Ik begin de intieme theaters te missen"
Egyptische schildering
ontdekt in sarcofaag
TROS wint geding over actie
FREEK DE JONGE DRIE DAGEN IN CIRCUSTHEATER
In de speeltuin bij The Fatal Flowers
Leidse Courant: voor meer dan nieuws alleen. Een krant voor u!
^gijsT/RTV
EeidócSouAxmt
VRIJDAG 16 MAART 1990 PAGINA 13
meense schilderijen
iet Rijksmuseum
TERDAM De vier Nederlandse
die in ons land worden gerestau-
zijn van 29 maart tot en met 16 april
te zien in de eregalerij van het Rijks-
urn-
%een directeur H. van Os maakte op
bruari na afloop van een reis naar
ienië bekend dat twee werken van de
schilder J. van Hemessen, een
ierij van vermoedelijk Jan van Eyck
>n „dubieus" werk van Rembrandt
restauratie waren geselecteerd. Het
ct, waarvoor het ministerie van cul-
(WVC) financiële steun verleent,
t uitgevoerd in samenwerking met
iestauratie-atelier Limburg.
ho^'
Herman Finkers.
FOTO: DIJKSTRA
CJP-prijs voor
Herman Finkers
AMSTERDAM De houders van
een Cultureel Jongeren Paspoort
(CJP) hebben de CJP-podiumprijs
van dit jaar toegekend aan de cabare
tier Herman Finkers.
De prijs van 2.500 gulden wordt hem
op 2 april overhandigd in het cultu
reel centrum De Oosterpoort in Gro
ningen. De CJP-coulissenprijs van
eveneens 2.500 gulden is bestemd voor
mensen die zich „achter de schermen"
verdienstelijk hebben gemaakt voor
jongerencultuur. Deze prijs gaat dit
jaar naar Josja Hamann, de stuwende
kracht van de Vooropleiding Theater
in Groningen.
AMSTERDAM De TROS
heeft in hoger beroep alsnog
gelijk gekregen in een geding
dat zeven omroeporganisaties
vorig jaar waren begonnen
naa$ aanleiding van de groot
schalige ledenwerfactie van de
TROS tijdens haar 25-jarig be
staan.
Het gerechtshof in Amsterdam ver
nietigde gisteren het vonnis van de
kort geding-rechter van 15 novem
ber waarbij werd bepaald dat de
ruim 16.000 20.000 aanmeldingen
van nieuwe leden „als niet gedaan"
moesten worden beschouwd.
De zeven omroepen (AVRO,EO,
KRO, NCRV, VARA, Veronica en
VPRO) hadden de TROS in kort ge
ding gedaagd omdat de werving van
de TROS op haar verjaarsuitzending
van 3 november nadelige gevolgen
zou hebben gehad. Zij zagen leden of
potentiële leden naar TROS verdwij-
•Volgens het Hof heeft de rechter in
kort geding de omroepverenigingen
ten onrechte gelijk gegeven. De ver
enigingen hebben in de ogen van het
Hof niet aannemlijk kunnen.maken,
dat zij schade hebben geleden. De
TROS overweegt nog een schade
claim in te dienen bij de omroepen,
omdat ze de laatste twee maanden
van 1989 geen ledenwerfacties meer
mocht houden.
Frankrijk verbiedt export
„De Daken" van Van Gogh
PARIJS De Franse minister van cultuur, Jack Lang, heeft
een exportverbod ingesteld voor „De Daken", een aquarel van
Vincent van Gogh die dinsdag in Parijs onder de hamer komt,
zo is uit regeringskringen vernomen. Lang beroept zich volgens
hen op een wet uit 1941 die het de Franse staat mogelijk maakt
om maatregelen te nemen tegen de export van een werk „dat
een nationaal cultureel dan wel historisch belang heeft". De op
brengst van het doek wordt geraamd op acht tot tien miljoen
gulden. Van Gogh maakte het in 1882 in Den Haag, waar hij aan
de Schenkweg, toen bijna het platteland, woonde en werkte. Het
geeft een idee van de omgeving zoals Van Gogh die vanuit het
dakraam zag. Het stuk komt uit de nalatenschap van Georges
Renard, een van de grootste Franse collectioneurs. De nabe
staanden wilden het in 1987 op een veiling verkopen maar trok
ken het terug toen de Franse staat zich als gegadigde meldde. De
onderhandelingen liepen echter spaak omdat Frankrijk het
kunstwerk te duur vond.
KGt>tot(
programma is, noem ik het
nu 'Het vorige', met alle ver
warring vandien. Een grapje.
Als de mensen zeggen dat ze
het al eens hebben gezien,
dan klopt dat, want het is het
vorige. Het zijn grappen die
je eigenlijk niet kan uithalen.
Solo
Precies tien jaar geleden be
gon Freek de Jonge zijn eer
ste solo-voorstelling, De Ko
miek. „En omdat ik vind dat
een mens zich om de tien jaar
moet vernieuwen, zou ik nu
met iets anders moet komen.
Nu ben ik bezig, en dat is ook
belangrijk, om alles helemaal
leeg te maken, kijken wat er
dan gebeurt. Want je komt in
een soort tredmolen, hè.
Maar wat ik daarna ga doen,
weet ik nog niet. Niks doen?
Ja. Nou nee, natuurlijk niet.
Er worden nieuwe liedjes uit
gegeven, ik moet eindeloos
zoeken, corrigeren, redige
ren, twee, drie weken. Spe
ciaal voor die bundel nog een
liedje schrijven en zo blijf je
aan de gang. Met een hele
hoop dingen, beginnen van
verhaaltjes afmaken, dingen
die anders uitgewerkt kun
nen worden, voor het pro-s
gramma en daar komt weer
een bundel van die lijkt op
Het Damestasje, dat in het
najaar verschijnt".
Maar De Jonge geeft toe, dat
hij gisteren naar buiten keek,
vandaag weer en dat morgen
ook wel weer zal" doen: kij
ken en noteren en daar een
bezig hoofd aan overhouden,
achter die brilleglazen die
wel veel, maar niet alles ach
terhouden. Achter die bril
schuilt een hele hoop binnen
pret en vermakelijk com
mentaar, het vermogen snel
en logisch gedachtenspron-
gen te maken, woordspelin-
ïr in Den Haag, met totaal gen die er uit zijn voor ie-
öog zo'n drie weken 'De vol- mand iets in de gaten heeft,
'"ende' in het land voor de „Iedereen heeft z'n mond vol
ide doeg houdt Freek de Jonge van Van Gogh, maar dan is
v""v' voorlopig mee op. „Ik ben de man die zijn scheermes
november met 'De volgen- erin zet meer in de geest van
ingeie' begonnen, waarna ik het Van Gogh dan al die ande-
sta|nderhalve maand niet heb ren. Shockerend, want die
espeeld. En om te voorko- schilderijen zijn heilig na
dat de mensen denken tuurlijk". Een vlakke opmer-
at het alweer het volgende king van Freek die als een
1STERDAM Dit
Dropgesteld: wanneer
=ek de Jonge opnieuw
uithaalt waarvoor
[eel Nederland hem op
horens neemt (zijn
iitschieter als stadion-
saker bij Ajax-Austria
Zien), dan zal zijn ant
woord altijd zijn: „Ja
see, ik geef alles toe.
Üaar ik deed het niet ex-
ires".
ujt Jreek mag worden geloofd.
>litiekMj zeêt: ..Wie naar de rode
ad in mijn werk zoekt, zal
enkt ï*fcds zien dat ik me voort-
irend bezighoud met verlo-
n onschuld. „Neem een
iN DEjannibalenstam, omgeven
>r de jungle en er komt
meneer met geweer en
d_ itotoestel. Dan is het ge
leurd met de onschuld van
tie negerstam, hoe goed die
neneer het ook bedoelt. Ze
tean naar dat andere op zoek
li dat zal ze vernietigen.
Jiemand ontkomt daaraan.
Ve waren in Indonesië, met
en camera en afspeelappara-
(ïur; de Javanen vonden het
irachtig, ze stonden er met
kond open en gegiechel bij.
trofaar als je die apparatuur
als hn Amerikanen laat zien,
tweejragen ze waar je het kunt
is toqopen. Dat is het verschil
at dossen onschuld en verdor-
nog fenheid: dat je niet meer
itege
.-_0. unt genieten zonder dat je
Mor it zelf hebt. Het heeft dit
gev iet mijn programma's te ma-
ijgen en, dat dit onderwerp er al-
haa jd in zit. In het laatste pro-
ijk ramma ook weer".
vra
i 'orige
drie avonden Circusthea-
windvlaagje teloor kan gaan,
zoals zo vaak in zijn werk
mogelijk is. Maar het ver
band wordt duidelijk, voor
wie zich tijdig herinnert, hoe
Van Gogh zich van een oor
lelletje ontdeed.
Niet alles
„Als schooljongen wist ik al
dat ik goed was in mensen
aan het lachen maken. Maar
niet alles wat ik doe, is om te
lachen". Wat Freek de Jonge
op de planken brengt, is het
resultaat van het uitzoeken
en sorteren van gedachten en
ideeën, daar lijn in brengen
tot een verhaal is ontstaan,
waarbij hij het ook niet kan
helpen dat zijn gevoel voor
Humor uitersten bereikt.
„En er dus achter komen, dat
sommige dingen verkeerd
begrepen kunnen worden of
in deze maatschappij niet
worden geaccepteerd. Ik heb
een tijd geleden al begrepen
dat ik me door een bepaalde
mate van populairiteit liet
verleiden tot grappen die
achteraf toch niet konden; ik
ben voorzichtiger geworden.
Ik had bijvoorbeeld deze
grap, over een man en een
vrouw, in bed. Nu ja, het
werd een mislukt nummer
waarna ik de vrouw koffie
liet zetten, waarop de man
zegt: of ben je daar óók niet
goed in. Fout. Want vrouw
onvriendelijk. Maar als ik het
omdraai, de man koffie laat
zetten en het de vrouw laat
vragen of hij daar ook niet
goed in is, kan het weer wel.
Echt, zo werkt het. M'n vak
is niet zo moeilijk, het is ge
woon even opletten hoe de
wind waait. Je kunt niet zeg
gen: een grap is een grap, dat
is niet waar".
„Neem het moment in Ame
rika, waarop een negerstu
dent zich stoort aan het ver
haal van het stinkende ne
gerpopje uit 'Stroman', plot
seling „fuck" roept en boos
wegloopt, hoewel hij zich te
voren had geamuseerd. Na
tuurlijk trek ik me dat aan.
Toen hij al bij de deur was,
raakten we even in gesprek
en na afloop kon ik de ach
tergrond uitleggen. We zijn
Freek de Jonge: „Verloren onschuld. Dat zit in al mijn
voorstellingen".
als goede vrienden uit elkaar
gegaan. Maar na zoveel jaren
weet je weer, dat het niet ab
soluut is wat je doet. Je kan
individuen kwetsen. Het gaat
me erom het zo aan te leggen
dat mensen me goed ver
staan, anders valt de hele bo
dem uit m'n werk en humor
weg. Woody Allen zegt: „Co
medy is tragedy plus time;
naarmate de tragedie verder
weg is, kun je er grappen
over maken, omdat die trage
die nog maar in vage herin
nering leeft".
Publiek nodig
„Als ik een grap heb bedacht,
dan ontwikkelt die zich met
het publiek, want naarmate
je zekerheid krijgt over iets,
blijkt dat er uitbreiding in zit
waarmee je verder kunt. Het
ligt in de aard der dingen. Ik
ben degeen die de mentaliteit
heeft en de techniek om het
er uit te pikken, maar dat wil
niet zeggen dat ik het alle
maal direct ontleen aan een
reservoir dat ik heb, gevuld
met grappen. Je kunt voelen
hoe een grap in de zaal
hangt. Dat pik je op en ik
heb het talent om dat wat ik
van de zaal opvang, vast te
houden. Ik neem de laatste
jaren alles wel op, maar
maak er nog steeds geen ge
bruik van. Grappen onthoud
ik.
Maar ik heb al een paar jaar
geleden begrepen dat ik niet
op grote schaal te keer kan
gaan. Dat begrip komt
schoksgewijs, als je denkt dat
je je dingen kunt permitte
ren, dingen die je onder
neemt, acties, als bij Argenti
nië, dat je je grenzen hebt be
reikt. Eén keer een lelijk
woord gebruiken is eigenlijk
altijd alle lelijke woorden ge
bruiken. In de politiek raak
je verstrikt in geweld en dat
is een kant die ik per sé niet
op wil. Binnen je vak kun je
kiezen voor verfijning in de
dingen die je zegt en doet.
Leven in een vrij land waar
in je ongebreideld alles kunt
roepen, komt de kunst niet
altijd ten goede. Je gaat een
steeds groter publiek bedie
nen, dat is onvermijdelijk".
Moe
Het werk maakt Freek de
Jonge niet meer overmatig
moe. „Ik ben na afloop ge
woon droog. Behalve wan
neer ik even m'n tekst kwijt
ben, of als er iets gebeurt
waarvan je denkt: die lamp
moet daar branden omdat ik
daarheen moet en nu is het
er donker. Dan breekt het
zweet je uit en kun je in een
fraktie van een seconde kled
dernat zijn over je hele lijf.
Dat gebeurt: mensen hebben
dat niet zo in de gaten, ook
niet als je bloost. Je gaat
maar door en dan blijkt dat
het kennelijk kon, gelukkig
maar. Het maakt onkwets
baar, omdat je merkt dat ie
dere misstap kan worden ge
corrigeerd. Ik zie publiek
niet als vijand, al heb ik me
wel eens aggressief opgesteld.
Maar iedereen denkt, dat het
om zijn buurman gaat, maar
dat denkt die buurman ook,
dus
Het werken met orkest, in
Stroman en Trawanten, is De
Jonge wat tegengevallen,
voornamelijk door het aan
deel dat ieder moet krijgen.
„Dan zit een musicus de ster
ren van de hemel te spelen
en moet ik weer wat leuks
zeggen. Maar misschien doe
ik het toch wel weer eens,
om me ongelukkig te voelen.
En er zullen mensen in de
zaal zitten die net zo goed
denken: ik wou dat die trut
jongen eens even z'n kop
hield, dan kon ik van die
muziek genieten. Maar dat
zijn er niet zo veel. De vraag
is dus: hoe trek je nu dat seg
ment van het publiek, dat
nou precies te gek vindt wat
jij doet. Je moet ervoor zor
gen dat de mensen die je wil
len zien optimaal gemoti
veerd zijn; maar dat weet je
pas achteraf".
Probleem
„Het probleem is altijd ge
weest, dat de mensen al gaan
lachen als ik in hun blikveld
kom. En als daar vokaal nog
iets bij komt, ik iets kan zeg
gen waar ze niet van ineen
krimpen, dan werkt het goed
uit, dat was op school al zo.
Ik merkte dat ik er goed in
was, en werd er ook snel be
ter in. En ik had een gave
om te zien waar het 'm in zat
en dat is door alle stadia ge
gaan. Het is begonnen met
moppen uit m'n hoofd leren,
tot zeker moment. Daarna
ben ik door anderen gestimu
leerd teksten te maken. Dat
ging een eigen leven leiden.
Ik was niet goed op school.
Maar je zoekt naar de ge
makkelijkste weg. Ik was bij
de schoolkrant, trad op op
schoolavonden en daar lag
m'n sterke punt. Ik deed
kennelijk de dingen waar ze
om moesten lachen en in de
klas was ik bepaald geestig;
om van die opmerkingen.
Maar humor heb ik nooit ge
voeld als wapen. Ik lees nu
een boek over een meisje uit
een bepaald milieu dat op
een katholieke school komt
waar ze totaal wordt gene
geerd, waardoor ze ervoor
zorgt* dat ze de beste van de
klas wordt; dat is dan haar
triomf. Maar in die zin heb ik
het nooit zo gevoeld, al zal
het er zeker mee te maken
hebben".
Doel
„Maar wat m'n doel is, waar
voor ik het allemaal doe
De Jonge zuigt een puntge-
zicht en zelden was hij zo
lang zo stil. „Het geeft bevre
diging als het mooi af is, goed
gelukt is; dat wil ik dan wéér
dogn en er zijn ontmoetingen
die belangrijk zijn. En het
heeft te maken met de zin
van het leven. Op grond van
de realiteit kun je nooit zeg
gen, dat het leven zin heeft,
dat kun je alleen op grond
van iets spiritueels. Toen
mijn vader overleed, zal ik
maar zeggen, leefde ik aantal
weken in een soort helder
heid. Er komen dan een hele
hoop dingen bij je boven die
van belang leken maar dan
afvallen; de essentie komt
kaarsrecht omhoog, maar als
je je dan afvraagt wat die es
sentie dan is, dan begin je te
hakkelen. Want dan moet je
dat hele kader weer gaan
schetsen en dat was juist zo
afleidend".
Maar nog steeds is niet dui
delijk, wat Freek de Jonge
het nieuwe seizoen gaat doen
en hij wéét het ook nog niet.
„Misschien dat het straks
toch weer op de oude manier
uitpakt, omdat het mijn enige
is. Ik wil wel wat an
ders, maar ik weet nog niet
wat. Of het schrijven of pra
ten is, dat hangt ervan af, ik
ben iemand die wil commu
niceren en bovendien heb ik
een fantastisch publiek opge
bouwd. Al kan het me niet
schelen of het publiek klei
ner wordt. Maar als het on
der de tienduizend komt, dan
zie ik nog wel. Prachtig dat
Michael Jackson over de hele
wereld verkrijgbaar is, maar
het doet de totale muziekbe
oefening niet goed. Het heeft
te maken met volume; als de
oppervlakte kleiner wordt -
en we hebben het over com
municerende vaten - wordt
automatisch mijn diepgang
minder, terwijl het mijn be
hoefte is mijn diepgang te
vergroten en ik daardoor een
kleiner publiek zal aanspre
ken".
Ontroerd
Over het voordeel van klei
nere zalen: „Ik vertelde het
verhaaltje over een vader in
zijn auto. En over zijn kind
dat haar handen voor zijn
ogen slaat, bij honderdzestig
kilometer en vraagt: pappa
wie ben ik. Nu wil de vader
het kind, dat door de voor
ruit vloog, niet met een kluit
je in het riet sturen en de va
der zegt: wie je bent, zullen
ze je in de hemel wel vertel
len. In een kleine zaal kwam
dat heel ontroerend over,
maar in een grote zaal zijn er
altijd wel en paar die gieche
len en zitten te lachen en die
breken daarmee de sfeer. Als
honderdduizend mensen je
willen zien en er is plaats
voor duizend, dat is echt ge
beurd, komen er vechtpartij
en van. Vreselijk. Dat is ook
een overweging. Vroeger ke
ken vijf mensen naar de Zon
nebloemen, nu kijkt iedereen
er naar en heel anders. Ze
zouden vroeger naar de Efte-
ling zijn gegaan en dan vraag
ik me af, of ze ook nu niet
beter naar de Efteling zouden
kunnen gaan. Na de film
Amadeus was iedereen
opeens Mozartliefhebber.
Misschien is een kleine zaal
toch meer voor mij".
FRITS BROMBERG
ids-symfonie
première
n oii
aanpICAGO Het symfonie-
tocl est van Chicago heeft giste-
benon de wereldpremiere ge-
n de cht van Symfonie nr. 1 van
ovï n Corigliano. Het 40 i
heb
durende muziekstuk is
eentjiireerd door de aids-epide-
w als ondertitel
Woede en Herdenking".-
orkest werd gedirigeerd
Daniel Barenboim. De 52-
it he(ge Corigliani heeft drie jaar
het orkest gewerkt als
nponist-in-residence". Zijn
bes^fonie, waaraan hij twee
gewerkt heeft, is opgedra-
kgei| aan leden uit de muziek-
pnai eld die aan aids zijn gestor-
„Het is fijn dat componis-
als Corigliani muziek
latiel rijven die niet losstaat van
Of maatschappij, maar een
liegeling vormen van ons
alle dag en de pro-
men waar wij mensen mee
schi naken hebben", zei Baren-
te bjm.
leid
Hiel
andy Dulfers
iily" ook hit
Engeland
70
IDEN Saxofoniste Can-
)ulfer, die eerder al num-
een stond in ons land met
nummer „Lily Was Here",
ij die prestatie te herhalen
(Ingeland. Het samen met
'e Stewart uitgevoerde
ïmer stormde deze week
Sngelse top-tien binnen en
«1de zich op een zesde
its. In de Engelse hitlijsten
dt de naam van Dulfer
igens niet genoemd. De
ste stijger van de Engelse
•arade, die van de zevenm-
ide plaats kwam, wordt
r de Engelsen volledig toe-
J ihreven aan Stewart.
LEIDEN „Verzoek
nummers!", was het roe
pende pleidooi van de
trouwe Fatal Flowers-
aanhang, toen zanger-gita
rist Richard Janssen gis
termiddag in een zonover
goten Leiden het laatste
nummer aankondigde.
Maar het Amsterdamse
kwartet was onverbidde
lijk en nam met een zwoe
le versie van het Ricky
Nelson-nummer „Garden
Party" na twintig minuten
afscheid van zijn publiek.
Natuurlijk was het geen ge
woon optreden. Het decor voor
deze korte set vormde de pla
tenzaak Plato in Leiden en de
reden voor het kwartet was de
nieuwe elpee „Pleasure
Ground" en het concert in het
LVC, de vijfde in een reeks
van achtentwintig optredens.
Het idee om een plaat op deze
manier wat extra aandacht te
geven is niet nieuw. Wie in
Londen The Virgin Store of in
New York Towers Records
wel eens is binnengewandeld,
heeft ongetwijfeld tot zijn
schrik of vermaak een groep
horen musiceren. Meestal
wordt de komst van de musici
met de nodige bombarie via de
lokale radio-stations aange
kondigd en moet je op tijd zijn
om de winkel nog in te kun
nen. Het Ierse U2 liet in zijn
clip „Where The Streets Have
No Name" zien waartoe dat
kan leiden. In Nederland ge
beurt dat allemaal op een wat
bescheidener schaal. Boven
dien mag je The Fatal Flowers
nog niet met het Ierse kwartet
vergelijken, dus stonden er
gisteren geen mensen buiten,
maar was het toch behoorlijk
dringen.
Wie er niet bij was, heeft wat
gemist, al was het alleen maar
de mogelijkheid om na afloop
vrijuit met de muzikanten te
kunnen praten of de net aan
geschafte compact disc te laten
signeren. Beide namen gister
middag uiteindelijk meer tijd
in beslag dan het concert. Het
heeft wel iets om tijdens het
spelen op een meter afstand
oog in oog met de musici te
staan. Bovendien is The Fatal
Flowers in een platenzaak aan
het werk zien heel wat anders,
dan het viertal op het podium
van een club zien zweten. De
groepsleden kunnen in die
platenzaken niet al hun appa
ratuur mee naar binnen sle
pen, dus wordt (noodgedwon
gen) een akoestisch optreden
afgewerkt en dat vormt dan
gelijk een aardige graadmeter
Fatal Flowers laat akoestisch een meer ingetogen kant schitteren
FOTO: WIM VAN NOORT
voor de muzikaliteit van een
groep.
Onnodig om te zeggen eigen
lijk, maar The Fatal Flowers
weten ook zonder versterking
te boeien. Dat komt omdat het
muzikanten zijn die hun in
strumenten beheersen, zoals
een ander zijn mes en vork
hanteert bij het eten. Het aar
dige van zo'n concertje is bo
vendien dat de groep ook eens
een andere kant kan tonen.
Waar ze op het podium van
een club met rauwe rock
roll het publiek in vuur en
vlam zetten, daar laten ze in
een platenzaak de meer inge
togen kant schitteren. „How
Many Years", „Burning",
„Funky Street" en „Garden
Party" kregen gisteren alle
maal een frisse bewerking en
lieten horen dat het hier om
songs gaat en niet om inge
nieus bedachte muziekpatro-
nen.
In deze akoestische speeltuin
valt niet alleen op hoe hecht
de groep musiceert, maar ook
hoe bedreven het viertal op
zijn instrumenten is. De ritme
sectie staat als een huis, terwijl
er voor de doorrookte stem
van Richard Janssen en het
fantasievolle en tegelijkertijd
kleurrijke gitaarspel van de
jonge Robin Berlijn sterrollen
zijn weggelegd. Het wordt zo
langzamerhand tijd om The
Fatal Flowers te koesteren als
een waardevol kleinood, want
we zijn ze straks echt kwijt
aan het buitenland en dan is
het te laat.
The Fatal Flowers doet tijdens
deze tournee in elk geval nog
twee concertjes in platenza
ken. De eerste is op 22 maart
voor het concert in het
Utrechtse Tivoli, de tweede
daags voor het optreden op 22
april in het Rotterdamse
Nighttown.
HANS PIËT
Dorp klaar
Zó ziet dus het Van Goghdorp eruit, de verzameling tenten die tijdens de grote overzichtsexpositie
van het werk van Vincent van Gogh in Amsterdam onderdak moet bieden aan enkele honderddui
zenden belangstellenden. Het is de bedoeling dat de bezoekers van de expositie voor en na hun
bezoek het dorp bezoeken, voor eten, drinken en een plas.
FOTO: ANP
ATLANTA In het mu
seum voor kunst en arche
ologie van de Emory uni
versiteit in de Amerikaan
se stad Atlanta is vorig
jaar op de bodem van een
sarcofaag een bijzondere,
2.300 jaar oude, schilde
ring van een Egyptische
godin ontdekt.
Bij een verhuizing van kunst
voorwerpen in het museum
ontdekte de curator voor
Egyptische kunst, Gay Rob-
bins, dat de bodem van de
kromgetrokken en gebarsten
doodskist een schildering. Na
dere inspectie van de reeds
sinds 1920 in het museum aan
wezige kist leerde dat het om
een goed bewaard portret van
een godin ging, dat waar
schijnlijk tussen 525 tot 332
voor Christus geschilderd is.
De schildering stelt een godin
voor, die een zwarte pruik
draagt en gekleed is een een
lange strakke rode jurk die
door groene bandjes wordt op
gehouden. De godin draagt een
halsketting, bovenarmbanden,
armbanden en enkelbanden.
Volgens conservatrice Alexan
dra Klingelhofer is het meest
opvallende aan de schildering
de frisheid van de kleuren.
Robert Bianchi, curator voor
klassieke Egyptische kunst
aan het Brooklyn museum in
New York, verklaarde dat
men zulke schilderingen ge
woonlijk aan de binnenkant
van de bodem van doodskisten
aantreft. Zulke schilderingen
hebben meestal de godin van
het westen als motief. De go
din wordt meestal aan de bin
nenkant aangebracht omdat zij
de geest van de overledene
moet beschermen en in con
tact moet brengen met het
westen, het land van de doden
en van het hiernamaals.
Het deksel van de kist stelt
een man met een baard voor
en een knielende godin die
hem met haar vleugels be
schermend omhelst. De over
ledene die in de kist is begra
ven was waarschijnlijk een be
langrijk man. Begrateniskunst
werd alleen aangebracht op de
kisten van voorname en rijke
mensen.
