Nog negen jaren te gaan... QeidtaQowumi brieven van lezer kerk wereld Parochie der Armen vormt machtsbasis Aristide £eidóe6ouia/nt GEESTELIJK LEVEN/OPINIF CeicbeSomo/nt MAANDAG 31 DECEMBER 1990 PAGISJ Trans World Radio in financiële problemen HILVERSUM De evangelische wereldomroep Trans World Radio (TWR) in Hilversum gaat de buikriem aanhalen. Zowel in Nederland als in het buitenland moet het aantal medewerkers van de omroep verminderd worden. TWR verkeert in financiële problemen. Deze worden veroorzaakt door de veranderingen in Oost-Europa en de lage dollarkoers. Volgens de evangelische maandkrant Uitdaging zit TWR in de problemen omdat christe lijke organisaties in toenemende mate zendtijd huren bij locale stations in plaats van bij TWR. Dit gebeurt vooral in Oosteurope- se landen. Vóór het verdwijnen van de communistische regimes was dit veel minder mogelijk. TWR heeft zich in de loop der ja ren steeds meer ontwikkeld tot een toeleveringsbedrijf. Het lijkt er op dat de faciliteiten van TWR nu te duur geworden zijn. Tienduizenden Taizé-jongeren in Praag bijeen (Van onze correspondent Frans Wijnands) PRAAG Verzorgingseen- heden van het Tsjechoslo- waakse leger maken overuren in Praag met het uitdelen van tienduizenden lunchpakket ten, duizenden liters thee en kisten vol appels, aan tiendui zenden Europese jongeren die in Praag bijeen zijn gekomen om er te bidden voor, en te discussiëren over een vreed zame toekomst. De massa-meeting is de jaar lijkse pelgrimage onder auspi ciën van de oecumenische Taizé-gemeenschap. ,,Wees een en niet verdeeld", zie Tai- zé-oprichter broeder Roger Schutz bij zijn aankomst in Praag, daarmee het thema van de oecumenische bijeen komst samenvattend. Tsjechen die bij de organisatie betrokken zijn, noemen het een mirakeltje dat uitgere kend het leger is ingeschakeld bij de huisvesting en verzor ging van de jonge pelgrims; het zoveelste bewijs dat er niet alleen veel en snel, maar ook fundamenteel zaken ver anderen in deze voormalige Oostblokstaat. Een kleurig leger van vrolijk vrome pelgrims heeft Praag vlak na kerstmis overspoeld. In sporthallen en in de open lucht, in de St. Vituskathe- draal en in tentenkampen bidden, mediteren, discussië ren en zingen meer dan tach tigduizend jongeren tussen de 17 en 29 jaar. Het zijn er ruim dertigduizend meer dan de organisatoren aanvankelijk verwacht hadden. De Polen zijn met bijna 35.000 deelne mers verreweg de grootste groep. De burgemeester van Praag heeft in de afgelopen weken zijn stadgenoten herhaaldelijk per televisie opgeroepen om slaapplaatsen beschikbaar te stellen. Vele duizenden jonge ren zijn zodoende onder dak gebracht. De overigen hebben een slaapplaats gevonden in sporthallen en scholen, tot zelfs meer dan vijftig kilome ter buiten de hoofdstad. Broeder Roger leidt dagelijks een gemeenschappelijke ge bedsdienst. Voor het overige discussiëren en mediteren de jongeren in parochies, in workshops en in taalgroepen, dat laatste om het onderlinge contact zo optimaal mogelijk te maken. Taizé onderhoudt al sinds en kele tientallen jaren openlijke en ondergrondse contacten met de voormalige socialisti sche Oostbloklanden. In Tsjechoslowaakse rechtzalen is in het verleden vaak het in het Tsjechisch vertaalde Tai- ze-lied 'Wees niet bang' ge zongen als er dissidenten - ook vanwege hun geloofsacti- viteiten - terechtstonden. De paus, de aartsbisschoppen van Canterbury en Constantinopel en de secretaris-generaal van de Verenigde Naties hebben schriftelijk hun sympathie be tuigd met deze Praagse mas sa-meeting. Orthodoxe rabbijn ontketent rel rond holocaust JERUZALEM De 97-jarige ultra-orthodoxe rabbijn Elie- zer Schach heeft in Israel een rel ontketend door te zeggen dat God de joden heeft ge straft met de holocaust van wege het schenden van de sabbat en het eten van var kensvlees. Schach deed zijn uitlatingen eerder deze week ten over staan van aspirant-rabbijnen. Hij zei dat het geduld van ho gerhand op kan raken en dat dat soms na twintig, tien, of slechts een jaar vernietiging kan volgen. Het laatste voor beeld daarvan is volgens Schach de holocaust, waarbij zes miljoen joden door het nazi-regime zijn omgebracht. Vanwege de zonden waaraan de joden zich schuldig zouden maken is het, aldus Schach, goed mogelijk dat zich „mis schien morgen al" een nieuwe holocaust voltrekt. Met zon den zei Schach voornamelijk het schenden van de sabbat en het eten van varkensvlees te bedoelen. De uitlatingen van Schach hebben met name bij overlevenden van de holo caust, van wie er tienduizen den in Israel wonen, kwaad bloed gezet. Honderden Israë liërs belden afgelopen week naar de radio om hun onge noegen te uiten. De socioloog Menachem Friedman, gespe cialiseerd in religieuze kwes ties, zei dat in wezen alle uit spraken van Schach beroe ring veroorzaken omdat hij een van de machtigste politici van Israel is. Eerder dit jaar maakte Schach in feite het kabinet-Shamir mogelijk. Amerikaanse kerk helpt vrouwen bij abortus GRAND RAPIDS Terwijl het protest van Amerikaanse pro- life-activisten tegen abortus steeds luider klinkt, helpt een kerk in Grand Rapids (Michigan) al ruim twintig jaar vrijwel onge stoord arme vrouwen bij een abortus. De Fountain Street Church, een onafhankelijke kerk, begon ermee in 1968, toen abortus in de Verenigde Staten nog illegaal was. In die tijd wer den vrouwen op kosten van de kerk naar Japan, Engeland en Mexico gestuurd. Na de legalisering van abortus, in 1973, bracht de kerk 15.000 dollar bijeen voor de eerste abortuskliniek in Grand Rapids. Hoewel de bevolking in Grand Rapids „een vrij behoudende gemeenschap" vormt, is er nauwelijks geprotesteerd tegen de abortushulp, zegt een woordvoerster. Er bestaat een spe ciaal fonds voor de hulp. Laet het kostelijckst van al U niet roeckeloos ontslippen, Dat's de tijd, die snel gaet glippen, Zonder dat hij keeren zal. De schrijver van onderstaande bijdrage was voorzitter van het familiecomité Gijzelaars Vrij dat dit najaar vergeefs probeerde een missie naar Irak te on dernemen om de Nederlanders in Irak vrij te krijgen. Wouters is predikant in Amsterdam en coördinator van het in terkerkelijk opvangcentrum De Regen boog aldaar waar drugsverslaafden en aidspatiënten worden opgevangen. door Douwe N. Wouters Nog enkele uren en we zijn we de jaargrens gepasseerd. Een dergelijke overgang biedt een goede gelegenheid terug te kijken naar het jaar dat voorbijging. In plaats daarvan wil ik echter een poging doen om vóóruit te kijken. Nog slechts negen jaren scheiden ons van het magische jaar 2000. Hoe gaan we op weg naar het derde millennium? Ik wil me concentreren op drie vragen: - Zullen we in staat zijn de wereldoorlogen in de twintig ste eeuw achter te laten of ne men we ze mee? - Zal de natuur het redden na alle marginalisering in deze - Zal er geloof zijn, zal er een kerk zijn, na de secularisatie van de twintigste eeuw? Hier wil ik de vragen onder ogen zien zonder ze te kun nen beantwoorden. Verder dan „God weet het" en: „Aan ons geeft Hij het antwoord in handen" kan ik niet gaan. Toch zijn er wellicht signalen van hoop. Ën er is nog een oe fentijd van negen jaar voor de derde duizendreeks begint. „Zij zullen de oorlog niet meer leren". Een van de basiskenmerken van de twintigste eeuw is de oorlogsdreiging en oorlogs voering geweest. Het was de eerste eeuw met oorlogen op wereldschaal. Het begon met de eerste wereldoorlog, 1914- 1918, loopgraven, stank en modder, bloed en mosterdgas, walgelijk. Het kreeg zijn ver volg in 1939 met een superwe reldoorlog waarin de halve wereld werd meegesleept, waarbij miljoenen vanwege het ras waartoe ze behoorden in concentratiekampen wer den omgebracht, waarin voor het eerst een atoompluim bo ven een stad met mannen en vrouwen, kinderen en bejaar den hing. Erger dan ver schrikkelijk. Zigzag Nog maar nauwelijks beko men van de schrik van deze massavernietiging kwamen FOTO: SP we terecht in de Koude Oor log, zonder miljoenen directe slachtoffers weliswaar, maar met voortdurend opgevoerde bewapening, met een 'heilloze zigzag tussen zich bedreigd voelen en de ander met nog groter geweld bedreigen... Hier en daar aan de rand van de bolwerken een oorlogs brandje, Korea, Vietnam niet te vergeten. Toen kwam de 'kentering. Ongelooflijk was het. De meesten van ops hadden er niet op gerekend tijdens hun leven het einde van de Koude Oorlog mee te maken. Terwijl we ons enkele jaren geleden meenden te moeten voorbe reiden op de komst (of op het ons niet laten opdringen) van kruisraketten is in de loop van enkele maanden, nauwe lijks een jaar, de Koude Oor log opgehouden, de tegenstel lingen tussen oost en west be staan plotseling niet meer. We helpen nu de Russen de win ter door. Tot opluchting van miljoenen wereldburgers wor den niet slechts nucleaire wa pens geneutraliseerd, zelfs tanks, uitgerust met de meest geavanceerde high-tech appa ratuur zijn naar het schijnt goed voor de schroothoop... En wat minstens zo belangrijk is: er worden afspraken ge maakt om de chemische wa pens waarmee sinds de eerste wereldoorlog geoefend is en de biologische wapens die sindsdien zijn ontwikkeld, nooit te gebruiken... Ruim een half jaar leefden we in de utopie dat we zonder grote oorlogsbrand het jaar 2000 zouden bereiken. Toen kwam op 2 augustus 1990 de Iraakse inval in Koeweit. Binnen het bestek van een paar weken liep de wereld te hoop tegen iemand die de Middeleeuwen nog niet ont groeid is maar wel beschikt over het wapenarsenaal dat door ons met het oog op de Koude Oorlog van de twintig ste eeuw werd ontwikkeld. Nog negen jaar te gaan... Op of na 15 januari zullen we we ten of het woord van Jesaja1 dat boven dit stukje staat op nieuw een utopie is. Wie weet hoeveel Saddams en hoeveel machtsaanspraken van het rijke westen nog ,met elkaar in conflict zullen komen voor we de eeuw van de oorlog achter ons laten? Uitgestorven Herwaardering van de schep- ping'' Voor mensen die sterven is er een begraafplaats, voor uit stervende planten en dier soorten is dat niet nodig. Die verdwijnen vanzelf, zonder een spoor na te laten, behalve in de biologieboeken en ency clopedieën waarin de herin nering aan de uitgestorven le vend wordt gehouden. In geen enkele eeuw verdwenen er zoveel dier- en planten soorten als in de twintigste. Nooit werd er een aanslag op de natuur gepleegd als in de laatste helft van de eeuw, dank zij het huwelijk van welvaart en technologie. De lucht, levensadem van mens en dier, is ongezond en vies, de rivieren die het regenwa ter verzamelen en naar zee terugbrengen zijn goedkope riolen van onze economische groei, de aarde, moeder aarde, is her en der zo vervuild dat het te kostbaar is haar schoon te maken. Zoals het signale ment van de twintigste eeuw bepaald wordt door de oorlog op wereldschaal, zo is het de eeuw van de vuilnishoop, we reldwijd. Het is waar, er is een begin van kentering, er groeit in zicht dat er voor de mens geen toekomst is als de natuur sterft, maar of er bereidheid is het autogebruik tot een voor de natuur aanvaardbaar niveau terug te brengen, de grond niet door een mest-or- kaan te verzuren en een scho ne zee aan de vissen te gun nen is de vraag. Het zal blij ken in de jaren die nog voor ons liggen in deze eeuw... Leeg Vernieuwing van spirituali teit? Ook met het geloof en de kerk is het niet goed gegaan in de twintigste eeuw. In Eu ropa schijnen de toename van de welvaart en de reductie van het christelijk geloof om gekeerd evenrdig met elkaar te zijn. Secularisatie in een derde basiskenmerk van onze eeuw. En als de wereld leeg is, vol van mensen maar zon der God, worden na verloop van tijd ook de kerken leger, want zonder besef van een le vende en handelende God verschralen kerken tot hoe ders van een niet-relevante traditie. In vakantielanden kwamen we reeds jaren gele den de oud-vrouwtjes kerk te gen. In onze eigen grote ste den begint hetzelfde beeld te ontstaan. Misschien hebben we te lang en te emotioneel gesproken over kerkverlating, zonder te beseffen dat het echte pro bleem godsverduistering is. Toch zijn er, signalen van hoop. Het ritselt aan alle kan ten. Als God uit het beeld verdwijnt vindt de mens geen antwoord op de vraag van zijn oorsprong en zijn bestem ming, en dat is ondanks alle van God afleidende welvaart op de duur niet vol te houden. Het is als met de koude avondwind die op ons valt na dat de zon achter de horizon is verdwenen en het licht .uit de lucht is geweken. Het proces van kerkverlating zal in de twintigste eeuw nog wel doorgaan. Tegelijkertijd is het onmiskenbaar dat de god- is-dood arrogantie zijn tijd heeft gehad. Steeds meer mensen ontdekken in de woestijn een vuur dat ze zelf niet hebben aangestoken, een vlam die niet verteert, een stem die spreekt. Dat het ge loof in deze eeuw als een nachtkaars uit zal gaan is niet waarschijnlijk. Het tegendeel lijkt waar. PORT-AU-PRINCE De verkiezing van de linkse priester Jean-Ber- trand Aristide tot presi dent van Haiti mag dan een historisch fenomeen zijn, een complete verras sing is het niet. De arme massa die vorige week bij de vrije verkiezingen op Aristide heeft gestemd heeft altijd een toevluchtsoord en een bron van inspiratie ge vonden bij de kerken. Gelovi gen op Haiti zien in de 37-jari- ge Aristide een profeet die een einde kan maken aan de politieke moorden, de marte lingen en de corruptie die het resultaat zijn van onderdruk kende dictaturen. .Haitianen die geen elektriciteit hebben zorgden dat ze in het bezit kwamen van een radiootje dat op batterijen gaat, om de pre ken die de katholieke kerk van Aristide uitzendt niet te hoeven missen. Rooms-katholicisme, voodoo en protestantse missionarissen hebben van oudsher een be langrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Haiti, dat 186 jaar geleden onafhanke lijk werd en momenteel vijf miljoen inwoners telt. De laat ste jaren hebben linkse katho lieken wel de meeste invloed op de bevolking. Eind jaren zeventig, onder het regime van de familie Duvalier, kwa men de sektes die de linkse katholieken oprichtten tot grote bloei. In die tijd zochten veel jonge priesters, nonnen en leken hun toevlucht tot de sektes omdat zij zich niet lan ger konden verenigen met de uitgangspunten van de tradi tionele kerk. Oppositiepartijen werden ver boden en de bisschoppen van Haiti hielden hun mond of prezen de familie Duvalier. In haar boek „Het regenseizoen" schreef Amy Wilentz d^t de Jean Bertrand Aristide bevolking de bisschoppen ging zien als autoriteiten en hen op den duur ging identifi ceren met het gehate dictato riale regime. De nieuwe reli gieuze beweging kreeg de naam „Parochie van de Ar men", maar wordt ook wel „Kleine Kerk" genoemd. De wortels liggen in de bevrij dingstheologie, die zegt dat de kerk politiek actief moet wor den om de levensomstandig heden van de armen te verbe- Populair De bevrijdingstheologie werd snel populair in heel Latijns Amerika en op Haiti spraken de aanhangers zich fel uit te gen het geweld en de bittere armoede waaronder de bevol king tijdens de dictatuur van de Duvaliers leed. In 1983 be zocht paus Johannes Paulus II het land. Hij berispte de lei ders, waardoor de Kleine Kerk gestimuleerd werd. De oppositie tegen -het onder drukkende regime werd door de nieuwe geloofsrichting uit gedrukt. Volgens Jean-Claude Bajeaux, een Haitiaanse men senrechtenactivist, kon de be volking in de kerk vrijuit spreken over angst en woede jegens het regime. Die gevoe lens waren vooral opgewekt door de Tonton Macoutes, de bende rabauwen die „Papa Doc" Francois Duvalier bij zijn machtsovername in1957 instelde om de Haitianen met geweld onder de duim te kun nen houden. Jean-Claude Du valier, die na zijn vaders dood in april 1971 tot president voor het leven werd be noemd, was in 1986 niet meer opgewassen tegen de massale demonstraties en week uit naar Frankrijk. Charismatisch Met name in de gele St. Jean- Bosco kerk, aan de rand van een sloppenwijk, ageerde de jonge, onstuimige en charis matische Aristide in bijbelse termen tegen het onderdruk kende Duvalier-regime. Vol gens Bajeaux was Aristide de Haitiaanse Mozes die het volk van de duivels, ofwel de Ma coutes, moest redden. Aristide werd in 1982 gewijd tot pries ter in de congregatie van de Salesianen van Don Bosco. De orde gaf hem in het begin het groene licht in zijn strijd te gen de Duvaliers, maar naar mate Aristide meer aanhang verwierf trokken de Salesia nen hun handen van de jonge priester af. In de ogen van de congregatie leunde Aristide te veel naar links en uiteindelijk werd hij in 1988 uit de orde gezet omdat hij de klassen strijd predikte. „In de paro chie van de armen", het boek dat Aristide schreef, zegt hij dat het preken voor de armen gezien wordt als een misdaad. „Dat is wat de Salesianen, de Haitiaanse bisschoppen en het Vaticaan politiek noemen", aldus de priester. In conservatieve kringen worden de pogingen van be vrijdingstheologen om arme massa's te organiseren vaak gelijkgesteld met marxisme. Sommige Amerikaanse func tionarissen hebben reeds de vrees geuit dat Aristide als president Haiti in een tweede Cuba zal veranderen. Daar naast hebben aanhangers van het Duvalier-regime gezwo ren dat ze niet lijdzaam toe zullen zien hoe een „ultra communist" aan de macht komt. Nadat Aristide in 1988 uit zijn orde was gezet mocht hij als priester niet meer in het openbaar de mis opdragen. Aristide heeft gezegd dat hij zijn priestersambt zal neerleg gen als het Vaticaan dat vraagt. Rome vindt nog steeds dat priesterschap en een poli tieke carriere niet samen kunnen gaan. „Priester is niet meer dan een titel. Jezus was geen priester. Ik blijf dezelfde waarheid verkondigen buiten de mis", zei Aristide vorige week. Internationale waarnemers, onder wie de voormalige Amerikaanse president Jim my Carter, verwachten dat Aristide de verkiezingen met meer dan 60 procent van de stemmen zal winnen. De offi ciële einduitslag wordt niet voor het einde van de week verwacht. SUSANA HAYWARD (AP) Een bijzondere avond De avond van deze dag is een heel bijzondere; de tijd w dan op een speciale manier ervaren. Gewoonlijk laten w minuten zonder er acht op te slaan wegtikken, twaalven vanavond letten we op de seconden. Oudejaai vond beleven we als een 'verdichting van de tijd'. Het is alleen dat bijzondere bewustzijn van de tijd het 'v blijft de tijd' dat kenmerkend is voor vandaag. Voor mensen heeft oudejaar ook iets van een extra bewustzijn moraliteit. Wat heb ik dit jaar verkeerd gedaan? Wat w anders en beter doen? De goede voornemens zijn niet va lucht. Er is nog iets dat verbonden is met oudejaarsav Dat is de schrijnende pijn van het gemis of de martel* onzekerheid over eventuele ziekte en dood, over mogelijl den. Er worden vanavond meer tranen van verdriet schreid dan tranen van geluk. In de kerk \yordt op een ander tijdstip het feest van nieuwe jaar gevierd: met Kerstmis. De geboorte van Jezi het nieuwe begin van wat God met mensen is begonnen, is het beslissende geweest in de geschiedenis van men wereld. Niet de tijd het aaneenrijgen van ogenblü uur bepaalt lot en leven van de mens, maar Gods hai len. Geschiedenis wordt heilsgeschiedenis. Gods ingrijpen hoedt ons voor de doem van de tijdelijkheid waarin alles gin en einde heeft. We zijn geborgen in de hand van J van wie Vondel zegt dat Hij 'van tijd noch eeuwigheid is meten'. Die ervaring of dat geloof kan niet verhinderen dat driet vanwege lijden en gemis en angst vanv onzekerheid over wat komen gaat ons de adem kun' benemen, vanavond. Misschien nog wel meer dan ander ren beseffen we hoe donker het komende jaar kan won De dreiging in de Golf, de honger in Afrika, de onrust ii Sovjetunie, de straatkinderen van Latijns-Amerika; het veel om op te noemen. Wat betekenen dan die n woorden over God en heil, over eeuwigheid en nieuw be G' ird ell Alle eeuwen door hebben mensen geleden aan deze scheurende tweespalt van geloof en werkelijkheid, van wachting en ervaring. Al die eeuwen door zijn er slachtoi geweest van precies diezelfde machten die hun z\ schwaduwen vooruit werpen, tot vóór de drempel van Ook al die eeuwen door zijn er mensen geweest die het ben gedragen, de last van het menselijk bestaan. Ze ha de zekerheid dat er 'een' avond aan het leven' is, maa ervoeren ook dat aan Gods goedheid nooit een einde zal men. Hij is immers van 'tijd noch eeuwigheid gemeten? De belofte van God aan mens en Wereld is dat de branj de wereld niet altijd zal duren; de tijd van lijden en ver* zal een einde hebben. Mensen worden opgeroepen te leP1 alsof die nieuwe tijd al is aangebroken. Dat is: goed d vrede stichten en de gerechtigheid dienen. Mensen kun^' zo leven omdat ze weet hebben van de tijdloze tijd van Koninkrijk, het rijk waarin mens en dier zullen wonei het 'land van louter licht'. Brieven graag kort en duidelijk geschreven. De redactie behoudt zich het recht voor ingezonc stukken te bekorten. Hardere aanpak Niet alleen onnodig ziektever zuim moet harder worden aangepakt, daar komen nog veel meer zaken voor in aan merking. Ik noem slechts: het te gemakkelijk overhevelen naar de wao, het frauderen met belastingaangiften, het aanvragen van huursubsidie en het aanvragen van studiefi nanciering. Dan heb ik het nog niet over zwartwerkers en over illegale werkers. En die laatsten werken tenminste nog. Controle is jammergenoeg hard nodig. Alleen kan het ook te gek worden. Onlangs vroeg ik huursubisie aan. Daarbij moest ik op een for mulier het inkomen van mijn vrouw vermelden. Zij heeft al leen een aow-uitkering en die heb ik keurig opgegeven met het fiscaal nummer erbij. Wil de die ambtenaar toch een ko pie van de Sociale Verzeke- rings Bank erbij hebben. Ge lukkig zag zijn chef meteen dat het om het gebruikelijke jaarbedrag van de aow ging. Dus liep het nog goed af. Pri vacy is goed voor oneerlijke Nederlanders, maar de eerlijke betalen wel altijd te veel. J.T. Mulder,- DEN HAAG. Eigen smaak In het bericht over de overna me van een Duitse bierbrou werij door Grolsch werd mel ding gemaakt van het zoge naamde Reinheitsgebot. Dit zou door de EG-bepalingen ontkracht zijn. Wanneer dit zo zou zijn, dan is dat ten onrech te. Een lidstaat kan, in het be lang van volksgezondheid of wat dan ook, eisen stellet? de produkten, die aldaar ii 71 handel komen. Wanneer J melijk deze eisen niet al voor uit het buitenland afk stige produkten gelden n eveneens voor die van bim 'r; landse makelij, dan is er g sprake van onreglemer ue protectionisme. Wanneer i;n wel alle binnenlandse prodJls ten wel aan de eisen vold[aa en vrijwel geen buitenlan )ri dan is dat niet anders. 5ck duidt immers op een geheeate gen smaak, en deze worde ee respecteerd. 0, Mr. N. Pleumekers, DEN HA iks Kerstfeest teJ „O Denneboom, wat zijnre< takken wonderschoon". Onrn twijfeld is dit de afgelo kerstdagen in veel huizen du zongen. Maar wat is er rei over? Straks worden zij in d/ vuur geworpen. Wat is v n derschoon? n. Het kind in de kribbe. Dèt wonderschoon! Nee, niet ou romantiek rond het kerstkin die in de afgelopen dai r .evenzeer veel is bezongaat noch de lekkernijen die laatste dagen in grote n zijn genuttigd. Niet de rom tiek en spijzen, maar het van de komst van dit k „Want alzo lief heeft God i wereld gehad, dat Hij eniggeboren Zoon geg heeft, opdat een ieder dify Hem gelooft nietverde maar het eeuwige leven be", zegt de Bijbel. Gert en Hermien Timmert ten spijt, heb ik dat schone de afgelopen da mogen ervaren in de kerk. Bart van der Pot, DEN HAL L( up Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers). Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden t Telefoon: 071 - 122 244 Postadres: Postbus 11, 2300 AA Leiden Abonnee service Telefoon: 071 - 313 677 van rna t/m vr. van 8.30 tot 17,00 uur. Nabezorging Telefoon. 071 - 122 248. van ma. t/m vr, van 18.00 tot 19.00 u. op za. van 14 00 tot 15.00 uu Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.) Bij automatische betaling. Bij betaling per acceptgirokaart per maand 23,70 per maand per kwartaal f. 76,60 per kwartaal f. per jaar 294,30 per jaar 299,6 Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan. Advertenties Informatie en tarieven over advertenties tel. 071-122 244. Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941. Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - 3902 702 Bankiers AMRO BANK NV 473 575 515 POSTBANK NV 663 050 U

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 2