voor te
betalen". Dat was pas saam
horigheid. St.Jeanne heeft
trouwens op nog meer plaat
sen gerepeteerd. Er was spra
ke van een zekere flexibiliteit
voor het goede doel.
Dikke prijzen
In 1927 ging de Sjaan voor het
eerst op concours en men nam
een stevige neut nadat in Kat
wijk een eerste prijs werd be
haald in de laagste afdeling.
„St. Jeanne d'Arc" was be
kwaam in het halen van eer
ste, soms „dikke", prijzen op
concoursen. Zelfs de afdeling
„Uitmuntendheid" werd be
reikt onder gerenommeerde
dirigenten als Gerard Dik uit
Leiden, oud-dirigent van het
muziekkorps van het 4e regi
ment, waaruit later de KMK,
de Kon.Militaire Kapel, zou
ontstaan. Met Dik zat de
Sjaan goed; hij voerde de har
monie tot de grootste succes
sen die de vereniging ooit
heeft beleefd.
Ik was van de week even
langs bij Theo Duivenvoorde.
Theo is een St. Jeanne-ver-
schijnsel. Hij verdient voor
zijn gezin de kost met zuivel
bereiding in Wassenaar, maar
verder gaat z'n vrije tijd
(waarin alle mogelijke be
stuurlijke en administratieve
hobby's om de voorrang strij
den, zodat hij vaak alleen
maar thuis is om er te slapen)
naar zijn eigen „heilige",
St. Jeanne. Theo (53) is 40 jaar
lid van de Sjaan. Hij heeft
zich bekwaamd op de
„schuiftrombone", en twee
van zijn kinderen blazen ook
een eind weg binnen vereni
gingsverband. Inmiddels
heeft hij, in 30 jaar tijd, 15
boeken en albums vol docu
mentatie en foto's over St.Je
anne samengesteld. Bierkrat
ten vol. Containers vol St.Je
anne. Het bestuur heeft al zijn
voelhorens uitgestoken en ge
tracht Theo zover te krijgen
dat hij eens zijn onbetaalbaar
en unieke bezit („Aan foto's
alleen al zijn er duizenden
guldens mee gemoeid") aan
de vereniging zal nalaten. „Ik
peins er nog over, maar ik
weet het nog niet". Het mag
niet verwonderlijk heten, dat
Theo Duivenvoorde, het wan
delend St.Jeanne-archief, ook
wel „Mister St. Jeanne", of,
liever nog, Theo van de Sjaan
wordt genoemd.
Na zo'n rijk verleden komt
het heden. Eens luisterde
St. Jeanne jarenlang de pro
cessies naar Den Briel op, ter
meerdere eer van de Martela
ren van Gorcum. Eens was er
een stel Van der Togten
blaasbaar bij de Sjaan, en toen
werd er gezegd: „Tinus van
der Togt is wel de beste muzi
kant die de vereeniging ooit
heeft gehad". Dat is een tijd
geleden, maar het tekent de
trots die St.Jeanne d'Arc te
recht siert. Ik zou zo door
kunnen gaan met het tekenen
van de zeventigjarige. Ik laat
die geschiedschrijving graag
over aan de lokale pers, die
intussen hele pagina's vol fo
to's en feiten gevuld heeft en
Noordwijkerhout heeft onder
gedompeld in de historie van
St. Jeanne d'Arc. Ik moet me
bescheiden opstellen, want
ons verschijningsgebied be
perkt zich niet tot louter
Noordwijkerhout.
Volop jeugd
St. Jeanne d'Arc is een feeste-
ling waar je in Noordwijker
hout niet omheen kunt. Het is
een, nu financieel gezonde,
vereniging met zo'n 139 wer
kende en geïnspireerde leden.
Meer dan de helft is jeugd!
Theo van de Sjaan (een paar
jaar geleden nog onderschei
den met een Warmenhoven-
St. Jeanne d'Arc bezit sinds een
drumfanfare. Met zo'n korps ga je
trofee) zegt: „We zijn 70 jaar
oud en toch nog jong". Im
mers 75 pet. van de leden is
onder de 16 jaar. Harmonie en
fanfare, de muziekschool, de
majorettes en de „mini's". Het
tikt allemaal lekker aan. De
harmonie laat veel aan de
fanfare over en bepaalt zich
tegenwoordig voornamelijk
tot het uitvoeren van jaarlijk
se concerten, waarbij de kof
fieconcerten, eens in de drie
maanden, een dankbaar ob
ject vormen. De tijd van toe
lating op de grond van „De
rooms-katholieke jongelingen
en mannen uit Noordwijker
hout en omgeving boven 18
jaar, die van onbesproken
godsdienstig, zedelijk gedrag
zijn en geen gemengde verke
ring aangaan of onderhou
den" is voorbij. Aan zoiets
mag je nu een beleefde en be
grijpende glimlach besteden.
De jubilerende vereniging
gaat het 70-jarig bestaan volop
vieren. Dat begint morgen,
jaar nu ook een uitstekende
e graag achter de muziek aan.
FOTO'S: PR
zaterdag, al. Met een receptie
van 15.00 tot 17.00 uur in de
ontmoetingsruimte van De
Schelft, waarbij het cadeau
van de Noordwijkerhouters
(straks weer nieuwe unifor
men dankzij een geslaagde
bliksemactie) zal worden
overgedragen, 's Avonds is er
een feestavond voor de leden.
Op 6 april is het jubileumcon
cert voor de donateurs m.m.v.
Het Oeral-kozakkenkoor uit
Den Haag en het fanfarekorps
Excelsior uit Noordwijk. Pre
sentatie: Dick Passchier. Op
20 en 21 april zijn er de lande
lijke drum-showband- en ma-
jorettenkampioenswedstrijden
van de Ned.Kath.Federatie
van muziekbonden in De
Schelft. De uitgaansdag voor
de jeugd van St.Jeanne naar
de Efteling is op 25 mei en in
juni geeft de vereniging in het
dorpscentrum een openlucht
concert als dank voor het vor
stelijk verjaardagscadeau.
FOTO: WIM VAN NOORT
ROELOFARENDSVEEN
RIJNSATERWOUDE
De handel in surfplanken
liep terug voor Co van de
Weteringh uit Rijnsater-
woude. Hij zocht een al
ternatief en vond dat in
een oud verwaarloosd
bootje in Polen. Het bootje
werd de basis voor een
polyester sloep. De trots
van Co en zijn vrouw Nel
van de Weteringh van het
aan de Heilige Geestlaan
in Rijnsaterwoude geves
tigde bedrijf Weco B.V.
Van de Weteringh raakte in
gesprek met zijn Poolse vriend
en leverancier van surfvin-
nen, Woltek Wisnieky. Samen
met hem ging Co van de We
teringh op zoek naar een ge
schikte houten overnaadse
sloep met mooi afgeronde vor
men. De juiste boot werd ge
vonden in Polen. „Het was een
verwaarloosd exemplaar en zo
lek als een mandje", vertelt
Van de Weteringh. Wisnieky
en Van de Weteringh hadden
direct vertrouwen in de klas
sieke en toch tijdloze vorm
van het zeewaardige schip, dat
oorspronkelijk was gebouwd
om met riemen te worden
voortbewogen. Op de werf van
Wisnieky werden mallen ge
trokken om de overnaadse
sloep in polyester te kunnen
nabouwen.
Van de Weteringh koos voor
polyester omdat veel mensen
zich tegenwoordig niet te veel
willen bezighouden met het
intensieve onderhoud aan een
houten boot. Het benodigde
polyester en de motor wordt
regelmatig vanuit Roelof-
arendsveen naar Polen ge
stuurd. Het handgemaakte
houten roer van de sloep en de
vlaggestok is orgineel Pools.
Als het moet, kan de boot 20
mensen bergen.
Catamaran
De Poolse werf bouwt voor
Van de Weteringh ook een
kindersurfcatamaran. De boot
is 2.50 m. lang en helemaal de
montabel. „De ideeën ervoor
zijn geboren op het water. We
wisten dat veel kinderen bang
zijn om te surfen; een catama
ran geeft meer stabiliteit",
licht hij toe. „Het bootje be
staat uit twee polyester drij
vers, ook wel bananen ge
noemd, waartussen een zeil
doek is gespannen. Bij rustig
weer kan er op dat zeildoek
plaats worden genomen. Bij
harde wind ga je op een ba
naan zitten om de horizontale
surfmast met zeil overeind te
houden".
De reddingssloep, de kinder
surfcatamaran en een licht
dubbelwarfHig, overnaads
volgbootje van het Veense be
drijf waren vorige week nog
tijdens de Hiswa-tentoonstel-
ling in Amsterdam te zien.
Toen pas bleek dat de Van de
Weteringhs' de markt voor
hun boten hadden onderschat.
„Het was vooral het aparte ui
terlijk van onze boten dat de
beursbezoekers aansprak",
vertelt de enthousiaste Van de
Weteringh.
De scheepsmaker vertelt dat
het ontwerpen, de voorberei
dingen en het mallen maken
hem bergen met geld heeft ge
kost. „We hebben er goede
moed op dat onze schepen
over niet al te lange tijd veel
te zien zijn op de Nederlandse
wateren".
ELLEN VERHAAR
'IJK De heer K.C.
;erk (60) uit Katwijk
gistermiddag de zilveren
Waille in de Orde van
Nassau ontvangen.
:erk kreeg het konink-
d\Üver door Katwijks bur-
seljster G. van Montfrans-
m overhandigd in het
ids Zeehospitium. Daar
3r Heemskerk een af-
eceptie vanwege zijn
bij het Zeehospitium,
skerk begon zijn loop
lij het Katwijkse revali-
intrum in 1965 als hoofd
keuken. In 1973 werd
ifd van de civiele dienst,
loop der jaren heeft hij
ant^tal personeelsleden van
(Dienst uitgebreid tot 28.
vJapril maakt Heemskerk
van de overbruggings-
ri het pensioen-
VOORSCHOTEN M. de
Klerk Wolters (70) is in
verband met zijn leeftijd
afgetreden als president
kerkvoogd van de Her
vormde gemeente van
Voorschoten en Veur.
Onlangs werd hij door het
hoofdbestuur van de Vereni
ging van Kerkvoogdijen on
derscheiden met het draagin-
signe in goud. De voormalige
werktuigbouwkundige startte
ooit met het kerkewerk in
Leiden. Hij was toen werk
zaam bij de Hollandse Con
structiewerkplaatsen. Na de
verandering van zijn werk
kring werd Bussum zijn woon
plaats en ook in die plaats
kwam hij bij in de kerkvoog
dij. In 1961 kwam hij naar
Voorschoten en daar kon de
Hervormde gemeente hem
wederom goed gebruiken. In
1971 werd hij benoemd tot
president kerkvoogd.
Politiek was ook een deel van
zijn vrijetijdsbesteding. Nadat
hij in Bussum al deel uitmaak
te van het plaatselijk bestuur
van de CHU, was hij ook in
Voorschoten al heel snel poli
tiek ingeburgerd. Hij werd in
1962 raadslid voor de protes
tants-christelijke combinatie
(PC), een samenwerking tus
sen ARP en CHU. Hij trad toe
tot het CDA en was jarenlang
voorzitter. In 1970 verliet hij
de Voórschotense gemeente
raad in verband met zijn be
noeming tot president-direc
teur van OGEM Industrie-
groep. In die functie reisde hij
de hele wereld rond en kon
dankbaar gebruik maken van
zijn „bijvakken" vanuit zijn
Delftse tijd zoals economie en
meteorologie.
In 1963 werd hij gekozen in
het dagelijks bestuur van de
openbare bibliotheek en
maakte de fusie mee tussen de
openbare en de RK biblio
theek. Tot 1982 bleef hij nog
politiek actief in het bestuur
van de Voorschotense CDA.
Dit jaar is hij tevens 25 jaar lid
van de Voorschotense Heren
sociëteit.
De Klerk Wolters noemt het
kerkewerk zper tijdrovend.
„Dat had ik natuurlijk niet
kunnen denken toen ik in
1940 in Leiden gekozen werd
tot lid van de commissie ere
dienst Leiden. Dat werd scriba
en 2e voorzitter in Bussum en
via Voorschoten werd ik ook
benoemd in classiale vergade
ringen, afgevaardigd naar de
provinciale kerkvergadering
en visitator. Dat ben ik nu nog
steeds". Hoewel De Klerk
Wolters zich hoofdzakelijk met
de kerkelijke financiën heeft
bezig gehouden, is hij ook al
negen jaar lid van de voorbe
reidingscommissie „Samen op
Weg". De commissie beoogt
een samenwerking tussen her
vormden en gereformeerden:
„Ik ben voor samengaan, maar
wel met het behoud van de ei
gen identiteit. Het wordt vol
gens mij nog een lange weg
naar die samenwerking toe.
Ook in Voorschoten zie je dat.
In het kerkgebouw „De Ont
moeting" is men al heel ver.
Dat is een prachtige proeftuin,
die we moeten koesteren. In
Voorschoten Zuid is mer
niet zo ver. Daar is men veel
behoudender."
De Klerk Wolters kwam der
tig jaar geleden naar Voor
schoten. De tijd toen de finan
ciële bomen van de gemeente
nog tot aan de hemel schenen
te groeien: „Het is een fantas
tisch dorp. Ik ben er van gaan
houden en wil er ook nooit
meer weg. Het gemeentebe
stuur is wel erg zuinig gewor
den. Volgens mij hoeft dat nog
niet, want de grondreserves
zijn nog steeds erg groot.
M. de Klerk Wolters.
FOTO: MILAN KONVALINKA
Boete geëist tegen
van flessentrekkerij
verdachte Ter Aarder
DEN HAAG Wegens
flessentrekkerij is gisteren
voor de Haagse rechtbank
tegen een 25-jarige inwo
ner van Ter Aar een geld
boete van 3000 gulden en
zes maanden voorwaarde
lijke gevangenisstraf ge
ëist.
De man heeft steeds ontkend
dat hij degene is geweest die in
november en december 1987
tal van goederen heeft gekocht
zonder te betalen. In nauwe
lijks twee maanden tijd was er
voor vele tienduizenden gul
dens aan drank, salades, plan
tenbakken en vooral spiegels,
veel spiegels besteld. Telkens
werd als bezorgadres een flat
aan de Weteringstraat in Al
phen aan den Rijn opgegeven.
Er was echter nooit iemand
thuis. Soms werden de telefo
nisch-bestelde goederen in de
hal van het flatgebouw achter
gelaten, vaker werden ze weer
mee teruggenomen.
Toen de zaak in handen van
de politie werd gegeven, werd
op het opgegeven adres een
nagenoeg lege flat aangetrof
fen. Alleen de slaapkamer
bleek enigermate te zijn inge
richt, terwijl een antwoordap
paraat het contact met de bui
tenwereld in stand hield
Enkele gedupeerde midden
standers herkenden de stem
op het bandje van de telefoon-
beantwoorder als die van de
man die bij hen de bestellin
gen plaatste. De 25-jarige in
woner van Ter Aar bleek de
zelfde stem te hebben.
De beweegredenen van de
man bleven ook gisteren 'on
duidelijk. Zich beroepend op
zijn zwijgrecht hield hij tijdens
de zitting zijn mond dicht.
Officier van justitie mr. F.
Slits achtte bewezen dat de
verdachte zich had- schuldig
gemaakt aan flessentrekkerij.
„Hij bleef zelf op de achter
grond. Anderen knapten het
vuile werk op en zelf maakte
hij goede sier
De advocaat vond het herken
nen van de stem op het ge
luidsbandje een te mager be
wijsmiddel.
De uitspraak is op 4 april.
