Wij hebben
onze
beste wensen
maar 'ns
gelijk omgezet
in d1
Amerikaanse top-musical
n het Congresgebouw
Bonika van den Booren
wint prijs De Belofte
MUSEMENT VAN DE BOVENSTE PLANK
Scorpions houdt deur gesloten
Vier dagen lang tot f2.875,- voordeel.
Van woensdag 16 tot en met zaterdag 19 januari zijn de Citroën
dealers nog royaler dan anders. Nu de Citroën AX
Image vanaf f 19.500,-* (voordeel f 2.500,-) rijden, op 1 juli
1991 pas betalen. De speciale, rijk aangeklede Citroën BX
a Toulouse voor f 25.990,-* met f 2.400,- voordeel.
De Citroën BX 16 TG1 met 1.6 liter motor, deelbare
achterbank en een zeer rijke uitrusting voor
f 28.150,-*. Uw voordeel: meer dan f 1.800,- De Citroën BX
TZ1 met o.a. 1.6 liter motor, centrale portiervergrendeling,
electrische ruitbediening en nog veel meer voor f 29.975,-*.
Uw voordeel: f 2.350,-. Tenslotte de Citroën BX 19 TZI
met 1.9 liter motor, brede banden, interieurverlichting met
vertraging, stuurbekrachtiging, electrische bediening rech-
terbuitenspiegel, electrische ruitbediening, voor f 32.325,-*
Uw voordeel: f2.875,- Er is al een Citroën BX /^iTnAËkl
leverbaar voor f 24.900,-*. Zet ook üw beste KwCIM
wensen om in daden. Maar kom snel. Na zaterdag doen de
Citroën dealers weer "normaal"
De Vier Formidabele Voordeeldagen van 16 t/m 19 januari.
inclusief alTevcnngskoslen Wijzigingen voorbehouden Ui
Autobedrijf Van der Velde BV, Kennedylaan M8, Leiden De Jong's Autobedrijf,
Van der Mortelstraat 254, Noordwijk. Willem Bakker, Hoofdstraat I33, Sassenheim
De Jong's Autobedrijf, Hoofdstraat 104-106, Valkenburg
ceidóesouormit dinsdag 15 januari 1991 pagina 11
een show waarbij de toeschou
wer niet de kans krijgt om
zich ook maar een moment te
vervelen. Niet voor niets was
elke voorstelling in het Parijse
theater, met 2100 stoelen tot
nu toe telkens uitverkocht.
Voor Franse begrippen is dat
heel bijzonder, daar de Frans
man in de regel slechts waar
dering kan opbrengen voor
producties van eigen bodem.
Zeker een producent van een
Amerikaanse show moet wel
heel wat in huis hebben wil hij
in het chauvinistische Frank
rijk de handen op elkaar krij
gen.
Film
'42nd Street' is een echte ou
derwetse musical. De enige
pretentie van de artiesten is
het publiek te amuseren. Dat
is historisch te verklaren. De
show dateert uit de jaren der
tig. Amerika zat na de beurs
krach van 1929 midden in de
economische crisis toen de le
gendarische Hollywoodse film
producent Darryl F. Zanuck
de opdracht gaf een zogeheten
backstage-musical te maken
voor de film. Hij deed dit in
een tijd waarin dit genre al
weer over zijn hoogtepunt
heen was. Al Dubin schreef de
liedjes, Harry Warren de mu
ziek, Lloyd Bacon regisseerde
en de geniale Busby Berkely
verzorgde de choreografie. De
verfilmde musical met in de
hoofdrollen Ginger Rogers,
Ruby Keeler, Warner Baxter
en Ginger Rogers, met de late
re tophits 'Shadow Walz', 'Ge
tting Out of Town', met het nu
overbekende deuntje 'Lullaby
of Broadway' en de titelsong
'42nd Street', werd een ecla
tant succes. De musical bood
het publiek de gelegenheid om
een paar uur de ellende van
alle dag te vergeten. En dat
sloeg aan.
Het verhaal, dat zich eveneens
afspeelt in de jaren dertig, is
Dansen op reusachtige munten in '42nd Street'.
heel simpel. Peggy Sawyer (in
de theaterversie voortreffelijk
gespeeld door Cathy Wydner)
droomt ervan een beroemde
musical-ster te worden. Zij
doet auditie als 'koormeisje'
voor de nieuwe productie
Pretty Lady'. Door een mis
stap van Peggy breekt de ou
dere ster van de show Dorothy
Brock (nu een glansrol van
Eljzabeth Allen) haar enkel.
Het gevolg hiervan is dat de
show niet kan doorgaan. De
producent Julian Marsh (nu
met verve vertolkt door Mi
chael Dantuono) is ten einde
raad en ontslaat Peggy. De
overige leden van het gezel
schap weten hem er echter
uiteindelijk van te overtuigen
dat uitgerekend alleen Peggy
de show kan redden. Marsh
besluit haar terug te halen. Hij
arriveert nog net op tijd op het
station, waar Peggy op haar
trein naar huis staat te wach
ten. Met het lied 'Lullaby of
Broadway' weet hij haar over
te halen terug te gaan naar het
theater. Peggy moet in 48 uur
tijd de rol van Dorothy instu
deren. Dat lukt haar en de
show wordt een groot succes.
Een nieuwe ster is geboren.
'Pretty Lady 'is feitelijk een
show in de show, compleet
met dans en zang. En dit ver
sterkt weer het showelement
v.an '42nd Street'. Hoofdrolspe
ler Michael Dantuono vindt
zelf dat het in de musical
vooral gaat om de dansnum-
mers. „Het zijn stuk voor stuk
topnummers, die je zo in elke
andere show kunt gebruiken.
Daarom is die simpele ver
haallijn van zo'n groot belang.
Was het ingewikkelder dan
zou je meer scènes nodig heb
ben om het verhaal uit te leg
gen. En daar gaat het in deze
show nou juist niet om".
Doodsbericht
Producer David Merrick, be
kend van musicals als 'Hello
Dolly', 'Gipsy' en 'Promises,
Promises' bracht in 1980 '42nd
Street' als theaterversie uit op
Broadway. Merrick aarzelde
aanvankelijk omdat hij zich
voor zeer grote financiële risi
co's zag geplaatst. Maar hij liet
zich door de geniale regisseur/
choreograaf Gower Champion
overtuigen dat hij met dezelf
de musical uit de jaren dertig,
Broadway, waar hij al geruime
tijd niet meer van zich had la
ten horen, kon heroveren.
Maar al vanaf het begin van
de repetities onstaan er proble
men. Niet in de laatste plaats
doordat Champion een relatie
begint met de toenmalige
hoofdrolspeelster Wanda Ri-
chert. Intussen holt zijn
gezondheidstoestand achteruit,
waardoor repetities moeten
vervallen. Dit wordt echter
angstvallig geheim gehouden.
Merrick gaat zelfs zover dat
hij zijn mensen wanneer op de
middag voor de première
Champion overlijdt, verbiedt
om dit naar buiten te brengen.
Want de 'show must go on'.
Als echter na de met staande
ovaties ontvangen première
het doodsbericht bekend
wordt gemaakt, ontstaat er een
enorme opschudding. Kranten
betichten Merrick van een pu
bliciteitsstunt. Maar het succes
kan niet meer stuk. Reeds een
jaar later wordt de productie
bekroond met de Tony Award.
De show blijft tot januari 1989
op Broadway.
Japan
Dantuono rept over onenig
heid tussen theater-directeu
ren, anders zou de show nog
op Broadway hebben gestaan.
Samen met Elizabeth Allen
FOTO'S: PR
ging hij ook met de musical op
tournee door Amerika en zes
weken naar Japan. Elizabeth
Allen herinnert zich de voor
stellingen in Tokio nog als de
dag van gisteren. „We dachten
dat de Japanners ons haatten.
We kregen tijdens de voorstel
ling geen enkele reactie. Pas
toen het doek viel explodeerde
het publiek in een oorverdo
vend geroep, dat minuten lang
aanhield. Ze schreeuwden nog
toen wij al hoog en droog in de
bus zaten. We hoorden achter
af dat het voor Japanners on
beleefd is om tijdens een voor
stelling te reageren. Zelfs een
klein lachje is niet toegestaan".
Bocksch haalde de complete
Amerikaanse cast voor een
uitgebreid tournee naar Euro
pa, een tournee dat in juni vo
rig jaar begon in Wenen. De
musical zorgde maandenlang
voor uitverkochte zalen in de
Oostenrijkse hoofdstad. Parijs
volgde het Oostenrijkse voor
beeld. De show zal ongetwij
feld ook in Den Haag aan
slaan. al moeten er wel hoge
toegangsprijzen worden be
taald variërend van 40 tot 95
gulden. Maar je krijgt dan wel
een topshow voorgeschoteld.
GÉ ANSEMS
auritshuis
ont eigen
ilVectie
1ENHAAG Het Maurits-
huiiinDen Haag stelt vanaf 5
feari weer de eigen collec-
lentoon. Deze collectie be-
il uit doeken van onder an-
re Rembrandt, Vermeer en
lier. Vanaf mei wordt deze
ectie tijdelijk verruild voor
serie miniatuurportretten
stadhouderlijke en konink-
verzamelingen, afkomstig
de collecties van het Ko-
dijk Huisarchief, het
smuseum en het Maurits-
Dit naar aanleiding van
verschijning van de grote
inschappelijke catalogus
de koninklijke collectie,
de expositie verschijnt een
rekkelijk album met 50
irafbeeldingen.
DEN HAAG De 18-jarige
violiste Bonika van den Boor
en heeft gisteren de AVRO-
cultuurprijs De Belofte gewon
nen. Minister D'Ancona van
WVC overhandigde haar de
prijs, een geldbedrag van
25.000 gulden en een replica
van een gelijknamig beeld van
Kees Verkade, tijdens een
rechtstreekse tv-uitzending
vanuit het Congresgebouw in
Den Haag.
Dè jonge violiste werd geko-
""1 uit vijf genomineerde kan
didaten. De jury verkoos haar
boven cabaretier Job Schu
ring, jazz-gitarist Martijn van
Iterson, danseres Elke Sche
pers en musical-zangeres Kiki
Heessels. Volgens de jury wist
de winnares zich met haar uit
muntende techniek bijzonder
te onderscheiden.
Bonika van den Booren begon
haar vioolstudie op zesjarige
leeftijd. Sinds haar dertiende
studeert zij aan het Sweelinc-
kconservatorium in Amster
dam. In 1989 was zij de jongste
deelneemster aan het Oscar
Backconcours. Zij speelde met
het Nederlands Strijkorkest,
het Nationaal Jeugdorkest en
het Concertgebouw Kameror
kest. Voor dit jaar staan con
certen in Hongarije en Neder
land op het programma met
het Budapest Symphony Or
chestra.
De prijs wordt jaarlijks door
het AVRO-bestuur uitgereikt
en is bedoeld om jonge veelbe
lovende kunstenaars in staat te
stellen zich verder te ontplooi
en in hun vak.
nroepen
rken samen op
d. 3 in geval
n oorlog
■VERSUM De Ne-
andse omroepen gaan
jeval van een Golfoor-
samen uitzenden op
Ierland 3. De operaties
door de netten afzon-
lijk waren opgezet, zijn
rtoe samengevoegd.
de oorlog uitbreekt zal er
'ederland 3 zeker de eerste
1 dagen continu berichtge-
zijn van zeven uur 's och-
s tot twaalf uur 's avonds,
htuitzendingen behoren tot
fnogelijkheden. Op de an-
P netten vatten de actuali-
fenprogramma's in normale
ptijd de berichtgeving van
derde net samen.
F de gezamenlijke bericht-
p)g zal één redactie wor-
pnengesteld waaraan alle
deelnemen. De re-
die zich al in
I Midden-Oosten bevinden
verslagen voor het ge-
programma. Eind
week hebben de geza-
omroepen ploegen in
[di-Arabie, Jordanië, Is-
[Egypte, Turkije, de Vere-
P Staten en aan boord van
Nederlandse vlooteenheid
P Golf. De eigen beelden
linnen- en buitenland wor-
aangevuld met beelden
Et buitenlandse bronnen
kbaar komen. Daarnaast
er regelmatig studioge-
pken. Het verloop van de
(tuele strijd zal worden be-
aan de hand
een maquette. Het pro-
over de Golfoorlog
op elk heel uur een
Paalbulletin van tien mi
rt' Op de halve uren
het Journaal een sa-
van het nieuws
v'jf minuten.
jway-musical '42nd Street'. Ge
in Parijs. Dagelijks voorstellin-
1 Nederlands Congresgebouw
3 lot en met 28 januari.
IJS De Duitse pro-
ent Wolfgang Bocksch
oot pas op het aller-
ste moment zijn
adway-musical '42nd
:et' naar Den Haag te
n. De top-show draait
Is november met ecla-
succes in het Parijse
atre du Chatelet.
ksch kan hier echter
blijven, het theater
el ruimte maken voor
ere producties. Omdat
liet direct een alterna
tief voor handen is in de
Franse hoofdstad, trekt hij
tijdelijk in het Nederlands
Congresgebouw.
Bocksch heeft aanvankelijk
nog overwogen zijn Ameri
kaanse artiesten voor een kor
te vakantie naar de Verenigde
Staten te sturen. Maar dat kon
Bruin niet trekken. En een
kort werkloos verblijf in Parijs
zou eveneens teveel in de pa
pieren lopen. Hij heeft er nog
even aan gedacht om naar
München te gaan. Toen bleek
dat dat niet mogelijk was, viel
zijn blik op de Residentie. Hij
verwacht hier geen kassucces,
maar denkt wel quitte te kun
nen spelen.
Voor het Nederlands publiek
betekent zijn besluit dat het in
eigen land een top-musical uit
Broadway kan zien, waar geen
Europese artiest aan te pas
komt. '42nd Street' laat in alle
opzichten zien waartoe de
goed geoliede theatermachine
van Broadway in staat is. Het
is een musical pur sang met
vrijwel uitsluitend hoogtepun
ten op het gebied van tapdans
en dans. Maar ook de zang- en
acteerprestaties zijn zeer ver
dienstelijk. De show laat zich
het beste omschrijven als een
muzikaal-theatraal vuurwerk,
waarin vrijwel alle beproefde
ingrediënten voor een succes
volle musical in een bijna dui
zelingwekkend hoog tempo
aan het publiek worden voor
geschoteld. Mede door de vele
verrassende en snelle decor
wisselingen met overigens
schitterende decors is het
beth Allen in de rol van Dorothy Brock.
Met een wijds
armgebaar
toont minister
Hedy
d'Ancóna de
winnares van
'De Belofte', de
negentien
jarige violiste
Borika van den
Booren.
FOTO: ANP
Concert The Scorpions met Klaus
Meine (zang), Rudolf Schenker (gi
taar), Matthias Jabs (gitaar), Francis
Buchholz (bas) en Herman Rarebell
(drums). Ahoy', Rotterdam. Gister-
Zoveel talent en zo weinig op
winding. Het is de trieste con
clusie na het eerste concert dit
jaar in het Rotterdamse Ahoy'.
De Duitse groep The Scorpions
had de eer de deuren wagen
wijd open te gooien, maar het
iets meer dan zevenduizend
man tellende publiek mocht
zelfs niet door het sleutelgat
naar binnen kijken.
De sleutel, die de hoes van de
laatste elpee 'Crazy World'
siert, zat onwrikbaar in het
slot gestoken, waardoor het
sleutelgat (dat het podium sier
de) gesloten bleef. In het een
uur en veertig minuten duren
de concert moest het publiek
zich dan ook behoorlijk behel
pen. Uiteindelijk maakte ze er
zelf maar een feest van door
massaal "mee te zingen. Even
leefde ook de groep op, maar
kon toen met zijn rauwe gi
taarklanken het gemis aan in
spiratie niet meer goed maken.
Eigenlijk ging The Scorpions
vanaf de eerste minuut de mist
in. Het was alsof de vrieskou
buiten een verstijvende wer
king had op het bottenstelsel
van de musici. Ze stonden er
als houten-klazen bij, terwijl
ze zoveel talent in huis heb
ben. Dat kwam ook af en toe
wel aan de oppervlakte drij
ven, maar nooit op dusdanige
wijze dat er iets moois uit kon
groeien, zoals we eigenlijk van
de groep zijn gewend. Het
duurde vijftig minuten voor
dat de stem van Klaus Meine
op temperatuur was. In die pe
riode geen aanmerkingen op
de samenzang, maar daar heb
je dan niks aan. Ook het gi
taarspel was lange tijd bene-
denmaats en dat is extra pijn
lijk als je over twee stergitaris
ten beschikt. Rudolf Schenker
noch Matthias Jabs handelden
in subtiliteiten. Het enige wat
het tweetal op zijn instrumen
ten voortbracht, was rauwe
kracht.
Natuurlijk is de grote boosdoe
ner van dit alles de zwakke
composities die 'Crazy World'
sieren. Alleen de akoestische
ballade 'Wind Of Change' was
een verademing en bassist
Francis Buchholz verdient een
pluim voor zijn solo-uitstapje
in het te veel uitgerekte 'Cra
zy World'. Dat nummer werd
leuk toen Francis zich ermee
ging bemoeien en er een twee-
sprak tussen zijn basgitaar en
de zang van het publiek ont
stond.
Het oude werk vormde een
klein lichtpuntje in dit onbe
vlogen Scorpions-concert.
Maar een redder was het niet.
Daarvoor was het peil te on-
Scorpiaans laag. En wie een
maal met een valse noot be
gint, kan maar beter gelijk
voor de kleedkamer kiezen.
HANS PIËT
