Multi Vastgoed trekt Europa "IMT Golden TUlip-hotels als spil voor nieuwe ontwikkelingen Maar hoe anders is het tegenwoor dig: gedragen door de golven van de economische opleving hebben de ontwikkelaars een belangrijke ■Turk} plaats in de maatschappij ingeno men. Gemeentebesturen zien ze als belangrijke partners en bij de herontwikkeling van de binnen steden spelen projectontwikkelaars een aanzienlijke rol. Bovendien zijn de vrije jongens van weleer verdwenen, dan wel naar de ach- lALEli tergrond gedrongen. In elk geval worden ze niet meer als serieuze artners voor de overheid gezien, •e steeds belangrijker positie van de ontwikkelaars resulteerde zeer onlangs in het internationale MI- PIM-congres in het Franse Can nes. Weliswaar was de hele vast goedwereld uitgenodigd, maar de projectontwikkelaars domineerden nadrukkelijk. Dus veel maquettes van groene heuvels bestrooid met piepkleine bungalows, jachthavens omringd door appartementen en blauwglimmende kantoorpaleizen. In dit bonte internationale gezel schap is de stand van het Neder landse Multi Vastgoed een beetje |een vreemde eend in de bijt. De Goudse ontwikkelaar mag dan in (embu Nederland behoorlijk aan de weg timmeren met een snelgroeiende lift, H De directeuren en grootaandeel- ïouders Hans van Veggel (42) en Ton van Dam (40) wilden met de eis naar Cannes iets meer berei den dan een presentatie aan beleg gers en relaties. De beurs is min of neer de internationale start van ie onderneming. De naamswijzi ging in Multi Development Corpo- ation is een afspiegeling van die neer, >pgeschroefde ambities. Hoewel net succes van Multi Vastgoed in- niddels geen geheim meer is, werd de onroerend-goedbusiness vel verrast door de vlucht die het ïedrijf neemt. In korte tijd vallen le grote projecten als rijpe appelen ^an de boom: het Plaza in Rotter- lam, de Terminal, het KPMG en iet hoofdkantoor van Telecom in )en Haag zijn een paar namen uit lie keten. De grootste verrassing vas echter het indirecte meerder- «idsbelang dat Multi Vastgoed nlangs heeft genomen in de CLM-hotelketen Golden Tulip. Het Pfaza in Rotterdam. Ontwerp Lucas en Ellerman. |.Qifeeks kantoorgebouwen; interna- Ambities Een vorm van diversificatie die niet iedereen direct logisch voor kwam. Ton van Dam: „Het hangt er maar van af hoe je er naar kijkt. Wij zijn er van overtuigd dat er veel voordelen aan vastzitten. Als je een internationale organisa tie opzet, zoals wii dat nu doen, heb je niet makkelijk toegang tot lokale know-how. Hotelmanagers bewegen zich in de kringen van de jet-set van een stad. Ze hebben dus veel belangrijke relaties. Boven dien beschik je in al die steden over een secretariaat. Maar de be langrijkste reden om met Golden Tulip in zee te gaan zijn de moge lijkheden die hotels bieden bij het opzetten van nieuwe projecten. Je ziet vaak dat hotels de spil zijn in ontwikkelingen. The Four Sea sons, een Amerikaanse keten, heeft op die manier veel successen geboekt. Een hotel met een win kelcentrum, restaurants en kanto ren. Je ziet vaak dat gasten niet in het hotel willen eten, maar dan toch bij dat restaurant in het win kelcentrum terechtkomen. De kantoren hebben weer behoefte aan congresruimte enzovoorts. Door die menging van functies, die elkaar ondersteunen, haal je de eerste jaren ook de onrendabele top van het hotel af". Sleutelsteden De banden tussen Golden Tulip en KLM zullen niet volledig worden ontrafeld, maar een ander karak ter krijgen. Van Veggel: „Het heeft voor ons allebei aanzienlijke voordelen als de naam van KLM bij Golden Tulip betrokken blijft. We denken aan package-deals, maar bovendien zullen we uitbrei den in steden waar KLM sterk is. Op het ogenblik doen zich zo ont zettend veel mogelijkheden voor, dat we ons over de groei geen zor gen hoeven te maken: hooguit moeten we uitkijken, dat de om vang niet de groot wordt. Anders spreid je je energie te veel". De overweging voor Multi Vast goed om als Multi Development Corporation de wereld in te trek ken is vooral ingegeven door de schrale markt in Nederland. Vol gens Van Veggel zal die situatie niet veel verbeteren. „Ik denk eerder dat het minder wordt. We hebben goede tijden gehad, maar er zijn ook steeds meer ontwikke laars gekomen. De competitie is bloedscherp, waardoor kwaliteit en prijzen onder druk komen te staan. Een ander nadeel is dat de huren van commercieel onroerend goed zich niet ontwikkelen. Voor driehonderd gulden per vierkante meter heb je een toplocatie in Ne derland". Bedragen die schril afsteken bij de rendementen die in het buitenland mogelijk zijn. Van Veggel: „Zelfs in landen met een slechtere econo mie zijn de verschillen met Neder land enorm. In Lissabon, waar we internationaal van start zijn ge gaan, zitten we op zevenhonderd gulden per vierkante meter". De uitbreiding van de organisatie zal niet gepaard gaan met een nieuwe, gecompliceerde organisa tiestructuur. Van Veggel schuwt vooral autonome landenvestigin- gen. „Die kant zullen we zeker niet opgaan", zegt hij beslist. „Ik voel niets voor landenorganisaties die eens per maand met de cijfers langskomen. We zullen ons in de eerste plaats richten op de sleutel steden in Europa. De trendvolgers. Dus niet Parijs of Londen, maar wel Lissabon, waar we al met een aantal projecten bezig zijn, Brussel, Lille, Barcelona en Wenen. We gaan in een helikopterteam de ste den af, zodat we op alles directe (ADVERTENTIE) KREEER UW EIGEN WERKSFEER EN IMAGO. Postbus 1114,1300 BC Almere DAT WERKT PERFEKT! Tel. 03240-88711 ccn mmm iibii De Haagse Are, het nieuwe hoofdkantoor van PTT Telecom. Ontwerp T+T Design Directeur Hans van Veggel. CANNES Zo'n tien jaar geleden was het begrip projectontwikkelaar nog iets vies. Het begrip stond voor I speculatie of bewuste verkrotting van monumentale panden die moesten verdwijnen voor lucratieve kantoren. Alleen al het noemen van het woord bracht bewoners op de barricade en politici tot razernij. Het nieuwe kantoor van KPMG in Den Haag naast het Ned. Congresgebouw. Ontwerp T+T Design. controle hebben. Nationale organi saties zijn in deze tijd onlogisch. De grenzen vervagen, we worden provincies van Europa. Steeds als je in een land een nieuwe locatie bekijkt, merk je dat de verschillen klein zijn. Okee, de grondprijs is vaak een verschil, maar in de bouw is dat weer niet in het geval. Vandaar ook dat wij altijd in Ne derland een schaduwbegroting maken. Een ander belangrijk uit gangspunt is dat we overal, dus ook in het buitenland, blijven vast houden aan ons eigen ontwikke lingsproces. Onze eigen formule. De verhalen dat zoiets niet kan omdat je je in het buitenland moet aanpassen aan de plaatselijke cul tuur bestrijd ik. Pas als het niet anders kan, passen we ons aan. Een goed voorbeeld vind ik Derk- sen van Centerparcs. Toen die bui ten Nederland ging bouwen hand haafde hij ziin hele concept of het nu Engeland, Duitsland of Frank rijk was. Het enige verschil was dat in de Franse parken wat meer restaurants kwamen en in de En gelse iets meer sport. Wat is dan het verschil per land: een beetje eten en wat sport. De formule bleef gewoon overeind". Architectuur Als een van de weinige projectont wikkelaars heeft Multi Vastgoed inderdaad een eigen formule. De plannenmakers proberen hun pan den door een verantwoorde archi tectuur aantrekkelijker te maken voor beleggers. Om dat doel te be reiken heeft de ontwikkelaar zelfs een eigen architectenbureau in huis; T+T Design. „Tekenen, reke nen en ontwikkelen allemaal in één hand", aldus Van Veggel. „Wij denken niet als commerciële jon gens die een gebouw op de markt willen gooien, maar zijn vanaf het begin gekomen met voorstellen die gericht zijn op de toekomst en de functie van het bedrijf dat het moet gebruiken. Verantwoorde vormgeving maakt daar deel van uit. Veel ondernemers beseffen nog niet dat architectuur een toe gevoegde waarde.van een bedrijf kan zijn. Olivetti maakt daar zelfs reclame mee. Die hebben hun hoofdkantoor door Norman Foster laten ontwerpen. In hun folder staat: onze produkten hebben de zelfde kwaliteit als ons hoofdkan toor. Heineken geeft miljoenen uit aan reclame en gebouwen, maar ziet niet in dat je gebouwen ook als reclame kunt gebruiken". Vrijwel alle projecten die Multi Vastgoed aanbiedt komen van de hand van de ontwerpers van T+T Design. „Vooral als het om compe tities gaat", vertelt Van Veggel. „Als je een architect aantrekt, komt die na veertien dagen met een ontwerp langs. Je stuurt hem met een paar wijzigingen weg en na een paar weken is hij weer te rug. Zo herhaalt het proces zich, maar optimaal wordt het nooit. Fred Temme (van T+T Design) zit bij ons in huis. De tekeningen vlie gen de hele dag tussen ons heen en weer. Collega's hebben die werk wijze afgéraden. Je moet niet met een eigen architectenbureau gaan werken, zeggen ze. Je legt je te veel vast op één handschrift. De praktijk heeft uitgewezen dat we gelijk hebben gekregen. Al onze gebouwen zijn duur: het rende ment is ongeveer zeven en een half procent, terwijl negen procent normaal is, maar beleggers accep teren dat omdat ze bij ons op lange termijn geen leegstand verwach ten. Opdrachtgevers zien steeds meer in dat ze meer baat hebben bij onze gebouwen, dan bij de glimmende spiegelpaleizen die nog steeds op bedrijventerreinen ver rijzen". Van Veggel en zijn compagnon Van Dam hebben hun werkwijze zo uitgebreid dat vaker met andere architecten kan worden gewerkt. Het opvallendste voorbeeld is het Archipark bij Utrecht, waarvoor ook Rem Koolhaas. Cees Dam, Moshé Zwarts, Abe Bonnema en Mart van Schijndel gebouwen zul len ontwerpen. Ook hier blijft de begeleiding strak. Het stedebouw kundig plan, met waterpartijen en groen, is door T+T Design ontwor pen. Zelfs het maken van werkte keningen en bestek wordt de ar chitecten uit handen genomen. „We gebruiken dus alleen de crea tiviteit. Hun sterkste punt", con stateert Van Veggel. Die formule, rekenen, tekenen en ontwikkelen in één hand, samen met een bos Golden Tulips, moeten Van Veggel en Van Dam succes brengen in Europa. Met een feestje voor beleggers en andere relaties is alvast een voorschotje op het internationale avontuur geno men. Op een toepasselijke plek. Het aloude Carlton Hotel, al de cennia het meest onvergankelijke stukje onroerend goed aan de Cöte d'Azur

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 37