Kopten in Egypte voelen
zich steeds meer bedreigd
CcidóeSomcu
kerk
wereld
brieven van lezei
£eidóc6oma*it
Schaal
vergroting
Nederlands-
Paus bezoekt rooms-katholiek bolwerk Malta
sraëlietisch Kerkgenootschap wil af van vaag imago
£eidóe Qowuvnt
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
ZATERDAG 26 MEI 1990 PAO^JJ?
Evangelische christenen progressief
AMSTERDAM Evangelische christenen in Nederland die
een onvoorwaardelijk gezag toekennen aan de bijbel en behou
dende standpunten hebben op het gebied van geloof huwelijk
en seksualiteit, tonen zich op het gebied van bepaalde maat
schappelijke vraagstukken betrekkelijk progressief. Evangeli
sche christenen nemen op het gebied van de opheffing van
stands- en inkomensverschillen, de vrijheid om de militaire
dienst te weigeren en de afwijzing van de doodstraf vooruit
strevender standpunten in dan de gemiddelde Nederlander.
Tot deze conclusie komt de godsdienstsocioloog drs. H.C. Stof
fels (38) in zijn proefschrift 'Wandelen in het licht', waarop hij
31 mei aan de VU promoveert. Stoffels hield een schriftelijke
enquête onder 1800 leden van evangelische organisaties.
Pleidooi voor Europese eenwording
BERLIJN De rooms-katholieken uit de Duitse Bondsrepu
bliek en de DDR hebben zich krachtig uitgesproken voor de
eenwording van Europa. Voorwaarde voor de vorming van
een „Europese bondsstaat" is de verzoening tussen Duitsers en
Polen, aldus een gemeenschappelijke verklaring. De zoge
naamde Berliinse Verklaring is uitgegeven door het (Westduit-
se) Centraal Comité van Duitse Katholieken en het Actiecomi
té van Katholieken in de DDR. Op de Katholiekendagen in
Berlijn, die in het teken van de Duitse eenwording staan, tra
den beide lekenorganisaties voor het eerst gezamenlijk in de
openbaarheid. Zij roepen de Duitse katholieken op mee te wer
ken aan de verzoening met Polen.
door Marinus van der Berg
We staan aan de vooravond
van een nieuwe reeks fusies.
Fusies in het onderwijs en in
de ziekenhuiswereld naderen
hun voltooiing. Fusies in het
bankwezen staan voor d€
deur en de plannen voor fu
sies tussen het kruiswerk en
de maatschappelijke dienst
verlening liggen klaar. Al deze
fusies betekenen schaalver
groting. Er worden veel goede
argumenten aangedragen
voor dit alles zoals meer sa
menwerking, betere onderlin
ge afstemming, versterking
van de concurrentiepQSitie,
overzichtelijker eenheden.
Kortom er bestaat een ge
loofsbelijdenis der schaalver
groting en er zijn heel wat ge
lovigen. Ook het kerkelijk erf
blijft niet achter. Steeds meer
parochies gaan samenwerken.
Natuurlijk met behoud van de
eigen identiteit. Zo wordt ons
ook hier voorgehouden. Er zijn
ook hier zeer goede argumen
ten. Het lijkt steeds meer te
gaan gebeuren dat een pries
ter pastor wordt voor meerde
re parochies tegelijk. D«
schrik slaat mij om het hart
als ik dat zie. Het zal steeds
moeilijker worden om een
aandacht te hebben voor de
mens als individu. Ook in pa
rochies gaan steeds meer
mensen zich een nummer voe
len, een onbekende. Ondanks
alle werk van werk- en be-
zoekgroepen. Steeds meer
priesters zullen blijvend over
belast zijn, steeds vaker zal er
sacramentenbediening en ver
kondiging zijn die losraakt van
de ervaring, los van het aan
dachtig horen van mensen.
Zowel maatschappelijk als
kerkelijk moet gevreesd wor
den dat de stem van wie wer
kelijk lijden niet meer door
komt. Zo wordt de arme kant
op onzichtbare wijze steeds
omvangrijker. Bovendien zijn
op vele plaatsen en in vele be
drijven al heel wat mensen de
dupe geworden van dit
schaalvergrotingsgeloof. Velen
zijn door een achterdeur ver
dwenen en moeten nu voortle
ven met een verstoorde herin
nering aan hun werkgeschie-
denis. Het nummergevoel dat
vooral groeit bij hen die niet
zo gemakkelijk haantje de
voorste zijn, kan rampzalige
gevolgen hebben, zoals min
derwaardigheidsgevoelens,
depressies, isolement, zelfdo
ding.
Welke jongeren worden het
slachtoffer van de leerfabrie
ken die nu overal zijn? Welke
patiënt of welke hulpbehoe
vende oudere wordt er de
dupe van deze schaalvergro
ting? Niemand weet het want
hun stem komt niet meer
door. Reeds jaren geleden
klonk de stem van Schuma
cher: „Hou het klein..." Hij is
een roepende in de woestijn
gebleven. De stem: „Maak het
groot..." is sterker gebleken
en beschikt ook over meer
geld en middelen. Ik ben
nuchter genoeg om te zien dat
deze machinerie niet te keren
zal zijn, maar dat maakt mijn
onrust niet minder. Terwijl het
verlangen om als persoon ge
zien te worden toeneemt, ter
wijl het verlangen groeit om
menselijk benaderd te wor
den, groeit de anonimiteit. Het
aantal mensen dat het gevoel
heeft „niemand en niets" te
zijn stijgt. De verzakelijking,
het zogenaamde manage-
mentdenken neemt toe. Maar
tegelijkertijd groeit de nood
zaak om te komen tot klein
schalige initiatieven dichtbij
de mens. Er zijn vele soorten
van armoede. Een te laag in
komen is er één van. Er is ook
contact-armoede. Er is ook
armoede aan plaatsen en per
sonen waar aandacht is voor
je verhaal. Er is armoede aan
aandacht voor de innerlijke
mens, als de mens lijdt aan
ziek-zijn en sterven. Er is ar
moede aan zingeving en hoop
voor de toekomst. Sommige
mensen lijden aan al deze
soorten van armoede tegelijk.
De zorg voor de individuele
mens in een kwetsbare situa
tie is soms bedroevend slecht
georganiseerd. Er zal de ko
mende jaren veel moeten ge
beuren op kleinschalige wijze,
herkenbaar en laagdrempelig,
eenvoudig en warm-menselijk
als antwoord op de schaalver
groting.
Domme mensen
stellen vragen die
wijze mensen duizend
jaar geleden al
bean twoordden.
CAIRO In het kleine,
heel oude Koptenkerkje
St. Damiaan droeg 'abou-
na', vader Samuel afgelo
pen zondag een bijzonde
re mis op. Drie kinderen
uit zijn kleine christelijke
gemeenschap in de ar
menwijk Shubra, lieflijk
in het wit gekleed, wer
den gedoopt. De gelovi
gen luisterden stil, enke
len knielden neer voor
het Mariabeeld en kusten
het kruis.
„De Heilige Maria is hier de
laatste tijd een paar maal ver
schenen", legde me de 26-jari-
ge misdienaar Nadr Sabgi uit.
„Wij geloven dat zij ons te
hulp is gekomen, omdat we
zulke moeilijke tijden door
maken. Ik ga nu iedere dag
naar de kerk. Ik heb niets an
ders meer dat me hoop zal ge
ven. De islamitische funda
mentalisten vallen ons aan.
Ze zeggen dat wij de leer van
de profeet Mohammed niet
willen aanvaarden."
De ongeveer zeven miljoen
Kopten in Egypte, afstamme
lingen van de oorspronkelijke
bevolking vóór de invasie van
de Arabische legers in de ze
vende eeuw, zijn uiterst be
nauwd voor de toenemende
invloed van de islamitische
fundamentalisten, die vooral
de laatste maanden niet alleen
slaags raken met het leger,
maar ook de Kopten aanval
len.
„Iedere dag gebeurt er wat",
vertelde Nadr Sabgi. Het kan
beginnen met een klein inci
dent. Een ruzie bijvoorbeeld
tussen twee kinderen. De
emoties lopen zo snel op, dat
onze winkels in brand wor
den gestoken, onze kerken
worden aangevallen. Er wor
den soms messen getrokken
en er is ook geschoten."
Hij praatte fluisterend. Bang
dat iemand ons gesprek zou
horen. „Er zijn altijd verklik
kers. Je weet nooit precies
wie hier in de kerk komt. Ik
ben bang. Wij zijn op het erg
ste voorbereid."
Nadr nam me mee naar het
huis van zijn moeder. Awaatif
Matta, 50 jaar, schonk een
glaasje frisdrank in. Ze was
duidelijk blij met het bezoek,
want sinds de moeilijkheden
tussen de extreme islamieten
en de Kopten zijn uitgebro
ken, zit ze bang en alleen in
haar twee kleine kamertjes
tellende huisje. „Ik ga 's mor
gens naar de kerk", vertelde
ze. „Daarna ga ik wat eten
kopen. Dan ga ik naar huis
om te koken en te eten. Als
dat voorbij is, zit ik hier in
mijn stoel en luister ik naar
de predikingen van onze paus
Shenouda.
„Geen contact met de bu
ren?", vroeg ik.
„Nee, al mijn buren zijn isla
mieten. Ik zeg goedemorgen
en goedemiddag tegen ze. Dat
is alles. We komen niet bij el-
De Koptische paus Shenouda III omringd door zijn staf van bisschoppen en priesters tijdens een
bezoek aan het Koptische klooster in Wadi Natroun midden in de woestijn. foto: reuter
Op de muren in haar kamer
tje hangen plaatjes van heili
gen. Midden in de kamer een
groot portret van de geestelij
ke leider. „Baba Shenouda
zegt dat we sterk moeten zijn
en in vrede moeten leven",
Sharia
De islamitische fundamenta
listen willen in Egypte een Is-
lambewind onder de eeuwen
oude Sharia-wetgeving. Ze
zijn erop uit het bewind in
Egypte te destabiliseren, on
der andere door het uitlokken
van gewelddadige incidenten
met de Kopten. In Faynum,
ongeveer 200 km ten zuiden
van Cairo, brak kortgeleden
een ernstig incident uit toen
geruchten de ronde deden dat
een christelijke kruidenier, de
65-jarige Ibrahim Wassef, een
islamitisch meisje had ver
moord. De vonk van het ge
rucht bracht een groot aantal
Islamitische jongeren de
straat op. Ze braken de etala
ges van verschillende apothe
ken, staken een winkel en
een huis in brand en knipten
het haar af van een van de
vrouwen. De islamitische fun
damentalisten noemden het
optreden van de christelijke
kruidenier»een aantasting van
hun eergevoel. Toen de situa-
"tie eenmaal uit de hand was
gelopen, keerde zelfs de rust
niet terug toen de vader van
het 'vermoorde' meisje zijn
kind levend en wel op zijn
schouders door de stad droeg.
De kruidenier was alleen wat
handtastelijk geweest. „Dit is
niet de eerste keer dat Ibra
him Wassef zijn handen niet
kon thuishouden", was het
commentaar van Fikry Ya-
coub, een andere christelijke
winkelier. „Hij heeft het ook
wel eens met een christelijk
meisje geprobeerd."
Voorlichting
De Egyptische autoriteiten
hebben met voorlichtingsbij
eenkomsten geprobeerd de
rust te herstellen. De meeste
islamieten keuren de inciden
ten af. Sjeich Hamad Abu Eid
van het 4000 inwoners tellen
de boerendorpje Kahk el
Ibliya zei ons, dat er in zijn
gemeente nooit problemen
waren geweest tussen de isla
mieten en de twee daar wo
nende Koptische gezinnen.
„Wij zijn broeders, wij leven
met elkaar in vrede."
Om te bewijzen dat de span
ningen tussen de islamitische
fundamentalisten en de Kop
ten zijn dorp nog niet bereikt
hadden, liet hij de 58-jarige
Koptische timmerman Abdel
Tawab Hanna roepen. De
man kwam snel aanrennen.
„Er is hier absoluut geen pro
bleem", vertelde Abdel Han
na. „Ik hoef helemaal niet
bang te zijn." En wat hij dan
vond van die fundamentalis
ten? „Ze zijn vrij te doen wat
ze willen. Ik mag daarover
niet oordelen."
Toen de timmerman verdwe
nen was, hoorde ik een paar
islamieten tegen elkaar zeg
gen: „De wateren van de
christenen zijn diep. Je weet
nooit wat ze werkelijk den-
In het nabijgelegen vissers
dorpje Kahk Baccari, aan het
meer Karoum, was de span
ning veel groter. Toen wij er
arriveerden zaten de mensen
bang in hun huizen. Zelfs de
kinderen speelden niet op
straat. Dorpshoofd Omda
Kahk was verbaasd dat ik het
had aangedurfd zijn dorp te
bezoeken. Rondom, in de ber
gen, hoorde ik, hebben zich
ongeveer 300 zwaar bewapen
de fundamentalisten ver
schanst.
„Er was hier enkele weken
geleden een ernstig incident",
vertelde de Omda. „De politie
wilde een aantal fundamenta
listische jongeren voor onder
vraging oppakken. Een van
die jongens wilde zich niet
overgeven. Hij schoot op zijn
vader. Niemand durfde de
man te hulp te komen. Er wa
ren tientallen fundamentalis
ten met automatische machi
negeweren. Na drie uur was
hij dood. De fundamentalisten
begonnen te schieten op de
politie, die hier was gekomen.
Toen alles over was, telden
we zeventien doden en vier
gewonden."
Grote aantallen veiligheids
troepen zijn nu samengetrok
ken in het Fayoumgebied. Ze
wachten op het teken van
president Mubarak om de
fundamentalisen aan te val
len. „Dat wordt weer een
bloedbad", beloofden de dor
pelingen.
Catastrofe
Toen ik in Cairo een van de
Koptenleiders, dr. Milad Han
na bezocht, was hij net terug
gekeerd van een reis naar
Jordanië. „Ik weet nu waar
heen ik vluchten moet", zei
hij. „Ik bereid me er al op
voor, dat ik dit land zal
moeten verlaten. We zijn er
van overtuigd dat de funda
mentalisten de macht zullen
overnemen. Wij zullen de jo
den worden van Europa in de
jaren dertig. Het loopt hier uit
op een catastrofe."
De Kopten zijn zo bevreesd,
dat de rijken overwegen hun
zaken te sluiten en een visum
aanvragen voor de Verenigde
Staten of Canada, en de ar
men tot de islam overgaan of
uit de dorpen wegtrekken.
„Er zijn veel dorpen, waar
maar een paar christelijke fa
milies wonen. Ze trekken nu
naar de steden omdat ze zich
daar in grotere gemeenschap
pen veiliger voelen", legde dr.
Hanna me uit.
Volgens deze Koptenleider
zijn deze verschijnselen
nieuw. „Wij hebben ons altijd
veilig gevoeld in Egypte. Wij
zijn een deel van dit land. Wij
steunen president Mubaf-ak.
Maar wij vrezen dat onze lei
der niet genoeg doet om de
fundamentalisten in bedwang
te houden. Ze infiltreren
overal. In de economie, in de
pers en ook in het leger. Ver
geet niet wat er in 1981 ge
beurd is. Toen werd president
Anwar Sadat tijdens een mili
taire parade vermoord door
enkele funmdamentalisten.
Dat kan nu ook gebeuren. De
kansen worden groter. Ik
hoop dat president Mubarak
zich van dat gevaar bewust
De Egyptische autoriteiten
treden hard op tegen de fun
damentalisten, die 'staatsge
vaarlijke' acties ondernemen.
In de afgelopen maanden zijn
er enkele honderden gearres
teerd. Tientallen anderen zijn
tijdens incidenten met veilig
heidstroepen gedood. „Maar
misschien", vertelde Kopten
leider Hanna, „is het al te
laat." Leiders van de islamiti
sche fundamentalisten zijn al
bij hem geweest om de situa
tie van de Kopten onder toe
komstig islamitisch bewind te
bespreken. Dr. Hanna hoopt
dat de weg terug nog mogelijk
is. „Egypte mag geen Iran
worden."
WILLY WERKMAN
Nederlands Hervormde Kerk
Aangenomen naar Benningbroek-Sy-
betoprspel-Nibbixwoud en Wognum
E. Koster, kandidaat te Utrecht -
Bedankt voor Emmen (toez.) (part
time) D. Engelage, kand. te Zuid-
Gereformeerde Kerken
Aangenomen naar Almkerk H. van
Heijst te Soest; naar Heerenveen
drs. C.P. Meijer te Leerdam; naar
Winsum-Obergum drs.L.A.J. Wol
thuis te Monster.
Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt
Beroepen te Amersfoort-Noord C.J.
Mewe te Terneuzen. Bedankt voor
Enschede-Oost, voor Hoogvliet-Spij-
kenisse en voor Nieuwleusen J.J.
Dropkers te Nijkerk.
Christelijke Gereformeerde Kerken
Beroepen te Leerdam M. Vlietstra te
Zeist.
HILVERSUM Het Neder-
lands-Israélietisch Kerkge
nootschap (NIK) wil af van
zijn vage imago. Het joodse
kerkgenootschap heeft daar
om ter gelegenheid van het
175-jarig jubileum een film
gemaakt over zijn ontstaan,
ontwikkeling en werkwijze,
getiteld 'Rabbijnen, regenten
en het gewone volk'.
Voorzitter dr. E. Wikler geeft
in de half uur durende film,
die morgenmiddag 27 mei in
eigen zendtijd wordt uitgezon
den, toe dat het NIK een vage
organisatie is, maar acht dit
ROME Paus Johannés
Paulus II brengt dit weekein
de een bezoek aan het rooms-
katholieke bolwerk Malta.
Lange tijd was de verhouding
tussen het Vaticaan en de re
gering van dit eiland ronduit
slecht, maar met de komst
van de christen-democraten
in de regering is de lucht ge
heel opgeklaard.
De weg is dus vrij voor de
paus, die ongetwijfeld al
eerder een bezoek had willen
brengen aan dit rooms-katho-
lieke eiland op een steenworp
afstand van Italië. Volgens de
boekjes is 98 procent van de
350.000 inwoners lid van de
Rooms-Katholieke Kerk.
De socialistische regeringen
(1971-1987) onder leiding van
Dom Mintoff en sinds decem
ber 1984 Carmelo Mifsud
Bonnici hebben het de
Rooms-Katholieke Kerk op
Malta knap lastig gemaakt. Zo
werd in 1977 het aantal ker
kelijke feestdagen drastisch
beperkt; zelfs de tiende febru
ari moest eraan geloven, de
dag waarop de Maltezen de
schipbreuk van de apostel
Paulus in de buurt van hun
eiland herdenken.
In 1980 werden de vrouwelij
ke religieuzen van het eiland
gejaagd, twee jaar later moes
ten de gevangeniskapellen
hun deuren sluiten. De strijd
tussen kerk en staat werd he
viger toen in 1983 werd beslo
ten tot de onteigening van
kerkelijke eigendommen.
Kort daarop besloot de rege
ring van Mintoff bovendien
dat alle scholen op het eiland,
dus ook de rooms-katholieke,
gratis onderwijs moesten ge
ven. In 1984 werd een amen
dement op de onderwijswet
aangenomen, dat bepaalde dat
rooms-katholieke scholen
geen schoolgeld meer moch
ten heffen. De kerk meende
zich dit niet te kunnen ver
oorloven. Het conflict dat
daarop losbarstte, leidde in
december 1984 uiteindelijk tot
de val van Mintoff.
Kort erna sloten de regering
en het Vaticaan een akkoord,
waarbij de kerk zich ver
plichtte geen schoolgeld te
heffen. Maar de relatie tussen
kerk en staat verbeterde
vooral, toen de christen-de
mocraten in 1987 aan de
macht kwamen. De regering
van Edward Fenech Adami
streeft bovendien naar aan
sluiting bij Europa en ook dat
zal het hart van paus Johan
nes Paulus II goed doen. Mal
ta hoort volgens hem vanzelf
sprekend bij het „gemeen
schappelijke Europese huis".
Het strategisch gelegen eiland
in de Middellandse Zee was
onder de heerschappij van de
Maltezer Ridders, van 1530-
1798, een onneembaar christe
lijk bolwerk.
inherent aan een overkoepe
lende organisatie die niet
rechtstreeks contact onder
houdt met haar achterban. Bij
het NIK zijn 32 orthodox-
joodse gemeenten aangeslo
ten, met in totaal 8.000 leden.
Het NIK is volgens Wikler
voor deze gemeenten vooral
een „voorwaarden-scheppen-
de" organisatie. Sinds 1945 is
het takenpakket van het
kerkgenootschap sterk uitge
breid. Wikler wijst onder
meer op onderwijs en voor
lichting („We willen de juiste
joodse identiteit bevorderen"),
beveiliging van joodse gebou
wen, jongerenwerk, onder
houd van joodse kerkhoven
en het bijhouden van een cen
trale ledenadministratie.
Het waren de Fransen die aan
het eind van de achttiende
eeuw de joden dezelfde rech
ten gaven als alle andere bur
gers. Na de val van Napoleon
in 1815 werd in andere lan
den deze gelijkberechtiging
teruggedraaid, maar in Ne
derland werd zij door koning
Willem I des te krachtiger
voortgezet. Om de gelijkheid
met de christelijke kerken te
beklemtonen kozen de op
richters van het NIK met op
zet voor het woord kerkge
nootschap.
Lange tijd werd in het NIK
de dienst uitgemaakt door de
gegoede leden. Deze regen-
ten-mentaliteit heeft het
kerkgenootschap zeker aan
het eind van de vorige eeuw
veel leden gekost. Joodse ar
beiders zochten hun heil in
het socialisme, in het bijzon
der bij de Algemene Diamant-
bewerkersbond ANDB. Deze
situatie heeft tot aan de Twee
de Wereldoorlog voortge-
De film besteedt verder ruime
aandacht aan de opkomst van
het zionisme (en de rol van
het NIK); de Tweede Wereld
oorlog en de vernietiging van
vele joodse Nederlanders wor
den daarentegen slechts kort
genoemd. Rode draad door de
film is het wel en wee van de
joodse gemeente Zwolle. Pro
grammamaker Leo Akker
mans heeft hiermee willen
benadrukken dat joods Neder
land meer omvat dan de ge
meenten in Amsterdam, Rot
terdam en Den Haag.
JW l
lijk
EHBO dringend gewenst
mse
ge A.
:ht on
ibracl
ge juw z
De verpleegkundigen zijn met hun acties voor
en betere werkomstandigheden de grenzen van het tif 6esl
bare dicht genaderd. Opnamestops en het uitstellen vaisP^e
acute operaties vallen niet meer in de categorie pul mmei
vriendelijke demonstraties. Patiënten worden de dup^e, da
verpleegkundig personeel heeft tot dusver voldoende v ijnfle;
woordelijkheidsbesef getoond om niet te sollen met viti
langen van hulpzoekende patiënten.
MAAR juist zieken en bewoners van verpleeg- en
denhuizen zorgsectoren waar de arbeidsonrust evé"
heeft toegeslagen zijn per definitie kwetsbare gr
Over hun hoofden heen proberen de werknemers h
ring van hun eisen af te dwingen. Het zijn uiterste mid
en zeker geen actiemethoden die langere tijd mogen wj
gebruikt.
ed de
huis
Een
)-\
Van nog ingrijpender manifestaties van ongenoege)
geen sprake zijn. Het zou betekenen dat verplegend i
neel echte risico's gaat nemen met de gezondheid va
schuldige en weerloze derden. De rechter zal dat ong
feld niet tolereren. De mogelijkheden van werknemers I
zorgsector om actie te voeren zijn nu eenmaal beperkt! J__
staken kunnen ze niet. Dat zou letterlijk dodelijke ge\
kunnen hebben. Het is de kracht en de zwakte van het
front, dat overigens met recht en reden in eei|0jg v
van complete opstand is geraakt.
[HA,
EIGENLIJK is de bom vorig jaar al gebarsten, toen nog
dan toe slecht georganiseerde verpleging haar alternjgaat
vakbond in het leven riep, de VVIO. De traditionele bpn d
werden overstelpt met kritiek vanwege hun slappe hoen. Z
en de nieuwe organisatie walste met veel kabaal dwarlrs i
het formele overleg over de arbeidsvoorwaarden hedzorg
vergaande eisen voor salarisverhoging en verlichting \leens
werkdruk waarmee de VVIO de straat op ging, werdejgspai
niet in alle opzichten gehonoreerd, moe
delijl
HeT effect is echter wel geweest dat de reguliere val ^oe
en de werkgevers in met name de ziekenhuisbranche I °P
moment vierkant achter het verplegend personeel st/evfc
de strijd tegen 'de politiek', waar de oplossing van de ppeicls
men uiteindelijk vandaan moet komen. De vleugell?-
ziekenhuisdirecties en de vakbeweging willen niet n<
keer buitenspel worden gezet door een radicale gelegei
soppositie.
Een tweede effect van het verrassende VVIO-optred€|rricac
verleden jaar is geweest, dat de zaken thans veel handit°j^£!
professioneler worden aangepakt. Alles wordt op de aaiorg
kende toer van de werkdruk gegooid, in plaats van ([ties j
profane loonzakje. Op het punt van de salarisverhogingweeï
ben directies en verplegend personeel elkaar al bijna
den, al zit er nog een half procentje licht tussen vra s
aanbod. En onder de huidige omstandigheden kan eei
procent een boel ellende veroorzaken. 3eri
MAAR de grote pijn en de tot dusver 'onbetaalbare'
post zit in de verlichting van de werkdruk. De ziekenh J
recteuren vragen om een groter budget dan het kabine'
voor heeft uitgetrokken. De vakbonden vragen nog mP
de VVIO het allermeeste. Het regent thans alarmerendr^
halen over de erbarmelijk slechte werkomstandighea1"^
het ziekenhuis, over een hoog ziekteverzuim onder
(egt w
'van
bange
1 met
jtief i
;terie
start
;d. H<
en verpleegsters, en over een dramatisch gebrej
nieuwe aanmeldingen bij de verpleegopleidingen.
DAT de animo voor het vak terugloopt is na alle negD
publiciteit van de afgelopen periode natuurlijk geen w(jg s-j
De dreigende personeelsschaarste zal de salarissen in
pleging binnen nu en vijf jaar langs 'natuurlijke' weu
hoog stuwen. Op dat moment zal ook de toeloop van n
krachten weer op gang komen. Voor het zover is dreign and
ter een noodsituatie, waarin staatssecretaris Simons sningen'
ste hulp moet bieden. fjks 1
1 het
"NT pmen<
IN IET door een premieverhoging, dat is de te simpelie bel
Het benodigde geld om de werkdruk binnen aanvaaiauffe:
grenzen te brengen, het imago en daarmee de toekomf,ver. 1
het verplegersvak veilig te stellen, moet komen uit eefP^ri^
verkaveling van budgetten binnen de medische sector.Ler(j
voor zijn gegeven de nog altijd overmatige uitgaverwtbe
sfeer van bijvoorbeeld geneesmiddelen en specialiè.V. i
hulp nog voldoende mogelijkheden. iofficu
iGeerc
:perir
Brieven graag kort en duidelijk geschreven.
De redactie behoudt zich het recht voor ingezo
stukken te bekorten.
Legi tima tieplich t
In een tram in Den Haag was
ik er getuige van dat een meis
je werd betrapt: geen plaatsbe
wijs. Gevraagd naar de reden
verklaarde ze dat haar vriend
de strippenkaart niet in de au
tomaat had gestempeld. Ze gaf
de controleur 'n formulier als
legitimatie met de opmerking
„adres is veranderd!". In ver
band hiermee: Burgemeester
Van Thijn van Amsterdam en
staatssecretaris A. Kosto 'heb-
|xperi
ben het grootste gelijk >ij de
pleiten voor identificatie dit
of legitimatieplicht voorlen ko:
een in dit land. Dat d^edin^
nog meer van dié rode Just
detrams' voor Den Haa| guld
besteld is onzalig en ol daar
lijk. Onzakelijk was dverzot
jaar niets doen aan hufexperi
achtergebleven woon' Tijde;
maar wel besluiten een en d
stadhuis te bouwen: sch;invi
wanbestuur. od kv
N. Burger, iet b<
POELDIJK. mmin
te ma
oegest
Uitgave: Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor Apothekersdijk 34, Leiden.
Telefoon 071 - 122 244.
Postadres: postbus 11. 2300 AA Leiden.
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17 00 u
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248
van ma. t/m vr van 18.00 tot 19 00 u. op za van 14.00 tot 15.00L
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-girok
per maand f. 24,85 per maand f 2
per kwartaal f 74,10 per kwartaal f. 1
per jaar f 284,50 per jaar f.
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel 071-122 244
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor RijswiK
070 - 3902 702.
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
