Dynamische Adèle is weer op oorlogspad Op de zondagochtend hoeft geen kind zich te vervelen KUNST/RTV EckbcSommvt DONDERDAG 4 JANUARI 1990 PAGINiy. Het Protest Peter Bolhuis (links) en Eric van der Donk in een scène van het toneelstuk „Het protest" van Vaclav Havel, sinds een week president van Tsjechoslowa- kije. Het stuk wordt gebracht door The ater van het Oosten. De opbrengst van de zeven voorstel lingen wordt aan Havel aangeboden voor een door hem aangewezen zinvolle bestemming. FOTO: ANP Kallenberg krijgt Portugese vertalersprijs DEN HAAG Dr. A.G. Kallenberg uit Leidschendam heeft de Vertalersprijs van de Vereniging voor de Portugese Taal gekregen, bestaande uit een bron zen medaille en oorkonde. De Neder landse ambassadeur in Lissabon heeft de prijs namens Kallenberg in ontvangst genomen. De prijs is toegekend voor de vertaling in het Nederlands van de lite raire roman Cerromaior van Manuel da Fonseca. Het werk wordt op de Neder landse markt gebracht door uitgeverij ABC in De Lier. De auteur werd in 1911 geboren in Santiago de Cacém in Portu gal. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste exponenten van het Portu gese neorealisme en heeft tal van ge dichten, romans en verhalen op zijn Jubileumconcert Fats Domino ROTTERDAM De Ame- rikaanse zanger/pianist geeft op 24 maart een jubi leumconcert in de Ahoy-hal in Rotterdam. Zijn optreden in de Maasstad is onderdeel van een Europese tournee die van 15 maart tot en met 11 april duurt. Dit heeft DIBA International Con certs in Sneek meegedeeld. Fats Domino, die dit jaar zijn 40-jarig jubileum als ar tiest viert, wordt begeleid door zijn „big band". Moge lijk worden nog twee optre dens in Nederland ingelast, aldus het impresariaat. Bibliotheek Amsterdam mist 150.000 boek AMSTERDAM Na de auto matisering in augustus vorig iaar blijkt de Centrale Open bare Bibliotheek ih Amster dam 150.000 boeken te missen. Het grootste gedeelte van deze boeken is door leden van de bibliotheek geleend, maar nooit meer teruggebracht. Waarschijnlijk is slechts een klein gedeelte van de collectie gestolen, aldus woordvoerster Y. Wolfsbergen van de Cen trale Bibliotheek. Volgens haar is een verlies van gemiddeld 20 procent van de bibliotheekboeken ingecal culeerd als er wordt overge schakeld op een geautomati seerde voorraad-administratie. Bij de hoofdbibliotheek aan de Prinsengracht, die inmiddels tegen diefstal is beveiligd, blij ken nu 200.000 in plaats van 350.000 uitleenbare boeken in de rekken te staan. Voor de automatisering werd uitgegaan van een verlies van slechts 70.000 boeken. De 150.000 nas lagwerken, die niet worden uitgeleend, bleken nog vrijwel allemaal aanwezig te zijn. Een groot deel van de tekor ten, die zijn ontstaan door de zeventig jaar handmatige ad ministratie en het late tijdstip van automatiseren, staan gere gistreerd op een grote hoeveel heid administratiekaartjes. Ie dereen heeft bericht gekri maar alleen de grootste treders zullen volgens W bergen worden aangepakt mensen die slechts enkelJ ken illegaal in hun bezitï ben wegen de kosten vol haar niet tegen de batel Volgens Wolfsbergen he J Centrale Openbare Bi theek weinig hoop nogf&j groot aantal boeken teriFjr krijgen. Tijdens drie boetevrije in het najaar, toen het puf de geleende boeken zcfi boete te betalen terug r brengen, werden slechts^ boeken teruggebracht. „IK WILDE GEWOON EEN MOOI PROGRAMMA MAKEN" DEN HAAG De dyna mische diva van Neer- lands theaterleven is weer op oorlogspad. Adèle Bloemendaal (57) toert met haar nieuwste pro gramma „Adèle in Casa blanca" in drie maanden tijd van hot naar her. Van 7 tot en met 17 januari staat ze in het Circusthea ter in Scheveningen. Kort maar hevig. De fijnbe snaarde medemens moet de voorstelling zeker niet gaan bekijken. „We hadden een opzet ge maakt voor een musical. Voor mij zou er in principe een bij rol zijn weggelegd. Met dat plan gingen we naar de Stich ting Carré Theaterprodukties. Het zou te duur worden. Waarom maak je geen solo- programma, zeiden ze toen, dat loopt en verkoopt". Uiteindelijk heet „Adèle in Casablanca" een 'personality- show'. Rondom La Bloemen daal manifesteren zich vier zangeressen die ook kunnen dansen en een danser die ook kan zingen, een begeleidings band met haar vaste compo nist Martin van Dijk, opmer kelijke poppen van het pop penspelers-echtpaar Simon en Karin van Leeuwen en het be kende rijtje uitgelezen tekst schrijvers (Jacques Klöters, Jan Boerstoel, Willem Wil mink, Hans Dorrestijn). Bij de producenten van de tek sten duikt ook een nieuwe naam op: Ton Gloudemans. Adèle Bloemendaal: „Dat is een jongeman uit Lelystad. Hij had me een map met materiaal opgestuurd. Toen waren we echter al bijna klaar met de sa menstelling van het program ma. Eén liedje was dermate mooi dat er plek voor werd ge maakt. Jacques Klöters weet altijd als eerste dat er een nieuwe naam is. Maar hij ken de Gloudemans ook niet. Hij doet geloof ik iets in de zachte sector. Ach jongen, denk ik dan, waar heb jij mijn hele le ven gezeten9 Hij gaat doorbre ken als full-time tekstschrijver en ik hoop nog meer met hem te kunnen doen". Dikke neus De liedjes in de show zijn schitterend. Die garantie ge ven Bloemendaals tekstschrij vers in feite al bij voorbaat. Vanaf haar eerste solopro gramma „Adèle's keus", via nummer twee, „Adèle in korte broek" tot „Casablanca" waren en zijn de critici het daarover eens. Ook de kwaliteiten van de 'leading lady' zelf staan nooit ter discussie. Toch morden de recensenten over de laatste voorstelling meer dan ooit tevoren. Goed, Adèle is pittig, tegendraads, bi zar, uitzinnig, komisch en schopt met bijtend plezier te gen vele heilige huisjes maarmen mist een rode draad of spreekt over een te losse structuur. De reactie laat nietlang op zich wachten. „Dikke neus. Alles moet altijd duiden. Waarom nou. Dahèag. Ze moeten niet zeuren. Ik heb ge woon een mooi programma willen maken. Het ontstaan daarvan vind ik nog steeds een mooie ontdekkingsreis". Is er dan helemaal niets ver anderd? „Ja, we hebben op verzoek van de producent aan een paar dingetjes gefröbeld. Kleine wijzigingen van cosmetische aard. Er is niet veel veran derd, want ik was er zelf bij". Adèle in een haar nieuwste show „Adèle in Casablanca". Ontluikend Adèle als slecht mens in de Theo en Thea-film. het programmaboekje zelf ver klaard. „De film Casablanca maakte op mij, ontluikend meisje, een onuitwisbare in druk. De rokerige sfeer, de muziek, het verlangen naar vrijheid, de mogelijkheid tot vluchten, het had allemaal met mij te maken. Toen ik be-* greep dat Casablanca ook in Amsterdam te vinden was, werd het een tijdlang mijn hoofdkwartier. Casablanca was in de jaren vijftig en zestig een club op de Amsterdamse Zeedijk. Daar klonk een men geling van jazz en Carabische muziek, daar kwamen de mensen die erbij wilden ho ren: dichters, studenten, rand figuren, pooiers, hoeren, muzi kanten en industriëlen. Daar verzette men zich tegen de burgerlijkheid van die tijd en droomde men van een betere toekomst. Sommigen droomden van een sexoperatie die toen uitslui tend kon geschieden in de Noordaf rikaanse stad Casa blanca. Ik heb mensen hun dromen zien verzuipen en ver volgens in een gracht zien drijven. Ik overleef en droom nog steeds van een onbereik baar geluk, noem het maar Casablanca". Hongerig Niet dat Adèle Bloemendaal in haar streven naar het onbe reikbare geluk het aardse be staan uit het oog verliest. On der het motto „Hoe heb ik het elke dag zo leuk mogelijk?" davert ze door het leven. De Stichting Carré Theater produkties is deze maanden een welkome steun in de rug. „Het is uiteraard geen filantro pische instelling maar wèl een stichting. Die mensen hoeven niet zoveel geld te verdienen als impresariaten". Ook de, gezien de aankleding van de show, vrij korte toer- nee staat haar niet tegen. „In tegendeel zelfs, ik ben liever FOTO: JAN SWINKELS nog een beetje hongerig dan dat je moet denken: hoe lang moet ik nog?". Behalve op het toneel is Adèle Bloemendaal momenteel ook avond aan avond te zien in de bioscopen. In de Theo en Thea-film „De ontmaskering van het Tenenkaasimperium" speelt ze een boze heks. „Theo en Thea zijn leuke mensen. Toen ze me vroegen heb ik onmiddellijk ja gezegd. De produktie was een twee weken durend feest op een scheepswerf in Amsterdam- Noord. Er liepen allemaal hon den rond. Die waren bij de ca tering te vinden of renden buiten achter hazen aan. We aten aan hele lange tafels. Zeer gezellig allemaal". Ze mag zich uitleven in drift buien en scènes met Marco Bakker. „Ja, die heb ik gemar teld! Ik moest een in en in slecht mens spelen. Dat was hèèl leuk". JOOP OFFRINGA Knipperdeknap, Terug van wegge weest, Op de vlucht in Nederland en Nana. Kinderprogramma's. VPRO- televisie. Nederland 2 om 09.00 uur. Zondag. HILVERSUM Het nieuwe pakket kinderpro gramma's dat de VPRO zijn kijkers op de zondag ochtend biedt, is zeker niet alleen geschikt voor de jeugd. De omroep bindt hiermee mensen van elke leeftijd aan het scherm, want het gaat om een pakket onderhoudend en gevarieerd kijkvoer, ge maakt door een aantal geïnspireerde televisie makers, die ieder hun fantasie de vrije loop lie ten. Het resultaat is een aanbod van produkties die ofwel een opvoedkundig elementje heb ben, tot zelfwerkzaamheid aanzetten of gewoon gemaakt zijn om te lachen. Tot de laat ste categorie behoort „Nana", een komische, zesdelige Deen se dramaserie rond het school- Reinier Bulder, Barbara Feldbrugge en Koen Franse zetten be roemde mensen uit de wereldgeschiedenis neer. FOTO: VPRO meisje met die naam. Waar de serie mislukt, is in zijn vorm van nasynchronisatie. Op die manier hou je weliswaar ook de kleinsten aan het scherm, waardoor vader en moeder rustig kunnen uitslapen, maar gaat voor de tiener een deel van de grapppige dialogen verloren, omdat „het inspre ken" nogal klungelig is ge beurd. Schaar Veel leuker is „Knipperdek nap", door de VPRO omschre ven als schimmentelevisie, die veel kinderen ertoe zou kun nen verleiden zelf papier en schaar ter hand te nemen en zo een verhaaltje te knippen. Niet dat in de vijftien afleve ringen durende reeks wordt getoond hoe je uit zwart kar ton figuren kan knippen, maar het resultaat op televisie van al dat knippen en plakken is zo verrassend dat het een ze kere mate van creativiteit bij de kijker niet zal kunnen on derdrukken. De serie, bedoeld voor kinderen van twee tot acht jaar, put voor de vertel lingen uit sprookjes en legen den uit vele landen. De eerste aflevering toont het verhaal van de kleine Duimedik en op welke speciale manier hij zijn ouders helpt. „Terug van Weggeweest" laat het leven zien van beroemde mensen uit de wereldgeschie denis in de vorm van een to neelstukje. Aan bod komen onder anderen Rembrandt, Je anne d'Arc, Beethoven, Stalin, koningin Wilhelmina en Walt Disney. Robert Wiering en Koen Franse zijn verantwoor delijk voor het script, terwijl eerstgenoemde ook de regie voor zijn rekening neemt. „Te rug van weggeweest" lijkt ver loren te gaan in een wat te vrolijke presentatie, waardoor de elementen waaraan de jon ge tiener straks op school iets kan hebben, worden onderge sneeuwd. Wiering streeft zo doende zijn doel voorbij en dat is jammer want het toneelspel van Reinier Bulder, Barbara Feldbrugge en Koen Franse houdt de kijker aan het scherm. „Knipperdeknap": met behulp van een schaar en zwart karton wordt een verhaal verteld. Interpretatie Robert Wiering denkt heel an ders over zijn interpretatie. „Waar het in de serie om gaat, zijn de personen. We willen hun drama laten zien, tonen hoe zij de dingen hebben erva ren en dat hebben we in een speelse vorm gegoten. Belang rijk was, dat het geen saaie pieten waren. Daarom hebben we bijvoorbeeld de Ameri kaanse president Abraham Lincoln, hoe belangrijk hij ook is geweest, links laten liggen. De geschiedkundige feiten ko men pas op het tweede plan. Die haalt de kijker maar uit zijn schoolboekje. Ik bedoel die boekjes geven ook geen volledig beeld. Daarin staan alleen jaartallen, wat veldsla gen en koningen genoemd. Over politieke intriges lees je weinig. Dat de meeste vaders van beroemdheden aan de drank waren en dat de vader van Cleopatra bijvoorbeeld vrouwenkleren droeg, vind je er niet in terug". „We hebben ontzettend veel onderzoek gedaan, veel gele zen voordat we de toneelstuk jes schreven. Als het moet, zouden we van de door ons ge kozen personen zo Schooltele visie-programma's kunnen maken. We hebben echt ein deloos veel materiaal liggen. Voor deze toneelstukjes heb ben we de grote lijnen overge houden. En hoewel we soms, net als geschiedschrijvers, tot een behoorlijk vrije interpreta tie van de gebeurtenissen overgaan, ben ik geen seconde bang dat de kinderen de grote lijnen niet zouden kunnen vol gen". De personen in de achtdelige reeks, zijn een willekeurig keuze. Robert: „Belangrijk was dat man en vrouw elkaar per aflevering afwisselden en dat in de serie de hele geschiede nis wordt bestreken van de oudheid tot nu". Omstreden „Op de vlucht in Nederland" is een eenmalige documentaire over de met veel publiciteit omgeven en omstreden zaak rond een Syrische moeder en haar jongste dochter die nu, een jaar geleden, het land wer den uitgezet. De rest van de familie dook onder en verbleef gedurende acht maanden in de kapel van het oecumenisch-di- akonaal-pastoraal centrum „Open Hof" in Groningen. Programma-maakster Trudy van Keulen volgde in die bare, emotionele maanden de 14-ja- rige Carolien, de oudste doch ter van het gezin, en toont op doorleefde wijze de verschillen die ontstaan met het gewone leven. Zo kon Carolien niet naar school, had ze geen moe der om op terug te vallen, was omgang met vriendinnen te gevaarlijk, kon ze niet zonder begeleiding op straat en waren er dag en nacht steeds twee vrijwilligers aanwezig om een helpende hand te bieden op al lerlei terreinen. Trudy van Keulen: „Ik heb ontzettend veel materiaal ge schoten, vaak ook voor niks gefilmd. Mijn grootste pro bleem was dat het geen saaie filhi mocht worden, ik moet FOTO; VPRO toch de aandacht van de kijker proberen vast te houden. Soms heeft het mij veel moeite ge kost spanning naar voren te halen. Wat ik wilde laten zien was wat het betekent als je een aantal basisrechten verliest en wat de emotionele gevolgen daarvan zijn voor kinderen. Daarbij ben ik af en toe be hoorlijk diep doorgedrongen in het privé-leven van dat ge zin. Gevolg is dat de kijker kan meeleven met de span ning. Ik ben blij dat het goed is afgelopen, maar vind het jammer dat deze situatie poli tiek gezien niets heeft veran derd. Het blijft niet meer dan een incident'HANS PIËT •les f OrkestledeT maken zorgeloos )er muziek ite Kamermuziek door leden vaii te Residentie Orkest: de blazers. ee Verheul, Hans Roerade, Jan ICf Ton Kerstens en Vicente Zara contrabassisten Quirijn van eei ren Altena en Roelof Meier en (vori anist Armin Zegger. Dr. Anton de lipszaal, Den Haag, gisteravoni S-l Over de vraag „blijft0®0 huwelijk tussen R Vonk en het Reside Orkest in stand?" gaapte betrokken partijen z#an dag praten. GisteraV1^ werd door een aantal jj kc sici zorgeloos muziek l0|0( maakt, een concert hoo kroond met salonmu— in de foyers van de ziekzaal. Het was mannenavond, uitsluit WE mannelijke leden vanTot: orkest kwamen aan b?me Rl. Franz Danzi is typisch rj^ componist die stapels mq>osl heeft geschreven maar diöioi alleen nog kennen van muziek voor blazers. 11| kwintet op. 56 nr. 3 is eige!n,apfj een charmante uitnodvjen aan koordirigenten om 19.I een van zijn koorwerkefAR studie te nemen. Ook djjj®^ een vorm van progran^6, vernieuwing. Ongecomplitan de muziek en in die geest07.o vertolkt door de blazers het Residentie Orkest. Voor dezelfde samenst^hovl fluit, hobo, klarinet en h schreef ook Francaix kwintet. Dat was honderd® va later. De componistenpen'®^ deze Fransman noteerde Drie: sluitend aangenaam klinkiDe muziek, verpozing op nivblV' bewerkt met stijl, altijd f,éir end, altijd verrassend, j iv bijvoorbeeld de partij voo.oot hoornist. Goed dat een desch lijke compositie blijft klin! Pla Bepaald niet alledaags is .g®J. sione Amoreusa, een werl&e Bottecini schreef voor t24.c contrabassen en piano. Bot ni mag ook al niet ver^ worden, al was het af^.J maar voor het feit dat h^ersj dirigent de wereldprerivoo van Verdi's Aida voor zijih3 1 kening nam. Zijn „passi^5™® ziek" is pure opera, knap gK|'a aliseerd door Quirijn van 1 teren Altena en Roelof M Jammer dat zij zo.hun besl16 den de muziek perfect te 1~J klinken (dat lukte bepaald)03 slecht), zij hadden hun parb: ja wat meer kunnen „verkopNaci Maar ja, wanneer sta je ni contrabassist solo te sp£(uu Dat is wennen. Boe Nieuwjaar werd begroet",^6 salonmuziek door de onQit? musici Jan van den lfork< Henk Beekmans, en UlPn Arcari. Met hun bijdragen^' ten ze de aanwezigen op gename wijze te verpozen ADRIAAN HA(. fn „Het teveel"?e ii Art Prowa bij AMSTERDAM Op 26 j§, w ari gaat bij Art Pro ilden Amsterdamse Brakke Gi,nni „Het teveel (in vierkant g|js in première. Het nieuwe ^tse ject is van (gast)regisseur i wi: Alders. De tekst is geschr(je 0 door ene Jacob Spil, die ,jjc soms ook Jacob Kern nojen waarschijnlijk pseudonie»ng€ aldus de Stichting Artik z0) en Projekten. In „Het tetire< spelen George van Houts, bst Kerckhoffs, Margreet Koo, en Maartje Nevejan. De v stelling is vanaf 24 januar®" en met 3 februari in Amf p61 dam te zien, daarna volgld®' en met 31 maart een toui het land en België. L n Apart infonumme Concertgeboijw AMSTERDAM Het #"1 certgebouw in Amsterdamogs' schikt sinds 1 januari over»de2 zogenoemd 24 uurs info^qst Via telefoonnummer (020,;? 44 11 kan het publiek h»--— voor welke concerten de_. mende 24 uur nog kaa® verkrijgbaar zijn. De infofl tie op de info-lijn wordti ZC maal per dag aangepast, alEGE het Concertgebouw. Wlb

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1990 | | pagina 14