Oecumene komt op in Rusland
Duizenden bijbels
legaal naar Roemenië
£cidóc(3otuanl°
1]
brieven van lezer
4in:
kerk
wereld
ri
beroepingen
Generaal Simatupang (de bruggenbouwer) overleden
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
Ccldóc Souoant
WOENSDAG 3 JANUARI 1990 PAGINA
Zaligverklaring bepleit van Roemeense bisschop
BUDAPEST De Hongaarse rooms-katholieke bisschoppen
gaan zich inspannen voor de zaligverklaring van de Roemeen
se geestelijke Aron Marton, die van 1939 tot 1980 bisschop was
van Alba Julia in het Hongaars sprekende deel van Roemenië.
Marton zat van 1949 tot 1955 gevangen en stond daarna tien
jaar onder huisarrest. De menselijkheid en het christelijk getui
genis van Marton zijn geheel en al in overeenstemming met
het Evangelie geweest, aldus de secretaris van de Hongaarse
bisschoppenconferentie, hulpbisschop Asztrik Varszegi, in een
interview met het Hongaarse katholieke weekblad 'Uj Ember'.
Bovendien zou de Hongaarse minderheid in Roemenië, die ja
renlang is onderdrukt, met de zaligverklaring worden geëerd.
Synode
voorzitters
treuren over
ingreep van
kardinaal
UTRECHT/HAREN
De synodevoorzitters van
de Nederlandse Her
vormde Kerk en de Ge
reformeerde Kerken in
Nederland betreuren kar
dinaal Simonis' verbod
van gezamenlijke eucha
ristie- en avondmaalsvie
ringen in de Oecumeni
sche Geloofsgemeenschap
Helmerhoek te Enschede.
„Je kunt niet zeggen dat de
kardinaal niet consequent is",
aldus de gereformeerde syno
devoorzitter ds. E. Overeem,
„maar dat betekent niet dat ik
er blij mee ben". „Ik vind het
wat dirigistisch aandoen. Zon
der rekening te houden met
de plaatselijke praktijk wordt
de centrale lijn opgelegd".
Zijn hervormde collega, ds. B.
Wallet, geeft ook toe dat Si
monis' maatregel „past in de
lijn die de rooms-katholieke
kerkprovincie als koers heeft
aanvaard". Hij vindt het „heel
jammer" dat dit „bloeiende
experiment tot een einde
moest worden gebracht".
De synodevoorzitters hebben
zich voorgenomen de kwestie
te bespreken in het informele
Rome-Reformatieoverleg, dat
binnenkort voor het eerst bij
een zal komen. Van rooms-
katholieke zijde zijn hierin
vertegenwoordigd kardinaal
Simonis en dr. H.A. van Mun
ster, secretaris-generaal van
de RK bisschoppenconferen
tie. Van protestantse zijde ne
men naast Overeem en Wallet
dr. K. Blei, secretaris-generaal
van de Hervorfhde Kerk, en
dr. H.B. Weijland, secretaris
oecumene van de Gerefor
meerde Kerken, aan het over
leg deel. Het overleg is een
uitvloeisel van het bezoek dat
een protestantse delegatie in
1986 aan het Vaticaan bracht.
Voorzitter dr. A.H.C van Eijk
van de Sint Willibrordvereni-
ging, het rk orgaan
oecumene, deelt desgevraagd
mee dat zijn vereniging niet
gekend is in deze kwestie.
Kardinaal Simonis was daar
toe ook niet verplicht,
het was in-dit geval wel goed
geweest dat er vooraf overleg
was geweest, aldus Van Eijk.
„Ik vrees dat het krachtdadi
ge optreden eerder pastorale
schade heeft aangericht dan
begrip gekweekt voor het
rooms-katholieke standpunt
ten aanzien van de
De Nijmeegse emeritus-hoog
leraar en priester H. van der
Linde (74) die heeft aangebo
den de diensten in Enschede
voort te zetten, vindt de maat
regel van kardinaal Simonis
„onaanvaardbaar". „Er zijn
mensen die hun tijd niet ken
nen en daarom voortdurend
foute beslissingen nemen",
zegt hij. „Als je geen deel hebt
aan de moderne cultuur, sla je
keer op keer de plank mis".
Joodse geleerde Soloman Birnbaum overleden
TORONTO Solomon Birnbaum, een vooraanstaande joodse
geleerde die onder meer faam verwierf met zijn onderzoek van
de zogenaamde Dode Zee Rollen, is vorige week donderdag op
98-jarige leeftijd overleden. Dat is deze week door familieleden
van Birnbaum in het Canadese Toronto meegedeeld. Birn
baum, een expert in oude joodse talen, onderzocht de in 1947
gevonden Dode Zee Rollen. Volgens hem dateerden de in een
grot gevonden unieke bijbel-manuscripten uit de periode tus
sen de derde eeuw voor Christus en het jaar 68. .Andere geleer
den hebben later, met verfijnder onderzoekstechnieken, die
conclusie onderschreven. Birnbaum werd geboren in Wenen,
doceerde joodse studies aan de universiteit van Hamburg en
vluchtte in 1933 voor de nazi's naar Londen.
Men is meer geneigd een
advies te vragen
naarmate men minder
verplicht is het op te
volgen.
MOSKOU Er gebeuren
opmerkelijke dingen in
Rusland. In enkele jaren
werden in dat atheïsti
sche land reeds zeven
tienhonderd kerken en
kloosters voor de ere
diensten opengesteld.
Sommigen zien in Gor-
batsjov de sluwe tacticus
die bij het oppoetsen van
het Russische imago alles
voor zijn politiek van
glasnost en perestrojka
heeft te winnen; anderen
ontdekken in de Russi
sche staatsleider een ver
borgen gelovige en erva
ren hem als een genade
voor de wereld.
Hoe dan ook, de kerkleiders
van dat onmetelijke land met
een verscheidenheid van cul
ten, zijn opgetogen over die
omezwaai in het regime. De
jongste jaren kon een aan
dachtig waarnemer op het
godsdienstige vlak al een op
merkelijke mentaliteitsverna-
dering in de bevolking voelen
aankomen. Bekeringen tot het
christendom, inzonderheid tot
de orthodoxie en in veel min
dere mate tot het protestantis
me (onder meer de Baptisten)
en het katholicisme, waren al
geen zeldzaamheid meer. De
godsdienstigheid neemt thans
in de Sovjetunie dermate toe
dat meer en meer leken in dit
fundamenteel ontkerstende
land plaatselijke geloofge
meenschappen stichten. Een
opvallend verschijnsel is de
diep-oecumenische gedreven
heid die gelovigen van allé
Russische Kerken bezielt. Als
de eenheid van de Russische
kerken dan weliswaar niet op
staande voet gerealiseerd zal
worden, dan is er in dat reus
achtige land toch sprake van
een kerkelijke beweging in
eenzelfde geest van geloof,
gebed, naastenliefde en chris
telijke solidariteit.
Westerse inspiratie
De oecumenische bezieling
treft een sterke bondgenoot in
de recente ingrijpende wets
wijzigingen. Hierdoor wordt
het voor katholieke en ortho
doxe christenen gemakkelijh-
ker gezamenlijk de caritas te
beoefenen: het openen van
rusthuizen voor behoeftige
bejaarden en het oprichten
van ateliers en huizen voor
verwaarloosde jongeren. Initi-
Russische orthodoxe christenen vieren het Paasfeest
atieven naar westers idee
waarvoor Sovjet verantwoor
delijken het licht op groen
hebben gezet. Ze hebben inge
zien dat de caritas die de jon
geren helpt een vak te leren
of die jongeren de inhoud en
de zin van het individuele en
gemeenschapsleven helpt te
ontdekken, in Rusland in een
grote behoefte voorziet.
Moeder Teresa van Calcutta
heeft zo drie huizen mogen
openen: één in Armenië, een
in Georgië, en een te Moskou.
Ze zijn alle drie levende voor
beelden van plaatselijke cari
tas in een oecumenische geest.
Tegelijkertijd winnen alle
christelijke cultussen van het
oude Rusland aan slagkracht
en uitstraling. Naast de oude
parochies (slechts een in Mos
kou en een in Leningrad)
doorgaans geleid door bejaar
de priesters van Litouwse of
Poolse origine, wordt zowel
bij de katholieken als bij de
orthodoxen de geboorte be
groet van christelijke vor
mingscentra, waarin op be
scheiden wijze aan catechese
wordt gedaan en waar ook is
gestart met de studie van de
universele kerkgeschiedenis
en van de religieuze fenome
nen in de wereld. De glasnost
kondigt zich voor de Russi
sche gelovigen compleet aan.
Naar westers model worden
bedevaarten georganiseerd,
worden mini-religieuze bi
bliotheken opgericht, worden
informatie- en vormingsda-
vonden gegeven.
De Russische Kerken
Met uitzondering van de Oek
raïne en de Baltische staten is
de orthodoxie de grote cultus
van de gehele Sovjetunie. De
rooms-katholieke kerk bete
kent er niet zoveel en wan
neer met betrekking tot Rus
land van katholieken wordt
gesproken, moet dat begrip
worden opgesplitst in: Unia-
ten, de rooms-katholieken
van Byzantijnse ritus, die om
historische redenen met een
kwaad oog worden bekeken
door de orthodoxen die hen
nogal gemakkelijk overlopers
of verraders van de ortho
doxie noemen; de rooms-ka
tholieke kerk van de Latijnse
ritus, die enkel in de Baltische
staten en in Moskou is verte
genwoordigd.
De Oekraïense katholieken
van Byzantijnse ritus vragen
niets meer dan de erkenning
door regering en orthodoxe
hiërarchie waarmee ze verder
geen banden willen smeden.
De eigen kerkleiding, tot voor
een paar jaar nog volledig on
dergronds, is thans in de
openbaarheid getreden en eist
de heropening van haar ker
ken. Het hart van de Oekraï
ense kerk klopt in Kiev. De
groepjes Oekraïense katholie
ken van de Latijnse ritus zijn
doorgaans afkomstig van
Poolse afkomst.
Litouwen is overwegend ka
tholiek. De gelovigen zijn er
steeds, zowel in het openbare
leven als in de clandestiniteit
zeer actief geweest. Sinds kort
is te Telsiai een seminarie met
23 studenten geopend. Het
centrum van katholieke acti
viteit ligt in Kaunas. Estland
daarentegen leeft onder ster
ke invloeden van Duitse en
Scandinavische lutheraanse
kerken. In Letland is Riga het
braridpunt van katholieke uit
straling Zijn seminarie levert
de nieuwe priesters aan de
foto: ap
zeldzame „parochies" van de
Sovjetunie: Wit-Rusland
(Minsk), Oekraïne (Kiev), Ge
orgië (Tiflis). De wens van de
priesters en de gelovigen is:
een liturgie in de eigen taal.
Tot vorig jaar werd er gecele
breerd in het Latijn of in het
Pools. De republiek Rusland
die zich tot in Siberië uit
strekt, valt kerkrechtelijk on
der het bisdom Riga. Op dit
immense territorium bestaan
momenteel enkele „eilandjes"
van westers katholicisme: in
Moskou („Saint-Louis-des-
Fran?ais"), te Leningrad en
enkele minder bekende plaat
sen. Blijft nog Wit-Rusland
over. Enige maanden geleden
ontving Minsk een katholieke
aartsbisschop. Een beslissing
van Rome die werd aanvaard
door de orhodoxe metropoliet.
Beiden onderhouden met el
kaar goede contacten. Mgr.
Tadeusz wacht op toelating
om een seminarie te openen.
Intussen stuurt hij zijn pries
terkandidaten nog naar het
verre Riga. Uit deze constella
tie blijkt hoe de nieuwe oecu
mene in Rusland kan ont-
USINGEN Het smok
kelen van bijbels en an
dere religieuze literatuur
naar Roemenië is voorbij.
Het afgelopen weekeinde
zijn legaal en zonder pro
blemen 5000 bijbels de
Hongaars-Roemeense
grens gepasseerd en in
dorpen nabij Arad en Ti-
misoara verspreid.
Dit heeft A. Velema, coördi
nator van de Stichting Ver
volgd Christendom, gisteren
in de Westduitse plaats Usin-
gen bekendgemaakt. Vanuit
een depot uit die plaats zijn
jarenlang bijbels naar het
Oostblok gesmokkeld.
De thans in Roemenië ver
spreide bijbels waren onder
deel van een convooi met 41
ton goederen uit Nederland én
West-Duitsland. De duizenden
bijbels lagen opgestapeld tus
sen de sinaasappels, groenten
en medicamenten. „We heb
ben op de vrachtbrief eenvou
digweg vermeld, dat we bijbels
Inwoners van Cluj, de grootste stad in westelijk Roemenië,
doen hun voordeel met de grote stroom hulpgoederen die daar
begin deze week is gearriveerd. foto: ap
bij ons hadden", zegt Velema.
Tot voor kort was zijn organi
satie voor het transport van
bijbels en andere religieuze li
teratuur aangewezen op enke
le tientallen speciaal verbouw
de campers en personenauto's.
Over de wijze waarop dat
transport gebeurde, wil Vele
ma niets zeggen. „Dat houden
we geheim. Er mag dan sprake
zijn van openheid in een groot
aantal Oostbloklanden, de situ
atie in Roemenië is nog tame
lijk onstabiel. Bovendien, in
Albanië blijven we aangewe
zen op smokkel". Of bijbels
binnenkort zonder problemen
de Hongaarse en Tsjechische
grens kunnen passeren, wil
Velemen binnenkort probe
ren. De coördinator zegt te
verwachten dat het huidige
wagenpark van de Stichting in
Usingen kan worden inge
krompen. „Die ruilen we wel
licht in voor vrachtwagens.
Hiermee kunnen grotere la
dingen worden vervoerd".
Vervolgd Christendom voert
momenteel overleg met ande
re Christelijke hulporganisa
ties in Nederland en daarbui
ten om op korte termijn (naar
verwachting binnen twee
maanden), 100.000 bijbels naar
Roemenië te sturen. Volgens
voorzichtige schattingen is in
het land behoefte aan meer
dan een miljoen bijbels. De bij
belvertaling zoals die nu naar
Roemenië is gebracht, dateert
van voor het jaar 1900. „Heel
ouderwets dus, een soort sta
tenvertaling", licht Velema
toe. Er ligt een moderne versie
klaar, maar die moet nog door
predikanten en bisschoppen in
Roemenië worden beoordeeld.
In het land wordt Roemeens,
Duits, Hongaars en Moldavisch
gesproken.
JOEL BATENBURG
Twee nonnen
gedood in
Nicaragua
MANAGUA Twee nonnen
zijn gisteren gedood en een
bisschop en een derde non ge
wond geraakt toen zij in de
Caribische kuststreek van Ni
caragua in een hinderlaag lie
pen. De bisschop en een van
de omgekomen nonnen waren
Amerikanen. Volgens de Ni
caraguaanse regering was de
aanval bij Puerto Cabezas 320
kilometer ten noordoosten
van Managua het werk van
door de Verenigde Staten ge
steunde Contra-rebellen.
Nederlandse Hervormde
Kerk
Aangenomen naar Austerlitz
(part-time) J.A. Zeilstra, kand.
te Utrecht; naar Leeuwarden-
Huizum J.D.Th. Wassenaar te
Oudega (Wymbr.), die be
dankte voor Amerongen
(toez.) en voor Minnertsga.
Gereformeerde Kerken
Aangenomen naar Nieuwer-
brug aan den Rijn drs. W.H.D.
Pastoor, 1.1. pred. te Hijken,
wonende te Leek.
Gereformeerde Kerken Vrij
gemaakt
Beroepen te Bruchterveld
drs.P. Groen, kand. te Kam
pen.
De generaal, die jaren
lang een' belangrijke fi
guur is geweest in de In
donesische Raad van
Kerken, dr. T. B. Simatu
pang, is op 69-jarige leef
tijd overleden.
Deze Batakse christen, die op
de militaire academie in
Bandoeng door de Nederlan
ders was opgeleid tot beroeps
officier, werd na de oorlog de
stafchef van het Indonesische
leger. Hij heeft in die hoeda
nigheid deelgenomen aan de
Ronde-Tafelconferentie met
de Nederlanders, die geleid
heeft tot de onafhankelijkheid
van Indonesië. Hij was aldus
één van de vele Indonesische
christenen, die zoals dat heet
bijgedragen hebben aan de
bevrijdingsoorlog, waardoor
kerken van een Nederlands
koloniaal aanhangsel tot als
Indonesisch aanvaarde ge
meenschappen werden.
Zelf docerend in Bandoeng,
was de huidige president Su
harto één van zijn leerlingen.
Nog voor de val van Sukarno
botste Simatupang met hem
en trok zich terug uit de actie
ve militaire dienst. "Ik werd",
zoals hij zelf lachend kon ver
tellen, "een van de jongste ge
pensioneerde generaals van
de wereld".
Simatupang was een eigenzin
nig man. Dat heeft niet alleen
Sukarno ervaren, maar hij be
dankte, toen hij op Java ging
wonen bij voorbeeld ook voor
zijn Batakkerk en sloot zich
aan bij de Geredja Kristen,
niet omdat dat de oude kerk
van de Chinezen was, maar
omdat men daar diensten
hield in het Indonesisch; En
dat was voor Simatupang een
belangrijk punt. De kerk van
Indonesië moest niet een re
gionale kerk zijn met regiona
le talen, maar een gemeen
schap van alle volken, die
zich christen en Indonesiër
weten. Zo had hij ook eigen
opvattingen over de plaats
van een leger in een Derde-
Wereldland. De Oöst-West-te-
genstelling was een Europese
zaak. In de Derde Wereld
moest een leger niet alleen
bescherming bieden tegen vij
anden van binnenuit en van
buitenaf, maar ook bijdragen
in de eenheid en in de be
stuurlijke en economische op
bouw van het land.
Simatupang is voorzitter van
de Raad van Kerken van In
donesië geweest en van de
Aziatische Raad van Kerken.
Hij was ook een van de presi
denten van de Wereldraad
van Kerken. In Indonesië zelf
was hij een bruggenbouwer,
niet alleen binnen de christe
lijke kerken, maar ook naar
de moslims toe. Hij bleef
daarbij altijd christen en Ba-
tak, dat wil zeggen een man,
die met een glimach zeer dui
delijk voor zijn overtuigingen
uitkwam.
Als generaal en als oud-gene
raal heeft hij een belangrijke
bijdrage geleverd in het getui
genis van de kerken als een
aanvaarde minderheid in de
Indonesische samenleving.
Ds. YPE SCHAAF
i hjr^
blil
oei-'
ml
tifP-
/e<i
in)
Achter de ambassadeurs ro^L
t gn\
Monseigneur Giacinto Berioeo, een naaste medewerlj^1^
van kardinaal-staatssecretaris Agostino Casaroli die het Va on<
caanse 'ministerie van buitenlandse zaken' bestuurt, moeter te
Panama wat meer vaart brengen in het diplomatiek overj
over de vraag hoe het verder moet met generaal Norie
Zelfs ontdaan van alle macht en luister blijft de ex-dictapS 1
met verve de rol spelen van luis in de pels van de Verenig
Staten. Nadat Amerikaanse commando's tevergeefs hadcf^r^
getracht Panama's voortvluchtige sterke man in handen;n ee'
krijgen, is Noriega, veilig verscholen achter de rokken \^g jr
de ambassadeur van het Vaticaan, voorlopig ongrijpbaar viLur
de wraakzuchtige buitenwereld. De Amerikaanse militaiij voc
maken namelijk nog wel enig onderscheid tussen de amb
woning van een Nicaraguaanse ambassadeur en het onderk
men van een pauselijke nuntius. lA
Bij de zaakgelastigde van Nicaragua klosten ze tijdens 1
jacht op Noriega zonder kloppen naar binnen. „Een blil
der", moest de Amerikaanse president Bush achteraf toel
ven, hoewel hij zich wel afvroeg waarom een buitenlanJ
diplomaat genoeg wapentuig in huis heeft om een heel infr
teriebataljon mee uit te rusten. Tenzij het Vaticaan de vee
tersbaas don Camillo in Panama heeft gedetacheerd, is in f
nuntiatuur géén gevechtskracht aanwezig, maar de diplonj
ten van het Vaticaan hebben wel een lastige menselijke til
bom in huis gekregen.
Demontage van tijdbom-Noriega kost Rome, het Wil
Huis en de nieuwe burgerregering van Panama de nod) pa
hoofdbrekens. Van stille diplomatie onder normale o|
standigheden een sterk punt van het Vaticaan i§ van IjEN
gin af aan geen sprake geweest. Aanvankelijk verliep fyed
'overleg' zelfs letterlijk via geluidsversterkers met haifi h
rockmuziek, tot bleek dat het aanhoudende gedreun van t<)nd
passelijke liedteksten als „You're no good" en „I fought tj»n
law" ten minste zo'n grote aanslag vormde op het zenuwgets\
stel van de nuntius als op het moreel van operaliefheb^die:
Antonio Noriega.
p de
Gecoördineerde actie van de Amerikanen en de doven
hen in het zadel getilde regering-Endara was aanvankelSssio
evenmin aan de orde. De overigens wettig gekozen presided k£
Endara liet aanvankelijk, al of niet op Amerikaans verzoe^^
haastig weten dat Noriega niet in Panama zelf kon word|euw
berecht. Dat zou een te groot risico voor de staatsveiligh%etrr
zijn. Maar vervolgens bleek de openbare aanklager wel deg ine
lijk een proces in Panama voor te bereiden, waarbij de gener
raai onder meer van moord zal worden beschuldigd.
OoK het Vaticaan heeft geen rechte lijn kunnen volgeemi
maar de situatie is voor Rome dan ook zeer complex. Woet
reldlijke argumenten spelen een rol, variërend van de oaarc
schendbaarheid van een ambassadeterrein tot de politie{|fe^
positie van de katholieke kerk in Latijns-Amerika. Maar ioor
zijn ook verheven overwegingen in het geding, zoals fyors
principe van het kerkelijk asielrecht. Tv
at di
Met de komst van de Vaticaanse afgezant lijkt er echt
enige tekening in het diplomatieke dilemma te komen.
Panamese bisschoppén hebben al verklaard dat Noriega et^-*
doodgewone schurk is en geen politiek vluchteling die i
met tegenzin verstrekte bescherming van de kerk véEN
dient. Het Vaticaan zou hem daarom aan de Panamese autoor;
riteiten moeten overdragen, op voorwaarde dat hij een een
lijk proces krijgt. Endara is, blijkens de uitlatingen van zftges
openbare aanklager, kennelijk bereid aan een dergelijke o)en<
lossing mee te werken. en
?n
Inmiddels zijn acht gerenommeerde juristen, die zich *eui
het verleden hebben verzet tegen het bewind van Noriede co
voorgedragen voor een benoeming in het hooggerechtshu
van Panama. De nieuwe, zeer ervaren ambassadeur die Wa-
moeten hebben dat Noriega desnoods in eerste insta|
tie niet in het Amerikaanse Miami maar in Panama voi
de rechter verschijnt. Leuk vinden de Amerikanen dat ni^-|-
maar dat de VS gezichtsverlies zouden lijden stond al U
toen Noriega op de dag van de Amerikaanse inval wist
ontkomen.
7
ZjO zal het dus wel gaan, al heeft de hele vertoning natuu
lijk weinig met recht en asielrecht te maken. Het is een kol-^
handel. Gegeven de omstandigheden en vooral omdat ey V
ordinaire misdadiger de inzet vormt van het diplomatie!
steekspel, bestaat er geen aanleiding daar verontwaardig™
over te worden. Als het spel maar uitmondt in de berechtn
Van Noriega, waar of door wie dan ook.
Brieven graag kort en duidelijk geschreven.
De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden
stukken te bekorten.
_usti
rerl
Hoe het ook kan
Bij een onduidelijk kruispunt
in Den Haag reed ik per abuis
door rood licht en werd tot
stoppen gemaand door de poli
tie, die in een auto achter me
reed. Daar stkat honderd gul
den boete op. En omdat ik al
leen fotokopieën bij me had
van mijn drie verplichte au|)ncj
papieren kon daar nog diktat
maal tachtig gulden bij komfi,! 0i
Totaal 340 gulden. Ik kwamMjes
echter met een vermaning vta.
af. Voortaan rijd ik nog vei0Ors
ger en attenter dan ik al jar|jrso
doe. Bravo agent.
C. van Renesse,
DEN HAAG.
Ceidócöomant
Westerpers (behorende tot Sijthoff Pers).
Kantoor: Apothekersdijk 34, Leiden.
Telefoon: 071 - 122 244.
Postadres: postbus 11, 2300 AA Leiden.
Abonnee service
Telefoon: 071 - 313 677 van ma. t/m vr. van 8.30 tot 17.00 q.
Nabezorging
Telefoon: 071 - 122 248
van ma. t/m vr. van 18 00 tot 19.00 u. op za. van 14.00 tot 15.00 u.
Abonnementsprijzen (inclusief 6% BTW.)
Bij automatische betaling: Bij betaling per accept-girokaart
per maand f. 24,85 per maand f 25,85|
per kwartaal 74,10 per kwartaal f. 75,10:
per jaar 284,50 per jaar f 285,50|
Het abonnementsgeld dient vooruit te worden voldaan.
Advertenties
Informatie en tarieven over advertenties tel. 071 -122 244.
Telefax voor uitsluitend advertenties 071 - 134 941
Voor uitsluitend het doorgeven van advertenties kantoor Rijswijk
070 - 3902 702.
Bankiers
AMRO BANK NV 473 575 515
POSTBANK NV 663 050
fz
