„Sinds Vonk zijn er
constant problemen"
Rode wangen
van schaamte
Knappe duetten
in Victoria
und ihr Husar
Ceccato groots in de Faust-symfonie
RESIDENTIE ORKEST IS STREKEN CHEF-DIRIGENT ZAT
Bestuur RO
in beraad
over situatie
laatschappij en muziek
ij Frank Boei jen
4JNST/RTV
Sltid-M Qowuvnt
ZATERDAG 25 NOVEMBER 1989 PAGINA 21
tSchrijf me
h het zand'"
nijpt
eel dicht
ater van het Oosten: „Schrijf me
'"et zand" van Inez van Dullemen.
je: Agaath Witteman. Licht- en
orontwerp: Reinier Tweebeeke.
Rick Nicolet, Eric van der Donk,
jjke Beversluis, Yvonne van den
je. Première: Brakke Grond, 10
iber. Nu t/m 26 november in
Iter aan de Haven.
Ihrijf me in het zand" is een
jigblik op het leven van een
gst-slachtoffer. De voorstel-
j van Theater van het Oos-
boekt uitverkochte zalen,
est heeft maatschappelijke
dacht, Theater aan de Ha-
i kon een extra voorstelling
issen, zo groot is de belang-
jing.
I toneel toont een kamer
j een achterwand van glas.
ir en temidden van de an
gle leden van het gezin loopt
overleden zusje Anne. Zij
toe en geeft af en toe
Bmentaar op de handeling.
?Jr jongere zusje Judith is
moeder bezig Anne's ka-
op te ruimen en komt tot
gedachten en
ontdekkingen.
?jTirijf me in het zand" is
'i voorstelling die de keel
m het publiek dichtknijpt.
I hoeveelheid informatie
p de ellende die binnen
I incestgezin voor kan ko-
n, is knap gedoseerd, het
p is goed geschreven. Inez
Dullemen verwerkte haar
larch in de onheilspellende
(r van een huis, waar zij in
erika een tijdje in woonde.
|ath Witteman koos voor
realistische regie, hoewel
door de kamer loopt,
het publiek de overge
gezinsleden als mede-
htig, beschuldigd door het
Iwezige slachtoffer. Het is
r de acteurs extra lastig he-
dej en verleden te verant-
|rden voor de kijker, maar
lagen daar goed in. Moeder
l Nicolet, vader Eric van
Donk en botte psychiater
Bruins hebben het nog
iakkelijk vergeleken bij
Jjke Beversluis als het jon-
zusje Judith. Zij moet
gedachten tonen èn naar
rsten toe de knuppel in het
Wider hok gooien. Zij doet
:e| bewonderenswaardig, net
Yvonne van den Hurk in
fol van het kwetsbare meis-
-Ann
gegeven, de integere uit-
cing en het uitstekende
ren laten weinig ruimte
kanttekeningen. Incest is
chrikkelijk, dat blijkt uit
voorstelling die de sfeer
het vormingstoneel doet
even.
PETER SNEL
Tekeningen uit nieuwe
Disney-film op veiling Glerum
DEN HAAG Op 18 december a.s. zal Veilinghuis
Glerum aan het Haage Westeinde zes originele te
keningen uit de nieuwe Walt Disney-produktie
..Oliver Company" veilen. De opbrengst van
deze tekeningen (in vaktermen 'cells' geheten) zal
via KRO's Telebingo gaan naar de actie „Stichting
Steun aan Straatkinderen". Van de verkoop zullen
tv-opnamen gemaakt worden. De 'cells' worden
van 15 t/m 17 december geëxposeerd bij Glerum.
Voor „Oliver Company" lieten de tekenaars van
de Disney-studio zich inspireren door Charles Dic
kens' roman „Oliver Twist". De film wordt 22 de
cember a.s. in veertig kopieën in een Nederlandsta
lige versie in ons land uitgebracht. Simone Kleins-
ma, Willem Duyn en Alfred Lagarde leverden er
o.a. hun stemmen voor. Alleen in Amsterdam zal
de originele Amerikaanse versie (met o.m. de stem
men van Bette Midler en Billy Joel) te zien zijn.
Straathond Dodger en het weeskatje Oliver in een scène uit de
nieuwe getekende Disney-hoofdfilm „Oliver Company". foto: pr
Residentie Orkest en het Koninklijk Man
nenkoor „Die Haghe Sanghers", dirigent
Aldo Ceccato. Solisten de pianist Deszö
Ranki en de tenor Carlo Gaifa. Dr. Anton
Philipszaal, Den Haag.
De leden van het Residentie Orkest
hebben zich gisteravond niet laten
beïnvloeden door de problemen in
de top van het orkest. Het concert
onder leiding van Aldo Ceccato be
zat spanning en werd op uitstekend
niveau gegeven. Zo nu en dan
duikt bij de symfonie-orkesten de
Faust-symfonie van Liszt op. Het is
een tijd en energie verslindend
werk. Ook het Residentie Orkest
haalt de symfonie bij tijd en wijle
uit de kast op het moment dat een
dirigent in huis is die bereid is en
de kwaliteit heeft om de geschiede
nis van Faust, Gretchen en Mep-
histofeles tot leven te brengen. In
1979 was het Jean Martinon die de
compositie met het Residentie Or
kest en het Koninklijk Mannen
koor „Die Haghe Sanghers" op de
plaat zette Orkest en koor (dirigent
René Verhoeff) gaven gisteravond
in de Dr. Anton Philipszaal een uit
voering van dit magistrale werk.
Aldo Ceccato is inderdaad de diri
gent die uit het goede hout is ge
sneden om de partituur in alle
kleur en met het juiste gevoel voor
sfeer tot klinken te brengen. De
weergave werd een spanningsvolle
belevenis waarbij het orkest op in
drukwekkende wijze de intenties
van Ceccato wist te realiseren. Ook
de diverse solotrekjes waren stuk
voor stuk juweeltjes. „Die Haghe
Sanghers" hebben zich uitstekend
van hun taak gekweten en terecht
mochten zij in het langdurige ap
plaus delen. De keuze van de tenor
Carlo Gaifa werd niet duidelijk ge
maakt, hij gleed door zijn partij en
had moeite met de intonatie. Het
derde pianoconcert van Bartók is
een werk dat hoge eisen stelt aan
de uitvoerenden. Het was pianist
Deszö Ranki die op korte termijn
Zoltén Kocsis moest vervangen en
dat op imponerende wijze deed. Hij
kreeg van het orkest en Ceccato
een gloedvolle begeleiding.
ADRIAAN HAGER
DEN HAAG Chef-diri
gent van het Residentie
Orkest Hans Vonk gooide
gisteren de knuppel pu
bliekelijk in het hoender
hok. Wat tot dan toe bin
nenskamers werd gehou
den, de onvrede over ar
tistiek directeur Theo
Muller, de spanningen
tussen Vonk en zakelijk
directeur Ben van der
Meer, bracht Vonk zonder
'mankeren naar buiten.
„Als Muller weg moet, ga ik
mee", zo liet Vonk eerst het
bestuur van het orkest, en ver
volgens ook een landelijk och
tendblad weten. Vonk, die
daarmee voor de zoveelste
keer in zijn carrière met zijn
portefeuille zwaaide, beging
daarmee een onvergeeflijke
fout. Leden van het Residentie
Orkest, die toch al het idee
hebben dat Vonk eens moet
ophouden met dreigen, waren
des duivels. Dat de chef-diri
gent regelmatig overhoop ligt
met zakelijk directeur Van der
Meer, dat kan. Dat vaste gast-
dirigent Alain Lombard mede
door botsingen met Vonk weg
ging, jammer. Maar dat hij de
vuile was buitenhing, nota
bene na een door iedereen als
gunstig en opbouwend be
schouwd gesprek met bestuur
en directie, dat ging toch echt
te ver.
Theo Muller, die in de paar
maanden dat hij het artistiek
beleid nu beheert vrijwel ie
dereen tegen zich in het har
nas wist te jagen, mocht wat
de musici betreft toch al ver
trekken. Maar gistermiddag
vonden velen dat ook Vonk
zelf maar aan zijn stutten
moest trekken. „Als Vonk weg
wil, moet hij dat vooral doen.
Na dat stukje in de krant mag
hij van ons", verwoordde gis
teren een orkestlid de gevoe
lens.
Armzalig
Vonk ging in het betreffende
stukje tekeer tegen Ben van
der Meer, die het orkest „op
een dermate armzalige manier
leidt", dat orkest en dirigent
nauwelijks kunnen functione
ren. De chef-dirigent, die van
uit Philadelphia, waar hij een
gastdirectie verzorgt, de gevol
gen van zijn tirade kan bekij
ken, vertelde ook dat Theo
Muller door bestuursleden
werd omschreven als „een
etter". „Muller doet prachtig
werk, maar van hen hoorde ik
dat hij absoluut niet functio
neert. De scheldwoorden over
Muller waren niet van de
lucht. Het woord etter is vele
malen gevallen", aldus Vonk.
Het stukje in De Volkskrant
was het hoogtepunt van een
periode waarin er nogal wat
werd afgekibbeld in bestuur
en leiding van het orkest.
Aanvaringen tussen Muller en
orkestleden, tussen Muller en
zakelijk directeur Van der
Meer en tussen Muller en gast-
dirigent Ceccato deden het
idee ontstaan dat het orkest
met Muller een wolf in
schaapskleren had binnenge
haald. De als arrogant be
schreven opvolger van Jan
Taat (weg na onvrede over
zijn programmering) had het
door zijn eigenzinnige optre
den en gebrek aan diplomatie
eigenlijk bij iedereen al ver
bruid. Reden voor het bestuur
om binnenskamers zijn ontslag
te bespreken, waarop Vonk
publiekelijk liet weten dan
ook te vertrekken. De chef-di
rigent liet in een interview in
onze krant onlangs nog weten
uitermate tevreden te zijn met
Muller, die als belangrijkste
wapenfeit de afsluiting van
een platencontract op zijn
naam heeft.
Dat Vonk kritiek heeft op Ben
van der Meer is voor niemand
een verrassing. Hij liet het in
een interview al eerder weten,
maar zei later dat hij het nooit
zo gezegd had. Van der Meer
deed vervolgens alle mogelijke
pogingen om, zeker naar bui
ten toe, de schijn van pais en
vree op te houden, maar de in
druk bleef dat beide heren
niet met elkaar overweg kun
nen.
Onvrede
„Sinds Vonk hier zit hebben
we constant gedonder", vertel
de gisteren een orkestlid. De
onvrede over het optreden
van de chef-dirigent is groot.
Dat hij indertijd naast het
chef-dirigentschap van het Re
sidentie Orkest ook dezelfde
rol ging vervullen bij de
Staatsopera en het Symfonie
orkest in Dresden, stuitte op
veel verzet. Evenals zijn gast
optreden vorig seizoen in de
Scala in Milaan, terwijl hij ei
genlijk geprogrammeerd stond
voor het Residentie Orkest.
Voor Vonk leek dat orkest op
de tweede plaats te komen.
Zijn uitvoeringen met het
Haags orkest werden bijna in
cidenteel, het aantal gastdiri-
genten belachelijk groot.
Daarnaast liet hij zich nogal
eens kritisch uit over de gast-
dirigent die tijdens zijn veel
vuldige absentie als een van
de weinigen het orkest tot gro
te hoogten wist te brengen, de
Fransman Alain Lombard.
Mede onder invloed van die
kritiek gaf Lombard halver
wege het vorig seizoen de pijp
aan Maarten, een gebeurtenis
die bij veel orkestleden een
nare smaak achterliet.
Gisteren maakte Vonk publiek
dat hij met het bestuur heeft
gepraat over het vertrek van
Ben van der Meer, de zakelijk
directeur. Hij zou zelfs de toe
zegging hebben gehad dat deze
binnenkort zal vertrekken.
Van Van der Meer is bekend
dat hij nog tweëenhalf jaar te
gaan heeft voor hij met VUT
kan. Het merendeel van de
musici vindt het nogal onkies
om iemand die zoveel bete
kend heeft voor het orkest
(Van der Meer was de stuwen
de kracht achter de acties voor
een eigen zaal) vlak voor zijn
VUT de laan uit te sturen.
Ook dat wordt Vonk erg kwa
lijk genomen.
Veel orkestleden zijn het nu
zat. Zij willen eindelijk eens de
rust om uit te groeien tot een
homogeen orkest, niet beïn
vloed door incidenten in de za
kelijke en artistieke leiding.
Wat hen betreft mag Vonk
gaan.
KOOS VAN WEES
Het bestuur van het Resi
dentie Orkest noemt de uit
latingen van chef-dirigent
Hans Vonk „onzorgvuldig
en zeer afkeurenswaardig".
Het bestuur, de leden van
de ondernemingsraad en le
den van de vereniging van
het orkest zijn van mening,
dat met deze uitlatingen -
zoals die gistermorgen in
een landelijk ochtendblad
werden gepubliceerd - de
belangen van de orkestge
meenschap zijn geschaad.
Het bestuur heeft zich bij de
gisteravond gehouden be
raadslaging niet laten leiden
door welk ultimatum dan
ook. Met zakelijk directeur
Ben van der Meer zijn, vol
gens het bestuur, reeds eni
ge tijd op diens verzoek be
sprekingen gaande over be
ëindiging van zijn huidige
functie vóór het bereiken
van de VUT-gerechtigde
leeftijd (1 juli 1992).
Over artistiek directeur
Theo Muller heeft het be
stuur zich geen oordeel ge
vormd. Dat oordeel zal on
der meer worden gebaseerd
op de eerste programma-
voorstellen door hem eind
december in te dienen. Het
bestuur wacht af welke
consequenties Hans Vonk
uit één en ander trekt.
Enkele orkestleden wilden
gisteravond wel kwijt dat zij
verwachten dat Vonk en
Muller hun ontslag-aanvra
ge zullen indienen. Ook
werd als onvermijdelijk uit
gesproken dat het nu de tijd
is om de juiste toedracht
over het plotselinge vertrek
van Alain Lombard bekend
te maken. Vonk heeft in dat
vertrek een belangrijke -4en
volgens insiders - kwalijke
rol
Herman van Veen in een scène uit zijn kinderliedjes-programma
„Rode Wangen".
foto: vara
inuhin in Rotterdam
)efaamde violist Yehudi Menuhin heeft de strijkstok in Rot-
am weer eens verwisseld voor de 'baton'. Vanavond zal het
erdams Philharmonisch Orkest onder zijn leiding een gala-
:ert geven in de Rotterdamse Doelen. Op de foto de oude
stro aan het werk tijdens de repetitie's gisteren, foto: anp
k Boeijen Groep. Circustheater,
•veningen. Gisteravond. Herha-
vanavond.
„Een zomer aan het eind
de twintigste eeuw" is
Boeijen dit jaar een
weg ingeslagen. Hij
j met zijn gedachten terug
tijd en gunt zichzelf een
blik op de maat-
Voor de liefde heeft
Cnog nauwelijks tijd, lijkt
Maar gelukkig is het nog
zo dat schijn bedriegt.
I gisteravond in het Circus-
|ter in Scheveningen tij-
is de eerste van twee con-
in vooral opviel was, dat
Ipubliek die kritisch-maat-
■ppelijke kijk als zoete
k slikte en pas uit de stoe-
kwam toen de liefde er
te pas kwam. Betekent dat
dat Frank Boeijen maar
;r weer aan een koerswijzi-
j kan denken? Nee, niet di-
want hoewel zijn teksten
meer inspanning vragen,
et muzikale jasje waarin ze
gegoten van een bijzonde-
ehoonheid. Nu heeft Frank
ijen natuurlijk wel klasse-
fikanten om zich heen ver
teld. De gitaarsoli van Ger
tymakers zijn van bijzonde-
twaliteit en de ingehuurde
tfonist Roland Brunt geeft
het Boeijen-geluid een extra
dimensie.
Het geheel is overigens in een
kleurrijk en veelzijdig decor
gestoken. Je hebt een beetje
het idee naar een schilderij
van Van Gogh te kijken,
waarbij de accenten liggen op
tulpen, een molen, een (ko
ninklijke) koe en (natuurlijk)
een veerboot, die als losse de
corstukken staan opgesteld. De
diepere achtergrond daarvan
lijkt dat Boeijen, de eenwor
ding van Europa steeds dichter
ziet naderen, maar intussen de
wereld bekijkt vanuit zijn ei
gen kikkerlandje. Tijdens het
eerste deel van zijn meer dan
twee uur durende show ver
haalt hij op vreugdevolle toon
over het verdwijnen van de
Berlijnse Muur en de politieke
veranderingen in Oosteuropa
en toont hij dia's van de we
reldleiders.
De remmen gaan pas echt los
na de pauze. Het wat stijf rea
gerende publiek in een maar
matig bezette zaal, is dan vol
doende opgewarmd om luid
keels mee te zingen en de stoe
len te laten voor wat ze zijn.
De nonstop-muziekshow groeit
dan uiteindelijk toch nog uit
tot een concert in de bekende
Stadsgehoorzaal (Leiden): Operet
te-uitvoering van „Victoria und Hu-
sar" van Paul Abraham door operet
tevereniging Crescendo. Dirigent:
Joop van Eek. Regie: Jan van der
Stam en Wes Post. Choreografie:
Joke van Polanen. Gehoord en ge
zien op 24 november. Reprise van
avond, Stadsgehoorzaal, aanvang
20.15 uur.
Na pakweg elf jaar' heeft de
operettevereniging „Victoria
und ihr Husar" weer eens uit
de kast gehaald en opgevoerd.
Gisteravond was de voorstel
ling speciaal bedoeld voor ou
deren. Het publiek bestond
dan ook uit bewoners van be
jaardentehuizen uit Leiden en
omstreken, bewoners van
dienstencentra en verder bo
venal leden van de Zonne
bloem.
„Victoria und ihr Husar" be
helst voornamelijk de in
aanvang tragische liefdesge
schiedenis tussen een gravin,
Victoria, en een ritmeester. De
laatste, Stephan Koltay, werd
dood gewaand. Hij zou name
lijk door de Russen gefusileerd
zijn, omdat hij zich aangeslo
ten had bii degenen die voch
ten voor de Russische contra
revolutie.
Victoria is met die wetenschap
getrouwd met de Amerikaanse
consul Cunlight, die haar had
geholpen over het vermeende
verlies van Koltay heen te ko
men. Groot is haar ontsteltenis
als Koltay plots toch weer in
haar leven opduikt. Haar ver
warring is groot. Haar ver
stand zegt dat ze haar man
Cunlight trouw moet blijven,
maar in haar hart kiest ze
voor Koltay, ook al wil ze dat
voor zichzelf niet weten. Na
veel verwikkelingen, op veel
verschillende locaties (Sovjet
Unie, Japan en Hongarije), en
dan nog met name door toe
doen van Cunlight voor wie
het geluk van Victoria boven
alles gaat, vormt Victoria sa
men met Koltay een van de
drie bruidsparen die door de
burgemeester van het Hon
gaarse dorpje Dorozma ge
trouwd worden ter gelegen
heid- van een wijnoogstfeest.
Crescendo heeft er veel aan
gedaan om de opvoering tot
een succes te maken. In een
aantal opzichten is zij daar ze
ker in geslaagd. Opvallend
waren bijvoorbeeld weer de
prachtige kostumering en het
decor, die beide steeds aange
past waren aan de locatie. En
dat is niet niks, want de ver
schillende bedrijven in deze
operette zijn namelijk gesi
tueerd in de Sovjet Unie, Ja
pan en Hongarije. Het was wel
jammer dat het spel soms een
wat statische aanblik bood.
Meer dans en een wat soepeler
beweging van een aantal spe
lers had het kijkgenot zeker
nog verhoogd. Bij de opvoe
ring van een nieuwe operette
zou er aan de regie en de cho
reografie toch eens extra aan
dacht besteed moeten worden.
Dat laatste gaat beslist ook op
voor de muziek. Vooral voor
de pauze werd er door het be
geleidende orkestje niet best
gemusiceerd. In de laatste
twee bedrijven klonk het een
stuk beter, ook al was het alle
maal nog niet even zuiver. Het
waren met name de strijkers
die geen toon wisten te hou
den.
De inzet en de zang van de
spelers, in de diverse soli en in
de koorgedeelten, maakten
echter veel goed. Vooral in de
duetten werd er soms heel
goed gezongen. De beste pres
taties in dit opzicht werden ge
leverd door Henk de Bruijn
(ritmeester Koltay) en Jeanine
Blok (O Lia San), die beiden
ook met overtuiging acteer
den. Veel enthousiasme sprak
ook uit de rollen van de ande
re twee hoofdpersonen, Victo
ria (Suze Duyl), John Cunlight
(Piet van der Kraats) en Kol
tay (Henk de Bruijn), en be
langrijke bijfiguren als oppas
ser Jancszi (Adrie van der
Stam), het kamermeisje Ri-
quette (Dicky Oskam) en de
burgemeester van Dorozma
(Claas van der Burg). Van
avond bestaat de mogelijkheid
de tweede en laatste opvoering
van de operette „Victoria und
ihr Husar" bij te wonen in de
Stadsgehoorzaal te Leiden. De
voorstelling begint om acht
uur.
PETER VAN VEEN
Beeldje Rembrandt
Werklieden in het Friese St. Annaparochie zijn bezig met het wa
terpas stellen van een beeldje van Rembrandt van Rijn en zijn
echtgenote Saskia van Uylenburgh. Het paar trouwde op 22 juni
1634 in de kerk in St. Annaparochie. Het beeld wordt vandaag
onthuld.
foto: anp
Geen krant ontvangen? Bel tussen 18.00 en 19.00 uur, zater
dags tussen 14.00 en 15.00 uur. telefoon 071-12.22.48 en uw
krant wordt nog dezelfde avond nabezorgd.
Rode Wangen. Kinderliedjespro
gramma. VARA-televisie. Nederland
1 om 18.10 uur. Zondag.
HILVERSUM De
VARA-televisie ligt het
kinderlied na aan het
hart. Het jaarlijks terug
kerende en dit jaar qua
vormgeving in een super
editie gegoten „Kinderen
voor Kinderen" is daar
van misschien het beste
bewijs.
Als je dan ook een produkt op
je bureau krijgt waarin Her
man van Veen zijn kinderhart
opent, ben je geneigd als een
blije puber toe te happen. Her
man van Veen staat immers
voor kwaliteit. De teleurstel
ling is dan ook extra groot
wanneer blijkt, dat „Rode
Wangen" niet meer is dan een
serie bekende kinderliedjes in
een, creatief gezien, uiterst
mager decor. De eerste de bes
te videoclip-regisseur had er
meer van gemaakt. Maar mi-
schien waren ze te duur om in
te huren of was het ego van
Van Veen te groot om daar zo
maar overheen te walsen. Mis
schien hebben ze bij de VARA
ook even geslikt, wie weet. Tot
het programma eerder deze
week in de prijzen viel na
tuurlijk en op het Bulgaarse
Gouden Antenne Festival een
tweede prijs weghaalde in de
categorie jeugd.
Bovendien was „Rode Wan
gen" onderdeel van een pro
grammapakket. Voor de om
roep hield luilekkerland dus
niet op bij deze ene Harlekijn
Holland-produktie (de maat
schappij van Herman), die re-
gisseur en scenarist Ruud van
lessel in samenwerking met
de VARA vervaardigde. Bij
navraag blijkt het de eerste
van een reeks Harlekijn-pro-
dukties op langere termijn te
zijn. In de pen zitten verder
zijn nieuwe Carré-show, die in
verband met het 65-jarig be
staan van de VARA op het
scherm wordt gebracht. Daar
bij wordt tevens een portret
gemaakt van deze veelzijdige
„clown", die internationaal
volle zalen trekt. Ruud: „Zijn
succes in Duitsland is bekend,
maar in Frankrijk is hij een
feliefd chansonnier en ook in
apan is hij een graag geziene
gast. De bedoeling is om in het
portret zijn veelzijdigheid aan
bod te laten komen".
„Blauwe Plekken"
Verder gaat de VARA tweeen
vijftig weken lang de teken
filmreeks „Alfred J. Kwak"
uitzenden en is de internatio
nale produktie „Blauwe Plek
ken" in de maak. Dit pro
gramma, dat tevens een Duits,
Engels en Frans broertje
krijgt, wordt in de eerste twee
weken van januari opgenomen
en zal zich voornamelijk rich
ten op volwassenen, dus geen
kinderprogramma zijn. Ruud:
„Die show wordt opgenomen
in België en zal in maart op de
buis verschijnen. We zijn mo
menteel op zoeken naar koude
plekken zoals de Antwerpse
havens bijvoorbeeld".
Als het aan Ruud ligt, maakt
hij het liefst maandelijks een
programma als „Rode Wan
gen". Ruud: „Het is wel een
bewerkelijke show en dus
duur Bovendien heeft Her
man er wel genoeg repertoire,
maar niet genoeg tijd voor".
Herman van Veen leverde de
basis-ideeën voor „Rode Wan
gen". „En dan ga ik het verder
uitwerken. Meestal wordt de
visuele invulling geboren uit
een illustratie of een foto. Het
idee dat achter „Rode Wan
gen" zit. was dat het één be
weging moest hebben. Wat de
keuze van de liedjes betreft,
kwam Herman met een voor
keurslijst en had ik ook wat
favorieten op mijn verlang
lijstje staan. Nou, daar hebben
we tenslotte uit gekozen".
Sprookjesachtig
Voor de opnamen van het pro
gramma werd als decor ge
bruik gemaakt van „Het land
van Ooit", een sprookjesachtig
kasteelpark, dat mede is be
dacht door Herman van Veen.
Dit park bij Drunen is name
lijk geïnspireerd op de bele
vingswereld van Herman. De
ego-strelerij houdt daar echter
niet op. „Rode Wangen" is ei
genlijk niet meer dan een
knap bedacht promotie-stun-
tje. Onlangs verscheen name
lijk onder dezelfde titel een el
pee waarop het merendeel van
het materiaal uit dit kinder
programma is terug te vinden.
De plaat is een prachtige com
pilatie die er bij kinderen in
gaat als koek. Daarom is het
misschien raadzaam toch even
de televisie aan te zetten, al
was het alleen maar om de
kleinsten een plezier te doen.
HANS PIËT
