Rabobank
"Dan spelen we dertig
plus toch gewoon in C2"
Harry en Jan van Veen
tegenpolen op de baan
DE RABOBANK SPONSORT
HET LEIDSE COURANT
TENNIS CIRCUIT 1990
We wensen
deelnemers
een
succesvol
seizoen
Meer bank voor je geld
Zaterdagcompetitie 1990 volwassen en volwaardig
MARTINE VAN AMSTEL
EN ANJA DE WIT:
LEIDEN - Als zaterdag 7 april
het jaarlijkse spektakel begint,
dat competitie heet, mogen de
hoofdklasse-afdelingen districts
gemengd en districts heren niet
alleen volwassen genoemd
worden, maar zeker van sa
menstelling ook volwaardig.
Gemengde competitie
Ineke Windhorst en Dennis Baans
hopen met Boskoop op een prolon
gatie van het kampioenschap in de
hoofdklasse, tezamen met de 'nieu
welingen' Petra Drent en Jack Boot.
Het probleem rond de tweede heer
is bij Casino nog niet opgelost. Re-
nate van de Bent, Kitty van der
Zon en Koos Hoek spelen in elk ge
val.
Joke Wempc en Ton Grimbergen
zien hun team dit jaar versterkt met
Corine van der Waal, die onder
haar meisjesnaam Jansen eerder in
Lisse triomfen vierde. Echtgenoot
Robert steunt bondsgedelegeerde
Ton in het dubbelspel.
Het naar de hoofdklasse gepromo
veerde Merenwijk handhaaft het
eerste team in dezelfde samenstel
ling met Ineke van Ormondt, Trees
van der Voort, Bram de Feijter en
Ton Poots.
Esther de Boer verblijft voor studie
in Frankriik. In Nieuwkoop denkt
men aan Liesbeth Bodegraven als
vervangster, naast de vaste samen
stelling Heieen en Pim Bakker, als
mede Jaap Schocmaker.
Sassenheim met Marian Dros, Fre-
dcrique Kramer, Sander Lagendijk
en Rob Janssen miste vorig seizoen
op écn punt de titel. Voor dit jaar
staat de revanche gepland.
„Het wordt een topplaats", meldt
Henk Hamming over zijn TEAN,
waarin naast echtgenote Anita en
Marion Suyver twee verse heren
(uit Bakkum) staan opgesteld. Ton
Bouwhuis en Arnold Koelman heb
ben de B2 en Cl-status.
Routine is met Alie Oudshoorn en
Anneke van Woerden het sleutel
woord bij de dames van Woubrug-
gv, D30+-plczier het woord bij de
mannen Arjen Schreuder en Hans
Vinkesteyn.
Herencompetitie
Artesia weet op de eerste competi-
ticdag wie hun vierde heer zal zijn.
Jan van de Bosch, Valentijn Weber
en Arie Wesseling vormen de gere
puteerde kern.
Het luxeprobleem bij Casino
Noordwijk is de enige club in Lei
den te zijn. die twee teams in een
districtshoofdklasse heeft. Handha
ven staat voorop bij Frans van der
Berg, Bert Eisses, Hans Hinnen,
Wout de Moov en Wil den Otter.
Forescate heeft haar opstelling on
gewijzigd gehouden. Bart Alders,
Luc van wijk, Jelle Raap en Mark
van der Schoor verdedigen opnieuw
de kleuren van de Voorschotcna-
ren.
Ras-Hillegommer Han de Jong
neemt aan dat zijn één klasse hoger
spelende club met Roel Bosma,
Hans van Ederen, Wim Eeden en
Aeito Endema sr. een rol van bete
kenis zal spelen.
Han Dietz helpt Nieuw Vennep uit
de al jaren slepende zaak rond de
positie van vierde heer. Bert Bos
blijft in het tweede team, Cor Buys,
Peter Kinkel en Jan van de Maarl
completeren de hoofdmacht.
Titelverdediger Unicum krijgt het in
dezelfde samenstelling duidelijker
moeilijker. Jan van Duyn. Ron En
gel, Lodewijk Kallenberg, Har Meij
er, Peter van Paridon en coach Gé
van Kan gaan er echter ook dit jaar
weer voor.
Het besluit of Wim Guyt, Arns en
Jan Parlevliet, alsmede vader Hans
Lugthart in Zee en Duin spelen valt
pas laat. „Anders wordt het een
jcugdteam", meldt zoon Jan-Wil
lem.
HAZERSWOUDE - De com
binatie kan maar één jaar be
staan. De herindeling door het
districtsbureau van de C2 en
Dl-lijsten zorgt ervoor, dat zo
wel Martine van Amstel als
Anja de Wit-Koudstaal naar
een andere partner moest om
zien. Een triest gegeven, dat
door Martine even vrolijk
wordt opgelost door te melden
'als dubbel dan gewoon in C2
in te schrijven'.
„Maar wat ik eigenlijk het verve
lendste vind is niet, dat we samen
niet meer in D zouden kunnen spe
len of dat ik op de C2-lijst ben ge
plaatst, maar dat Anja nu Dl-speel
ster is geworden", geeft Martine
van Amstel als commentaar op de
mededeling, dat de wijziging van de
speelsterktelijsten ook haar heeft ge
troffen. „Ze tennist nog maar heel
kort, op haar pasje stond vorig jaar
nog E en dan nu twee groepen ho
ger. Dat lijkt mij een wel heel grote
stap". Wat Martine dan wel over
het hoofd ziet, is dat een goed dub
bel nooit valt te formeren als de
partners niet allebei een flinke dosis
inbreng hebben. Anders zijn ook de
twee D30+ titels in de toernooien
van Artesia in Koudekerk en van
De Rijnkanters in Rijnsburg niet te
verklaren.
Paar apart
Nu zijn Martine van Amstel en
Anja de Wit-Koudstaal („Als je
toch mijn naam schrijft, doe mijn
meisjesnaam er dan bij, daar ben ik
best trots op") zeker een 'paar
apart' te noemen. De voormalige
tennislerares van Hazerswoude,
Martine ontmoette haar dubbel-
partner voor één zomer het aller
eerst door hun wederzijdse honden.
Lerares Nederlands Anja: „Ik heb
gezegd, als jij moet werken, dan pas
ik wel op je hond. En als ik moet
toernooien. Anja de Wit speelt pas
vijf jaar, beschikt niet over zoiets
als een tenniscarrière, is wel een op
en top recreante en dan ook nog
één van het zeer gezellige soort.
„Voor mijn gevoel hoorde ik niet
thuis in de D-klasse", stelt Martine
van Amstel. „Aan de andere kant
moet ik zeggen, dat ik de Masters,
al was het in D30+ voor geen goud
had willen missen. Ik heb heel wat
jaartjes competitie gespeeld en veel
toernooien afgelopen, maar de ma
nier waarop we op de Masters wer
den ontvangen had ik nog niet mee
gemaakt. Ik was er zeker vijf jaar
uit geweest, had zelf de indruk, dat
ik niemand meer zou kennen, maar
dat was net omgekeerd".
Op herhaling
Ook de recreante pur sang, Anja de
Wit deelt die mening. „Ik wil pro
beren ook volgend jaar de Masters
te bereiken. Bij ons in Hazerswoude
was dit evenement volstrekt onbe
kend, maar ik denk dat er nu veel
meer leden gaan proberen om er bij
te komen. Ik moet alleen voor D
wel een andere partner erbij heb
ben, want Martine is nu weer terug
op de C2-lijst". Martine zal haar
partner niet belemmeren opnieuw
op het eindtoernooi bij Unicum op
herhaling te gaan. „We zullen het
een beetje verdelen. Ik hoop wel,
dat de tennisbond voor voldoende
C2-toernooicn voor dertig-plussers
zorgt. Mensen wel laten promove
ren naar de C-lijst en er dan geen
toernooien voor organiseren kan ei
genlijk niet. En er zou natuurlijk
ook een Masters bij moeten komen.
Want ook ik wil zoiets nog eens
meemaken".
Het lijkt menens met het paar apart
uit Hazerswoude. „We spelen voor
ons plezier, maar ik ga komende
zomer wel vijf keer per week trai
nen", besluit Anja de Wit, die daar
mee de achterstand op haar dubbel-
partner Martine van Amstel wat be
treft routine en het spelen in de
winter wil inlopen.
Marline van Amstel (links) en Anja
werken doet zij dat ook". Om te
vervolgen met: „Toen zij nog actief
trainer was heb ik de eerste lessen
van haar gehad en verder kennen
we elkaar van de barcommissie van
HTC". Nu worden aan de bar de
meeste koppels geformeerd en in
die zin weken Martine en Anja niet
af. „Ik heb een keer tegen haar ge-
e Wit: een 'paar apart' uit Hazerswoi
zegd, we zullen wel eens voor een
toernooitje inschrijven. Eerst de on
derlinge en daarna eens een open
toernooi", geeft Martine als toelich
ting op hoe die dubbel is ontstaan.
„Ik heb toen nee gezegd, maar ze
heeft mij wel voor het jaar erop
vastgelegd. Het resultaat is be
kend", vervolgt Anja.
FOTO: HENK SNA TERSE
De combinatie is niettemin een
aparte. Martine van Amstel stond
jarenlijst op de B-lijst, werd C-
speelster toen tennis niet alleen ple
zier maar ook broodwinning werd
en 'degradeerde' pas in 1989 naar
de Dl-lijst omdat de nieuwe arbeid
als postkantoorhoudster niet te
combineren viel met het spelen van
OUDE WETERING - Creatie
ve Harry en zorgvuldige Jan
van Veen kunnen met recht te
genpolen genoemd worden.
Toch vormt het Alkemade-duo
al jaren een hecht en moeilijk
te kloppen koppel. De D30+
Masters werden niet gewon
nen, de resultaten over het sei
zoen waren echter van dien
aard, dat plaatsing op de C2-
lijst een logisch vervolg werd.
Vooral Jan van Veen vindt de
plaatsing op de C2-lijst een uiterst
terechte zaak. De jongste van de
twee broers daalde vorig seizoen
naar de D-rijen af, na vanaf 1976
steeds op C-nivcau geacteerd te
hebben. „Geen plezierige ervaring",
noemt Jan het ene jaartje in D. „Ik
vond het vaak anti-tennis wat er ge
speeld werd. Het brak mijn ritme,
al realiseer ik me wel, dat D-spelers
meestal niet beter kunnen. Het Jan
tje Precies van het succesvolle duo
met broer Harry merkt ook nog op,
dat „de servicetechniek van de D-
spelers maar matig is. Je kunt zien,
dat ze te weinig lessen daarin heb
ben gehad".
Architect
In het spel van Harry en Jan is dui
delijk terug te zien, waarmee het
dagelijks brood wordt verdiend. Ar
chitect Harry ontwerpt de fraaiste
oplossingen aan het net, assistent-
accountant Jan verzorgt zijn slagen
tot de cijfers achter de komma.
Toch vindt Harry, dat Jan de archi
tect van het dubbel is. „Hij bereidt
de slagen goed voor, terwijl ik meer
probeer aan het net te rommelen.
Hij ontwerpt de spelpatroncn en ik
probeer daar weer wat mee te
doen". Ook Harry van Veen werd
in 1976 op de C-lijst geplaatst, doch
zijn terugkeer in de D-regionën
vond reeds in 1980 plaats. De beide
broers tennissen zo'n twintig jaar.
En niet alleen als dubbel in de toer
nooien. Ook in de competitie is het
tweetal onafscheidelijk. Afgelopen
jaar werd met Henk en Piet van
den Berg, alsmede Henk Verduin
het eerste team van Alkemade in de
zondagse 35+ competitie gefor
meerd.
De thans veertigjarige Harry ver
volgt met: „Ik ben met Jan van me
ning, dat de creativiteit steeds min
der wordt en dat steeds meer met
het mes op tafel wordt gespeeld".
Het leukste toernooi, dat de Veense
broers dan ook hebben gespeeld
was bij Dekker Warmond. Harry:
„We speelden tegen twee mannen
uit Haarlem en die kenden de druk
van een eventuele plaatsing voor de
Masters niet. Toen wc daar de Dl
30+ wonnen, dachten we allebei,
hè. hè. wc zitten bij erbij. Er was
toch een stukje spanning, dat we
pas op Unicum weer voelden". Jan
van Veen voegt er aan toe: „Je wilt
er ondanks je wat negatieve mening
over hel tennis op D-niveau, toch
wel staan. We wilden die titel win
nen. maar konden verliezen. We
voelden ons de sterksten en hadden
die partij in de kwartfinale ook
moeten winnen".
Discussie
Die partij zal de broers Van Veen
nog lang heugen. Een 5-2 voor
sprong in de derde set leek voldoen
de voor een volgende ronde. En
toen die discussie over die ene bal
met de tegenstanders Aad Vermin
en Evert van Winsen. Wat die bal
nu werkelijk deed, weet niemand
meer. Wel, dat Van Winsen het
voortouw pakte, een let ging spelen
en met partner Aad de partij alsnog
naar zich toe trok. „We hebben dat
zelf verkeerd aangepakt", beamen
de broers in koor. „Evert is dan
toch een echte tennisser. Niet alleen
de techniek, maar ook de rust be
houden en gewoon doorgaan tot je
gewonnen hebt. Kijk, zo'n man
heeft gewoon het niveau om de pro
blemen op te lossen. Dat maakt,
dat hij een echte C-speler is. Maar
of er in Leiden voldoende van
rondlopen, die dat kunnen is de
vraag".
In feite houden Jan en Harry van
Veen een pleidooi voor een nog
verdere opwaardering van het
D30+ tennis naar C2-niveau. Er
moeten meer van dergelijke toer
nooien komen. Geen zinloze kreet,
want ook over de Masters hebben
de broers nog een punt van discus
sie. „De eerste ronden van de Mas
ters zou je ook verspreid over de
verre parken kunnen organiseren.
Dan trek je nog veel meer publiek.
Als wij thuis op Alkemade spelen,
heb je gegarandeerd een overvol
terras. Dan kunnen de Masters ook
dienen om tennis te promoten".
Dat overvolle terras is geen groot
spraak. Harry en Jan van Veen de
monstreerden hun kunnen al eens
vaker voor een breed publiek. Met
die 'beroemde' Vener, Willem Re-
néc en Jo Boers werd jaren terug de
scizocnopcning in Ter Aar verricht.
„En we mochten de sporthal ope
nen onder het toezien oog van zo'n
400 toeschouwers", sluiten Harry
cn Jan van (de) Veen de samenvat
ting over hun carrière af, die in
1990 voor beiden een nieuwe ken
nismaking met C betekent.
Harry (links) en Jan van Veen: „De creativiteit bij de tennissers wordt
steeds minder".
FOTO: HENK SNA TERSE
