kerk
wereld
Contacten in katholieke wereld hersteld
Kerkeband tussen Zoetermeer
en Westerhausen onzeker
CeidAe Soman
ia
brieven van lezer
CcidócSouoant
CcicbcSomant
Nieuwe rechtszaak tegen evangeliste Jenny Goeree
Oorlog II
ill
ee
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
ZATERDAG 26 JANUARI 1991
pagi jNI
DEN HAAG De evangelis
te Jenny Goeree-Manschot te
Zwolle wordt opnieuw ver
volgd wegens belediging van
het joodse volksdeel. Het ge
rechtshof in Arnhem heeft de
officier van justitie in Zwolle
hiertoe opdracht gegeven. Het
gerechtshof in Leeuwarden
had haar in maart 1989 voor
hetzelfde feit tot twee maan
den voorwaardelijke gevange
nisstraf veroordeeld met een
proeftijd van twee jaar.
Het Centrum Informatie en
Documentatie Israël (CIDI),
het Overlegorgaan voor Jo
den en Christenen in Neder
land (OJEC) en de Anne
Frank Stichting dienden vo
rig jaar bij de rechtbank in
Zwolle een klacht in tegen
mevrouw Goeree. Volgens de
drie organisaties had zii in
nummer 25 van haar blad
Evan opnieuw het joodse
volksdeel beledigd. In een di
aloog tussen Sara en Simon
schrijft mevrouw Goeree op
nieuw dat het joodse volk de
vervolging tijdens de Tweede
Wereldoorlog aan zichzelf te
wijten heeft omdat het Chris
tus heeft afgewezen.
De officier van justitie besloot
van vervolging af te zien om
dat „het vermijden van meer
aandacht voor de ideeën van
mevrouw Goeree beter ge
diend is door het blad Evan
dood te zwijgen dan door het
aanspannen van een strafpro
cedure".
De drie organisaties deden
daarop hun beklag bij het ge
rechtshof in Arnhem. Naar
hun mening mag de publici-
teitsdrang van iemand nooit
een reden zijn om van straf
vervolging af te zien. Het ge
rechtshof heeft hen in het ge
lijk gesteld.
Wie blootsvoets
gaat, moet geen
distels zaaien
door Marinus van der Berg
De zondagse kerkdienst in
het verpleeghuis wil ik met
het oog op de oorlog
beginnen met het ontsteken
van zeven kaarsen op de
zevenarmige kandelaar.
Brandende kaarsen zeggen
mij veel. Soms steek ik ze
aan voor de gezelligheid:
ook het goed, het fijne
versier ik graag met licht.
Maar ook op momenten die
ik als donker, als verdrietig,
als onmachtig ervaar
ontsteek ik licht. Licht geeft
aan de gebeurtenissen van
het leven een ander gezicht.
Licht herinnert mij ook aan
het Onzichtbare Gezicht dat
vol liefde en mededogen is.
Het aansteken van de zeven
kaarsen aan het begin van
de kerkdienst zou in stilte
kunnen gebeuren. Samen
kijken we dan naar de zeven
vlammetjes. Stilte kan soms
nog het meest zeggen.
Toch zoek ik ook naar wat
woorden. Sober moeten ze
zijn. Ik wil ze zeggen vanuit
het lijden van mensen en
vanuit hoop op een nieuwe
toekomst. Bidden met
woorden is niet gemakkelijk
in deze dagen. Ik werd
getroffen door de woorden:
'De lamp van God was nog
niet gedoofd.' Ik ontleen er
hoop aan: in mensen kan het
licht en de kracht van het
goede nog altijd opgaan en
sterker worden. Niet God zal
de oorlog beëindigen of
beslechten, maar mensen.
De oorlog beheerst me zeer.
Soms moet ik mezelf
vermanen om me even af te
sluiten van het
bombardement van nieuws
en commentaar. Ik heb ook
nog energie en aandacht
nodig voor andere zaken.
Voor mensen die beheerst
worden door een andere
oorlog. De oorlog in hun
lichaam van een
ongeneeslijke ziekte, die ook
zoveel vernielt. Ook dit
vraagt om zorgvuldige
aandacht en mag niet op de
achtergrond raken.
Ik wil ook aandacht hebben
voor hen van wie ik weet dat
zij in deze tijd de geboorte
van een kind verwachten.
Voor die vreugde en die
verwachting wil ik ook een
1 kaars ontsteken. Aandacht
ook voor wie een moeilijke
tijd doormaakt. Ook het
leven van elke dag vraagt
om geleefd en verzorgd te
worden. In deze dagen
wordt soms gezegd: 'alles is
betrekkelijk.' Ik vermoed dat
velen zich bezinnen op de
vraag: om wat maak ik me
druk? Als je gezond bent,
maak je om andere dingen
druk dan andere zaken
belangrijk dan in vredestijd.
Deze tijd nodigt uit tot
bezinning.
Ik heb op de dag voordat de
oorlog uitbrak een klein
radiootje gekocht. Ik noem
het mijn oorlogsradiootje en
leg haar weg in mijn
herinneringskastje als de
oorlog voorbij is. Nu kan ik
ook onderweg luisteren.
Ouderen zullen in deze tijd
van volop radio en televisie
zeker gedacht hebben aan
de tijd dat ze de radio
moesten inleveren en
luisteren gevaarlijk was.
Velen hadden de radio
verstopt.
Waarom wil ik luisteren, ook
als ik op reis ben? Het is een
wijze van omgaan met mijn
emoties, een manier om
gevoelens van spanning te
kanaliseren. Het vreemde is
dat ik wel hoop op
bevrijdend nieuws, maar het
nog niet verwacht. In deze
dagen luister ik ook nog
eens naar Beethoven's vijfde
symfonie. En naar de
negende: 'Alle mensen zullen
zusters en broeders
worden.'
SCHEIDENDE SECRETARIS VAN RK KERKGENOOTSCHAP DR. H. VAN MUNSTER:
UTRECHT Zijn voor
ganger dr. P. Vriens zag
het in 1980 na de Bijzon
dere Bisschoppensynode
toen de Nederlandse RK
kerk weer in het gareel
van Rome werd gebracht,
niet langer zitten en stap
te op. Vriens noemt zijn
opvolger die volgende
week donderdag officieel
afscheid neemt, een ge
weldige optimist en een
harde werker. De uit
bouw van het secretariaat
van.de RK kerkprovincie
als service- en ontmoe
tingspunt kan grotendeels
op zijn conto geschreven
worden. Sommigen zien
hem als de twaalfde en
meest invloedrijke bis
schop van Nederland, de
spreekwoordelijke spin in
het web. Hij pareert dat
met een grapje. ,,Die spin
in het web is niet zo goed
zichtbaar, die kan ook
een vlieg zijn".
Vriens: „Hij wilde er kost wat
kost voor zorgen dat er lijnen
intact bleven." Over die
schijnbaar onoverkomelijke
tegenstellingen in het begin
van de jaren tachtig zegt Van
Munster nu: „Dat ik in die zin
gemotiveerd was om daar aan
te werken, was niet zo. Ik
keek daar toen anders tegen
aan. Je moet het vergelijken
met de situatie dat een huis in
brand staat. Er was een klus
te klaren. Dat secretariaat
moest in stand gehouden wor
den. De hele toestand was een
beetje vergelijkbaar met die
van tien jaar eerder, toen het
PINK (het Pastoraal Instituut
van de Nederlandse kerkpro
vincie van Walter Goddijn
dat het Pastoraal Concilie had
georganiseerd, red.) was opge
heven. De emoties waren
hoog opgelopen, ook toen wa
ren er zeer veel boze mensen
die het niet meer zagen zitten.
Ik wist, dat instituut kerk
moet doorgaan, niet omwille
van zichzelf, maar omdat het
van belang is voor mensen. Ik
ben zeer onderkoeld in die
dingen. Bisschoppen zijn be
stuurders van een eigen dio
cees. Ik wilde een hoog ge
kwalificeerd apparaat in
stand houden dat de proble
men aankon, dat zich bezig
hield met de vervaardiging
van nota's en in het algemeen
kon zorgen voor een goede
ondersteuning van het be
stuur".
Dr. H. van Munster
vrienden uit het progressieve
kamp u kunnen volgen?
„Ze waren het misschien niet
altijd inhoudelijk met me
eens, maar ik denk wel met
de manier waarop ik te werk
ging: op een open manier. Ik
heb de communicatie altijd
willen bevorderen".
Waren de tegenstellingen dan
te overbruggen?
„Het bleek dat ze in het bis
schoppencollege niet onover
brugbaar waren. Er zijn in de
afgelopen tien veertien bis
schoppelijke brieven geweest,
over mensen in het arbiedsbe-
stel, over de ethiek enzo
voort".
Sommigen verweten u sfinx- Maar tussen de leiding en de
achtig optreden. Hebben uw katholieke gelovigen?
„Er is langzamerhand veel
meer begrip over en weer
ontstaan. In vergelijking met
1980 zijn de verschillen ver
soepeld. Er zijn nieuwe ont
wikkelingen gaande, de vraag
hoe de geloofsoverdracht
moet doorgaan bijvoorbeeld,
en als er dan verschillen van
mening zijn, wordt dat niet
meteen aan de mannetjes op
gehangen. Toen ik hier
kwam, was dat heel anders.
Elke morgen trof je stapels
boze brieven op je bureau aan.
Dat is nu praktisch verdwe-
De inzet van het conflict in de
RK Kerk in de jaren tachtig
vergelijkt hij met dat van stu
denten, kunstenaars en ande
re categorieën uit de jaren
zestig. „In 1980 was er een
herstel van de orde. „De met
autoriteit beklede mannen om
aan een gemeenschap leiding
te geven botsten met mensen
die van hun gelijk overtuigd
waren".
„Als er nu verschillen van op
vatting zijn, gaan die ergens
over. Om iets te noemen: het
diakonaal aspect van de kerk
is slecht ontwikkeld. Onze
kerkgemeenschap is daar niet
echt goed voor uitgerust. An
der punt. Hoe kun je praten
over zingeving voor een jonge
generatie. Dat komt op het
Landelijk Pastoraal Overleg
aan de orde. We vragen ons
ook af hoe vandaag de dag
katholiek onderwijs gegeven
kan worden. Dat het predi
kaat zin heeft, daar zijn we
we van overtuigd, maar hoe
geven we het vorm? Daar
praten we over en daar zijn
een tweetal brochures over
verschenen van de kant van
de Nederlandse Katholieke
Schoolraad en het Katholiek
Pedagogisch Centrum".
Vinger in de pap
In beide instanties vervult
Van Munster een actieve rol.
Dat versterkt het beeld van
een secretaris-generaal die
overal een vinger in de pap
heeft.
Er zijn nogal wat mensen in
het kerkelijk circuit die ge
zien zijn capaciteiten een top
functie voor hem zagen weg
gelegd en hem nu prijzen
voor de ruimte die hij voor
zijn secretariaat heeft weten
te bedingen.
Van Munster: „Natuurlijk is
het zo dat je grote invloed
hebt wanneer en op welke
manier zaken ter sprake ko
men. Maar je doet je werk al
leen maar goed als je werkt in
het besef dat anderen beslis
sen. Mensen die in deze posi
tie denken een eigen beleid te
kunnen voeren, lopen onher
roepelijk vast. Dat is in Den
Haag zo, dat geldt ook hier".
Hij zegt nooit de behoefte te
hebben gehad om bisschop te
worden. „Ik ben niet gebak
ken voor plechtigheden, het
geen natuurlijk niet wil zeg
gen dat ik er afkerig van
ben".
„Ik heb niet geaarzeld om op
belangrijke momenten te zeg
gen wat ik dacht. Over de ar
moede in Nederland („Als er
dan toch 'op brede schaal ar
moede is in ons land, dan is
dat onrecht, ja dan is dat een
gemene streek die mensen an
dere mensen aandoen",
schreef hij naar aanleiding
van de manifestatie tegen de
nieuwe armoede), over het
bijzonder onderwijs dat wordt
bedreigd omdat het gedegra
deerd wordt tot uitvoerder
van het Haagse beleid, over
de schrijnende situatie in
Zuidafrika"
Is er geen tegenstelling tussen
deze uitspraken en het behou
dende binnenkerkelijk beleid?
Waren ze geen progressief ali
bi?
„Wat ik naar voren bracht,
was bepaald niet in strijd met
uitspraken van de bisschop
pen. Je hoeft de documenten
daarover maar na te lezen.
Het was niet zo dat de bis
schoppen tegen mij zeiden:
waar is hij nu mee bezig. Er
ligt een duidelijke lijn".
Een belangrijke doelstelling
van u was het contact te her
stellen tussen het beleidscen
trum van de kerk en de over
gebleven katholieke instan
ties. Bent u daar in geslaagd
nu uitgerekend in het afgelo
pen decennium met het ont
staan van de Acht Mei-bewe
ging de polarisatie als het
ware is geïnstitutionaliseerd?
Dat laatste vind ik te betreu
ren. Het is moeilijk met hen
communiceren. Ik ontken dat
dat aan de bisschoppen ligt.
Aan beide zijden is men te on
geduldig om zijn gelijk te ha
len. Ongeduld om gelijk te
krijgen is de oorzaak voor het
ontstaan van de Acht Mei".
„Maar veel belangrijker vind
ik dat de Katholieke School
raad nog bestaat, dat er nog
steeds een grote Katholieke
unie van ouderenbonden is,
dat je de KRO hebt. De con
tacten tussen de katholieke
instanties inderdaad bestaan
weer, tussen de universiteiten
en het bisschoppencollege,
met de wereld van de gezond
heid, met de politieke partij
en. Als er van een echec ge
sproken kan worden, dan op
het vlak van de media: geluk
kig inderdaad dat de KRO
nog bestaat en een krant als
de uwe. Maar dat er geen en
kel katholiek tijdschrift meer
bestaat in Nederland, dat
noem ik een groot echec en
dat begrijp ik niet".
Wat zijn de gevolgen voor het
beleid van het bisschoppen
college nu bisschop Gijsen
zich min of meer heeft terug
getrokken?
„Ik denk dat dat een verkeer
de taxatie is. Bisschop Gijsen
blijft dezelfde functie uitoefe
nen, maar dan op een aange
paste wijze. Die andere ma
nier is nodig na die slechte
toestanden in Rolduc. Wat er
over hem in de pers geschre
ven is acht ik overdreven.
Dat zijn wensdromen. Of dat
de werkelijkheid beschrijft,
betwijfel ik."
PAUL VAN VELTHOVEN
ZOETERMEER Juist
nu het eerste lustrum
wordt gevierd, is het
voortbestaan van de nau
we band tussen de Zoe-
termeerse gereformeerde
kerk en het plaatsje Wes
terhausen in het voorma
lige Oost-Duitsland onze
ker geworden.
Diverse malen bezochten gere
formeerde Zoetermeerders het
kleine dorpje Westerhausen in
het Harz-gebergte. Enkele ma
len werden er ook gezamenlij
ke kerkdiensten gehouden.
Aanvankelijk was het voor de
Oostduitsers niet toegestaan
om tegenbezoeken te brengen
aan Zoetermeer. Sinds de val
van het DDR-regime zijn de
omstandigheden echter gron
dig gewijzigd. De inwoners
van Westerhausen zijn nu wel
iswaar vrij om naar Zoeter
meer te komen, maar hebben
er haast geen tijd meer voor.
„De kerk in Westerhausen
heeft nu haar handen vol aan
de vele, snelle ontwikkelin
gen", vertelt de voorzitter van
de werkgroep L.J. Meiresonne.
Hij acht het niet onwaarschijn
lijk dat het typisch kerkelijke
contact tussen Zoetermeer en
Westerhausen zal verwateren.
„De persoonlijke relaties van
sommige kerkleden hier en in
Duitsland zullen waarschijn
lijk wel blijven bestaan".
„Het is wel jammer dat de ker
keband eventueel opgeheven
wordt. Maar het geeft ons veel
voldoening dat wij als Zoeter-
meerse gereformeerde kerk
hen veel steun hebben kunn-
nen geven in de tijd van het
DDR-regime".
„De onderdrukking van de
kerk door de staat was echt
heel vergaand", vertelt Meire
sonne. Hij weet van het Stazi-
optreden bij de verjaardag van
de predikantsvrouw van Wes
terhausen. „De geheime dienst
had ontdekt dat enkele men
sen waren uitgenodigd die een
uitreisvisum hadden aange
vraagd. Prompt werd het hele
dorp door de Stazi hermetisch
afgesloten, om te voorkomen
dat deze mensen elkaar zou
den treffen".
De Westerhausense kerk was
ook verplicht om van alle
pamfletten en kerkblaadjes
een exemplaar aan de staat te
zenden. „Om dan als gastgezin
Westeuropeanen op te vangen
moet men wel lef hebben", al
dus Meiresonne.
Volgens verkeert de kerk in
het voormalige DDR na de
omwenteling in een onzekere
periode. „In Nederland zaten
de kerken vol tijdens de bezet
ting, daarna werd het kerkbe
zoek minder. Zo zal het ook
gaan in Oost-Duitsland denk
ik. Je merkt nu al dat men
daar steeds materialistischer
wordt. Ik stond ervan versteld
hoeveel tweedehands auto's uit
Nederland worden geëxpor
teerd".
Ondanks alle onzekerheid
over het voortbestaan van de
kerkeband, zal een delegatie
van de Westerhausense kerk
in mei nog een bezoek bren
gen aan de Zoetermeerse kerk
de Olijftak. Dit ter gelegen
heid van het vijftienjarig be
staan van de Olijftak. De voor
bereidingen hiervoor zijn
reeds in volle gang.
Werkgroep-voorzitter L. Meiresonne veel voldoening.
FOTO: GERT VAN LEEUWEN
Onderzoek
geheime
priester
wijdingen in
Oost-Europa
VATICAANSTAD De Va
ticaanse congregatie voor de
geloofsleer bezint zich op de
vraag wat het moet doen aan
de vele priesters en bisschop
pen in Oost-Europa die in het
geheim zijn gewijd. Dat
schrijft het Italiaanse katho
lieke maandblad 'Jesus'.
Volgens het blad zouden er
niet alleen gehuwde mannen
maar ook twee vrouwen
priester zijn gewijd. Voor hun
priesterwijding zouden diver
se redenen hebben bestaan.
Gehuwde mannen en vrou
wen waren voor de commu
nistische machthebbers min
der verdacht, omdat zij vol
gens de leer van de kerk niet
voor de wijding in aanmer
king komen. Bovendien was
er zo'n groot tekort aan onge
huwde kandidaten dat de
kerk wel haar toevlucht tot
gehuwden moest nemen.
De Vaticaanse congregatie be
raadt zich nu over maatrege
len die recht doet aan de indi
viduele priesters.
Volgens 'Jesus' heeft ook paus
Johannes Paulus II, toen hij
nog aartsbisschop van Kra
kow was, tientallen Tsjecho-
slowaken in het geheim pries
ter gewijd. Alleen al in Tsje-
cho-Slowakije zouden er hon
derden ondergrondse pries
ters en ongeveer dertig onder
grondse bisschoppen zijn. Ook
in Polen, Oostenrijk en vooral
de DDR zouden er in het ge
heim gewijde priesters zijn.
Paus Pius XII (1939-1958) zou
met „noodverordeningen" de
wijding van priesters in het
geheim mogelijk hebbën ge
maakt.
uw;
I) ga
Het gezicht van de oorlog
De Golfoorlog heeft deze week een gezicht gekregen, m
gezicht van Jeffrey Zaun en dat van de andere krijgsge tfg
genen. De aanblik van de Amerikaanse piloot die, met d(IC"
camera gericht op zijn gehavend, gezwollen gelaat, een
cuus aan het „vredelievende Iraanse volk" stamelde, h
grote verontwaardiging teweeggebracht in de westerse De i
reld. Het was de eerste keer dat een slachtoffer in beleen
kwam.
vinei
VOOR het eerst werd duidelijk dat in deze bedrieglijk 'si n
ne' elektronica-oorlog aan weerszijden van het front mer
bezig zijn. Mensen die kunnen worden verminkt, gedoo
mishandeld. Welke menselijke tol de Golfoorlog tot du
heeft geëist is niet precies bekend. Een absurde vaststel
na anderhalve week oorlog, na tien dagen van verwoeste
bombardementen en duizenden aanvalsvluchten van de
lieerde luchtvloot. Een absurde vaststelling, gezien het
dat de ganse wereldpers al maandenlang in het GolfgeB
bivakkeert.
n jur
In het Westen krijgt de gemiddelde burger de indruk dal
oorlog van minuut tot minuut rechtstreeks op tv wordt i
slagen. Radio en krant dragen het hunne bij aan een in
matiebombardement dat zijn weerga in de mediageschiedf
niet kent. Maar ondanks de inzet en vakbekwaamheid Par
talloze koelbloedige oorlogsverslaggevers weten we eigen N
niets zeker. &r
ene
HEEFT Saddam Husayn nog bijna al zijn vliegtuigen? HV1
ben de geallieerden inderdaad kartonnen lanceerinrich
gen aangevallen? Zijn de diepe kraters in het wegdek r
Dhahran geslagen door een Iraakse Scud of door een al
zwaaide Patriot? In het geallieerde kamp steken bloedn s>
veuze censors hun Iraakse collega's naar de kroon in het v1 j
hinderen van vrije nieuwsgaring en het muilkorven van [Jfn
pers. Het spreekt vanzelf dat sommige feiten niet openb [erf
kunnen worden gemaakt omdat de tegenstander er andteri
zijn voordeel mee zou kunnen doen, maar in de Golfoor pn
worden ook de simpelste feiten tot militair geheim
klaard. Als gevolg daarvan weten we eigenlijk ook niet ze 1
welke gevolgen gisteravond en dinsdag de laffe terreura
slagen van Saddam Husayn op Israël hebben gehad.
De tv-camera's mochten beide keren wel draaien in l
woonwijken van Tel Aviv waar Scud-raketten hun verwt l/J
tende werk hadden gedaan. De oorlog kreeg er daard
plotseling een boel gezichten bij. De bebloede, van pijn
trokken gezichten van volmaakt onschuldige burgerslacht
fers, in een land dat officieel niet eens aan de oorlog m l/
doet. Voor de eerste maal is daarbij gesproken over dode lig
ter
VOORLOPIG hebben de Iraakse Scud-raketten vooral in
reet Israëlische mensenlevens op hun geweten. Enkele I»rp
jaarden hebben een hartaanval gehad of zijn gestikt in hurl
onhandig gehanteerde gasmasker. Dat is althans het oncien
troleerbare verhaal van de Israëlische overheid, dat we
gezag van de censor maar weer voor waar moeten aan
men. Maar moeten we bijvoorbeeld een bijzondere beteke \a
hechten aan het feit dat de slachtoffers nu opeens uitgebi m
mochten worden gefilmd? Zelfs nu de oorlog deze week t n
gezicht heeft gekregen blijft het als de censor meekj"-
over de schouder van de journalist uiterst moeilijk de )n
schikbaar komende media-informatie te duiden. m
Brieven graag kort en duidelijk geschreven
De redactie behoudt zich het recht voor ingezond*
stukken te bekorten.
Golfoorlog (3)
De Golfoorlog noopt tallozen
blijkbaar tot domme uitspra
ken. Dagelijks zijn ze, zowel op
radio en televisie als in de
eigen omgeving, veelvuldig te
beluisteren. Ik zal er drie uit
lichten, waarbij ik zo vrij ben
enig commentaar aan deze uit
spraken toe te voegen.
Duitsland heeft ervoor ge
zorgd dat Saddam Husayn
over chemische strijdmidde
len beschikt. Ja, maar Duits
land vervolgt de Duitse on
derdanen die op dit terrein
met Irak handel hebben ge
dreven.
Irak bombardeert Israël met
Scud-raketten, maar nie
mand maakt zich druk om
de honderden kruisraketten
die reeds vanaf Amerikaan
se schepen op Iraakse doe
len zijn afgevuurd. Een stui
tende vereenvoudiging van
de werkelijkheid. Hier
wordt terrorisme (het schie
ten op burgers van een land
waarmee Irak niet eens in
oorlog is) op één lijn gesteld
met directe, militair gerichte
oorlogshandelingen, die be
doeld zijn om aan het terro
risme van Irak een einde te
maken.
De Verenigde Staten voeren
deze oorlog alleen maar
vanwege de olie. Vanwt
eigenbelang dus.
Onzin. Gelet op de geweld K
kosten van de golfoorlog
ik me niet aan de indruk o; f;
trekken dat dit een wel
forse investering zou zijn
een voor de VS alleen niet
te beduidend oliegebied vei c
te stellen.
J.L. de Haan,
VOORSCHOTEN.
Golfoorlog (4)
Het is uiteraard ieders
recht te demonsteren tegi
wat dan ook. We leven
mers in een vrij land. Daaro
moeten we ook accepteren
mensen in het geweer komt
tegen de Golfoorlog. Ik begri
alleen niet waarom de vrede
activisten gesteund
Groen Links zo laat met hl
protesten zijn begonne
Waarom kwamen ze niet maa
saai in actie toen Saddam Hu
sayn in augustus deze oorla
begon met de inval in Kij
wayt? Dan waren ze geloo
waardiger geweest dan nu. H
huidige protest speelt alleel
Saddam Husayn in de kaarl
die door de geallieerden worl
belet zijn oorlogsmachine ncj
verder uit te bouwen.
J. de Vries,
RIJSWIJK.
Uitgave. Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor. Apothekersdijk 34, Leiden
Telefoon: 071 - 122 244
Postadres Postbus'11, 2300 AA Leiden
Abonnee service
Telefoon. 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17 00 uur
Nabezorging
Telefoon 071 - 122 248.
van ma. t/m vr. van 18 00 tot 19 00 u. op za van 14.00 tot 15.00 uur.
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bi] betaling per acceptgirokaart:
per maand 25,70 per maand f. 26,70
per kwartaal f. 76,60 per kwartaal f. 78,60
per jaar f. 294,30 per jaar f. 299,30
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel.. 071 -122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk
070 - 3902 702
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
