Teleurstellend slot Godfather-sage Verplichting helm maakt tongen los bij wielrenners Julia Roberts zet haar eigen dood in scène Beoogde opzet Europa Cup stap in goede richting SPORT £cicLe0ou/uj/nt VRIJDAG 22 MAART 1991 PA< 3T/R Atletiekfusie in Zuid-Afrika JOHANNESBURG De Zuidafrikaanse sportwereld is weer een stap dichter bij een volledige integratie van een blanke en zwarte sportbond te zijn gekomen. Vertegenwoor digers van de Zuidafrikaanse amateur atletiek unie (SAAAU) en het Zuidafri kaanse atletiek congres (SAAAC) kwamen overeen een commissie te vormen die een volledige fusie moet voor bereiden. De nieuwe organisa tie vertegenwoordigt 97 pro cent van de atleten in Zuid- Afrika. DAS niet kansloos ondanks verzwakking Raymond Lagrand van Bestmate Akrides in actie. foto: anp HAARLEM Exact DAS is gisteren ondanks ver zwakking niet wegge speeld door Bestmate Ak rides in de tweede wed strijd om de nationale bas ketbalbeker. De Delftse formatie verloor met 90- 77. Door het uitvallen van La- mont Randolph was DAS da nig verzwakt. Randolph, afge lopen maandag in de eerste wedstrijd nog goed voor twin tig punten, kon wegens een vi rusziekte niet mee. Desondanks hield de ploeg van Toon van Helfteren, die maandag met 83-73 verloor, aanvankelijk kranig stand. Na tien minuten spelen stond er zelfs een stand van 21-21 op het scorebord. Akrides liep vervolgens steeds verder uit en bereikte bij de rust een voorsprong van 44-30. Akrides liep direct na de pau ze uit door met name het goe de optreden van Cliff Wind- ham en Keith Williams. Een fikse afstraffing dreigde voor de Delftenaren, maar de gas ten brachten de stand in de elfde minuut terug tot 71-62. Pas in de twaalfde minuut kreeg Akrides de tegenstander op de knieën nadat DAS slor dig had omgesprongen met en kele vrije worpen. Coach Van Helfteren liet hier op Frits van Dop als stand-in voor Randolph opdraven als mede de 16-jarige junior Mar lon Valentin. De driepunter van Van Dop en de vrije worp van Valentin boden echter geen soelaas. Akrides breidde de voorsprong uit tot 78-64 om tenslotte met de cijfers 90-77 definitief de zege veilig te stel len en daarmee de beker te Scores DAS: De Graaf 20, Wingard 18, Huybens 13, Piket 10, Van Geffen 6, Van Eg- mond 4, Van Dop 3, Van Ha gen 2, Valentin 1. Reflex geen partij voor ZevenhJ jgf ZEVENHUIZEN Rentokil Zevenhuizen heeft gisten T gen huis geen kind gehad aan Reflex (3-0) in de eredi|T* J leybal voor mannen. Zevenhuizen, de nummer twee op" lijst, klaarde het karwei in drie kwartier tegen het nogi Reflex middels de cijfers 15-4, 15-1 en 15-8. RDAM jröller-1 Van Dijk en Van der Knaap ronde verjeen si HELSINKI Badmintonners Jeroen van Dijk (Drop vo Astrid van der Knaap (VELO) hebben gisteren de eersjom overleefd tijdens de Finnish Open. Van Dijk versloeg dsP*, gercrant in twee games en Van der Knaap won van de Dahlberg. lische •aarschi naar E Basketbalvrouwen van Voorburg winnen' rel ie ]bij 45 VOORBURG In de eredivisie basketbal voor vrouwr^^ w< Voorburg gisteren met 70-46 gewonnen van Luba NUNSPEET De ver plichting een helm te dra gen heeft onder de be roepsrenners een waar pandemonium veroor zaakt. De profs schreeu wen moord en brand, voe ren actie en roepen om het hardst zich niet bij de dit jaar ingevoerde maat regel te zullen neerleg gen. Om hun grieven te onderstrepen dreigen zij, onder aanvoering van Laurent Fignon, om Mi- laan-Sanremo te torpede- Toen Teun van Vliet drie jaar geleden met de pothelm aan de start verscheen, werd hij vierkant uitgelachen door zijn collega's. De inmiddels gestop te renner leek op Calimero en was in het peloton - de trendy geklede en gekapte renners voorop - het mikpunt van spot. De inmiddels gestopte prof lachte op zijn beurt de rest uit, want Van Vliet voelde zich niet alleen veiliger, hij hield ook nog een aardige cent aan het contract met de helmenfir ma over. Van Vliet, die zijn tijd dus vooruit was, riep als reactie op de pelotonbrede hoon: „Jongens, lach maar. Over drie jaar dragen jullie al lemaal zo'n helm." Achter het gelijk van Teun van Vliet ging toen Ton van der Spiegel schuil. De oud renner was inmiddels opge klommen tot verkoopleider Benelux voor het Japanse fietsonderdelenmerk Shimano en kreeg met de pothelm niet echt voet aan de grond in Ne derland. Al vanaf 1980 was Van der Spiegel bezig om de uit de Verenigde Staten over gewaaide 'overkapping' te in troduceren. Dat lukte eigenlijk alleen bij de fietscrossers en later bij nieuwe eigenaren van een mountain bike. De interes sante markt van wielrenners, met in hun kielzog het leger trimmers, bleek voor Van der Spiegel moeilijk doordring baar. De conservatieve wieler sport wees de pothelm als een onzinning attribuut af. „We hebben wel geprobeerd een voet tussen de deur te krijgen, maar we werden uit gelachen", herinnert Van der Spiegel zich maar al te goed. De zakenman in Van der Spie gel legde zich niet bij de afwij zing van het peloton neer en vond via Teun van Vliet een ingang. De praatgrage oud- renners is niet vies van geld en was bereid als profkonijn te fungeren. „Want dat was nadrukkelijk onze bedoeling", verklaart Van der Spiegel zich nader. „We wilden meer weten over de voor-en nadelen van de po thelm. Wij wisten dat er voor wielrenners nadelen aan een pothelm kleven, maar wilden weten welke om een bijdrage aan verbetering in de ontwik keling te kunnen verlenen. Van Vliet was ook absoluut niet verplicht elke wedstrijd met de helm te rijden. Dat mocht hij zelf bepalen. Wij waren in eerste instantie geïn teresseerd naar zijn ervarin gen." Jos Lammertink is een uitge sproken tegenstander van de pothelm. De oud-prof bestem pelt het hoofddeksel als een onding. Uit zijn mond klinkt dat vreemd, omdat Lammer tink vervelende ervaringen heeft. Als hij tijdens de Tour de France van 1986 de veel be sproken helm had gedragen, zou hij zijn valpartij niet met een schedelbreuk hebben moeten bekopen. Desondanks blijft Lammertink, die tegen woordig weer bij de amateurs fietst, bij zijn onvoorwaarde lijk afwijzing van de pothelm. „Het ding is veilig, zeer beslist. Mijn schedel zou met helm ze ker niet zijn gebroken. Maar dat neemt niet weg, dat er ge woon niet mee te fietsen is. Die helm heeft op het aspect veiligheid na louter nadelen. Hij irriteert en bovendien waait de wint op'steeds dezelf de bezwete plekken. Dat leidt dan weer tot gezondheidspro blemen. Ik vind de pothelm echt hélémaal niks." HENK STOUWDAM Jos Lammertink, hier nog met valhelm, is een uitgesproken te genstander van het dragen van de zogeheten 'pothelm'. PSV-MANAGER PLOEGSMA: EINDHOVEN PSV heeft instemmend gerea geerd op de beoogde nieu we opzet van het Europa Cup-toernooi voor lands kampioenen. Kees Ploegs- ma, manager van de Eind- hovense club, noemt de te verwachten verandering „een flinke stap in de goe de richting". De nieuwe opzet van het belangrijk ste Europese toernooi moet komend seizoen al zijn beslag krijgen. Lennart Johansson, voorzitter van de UEFA en nadrukkelijk de drijfveer achter de vernieu wingen, heeft in het Duitse sportmagazine 'Der Kicker' toegegeven dat de Europese voetbalbond streeft naar een andere structuur van het toer nooi voor landskampioenen. Als de algemene vergadering van de UEFA op 19 april aan staande tijdens haar algemene vergadering in Londen een positief besluit neemt, dan zul len na de eerste twee ronden twee poules gevormd wprden met de vier overgebleven clubs. Die verenigingen spelen dan een hele competitie, met uit- en thuiswedstrijden, waar na de winnaars van de twee groepen elkaar tenslotte ont moeten in de finale. Verbetering „Een prima verbetering", toont Kees Ploegsma zich ver heugd over de plannen. „Het is verheugend dat de UEFA nu eindelijk eens haast maakt met de aanpassing van het huidige systeem. Dat past niet meer in deze tijd. Het is een goede zaak dat daar nu een keer iets aan wordt gedaan." Toch krijgt PSV met de beoog de nieuwe opzet, waarover de Europa Cup-commissie van de UEFA vandaag in vergadering bijeenkomt, niet geheel haar zin. De Eindhovense club ij vert bij monde van voorzitter Jacques Ruts en manager Kees Ploegsma al jarenlang voor een Europese competitie, waarin slechts plaats zou zijn voor de gekende internationa le topclubs. PSV heeft daar over in het verleden intensie ve contacten onderhouden met clubs als AC Milan, Real Ma drid en Bayern München. Ploegsma: „Het is echter dui delijk dat we in Europa nog niet zover zijn. Dat de UEFA volgend seizoen met deze op- LVEB èlieke Irpun perk Kees Ploegsma, manayr de PSV, juicht de beoogde opzet vah het Europese toernooi voor landskf. foto: dijkstra )p ni< rdt g me-g zet wil beginnen, bil S< echter niet dat die Eue w€ competitie nu definitief j vooi baan is. Ik denk dat dejj^j^Q andering de discussie o\ aparte Europese comper Superliga alleen maar zal beïnvloeden. We bli£e"s met andere clubs dan od®P. nadenken." ^ïe h Het risico al in de eerstf* geëlimineerd te wordei echter ook bij de nieuwf c bestaan. „Dat is inhere! te n de voetballerij", vindt f °P ma. „We zullen er duP^n 1 moeten zorgen dat we1"?® zijn in de kwartfinale^1" 5*e, wordt het echt intere en e Voor het publiek, omf aantrekkelijke tegenstf naar Eindhoven komjï voor de club zelf omdatLj komstenbronnen wordef, ruimd. Daar kunnen imma 'Jfinan Jd. D. de k ui - H*rs e maar blij mee zijn. l&wi TEUN STAAL j.doo igs et _der d FILM 'THE GODFATHER III 'The Godfather III' met Al Pacino, Eli Wal lach, Andy Garcia, Joe Mantegna en Diane Keaton. Scenario: Mario Puzo en Francis Coppola. Regie: Francis Coppola. Je vraagt je af hoe een nieuw komer in de filmwereld tegen .'Godfather III' zou aankijken. Hij zou - niet beladen met de familielegendes die Francis Coppola in de eerste twee de len creëerde - het misschien gewoon een onderhoudende misdaadfilm zien, prima ac teurs in de hoofdrollen en ach ter de camera een eigenzinni ge regisseur die andere accen ten legt dan anderen, en er gens tussen lyriek en realisme in blijkbaar iets hééft met die familie Corleone. Weinigen zullen echter onbes met zijn door het verleden van Coppola's Godfather-films. Kijkend naar het derde deel - en definitief het laatste liet Coppola onlangs weten - kijk je terug. Je kent de keuze's die Michael Corleone ooit maakte en die hem van studerend bui tenstaander in de eigen Mafia- familie veranderden in een wreed monster. Een keiharde man die gewelddadigheid on der het karpet van 'this is pure business' en 'ik moet de fami lie beschermen' veegde en niet meer terugkon op zijn steeds eenzamer wordende weg. De oude en vermoeide Al Pacino nu krijgt dat verleden dubbe lop mee omdat Coppola ruim schoots gebruik maakt van 'flashbacks'. Hij geeft aan dat hij niet nieuws wil. Hij is de verteller die ophaalt waar hij gebleven is, omdat hij je het slot niet mag onthouden voor dat hij de boeken definitief dichtslaat. Dat steeds terugkoppelen werkt zonder meer. Maar wat Coppola er in zijn laatste blad zijden van de familie-saga aan toevoegt is teleurstellend. De tragiek van Corleone/Pacino weerspiegelt de Coppola-situa- tie: Don Michael kan niet te rug. Ook al wil hij zich via een immense schenking aan de ka tholieke kerk rust verschaf fen, de mafia-wereld houdt hem gevangen. Via een Ame rikaanse kardinaal verschaft hij de Vaticaanse bank in moeilijkheden een enorm be drag om dan te merken dat hij opgelicht is. Hij zal zich op nieuw en harder dan ooit moeten meten met de Mafia, hij zal ook ontdekken dat poli tiek en zakenbonzen hem al vóór zijn in het 'legaal' maken Als Godfather-in-wording maakt Andy Garcia korte metten met een stel belagers. van de misdaad, en hij zal te rug moeten naar Sicilië, het land van herkomst, voor de Grote Afrekening. Niet alleen met zijn tegenstanders, ook met zichzelf, zijn uit elkaar ge groeide gezin waarvan dochter tóch verliefd wordt op een mafia-lid (zijn 'opvolger' Andy Garcia) en zoon operazanger wil worden en geen advocaat. Dat klinkt als een steviger brok tragiek dan het in feite is. Doordat Coppola allerlei in cidenten bij elkaar veegt, ont breekt de sterke verhaallijn en - vooral - ontbreekt een dóór gaande confrontatie van cen trale karakters. Pacino heëft in feite nauwelijks tegenwerk. Niet van Joe Mantegna als concurrende, moderne Mafia- baas die voor een bloedige moordpartij in (net iets té veel) 'Die Hard'-stijl zorgt: een met mitrailleurs geladen helicopter schiet in op een vergadering van Mafia-bazen in een hotel paviljoen. Niet van Andy Gar cia die te weinig karakter krijgt als zijn opvolger. Hij is de onechte zoon van broer Sonny Corleone (James Caan in deel I) en Garcia mag diens heethoofdigheid (weer nét iets teveel) imiteren. Tegenwerk ook niet van Sofia Coppola, de dochter van de regisseur, als Mary Corleone. Sofia Coppola is geen actrice, misschien had ze het in een andere film ge red, maar hier zijn faalangst en ongemak pijnlijk op haar gezicht te lezen. Blijft de grote afrekening aan het slot. Met een inmiddels uit balans gebracht gevoel voor Don Michael Corleone en de zijnen onderga je dat in z'n grootse filmische opzet bijna als een pastiche van Coppola op zijn eigen stijl. Hij neemt een half uur film voor de moorden tijdens de opvoering van een opera: Siciliaans ge weld gekoppeld aan een ty pisch Siciliaanse opera (Pietro Mascagni's 'Cavalleria Rustica- na', waarin zoon Anthony Corleone zijn debuut maakt). Het werkt nauwelijks meer. De moorden op het bordes van het theater worden daarna óók Opera. En de stille - geïsoleerd in de film gemonteerde - dood van de Don (in een tuin net zoals zijn vader Don Vito) mist echte tragiek. Omdat je dan in feite al afscheid genomen hebt van de Godfather-saga. Een halve film te vroeg. BERT JANSMA Siciliaanse opera. Julia Roberts op een 'SLEEPING WITH THE ENEMY' Sleeping with the enemy' met Julia Roberta, Sean Bergin en Kevin Anderson. Scenario: Ronald Baat Regie: Joseph Rubin. 'Sleeping with the enemy' werkt in een aantal opzichten als een omgekeerde 'Fatal At traction'. In Adrian Lyne's thriller dook Glen Close aan het slot op als de Verschrikke lijke Wreekster van overspel, in Joseph Rubens film is het de Ierse acteur Sean Bergin die als een jaloerse terrorist zijn eigen ega opeist. Al heeft 'Sleeping with the enemy' niet de opgepepte kracht noch de psychologie van Lyne's succesfilm, een goedwerkende thriller is het zeker. Hij begint aan een koele en koude zeekust waarin een man en een vrouw in een luxe tlazen huis een hartstochtelij- e verhouding met elkaar lij ken te hebben. Lijken, want de man (Bergin) is een psycho paat die zijn vrouw als zijn willig bezit en slavin ziet, haar voortdurend corrigeert, de washandjes rechthangt en de kruidepotjes ordent en haar mishandelt. De vrouw leeft in angst, kan niet weg uit het iso lement dat hij rond haar ge creëerd heeft. Maar tijdens een gezamenlijk zeiltochtje in noodweer slaat ze overboord enverdrinkt: een zorgvuldig door haarzelf geënscèneerde dood, waarna ze aan de land kruipt en zich met pruik en verdere vermomming via de Greyhound-bus naar idylli- scher oorden vlucht. Voor filmkijkers met wat logi ca in huis blijven er vraagte kens rond die verdwijning. Zeilers onder hen zullen sma lend lachen om de tentoonge spreide technieken tijdens het tochtje. Maar Het is de basis van wat komt. Al bouwt de vrouw elders snel een relatie op, ze houdt angst dat haar man haar toch zal vinden. En ja hoor, de boeman verschijnt. Hij krijgt via details rond haar verdwijning argwaan, tot een niet doorgespoelde trouwring in het toilet hem zekerheid verschaft dat zijn vrouw de moed heeft gehad hem te ont vluchten. Dus duikt hij "(SI zoekwerk op in het sta<| lowa waar zij inmiddels wel erg begrijpende en v< toneelleraar heeft ontfl Vanaf dat moment wissel gisseur Ruben de vage I ning in voor visuele terreTEF hebben we de thriller epans zeer gemeen, jaloers en J mi ogende Sean Bergin le«n d groot in beeld. lïva Regisseur Joseph Ruben, ge gestoten van C- en B-I- vj ('True Believer', 'The Sti h( ther') naar A-niveau, maal Be een gestroomlijnde film pie Waarbij hij mogelijke feirfle tische ondertonen en de chologie laat voor wat hield en kiest voor de dreigingde de pure thriller. Maar zijrën werkt toch vooral dooë e: hoofdrol van Julia Rofctie ('Mystic Pizza', 'Pretty R man', 'Flatliners'). Zij heelen soort gezichtje dat voor d$o> mera alle emoties dóórstjhe Wanneer ze kijkt zie jijBtei wanneer ze lacht is ze on penend, wanneer ze in zit zit jij dat ook. En vooral laatste is hier de bedoelinl BERT JANS

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 10