Kleine maar smaakvolle presentatie werk Copier Wibi Soerjadi wil emoties overbrengen 'De Smekelingen' in Koninklijke Schouwburg KUNST/RTV £eidóe@otncutt WOENSDAG 30 JANUARI 1991 PAGIJl bic Essayiste Josine Meijer overleden AMSTERDAM De essayiste Josine W.L. Meijer is afgelopen maandag overleden. Zij was 94 jaar. Josine Meijer debuteerde vorig jaar als schrijfster met het bij G.A. van Oorschot uitgegeven boek 'Oude vrienden en een veranderende wereld'. Hierin publiceerde zij opstellen over uiteenlopende filosofen en schrijvers als Jacques de Kadt, Simon Vestdijk, Multatuli, Freud, Nietsche en Camus. Jo sine Meijer werd bekend als Josine M., de vrouw aan wie Gerard Reve brieven schreef. De brieven werden in het begin van de jaren tachtig in boek vorm gepubliceerd. Josine Meijer sloot zich in haar studententijd in Leiden aan bij de communistische studentenbeweging. Later werd zij lid van de SDAP. Zij ontmoette Van Oorschot, die haar sti muleerde essays te schrijven. Zij schreef achter eenvolgens voor de literaire tijdschriften De Baan breker, Libertinage en tenslotte voor Tirade. Zij leerde Gerard Reve kennen, die eind jaren vijftig secretaris was van Tirade. Toneelcriticus Jac Heijer overleden HAARLEM Toneelcriticus Jac Heijer van het NRC Handelsblad is gisteren van zijn woonplaats Haarlem overleden. Hij was al geruime tijd ernstig ziek. Hii be gon zijn loopbaan als leerlingjournalist bij het Noorahol- lands Dagblad. In de jaren zestig raakte hij verzeild in het roerige kunstwereldje van Haarlem. In 1970 kwam Heijer op de kunstredactie van het Haarlems Dagblad. Aan het eind van de jaren zeventig werd hij als toneel recensent aangenomen bij de NRC. Heijer voelde zich sterk betrokken bij het nieuwe theater, dat lichamelijk was en recht voor zijn raap. Hij hield niet van perfectie, voor hem moest toneel spontaan en levendig zijn. Ook heeft hij zich altijd verzet tegen het huidige kunstbeleid dat het kleine zalentoneel langzamerhand de nek om draaide. Nieuwe directeur Koninklijke Bibliotheek DEN HAAG De heer D. van Drimmelen (47) is met ingang van 16 maart be noemd tot directeur/biblio thecaris van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Sinds 1980 werkte Van Drimmelen als econoom bij de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Voorheen was hij verbon den aan de economische fa culteit van de Vrije Univer siteit in Amsterdam. Groei is er uit op Filmfestival Rotterdam ROTTERDAM De twintigste editie van Filmfestival Rotter dam verwacht ook dit jaar, net als vorig jaar, rond de 175.000 bezette stoelen. De jaren ervoor liep het aantal bezoeken aan films bijna elke keer op. Dit jaar groeit het aantal bezoeken waarschijnlijk niet, mogelijk doordat potentiële bezoekers aan de televisie gekluisterd zitten in verband met de oorlog in de Golf. Volgens Festivalmedewerkster Sandra Den Hamer kan het ook heel goed zijn dat er op een gegeven moment een bezoekgrens is bereikt. Het Festival kent elk jaar weer veel fanatieke filmkij kers: mensen, die in de tien dagen dat het festival duurt tiental len films bekijken. Gemiddeld ziet een filmfan tijdens het festi val zeker zeven 8 films. De kijkers gaven tot nu toe de grootste waardering aan een film uit 1929, 'Lucky Star' van Frank Bor- zage. Direct daarop volgen de film 'An Angel at my table' uit 1990 van de Nieuw-Zeelandse regisseuse Jane Campion en 'Bye', de film waarmee de Nederlandse fotograaf en filmer Ed van der Elsken afscheid van het leven nam. De meeste bezoekers trok tot nu toe 'Hot Spot' van de Amerikaan Dennis Hopper en 'Texas Ville' van landgenoot Peter Bogdanovich. Ook 'Angel at my table' lokt veel mensen naar het scherm. Kinderen mogen acht ke in 'Misérables' spelen AMSTERDAM Joop van den Ende Theate dukties legt zich neer bij de uitspraak van de van State dat kinderen beneden de 16 jaar niet dan acht keer mee mogen spelen in de mammo sical 'Les Misérables'. De musical naar de roma Victor Hugo gaat op 28 februari in première Koninklijk Theater Carré in Amsterdam e daar tot en met 21 juli. De producent had de ren die zijn geselecteerd voor de drie kinder graag vaker dfan de wettelijk veroorloofde achfi mee laten doen. „Zij hebben dan de tijd in hunl groeien en vinden het meespelen bovendien! leuk", aldus een woordvoerder van de prodfi Een verzoek daartoe werd afgewezen door dC beidsinspectie. Van den Ende spande daarop eer cedure aan bij de Raad van State. „Wij hadden e. de voorbereidingen echter al rekening mee gehqTJEI dat we die zouden verliezen", aldus de woord vo#N2 Q DEN HAAG Vooruitlo pend op een reeks exposi ties waarin het werk van de dit jaar negentig ge worden glaskunstenaar A.D. Copier centraal staat, heeft het Haags Gemeen temuseum een kleine op stelling gemaakt met top stukken uit eigen bezit. Het museum, dat al vrij kort na het begin van Copiers car rière begon met aankopen van de toen nog zeer jonge ontwer per, meende terecht niet voor bij te kunnen gaan aan de ver jaardag van de man die als geen ander een stempel drukte op de Nederlandse glaskunst. Conservator Marjan Boot meende even terecht dat het, met grote overzichtstentoon stellingen in Dvlsseldorf en Rotterdam in het vooruitzicht, weinig zin had te streven naar een chronologisch overzicht van Copiers ontwerpers-loop baan. Ze hield het bij een, in samenwerking met de kunste naar samengestelde, smaakvol le presentatie, die vooral als een hommage gezien moet worden. 'Hommage aan A.D. Copier' toont hoogtepunten van Co piers ontwerpen op het gebied van unica, serica en gebruiks- glas, unica en serica en bete kent behalve een eerbetoon aan de ontwerper zelf ook een hommage aan Boots voorgan gers, die zo wijs waren al zo snel de kwaliteiten van dat werk te onderkennen. De ver houdingsgewijs vele stukken uit de beginperiode van Co- pier, de jaren twintig en der tig, waarin hij glas ontwierp dat een radicale breuk bete kende met het werk dat tot dan toe uit Leerdam kwam, vuld worden', zouden worden verruild voor esthetisch fraai vormgegeven, maar betaalbare voorwerpen. Hij was het die kunstenaars en architecten als De Bazel en De Lorm uitno digde ontwerpen te maken, en hij was het ook die Copier in de gelegenheid stelde kunst- cursussen te volgen en zich te bekwamen in het ontwerpers vak. Het leidde er toe dat Co- pier, 26 jaar oud, de leiding kreeg over de ontwerpersafde ling van de glasfabriek, en in contact kwam met enkele van de grootste kunstenaars en ontwerpers van zijn tijd, als Berlage en Frank Lloyd Wright. Zijn hele arbeidzame leven is Copier in dienst gebleven van Leerdam, waar hij zich bezig bleef houden met onderzoek naar de mogelijkheden van het glas, wat leidde tot tal van eenmalig vervaardigde scha len en vazen, maar ook tot het meest succesvolle product ooit door een Nederlandse vormge ver ontworpen, het al rond 1930 ontworpen Gildeglas. Bij dat laatste glas, waarvan mil joenen exemplaren over de toonbank zijn gegaan, baseerde Copier zich op cirkels. De werktekeningen voor dat glas tonen hoe elk glas voor dit ser vies in exacte meetkundige verhoudingen staat tot de an dere glazen. Het voldeed volle dig aan de door Cochius ge hanteerde principes van „aes- thetisch massaproduct". En aan Copiers eigen belangrijke Een van de unica van Copier, een grote kom uit 1929, van tur- kooisblauw glas, aan de buitenzide versierd met glasdraden. bewijzen de juistheid van die zienswijze. Nog steeds oogt dat werk nauwelijks gedateerd, en de kwaliteit van Copiers vroeg-experimentele werk lijkt, terugkijkend, alleen nog maar te groeien. Het is eigen lijk onvoorstelbaar dat een toen zo jong kunstenaar als Copier al zulke uitgebalan ceerde en fraaie glaskunst kon maken. Andries Dirk Copier was der tien toen hij voor het eerst aan de hand van zijn vader, toen hoofd van de etsafdeling, de glasfabriek in Leerdam bin nenstapte. Het was de tijd dat P.M. Cochius de leiding van de glasfabriek op zich nam. Co chius was een idealist, die er naar streefde dat de 'mon strueuze producten waarmee de eenvoudige wooningen ge- Nestschalen uit 1933 van A.D. Copier. FOTO: GEMEENTEMUSEUM eis dat, hoe mooi een ontwerp van een industrieel vormgever ook mocht zijn, die schoonheid het gebruik niet in de weg mocht staan. Niet chronologisch De opstelling in het Haags Ge meentemuseum biedt zoals ge zegd noch een totaaloverzicht, noch een chronologische volg orde. Marjan Boot heeft er meer naar gestreefd de absolu te top van Copiers ontwerpen te tonen, daarbij optimaal ge bruik makend van de lichtin val in een zaal, grenzend aan de binnentuin. De bezoeker, vaak afkomstig van de Appel expositie in een aangrenzende zaal, wordt zo meteen gecon fronteerd met de unieke visue le mogelijkheden van glas en (buiten)licht. Wat daarbij op valt is de feitelijke sobejheid van Copiers tentoongestelde werk. De ontwerper is zich niet te buiten gegaan, maar hield een bewonderenswaar dig evenwicht tussen vorm en functie. De kenners van Copiers werk Archieffoto van A.D. FOTO: MILAN KONVAII zullen de laatste ontwik) gen in zijn werk missei enkele jaren inactief te zij weest hervatte Copier twaalf jaar geleden, op tachtigjarige(!) leeftijd, werkzaamheden als gL stenaar, daartoe financii staat gesteld door vriend" reizen die hij verv< maakte naar onder meei lië, Tsjechoslowakije en den, oude Centra blaaskunst, resulteerden meer in een in glas ver lijnenspel, totaal anders wat hij eerder maakte. Zt ders dat het niet paste opstelling zoals die nu ii Gemeentemuseum staat. Bij de presentatie is een i met ansichtklaarten uitri ven, samengesteld door en Copier. Het past gehd de sfeer die ook deze opf ling kenmerkt: klein maat termate smaakvol. KOOS VAN 1 Filmtheaters constateren lichte daling bezoekers ROTTERDAM Het aantal bezoekers van de kunstzinnige film in de fi lmtheaters in ons land is ten opzichte van 1989 met twee procent gedaald. In totaal bezochten ruim een half miljoen mensen de 28 grootste filmtheaters en 2 filmcircuits, aldus cijfers van de Associatie van Ne derlandse Filmtheaters (ANF). De ANF spreekt van een „ge ringe daling" die toch nog „verrassend" is, omdat halver wege 1990 een stijgende lijn werd gemeld. Het beeld blijkt volgens de ANF dubbel te zijn. Voor de helft van de Filmthe aters blijven de bezoekcijfers stijgen, de andere helft kampt met een daling. De succesvolste filmtheaters zijn dit jaar buiten de Rand stad te vinden. Zo is het film centrum De Mariënburg uit Nijmegen het best lopende fi lmtheater voor de kwaliteitsci nema binnen de ANF gewor den. Hoog werd verder ge scoord in Arnhem, Den Bosch, Deventer en Maastricht. Ook de in 1989 in Zutphen en Amersfoort geopende filmthe aters blijken aan te slaan. De associatie wijst er verder op dat slechts een kleine groep theaters een artistiek hoog waardig aanbod in stand houdt. Dit geldt met name voor het aanbod dat met subsi die van het ministerie van wvc wordt vertoond. Buiten de grote steden „verschraalt" het aanbod echter, een ont wikkeling waar de ANF „on tevreden' over blijft. Scène uit 'De Smekelingen' van Theater van het Oosten, met in het midden Jules Croiset als Pelasgos. DEN HAAG Theater van het Oosten speelt vrij dag 1, zaterdag 2 en zon dag 3 februari het toneel stuk 'De Smekelingen' in de Koninklijke Schouw burg. Vijf eeuwen voor Christus schreef Aischylos 'De Smekelingen' waar mee hij een prijs won op een Atheens toneelfesti val. Een van de redenen waarom regisseur Agaath Witteman het werk in haar repertoire opnam is het thema „vluchte lingen". Aischylos' werk be- schijft een groep van vijftig Egyptische vrouwen die op Argos, het eiland van hun voorvaderen, om onderdak vragen. Zij smeken koning Pe lasgos hen op het eiland te la ten wonen. In Egypte dreig den ze met hun vijftig neven te moeten trouwen. Pelasgos aarzelt de vrouwen op te ne men omdat ze vreemde kle ding dragen en er meer Afri kaans dan Grieks uitzien. Pas wanneer de vrouwen met zelf moord dreigen stemt Pelasgos toe en verleent het parlement de vrouwen officieel asiel. Het is de eerste keer dat 'De Smekelingen' in Nederland wordt opgevoerd. Gerrit Kom- rij vertaalde het werk voor Theater van het Oosten. Op zondag 3 februari om 13.00 uur houdt Agaath Witteman een voorbespreking voor de voor stelling van die avond. De be spreking is gratis voor bezoe kers. JONGE PIANIST UIT BERKEL OP TOERNEE BERKEL EN RODEN RIJS Met een geva rieerd, overwegend ro mantisch repertoire maakt de jonge, veelbelovende pianist Wibi Soerjadi van af 31 januari zijn eerste toernee door Nederland. De pas 20-jarige Berkelaar treedt onder andere op in de Rotterdamse Doelen, het Haagse Diligentia en de Leidse Schouwburg. Soerjadi, die wordt gezien als een aanstormend talent, heeft reeds een opmerkelijk- aantal prijzen voor zijn pianospel in de wacht gesleept. Al op 14-ja- rige leeftijd won hij het be faamde Edith Stein-concours, en werd met 16 jaar vervroegd tot het Amsterdams Conserva torium toegelaten. Voor de muziekopleiding slaagde hij onlangs met de hoge score van een tien. Soerjadi heeft inmid dels ook de Elisabeth Ever- sprijs voor veelbelovende mu sici, mogen ontvangen. „Klassieke muziek begrijpelijk maken, dat is wat ik wil. In elk muziekstuk zit namelijk een verhaal, een verhaal met emoties. Die emoties wil ik overbrengen", vertelt Soerjadi enthousiast. In zijn pianospel heeft hij zich gespecialiseerd in muziekstukken van Liszt. De composities van Liszt wor den vaak ingewikkeld en niet zo mooi gevonden. Onterechte kritiek, vindt Soerjadi: „Meest al wordt Liszt niet mooi ge vonden, omdat pianisten het niet goed spelen. Ze leggen de accenten op de verkeerde no ten; dat maakt het rommelig. Maar als je meegaat met de emoties in de compositie, klinkt het veel beter. Ik krijg er althans goede reacties op". Voor zijn aanstaande concert programma heeft Soerjadi niet alleen werken van Liszt, maar ook van andere componisten gekozen. „Ik heb van de ver schillende componisten steeds de romantische nummers ge kozen. Dat maakt het pro gramma een beetje apart, al zeg ik het zelf". Vrij uniek voor een pianist is dat Soerjadi zijn omvangrijke Bösendorfer-vleugel steeds meeneemt van het ene naar het andere concert. Maar wei nig pianisten kunnen zich dat voortdurende gesleep veroor loven. De vervoerskosten zijn vaak te hoog. Voor Soerjadi is het transport naar eigen zeg gen een noodzaak: „Deze vleu gel is speciaal voor mij afgere geld. Bovendien kan hij heel zacht spelen. Dat zachte spel heb ik wel nodig in mijn con cert, want door zacht naar Wibi Soerjadi heeft voor zijn concertprogramma een keuze gemaakt uit romantische stuk ken van verschillende compo nisten. FOTO: GERT VAN LEEUWEN hard te spelen, kan ik de s ning laten toenemen. Ik het heerlijk om zo'n ningsboog op te bouwen] heb me er ook in seerd". De stijl van zijn optredenk Soerjadi elke avond aan,p de stemming van het publ „Ik ben nogal sfeergevol Als ik een vrolijke stemi| onder het publiek proef, j vrolijker pianospelen danB ders; is de sfeer serieus e dachtig, dan speel ik zachti De pas 20-jarige beroepspia wordt bijgestaan door eenl presario, een platenprodul en zelfs een carrière-plaj Soerjadi beschikt niet over een docent om zijn j techniek op peil te houder te verbeteren. Aan heeft hij naar eigen ze| geen behoefte meer. „Ik toch een heel eigen techni zegt Soerjadi. „Het heeft i mij geen zin om in Nederl te zoeken naar een leraar. schien dat ik in de Veren ri Staten lessen ga volgen. In ben ik toch in New York 1 een concert in de Cam Hall. Ja, dat is een heel roemde zaal", lacht Soer „Maar ik speel in de kil zaal hoor; niet in de grote' De komende toernee in derland trekt behoorlijk belangstelling. Soerjadi onlangs nog te gast bij S< Barend. Hij vertelde over carrière en speelde één var uitzending zijn heel leuk. werd zelfs door een onbel de vrachtwagen-chaufi aangesproken toen ik broodje stond te eten in cafetaria in Amsterdam. H< ongelofelijk hoeveel mense bereikt met zo'n televisie zending". KEES I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1991 | | pagina 16