Ben van der Burg is
volwassen geworden
Oorlog in de
tenniswereld
D> uoetballerlei
réllll
SPORT £eidóc6oiVia/nt ZATERDAG 2 DECEMBER 1989 PAGINA 20
*N
door Frank Werkman
CONTRACT
Appels en peren kun je niet
met elkaar vergelijken,
hoewel met de tegenwoordige
teelculturen de overeenkomst
soms wel verrassend groot
wordt. Experts op dit gebied
zien steeds vaker kans om
vruchten te produceren, die of t
nieuw zijn of qua vorm en
smaak op andere lijken. Voor
sporters geldt deze
gelijkschakeling niet. Dat is
onlangs wel gebleken met
badmintonners en
wielrenners. Weliswaar wordt
er op recreatief niveau driftig
gepluimbald en het stalen ros
is tegenwoordig ook voor
ontspanning in vele soorten en
maten verkrijgbaar, maar aan
de top is het verschil N]
schrijnend.
Neem nu eens ons vaderlandse
top-badmintonduo Eline j]
Coene en Astrid van der
Knaap. Beiden slaan ook
internationaal zeer
verdienstelijk tegen de shuttle, t€
maar rijk zullen ze er niet van rr
worden. Een ander tweetal is
Gert-Jan Theunisse en Steven g(
Rooks. Ze pedaleren doorgaans
voorin het peloton, zonder nu
echt tot der allergrootsten te
behoren. Maar dan de lc
honorering. Coene en Knaap b
hebben dezer dagen een
contract afgesloten, dat het
duo in staat stelt de sport op
een ietwat zorgelozer manier
te bedrijven. Ze zijn ingelijfd k
door het bedrijfsleven. d
De manier waarop spreekt e<
echter al weer boekdelen. p
Want Coene ontvangt dan
jaarlijks een bedrag van
minder dan een ton, Knaap K
heeft helemaal geen V
zekerheid. De laatste heeft h<
namelijk een aandelenpakket nt
in de maag gesplitst gekregen. d(
Pas als het betrokken bedrijf sp
een stevige winst maakt, ziet si<
Knaap geld. Afwachten is het oc
motto, hoewel enige p.r. van m
de kant van de n'
badmintonspeelster dus nooit 1 vj
kwaad kan. Hoe bekender U
haar sponsor wordt, hoe hoger oc
de omzet en de winst alsmede
de beurskoers en dus het
dividend.
Voor Theun en Rooks ligt dat
beduidend anders. Beide heren
gaan naar verluidt het
kapitale bedrag van een
miljoen verdienen bij Peter
Post. Dat is nog niet alles,
hoewel het waarschijnlijk
meer dan voldoende is voor
het trappende tweetal. Dat
echter wel een aantal opties
moest slikken voor het 1
aantrekkelijke contract kon I
worden ondertekend.
Er is evenwel iets
merkwaardigs aan de hand.
Post heeft Theun en Rooks
een overeenkomst ontfutseld, ;g
waarvan hij zelf optimaal Ëh
rendement kan trekken. Want Hó
zoals bekend veranderen
wielrenners net zo snel van
tricot als een doorsnee burger 1
van onderbroek. Om nu te
voorkomen dat de
tweewielende tweeling al
direct na het begin van het
wielerseizoen in V
onderhandeling gaat met
andere kandidaat-sponsors ~T
moeten Theun en Rooks
voldoen aan curieuze Re
condities. Th
Pas wanneer ze eerste, tweede w«
of derde in de Tour de France c.r
worden, mogen ze gaan praten
met een andere ploegleider. sc
Dat mag eveneens als ze zich he
bij de beste tien van de koers br
scharen én het een of andere
klassement op hun naam g
brengen. En tenslotte mag j
Post meebieden met een
nieuw contract als er door een
andere equipe een hoger bod
op de renners wordt
uitgebracht. Iedereen
tevredèn, want wat er ook e
gebeurt, alle betrokkenen
hebben er voordeel bij. Post v
krijgt waarschijnlijk zijn
reclame en Theun en Rooks v
hun financiële revenuen. Pr
Maar of ze nou goed of slecht ne
fietsen, Theun en Rooks ee
vangen hun geld toch wel. ste
Ook Coen, is net als inmiddels de
een aantal andere vaderlandseve
topsporters, tot de Olympische ste
Spelen van Barcelona in 1992 do
verzekerd van een redelijke an
kostenderving. Maar voor Be
Knaap blijft het behelpen. Je pr<
zult toch met dividend worden da
gesponsord. Dat is nauwelijks De
een basis om topsport te zie
bedrijven. Wielrenners en de
voetballers toucheren He
topbedragen, omdat de massa ni<
hun activiteiten gaarne Jo
gadeslaat. Maar hoe zit het dan vo
met schaatsers? Voor hen Be
lopen de stadions vol en doen orr
reisbureaus en leveranciers
van spiritualiën goede zaken. IV
De enigen, die van hun succes
profijt trekken, zijn de
verkopers van reclameborden
en hun opdrachtgevers. Maar
die vinden, een enkele
uitzondering daargelaten, dooi
het beeld lopende, fietsende oi
schaatsende sporters slechts
een lastige bijkomstigheid. En
zo lang dat zo is, worden
sportlieden beloond met j
aandelen. Desnoods van een
importfirma in fruit. Met pj,
appels en peren in het
assortiment.
Leverontsteking voor Schumacher
KEULEN De Westduitse doelman Toni Schumacher is in een
Keuls ziekenhuis opgenomen met een leverontsteking. Hij liep
de ziekte op in Turkije, waar hij zijn brood verdient bij Fener-
bahce. Naar verwachting moet Schumacher drie maanden vol
strekte rust nemen. De voormalige international stelt blijkbaar
geen prijs op bezoek. Onder een valse naam ligt hij in een of
ander hospitaal van Keulen.
Roy Aitken voelt zich slachtoffer van media
GLASGOW De maeht van de media is groot in de voetbalwe
reld. Celtic maakte bekend het verzoek van de Schotse interna
tional Roy Aitken om naar een andere club te mogen uitkijken
in te willigen. De speler voelt zich het slachtoffer van een hetze
van de Schotse pers tegen zijn persoon.
DEN HAAG Geogra
fisch gezien bestaat de na
tionale schaats-kernploeg
bij de heren uit twee af
zonderlijke blokken. Aan
de ene kant is er het noor
delijke trio Gert Bloem
berg, Gerard Kemkers en
Anne-Jan Portijk. Met
Thomas Bos, Ben van der
Burg en Bart Veldkamp
completeren evenredig
veel westerlingen het
keurkorps van bonds
coach Ab Krook die, wo
nend in Loosdrecht, als
intermediair fungeert.
„Noorderlingen zijn over het
algemeen wat stiller, soms wat
stugger ook dan, bijvoorbeeld
Hagenaars die veel opener
zijn, een grote bek hebben,
wat schreeuwerig. De bekende
Haagse bluf, hè. Ja, dat zijn
duidelijke verschillen, maar
het is zo gegroeid dat juist
steeds een westerling de ka
mer deelt met een noorder
ling. En dat gaat prima, we
zijn één hechte groep. Bart
slaapt bij Gerard, Thomas bij
Gert en ik dus bij Anne-Jan.
Die zegt niet veel, vind ik wel
zo lekker rustig", lacht Van
der Burg die zich als inwoner
van Den Hoorn - of om precies
te zijn het nabijgelegen buurt
schap De Zweth - niet direct
onder de residentiële noemer
vindt ressorteren. „Ik woon in
het Westland, ben dus een
Westlander", aldus de verras
sende winnaar van de 5000
meter bij de ouverture van het
schaatsseizoen, afgelopen
weekeinde in West-Berlijn.
Weer voor even teruggekeerd
in het ouderlijk huis, met in de
bagage een hoogstpersoonlijk
uit de Muur gehakt stukje be
ton („Met blauwe graffiti,
mooi joh"), stond de telefoon
maandag roodgloeiend. „Ik
werd er gestoord van", rea
geert Van der Burg op de hem
wel toevertrouwde, spontane
wijze. „Dat ding was geen mi
nuut stil. Ik heb, geloof ik, zo
ongeveer de halve wereld aan
de lijn gehad. Kranten, radio,
televisie, van alles en nog wat,
het hield maar niet op". Nog
dezelfde avond was Van der
Burg te gast bij AVRO's Sport-
panorama. „Dat was best
moeilijk, de eerste keer in zo'n
studio", aldus Van der Burg in
zijn ongebreidelde enthousias
me.
Bloemen
„Ik moest in vier minuten tijd
liefst zo kort mogelijke ant
woorden geven. Nou, geef mij
maar liever zoiets als dit nu,
lekker onderuit gezakt, effe
stevig doorkletsen. Dan kun je
er ten minste echt iets leuks
van maken", oppert Van der
Burg die voor televisie-kij
kend Nederland (2) een aardi
ge uitsmijter in huis had. „Ha,
bloemen uit het Westland",
riep hij verheugd bij het af
scheid, z'n komaf niet verlooc
henend. „Effe reclame maken,
dat moet kunnen, toch? Mijn
vader is ook tuinder, hij zit in
de lelies. Ja, het bewijs is nu
geleverd, ik ben dus inderdaad
een echte Westlander".
Voor Van der Burg betekende
zijn opzienbarende rijden in
Berlijn („Lekker ontspannen,
niks geforceerd") op zowel
5000 als 1500 meter (vierde
plaats, ten minste net zo be
langrijk voor een allrounder)
een bevestiging van zijn plan
ning voor dit seizoen. „Op 3
februari 1989 heb ik m'n leven
gebeterd zoals dat zo fraai
heet. Het was tijdens wedstrij
den hier op de Uithof, het ging
vreselijk slecht, niks wilde
lukken. Ja, die datum zal me
altijd bij blijven, want het is
een soort mijlpaal voor mij ge
weest. Ik heb toen heel bewust
de knop omgedraaid, ben me
op een hele andere manier
met schaatsen bezig gaan hou
den. Er kwam een totale om
mekeer, ik heb het seizoen
rustig afgemaakt in de stellige
overtuiging opnieuw van vo
ren af aan te gaan beginnen".
Leerproces
Van der Burg's tweede seizoen
in de kernploeg verloopt nu
dan ook heel wat vlotter dan
het jaar daarvoor waarin hij
nochtans op een WK (in Alma
Ata, als vervanger voor Hein
Vergeer) mocht debuteren.
„Dat was natuurlijk perfect.
Maar toch, het hele seizoen
liep het niet zo lekker. Ik weet
niet wat dat is, maar ik heb al
tijd een tijdje nodig om ergens
echt gewend te raken. In de
kernploeg is het ook zo totaal
anders dan in Jong Oranje.
Wennen aan een nieuwe
ploeg, een nieuwe aanpak, een
nieuwe coach. Ab Krook is nu
eenmaal niet dezelfde als Leen
Pfrommer. leder mens is an
ders. Een leerproces, nu ben ik
een jaartje ouder èn wijzer.
Dat zal ik laten zien", klinkt
het strijdlustiger dan ooit.
De daarvoor maar al te vaak
als onzeker omschreven Ben
van der Burg veranderde in
een volwassen schaatser, die
weet wat-ie wel èn niet wil.
„Er zijn maar twee dingen van
belang, het EK en het WK.
Plus uiteraard nog het NK,
omdat je je daar voor de grote
toernooien moet plaatsen,
maar dat zie ik als èèn geheel.
Al het overige is bijzaak, nee,
nog minder, totaal onbelang
rijk. Okè, je hebt wel eens an
dere verplichtingen, moet
soms iets voor de sponsor
doen, maar alles draait om die
paar seconden of minuten tus
sen start en finish. Klaar, pang
en gaan. Dat en niets anders
staat immer centraal. Is niet
altijd even gemakkelijk, maar
het moet, een andere keus is
er niet", aldus Van der Burg
die intussen ook het nut van
trainingskampen is gaan er
kennen.
„Vroeger kon ik dat niet be
grijpen, wat moet je nou met
twee weken Inzeil? Nu vind ik
het fijn, mooi weer, lekker
schaatsen, alles is voor je gere
geld. Ik verheug me er nu echt
op. Even lekker ver weg van
Nederland, van de zorgen van
alledag. Je wordt niet afgeleid,
kunt je puur op je (foei concen
treren", aldus Van der Burg
die zijn MTS-diploma lucht
vaarttechniek op zak heeft en
nu zijn spaarzame vrije tijd
vult met een studie natuurwe
tenschappen aan de Open Uni
versiteit. „Net mee begonnen,
Ben van der Burg: „Noem me
nu geen Positieve Harry alsje
blieft".
vind ik heel interessante ma
terie".
De omschakeling naar het
„positief denken" dankt Van
der Burg mede aan de vele ge
sprekken die hij in de aanloop
naar het winterseizoen voerde
met conditietrainer Arie
Koops. Een vertrouwensman
voor vele schaatsers met hem
trouwens. Maar Van der Burg
wil even nog eerst dit gezegd
hebben: „Nee, het is geen
kwestie van positief denken.
Dat klinkt me veel te opper
vlakkig. Hou toch alsjeblieft
op, zeg, ik wil nu plotseling
heus niet de „Positieve Harry"
gaan uithangen. Ik blijf wel
realist. Gaat het soms niet,
nou, jammer, dan gaat het
soms niet, volgende keer beter.
En lukt het dan nog niet, geen
man overboord, als ik voor
mezelf maar weet dat ik er al
les aan gedaan heb. Dan kan
het me ook niks schelen op
welke plaats ik terecht kom.
Rustig je route bepalen, op een
goede en gezonde manier oezig
zijn met schaatsen, dat is al-
Maar hadden we het net niet
over Koops? „O ja, nou, met
Arie heb ik, onder meer op
trainingskamp in Frankrijk,
prachtig was het daar, soms
wel tot half twaalf 's avonds
lekker uren zitten ouwehoe
ren. Over koetjes en kalfjes,
over schaatsen, over het hele
leven. Bij hem kon ik m'n ei
kwijt. Eens per week zei ik:
„Kom op, Arie, even bijpra
ten". Ik zie hem nu niet zo
veel meer. Maar ik praat ook
wel met Ab, hoor, We begrij
pen elkaar best. Maar hij heeft
het altijd zoveel andere dingen
aan z'n hoofd. Die man hèèft
het druk, abnormaal gewoon".
Strak schema
De laatste zenuwtrekjes voor
aanvang van de wedstrijden
heeft Ben van der Burg (met
zijn 21 jaar ook cijfermatig aan
de volwassenheid toe) inmid
dels ook redelijk onder contro
le gekregen. „Ik heb een strak
schema voor mezelf opgesteld.
Want als je maar even vijf mi
nuten niks zit te doen, wordt
je snel nerveus. Ik begin met
een half uur warmlopen, dan
tien minuten rekken, pak aan,
schaatsen aan, klaar voor de
start. Iemand anders zit mis-'
schien vijf minuten met de
handen voor het gezicht, ie
dereen heeft zo zijn eigen ma
niertjes. In Berlijn ergerde ik
me kort voor de start nog aan
te veel randverschijnselen. Dat
moet ik nog even afleren dus".
Alle inspanningen op mentaal
én fysiek terrein ten spijt, zou
Ben van der Burg het schaat
sen nog voor geen goud willen
missen. „Schaatsen is de aller
mooiste sport die er is. Je ver
dient er niet veel geld mee.
Voor die zege in Berlijn ving
ik 480 Mark, dat mag je gerust
weten. Schaatsen is nog lekker
puur. Klaar, pang, beste tijd
neerzetten. Je moet alles zelf
doen, hebt niks met een direc
te tegenstander te maken. Je
vöelt zelf de pijn en zelf ook
de vreugde. Ja, je kunt de
weersomstandigheden tegen
hebben. Maar let maar eens
op, geluk dwing je af. Als je
goed bent, is het ijs ook goed.
Ben je slecht, ja, dan heb je
soms dubbel pech gehad. Het
zijn niet de omstandigheden
die het doen. Het gaat om
techniek, om conditie, om
kracht en coördinatie. Dat
maakt schaatsen zo mooi, het
heeft alles in zich".
DICK KIERS
LONDEN De tenniswe
reld is in oorlog met zich
zelf. De miljoenenindus
trie die het internationale
mannentennis is, is ver
deeld in twee elkaar ver
bitterd tegenwerkende
partijen: de spelers en de
tennisbonzen. Zij hebben
sinds de instelling van het
open tennis, zij het wat
onwillig, vreedzaam naast
elkaar bestaan en organi
seerden gezamelijk de
toernooikalender over de
hele wereld.
Het afgelopen jaar hebben de
spelers echter de gelederen
verbroken en hun eigen toer-
nooireeks opgezet. De organi
satoren deden een tegenzet
door een toernooi te organise
ren met een prijzengeld van 12
miljoen gulden, de Grand
Slam Cup. Veel spelers zijn
van mening dat dit een botte
poging is hen te verdelen en
hun toernooien in het water te
laten vallen.
Aanvoerders van de troepen
aan beide kanten van het poli
tieke net zijn twee contraste
rende en controversiële man
nen. De weinig hoopgevende
kampioen van de spelers is
Hamilton Jordan, eens staf
chef onder de voormalige
Amerikaanse president Carter
en nu directeur van de Associ
atie van Tennis Professionals.
Tegenover Jordan staat de di
recteur van de Internationale
Tennis Federatie, Mike Da-
vies. Hij is een voormalig Brits
Davis Cup speler en woonach
tig in Amerika waar hij als re
bel en vernieuwer te boek
staat. Hij was de man die met
gekleurde tennisballen kwam
en aan wiens brein de tie-bre
ak ohtsproten is.
Veel mensen die betrokken
zijn bij het huidige conflict ge
loven dat ook de Grand Slam
Cup een vinding is van Da-
vies. De ATP ziet zich dus ge
plaatst tegenover een man die
de meeste tennisbonzen in
vindingrijkheid en vastbeslo
tenheid overtreft. Tot dusver
is de reactie van de ATP be
perkt gebleven tot het belaste
ren van haar tegenstander; het
ATP beschuldigt de ITF van
hypocrisie, paranoia en wraak
zucht. Davies reageert onaan
gedaan: „We hebben gewoon
de bal teruggeslagen".
Door de organisatie van de
Grand Slam Cup onderging de
Federatie een transformatie
van slachtoffer van spelersre
bellie tot aanvaller. „We wer
den volkomen, maar dan ook
volkomen in de grond getrapt.
Er moest iets gedaan worden.
Een beetje tegedruk was hard
nodig", zo zegt Davies.
Het lijdt geen twijfel dat Wim
bledon en de drie andere
Grand Slam toernooien (De
Australische, Franse en Ame
rikaanse open kampioenschap
pen) bang waren dat de macht
van de spelers hen kwetsbaar
zou maken..En zo ontstond de
Grand Slam Cup.
Het idee is eenvoudig. De acht
spelers die in 1990 het meest
presteren in de vier Grand
Slam toernooien en de Davis
Cup kwalificeren zich voor de
Grand Slam Cup die dan de
grote finale van het seizoen
moet zijn, te houden in decem
ber in Westduitsland. De win
naar krijgt vier miljoen gul
den; zelfs de reservespelers
krijgen nog 150.000 gulden.
Sommigen zien de Grand
Slam Cup als een duivels sluw
plan dat klaarblijkelijk tot be
doeling heeft de topspelers te
gen elkaar op te zetten (waar
in het ook geslaagd is, want
Lendl is voor de Grand Slam
Cup, Becker tegen) en ook de
spelers van minder allooi on
derling te verdelen.
Opnieuw klap voor Colombia
Engelsen mijden Schotten
zouden de vier Slams niet in
staat zijn de eisen van de spe
lers te weerstreven", zo zegt
Davies. „Als we geen controle
heben, kan de een of andere
marketingman de spelers zeg
gen: 'Het is erg moeilijk om dit
aan de televisie te verkopen.
Zorg dat de grasmatten van
Wimbledon verdwijnen, speel
op een harde baan en tijdens
de Amerikaanse „prime time".
En zeg dat je 50% van de TV
inkomsten wilt'. Totale macht
corrumpeert. De ITF en de
Grand Slam toernooien had
den wat controle nodig".
Machiavelli
Het is geen verrassing dat Ha
milton Jordan niet blij is met
Davies' tegenzet. Hij beschul
digt de ITF ervan bewust de
toernooienreeks van de spelers
te willen ontwrichten, waar
van de kampioenschappen
slechts drie weken eerder dan
de Grand Slam Cup gepland
staan, ook in Westduitsland.
Jordan is echter pas echt be
zorgd over wat hij de „Machia
vellistische" motieven achter
de Grand Slam Cup noemt. De
ATP heeft al lang het vermoe
den dat de ITF een concurre
rende toernooienreeks in het
hoofd heeft.
En dat kon wel eens waar zijn.
Davies geeft zelf toe: „Er hoe
ven maar vier of vijf toernooi-
organisatoren te zijn die zeg
gen: 'Laten we ons bij de
Grand Slam aansluiten' en je
hebt een reeks van negen of
tien toernooien. En dat is wat
de spelers wilden".
Jordan reageert geschokt: „Ik
ben stomverbaasd dat ze zelf
toegeven dat de mogelijkheid,
zelfs al is die nog maar hypo
thetisch, bestaat dat er een
concurrerende toernooien
reeks komt. Ze hebben de hele
tijd tegen ons gezegd dat de
Grand Slam Cup goed is voor
het tennis. Ik ben verrast dat
iemand het eigenlijke doel
heeft toegegeven".
„Ik ga hier nu geen uitlatin
gen doen over onze reactie. Ik
hoop alleen dat het geen over
dreven reactie zal zijn". Deze
diplomatieke woorden bevat
ten zonder twijfel een verslui
erd dreigement. Het is uiterst
noodzakelijk voor Jordan dat
de spelers een front vormen.
Ook is de loyaliteit van de
toernooi-directeuren over de
hele wereld onontbeerlijk.
Hun rol, individuele toernooi
en te organiseren en te promo
ten van Tokyo tot Toronto, is
kritiek in het dispuut. „Op het
moment", zegt Davies, „heb
ben de directeurs geen keuze.
Ze moeten slikken wat de
ATP zegt. Hoe komen ze an
ders aan spelers?"
Als genoeg directeuren belui
ten de kant te kiezen van het
ITF kan het een mooie toer
nooienreeks opzetten, de
Grand Slams daarbij inbegre-
pèn, maar dan wel zonder de
medewerking van de topspe
lers.
Niet alle spelers staan echter
meer achter Jordan. Lendl bij
voorbeeld heeft de Grand
Slam Cup steun betuigd met
de woorden: „Je spuugt niet op
de hand die je geld geeft".
Becker heeft zich tegen de
Cup uitgesproken, maar Mi-
roslav Mecir, Michael Chang
en Aaron Krickstein maken
positieve geluiden. John
McEnroe schijnt gezegt te heb
ben: „Het geld is bijna walg
lijk. We lopen het gevaar geld-
hoeren te worden als we dit
niet de rug toekeren. Mis
schien doe ik dat wel".
Deze week wordt het Masters-
toernooi gehouden en komen
de wereldspelers weer bijeen.
Ongetwijfeld zal de aandacht
van het tennis worden afge
leid door het politieke conflict.
De ATP hoopt dat de spelers
de verlokking van het vuil ge
win kunnen, weerstaan. De
ITF en de Grand Slam organi
satoren hebben echter het vol
ste vertrouwen dat ze de spe
lers en aanbod gedaan hebben
dat ze niet kunnen afslaan.
SUE MOTT
(c) The Times, Londen
CALI In de schaduw van de hevig woedende drugsoorlog
maakt het Colombiaanse voetbal een ernstige crisis door. Naar
aanleiding van de moord deze maand op scheidsrechter Alvaro
Urtega werd de competitie, die op 6 december zou aflopen, ge
staakt. Deze week kreeg de Colombiaanse voetbalwereld, die de
kwalificatie voor de eindronde van de wereldtitelstrijd juist zo
uitbundig vierde, een nieuwe klap te verwerken. De leiding van
America de Cali, één van de meest prestigieuze clubs uit de
hoogste afdeling, maakte tijdens een emotionele supportersver
gadering bekend, dat de vereniging zal worden opgeheven. Een
reden voor deze ultieme maatregel werd niet gegeven.
LONDEN De traditionele wedstrijd tussen Engeland en
Schotland zal dit keer niet worden gehouden uit vrees voor rel
len. Uruguay daarentegen heeft een invitatie van de Engelse
voetbalbond geaccepteerd om in mei op Wembley een wedstrijd
tegen Engeland te spelen in het kader van het drielanden-toer-
nooi om de Stanley Rouscup. Argentinië, dat ook is uitgenodigd,
heeft nog geen besluit genomen.
Van Rangers naar Rangers
LONDEN Ray Wilkins heeft een contract voor 2,5 jaar gete
kend bij Queen's Park Rangers. De 32-jarige spelverdeler, die de
afgelopen twee seizoenen voor Glasgow Rangers uitkwam, was
transfervrij. Geruchten dat de middenvelder zich ook met de
training en het management zou gaan bemoeien, sprak Wilkins
tegen. „Ik ben nog te jong voor die zaken". QPR ontsloeg maan
dag manager Trevor Francis, die zich sterk had gemaakt voor
de komst van Wilkins.
Boris Becker ei
Nilsson meer dan een miljoen waard
LONDEN De Zweedse international Roland Nilsson heeft een
contract getekend bij de Engelse eerste-divisieclub Sheffield Wed
nesday. De 26-jarige vleugelverdediger speelde voor IFK Gothen
burg. Met de transfer is een bedrag van ruim één miljoen gulden
•gemoeid. Nilsson stond ook in de belangstelling bij Manchester
United.
