Iritö
Wil Ter Beek soms het nationale 'i
w
a
„Keiharde
dogmatici
heb ik
nooit kunnen
volgen"
Politiek
Partij
Parlement
Aanscherping wapenexportbeleid nodig
BINNENLAND
CeidaeSoincmt
ZATERDAG 26 JANUARI 1991 PAG1'
,FC
DEN HAAG Het zal
waarschijnlijk niemand
zijn ontgaan dat buiten
land-minister Hans van
den Broek eind vorige
week vrijwel geheel op ei
gen houtje een Neder
lands Patriot-squadron
heeft aangeboden aan Is
raël. Hij pleegde tevoren
géén overleg met zijn de
fensiecollega Ter Beek,
hoewel deze toch de eerst
verantwoordelijke is als
het gaat om militaire aan
gelegenheden.
Waarom gedroeg Van den
Broek zich zo zonnekoning
achtig? Algemeen wordt aan
genomen dat hij bang was
voor vertraging. „Als ik het
aan Relus vertel, wil hij eerst
weer overleggen met Kok en
Wöltgens. Dat houdt alleen
maar op", moet Van den
Broek gedacht hebben. En dus
stelde hij alleen premier Ruud
Lubbers op de hoogte van zijn
voornemen de Israëlische be
volking bescherming te bieden
tegen de Iraakse Scuds.
Er is echter nog een mogelijk
heid. De CDA-bewindsman
schouwd als een natie in oor
log en de situatie in de Sovjet
unie met de dag dreigender
wordt, verklaarde de vice-pre
mier - tevens minister van fi
nanciën - deze week dat er ge
rust nog een miljard gulden
van de defensiebegroting af
kan worden gehaald. Daarmee
ging Kok straal voorbij aan
het feit dat Ter Beek via een
brief aan het kabinet fel ver
zet had aangekondigd tegen
een ingreep van die omvang.
Hoe heeft het zover kunnen
komen met Relus? Voor een
antwoord op die vraag moeten
we terug naar het einde van
1989, toen Wim Kok bezig was
het PvdA-smaldeel voor het
kabinet samen te stellen. Van
meet af aan was het zeker dat
ook Relus ter Beek, die deel
uitmaakte van het kleine
groepje vertrouwelingen van
de nieuwe PvdA-leider, een
zetel in de ministersploeg zou
krijgen. Maar door het aanblij
ven van de CDA'er Hans van
den Broek kon de man uit
Coevorden niet op het door
hem zo begeerde departement,
Buitenlandse Zaken, worden
geplaatst.
Geen probleem, zei Kok. Dan
gaat Relus naar Defensie. De
PvdA-voorman ging er daarbij
voetstoots van uit dat buiten
landspecialist Ter Beek zich
ook op dat terrein thuis zou
voelen. Buitenlandse Zaken en
Defensie zijn immers zo nauw
verwant, dat de beide minis-
kan ook gedacht hebben dat
het helemaal niet nódig was
zijn PvdA-collega te consulte
ren over de Patriots. Ingewij
den menen dat ook deze ge
dachte door het hoofd van
Van den Broek heeft gespeeld.
Ter Beek vervult immers geen
rol van betekenis in de coali
tie. Zelfs toen het erom ging of
de fregatten bij het uitbreken
van oorlog wel of niet in de
Golf zouden blijven, werd het
besluit in feite door anderen
genomen.
Met die 'anderen' worden met
name Wim Kok, Thijs Wölt
gens en de buitenlandspecialist
van de PvdA-fractie Ad Mel-
kert bedoeld. Zij zouden het
zijn geweest die het besluit na
men dat de Partij van de Ar
beid, die zich kort geleden nog
zeer vereenzelvigde met de
vredesbeweging, medeverant
woordelijkheid zou dragen
voor het voeren van een oor
log. Relus ter Beek mocht in
feite niet méér doen dan dat
besluit uitvoeren, zeggen krin
gen rond het kabinet.
Dat de defensieminister in elk
geval geen beslissende rol
speelt in de meningsvorming
binnen zijn partij, kan ook
ons land kan worden be
ters vaak gezamenlijk in de
Tweede Kamer worden ontbo
den. Kok besefte kennelijk on
voldoende dat zijn partijgenoot
geen enkele affiniteit had met
de krijgsmacht. Ter Beek heeft
bijvoorbeeld niet in militaire
dienst gezeten.
Aanvankelijk leek dat geen
enkel probleem te zijn. De
voornaamste taak van de mi
nister van defensie in het ka-
binet-Lubbers/Kok was im
mers: bezuinigen. Ter Beek
toonde zich voluit bereid deze
opdracht van het kabinet uit
te voeren. Op een zeker mo
ment leek het er zelfs op dat
Ter Beek streefde naar een
halvering van de Nederlandse
strijdkrachten, dit tot groot on
genoegen van het militaire ap
paraat en van politiek rechts.
Maar zolang de ontspanning in
de relatie tussen Oost en West
de voorpagina's beheerste,
durfde vrijwel niemand de mi
nister openlijk tegen te spre
ken. Na de brute bezetting van
Kuwayt door Irak zagen de
militairen echter hun kans
schoon. Zij brachten een fluis
tercampagne tegen hun be
windsman op gang, die door
de haviken in de fracties van
CDA en VVD gretig werd
overgenomen. Op die manier
hoopten zij te redden wat er
nog te redden viel.
Het politieke offensief tegen
hun hoogste baas gaf de mili
tairen de moed zich ook open
lijk tegen de minister te keren
De kolonel Van Gurp, com
mandant van de eerste Neder
landse fregatten in de Perzi
sche Golf, trok in De Tele
graaf keihard van leer. Hij
noemde het belachelijk dat de
Nederlandse marine in de Golf
niets van belang mocht doen
zonder eerst toestemming aan
Ter Beek te hebben gevraagd.
„Eerst even Coevorden bel
len", werd een gevleugelde
uitdrukking in de krijgsmacht.
Het toeval wilde dat de minis
ter juist in die tijd een bezoek
zou brengen aan de fregatten.
Onmiddellijk na aankomst
riep hij Van Gurp bij zich en
verklaarde na afloop op een
persconferentie dat hij de
commandant 'ns flink de les
had gelezen. Hoezeer de 'Jan
nen' daarvan onder de indruk
waren, bleek daags daarna.
Als hoogste baas van de mari
ne had Ter Beek ermee inge
stemd dat ook hij als een echte
zeeman via twee touwen van
het ene naar hét andere fregat
zou worden getakeld. De ma
trozen namen de kans waar er
een 'Operatie Theezakje' van
te maken. Op en neer danste
de minister aan zijn touwen
boven de golven, hetgeen on
vergetelijke tv-beelden ople
verde.
Jonassen
Ook in linkse kringen mag
men tegenwoordig naar de
buis kijken en dat voorspelt
voor Ter Beek weinig goeds.
Als de voortekenen niet be
driegen zal het PvdA-congres,
dat volgend weekeind bijeen
komt, de minister ook 'ns een
flink gaan jonassen. De gewes
telijk voorzitters van de PvdA
buitelen momenteel over el
kaar heen in de haast om te
roepen dat zij grote moeite
hebben met het Golf-beleid
van het kabinet. Wie anders
dan de minister van defensie
zal hèt mikpunt van die kri
tiek worden? Formeel is hij
immers degene die fregatten
en raketten heeft uitgezonden.
Een schrobbering door zijn ei
gen partij zou Ter Beeks posi
tie nog aanzienlijk itioeilijke?
maken. Er zijn nu zo'n kleine
duizend Nederlandse militai
ren in het Midden-Oosten. Ze
ker onder oorlogsomstandig
heden is het zaak dat hun be
langen in het vaderland opti
maal worden behartigd. Is Ter
Beek daartoe in staat als hij
zich steeds weer in de mangel
laat nemen, hetzij door zijn
CD A-collega's Van den Broek
en Lubbers, hetzij door zijn
partijleider Wim Kok, hetzij
door zijn eigen congres?
Het wordt de hoogste tijd dat
de minister daar een einde aan
maakt. Hij zou kunnen begin
nen met het opeisen van het
recht om zélf te bepalen wan
neer de Defensienota wordt
gepubliceerd. In deze nota zal
worden aangegeven waar het
kabinet de komende tien jaar
heen wil met de krijgsmacht.
Naar verluidt is de nota zo
goed als klaar maar wacht Ter
Beek met de afronding totdat
de kabinetsdiscussie over de
'Tussenbalans' klaar is. Als dat
waar is, stemt de minister er
mee in dat alleen financiële
motieven een rol spelen. Hij
geeft dan zijn collega's en met
name de minister van finan
ciën het recht om te beslissen
hoe de vaderlandse krijgs
macht er in de volgende eeuw
zal uitzien.
Maar in feite behoort het na
tuurlijk zo te zijn dat de defen
sieminister de beslissingen
neemt en vervolgens voor de
benodigde geldmiddelen gaat
vechten in het kabinet. Op die
manier kan hij ook optimaal
gebruik maken van het
scherpste wapen van een mi
nister: dreigen met aftreden.
Blijft Ter Beek zich evenwel
zo onderdanig gedragen, dan is
de kans groot dat hij binnen
kort als het nationale theezak
je te boek staat.
RIK IN 'T HOUT
DEN HAAG Als eerste
van de vier kleine partijen
die in 1989 de nieuwe
combinatie Groen Links
vormden heft de Pacifis
tisch Socialistische Partij
(PSP) zichzelf komende
zondagmiddag op. Op 16
februari zal de PPR haar
voorbeeld volgen en later
dit jaar blazen ook CPN
en EVP de laatste adem
uit.
In de vergaderzaal van het
Amsterdamse hotel Krasna-
polski, dezelfde ruimte waar
de PSP 34 jaar geleden werd
opgericht, zal het ledencongres
naar verwachting unaniem in
stemmen met het bestuurs
voorstel om de partij een zach
te dood te laten sterven en te
doen reïncarneren in het
springlevende lichaam van
Groen Links.
De beminnelijke partijvoorzit
ter Joop Vogt (63), die sinds
1977 de PSP in de Eerste Ka
mer vertegenwoordigt, valt de
twijfelachtige eer te beurt om
zondag namens alle PSP'ers de
zwanezang te zingen. „Het
wordt geen treurige rede
hoor", zegt hij lachend. „Ik zal
met genoegen terugkijken op
het goede dat de PSP in haar
bestaan heeft bereikt en met
evenveel genoegen vooruit
blikken naar de toekomst van
Groen Links, 't Is wel verve
lend dat over onze opheffings
bijeenkomst de schaduw van
de Golfoorlog hangt. We heb
ben het programma dan ook
een beetje aangepast en de
vrolijke noten die we in ge
dachten hadden er grotendeels
uitgehaald. Je kunt een partij
als de PSP, die altijd ten strij
de is getrokken tegen oorlo-
fen, toch niet lachend ten on
er laten gaan? We hoeven
niet in diepe somberheid te
vervallen, maar de stemming
een beetje dimmen lijkt me
wel gepast".
Partijloos
Landbouwkundig ingenieur
Joop Vogt werd in 1958, an
derhalf jaar na de oprichting,
lid van de PSP. Van 1966 tot
1976 zat hij namens de PSP in
de gemeenteraad van zijn
woonplaats Wageningen en in
de jaren '82 en '83 vertolkte hij
het pacifistisch-socialistische
gedachtengoed in de provinci
ale staten van Gelderland.
„Toen de PSP ontstond had ik
er weinig fiducie in", vertelt
hij. „De ideeën spraken me
zeer aan, maar ik dacht: het
wordt niks met die club. Men
haalt hooguit een paar duizend
stemmen, maar zetels zullen ze
nergens krijgen. Zo was het
ook de Socialistische Unie in
1952 vergaan, een PSP-achtig
partijtje dat het nooit verder
heeft gebracht dan de status
van onaanzienlijke politieke
VOORZITTER JOOP VOGT
DRAAGT PSP
WELGEMOED TEN GRAVE
Fred van der Spek en Andree van Es bij de presentatie van het
verkiezingsprogramma in '81. In '85 won Van Es de strijd om het
lijsttrekkerschap van Van der Spek die kort daarop de partij ver
liet. Van Es zegde vorig jaar haar kamerlidmaatschap op.
foto: dijkstra
J. Vogt: „Op tal van terreinen
heeft de PSP een voorhoede
functie gehad. Wij waren bij
voorbeeld de eerste partij die
de milieuvervuiling aan de
kaak stelde", foto: dijkstra
splinter. Pas toen de PSP bij
de statenverkiezingen van
1958 een opvallend goed resul
taat had behaald, begon ik in
de levenskansen te geloven.
Een paar weken later meldde
ik me aan als lid".
Vóór die tijd was Joop Vogt als
partijloos burger door het le
ven gegaan. „Ik kwam uit een
SDAP-milieu, maar zelf had
ik nooit een duidelijke partij
keuze gemaakt. Ik ging wel
naar het stembureau, maar
daar weigerde ik steevast een
stembiljet in ontvangst te ne
men. Ze keken me dan wel
gek aan, maar het werd geac
cepteerd. Er was toen immers
alleen een opkomstplicht, geen
stemplicht".
Gebakkelei
„De PSP paste precies in mijn
denkwereld. Het socialisme
had ik van huis meegekregen
en m'n pacifistische gevoelens
heb ik zelf ontwikkeld. In
1947 weigerde ik in militaire
dienst te gaan. Ik moest voor
een beoordelingscommissie ko
men, werd zwaar ondervraagd
en ging de gevangenis in om
dat m'n verzoek werd afgewe
zen. Toen ik mijn argumenten
later voor de krijgsraad her
haalde, verwees die me tot
mijn verbazing terug naar de
commissie. Dat was uniek in
die tijd, en nog unieker was
het dat ik in tweede instantie
als dienstweigeraar werd er
kend! Ik heb toen bij wijze van
vervangende dienst ruim twee
jaar bij de Rijkspsychiatrische
Inrichting in Eindhoven ge
werkt".
Nooit heeft Vogt spijt gehad
van zijn keuze voor de PSP,
hoewel de interne ruzies tus
sen 'rekkelijken' en 'precie-
zen', die. tot drie keer toe tot
kleine afsplitsingen hebben
geleid, hem wel verdriet heb
ben gedaan. „Dat gebakkelei
deed het imago van de PSP als
vredelievende partij natuurlijk
geen goed. Maar sommige le
den waren zo verschrikkelijk
dogmatisch, daar was nauwe
lijks mee te discussiëren. Zo'n
Fred van der Spek. bijvoor
beeld, die er in 1985 met een
groepje de brui aan gaf, dat
was een man van het absolute
gelijk. Zijn opvattingen waren
voor hem de enig juiste, de
enig zaligmakende. Daar viel
met geen mogelijkheid aan te
tornen, geen millimeter. Ik
heb zulke keiharde dogmatici
nooit kunnen volgen".
In zijn afscheidsspeech zal par
tijvoorzitter Vogt zondag nog
eens de vruchten opnoemen
die de PSP in haar 34-jarig be
staan heeft afgeworpen. „Op
tal van terreinen heeft de PSP
een voorhoedefunctie gehad.
Wij waren bijvoorbeeld de eer
ste partij die de milieuvervui
ling aan de kaak stelde. Eind
jaren vijftig maakte nog bijna
niemand in Nederland zich
daar zorgen over. Wij wel. En
we hebben uiteindelijk gelijk
gekregen. Ook hebben we al
tijd consequent gevochten voor
de rechten van minderheden:
homoseksuelen, gastarbeiders,
ongehuwden, vluchtelingen,
enzovoorts.
Doordat wij daar voortdurend
op hamerden zijn de meeste
andere partijen in de loop der
jaren ook die kant opgegaan.
En wat dacht u van de Viet-
nam-oorlog? Begin jaren ze
ventig kwam er in Nederland
een brede beweging tegen die
oorlog op gang, maar de bron
van die stroming leidde naar
de PSP, die vele jaren daar
vóór al tegen de gang van za
ken in Vietnam protesteerde".
De PSP heeft zich in de loop
der jaren soms met grote fel
heid afgezet tegen de Neder
landse monarchie. Toch kon
men wat dit punt betreft bin
nen de partijgelederen ver
schillende nuances aantreffen.
„Ik heb me persoonlijk nooit
zo druk gemaakt om het ko
ningshuis", erkent Vogt. „Wel
iswaar ben ik van mening dat
de monarchie een achterhaald
instituut is, maar er zijn wel
belangrijker dingen om je over
op te winden. Bovendien moet
je er rekening mee houden dat
zo'n 85 procent van de Neder
landse bevolking vóór hand
having van het koningshuis is.
De Lockheed-affaire vond ik
wel schokkend. De prins-ge-
maal had dingen uitgehaald
waarvoor een gewone burger
strafrechtelijk zou worden
vervolgd. Alleen omdat hij
prins was ging hij vrijuit. Daar
heb ik het wel moeilijk mee
gehad".
Onvermijdelijk
Met het opgaan van de PSP in
Groen Links heeft Joop Vogt
het allerminst moeilijk. „Ik
heb er alle vertrouwen in dat
ons gedachtengoed binnen
Groen Links goed tot z'n recht
zal komen. Wat mij betreft
had Groen Links al een paar
jaar eerder geboren mogen
worden. Aan het begin van de
jaren tachtig kwam ik al tot
conclusie dat samenwerking
en geleidelijke samensmelting
van de kleine linkse partijen
nuttig zou zijn en op den duur
zelfs onvermijdelijk. PSP,
PPR en CPN zijn in pakweg
vijftien jaar tijd ontzettend
sterk naar elkaar toegegroeid.
Met de PPR hadden we altijd
al veel gemeenschappelijks,
maar de CPN is tot het eind
van de zeventiger jaren min of
meer een buitenbeentje geble
ven. Daarna veranderden de
communisten in razend tempo
van stijl en karakter. De pere
strojka heeft dat proces nog
versterkt. In 1980 had ik nog
niet met de CPN willen sa
mengaan, maar nu zeg ik: het
is prima zo".
DICK VAN RIETSCHOTEN
SUSKEENWISKE
DE MYSTERIEUZE MIJN
(c) Standaard Ultgeverlj/Wavery Pi
CDA-KAMERLID VAN HOUWELINGEN:
EINDHOVEN Het Ne
derlandse wapenexportbe
leid moet nodig worden
aangescherpt. Het schort
op dit moment met name
aan een effectieve contro
le op de naleving van dat
beleid.
Dat zei het CDA-Tweede-
Kamerlid en ex-staatsse-
cretaris van defensie J.
van Houwelingen gisteren
op de Technische Univer
siteit Eindhoven op een
bijeenkomst die was ge
wijd „Irak en de interna
tionale wapenhandel".
Volgens Van Houwelingen
moet er meer openbare infor
matie komen over wapenex
porten. Van Houwelingen on
dersteunde in dit verband een
recent voorstel van de voor
malige Russische minister van
buitenlandse Sjevardnadze om
in het kader van de Verenigde
Naties een internationaal mel-
dings- en registratie-instituut
in te stellen.
Nederland moet, zo betoogde
Van Houwelingen, het aantal
criteria met betrekking tot de
wapenexport uitbreiden. Zo
zou wapenexport moeten wor
den verboden naar landen
waar duidelijk sprake is van
een overbewapening. Een an
der criterium zou kunnen zijn
de vraag of het gaat om de ex
port van offensieve of defen
sieve wapens.
Probleem daarbij is wel, aldus
Van Houwelingen, dat het on
derscheid tussen civiele en mi
litaire produkten steeds meer
vervaagt.
de Rijksuniversiteit Leiden,
wees daar ook al op. „Op dit
moment is niet de export van
wapens een van de grootste
problemen, maar de uitvoer
van technologieën en materia
len die door de kopers kunnen
worden gebruikt om er wa
pensystemen van te maken,"
aldus Rusman. Het gaat daar
bij volgens hem soms zelfs om
leveranties waarvoor helemaal
geen beperkende regels gel
den.
Van Houwelingen pleitte in
Eindhoven ook voor een effec
tiever sanctiebeleid. Bedrijven
die de regels met betrekking
tot wapenexport overtreden
moeten naar zijn mening har
der worden aangepakt. „Geld
boetes zijn lang niet altijd toe
reikend. Er zouden lange ge
vangenisstraffen mogelijk
moeten zijn voor de verant
woordelijke leiding van de be
drijven die zich schuldig ma
ken aan overtredingen," aldus
de CDA-parlementariër.
Hij pleitte ook voor een Euro
pese harmonisatie van het wa
penexportbeleid. Daarnaast
moet er volgens hem een in
ternationale samenwerking
komen op het vlak van de wa-
penproduktie om te voorko
men dat er op nationaal ni
veau een overproduktie ont
staat.
De aanwezige kennis met be
trekking tot de uitvoerbeper-
kingen naar communistische-
landen, vastgelegd in de zoge
naamde cocom-lijst, zou naari
de mening van Van Houwelin
gen ook kunnen worden ge
bruikt bij de aanscherping van
het algemene wapenexportbe
leid.
iol
leei
Lag -
Ris die
Ijerust
wap«
■kant,
Ionian)
I mag
Ibrika.
|e niei
{'Va
Pp di
De voetloze zn<
We weten het nog preci iag, n
je met iets gebogen knit >rodu
ging.staan en je zorgde
vouw van je broek aan
voorkant zat, dan vielei
olifantspijpen precies ov
bolle neuzen van je schi
Een merkwaardige opw.
maakte zich van je mees
onzichtbare voeten! Na
oefenen kon je zo ook n|
lopen, een tikje verkram
maar toch met het idee
bijna zweefde.
Foto's van toen hebben J
twintig jaar lang liggen
schamen, ergens onderin
kast. Want welbeschouw
je er toch behoorlijk
belachelijk uit met al dal
overbodige textiel aan jej
benen. Maar nu we de t
schaamte net voorbij zijn»
het album weer met enik
trots tevoorschijn gehaali
worden. De olifantspijp i
'back in town
De voetloze mens heeft l
n f
'en
>WL
•1
uvvM
dal.
alt
allemaal duidelijk gem
we gaan terug in de tin
langer we er over nadenl
h\Y
hoe duidelijker het wordtj^ I
het nog niet door had moiers
op het puntje van zijn sftjoor
gaan zitten, want wij
voorspellen u: de westey
wereld zal als een stuk
geheugenmetaal in zijn
vorm terugspringen.
Alle voorwaarden voor
komst van het tijdperk
Aquarius zijn aanwezig,
olifantspijp is nog maar A"
begin. De parallellen zijn P
je ze goed tot je laat Se(
doordringen, verbijsterenj
Het meest in het oog spri\
natuurlijk de Golfoorlog,
twintig jaar geleden wei
óók gevochten, maar dan
Vietnam. Het leken toen
laatste stuiptrekkingen vi
een grootmacht die politii
van de wereld wilde zijn.
Amerika is uit zijn as hei
en heeft de wapens opnit
opgenomen. Deze oorlog ïi
jong en in politiek Den
spelden alleen de zes-
mensfractie Groen Links
enkele weifelende socialii
de gebroken geweertjes wP*e
op. Maar net als toen grot. da
het verzet tegen een ordein&
niet ieders orde is. ver
Er zijn ook verborgener
tekenen voor de 'return oi
sixties'. Zijn de vloeidia's
videoclips van de popzenc
MTV u al opgevallen? Ze
er weer, als de stille
voorboden van een nieuw
tijdgeest. Nog zo één: 'Lo\
and peace' was ooit een ge
credo. Nu maakt de 'lovec
XTC een chemisch eind a
het ik-tijdperk van de jan
tachtig. Ook hallucinereni
middelen zijn weer in
opkomst. Nigel Kennedy
modieus gekapte Britse
vioolvirtuoos prijst zijn 'Fi
Seasons' van Vivaldi aan
de tekst: „Ik zie er een
paddestoel bij. Een
atoompaddestoel maar ook
magische, een magie
mushroom". Wow!
De jongere ouderen grijper,
macht, let maar op. Opniei
zit er een prinselijk hu wel,
aan te komen, maar nu da
van Willem-Alexander. Za
wederom met rookbommei
worden gegooid? En het
scheelde tenslotte maar eei
olijke kabouter van destijd
was in de kamerbankjes
teruggekeerd. In zijn plaati
trachten de zes jonge-hond
van Groen Links het op te
nemen tegen het
establishment, dat bijna ne
saai is als in de jaren vijftig
krachteloze pogingen doet
politieke bedrijf via een
commissie-Deetman nieuw
leven in te blazen.
De betrekkelijkheid van
welvaart en materieel gewi
tantra-, rebirthing, Moeder
Aarde als het levende
organisme Gaia en het nut
het winterkoninkje: er mag
allemaal weer over gepraat
worden. Ook de autoloze
zondag komt misschien teri[
het ministerie van
economische zaken heeft dt
plannen al klaarliggen. Het
dat de olieprijs nog aan de li
kant is, anders was dat Pvd
leider Wim Kok ons beslist
reeds met een getormenteei
gelaatsuitdrukking komen
meedelen dat de thermostat
lager moet en de gordijnen
alsjeblieft 's avonds dicht.
Verandering kan angstig zij
maar wat is er zaliger dan
verandering 'back to the
future?'. Er is in elk geval
politicus die dat feilloos
begrijpt omdat hij het allem
nog eens in eigen persoon m
meemaken. Hij houdt zich
buitengewoon koest omdat 1
weet dat de goden op zijn ha
zijn. Maar zijn gegroefde
gelaat, dat al maanden op
Zuid-Frankrijk staat, verras,
hem. Hans van Mierlo, de
tijdgeest lacht hem toe. Tocl
verstandig, dat hij de 'kar' v
D66 nog één keer wilde
trekken.
T. RUBBELS
