Opa "s tussen milieu
en de kleinkinderen
AVRO, KRO en NCRV mogelijk in beroep bij Raad van State
n
Shell sponsort
exposities jonge
kunstenaars
Onbekende portretten van Eva Besnyö
De onmacht van
Anneke Bonnema
KAREL
APPEL
.KUNST/RTV
QeidóaQowuvnt
ZATERDAG 9 MAART 1991 PAGINA 19
(vervolg van de voorpagina)
HILVERSUM De AVRO,
KRO en NCRV houden zich
nadrukkelijk het recht voor bij
de Raad van State in beroep te
gaan tegen de nieuwe zende
rindeling. Volgens NCRV-
voorzitter A. Herstel leven bij
de bespelers van Nederland 1
belangrijke bezwaren tegen de
jekozen indeling. Zij zijn on-
jer meer bevreesd voor onge
lijkheid tussen de A-omroe-
zullen Veronica, de TROS
en de VARA in staat zijn drie
avonden per week uit te zen
den. De bespelers van het eer
ste net kunnen dat niet. Het is
nog onduidelijk hoe dat in
zendtijd wordt gecompenseerd.
De drie omroepen vrezen ook
dat de TROS en Veronica voor
het trekken van de meeste kij
kers extra zullen worden be
loond. Zij zijn verder bezorgd
over de onafhankelijke positie
van de NOS. Herstel verwacht
overigens wel dat zijn omroep
samen met de KRO en de
AVRO in staat is een aantrek
kelijk eerste net te maken.
Veronica en de TROS hebben
zich overigens ondanks het
akkoord nog niet definitief be
keerd tot het publieke bestel.
Zij houden de mogelijkheid
ppen over enige jaren het be
stel te verlaten. Volgens
TROS-directeur C. Wolzak is
de komst van een commerciële
zender afhankelijk van de
verwachting of zo'n zender
voldoende reclame-opbreng
sten kan binnenhalen. Ook
moet nog blijken of de politiek
voldoende ruimte schept voor
de ontwikkeling van een com
mercieel station. Veronica
rondt in mei een onderzoek af
naar de mogelijkheden van
een dergelijke zender. Veroni
ca en de TROS willen voorlo
pig op het tweede net van
woensdag tot en met zondag
een strakke horizontale pro
grammering voeren. Iedere
dag moet op hetzelfde tijdstip
een soortgelijk programma
worden uitgezonden.
Minister D'Ancona van WVC
heeft positief gereageerd op
het besluit van de omroepen.
Vorige week verweet zij de
omroepen nog dat de besluit
vorming veel te lang op zich
liet wachten. Voor wat betreft
de bespelers van het eerste net
wacht zij af of de betrokken
omroepen zich uiteindelijk bij
het besluit zullen neerleggen.
Mochten Veronica en de
TROS het bestel willen verla
ten, dan biedt het 'wetsvoor
stel commerciële omroep' goe
de mogelijkheden, aldus de be
windsvrouw. Het voorstel
wordt nog deze maand door de
Tweede Kamer behandeld.
D'Ancona blijft bereid de om
roepen extra financieel te
steunen voor het uitvoeren
van de wijzigingen in het om
roepbestel. Zij wil hiervoor de
omroepreserve aanspreken. De
minister komt in april met een
afgerond voorstel in de minis
terraad over de versterking
van de publieke omroep. In
dat voorstel gaat zij onder
meer in op de gevraagde uit
breiding van de reclamezend
tijd.
Uitganspunten
Alle omroepen kunnen zich
vinden in de uitgangspunten
voor een nieuw gedifferen
tieerd bestel, zoals vastgelegd
in de vorige week gepresen
teerde meerjarenvisie. Door
een programmatische verster
king moeten de drie zenders
op de best bekeken uren twee
maal zoveel kijkers trekken
als RTL4« Het is onder meer
de bedoeling dat er meer dra
ma en speelfilms worden uit
gezonden. Voor informatie
wordt per avond maximaal 35
tot 40 procent van de zendtijd
gereserveerd. Verder moeten
iedere avond twee zenders
programma's bieden voor een
groot publiek. De derde zender
richt zich op een kleiner pu
bliek.
Voor de financiering van het
publieke bestel moet de recla
mezendtijd op Nederland 2
worden uitgebreid tot vijftien
procent. Ook kunnen op deze
zender programma's worden
onderbroken voor reclame
boodschappen. Verder moet
voor alle zenders reclame op
zondag mogelijk worden. Een
nieuwe indeling leidt ook tot
wijzigingen voor de kleine
zendgemachtigden. De RKK,
IKON, Humanistisch Verbond,
RVU, de Islamitische Omroep
Stichting en het Nederland Is
raëlitisch Kerkgenootschap
krijgen een plaats op Neder
land 1. Teleac krijgt zendtijd
op het tweede net en Neder
land 3 zal plaatsbieden aan
NOT, Omrop Fryslan en de
programma's voor allochtonen.
CHIEM VAN HOUWENINGE AAN DE WIEG VAN NIEUW COMEDY- SERIE
Oppaasen. Dertiendelige comedy-
reeks me» Coen Flink en Ben Huls-
i. VARA-televisie. Nederland 1
om 20.35 uur. Zaterdag.
ïILVERSUM „Het is
half uurtje amuse-
nent, niet meer niet min-
ler", zegt Chiem van
teitlouweninge over de der-
iendelige serie 'Oppas-
;en', die hij samen met
w lijn vrouw Dorien de Vos,
2,8 Alexander Pola en Kees
irWeidinger schreef. Leuk
s hij zeker, deze geschie-
ofd ienis over twee opa's die
egen wil en dank worden
J ipgescheept met hun twee
sta: kleinkinderen omdat va
ler als Europarlementa-
en moeder als actrice
et te druk hebben om
ich echt met de opvoe-
ing bezig te houden,
laar de basis voor deze
n meeks is breder dan de kij-
er in al zijn onschuld
,™e an vermoeden.
hiem van Houweninge geeft
>e dat het best een stap is, als
i na elf jaar 'Zeg 'ns Aaa' laat
eten dat je wel eens wat
euws wil. Maar het idee lag
j eenmaal al een paar jaar in
|en la en de groeiende behoef-
Ie eens aan een nieuwe tv-fa-
imite te beginnen, werd steeds
ia,i dringender. Wie denkt dat
ijfelUppassen' in het verlengde
Pk an 'Zeg 'ns Aaa' ligt heeft het
mis. Nou ja, de opa Buys die in
'Oppassen' voorkomt, blijkt
een tweelingbroer te zijn van
de Buys uit 'Zeg 'ns Aaa'. Maar
Chiem en zijn kornuiten heb
ben niet geprobeerd een twee
de Koos en Mien Dobbelsteen
neer te zetten. Dat zou trou
wens heel dom zijn geweest,
want met de komst van 'Op
passen' verdwijnt 'Zeg 'ns Aaa'
absoluut niet van het scherm.
VARA's Anton Smit, hoofd
gevarieerde programma's, laat
weten voor een tweede come
dy te hebben gekozen zodat er
- in de meest ideale situatie -
vierenveertig weken lang op
beide uitzendavonden van de
omroep iets leuks over het
scherm rolt. 'Oppassen' is dus
essentieel anders en stoelt op
iets dat Chiem en Dorien wat
jaren geleden zelf overkwam
toen ze naar Zuid-Frankrijk
moesten en hun ouders met de
kinderen opzadelden.
Opmerkelijk
'Oppassen' is in een aantal op
zichten een opmerkelijke pro-
duktie. De opzet is het uit te
laten groeien tot een Europese
comedy-reeks en dan niet een
die op nagesynchroniseerde
wijze het televisie-scherm in
Duitsland, Engeland en
Frankrijk haalt. Tijdens een
symposium, waar in alle he
vigheid van gedachten werd
gewisseld over het maken van
zo'n Europese reeks in co-pro-
duktieschap, lanceerde Chiem
het idee om één decor neer te
zetten en één (te vertalen)
script te schrijven. Onder lei
ding van de Nederlandse re
gisseur (Nico Knapper) en ca
mera-mensen, maar wel met
acteurs en actrices uit de des
betreffende landen zou dan
zonder veel meer moeite de
serie kunnen worden opgeno
men. Het bleek een kostenbe
sparend voorstel dat aansloeg.
Iedereen was enthousiast,
maar echte knopen werden
nog niet doorgehaakt. Chiem:
„Wij zijn alvast begonnen, de
rest komt wel".
Lang leven
Of de serie een lang leven is
beschoren, weet niemand. De
basis voor heel veel en lang
plezier is met de twee, heel
verschillende opa's, hun kin
deren en kleinkinderen ge
legd, maar als het publiek zich
verslikt in de komische situa
ties en zich niet kan vinden in
de opa's dan blijft het mis
schien bij deze dertien afleve
ringen. Stiekem hoopt Chiem
natuurlijk op succes en een
rolverdeling in het schrijvers
schap is inmiddels gemaakt.
Alexander Pola zal zich in de
toekomst vooral met 'Zeg 'ns
Aaa' bezighouden, terwijl Van
Houweninge de pen aanvoert
in 'Oppassen', al blijft er van
een kruisbestuiving sprake.
Chiem: „Niks is strikt geschei
den. Zo zal ik zeker een paar
afleveringen van 'Zeg 'ns Aaa'
helpen schrijven, maar het is
nu eenmaal voor Alexander
en voor mij onmogelijk om al
les te doen. Daarom maken we
ook gebruik van nieuwe
schrijvers, die uit een door ons
bedachte comedy-cursus zijn
gerold. Bovendien is het niet
mijn ambitie om altijd weer als
schrijver op de titelrol te
staan. Ik wil graag iets creeër-
en om dan te zien hoe het zich
ontwikkelt".
'Zeg 'ns Aaa' gaat overigens
ook een Duits leven tegemoet.
Op twaalf april begint de ARD
op Duitsland 1 met de serie,
waarvan in een speciaal voor
de reeks omgebouwde studio
inmiddels vijfenveertig afleve
ringen zijn voorgeproduceerd.
Wat Chiem en zijn schrijvers
met 'Oppassen' hebben gepro
beerd, is een dramady te ma
ken. „Dat vind ik een mooie
combinatie, want in het echte
leven maken mensen ook niet
in elke zin die ze zeggen een
grap of zijn ze de hele dag
spitsvondig. Waar we naar
streven zijn geestige conversa
ties waarin een bepaald ritme
zit".
sies, af in Rotterdam. De be
doeling was om het onderko
men aan de haven te situeren,
maar dat bleek een probleem.
De villa, die nu aan het begin
van de reeks is te zien, staat in
Kralingen, en de vijf a tien
procent buiten-opnamen per
aflevering worden allemaal in
de havenstad geschoten.
Ministerie
Misschien het opmerkelijkste
aan de serie is dat hij voor een
deel wordt gefinancieerd door
het Ministerie van Volkshuis
vesting, Ruimtelijke Ordening
en Milieu. Chiem: „Ze wilde in
eerste instantie inhoudelijk
een dikke vinger in de pap. De
nadruk moest komen te liggen
op het milieu, maar wij wilden
niet dat de karakters zouden
vervormen tot goden uit de
folder van het ministerie. Het
compromis is dat ze inzagen
heeft en dat er gesproken kan
worden over de scripts. Wij
vonden dat we geen nieuwe
'Familie Oudenrijn' moesten
maken. Waar het milieu om de
hoek komt kijken, is dat de fa
milie niet uit plastic bekertjes
drinkt en dat batterijen in de
chemokar verdwijnen. Een
discussie tijdens een van de af
leveringen kan het houden of
juist wegdoen van de tweede
auto zijn. Op die manier ver
werken we het milieu in de
afleveringen, maar het zal
nooit al te nadrukkelijk aan
wezig zijn. 'Oppassen' moet
geen Teleac-cursus over het
milieu worden".
J Dansproduktie
disk.
Pi
kÏÏ ran
d. en
«I I
tose naar pose
cni L
,ISS' ijpl
insproduktie met het driedelige
diet 'Tiga'. Gezien gisteravond
i Korzo, herhaling vanavond.
fideel is Dansproduktie nu
irtien jaar oud. Dat veron-
:rstelt een zekere podium-
jpheid. De jongste première
eet 'Tiga', waarin deze den-
ende dansers naar een soort
bstract expressionisme stre
kt 2 'en. 'Tiga' is het Indonesische
er)efóord voor „drie" en zonder
direct „kassian" te roepen,
lenen wij toch wel dat deze
oorstelling choreografisch
iet aan de winstkant staat.
Jries Post, die in het verleden
ikende voor het glansstuk
ihower Power', bleef nu in
iwamp' in brokkelige schets-
latigheid steken. Paul Griffin
aseerde zich in 'Venus Tru-
nt' dat betekent „spijbe-
ende Venus" op liefdesso-
etten van Shakespeare, maar
3 statisch als dit bewegings
tuk was de liefde bij Shake-
peare heus niet. Nog 't duide-
ijkst, maar toch aan de zwak-
kant, was 'Signatuur' van
iuido Severien. Structureel
eurig aangeharkt, maar ook
leze jonge choreograaf mist
log de adem om werken van
leer dan 20 minuten boeiend
houden. In feite bewegen
1 ich de niet slecht getrainde
ansers, die hun emoties het
wijgen opleggen, van pose
J laar pose. Dat is des te bevree-
lender omdat het bewegings-
lateriaal heel wat onderhuid-
gevoelens kent. Het harde,
'onotone slagwerk van de
omponist David Dramm
laakte de begeleidende mu-
ek er ook niet molliger op.
'anskunstig eigenlijk een
ogst van loze halmen. Rest
ns nog te vermelden dat de
pa* erste voorstelling, die in Kor-
a gewoon op tijd begint, nog
met komen.
FRANK DELBOY
ELKE DONDERDAG DE
BI1LAGE BIJ UW KRANT MET
INFORMATIE OVER FILMS, MUZIEK
THEATER, RECREATIE, EXPOSITIES
EN EEN COMPLETE AGENDA
'Zigeunerjongen, Hongarije 1931'.
FOTO: EVA BESNYÖ
FOTO: EVA BESNYÖ
Joods Historisch Museum: 'Onbe
kende foto's van Eva Besnyö'. J.D.
Meijerplein 2-4, Amsterdam, tot en
met 2 juni.
AMSTERDAM Bij het bin
nentreden van de hoge, strak
ke Hans Jaffézaal grijnst een
oud mannengezicht je toe. Zijn
gezicht is door het leven gete
kend en zijn gebit laat veel te
wensen over. Aan zijn kleding
te zien is hij een landarbeider.
Even verderop hangt een foto
waarop twee kinderen schuch
ter aan het spelen zijn. Door
de spijlen van het hek achter
hen dwarrelt het zonlicht. Het
lijkt een zonnige lentedag.
Eva Besnyö's foto's zijn al
vaak een onderwerp voor een
tentoonstelling geweest. Zo
ook nu weer. Van 8 maart tot
en met 2 juni is in het Joods
Historisch Museum in Amster
dam een aantal foto's van Eva
Besnyö te zien onder het motto
'Onbekende foto's'.
De foto's van deze 81-jarige fo
tografe zijn alom bekend. Ze
zijn terug te vinden op posters,
platenhoezen, ansichtkaarten
en puzzels. De bekende pren
ten keren op diverse tentoon
stellingen telkens terug. Daar
om hebben de samenstellers
René Walen en Kees Nieu-
wenhuizen deze keer gekozen
voor wat onbekender werk
van Besnyö. De meeste foto's
dateren uit de jaren dertig en
zijn voor de eerste keer onder
haar naam tentoongesteld. Tot
nu toe werden ze getoond on
der de naam van dr. Peter
Weller, de Berlijnse fotograaf
bij wie Besnyö in haar beginja
ren in dienst was. Een aantal
foto's is uniek doordat er geen
negatieven van bewaard zijn
gebleven.
Eigen stijl
Eva's foto's worden door veel
mensen als mooi betiteld. Dit
blijkt wel uit de grote publieke
belangstelling voor haar werk
op tentoonstellingen uit het
verleden. Ook nu was de aan
dacht weer buitengewoon.
Ook Freek de Jonge kwam
een kijkje nemen. Tineke de
Ruiter, die de tentoonstelling
opende met een welluidende
speech, bewondert het werk
van Eva Besnyö zeer. „Eva
heeft een hele eigen manier
van fotograferen", meent de
docente fotografiegeschiedenis
aan de Rijksuniversiteit van
Leiden. „Ze introduceerde met
haar komst naar Nederland
een hele nieuwe stroming in
de fotografie. Deze nieuwe
methode van fotograferen
maakt haar werk uniek, om
dat het gebruik van dit soort
lichtvariaties en camerastand
punten in die tijd in Neder
land volkomen nieuw was".
Naast de overeenkomst in tijd
(bijna alle foto's komen uit de
jaren dertig) dragen de pren
ten ook een bepaald thema
met zich mee. De rode draad
die door de hele tentoonstel
ling heen loopt is de natuur en
'het buiten'. Alle foto's zijn
buiten met natuurlijk licht ge
maakt. Veel daarvan spelen
zich af in Hongarije. Daarnaast
schetsen veel foto's een beeld
van het Berlijn van voor de
tweede Wereldoorlog. Het* eer
ste wat daarbij opvalt is de
kleding. De foto's tonen veelal
arbeiders en het leven op
straat speelt in deze afbeeldin
gen een belangrijke rol.
Menselijk aspect
Eva's belangstelling voor men
sen komt in de foto's duidelijk
naar voren. Een enkele prent
daargelaten, beelden ze allen
personen af. De blik en de ge
laatstrekken zijn erg treffend
vastgelegd vanuit een verras
send oogpunt en geven ieder
portret een eigen karakter. De
portretten spreken. „Die foto's
treffen mij het meest", vindt
Tineke de Ruiter. „Eva bena
dert de mensen op een hele
speciale manier en weet ze op
een boeiende manier te por
tretteren. Die foto's zitten
boordevol esthetiek".
Dat Eva niet stil kan zitten,
blijkt wel uit de aanwezigheid
van recente werken uit 1989.
Deze foto's zijn genomen in
Marokko en Cuba en ook zij
beelden mensen af. Ook hier
houdt de blik in de ogen je in
zijn greep. „Alhoewel ik het
hier getoonde werk niet
eerder gezien heb, zie ik Eva's
stijl er duidelijk in terug", al
dus een bezoeker. „Het spel
met licht en donker, de 'men
selijke thema's' en de verras
sende cameraperspectieven
maken de foto zo boeiend dat
ze nooit verveelt".
Toeval
Een echte aanleiding voor de
tentoonstelling hebben de sa
menstellers niet en ook het
feit dat de presentatie in het
Joods Historisch Museum
plaatsvindt, stoelt op toeval.
..De enige verklaring zou zijn
dat Eva Besnyö Joods is, maar
daar houdt de overeenkomst
dan ook op", aldus een mede
werker van het museum. „De
tentoonstelling is naar dit mu
seum gekomen omdat we be
langstelling hebben voor Eva's
werk en niet vanwege joodse
aspècten aan haar werk".
„Werken van Besnyö zijn al
tijd mooi om te exposeren. De
foto's blijven je bij", conclu
deert Tineke de Ruiter.
Een goed voorbeeld hiervan is
een foto uit 1931, met daarop
een zigeunerjongetje dat, een
enorme cello op zijn rug mee
torsend, een landweggetje af
loopt. Deze foto torent, letter
lijk en figuurlijk, op de exposi
tie boven alle foto's uit en is
volgens velen al een klassie
ker geworden.
MIRIAM HEIJENGA
Nationaal Fonds: 'De Boetvaardige
Man' van Anneke Bonnema. Met Ni
cole Balm, Anneke Bonnema, Hilt de
Vos en Willem Kwakkelstein. Korzo,
vrijdag 8 maart, vanavond nog eens.
Anneke Bonnema las in Grie
kenland Natalia Ginzburgs
boek 'Zo is het gebeurd' en
vroeg zich af waarom het altijd
zo stroef verloopt tussen man
nen en vrouwen. Zij maakte
een voorstelling daarover, 'De
Boetvaardige Man'. In Ginz
burgs boek houdt Alberto er
een buitenechtelijke relatie op
na. Zijn vrouw accepteert dat
niet, maar houdt van hem, tot
de maat vol is en zij hem ver
moordt. Bonnema laat in 'De
Boetvaardige Man' het proces
van haar gedachten en overwe
gingen zien in associaties en
improvisaties. „Ik begin vast",
zegt Hilt de Vos voor het doek
open is en zij houdt een betoog
je over apen. Want wat zijn
mensen, apen? En wat betekent
vriendschap, huwelijk, trouw
of vrijheid? Kunnen acteurs of
theatermakers daar iets mee?
En kunnen zij dat vervolgens
in zo'n vorm gieten dat zij het
publiek kunnen laten meede
len in hun bevindingen? 'De
Boetvaardige Man' associeert
erop los. Met behulp van een
keyboard dreunt het groepje
wat gespeelde poëzie op voor
het doek eindelijk opengaat en
eenmaal begonnen, kan het
kwartet er maar geen einde
aan maken. O ja, het gaat over
relaties en vooral over het ge
brek van deze acteurs er iets
eigens en iets zinnigs over te
vertellen. Ze doen hun pogin
gen vooral op een knullige ma
nier, zoals een naïef publiek
zich voor zou kunnen stellen
dat dat op een toneelschool ge
beurt bij het improviseren. In
alle pogingen lelijkheid en er
gernis te genereren is er nog
wel iets aardigs aan de ruim
anderhalf uur pure onmacht en
verveling van 'De Boetvaardi
ge Man': het lijkt op een op
recht theateronderzoek. Graag
zou ik in de waan blijven. Wie
Ginzburgs boek niet heeft gele
zen en ook Marlies Heuers
voorstelling daarover niet heeft
gezien, kan vast af en toe grin
niken om Anneke Bonnema cs.
PETER SNEL
DEN HAAG Shell Neder
land sponsort voortaan jaar
lijks een expositie voor jonge
talentvolle kunstenaars onder
de titel 'Peiling' Dit heeft pre
sident-directeur P. van Duur-
en gistermiddag meegedeeld
tijdens een bijeenkomst in het
Haags Gemeentemuseum.
De oliemaatschappij sponsort
al sinds 1989 muziekactivitei-
ten. In totaal wordt nu jaar
lijks een sponsorbedrag van 1
miljoen gulden beschikbaar
gesteld voor muziek en beel
dende kunst. Shell benadert
telkens een ander toonaage-
vend museum om 'Peiling' te
organiseren. De betrokken
museumstaf maakt na afloop
een selectie van de tentoonge
stelde werken, waarvan Shell
er dan een aantal aankoopt,
die vervolgens weer aan het
betreffende museum in bruik
leen worden gegeven. De eer
ste expositie wordt in het na
jaar gehouden in het Haags
Gemeentemuseum onder de ti
tel 'Peiling 91'. Shell sponsort
ook jaarlijks een of meer expo
sities van Nederlandse topkun-
stenaars op zoveel mogelijk
wisselende plaatsen in ons
land. De eerste in deze reeks
in de expositie over Karei Ap
pel, die momenteel in het Ge
meentemuseum te zien is: Gis
termiddag werd in deze kunst
tempel een eveneens door
Shell gesponsorde kleine expo
sitie van werk van Arjanne
van der Spek en Frank He-
mert geopend. Deze tentoon
stelling is tot en met 7 april te
bezichtigen.
Beheersing
vormt kracht
pianospel
Patrick Hopper
Recital door Patrick Hopper (piano).
Werk van Mozart, Brahms en Cho
pin. Gehoord in de Stadsgehoorzaal
op 8 maart.
Het programma vermeld
de geen enkel ten onrech
te vergeten meesterwerk,
noch werden de aanwezi
gen tijdens het optreden
van Patrick Hopper gis
teravond in de foyer van
de Stadsgehoorzaal op
nieuwe meesterwerken
onthaald. Wat Patrick
Hopper speelde, mag een
degelijk klassiek roman
tisch programma heten.
Enigszins verbazingwek
kend dus dat het anders
zo goed bezochte vrijdaga
vondconcert ditmaal
slechts een handjevol be
zoekers mocht trekken.
Thuisblijvers hadden evenwel
weer eens ongelijk, want Pa
trick Hopper is een musicus
die zijn gehoor nergens teleur
stelt. Zijn muzikale scholing
ontving hij van Else Krijgs
man en Naum Grubert in Den
Haag. Vervolgens maakte hij
concertreizen naar de Vere
nigde Staten en Canada. En
ook voor K&O trad hij al
eerder met veel succes als so
list op. Sereen, één met zijn
muziek en volkomen thuis in
de toetsen, verliest deze sym
pathieke pianist zich van de
eerste maat tot de laatste noot
in de vertolkte werken. Ook
kent hij het verschil tussen al
legro en forte, een eigenschap
die tegenwoordig schaars is ge
worden. Daarvan profiteerde
al dadelijk Mozarts sonate in D
(K.V. 311). De hoekdelen (alle
gro en rondeau) waren fris en
sprankelend, zonder virtuoos
vertoon, het andante kreeg
met eenvoudige middelen een
bijna romantische lading mee.
De „Vier Klavierstücke" (opus
119) van Johannes Brahms
werden met een voorbeeldige
beheersing uitgevoerd en
brachten juist hierdoor zo'n
sterke ontroering teweeg. Zo
wel de intermezzi in bes, met
zijn goed getroffen etherisch
dromerige sfeer, en het inter
mezzo in e. omfloerster, maar
gejaagd, als het wilskrachtige
intermezzo in C en de idealis
tisch triomfante rhapsodie in
Es, straalden in deze uitvoe
ring een aangename energie
uit. Het oeuvre van Frédéric
Chopin dat na de pauze aan
bod kwam, lag Hopper echter
niet minder. Ook in deze ver
leidelijke muziek wist hij zich
te beheersen en de luisteraars
in een verstilde benadering te
vangen. De ballade nr. 1 in g
(opus 23) werd zeer gevoelig
gebracht, zonder dat de pianist
zichzelf op de voorgrond plaat
ste, net als het scherzo nr. 3 in
cis (opus 39). Aangenaam wa
ren ten slotte de drie mazur
ka's, in g, in cis en in fis (opus
24 nr. 1, 63, nr. 3 en 48 nr. 2).
Met name met deze laatste ma
zurka, in de slepende cadans
en melancholieke motieven,
maakte Patrick Hopper veel
indruk.
TOM STRENGERS
(ADVERTENTIE)
HAAGS GEMEENTEMUSEUM
MEESTERWERKEN
SCULPTUREN
RECENTE SCHILDERIJEN
STADHOUDERSLAAN A
IK WOU DAT IK
EEN VOGEL WAS
