De Derde Wereld zit hier op de stoep ftzicLc Sou/ta/nt: brieven van lezers kerk wereld beroepingen Schiedamse St. Liduinakerk wordt basiliek Ratzinger: Vaticaanse catechismus goed ontvangen 'Gratie voor militairen slecht teken voor gerechtigheid' r stoot of volt met utv steun!® mT CeidócSou/tarii GEESTELIJK LEVEN/OPINIE £oidóc6ou*<Mit WOENSDAG 4 JULI 1990 PAGINA Europese eharismatiei houden oecumenisch congres in Bern WIJK BIJ DUURSTEDE Niet zozeer het sluiten van ac- coorden of het uitbrengen van een slotverklaring is het doel van het eerste Europese charismatische leiderscongres alswel het „blanco in gebed gaan en geïnspireerd worden door spre kers". Zo verwoordt K. Slijkerman van de Katholieke Charismati sche Vernieuwing de opzet van het congres, dat van 24 tot en met 28 juli in Bern wordt gehouden. Het thema is 'Jezus, hoop voor Europa'. Tot de sprekers behoren pater Tom Forrest (USA), directeur van het rk wereldwijde programma Evange lisatie 2000, en Floyd McClung, internationaal directeur van de evangelische beweging Jeugd met een Opdracht. Met de „verwachting naar boven willen we relaties opbouwen, vooral tussen de gevestigde kerkelijke stromingen en mensen uit bijvoorbeeld de Pinksterbeweging," aldus Spijkerman. Zo wel in de RK Kerk, de protestantse en de zogenaamde vrije kerken vindt charismatische vernieuwing plaats wat tot „her kenning over grote kerkelijke barrieères heen leidt". Het Vaticaan zendt officiële adviseurs, onder wie bisschop Paul Cordes, vice-voorzitter van de Pauselijke raad voor de kerken. Er hebben zich ruim 3.000 mensen ingeschreven, van wie zo'n 50 uit Nederland. Tot hen behoort de Hervormde pre dikant W.W. Verhoef uit Vlaardingen, voorzitter van de Cha rismatische Werkgemeenschap Nederland. Het leven is een droom, maar dromen is geen leven MISSIONARIS SIER IN ROTTERDAM: ROTTERDAM „Hoe veel mensen ik hier be keerd heb? Niemand. Hoeveel mensen gedoopt? Niemand." Toch is hier een missionaris aan het woord. Pater Jacques Sier is missionaris van Scheut, officieel de Missiecongre gatie van het Onbevlekt Hart van Maria. Hij is werkzaam in Cool-Noord, een wijk in Rotterdam. Anderhalf jaar werkt hij nu in Rotterdam, terwijl bisschop Bar eind mei op de priester raad meldde dat pater Sier zich dezer dagen in de haven stad heeft gevestigd. Voordien was Sier traditioneel missio naris in Kinshasa, de hoofd stad van Zaïre. „Als we daar vieringen hielden, nou joh, dan swingde het de pan uit. Geen saaie diensten maar dansen en muziek." Met zichtbaar plezier vertelt hij over zijn belevenissen. Een cultuurschok was dan ook onvermijdelijk. „Ken je die clown op zo'n bal die de hele tijd heen en weer schom melt? Nou, zo voelde ik me ook." Volgens Sier is de ba lans nu, na anderhalf jaar, bij na terug. Over zijn keuze om op zijn achttiende aan het noviciaat (proeftijd voor toetreden in een congregatie) in Nijmegen te beginnen, zegt hij: „Ik wil de eigenlijk helemaal niet. Die hele priesterwereld leek me niks. Maar dat verhaal van Jezus Christus, dat vond ik enorm goed. Bovendien be gon de kerk in die tijd, zo rond het Tweede Vaticaans Concilie, ook wat te leven en te groeien." Sier werd tijdens zijn oplei ding in Nijmegen en in het Belgische Jambes enkele ma len bijna van school gestuurd. Druk in de weer met het re gelen van vakantiewerk voor zijn collega-studenten in Jam bes was hij vergeten dat de retraite al begonnen was. „Ik heb nooit in dat clericale we reldje'gepast," zegt hij. Op zijn vijfentwintigste kwam hij in Zaïre terecht bij collega Roger Bernard in Kinshasa. De parochie bestond toen uit zo'n 70.000 mensen, nu schat Sier het aantal op 100.000. Daar heeft hij zich ingezet voor de meest uiteenlopende zaken variërend van het aan leggen van de waterleiding tot het opzetten van scholen. „Mens zijn mét de mensen en samen met hen doen wat mo gelijk is." De mensen moesten bij Sier zelf verantwoordelijk zijn voor de projecten waar ze mee aan de slag gingen. „Reli gieus worden is geen eigen so ciale promotie, maar de situa tie in de wijk verbeteren." Zijn interpretatie van reli gieus-zijn leidde tot conflicten met zijn meerderen toen hij bij een Britse ontwikkelings organisatie ging werken. De fraterniteit (broederschap) had hard geld nodig. En geld krijg je door te werken, zo re deneerde Sier. De congregatie dacht daar anders over en vond dat Sier het religieuze aspect een beetje uit het oog begon te verliezen. „Ik werd te onafhankelijk." Deze situatie leidde er uitein delijk toe dat hij een andere plek moest gaan zoeken. Dat was drie jaar geleden. Net in die tijd rees in de congregatie het besef dat missie ook van toepassing zou kunnen zijn op westerse landen. Na een mis lukt eerste experiment in Bel gië mocht pater Sier het als eerste in Nederland proberen. April 1988 is hij in Rotterdam begonnen. Hij nam zijn intrek bij 'Frans tweede hands', een opvangcentrum voor drugs verslaafden. „Dat kwam wel goed uit; ik moest ook behoor lijk afkicken van 18 jaar Zaï re," zegt Sier. Hij kwam in een wijk die he lemaal „bezet gebied" was wat betreft wijkverpleging, opbouwwerkers, maatschap pelijk werkers en wat dies meer zij. Maar ook een wijk waar de kerkeja geen plek meer hebben. „Er is nog wel een kerk, maar die heeft geen enkele binding meer met de mensen. De kerk is ver vreemd." De kerk heeft vol gens Sier de missionaire be weging (naar de mensen toe gaan) vergeten. „Terwijl hier de Derde Wereld op de stoep zit". Sier heeft inmiddels een wo ning in 'zijn' wijk. Hij maakt deel uit van een zogeheten oude wijk pastoraat-team. Van die teams zijn er in Rot terdam op het moment vier. Het is oorspronkelijk een ini tiatief van de gereformeerde kerk, die nog steeds bestuur lijk verantwoordelijk is. In middels werken de teams he lemaal oecumenisch. Zijn taak in Rotterdam: „Hoe krijg je nu toch een beetje muziek in zo'n wijk. Dat gaat hier erg langzaam. Contact maken is hier veel moeilijker dan in Zaïre. Ik zoek de men sen thuis op en vraag naar wat er leeft in de wijk en of ze zelf willen meehelpen". Sier gaat dan op pad om te zorgen dat een oude vrouw, die pas een ernstige hersen bloeding heeft gehad, een alarmadres krijgt. Een adres van iemand in de buurt die ze kan bellen als het nodig is. Of hij vraagt aan buurtbewoners of ze kunnen helpen met boodschappen doen voor ie mand die moeilijk ter been is. „Sommigen vinden dat maar niks, maar ineens blijkt dat een geweldig idee te zijn voor iemand die helemaal alleen zit en zo wat gezelschap heeft." Sier is ook degene die pro beert om een betere verstand houding tussen Nederlanders en migranten te bereiken. De Nederlanders zijn bang voor 'islamisering' van hun wijk. Daardoor is er veel onbegrip en spanning tussen de men sen. Sier: „We moeten leren samenleven. Hollanders en buitenlanders, we kunnen het samen verzieken of samen op bouwen". Kerkdiensten doet hij ook nog, in een gebouwtje in de wijk en soms in St. Antonius, het verzorgingstehuis in de buurt. Maar zeker niet zoveel als in Kinshasa. Met een weg werpgebaar: „Of ik kan sco ren voor de kerk? Het gaat tenslotte toch om het rijk Gods?" EUGENE VAN HAAREN Bisschop Haas neemt opnieuw onpopulaire maatregel CHUR De omstreden bis schop Wolfgang Haas van het Zwitserse Chur heeft opnieuw een onpopulaire maatregel ge nomen. In het plaatselijke priesterse minarie St. Luci zijn niet-ge- wijde theologen binnenkort niet meer welkom. Een gesprek tussen de leiding van het seminarie en de bis schop heeft niets geholpen, zo deelde bestuurslid Franz An- nen mee. Aan de theologische hogeschool in Chur staat de toelating van studenten die geen priester willen worden, niet ter discussie. Haas' plannen kunnen niet door de huidige leiding van het seminarie worden verwe zenlijkt, aldus Annen. Het bestuur heeft nog enige tijd om zich te beraden, omdat het programma voor het ko mend studiejaar al vast stond voordat Haas benoemd werd. De veranderingen kunnen op zijn vroegst in 1991 ingaan. Sinds Haas in mei werd be noemd, is er een storm van protest losgebarsten in de Zwitserse kerk. Een van de eerste maatrege len van de zeer conservatieve bisschop was het ontslag van de vicaris-generaal van Zu rich, Gebhard Matt, die in middels vervangen is door een geestverwant van Haas. Nederlandse Hervormde Kerk Beroepen te Oud-Vossemeer H. de Jong, kand. te Middelburg. Aange nomen naar Baarn als pred. voor bijz. werkz. (dlakonaal predikant) mw. A. M. Parmentier-Blankert, kand. te Hilver sum; naar Emmen (toez.; part-time) mw. E. E. Nordt, kand. te Amster dam; naar Nieuw Stadskanaal A. D. Poortman te Wljnjeterp-Duurswou- de. Bedankt voor Bodegraven (toez.) L. Wuïlschleger te 's-Gravenhage. Beroepen Foudgum-Raard (herv.ge- ref.) i.c.m. Rinsumageest G. Muilwijk te Parrega en Hieslum. Aangenomen naar Emmen (toez.; part-time) mw. E. E. Nordt, kand. te Amsterdam. Beroepen te Reeuwijk (tweede pred. plaats, part-time) W. H. Th. Moehn, kandidaat te Ouderkerk aan den IJs- sel. Aangenomen naar Sint Johan- nesga-Delfstrahuizen Ph. van Wijk, laatstelijk zendingspredikant te Ke nia, wonende te Bodegraven, die be dankte voor Opljnen en Tuil. Be dankt voor Montfoort en voor Oud dorp L Schaafsma te Doornspijk. Gereformeerde Kerken Beroepen te Lisse P. J. van Midden te Driebergen-Rijsenburg, die dit beroep heeft aangenomen; te Rul- nerwold-Koekange S. Groen te Hel- levoetsluis; te Sliedrecht drs. H. J. van Dijk te Lewedorp (part-time),die dit beroep heeft aangenomen. Aangenomen naar Leiden F. D. Rooze te Alkmaar; naar Waalre (herv.geref.) drs. P. K. Pilon te Grijpskerk. Gereformeerde Kerken vrijge maakt Bedankt voor Spakenburg-Zuid M. J. C. Blok te Apeldoorn. ROTTERDAM Het Vaticaan heeft de St. Li duinakerk in Schiedam verheven tot basiliek. Kardinaal Eduardo Mar tinez, prefect van de con gregatie voor de sacra menten, heeft dit meege deeld aan bisschop R.Ph. Bar^van Rotterdam. Mgr. Bar heeft herhaaldelijk verzocht de St. Liduina deze eretitel voor een voorname kerk te geven, nadat in de pa rochie de afgelopen zes jaar het nodige voorwerk is ver richt orri te kunnen voldoen aan de liturgische voorwaar den voor een basiliek. De neo gotische kerk aan de Singel is tussen 1878 en 1881 gebouwd naar een ontwerp van E.J. Margry. Officieel is de St. Liduina kerk nu een basilica minor, een kleine basiliek ter onder scheiding van de basilicae majores, de grote basilieken waartoe behoren vier grote kerken in Rome. Pastoor P.M. Vismans vindt het besluit van het Vaticaan een prachtig geschenk aan zijn parochie, die juist dit jaar herdenkt dat een eeuw gele den de verering van St. Li duina officieel werd goedge keurd. Hij hoopt met een groep parochianen in septem ber de paus persoonlijk te kunnen bedanken en hem te verzekeren dat de kerk haar nieuwe verplichtingen zal na komen. Aan een basiliek zijn bepaade gunsten en voorrechten ver bonden. Voor de gelovigen die op bepaalde feesten deze kerk bezoeken en voor de kerk zelf die op de buitenkant het het pauselijk wapenschild mag voeren en in het inte rieur van het priesterkoor mag laten zien dat zij basiliek is: met het tintinnabulum en het conopeum (een rood-gou- den parasol). De St. Liduinakerk is de eer ste basiliek in het bisdom Rot terdam en de dertiende in heel Nederland. De laatste De Schiedamse St. Liduinakerk kerk die tot basiliek werd in mei 1985 tijdens hét bezoek verheven, was de St. Servaas van paus Johannes Paulus II in Maastricht. Dat gebeurde aan Nederland. DEN HAAG Het Vati caanse ontwerp voor een nieuwe wereldcatechis mus kan volgens kardi naal Joseph Ratzinger re kenen op „buitengewoon grote instemming". De prefect van de congrega tie voor de geloofsleer schrijft dit in het Duitse rk maandblad Herder Korrespondenz. Er zijn tot nu toe ongeveer honderd reacties binnengeko men op de weréldcatechis- mus, die moet dienen als voorbeeld voor nationale cate chismussen. De bisschoppen conferenties geven het docu ment een 7+, aldus Ratzinger, „en dat is een heel ander re sultaat dan we op basis van berichten in de pers zouden moeten geloven". Openbaarheid De Amerikaanse bisschoppen hebben het 450 pagina's tel lende ontwerp, dat het Vati caan nog niet aan de open baarheid heeft prijsgegeven, volledig gekraakt. De cate chismus haalt bijbelteksten uit hun verband, degradeert le ken, zit vol seksistisch taalge bruik, accentueert de ver schillen met andere kerken en heeft geen oog voor de dia loog met andere godsdiensten, aldus de Amerikaanse bis schoppen. Hun Nederlandse collega's re ageerden vorige maand inge togener, al zien enkele bis schoppen ook graag meer aandacht voor de bijbel, voor de oecumene en voor de jood se wortels van het christelijk geloof. Bovendien moeten zo wel mannen als vrouwen zich in het document kunnen her kennen, aldus de Nederlandse bisschoppen, die geen eenslui dende reactie naar Rome heb ben gestuurd. Critici Ratzinger onderstreept dat de ontwerp-catechismus geens zins een Vaticaans document is, zoals critici willen doen ge loven („om zo de hele onder neming makkelijk in diskre diet te brengen"). Het docu ment is samengesteld door een commissie van zeven bis schoppen uit Zuid-Amerika, Europa en het Midden-Oos ten. Er is geen enkel hoofd stuk in het Vaticaan geschre ven, aldus Ratzinger, die zelf leiding geeft aan de commis sie. Twaalf nieuwe priesters in Lefebvres seminarie ECONE In het seminarie van de geëxcomminiceerde aartsbisschop Marcel Lefeb- vre (84) in Econe (Zwitser land) zijn twaalf nieuwe priesters gewijd. Lefebvre heeft zich altijd verzet tegen de vernieuwing als gevolg van het Tweede Vaticaans Concilie. De betrekkingen met het Va ticaan zijn in de afgelopen twee jaar niet verbeterd, zo zei mgr. Williamson, een be keerde Anglicaan, in zijn preek. „Een terugkeer naar Rome is in het geheel niet te verwachten." Zeven van de twaalf gewijde priesters zijn Fransen en twee zijn Ameri kaan. De anderen komen uit Spanje, Zwitserland en Nieuw-Zeeland. Sinds 1981 hebben 31 door Lefebvre gewijde priesters hem de rug toegekeerd, aldus feneraal-overste Franz chmidberger. Vaticaan benoemt nuntius voor T sjechoslo wakije VATICAANSTAD Paus Johannes Paulus II heeft aartsbisschop Giovanni Coppa benoemd tot nuntius in Tsjechoslowakije. De benoe ming vloeit vobrt uit het her stel van de diplomatieke ban den tussen het Vaticaan en Tsjechoslowakije, waartoe in april is besloten. De betrekkingen tussen het Vaticaan en Tsjechoslowakije werden veertig jaar geleden verbroken, nadat de toenma lige nuntius door de commu nistische machthebbers het land was uitgezet. Ze werden twee maanden geleden her steld, vlak voordat de paus het land bezocht. Coppa (64) werkt sinds 1953 in het Vati caan, waar hij al gauw op het 'staatssecretariaat' terecht kwam. Hij is afkomstig uit Italië en studeerde behalve theologie ook filosofie, moder ne literatuur en Duits. BUENOS AIRES Gra tie voor de militairen is een slecht teken voor de gerechtigheid. Gratie is op deze manier een stap achterwaarts op de weg naar democratie. De rechtbanken hebben ge daan wat moest worden gedaan. De regering heeft niet het recht die uitspra ken ongedaan te maken. Aldo Etchegoyen, een van de 'vaders' van de mensenrech tenbeweging in Argentinië, tegen het voornemen van de regering-Menem gratie te verlenen aan die militairen die betrokken waren bij de 'vuile oorlog' in de jaren 1976- 1983. In een vraaggesprek met een grote Argentijnse krant zegt Etchegoyen, voorzitter van de adviescommissie voor men senrechten van de Wereld- worden we beschuldigd, een andere keer bedreigd, maar we moeten doorgaan met het verkondigen van het evange lie. We moeten het leven, de waarheid en de gerechtigheid verdedigen om als christenen geloofwaardig te zijn." Etchegoyen uitte verder kri tiek op „het holle gepraat" van politici over de noodzaak van eenheid onder de bevol king. „Ons land heeft behoef te aan daden die de gerechtig heid naderbij brengen." n dezelfde zin liet hij zich over kerkelijke eenheid uit. „De oecumenische dialoog is niet alleen dat we samen bid den of samen het avondmaal vieren, maar houdt ook in dat we samen het onrecht aan de kaak stellen. Ik voel me niet thuis in een kerk die alleen de slachtoffers helpt en niets doet aan de de oproep van het evangelie om de maatschappij radicaal te veranderen." Etchegoyen, die een jaar gele den Federico Pagura opvolg de als bisschop van de Metho- distenkerk in Argentinië, is sinds de oprichting in 1976 se cretaris van de Argentijnse beweging voor de rechten van de mens, waarbij zowel ker kelijke als niet-kerkelijke groeperingen zijn aangesloten. Verder is hij adviseur van de Abuelas (grootmoeders) van zijn tijdens de militaire dicta tuur om het leven gekomen, terwijl kleinkinderen vaak nog leven. De 'grootmoeders' proberen er achter te komen waar hun kleinkinderen zijn gebleven die vaak aan kin derloze militairen zijn gege ven. Ethiek en kerken Een adviescommissie van de Gezondheidsraad heeft langs ethische en juridische aspecten betreffende harttransjj plantaties op een rijtje gezet. Onder voorzitterschap van d& emeritus-hoogleraar ethiek van de Vrije Universiteit, proja dr. H.M. Kuitert boog de commissie zich over een zogeheter|e protocol dat de gezamenlijke transplantatieteams van de acafr demische ziekenhuizen in Rotterdam en Utrecht hadden opj^ gesteld. In zo'n protocol staan procedures en criteria beschrel ven volgens welke patiënten voor een harttransplantatie worden geselecteerd. Zo'n selectie is noodzakelijk, niet alleeije om medische redenen (welk donorhart past bij welke ontfli vanger, bijvoorbeeld), maar ook omdat de vraag groter is daif het aanbod. Een van de meest opvallende uitspraken van de commissiQj geldt het leeftijdscriterium. Mensen van vijfenvijftig jaar eD ouder hebben minder kans op een succesvolle harttransplanj tatie dan johgere mensen. Als aanvullend criterium zou, van uit doelmatigheidsoverwegingen, volgens de transplantatie teams de leeftijdsgrens van vijfenvijftig jaar gehanteerd kun nen worden. Door die grens in te voeren wordt de instroonbl] van patiënten beperkt en wordt de omvang van onderzoek' en selectieprocedures op een voor het ziekenhuis aanvaard baar peil gehouden. De wachtlijsten voor een transplants worden zo ook beperkt in omvang gehouden en de kansen o[/*k transplantie nemen zo toe voor degenen die door de selectie zijn gekomen. V De leeftijdsgrens is een door de feitelijkheid van de situatuflEE afgedwongen voorstel; het aanbod van donororganen is im mers ontoereikend en wanneer het voornemen van de staats secretaris om harttransplantaties in het verstrekkingenpak ket op te nemen omgezet wordt in een besluit, dan wordt he an tekort des te groter. Daarmee neemt het belang van een hel oll< dere selectieprocedure toe. De adviescommissie heeft het leeftijdscriterium afgewezen erS Kortweg komt het er op neer dat de biologische leeftijd vann een vijfenvijftigjarige niet noodzakelijkerwijs ook diens ka er^' lenderleeftijd is. Anders gezegd: het is mogelijk dat een vij fenvijftigjarige zo vitaal is dat de grond voor de afwijzing - de veroudering niet meer geldt. Er zijn voorbeelden van, oudere patiënten, bij wie de 'gezondheidswinst' van een hartw transplantie net zo groot was als bij jongeren. Voor de beoor-w deling van geschiktheid voor een transplantatie op het nilan veau van het individu is de veroudering van het lichaam eene, v noodzakelijk criterium, vindt de commissie, maar voor groe-r pen mensen kan ze niet gelden. Zo'n algemeen criterium zou'3 onrechtvaardigheid bevorderen tussen groepen mensen. Het standpunt van de commissie is ook op diverse andere punten genuanceerd en helder. Verschil van mening over de:°.n uitgangspunten en de voorkeuren (rechtvaardigheid boven 1 lf doelmatigheid) van de commissie is mogelijk, maar het be toog is duidelijk en iedereen kan het volgen. Wat dat betreft )e 1 kan men blij zijn met de wijze waarop in Nederland de dis- aak cussie wordt gevoerd en beslissingen worden voorbereid. enc* TN ïeen DE kerken laten op dit punt opmerkelijk weinig van ziel Ie B horen. Het gaat om grote morele belangen waar de kerkenW zich toch mee bezig zouden moeten houden. Individuele keifrea ken en de Raad van Kerken mengen zich publiekelijk in ta).^?c rijke maatschappelijke en politieke kwesties, dus waaron,!tan( dan niet in net genoemde ethische discussie? Juist omdat het_ hier gaat om wezenlijke en vérstrekkende aspecten van het; morele en politieke leven, zouden de kerken van ziclpl] moeten doen spreken. Of hebben ze ook op dit punt j 'woord voor de wereld?' Brieven graag kort an duidelijk geschreven. De redactie behoudt zich het recht voor inqezonden stukken te bekorten. Wegwerpcamera Met uw commentaar op de wegwerpcamera's in de va- kantiebijlage ben ik het gro tendeels eens, op een paar punten echter niet. Persoonlijk zou ik, onder meer door de door u beschreven beperkin gen, nooit met dit soort came ra's op vakantie gaan. Maar ik was er wel heel erg blij mee, toen vorig jaar de sluiter van mijn camera het begaf en ik in Zuid-Frankrijk ten minste iets kon doen, zonder meteen een nieuwe camera te moeten ko pen. De resultaten waren per fect, al hield ik wel' rekening met een goede belichting etc. Ook in geval van diefstal kan zo'n wegwerpgeval iets van het verlies goedmaken. Ten slotte: van 'te veel hemel' heb ik niets gemerkt, mis schien is dat alleen het geval bij stretch-camera's. Uw ad vies 'dan maar wat hoger' te mikken, zal ik niet opvolgen; eerder wat lager, zou ik zeg gen. Maar ik ben altijd al een dwarsligger geweest. Fred van Bemmelen, RIJSWIJK. TROS Voor Filmnet heb je een deco dei* nodig. Voor de TROS ee leugendetector. Dat bleek w< weer na het interview met „d heer Maij". A.M. van Slierendrecht, DEN HAAG. Epilepsiebestrijding: Nat ioniiaI l-.pilepsic Fonds- De Macht van het Kleine lel. (030) 6611144, giro 34781 Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers). Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden. Telefoon: 071 - 122 244. Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden. Abonnee service Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 u. Nabezorging Telefoon: 071 -122 248 van ma. t/m vr. van 18.00 tot 19 00 u. op za. van 14.00 tot 15.00 u. Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW) Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-girokaart: per maand f. 24,85 per maand f. 25,85 per kwartaal f. 74,10 per kwartaal f. 75,10 per jaar 284,50 per jaar 285,50 Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan. Advertenties Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 - 122 244. Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941 Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk 070 - 3902 702. bankiers AMRO BANK NV 473 575 515 POSTBANK NV 663 050

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 2