;Han Kulker is jaloers op startgelden Johnson Siemerink blijft zijn grenzen verleggen Han Kulker: „Als je ziet wat Johnson nu vangt na zijn gedwongen afwezigheid zou je bijna denken: had ik ook maar doping gebruikt". FOTO: MILAN KONVALINKA wij ook wel te oud voor die groep. Maar die jongelingen betekenen nog geen con currentie voor ons". Stoten Eenzelfde gevaar dreigt, in misschien nog sterkere mate, ook voor Erik de Bruin. Kulker: „Die jongen hoeft maar één keer met die kogel te stoten en dan kan hij al naar huis. Ook voor hem is het jammer dat hij nationaal geen con currentie heeft", aldus Kulker, die daar mee de inbreng van Jan Langeveld wat onderschat. Overigens heeft De Bruin aangekondigd tijdens de komende WK niet van de partij te zijn. Hetzelfde geldt voor Emiel Mellaard, in de ogen van technisch-directeur Arie Kaufmann van de atletiekunie (KNAU) momenteel „het zorgenkind van de selectie". „Ik ben Mellaard helemaal uit het oog verloren". Kinderachtig Goede tijden, slechte tijden. De titel van deze populaire dramaserie is moeiteloos van toepassing op de prestaties van de waterpoloërs van AZC. Nauwelijks drie maanden geleden maakten de Alphena- ren nog furore in de Europa Cup. Vorige week verspeelde AZC in een dramatische wedstrijd bij DZV in Delft zijn laatste ti- telkansen. De 12-11 nederlaag was echter niet het grootste verlies. In de voor de sport zeer trieste wedstrijd werd de ene na de andere AZC'er uit het bad ge stuurd. AZC-coach Ron de Vogel sprak na afloop van een amateuristisch en kin derachtig optreden van zijn ploeg. Hier mee sloeg hij de spijker op zijn kop want het accepteren van slechte tijden is een van de basisprincipes van de sport. Regels De basketballers van Leiderdorp konden het afgelopen weekeinde weer snel naar huis. Ondanks het feit dat tegenstander Wilskracht en de scheidsrechter aanwe zig waren. Het enige dat ontbrak was een elektronisch scorebord. Wilskracht pro testeerde en de scheidsrechters honoreer den dit protest. Wij van Hutspo(r)t vin den dat een vreemde zaak. Want met een beetje goede wil en wat improvisatiever mogen had er best gespeeld kunnen wor den. Maar soms lijken de regels belang rijker dan een avondje lekker sporten. Jammer De ambiance waarin De Danaïden de eerste kampioensploeg uit de Leidse re gio werd was verre van optimaal. En dat was jammer want de ongeslagen Leidse korfbalploeg verdiende voor deze presta tie een wat meer aansprekende omgeving dan de vrijwel lege sporhal van Ons Ei bernest. Puntverlies van concurrent HKV en de snelle toekenning van een protest leverden onverwacht snel de titel op. Na negen jaar maakt De Danaïden weer zijn Ongedwongen... FOTO: HENK SNATERSE De sprinter/verspringer zal mogelijk dit weekeinde in Houtrust eindelijk zijn ge zicht weer eens laten zien. Johnson Mellaards medestrijder Frans Maas staat er momenteel beter voor. „De manier waarop hij z'n Europese medaille heeft gekregen is bijzonder maar ik zou er in zijn geval toch heel gelukkig mee zijn", aldus Kulker over de dopingkwestie die Maas alsnog het brons bezorgde. Het zal zeker in zijn voordeel zijn om bij inte ressante wedstrijden aan de start te ko men". Het „geval" Maas brengt Kulker tenslotte bij twee hekele kwesties: geld en doping. Oftewel de KNAU en Ben Johnson. „Ik vind het onbegrijpelijk dat de atle tiekunie er nog steeds niet in is geslaagd het trustfonds goed te regelen", wordt opwachting in de overgangsklasse. En aat vinden wij van Hutspofrjt een com pliment waard. Gemeten Na een aantal winters die voor de lief hebbers van natuurijs nauwelijks tot de verbeelding spraken werden we de afgelo pen weken weer geconfronteerd met een prachtig sneeuwtapijt en dikke ijsvloer. De schaatsers konden hun hart weer op halen. Wij van Hutspofrjt vroegen ons wel eens af wat de lol er van is om in temperaturen ver beneden nul je zwie rend over het ijs te begeven. Het ant woord kwam van de ex-schaatsccoach Henk Gemser in Het Parool. ..Het zijn die zeldzame momenten waarop het lijkt Kulker fel. Over de fiscale status van het door de bond te beheren inkomstenpotje bestaat nog steeds onduidelijkheid. „Ze zijn er al tien jaar mee bezig, maar het komt erop neer dat we het zelf maar moeten regelen. Verder moet ik zeggen dat ze bij de KNAU wel hun best doen de zaken te profesionaliseren". Kulker toont zich ook verbaasd over de zakken geld die Ben Johnson blijkt te kunnen binnenslepen na zijn gedwongen afwezigheid. „Het levert toch de wans maak op dat misdaad loont", vindt Kul ker naar aanleiding van de met in fraaie kleuren uitgevoerde posters („Johnson back on the track") omlijste rentree. „Hij blijft natuurlijk een goede atleet, maar dat zijn prijs is gestegen door do ping, klopt eigenlijk niet. Als je het zo bekijkt zou ik misschien ook doping hebben moeten gebruiken". ROB LANGEVELD alsof de wereld eventjes uitsluitend aan jou toebehoort. Er is niemand op dat meertje. Je bent alleen, in die windstille vriezende kou. De zon klimt als een vuri ge bal net boven de einder uit en je glijdt over het water. Dat is echt genieten". Na deze aanbeveling konden wij het niet la ten om ook de schaatsen onder te binden. En inderdaad. Gemser heeft gelijk. Ongedwongen Sporten op niveau is de laatste jaren bij na niet meer mogelijk zonder een trai ner/coach. De bedoeling van deze meest al goed betaalde oejenmeester is zijn ploeg mentaal, technisch en tactisch zo goed mogelijk voor te bereiden. Dat het ook anders kan bewijzen de volleyballers van Graficon/Donar wekelijks. In een ongedwongen sfeer werken de Leidenaars hun wedstrijden af. Een time-out wordt dan ook niet geleid door rood aangelo pen briesende coach maar door een mede-speler. Een verademing in een we reld waar relativeren toch al niet het meest ontwikkelde onderdeel is. LEIDENAAR HOOPT OP GOEDE (R)ENTREE BIJ NK ATLETIEK ZATERDAG 16 FEBRUARI 1991 PAGINA 35 RIJNSBURG - Het gaat goed met de Rijnsburgse tennisser Jan Sie merink. Na zijn goede prestaties tijdens de open Australische kam pioenschappen won hij vorige week het Challenger-toernooi in het Brit se Telford. Door deze zege balan ceert de Rijnsburger op het randje van de top honderd van de wereld ranglijst. Over twee weken is de 20- jarige tennisser present in Rotter dam tijdens het ABN/AMRO-toer- nooi. Een goede gelegenheid voor hem om zijn progressie aan de Ne derlandse tennisliefhebber te laten zien. De winst in de finale van het Challen ger-toernooi in Telford geeft aan hoe hard het in een jaar gegaan is met de Rijnsburger. Vorig jaar reisde hij af naar hetzelfde toernooi in Telford, gedoteerd met een prijzengeld van 50.000 dollar. Omdat hij over onvoldoende punten be schikte op de wereldranglijst, mocht hij niet eens aan het kwalificatietoernooi meedoen. Zonder een bal te slaan, keer de hij weer naar Nederland terug. In edi tie van dit jaar rekende hij overtuigend af met de Canadees Martin Laurendeau (6-3,6-4). Ondanks alle successen blijft Jan Sieme rink nuchter tegen zijn prestaties aankij ken. „Het gaat op het moment sneller dan ik gedacht had. Maar ik blijf met beide benen op de grond staan. Ik laat me door al die publiciteit niet opjagen. Ik heb gekozen voor een geleidelijke op bouw waarin iedere fase moet worden doorlopen en keer op keer mijn grenzen moeten worden verlegd. In het huidige toptennis moet je steeds meer all-round zijn en daar werk ik op het moment hard aan. Maar ik ben pas twintig dus ik kan alleen nog maar groeien". Siemerink kent een hectisch bestaan. Dit jaar maakt hij eigenlijk voor het eerst kennis met het jachtige leven van een profesional. Dit weekeinde maakt de Rijnsburger zijn opwachting in Stuttgart, dan volgt Rotterdam en daarna worden zijn koffers weer gepakt voor een trip naar de Verenigde Staten. „Het is inder daad een hele aparte wereld waarin je leeft. Maar het boeit me nog steeds. Er zijn wel eens dagen dat je geen racket kan zien maar over het algemeen ben ik zeer tevreden met mijn bestaan. Van je hobby een beroep maken blijft voor wei nig mensen weggelegd" De stroomversnelling waarin de carrière van Siemerink in verzeild is geraakt is volgens Siemerink voor een groot deel te danken aan het werk van bondscoach Stanley Franker. Profesionele begelei ding tijdens toernooien en trainingen is voor een tennisser erg belangrijk. Ik heb het geluk dat ik op moment kan werken met trainers als Franker en Don. Ze we ten wat je als speler voelt en geven nutti ge tips. Daarbij leven ze erg mee, wat toch een enorme stimulans is. Vooral op het mentale vlak ben ik gegroeid. Het gaat tijdens internationale toernooien vooral om de juiste instelling. De wil om te winnen vormt een belangrijk on derdeel van het tennis in de top. Vooral omdat de onderlinge verschillen steeds kleiner worden". Siemerink erkent dat aan zijn speelstijl ook nog wel het één en ander gesleuteld kan worden. Zijn service is al jarenlang zijn sterkste wapen. „Maar dat is tegen woordig niet meer voldoende om ver te komen in de toernooien. Je moet steeds meer compleet worden. Dus alle onder delen leren beheersen. Mijn forehand en het spel achterin het speelveld zijn voor verbetering vatbaar. Veel trainen is daarvoor de enige weg". Jan Siemerink: „Het gaat sneller dan ik dacht. Maar ik blijf met beide benen op de grond staan". FOTO: KEES VAN DEN BURG INLEIDEN - Een nadere beschou wing van 's lands atletiektop brengt Han Kulker ineens tot de verzuch ting: „Tja, 't is eigenlijk wel een klein gezelschap hè. Ik heb er geen verklaring voor dat de Nederlandse top zo smal blijft. Verbazend". De ontdekking van de 30-jarige Leidse atleet volgt nadat een bescheiden rijtje kanshebbers voor de Nederlandse in- door-kampioenschappen, die dit week einde worden gehouden in Houtrust Sport in Den Haag, de revue is gepas seerd. „Ik begrijp het eigenlijk niet zo. Drie jaar geleden in Liévin (EK-indoor, red.) zijn met de Nederlandse successen voldoende impulsen gegeven. Maar er zijn toch niet veel nieuwe gezichten bij gekomen". Met bijvoorbeeld Elly van Hulst, Frans Maas en Rob Druppers is nauwelijks sprake van nieuws onder de zon. Ellen van Langen is één van de zeer weinige nieuwkomers, maar juist zij houdt zich tijdens het huidige indoor- seizoen afzijdig. Rondgang „Elly van Hulst ben ik, zoals geloof ik bijna iedereen, een beetje uit het oog verloren", begint Kulker zijn rondgang langs zijn collega's van de nationale se lectie. „Tijdens de EK vorig jaar in Split heb ik voor het laatst contact met haar gehad. Daar gebeurde wat iedereen had zien aankomen. Ze heeft het daar tegen beter weten in toch geprobeerd. Ik denk ze zal terugkomen na haar blessure en dat ze zich tijdens de NK wel weer zal laten zien", aldus Kulker. Evenals de Leidse middenafstandloper behoort Van Hulst tot het groepje atleten dat is „voorgeselecteerd" voor de WK-indoor die op 8,9 en 10 maart worden gehouden in Sevilla. Kulker voldeed het afgelopen weekeinde in Stuttgart met 3.42,40 net aan de vereiste B-limiet op de 1500 me ter (3.43). „De NK leent zich niet voor het lopen van een limiettijd. Daarvoor is de concurrentie te gering. Alleen met Robin van Helden zou er misschien een goeie wedstrijd kunnen ontstaan". Veroordeeld Overigens heeft Han Kulker inmiddels weer besloten zijn aandacht gericht te houden op de 1500 meter, hoewel hij eerder van plan was het accent te verleg gen naar de dubbele afstand. „Je zou wel kunnen zeggen dat ik min of meer tot die 1500 meter ben veroordeeld", beaamt hij nu. „Tot en met de Spelen wil ik op die 1500 meter doorgaan en ik speel met de gedachte de baanatletiek daarna te gaan afbouwen. Dan wil ik mijn aandacht meer gaan verleggen naar de wegatletiek", onthult de parttime computerprogrammeur die in de twee vorige jaren door blessureleed nogal eens verstek heeft moeten laten gaan. „Maar nu gaat het goed", beschrijft hij zijn ei gen situatie. „Sinds Split (augustus/sep tember vorig jaar, red) heb ik nergens last van gehad". Mali Aansluitend aan de zonder medaille af gesloten EK bracht Leidenaar Kulker een bezoek van een maand aan het Afri kaanse Mali. „Het was heel interessant om te zien hoe superprimitief de men sen daar leven. Ook op atletiekgebied. Lange-afstandlopers gedijen zoals be kend goed op Afrikaanse grond, maar van trainen kwam bij Kulker weinig te recht. „Alleen in de hoofdstad (Bamaco, red.) is één gravelbaantje. Ik heb tijdens onze vakantie nog wej wat gelopen. Trainings-technisch heb ik niets geleerd, maar qua mentaliteit wel. Je beseft goed hoezeer wij eigenlijk in de watten wor den gelegd". Sinds een maand na terug keer uit Mali heeft Kulker evenals tallo ze andere potentiële Olympische Spelen- gangers een gesponsorde luxe automo biel onder zijn derrière. Druppers Het voertuig werd vorige week op de parkeerplaats van Houtrust Sport aan dachtig bekeken door de aan zijn zoveel ste come-back werkende Rob Druppers. De Utrechter behoort niet tot het elite gezelschap van voorgeselecteerden. „Je kunt moeilijk hoogte van 'm krijgen", zegt Kulker over degene die al jarenlang zijn trainingsmaatje is. „Ik vind het heel leuk dat hij er weer bij is. We hebben toevallig juist weer de verhalen opge haald over onze successen in 1987. We hadden samen op Gran Canaria getraind en we werden allebei Europees kam pioen. Dat was onwijs gaaf', straalt de atleet van De Bataven. Wassenaar Kulker wordt daar al sinds jaar en dag getraind door Bram Wassenaar, waar mee zij samen in de buurt komen van een record dat nooit erkend zal worden. „We houden het inderdaad al zeven jaar uit", constateert Kulker. „Maar na de Spelen van Seoul hebben we samen wel stevig geëvalueerd. We vroegen ons af of we niet te lang bij elkaar zaten en waar uit ik nieuwe impulsen zou kunnen op doen. Dat heeft ertoe geleid dat ik ook krachttraining ben gaan doen en dat ik zelf meer zeggenschap heb gekregen". Dat heeft onder meer geleid tot het be sluit van Kulker om in mei aanstaande een hoogstestage te gaan volgen in de Pyreneeèn. „Bram en ik houden er niet van de zaken super-wetenschappelijk aan te pakken. En evenals Rob Druppers voel ik me niet thuis in de nationale middenafstand-selectie. De bondscoach (Carel van Nisselroy, red.) houdt er wat andere ideeën op na. En misschien zijn £eidóe@ou4cmt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 35