byota Celica: meer van hetzelfde
nu met injectie
„Ik heb nog niet
gescoord maar
dat komt heus wel"
Speciale clip voorkomt
knellende autogordel
JAN WILLEM BERTENS, DIPLOMAAT IN DE POLITIEK:
Er zijn nogal wat automo
bilisten die geen autogor
del dragen, omdat zij dit
als lastig ervaren. De vei
ligheidsriemen zijn als re
gel strak over de borst ge
spannen en dat geeft een
knellend gevoel. Dat
wordt dan ook wel eens
als excuus opgevoerd,
wanneer de politie proces
verbaal opmaakt.
Uit oogpunt van verkeersvei
ligheid wordt het gebruik van
autogordels op vele manieren
gestimuleerd en misschien
daarom wel heeft een Frans
man een onderscheiding op
het Internationale Uitvinders
congres in Genève ontvangen
voor de 'Alixystem Clip'. Dat
is een uitgekiend kunststof ap
paraatje, bestaande uit een
houder met een draaischijfje,
dat over de gordel omhoog ge
schoven wordt tot de portier-
stijl en vervolgens een kwart
slag gedraaid. De gordel kan
daardoor iets losser worden af
gesteld; er ontstaat tussen de
veiligheidsriem en het lichaam
een handdikte bewegingsvrij
heid, terwijl het beschermende
effect niet verloren gaat. Het
knellende gevoel ontstaat dus
niet en dat is prettig. Het
Franse ministerie van trans
port heeft de clip ook goedge
keurd. Twee apparaten kosten
19,95. Voor meer informatie:
telefoon 073-579130.
NNENLAND
Gllr
IAATSBURG Hij zit
^erispelijk in de kleren,
s het een diplomaat
jlljamt. Zwarte krijt-
wit overhemd met
Hl streepje, stropdas met
fantasiemotief,
zwarte schoe-
1 Met een stapeltje pa-
nneien onder de arm zoekt
!n %ijn weg in de mieren
et jp van het Paleis van
opa te Straatsburg,
n ir honderden inwoners
de twaalf EG-landen
2)j onder een constant
iem van negen talen
r de wandelgangen
regen. Nu en dan
dt hij door een Span-
d, een Duitser of een
gegroet. Aardi-
n h^ent, die Hollandse li-
veaal niet die snor, vin-
bj ze. En je kunt er soms
nt hk mee lachen ook.
Willem Bertens (53) brak
D i een half jaar geleden een
verende diplomatieke car-
in dienst van het konink-
der Nederlanden af om
bns D66 één van de 518 le-
'van het Europees parle-
y vd te worden. Die overgang
hajieel wat voeten in de aar-
In de eerste plaats moest
als Europees lijsttrekker
D66 het vertrouwen van
partij zien te winnen,
op z'n zachtst gezegd zag
niet iedere democraat in
pormalige ambassadeur te
i Rica de aangewezen
om het D66-geluid in de
ipese kakofonie te doen
klinken. Ten tweede was
litslag van de Europese
iezingen op 15 juni nogal
irstellend voor D66. Van
Ijfentwintig Eurozetels die
Nederland gereserveerd
Hel er slechts één aan D66
Jan Willem stond er dus
ee, Jerziel alleen voor.
omeweek of zes later gebeur-
oppr iets dat wegens de heer-
b komkommertijd breed
I? Hollandse media werd
meten. Bertens sloot zich
pij de 49 leden tellende li
d-democratische Euro-
ie, een veelkleurig inter
naal gezelschap onder lei
van de voormalige Fran-
esident Giscard d'Estaing.
zou op zichzelf nog niet
tl opzien hebben gebaard,
het niet dat Bertens in
olfde liberale fractie nog
andere Nederlanders aan-
Gijs de Vries, Jessica La-
en Florus Wijsenbeek.
onvervalste VVD'ers.
'ressieve liberalen
en VVD in één fractie!
had dat ooit kunnen den-
(„Ach, daar moet je niets
r zoeken", relativeert
j ccrms. „Wat hier in het Eu
ropees parlement gebeurt is
toch niet te vergelijken met de
Nederlandse politieke situatie?
Binnen D66 hadden we er van
het begin af aan rekening mee
gehouden dat die kans erin
zat. Aanvankelijk was het de
bedoeling dat ik samen met
een groep andere progressieve
liberalen een eigen fractie zou
vormen. In Spanje, Italië en
Denemarken heb je links-libe
rale clubs en in Engeland en
Ierland bestaan sociaal-demo
craten die een beetje D66-
achtig zijn. Maar het liep alle
maal wat anders. De Britse li
beralen kwamen er niet in en
die andere partijtjes kregen
net als D66 veel minder zetels
dan verwacht".
„Voor het oprichten van een
nieuwe fractie moet je mini
maal twaalf personen hebben.
Dat aantal haalden we niet
eens! De progressieve liberalen
uit Spanje en Italië sloten zich
daarom al vrij snel bij de grote
liberale fractie van Giscard
aan. Ik ben toen eerst nog in
conclaaf gegaan met de Euro
pese Regenboogfractie, waarin
wat onafhankelijke progressie
ve figuren zitten, maar dat
vond ik uiteindelijk niks. Er
heerst daar teveel een anti-
EG-stemming. Aan het eind
van het liedje dacht ik: dan
stap ik ook maar naar de libe
raal-democraten, want dat is
in elk geval beter dan hier in
je eentje rondlopen. Als een
ling bereik je hier niets, nul
komma nul. Je bent vrijwel
elke dag volop bezig jezelf te
organiseren en een gevecht te
leveren tegen de papierwin
kel, zodat je aan het eigenlijke
politieke werk haast niet toe
komt. Na overleg met Van
Mierlo en het D66-bestuur heb
ik toen op 24 juli een brief aan
Giscard d'Estaing aangeboden
waarin ik me aanmeldde als
Costa Rica zijn het aanhoren
meer dan waard, ook zijn
werk als perschef en woord
voerder van Chris van der
Klaauw, minister van buiten
landse zaken in het eerste ka
binet-Van Agt, leverde hem
een schier onuitputtelijke hoe
veelheid kostelijke vertelstof
op.
Bertens: „Op een reis door
Nieuw-Zeeland was Van der
Klaauw op een dag zo moe,
dat hij aan het slot van het zo
veelste officiële diner voor
over dommelde en met z'n
neus in de slagroom van het
zojuist opgediende toetje te
rechtkwam. Dat was natuur
lijk een uiterst pijnlijk diplo
matiek incident, maar geluk
kig kreeg ik onmiddellijk een
wonderbaarlijke idgeving. Ik
gaf een seintje aan enkele col
lega's en vrijwel tegelijkertijd
bogen we ons ook voorover
om precies hetzelfde te doen
als de minister. Met m'n neus
vol slagroom richtte ik mij tot
onze gastheren en zei: „Dat is
een Hollandse gewoonte". Ie
dereen barstte in lachen uit en
Van der Klaauw was gered. Er
waren zelfs Nieuwzeelanders
die zich van de weeromstuit
óók met de neus in hun des
sert wierpen!"
Standpunten
Hoewel dit geen typerend
voorbeeld mag heten van een
ervaring waar Bertens in de
Europese politiek zijn voordeel
mee kan doen, is hij er heilig
van overtuigd dat zijn diplo-'
matieke verleden hem in z'n
huidige job te pas kan komen.
„Ik heb geleerd makkelijk met
mensen om te gaan, op wat
voor niveau dan ook, ik heb
m'n talen" goed leren spreken,
een behoorlijke portie kennis
ovér de wereldpolitiek opge
daan en bovendien geleerd
QeidócQowumt
geestverwant lid van z'n frac
tie".
„Gijs de Vries, de voorman
van de drie VVD'ers in de
fractie, zei onmiddellijk na
mijn toetreden tot hun club
dat daarmee de overbodigheid
van D66 was bewezen. Een
voorspelbare reactie natuur
lijk, maar wel klinkklare on
zin! In grote lijnen zijn we het
met veel liberale uitgangspun
ten eens, maar op een aantal
onderdelen, vooral op sociaal-
economisch terrein en op mi
lieugebied, denken wij bedui
dend anders. Duidelijk pro
gressief, en dat laat ik merken
ook. Waarmee ik overigens
niet wil zeggen dat ik niet met
m'n VVD-collega's overweg
kan. 't Gaat prima!".
Vuurwerk
Datzelfde zegt ook Gijs de
Vries tijdens een diner dat de
Hollandse leden van de libera
le fractie in een van de vele
Straatsburgse restaurants aan
een groep Nederlandse journa
listen aanbieden. „Er is nog
nooit een bommetje tussen mij
en Bertens ontploft. Daarom
vind ik het ook niet zonder
betekenis dat D66 en de VVD
hier zo goed samenwerken.
Wat mij betreft mogen de twee
partijen op den duur fuseren".
Of de duvel ermee speelt ont
ploft nog geen tien minuten
later het eerste stukje vuur
werk. Die ochtend heeft het
Europees parlement over een
belangrijk voorstel gestemd en
Bertens bekent tegenover zijn
tafelgenoten een ander stand
punt te hebben ingenomen
dan de VVD'ers. „Daar hoor
ik van op", zegt De Vries kor
zelig, waarop hij zich bestraf
fend tot de D66'er richt met de
woorden: „We hadden toch af
gesproken dat we allemaal
vóór zouden stemmen?"
Even later wordt het incident
door beide partijen terugge
bracht tot de proporties van
een licht briesje in een glas
water. Maar Bertens wil de
volgende dag nog wel even be
nadrukken dat Gijs de Vries
in feite niets over hem te ver
tellen heeft. „Nogmaals, we
werken goed samen hoor en
we worden in de fractie dan
ook alle vier gezien als 'de
Hollandse liberalen', maar dat
wil nog niet zeggen dat De
Vriës mijn voorman is. Ik be
houd uiteraard altijd de vrij
heid om te stemmen zoals ik
wil. In de fractie spreken we
wel geregeld met elkaar af dat
we bij bepaalde onderwerpen
zus of zo zullen stemmen, al
thans, iedereen dient dat te be
schouwen als een stemadvies.
Let wel: een advies! Doorgaans
houd ik me daar trouwens wel
aan. Dat is de loyaliteit tegen
over de fractie als geheel, niet
waar? Maar er zijn ook onder
werpen waarbij Giscard zegt: u
ziet maar. Niet zo verwonder
lijk, want er zitten bij ons vo
gels van zeer diverse pluima
ge: conservatieve liberalen,
nationalistische liberalen," pro
gressieven, enzovoorts. Ik zit
op de linkervleugel, de
VVD'ers hangen ergens in het
midden".
Slagroom
Eens in de maand vergadert
het voltallige Europese parle
ment gedurende vijf dagen in
Straatsburg. Dat gebeurt in de
immense amfitheater-vormige
vergaderzaal van het Paleis
van Europa met z'n 518 blauw
gestoffeerde zetels, uitgerust
met koptelefoons die alle le
den in staat stellen de debatten
in hun eigen taal te volgen.
Gedurende de rest van de
Voorbereidingen voor een ver
gadering van de liberale fractie
in het Europees parlement.
Van links naar rechts: Jan Wil
lem Bertens (D66), Florus Wij
senbeek (VVD) en Gijs de Vries
(VVD). FOTO: PERS UNIE
maand vertoeven de Europar
lementariërs in Brussel, waar
vrijwel elke werkdag in com
missieverband wordt verga
derd. Iedere Europarlementa
riër is lid van minstens twee
commissies. Jan Willem Ber
tens maakt deel uit van de po
litieke commissie (waarin het
buitenlands beleid van de ÉG
centraal staat) en de commissie
voor milieu, volksgezondheid
en consumentenbelangen.
Verder is hij nog lid van een
delegatie die contacten onder
houdt met Midden-Amerika
en een speciale commissie voor
contacten met de ontwikke
lingslanden.
„Ik ben dik tevreden met de
functies die ik heb gekregen",
zegt Bertens. „Die milieucom
missie ligt mooi in de lijn van
het D66-programma, waarin
milieubeleid een belangrijke
plaats inneemt, en m'n andere
bezigheden sluiten uitstekend
aan op mijn ervaringen als di
plomaat".
Wie overigens benieuwd is
naar die ervaringen, hoeft
daar Bertens niet eens om te
vragen. De Maastrichtse Euro
politicus is „een vat vol span
nende en humoristische ver
halen over zijn wederwaardig
heden bij de diplomatieke
dienst, een vat dat bij herha
ling spontaan openspringt.
Niet alleen z'n belevenissen op
en rond de Nederlandse am
bassades in Soedan, Cuba en
ZATERDAG 23 DECEMBER 1989 PAGINA 21
Binnenin valt de fraaie en praktische vormgeving van het dash
board op.
FOTO'S: PR
vierwielaandrijving. Die aan
drijving bevatte bij het oude
model al een automatisch wer
kende visco-sper in het cen
traal differentieel; nu heeft hij
ook een automatische torsen-
sper in de achteras voor nog
probleemlozer stuurgedrag.
Overigens zijn ook de rondom
onafhankelijke wielophanging
en de stuurbekrachtiging her
zien. Verder heeft de Turbo
ABS-remmen, die als extra op
de 2.0 GTi verkrijgbaar zijn.
Als we de documentatie mo
gen geloven is, om kort te
gaan, vrijwel alles aan de Celi
ca veranderd en verbeterd.
De prijsstijging valt dan nog
mee; deze blijft globaal bene
den de tweeduizend gulden.
Maar goed ook, want de voor
gaande Celica was al behoor
lijk aan de prijs en daardoor
lang niet meer in dezelfde
aantallen te verkopen als alle
eerdere modellen. Dank zij c
een truc blijft de basisversie
nog net onder 40 mille: met
stalen velgen komt hij op
39.995,-, 1350,- meer dan de
zwakker gemotoriseerde vroe
gere basisversie. Lichtmetalen
velgen kosten twee mille ex
tra. Als voorheen is de stap
naar de pas echt snelle 2.0 GTi
groot; die komt op ƒ59.145,-.
De Turbo 4WD is met
f 91.995,- maar ƒ1400,- duur
der dan zijn minder gespierde
voorganger, maar niettemin
wel heel erg duur. Nogeens:
we spreken nu van Liftback-
versies, de iets goedkopere
coupé komt nog, maar die
werd bij het oude model alleen
als 1.6 ST geleverd.
PETER FOKKER
Dochter Toyota
in Britse Derby
Toyota gaat in het Britse
Derby een nieuwe doch
teronderneming vestigen.
Deze vestiging - Toyota
Motor Manufacturing -
krijgt de zeggenschap over
twee te bouwen fabrie
ken, in Derbyshire en in
Clwyd in Noord-Wales.
De nieuwe investering kost
het Japanse autoconcern cir
ca 250 miljoen pond sterling
(f 786 miljoen). De produktie
moet in 1992 beginnen. Het is
de „eerste Europese onderne
ming die in haar geheel ei
gendom van Toyota is", laat
de autoproducent weten. De
produktie moet uitgroeien tot
een niveau van 200.000 auto's
en automotoren per jaar. In
dat stadium zal de onderne
ming 3300 arbeidsplaatsen
tellen. Met de bouw van de
fabrieken zal in het komend
voorjaar worden begonnen.
Eind 1991 moeten beide ves
tigingen klaar zijn.
„We zijn van plan een echte
Europese onderneming t$
worden en samen te werken
met de Europese gemeen1
schap van ondernemers", al
dus Junji Numata, directeur
van Toyota, en belast met de
activiteiten in Europa. Nu
mata is door Toyota be
noemd tot president-direc
teur van de nieuwe Britse
onderneming.
IERLAND HELPT POLEN
heeft allemaal even
urd, maar nu kan de
e FSO Prima (vroe-
|||ekend als Polonez) in
£|j|and geleverd worden
brandstofinjectie en
f ^egkatalysator.
iaaraan gewerkt werd
Cl te zien op de Personen-
IAI in februari, waar
I 'oefmodel stond van deze
r (ADVERTENTIE)
'f:3roer\e*^^^A
FSO Prima II. Een goede zaak
natuurlijk, dat zo'n goedkope
en ruime Oosteuropese auto
aansluit bij de meerderheid
van het Nederlandse autopro
gramma met schone motor.
Voor de duidelijkheid: de FSO
Prima werd vorig jaar al ge
presenteerd met katalysator,
maar dat was een tweeweg
versie die minder effectief is
dan een drieweg-type zoals de
Prima nu heeft. Bij zo'n gere
gelde katalysator hoort brand
stofinjectie, en dat bieden
Oosteuropese auto's nog niet.
Dat de FSO het wel heeft is te
danken aan de Nederlandse
importeur. Die liet door TNO
een centraal injectiesysteem
met bijbehorend inlaatspruit-
stult ontwerpen. Meer exact
gaat het om de programmering
van de inspuitcomputer en het
ontwerp van dat spruitstuk.
De inspuiting zelf wordt be
trokken van General Motors.
Het Multec-systeem verzorgt
niet alleen de injectie, maar
ook de elektronische ontste
king en bevat de modernste
faciliteiten. Zo is het onder
houdsvrij, heeft ingebouwde
storings-analyse, noodloop-
functie en brandstof-afsluiting
bij afremmen op de motor. De
hier ontworpen onderdelen
worden naar de fabriek in
Warschau gestuurd, die ze
waarschijnlijk ook zal gebrui
ken voor de export naar ande
re westerse landen. De schone
motor is ongetwijfeld een
waardevol argument voor de
aankoop van deze forse auto,
die in de basisuitvoering CLE
13.999,- kost. Er is ook een
luxueuzere SLX-versie.
hoe je door goed overleg be
paalde zaken kunt beïnvloe
den of zelfs naar je hand kunt
zetten".
Heeft Bertens in het afgelopen
halfjaar dan al wat bereikt in
het Europees parlement? „Nou
eh... nee, nog geen wezenlijke
dingen althans. Ik heb nog
niet gescoord, maar dat komt
heus wel. Voorlopig ben ik me
nog grotendeels aan het in
werken. Veel luisteren, infor
meren en lezen. Maar dat wil
niet zeggen dat ik aan de zij
lijn sta, hoor. Ik speel wel de
gelijk mee, hoewel ik moet
toegeven dat het me wel eens
moeite kost over van alles en
nog wat een politiek standpunt
in te nemen. Dat was ik nooit
gewend hè? Een diplomaat
luistert veel, geeft meningen
door, regelt en ritselt en voert
politieke beslissingen uit die in
Den Haag zijn genomen. Z'n
eigen politieke opvattingen
doen daarbij niet ter zake".
Dat Bertens geen 'politiek
dier' is, is ook anderen in het
Europarlement niet ontgaan.
Zonder uitzondering noemt ie
dereen die hem kent hem een
sympathiek en sociaal voelend
mens, maar een politicus... nee,
dat kun je niet van hem zeg
gen. „Hij is meer een observa
tor", zegt Jean Penders, de lei
der van de tien CDA'ers in het
parlement. „Dat zit zó in hem
gebakken dat het ongetwijfeld
een hele toer voor hem moet
zijn zich echt als politicus op te
stellen".
Pontonbrug
Gezeten op zijn vaste stek in
de Straatsburgse vergaderzaal,
stoel nr. 167, valt Jan Willem
Bertens temidden van de zee
van Europarlementariërs nau
welijks op. Wie vanaf de hoog
gelegen tribune op zoek naar
hem de diepte intuurt heeft
gelukkig de snor van de
D66'er als baken, want de ze
telnummers zijn van die af
stand niet te lezen. Bertens zit
ontspannen onderuitgezakt
met de koptelefoon op het ach
terhoofd. Hij volgt een debat
over de onderlinge uitwisse
ling van studenten tussen de
EG-landen. Na een uur staat
hij op en loopt de zaal uit. Er is
ander werk te doen. Elders in
het gebouw zal een internatio
nale actiegroep voor het wel
zijn der dieren aan enkele le
den van de milieucommissie,
onder wie Jan Willem Ber
tens, een petitie aanbieden te
gen het gebruik van kilome
ters lange drijfnetten in de vis
serij.
„Je hoeft je hier nooit te ver
velen, Er is altijd wel wat inte
ressants te doen", zegt hij na
afloop. „Soms dreig ik wel
eens gek te worden van de pa
perassen waaronder je in dit
vak bedolven wordt, maar ik
heb inmiddels geleerd een
goeie schifting aan te brengen.
Nee hoor, ik heb er geen se
conde spijt van gehad dat ik
hieraan ben begonnen. Na
tuurlijk, je bent temidden van
die 518 anderen maar een
klein molecuultje, maar dat
maakt me niet uit. Toen ik als
beginnend ambtenaar van bui
tenlandse zaken op de Neder
landse ambassade in Soedan
werkte, een land dat zo groot
is als heel West-Europa, voel
de ik me ook heel nietig. Wat
kun je daar doen, als eenvou
dige vertegenwoordiger van
zo'n piepklein landje? En toch
heb ik daar voor mijn gevoel
iets moois bereikt".
„Het was begin jaren zeventig.
Het kabinet-Den Uyl zat er
net. In Soedan was aan de
oostkant van de Nijl een enor
me voedselschaarste opgetre
den. Tienduizenden vluchte
lingen trokken naar de ander
kant van de Nijl waar wèl
voedsel was. Op een dag ben
ik daar met enkele vertegen
woordigers van hulporganisa
ties gaan kijken. Er was een
klein veerbootje dat per keer
maar een handjevol mensen
over de rivier kon zetten. Ik
zei: 'Daar moet wat aan gebeu
ren. Eén Nederlands bataljon
geniesoldaten kan hier in no-
time een pontonbrug over de
rivier bouwen'. Men zag dat
als een toezegging en bracht
het nieuws de wereld in: Ne
derland wil Soedan brug over
de Nijl schenken. Ik kom op
de ambassade terug en krijg
telefonisch vanuit Nederland
de wind van voren. Of ik tro
penkolder had gekregen! Of ik
niet wist wat zoiets kostte!
Maar toch: korte tijd daarna
werd er door Nederlandse sol
daten een brug over de Nijl
aangelegd. Die staat er nu nóg
en ze hebben hem in Soedan
de Jan Willem Bertens-brug
genoemd. Ik bedoel maar".
DICK VAN RIETSCHOTEN
aandacht van de Ja-
e autofabrikanten
ïgt zich steeds meer
ja I de Europese markt.
mblijkt uit het feit dat
aartive modellen lang
Mü altijd meer pas hier
e h&hijnen, nadat ze al
opjjaar in Japan en de
koop waren.
de nieuwste
ja Celica in september te
tfurt, in plaats van op de
daarna geopende Tokyo
Show. Het model arri-
reeds in januari op de
rlandse markt. De vorige
verscheen vier jaar ge
en bracht destijds een
inlijke opwaardering in
techniek als prijs. De
i kreeg toen voorwie-
rijving en een drama-
heljgemoderniseerd aanzien,
:a c)k nu nog helemaal niet
aandoet. Toch
t Toyota een nieuwe ver-
jant de modelwisselingen
in Japan nu eenmaal
r dan we hier gewend
tal is geen sprake vap in-
nde wijzigingen, maar
erdere opwaardering in
details. De carrosserie
nog meer afgerond, met
gere neus en een hogere
'steven. De afmetingen
derden niet veel, het
voudige achtkleps 1600-motor
zonder katalysator; er zijn nu
uitsluitend zestienkleppers
met kat. De 1.6 STi staat te
boek voor 77 kW/105 pk, hal
verwege tussen wat de vroege
re achtkleps basisversie lever
de en de daarop volgende oude
zestienklepper. De 2.0 GTi le
vert nu 115 kW/156 pk, 12 kW
meer dan de oude versie. De
2.0 GTi Turbo is goed voor
liefst 150 kW/204 pk, 14 kW
meer dan de oude versie. De
Turbo heeft vooral een flink
snellere acceleratie dan de ge
wone tweeliter.
Uitstekend verzorgd
Binnenin valt de fraaie en zo
te zien praktische vormgeving
van het dashboard op. De 1.6
STi Liftback-versie heeft al
een verstelbaar stuurwiel, een
gedeeld neerklapbare achter
bank en elektrisch bediende
buitenspiegels. De tweeliters
hebben daarnaast centrale
deurvergrendeling, elektrisch
bediende ramen, stuurbe
krachtiging en hoogteverstel
ling op het stuurwiel met ge
heugen-schakeling. Bij afzet
ten van het contact klapt het
stuur in de hoogste stand voor
gemakkelijk in- en uitstappen.
De spoiler achterop waarmee
de auto steeds wordt afgebeeld
is echter een extra voor de ge
wone GTi. De Turbo heeft
hem wel standaard, evenals
grootste verschil is de 15 mm
vergrote hoogte. Ondanks dat
de nieuwste Celica er erg glad
uitziet is de luchtweerstand
(met een Cw van 0,31) niet op
vallend laag. Wat wel opvalt is
dat uit de bekende motoren
meer vermogen is gehaald en
dat de uitrusting behoorlijk
luxueus is. Als voorheen be
staat het gamma uit (drie-
deurs) Liftback-modellen en
(tweedeurs) coupés, die iets la
ter zullen verschijnen. Verval
len is de basisversie met een
De nieuwe Toyota Celica: geen ingrijpende wijzigingen, wel verdere opwaardering in alle details.
