Stompwijk verliest z n enige
echte ambachtelijke schoenlapper
Splotsz onderscheidt zich met culturele activiteiten
LANGS
OMWEGEN
"5
Aanleg
Middelland
Handtekeningactie voor aanblijven
beheerder kantine De Tweesprong
LEIDEN OMGEVING
£eidóe6ouoant
DINSDAG 15 JANUARI 1991 PAGINA -J
JAN HAGEN VERLAAT NA RUIM EEN HALVE EEUW HET ERE- VELD VAN HERSTELLEND LEER
Ruim 50 jaar heeft Jan
Hagen ervoor gezorgd dat
de Stompwijkers en naas
te omtrek-bewoners met
enige onvolkomenheid
aan hun schoeisel geen
natte voeten behoefden te
krijgen. Hij is inmiddels
vergrijsd in het hakken
zetten en verzolen. De
brillantine in zijn haar is
nog steeds up to date. Het
zal wel ,,gel" zijn, waar
mee Hagen zijn stevige
haardos in postuur houdt.
De geschiedenis herhaalt
zich immers.
Jan Hagen wordt echter op 21
maart 65 jaar en dat vindt hij
een ordentelijke leeftijd om
met het ambacht ten voeten
uit te kappen. Die tijd zit hij
nog wel uit met herstellen,
met de door zijn vrouw uit
spijkerstof vervaardigde voor
schoot op de knieën, maar
daarna lapt hij de schoenen
aan zijn laars. Dan is het mooi
geweest en welletjes na een
leven van repareren. Tot
wien zijn kliënteel zich na 31
maart zal moeten wenden, om
het schoeisel weer in fatsoen
te krijgen, ligt buiten het ge
zichtsveld van deze oprechte
vakman. Een opvolger heeft
zich niet aangediend. Maar
zoals eens Scrooge in Dickens'
Kerstverhaal opmerkte na
een bedelverzoek van twee
heren om bijstand aan de
werklozen: „Zijn er dan geen
inrichtingen om ze op te van
gen?" zo reageert Hagen nu
met: „Ik zou het niet weten,
maar er zijn hakkebarren zat
in de buurt!".
Over twee maanden sluit Jan
Hagen zijn werkplaats aan de
Dr.Van Noortstraat in Stomp
wijk. Met je 65ste ga je met
pensioen, en als zelfstandige
ondernemer is Hagen niet
van plan van dat onvermijde
lijke en geijkte patroon af te
wijken. Gisteren liep ik sa
men met hem en zijn echtge
note, een zorgende duivinne
gelijk, nog even de afgelopen
feiten langs.
Het begon met de mobilisatie,
eind augustus 1939. „Ik was
toen 13. Mijn oudere broer
Koos werd opgeroepen voor
de dienstplicht. Hij was ook
schoenmaker, net als onze va
der Jan, en ik moest Koos
toen een tijdje vervangen in
onze werkplaats". Vader Jan,
Koos en jonge Jan vormden
een tijdlang een sterke
schoenmakersfamilie. En al
tijd in die werkplaats aan de
Dr.Van Noortstraat, waar va
der Hagen zowat 80 jaar gele
den met het bedrijf was ge
start.
„Pa stopte in '65, waarna onze
Koos de baas werd. Ik was bij
hem in loondienst. Tot Koos
13 jaar geleden overleed.
Toen werd ik baas. In '78 was
dat dus. Ik had geen papieren
om zelfstandig door te kun
nen gaan, maar bij het hante
ren van de voorschriften
kneep men een oogje dicht".
Mevrouw Hagen: „De politie
werkte mee en kneep, als het
zo uitkwam, nogmaals dat
oogje dicht wat de controle
betrof". Haar man Jan: „Ik
heb nooit moeilijkheden ge
had. want ik stond bekend om
mijn vakmanschap en die ont
brekende papieren hebben
geen gewicht in de schaal ge
legd. Dat kon ook niet, want
ze waren er eenvoudig niet
hè. Alles is puur op het vak
gericht". En die toegeknepen
oogjes kwamen mooi uit.
De laatste tijd ontmoet ik ru-
briekshalve nogal wat men
sen met een starre, statische
kunstreiger bij een vijvertje
in de tuin. Vorige week was
dat nog Bart van der Klaauw,
de luchtvaartspecialist met
een hang naar postzegels die
aanvliegende reigers een loer
probeert te draaien. Deze keer
liet Jan Hagen me zo'n „vo
gelverschrikker" zien die zijn
vijvertje voor raids moet vrij
waren. Het heeft niet veel ge
holpen: „Ik ben nogal wat
goudvissen kwijtgeraakt. Ik
heb me laten vertellen, dat
vrouwtjesreigers zich niets
van kunstreigers aantrekken.
Maar eigenlijk kun je reigers
beter te vriend houden". Tui
nieren is een van de hobby's
die straks Jan Hagen zullen
helpen zijn vrije tijd nuttig te
besteden.
Maar enfin, Hagen junior
leerde als knaap het vak tij
dens een vierjarige opleiding
aan de vakschool voor
schoenmakers in Den Haag.
„Daar leerde ik geheel nieu
we schoenen te maken. Zo
maakte ik pekdraad, waarmee
je de zolen aan de randen
vastmaakt. Alles ging met de
hand. Daar kwam geen ma
chine aan te pas. En de
schacht maken hè, het boven
leer. Die schacht werd over
een leest getrokken en dan
werd het onderwerk daaraan
bevestigd. Met de hand ge
naaid; tegenwoordig wordt al
les zowat gelijmd. Hakken en
zolen bijraspen en zo maar
verder.
De machines kwamen later.
Vader had al één machientje,
maar ik werk sinds 20 jaar
met machines. Ik noem maar
wat: een freesmachine, twee
schuurmachines, een „aflap-
per", een lijmpers, een bijsnij
machine en een oprekmachi-
ne. Alles vakwerk hoor". Te
genwoordig herstelt Jan Ha
gen, en maakt geen nieuwe
schoenen meer: „Alleen repa
raties, maar de grondbeginse
len had ik in elk geval bin
nen". In zijn carrière heeft
Jan Hagen duizenden paren
schoenen opgelapt. Klanten
uit de hele omtrek. Geen con
currentie, geen scheve ogen.
Het waren me tijden, dat de
Hagens vrijdagsavonds tot
twaalf uur en later in touw
waren omdat de reparaties za
terdags klaar moesten zijn.
Een keer kwam de arbeidsin
spectie rond middernacht bij
Hagen langs. Koos mocht blij
ven werken (omdat hij 's za
terdags wilde' gaan visser?
moest het karwei af zijn),
maar jonge Jan, als werkne-
Op mijn omwegen door
stad en land kom ik
graag mensen tegen. U
kunt mij telefonisch of
schriftelijk vertellen wie
u graag in deze rubriek
zou willen tegenkomen.
Ik ben bereikbaar via
071-122244.
mer, moest stoppen en naar
bed gaan. Hup. Ook al ging
hij 's anderendaags mee vis
sen. „Vissen doe ik overigens
nog steeds; ik zit elke zondag
ochtend roerloos aan de wa
terkant, zolang er geen ijs ligt
tenminste".
De tuba
Daar heb je weer zo'n hobby
van Jan Hagen: muziekma-
ken. Jan is nu 53 jaar wer
kend, althans blazend, lid van
Stompwijks eigen, hoogge
roemde fanfare „Juliana". „Ik
speel tuba, een „bariton" lie
ver gezegd. M'n broer Koos
was ook aan de muziek, met
een bugel. Daarvoor gebrui
ken ze bij de harmonies een
klarinet. Ik studeerde tot voor
kort elke middag een half
uur. Zo zei eens een buur
vrouw (die tussen de middag
altijd even naar bed ging) te
gen mijn vrouw: „Mens, nou
was ik net ingeslapen, ver
duld, en daar begon je man
weer te blazen". „Nou, dat
studeren is wat minder ge
worden, maar dat komt straks
wel weer terug, als ik meer
vrije tijd ga krijgen. Die tuba
ga ik weer meer oppakken.
Overigens sla ik geen repeti
tie over. Je moet wat om han
den hebben, tussen neus en
lippen. En dan de tuin bijhou
den en fietsen, als het mooi
weer is".
Dan is er nog het voetballen
waaraan Jan Hagen (na al het
leer en rubber), zijn warm
kloppend hart verkocht heeft.
„In de jaren '50 was ik keeper
van het eerste elftal van
Stompwijkse Boys. Die bal
laat ik nu liggen, maar ik ga
wel regelmatig nog kijken
naar de wedstrijden. Ik heb 't
druk 's zondags".
Wat niet wegneemt, dat Jan
Hagen eens een leven vol spij
kertjes heeft gekend. „Ik spij
kerde veel meer zolen dan
vandaag; er komt nu geen
spijkertje meer aan te pas".
Mevrouw Hagen: „Weet je
nog wel, al die spijkertjes die
je verkocht om wiegen te be
kleden. Dat hoor je ook niet
meer".
]anusje van alles
Ze zeiden weieens tegen Jan
Hagen: „Jan, jij bent een ma
nusje van alles, jongen; jij
kunt van alles". „Nou", zegt
Han vandaag, dat vond ik
helemaal niet zo leuk die uit
drukking. Net alsof ik geen
eigen specialiteit had. Dat
kwam me rot over". „Nou
nou, Jan, man", suste me
vrouw Hagen, „Zo erg was
het nou ook weer niet, vind je
zelf ook niet?" „Ach nee", gaf
Jan toch maar toe, „Ik wist
wel overal raad mee, dat is
zo".
Jan Hagen heeft dp klasse
schoenen („Mooi werk was
dat; ik heb een jaar of 15 voor
een gerenommeerde schoen
winkel in Leidschendam ge
werkt") volop meegemaakt en
hij zegt nu: „Ik vind, dat er
weer betere schoenen worden
verkocht, die waard zijn om
gerepareerd te worden. Vroe
ger liepen ze ze af; dat waren
weggooischoenen. En dan
kocht men voor een paar tien
tjes weer een nieuw paar. Het
was goedkoop goed; geen leer,
allemaal troep".
Eigenlijk heeft Jan Hagen een
gans regulier leven met het
leer en aanverwante artikelen
geleid. Uitschieters waren er
nauwelijks. Je wilde je schoe
nen gelapt hebben, of je wilde
het niet. In het laatste geval
liet je in Stompwijk Jan Ha
gen schieten en kocht je nieu
we schoenen, gympies of san
dalen. Daar lag Jan in z'n
geoutilleerde eenmanszaak
niet wakker van. Het zou zijn
tijd wel duren.
Maar er was weieens iets
leuks ook. Zoals die keer „dat
ik 's avonds in weer en wind
met de fiets gerepareerde
schoenen moest wegbrengen.
Om de een of andere reden
sprong er een schoen won
derlijk in feite uit m'n
fietstas en plonsde het water
van de Stompwijkse Vaart in.
Beetje paniek. Ik probeerde
met een hark die schoen weer
op te halen, maar dat lukte
niet. De volgende middag
ging ik terug en ik keek in
het toen nog heldere water
van de vaart. En waarachies,
daar lag ie, die schoen. Ik heb
'm eruit gevist en keurig op
gepoetst afgeleverd bij de
klant. Ik heb geen klacht, ge
hoord. Zoiets vergeet je niet
meer".
Eind maart gaat de werk
plaats van Hagen na ruim 80
jaar dienstverlening dicht.
„De zaak en de spullen zijn
nu afgeschreven", aldus de
nuchtere eindnotering van
baas Jan Hagen. „Weg ermee.
Mijn eigen schoenen blijf ik
daarna met de hand herstel
len. Dat kan ik nog steeds.
Het is me eens bijgebracht".
iir J
e 1
le, 1
Woning vooi»
asielzoekers
in Ter Aar
dei
TER AAR Binnen enkt 2?
dagen heeft Ter Aar een w tge
ning beschikbaar voor de »th
vang van asielzoekers. 1 ri<
gaat om een pand aan de V rm'
Schagenhof waar in eerste
stantie een Soma
wordt onde-0^oidcnt. Zes vi)t-
willigers zijn beschikbaar vo
de begeleiding van het gei nCj
met vier kinderen in de le fU<
tijd van één tot zes jaar.
E. Kraak (PAK) vroeg in
commissie onderwijs en w
zijn gisteravond of de gemee
te zaken coördineert. Ze
te voor instelling van
fondsje om acute praktiso
problemen op te kunnen
lossen. Als voorbeeld noei
ze tandartshulp in het wee
einde. A. Otto (CDA) plei
voor snelle inschrijving v
kinderen in de leerplichti
leeftijd voor de basisschool.
Drechtloop langs
mooiste plekjes
rond Leimuiden
LEIMUIDEN Voetbal^
eniging Kickers '69 uit L
muiden houdt zondag de 22
„Drechtloop". Dat hardloo[ IC|
venement waaraan trekt ja ns
lijks honderden mensen i
het hele land. De route va
de deelnemers langs de ma
ste plekjes van Leimuiden
omgeving. De tocht telt v ns
afstanden, vier, tien en 21
lomter en voert langs
veenriviertje De Drecht.
inschrijving is zondag vaiin
9.30 uur in het clubgeboi
aan de Beukenlaan in Leimi sc
den. De start voor de 21 ki; |,c
meter is om 11.00 uur. Voor
10 kilometer om 11.10
voor de 4 kilometer om 11
uur. Alle hardlopers kunn
van de accommodatie van
Kickers gebruik maken. Vo
de drie snelste lopers is er e
prijs. Elke deelnemer ontvar 6
een fraaie herinneringsstai jj;
aard. Meer informatie bij ai
Vernooy, Griede 9, Leimi
den, 01721-9890.
Hernieuwde start voor
Zoeterwoudse ondernemf'
ZOETERWOUDE De nC
denstand van Zoeterwor
heeft gisteravond de han<
ineengeslagen en zich opniei |t
georganiseerd. Dat is gister f.
meegedeeld na een „bezi M
ningsbijeenkomst" in Don R p
co. De organisatie „Ondeni|(
mers Zoeterwoude" is sin
anderhalf jaar de opvolger v
de afdeling van het KNflri
De Winkeliers Vereni
Zoeterwoude (beter bekeni
WIZO) is onderdeel van 1
dernemers Zoeterwoude.
de bijeenkomst van gist
waren twintig ondernen
aanwezig. Wie voorz
wordt is nog niet bekend,
ter van der Krogt stelde
na 11 jaar waarvan neg
en half jaar als voorzitter
het KNOV niet meer
kiesbaar.
TER AAR De aanleg van
het recreatiegebied Middel
land Ter Aar begint in februa
ri. De gemeente hoopt dat het
in april gereed is. Voor de aan
leg is twee ton uitgetrokken
Het onderhoud mag jaarlijks
25.000 gulden kosten. De be
wonerscommissie Middelland
had plannen ingediend voor
het dubbele bedrag.
Het plan voorziet in een scha-
penveld aan de zuidwest-kant
van de Ringhoeve. Aan de
oostkant komt een trapveld.
Langs het fiets-voetpad rich
ting Ringdijk komen beplan
tingen en waar nodig hekwerk
ter bescherming van kleuters
die gebruik maken van de
daar geplande speeltoestellen.
Aan de westzijde van de Ring
hoeve komt een veld voor het
uitlaten van honden. Daar om
heen komt een crossbaan.
Burgemeester Verhoef zei gis
teren tegen de bewonersraad
dat bij de plannen een rol
speelde dat de veiligheid van
de gebruikers optimaal moet
zijn, de aanwezige bomen ge
spaard moesten blijven en dat
de buurt betrokken moet blij
ven bij de inrichting.
De bewoners van het Bosveen
waren niet tevreden met de
ontsluiting van het terrein via
het Bosveen naar de Aardam-
seweg. Ze wilden een ontslui
ting via de brug naar de Ring
dijk. De Laagveen bewoners
pleitten daarentegen juist voor
een weg via het Bosveen. In
een later stadium buigen ge
meentebestuur en een bewo
nerscommissie' zich alsnog
over dat probleem. Volgens de
burgemeester heeft het pro
vinciale stedebouwkundig bu
reau toch een weg via de
Ringdijk geadviseerd.
In het voorjaar wordt ook be
gonnen met de bouw van tien
seniorenwoningen aan het
Bosveen. Onlangs kreeg Ter
Aar dit extra contingent wo
ningen toegewezen. In februa
ri zal met de infrastructurele
werken begonnen worden en
op zeer korte termijn erna met
de bouw van de huizen.
ONZEKERHEID NA OVERNAME DOOR SPORTFONDSEN
ALKEMADE „Louis
moet blijven, Louis moet
er zijn, want met hem in
de kantine is de sfeer daar
fijn". Die tekst siert de
handtekeningenlijsten die
sinds zaterdag door 225
Alkemadese binnenspor-
ters zijn ondertekend. De
handtekeningenactie is
bedoeld om kantinebe
heerder Louis de Voogd
voor Sportcomplex „De
Tweesprong" te behou
den. Het is namelijk nog
lang niet zeker of Louis
de kantine kan blijven
pachten, nu het Sportcom
plex in handen van Sport
fondsen Nederland (SFN)
is gekomen.
In de meeste andere com
plexen van SFN exploiteert
Sportfondsen zelf de kantine.
Louis wil echter alleen blijven
als hij de zaak zelfstandig mag
pachten en niet in loondienst
hoeft. „Ik had dit terloops wel
eens verteld tegen de
van Basketbalvereniging
„Dunk In", die hier na afloop
van hun training altijd een
tijdje komen kletsen. Tot mijn
verbazing is een van hen, Bob
Hillebrand, toen een handte-
keningenaktie begonnen. Ik
wist van niks, maar vind het
natuurlijk hartstikke leuk dat
ze het zo voor me opnemen"
zegt Louis de Voogd.
Volgende week heeft hij een
gesprek met de Raad van Be
heer van Sportfondsen Alke
made B.V. Hij hoopt te kun
nen blijven, maar zeker is dat
nog helemaal niet. Wel heeft
voorzitter van de Raad van
Beheer A. van den Bogaard
beloofd zijn uiterste best voor
De Voogd te zullen doen.
Gezellig
Bob Hillebrand van „Dunk
In" vertelt dat het tegenwoor
dig zo gezellig is in de kantine
van De Tweesprong. „Vroeger
had je daar om de haverklap
een andere beheerder. Toen
gingen we na afloop van ons
sportavondje meestal meteen
weg. Nu niet meer, want het is
echt gezellig bij Louis. Toen
we hoorden dat hij weg zou
gaan als hij de kantine niet
langer mocht pachten, waren
wij van „Dunk-In" het er met
een over eens dat we iets voor
Louis moeten doen. Wij ken
nen hem pas sinds april toen
hij in de Tweesprong kwam".
De actievoerders hopen uitein
delijk duizend handtekenin
gen te verzamelen die ze wil
len overhandigen aan het col
lege van B W of aan de
Raad van Beheer.
Louis de Voogd (28) werkt sa
men met zijn vriendin Marian
Voortman met veel plezier in
de Alkemadese sportkantine.
Hun ontspannen wijze van
omgaan met mensen is kenne
lijk aanstekelijk. Iedereen, van
jong tot oud loopt na afloop
van een sportwedstrijd of trai
ningsavond de kantine in voor
een drankje en een praatje.
Het is er gezellig. Louis heeft
de touwtjes goed in handen.
Sinds hij de kantine beheert,
hoeft de politie niet meer in te
grijpen voor baldadigheid of
vandalisme.
Louis vertelt dat hem bij zijn
komst in april geen enkele ze
kerheid was geboden. Van het
Louis de Voogd en Marian Voortman in De Tweesprong.
begin af aan wist hij dat het
Sportcomplex door de ge
meente Alkemade zou worden
overgedragen aan Sportfond
sen Nederland B.V. „Voor dit
jaar heb ik nog geen pachtcon-
tract ondertekend, omdat het
gedurende de verbouwing van
de Tweesprong ook improvise
ren wordt in de kantine. Een
deel daarvan moet namelijk
worden gesloopt". De Voogd
wil best een jaartje „kampe
ren", maar dan moet er wel
zekerheid tegenoverstaan dat
hij de kantine ook na de ver
bouwing kan blijven pachten.
„We hebben het hier geweldig
naar ons zin. We beginnen
juist de vruchten te plukken
van onze inspanningen van
het begin. Er komen steeds
meer toernooien in De Twee
sprong. Diverse zaalsportvere-
FOTO: WIM VAN NOO
nigingen houden hun fees t
vondjes tegenwoordig in
kantine. Vroeger gingen
naar elders. Ik denk dat
heel wat goodwill hebben
kweekt in de korte tijd dat
hier zijn". 1
ELLEN VERHAI1
ONTWERP NIEUW GEBOUW „OP ZIJN MINIMUMST'
ALKEMADE „Jongerenso-
ciëteit Splotsz doet meer aan
sociaal-culturele zaken dan de
nadere jeugdsociëteiten in Al
kemade. Het verschil is verge
lijkbaar met dat tussen de
VPRO en de TROS." Dat ant
woordde het Splotsz-bestuurs-
lid Fred Koek in de vergade
ring van de Raadscommissie
Welzijn gisteravond op vragen
van commissielid A. van den
Bogaard (VVD).
Aan de orde was de nieuw
bouw van de jongerensociëteit
op de groenstrook bij het par
keerterrein van Voetbalver
eniging DOSR. Het nieuwe
onderkomen kost ongeveer
350.000 gulden en wordt ge
subsidieerd met 154.000 gul
den, waarvan 118.000 gulden
voor rekening van de gemeen
te.
Van den Bogaard vroeg zo ex
pliciet naar het verschil tussen
Splotsz en de andere jongeren-
sociëteiten omdat die kans zien
fraaie onderkomens te bou
wen, waarvoor de gemeente
nauwelijks in de beurs hoeft te
tasten. Het Splotsz-bestuurslid
stelde met nadruk dat het hui
dige onderkomen op de hoek
van de Alkemadelaan en de
Stationsstraat in Roelofarends-
veen geen jaar meer meegaat.
De balkenlagen zijn verrot en
vele scheuren sieren de mu
ren. Geluidsoverlast valt niet
goed meer aan te pakken, een
kleedkamer voor optredende
bands ontbreekt en het sani
taire blok is onvoldoende.
De leden van de soos zijn be
reid tot zelfwerkzaamheid in
de periode juni-september 1991
om zo een bedrag van 50.000
gulden te besparen. De eerste
besparing die ze inmiddels
hebben gerealiseerd zit in het
huidige ontwerp in plaats van
het eerder beoogde gebouw
van een half miljoen. Het nu
ontworpen soosonderkomen
noemt Koek „echt op z'n mini-
mumst" en de lening van
151.000 gulden die Splotsz
moet aangaan „echt op z'n
maximumst".
Wethouder L. Beelen liet we
ten dat het tijdspad van
Splotsz te optimistisch is. „De
eerlijkheid gebiedt te zeggen
dat de zaak financieel en pla
nologisch van de zomer nog
niet rond kan zijn. Bovendien
moet er nog een bezwaar
schriftprocedure worden afge
handeld. Met voetbalvereni
ging DOSR zijn we in onder
handeling. Of er nog meer be
zwaren zijn, moeten we af
wachten. De zaak ligt politiek
gevoelig", aldus Beelen.
Het CDA-raadslid N. van Rui
ten (CDA) gaf enige voorzetjes
op de komende besprekingen.
Hij noemde het voorgestelde
financiële plaatje „fors" en zei
dat vooral de voorgestelde
subsidie „wel erg in het oog
springt". Hij vroeg een jaar
verslag van Splotsz en wenste
dat in de contracten voorwa
den worden opgenomen I
aanzien van het gebruik i
het gebouw. Hij wil namel i
niet dat de gemeente hande
vol geld spendeert aan sled I
een handjevol jongeren. 01
wilde hij meer duidelijkhi
over het gebruik van i
DOSR-parkeerterrein als k; i
misterrein in september. V I
Ruiten eiste dat Splotsz van
voren de beloofde zelfwei
zaamheid op de een of andi
wijze garandeert.
