E 9 9 V* en snakt naar jongbloed Maskerade is nu 20 jaar LANGS OMWEGEN IAA i CcidócSomant Roest (CDA) biedt excuses niet aan Sint De voorzitter van de PvdA, M. Sint, verzorgt vrijdag een spreekbeurt tijdens de jaar vergadering van de afdeling Leiden. Sint gaat dan in op de toekomst van de PvdA in het kabinet Lubbers-Kok. De bijeenkomst vindt plaats in 't Parlement aan de Nieuw - straat 45 en begint om 20.00 uur. Bingo In het buurthuis Groenoord aan de Pasteurstraat 23 heeft donderdag een bingo plaats. Om 20.00 uur zullen de eerste cijfers uit de koker worden gehaald. Tevens is er een lo terij. Bingo (2) Buurthuis Cornelis Joppensz houdt vrijdagavond een bin go. Het spel met de balletjes begint om 20.15 uur in het buurthuis aan de Oppen- heimstraat 6a. Beroepen Het Onderwijsvoorrangsge- bied Leiden houdt donderdag een beroepenmarkt. Leerlin gen van groep acht van een negental scholen zijn hier voor uitgenodigd. Veertien beroepsvertegen woordigers geven informatie in buurt huis 't Spoortje aan de Ber- hardkade 40 in Leiden. Kaarten Het Leidse Volkshuis houdt twee workshops waarbij kerstkaarten gemaakt kun nen maken. Tijdens de eerste bijeenkomst, op vrijdag, mo gen de deelnemers zijde be schilderen, terwijl op vrijdag 30 november kaarten ge maakt kunnen worden mid dels de Japanse vouwtech- niek origami. Spreekbeurt Over het onderwerp ..Het werk van Gods getuige" houdt de heer Steenhuis op vrijdagavond een spreek beurt. Belangstellenden zijn vanaf 20.00 uur welkom in de streekschool aan het Lam- menschanspark 1. De toegang is gratis. )EN OMGEVING DINSDAG 20 NOVEMBER 1990 PAGINA 13 'r,i« irecteur van het ver- If bedrijf heeft er van. Hij is het zat tel- op te draaien voor ird I redingen van zijn feurs. Als het zo aat kapt hij ermee, eb geen zin om 1 5.4! werk in de bajes te De directeur heen gisteren voor de kantonrechter R. nge -eeuwen, omdat twee 3 1 ijn chauffeurs de rij- wet aan hun laars Daarnaast hadden stuurders nog enkele e overtredingen be- Zo leverde één van enkele formulieren ledig in. De ander zijn tachograafschijf, rijtijden in de gaten niet in en vernie- de schijven zelfs. Iheeft ontslag gekre- Die jongen belazerde 1 (Soei letterlijk en fi- v jk", liet de directeur ihter weten. 5 2 vertredingen van de Ha ;nwet werden vol le directeur op eigen Ik heb ipdracht gegeven om erkdriel te rijden om riend op te halen", rekend over de ont- bestuurder, die na eènhalf uur laden en weer achter het kroop en daarmee OPChe acht uur per et- voorgeschreven rust concludeerde tt dvocaat: „Zijn plan- gewoon niet jrac hild ON mm zijn chauffeur die ?t nam was de ge- ook niet duidelijk, er geval zei hij daar Opdracht toe gegeven .(iben. „De mentaliteit le chauffeurs wordt slechter", stelde hij I'M^En als ik de man Za ntsla omdat hij elf chter het stuur zat, 21 4 ik ook nog eens j Ik kan de mens iet blijven ontslaan", directeur op de za- MGEjooruit. >r van justitie R. Ge- ging het allemaal deinver om de schuld op het bordje van prtauffeurs te leggen. |y de vijf gepleegde Kf edingen eiste hij in von( een boetebedrag van hekiiulden. ladsman van de Je, Berendse pleitte rijspraak. 'ever is niet schuldig sser ij aantoont dat hij ielir egelen genomen haalde hij een regel wet aan. Daarnaast Dien le de advocaat de il demogelijkheden Cro e bedrijfsleiding zeer ,Rkt. „De werkgever p, moeilijk naast de cha| >eur gaan zitten om M-8 ;en of hij zich aan de houdt. Hij heeft indirecte middelen, controle achteraf". t die toch te beperkt voo heeft het bedrijf 20 twagens van een ïidsbegrenzer voor- verduidelijkte Be- e 16 •naast moeten de feurs een huishoude- afdi eglement onderteke- ifn komen alle bekeu- 1 voor rekening van vrknemer. Dat wordt Jedrijf onder meer lp ie vakbonden niet i 9 afgenomen, maar IW( ziet geen andere mo- oóni ^ec*en om het pro- in te dammen". De CHiperder neemt daar- medio december computers „Daaruit kun je af- hoe vaak een chauf- heeft gereden. Het eel is dat je niet 480 1 graaf schijven hoeft tijken. Op die manier de verantwoorde- .30 lid leggen waar die te liggen", aldus Be- e. .ZoJ litieuze plannen" 494 de officier vast. Het 3.O0 ervan bleef echter RENjhdeels uit. De rechter een boete van zes- iehonderd gulden op. dan word ik weer W rdeeld, terwijl feur ontslagen ^n( b de teleurgestelde 1*1.1 e van de directeur. I2i|>egrijp hoe groot het van de werkgevers aar ik moet de wet ssen", verontschul- rechter Van Leeu- zich voor het nade- einde van 's mans Er zal geen Ripper of Ripse zijn die niet weet dat hun bloedeigen to neelvereniging Maskera de 20 jaar bestaat en dit feit opluistert met een ju bileumvoorstelling op za terdag 24 november. Men zal ook weten dat dan in het Dorpshuis twee een- acters voor het voetlicht komen: „Mijnheer Pumps heeft een koe gewonnen" en „De dodelijke liefdes van tante Tina". Hartelijk lachen en schateren dus. Geblazen en wel. Exact om 20.00 uur kan daar mee worden begonnen. En iedereen wordt, daar enboven, uitgenodigd om na afloop in de Rode Zaal een dansje te komen ma ken bij de „live" muziek van een bandje. Dat kost uiteraard geld, maar daar hoeft niemand over in te zitten; dat is voor reke ning van de 20-jarige ver eniging. Zonder blikken of blozen heeft het be stuur de dorpelingen ook gewaarschuwd met de moderne, drammerige slogan: „En denk eraan: vol is vol". Heel Rijpwetering kan het weten, want onlangs werd een programmaboekwerkje vanwege Maskerade bij ieder een als een huis-aan-huisblad in de bus gestopt. Het mooiste van alles is evenwel, dat de toegang tot dit feestelijke avondje uit geheel gratis is. Het is niet te geloven, maar bij Maskerade kan dit, voor een keertje. Maar er zit wel een hele wereld van hartezeer achter, van pijn en een beetje teleurstelling. In Rijpwetering moet je als toneelvereniging je publiek er aan de haren bij slepen, anders komen ze niet. Mevrouw Coby Hoogenboom- Verduin, actrice en „werk ster" van het eerste Maskera de-uur, lichtte een en ander toe. Het ging om een brok amateurtoneel in de piepzak. Het begon allemaal in juli 1970. Coby Verduin uit Al phen was een meisje dat in Bodegraven in aanraking kwam met het toneel. In Rijp wetering bestond toen al, sinds vrij kort na de oorlog, de toneelclub Ernst en Luim. „Die gaf ook een jaarlijkse feestavond en daarop heb ik mijn man leren kennen, waarna ik Coby Hoogenboom werd. Ernst en Luim ging echter ter ziele, maar Jan van Berkel en Richard de Hartog wensten zich niet bij de situa tie neer te leggen en ik eigen lijk ook niet. Zo ontstond Maskerade". De Hartog, vooral, moet een natuurtalent zijn geweest. Twintig jaar geleden bij de eerste opvoering van „Over twaalf dagen, tegen midder nacht", het eerste kasstuk in een volle zaal, toonde De Har tog zich al als onmisbaar. Onze krant schreef toen over hem dat hij een huilende baby kon nadoen, of een duif. „En toen hij de eerste uitvoering moest opluisteren, riep hij om precies 8 uur vanachter de coulissen een paar keer „woef!" en dat betekende een geslaagd begin van dat eerste optreden van de nieuwe ama teurvereniging in Rijpwete ring". Vrolijk van aard Dat waren ook de eerste da gen van voorzitter en acteur Jan van Berkel, nog steeds hooggeroemd en eens in z'n vrije tijd correspondent van Een paar lustrums terug stonden er bij Maskerade nog heel wat jongelui op de planken zo te zien. Hier bedankt de „cast" voor het daverend applaus, de spelers en speelsters gebracht door een massaal opgekomen Rips publiek. Het zal een jaar of 16 geleden zijn geweest, bij de opvoering van „Poesekater". foto'S: pr Het was een dolle boel. Hier ziet men Coby Hoogenboom (en enkele acterende collegae) in actie in haar nachtpon. „Voor zoiets kunnen de mensen van Rijpwetering nog wel warmlopen", zegt Coby de L.C., van Piet Boere en Coby Hoogenboom. Ook werd toen al door een zekere heer Ben Berk (destijds studerend maatschappelijk werker) be weerd, dat de Rippers „vrolijk van aard zijn". Coby Hoogen boom: „Berk was een fantasti sche regisseur, jammer genoeg dat hij voor zijn werk moest verhuizen naar het noorden des lands en voor ons verlo ren ging. Toen kwam René Vos een tijdlang, en nu heb ben we al jarenlang Piet Möl- lers, die ook Theodulfus in Oude Wetering regisseert. In die eerste jaren hadden wij per voorstelling nog zo'n 300 mensen in de zaal. Ze moes ten zelfs staan omdat er geen stoelen genoeg waren. Die tijd is helaas voorbij. Het waren overvolle avonden, twee keer per jaar, in het voorjaar en in de herfst. Nou, Theodulfus doet het nog steeds vier avon den, met telkens zo'n 175 man in de zaal". Nu is het bij Maskerade „op de eerste avond een man of 60 en 100 op de tweede. En dan mag je nog heel blij zijn ook. Je krijgt de mensen niet meer naar de zaal toe", moet Coby Hoogenboom bekennen. Toch werd Maskerade 20 jaar gele den nog omschreven als „een welgeschapen baby, die met trots getoond kan worden". De baby kon kluchten doen, drama's, thrillers, modern of klassiek, het deed er niet toe. Berk was een toonbeeld van inventiviteit. Hij leerde, met z'n maatschappelijk inzicht, de Rippers op toneel een aan tal handigheidjes: bijvoor beeld „Star uit het raam kij ken als je tegenstander niet komt opdagen en dan „rabar ber, rabarber" mompelen als de zaal dubbel ligt". Berk kon er zelf van genieten: „neem nu zo'n figuur als Richard Blom, dat jong maakt die rol. Hij heeft het in zijn vingers". Decors maakte men zelf en de attributen sleepten de vin dingrijke spelers gewoonweg uit eigen huis, inclusief „een tuinpad met de nodige diepte werking", maar ook moeders kloostertafel, het kastje met serviesgoed, de fauteuils, alles gewoon. Op zo'n manier had „tante Knier" op die zaterdag avond weinig last van zenu wen: ze zat tenslotte aan haar eigen tafel! Enfin, twintig jaar terug werd het Ripse amuse ment nieuw leven ingeblazen. Twintig jaar zijn inmiddels verlopen en vergaan, maar Maskerades roem zal altijd be staan. „Was het maar waar", verzucht Coby Hoogenboom, die jarenlang secretaresse van de club is geweest en daarbij zelf een aantal doorleefde rol len voor haar rekening nam, zoals die ene in nachtpon. „Ik ben vorig jaar gestopt met spelen, na een operatie aan m'n stembanden. Ik ben nu donateur van Maskerade". Maar ze leeft nog steeds volop mee met het reilen en zeilen van de mede door haar opge richte „vervolg"-vereniging Maskerade, na Ernst en Luim. Ach, het was toch allemaal goed bedoeld met dat ver strooiing brengen aan de Rip se gemeenschap binnen het Alkemadese verband. Liefst een blijspel „Het liefst hebben ze hier een blijspel, een klucht. Er is al genoeg narigheid, zeggen ze ook in de Rip, maar we heb ben ook heel mooie drama's gespeeld. Het is voor ons als spelers toch wel prettig om erbij te kunnen huilen af en toe. Maar toch is er die hard nekkige voorkeur voor kluch ten. We hadden ook de dansa vonden voor gehuwden zeg maar, stampvol waren die. Maar er zijn praktisch geen jongelui meer bij de vereni ging. Je zit er om te gillen, maar jonge jongens (de jong ste knaap bij ons is nu -zowat 28) krijg je niet meer voor het toneel. Dat was vroeger toch wel anders", volgens me vrouw Coby. Daarbij denkt ze, onder anderen, aan de toen nog jonge, maar ijzerster- ke, Albert Pouw, die bij de eerste voorstelling van „Óver twaalf dagen..." de rol speelde van „Frits Sstrekekrs" (zo stond het tenminste in de lo vende recensie). In elk geval is de inmiddels gevorderde Pouw mijn buurman gewor den en hij blijft toneelspelen, als welkome nabuur, komedi ant of ernstige figuur, al is het niet meer bij Maskerade. Zo was dat, nog niet zo erg lang geleden, bij de Ripse to neelvereniging. Telkenmale werd gezorgd voor een happy end, alles kwam weer op „z'n pootjes terecht", de lachsalvo's waren volgens verwachting niet van de lucht, en de „nieuwe geluidsinstallatie zorgde ervoor dat de tekst ook achterin de zaal goed ver staanbaar was". Maar heeft dat ook geholpen, in de Rip? Coby Hoogenboom heeft daar haar twijfels over. „Wij spelen niks geen minde re stukken dan op de andere dorpen, maar je krijgt ze niet meer". Het spijt haar enorm, dat ze er niet meer aan kan meedoen en ertussen kan staan. „Ziet u, een toneelvere niging moet één grote familie zijn, een clan zeg maar, waar in je goed met elkaar kunt op schieten. Je bent zo van el kaar afhankelijk. Dat bete kent ook meedoen aan elke repetitie, op tijd zijn, elkaar niet in de steek laten Niet la ten afweten als je er een keer geen zin in hebt. Echt ama teurtoneel schept nu eenmaal een hechte band. Dat moet ook in Rijpwetering kunnen, denken we van Maskerade met elkaar". In die geest gaat Maskerade er weer even stoutmoedig en feestelijk tegenaan, zaterdaga vond. De nieuwe regisseur is Ton Elsgeest, en hij ziet, sa men met Piet Möllers, nog heel wat mogelijkheden bij de toneelspelende Rippers. Ik neem nu maar aan, dat de Rip zaterdagavond er als ontvolkt uitziet, als iedereen naar het Dorpshuis tijgt om er het vierde lustrum van Maskera de te gaan vieren en overgele verd te zijn aan de slappe lach „Kortom", zo zegt het bestuur van Maskerade, „amateurtoneel is een zeer ge zellige bezigheid tot ontspan ning". Laat dat nooit voor Rijpwetering verloren gaan. De Rippers zien elkaar wel straks in het Dorpshuis. Voor en achter het voetlicht. „Gezellig", hoopt Coby Hoog enboom; „We hebben een mooi boekje als lokkertje ge maakt. Het moet toch kun nen, net als vroeger. Hartstik ke leuk toch. Ik hoop dat ze het redden, dat de baby weer opstaat!.." Kakkerlakken zijn niet eng Amerikaanse kakkerlakken zijn niet eng. Triomfantelijk laat een jongen zien dat hij er een op zijn hand durft te laten lopen. Het spelen met levende dieren was nog maar één van de attracties van de pandabus die gisteren bij de Leidse RK-basisschool Sint Joseph stond geparkeerd, 's Ochtends werden de kinderen van de school aan de Oppenheimstraat getracteerd op een film over de pandabeer in China, 's Middags werd er gevoeld aan dieren huiden, werden met metertjes de snelheden van dieren gemeten en werd de temperatuur in de woestijn nagebootst. Dat sloeg wel in. Volgens de adjunct-directeur, R. Peer, waren de kinderen laaiend enthousiast. De komst van de pandabus was het begin van een actie voor het Wereldnatuurfonds. Twee weken lang wordt er in de lessen door middel van boeken, spelletjes en les kisten aandacht besteed aan de natuur en al haar facetten. FOTO: WIM VAN NOORT LEIDERDORP De fractie voorzitter van het CDA in de gemeenteraad van Leiderdorp, A. Roest, heeft geweigerd de beschuldigingen terug te ne men aan het adres van de Stichting Kinderopvang Lei derdorp (SKL). Dat heeft hij in een brief aan het bestuur van de SKL meegedeeld. Het bestuur van SKL voelt zich geschoffeerd door opner- kingen van Roest in de raads vergadering van 8 oktober, waarin de raad besloot met de Stichting Catalpa in zee te gaan voor de uitbreiding van de kinderopvang in Leider dorp. Volgens Roest had het bestuur van de SKL zich in correct gedragen door afspra ken met de gemeente niet na te komen en zich onfatsoenlijk over Catalpa uit te laten. Het bestuur van SKL eiste daarop, dat de CDA-voorman zijn be schuldigingen zou terugne men. Roest blijft echter bij zijn kri tiek op de SKL. „Ik ben mij niet bewust van aantoonbaar ongefundeerde beschuldigin gen. Integendeel, ik het con crete voorbeelden aangegeven, op grond waarvan ik u „laks en incorrect" heb genoemd. Op pagina 2 van uw brief be vestigt u overigens deze fei ten", aldus Roest in zijn ant woord aan de SKL. De voorzitter van SKL, me vrouw Thissen, reageert met gemengde gevoelens op de brief. „Roest geeft in zijn brief geen enkel argument waarom hij zich niet over de SKL bele digend zou hebben uitgelaten. Dat wij dat zelf zouden hebben bevestigd slaat natuurlijk ner gens op. In al die zin zijn wij het niet met Roest eens. An derzijds vinden we het een prima brief. De teneur is zake lijk. We zien dat als een vorm van excuus, ook al zegt hij dat niet met zoveel wooorden'al dus mevrouw Thissen. Ook de uitnodiging van Roest voor een gesprek om de problemen uit te praten wordt door haar positief uitgelegd. LAAT AMATEURTONEEL NOOIT VOOR RIJPWETERING VERLOREN GAAN Op mijn omwegen door stad en land kom ik graag mensen tegen. U kunt mij telefonisch of schriftelijk vertellen wie u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Ik ben bereikbaar via 071-122244. door lïon Pieters

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 13