De dubbele rol van Lech Walesa
Bordeel wordt erkend bedrijf
MASSAAL
POLITIEK
PROTEST
IN PRAAG
„TEDDYBEER" VAN SOLIDARITEIT IS GEWIEKST POLITICUS GEWORDEN
OVERHEID IS GEEN ZEDENMEESTER
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1989 PAGfil
r-
BINNENLAND\ BUITENLAND
QeidwOowuvnt
PRAAG Tienduizenden
mensen, onder wie veel
studenten, zijn gisteren in
Praag de straat opgegaan
om meer vrijheid, het af
treden van partijleider
Milos Jakes en een dia
loog tussen regering en
oppositie te eisen. De de
monstratie was de grootste
in Tsjechoslowakije sinds
1969.
Aanvankelijk begonnen als een
door studenten georganiseerde
herdenkingsoptocht voor de 50
jaar geleden door de nazi's ver
moorde Tsjechische student
Jan Opletal, groeide de bijeen
komst uit tot een spontane de
monstratie voor sociale en poli
tieke hervormingen. De bijeen
komst werd ook bijgewoond
door onafhankelijke groepen.
De deelnemers riepen leuzen
als „Houdt op met ons voor te
liegen" en „Dinosaurussen
treedt af", een oproep aan de
bejaarde partijleiding om
het veld te ruimen voor een
jongere generatie. President
Gustav Husak, die na de onder
drukking van de Praagse Lente
partijleider werd, is nu 76.
Toen de menigte op weg ging
naar de Vysehhrad kathedraal
om kransen en bloemen te leg
gen, werden leuzen geroepen
als „Weg met Jakes" en „Wij
Willen Vrijheid en Vrije Ver
kiezingen", Weg met de Com
munisten" en „Einde aan het
Eenpartij-stelsel".
Toen een deel van de betogers
na het bezoek aan de kathe
draal wilde teruglopen naar het
Wencelslasplein in het centrum
van de stad, greep de politie in.
Zij zette traangas in tegen de
betogers, en verrichtte volgens
ooggetuigen een aantal arresta
ties.
De staatstelevisie zei dat „som
mige deelnemers de massa-bij
eenkomst misbruikten voor
anti-socialistische uitingen".
Ook in Bratislava, de hoofstad
van Slowakije, hielden 500
mensen een demonstratieve
tocht van het Vredesplein naar
de Comenius-universiteit, waar
ze bloemen neerlegden op de
plaats waar tijdens de invasie
van het Warschaup-Pact in
1968 een studente zou zijn ge
dood. De politie kwam niet tus
senbeide.
>p
>ij
Lech Walesa
WARSCHAU Vier
mannen in overall zijn
aan het werk bij het kan
toor van Lech Walesa. Om
precies te zijn: een van de
mannen maakt een gat in
het pleister, de drie ande
ren kijken toe. „De arbei
ders maken Solidariteit
kapot", zegt een opzichter
met een klembord. Het is
een grapje, maar wel een
grapje met een wrange
ondertoon.
Nu Solidariteit van de barrica
des is opgeklommen tot de bu
reaucratie, van een protestbe
weging tot een regering, ver
liest de beweging voeling met
haar oorspronkelijke achter
ban: de jonge arbeiders die
hun fabrieken en land willen
veranderen. De ministers van
Solidariteit hebben een limou
sine met chauffeur en secreta
resses, die koffie inschenken.
Zij praten over de noodzaak
van failissementen, tijdelijke
ontslagen en werkloosheid. De
leiders van de arbeiders zijn
nu de bazen geworden.
Niemand kan echter Lech Wa
lesa voor een baas aanzien, of
zelfs voor een chef. Ook Wale
sa rijdt in een Lancia, heeft
een lijfwacht en heeft onlangs
een oude vervallen villa ge
kocht met een grote tuin. De
appelbomen worden vezorgd
door een tuinman, de kinde
ren van Walesa door kinder
juffrouwen. Zijn jaren als elec-
tricien bij de Leninscheeps-
werven zijn een ver verleden
en Walesa is sindsdien een
lange weg gegaan. Maar toch
is hij niet een van hen, de ba
zen.
Laag hek
De oude communistische lei
ders begeerden rijkdom, maar
schaamden zich er tegelijker
tijd voor. Zij verborgen zich
achter hoge hekken en geno
ten hun privileges in alle be
slotenheid. Rond Walesa's huis
staat slechts een laag hek, hij
maakt nergens een geheim
van. „Ik ben altijd goed ge
weest in geld verdienen. Ik re
pareerde alles, van messen tot
televisies, auto's, echt alles. Ik
had altijd geld in mijn zak".
Deze onbevangenheid heeft
Solidariteit nodig, nu de bewe
ging sterke gelijkenis vertoont
met een groep paarden die al
lemaal de andere kant op ga
lopperen.
Walesa wordt in het Westen,
ondanks zijn reputatie van
hard onderhandelaar, gezien
als een echte teddybeer; zijn
lengte, zijn bolle buik en zijn
charme versterken deze in
druk. Maar eigenlijk is Walesa
bikkelhard. Hij heeft inder
daad een aantrekkelijke
speelsheid, maar hij speelt om
te winnen.
Sommige leden van Solidari
teit zijn van mening dat Wale
sa zijn eigen beweging verra
den heeft. Elke zondag wach
ten hun aanhangers hem op bij
de kerk: „Nie ma chleba, nie
ma miesa - ale za to jest Wale
sa", „geen brood, geen vlees -
in plaats daarvan hebben we
alleen maar Walesa".
„Ze moeten zich er goed van
bewust zijn", zo slaat hij terug,
„dat ze in het parlement en de
regering gekomen zijn door de
maatschappij en door Lech
Walesa". Want het was Walesa
die afgelopen augustus het po
litiek strijdtoneel geniaal ma
nipuleerde, die het politiek
landschap zo inrichtte dat de
Solidariteitadviseur Tadeusz
Mazowiecki premier kon wor
den. De communisten werden
van de troon gestoten.
Gecompliceerd man
Toen hij negen jaar geleden
over het hek van de scheeps
werf in Gdansk klom - zou hij
dat nu nog kunnen? - was hij
een ervaren dissident, maar
geen leider. Binnen een paar
dagen was hij stakingsleider
geworden, binnen een paar
maanden leider van een natio
nale protestbeweging. In die
dagen luisterde hij goed en
leerde hij politiek bedrijven.
Walesa is een gecompliceerd
man - zoals zijn vele ijdelhe-
den, zijn energie, zijn intellect
en zijn snelle stemmingswisse
lingen getuigen - en dit heeft
hem tot een groot politiek
speler gemaakt; een stakings
leider wordt niet vanzelf een
nationaal leider, Walesa heeft
er keihard voor moeten wer
ken.
Westerse leiders zagen veel
eerder dan de Poolse commu
nisten in dat Walesa een ui
terst bekwaam leider was.
Toen de Poolse communisti
sche regering Walesa nog een
„gewoon staatsburger" en een
„politieke clown" noemde (al
hoewel het feit dat Walesa in
1983 de Nobelprijs voor de
vrede kreeg het tegendeel be
wees), wilden alle ministers
van buitenlandse zaken van de
EG met hem praten.
Walesa heeft een perfecte poli
tieke kennis. Hij ziet de her
vormingen van Solidariteit en
Gorbatsjov als een respons op
de technische en fysieke ver
anderingen in de wereld. Vol
gens hem is het niet langer
een kwestie of Gorbatsjov het
zal redden of niet; de discussie
is op een heel ander vlak ko
men te liggen.
„Dr. Walesa heeft een formule
verzonnen", zo zegt hij met
enige zelfspot. „Hoe meer ont
wikkeld de technologie, des te
groter de vrijheid. Technologie
dwingt bepaalde oplossingen
af; satelietschotels, computers,
video's en internationale tele
foonverbindingen dringen de
maatschappij pluralisme en
vrijheid op".
.Vandaag de dag zou een ter
reur als die van Stalin onmo
gelijk zijn. 'En China dan?'
zult u nu zeggen. In China zijn
de economische hervormingen
te snel gegaan voor de politiek.
Maar in elk geval zullen de
monumenten die in de toe
komst gebouwd zullen wor
den, bedoeld zijn voor de men
sen die nu zijn gedood. China
zal eens weer pluralisme, de
mocratie en vrijheid kennen".
Telefoon
Hij komt tot deze zekerheid
door de koude jaren van de
staat van beleg in Polen. „Ille
gale, onbeschaafde methodes
om hervormingen te onder
drukken leiden uiteindelijk
nergens toe. We hebben de
staat van beleg overleefd. Het
kan weer gebeuren, maar de
prijs zal dan nog hoger zijn".
„Ze kunnen niet alle televisies
vernietigen. De mensen kun
nen niet zonder telefoon. De
loop van de technologische ge
schiedenis kan niet terugge
draaid worden, daarom ben ik
zo zeker van de overwi^au
Maar ik weet natuurlijkst
wanneer deze overwi^tw
plaats zal vinden, en
prijs ervan zal zijn". k<
Walesa's critici hebben optie
punt gelijk, al wenst tyen
dit te negeren. Walesa zejyin
als de huidige regeringfoaf
voeling met de maatscj
verliest, hij haar tot de
zal roepen. Maar verU
woordigt de regering de
schappij niet meer dan j
sa? De regering is immeii
of meer direct gekozefB
1981 werd Walesa maaiB
gekozen als voorzitter va I
lidariteit en sindsdien hei u
zich nergens meer verkieM
voor gesteld. Solidariteit
nog slechts drie miljoen
tegen tien miljoen in 1|
een teken aan de wand^
President
Walesa's rol als spreekbui
de Poolse maatschappij i
dubieus geworden. Elke!^
houdt hij vreemde, vod
merendeel genegeerde i
conferenties in Gdansk, p"
is Walesa volgens opinies
gen de meest populairegcl
van Polen en kan hij dit kr;
schijnlijk nog jarenlangL
ven, zolang hij geen macr
streeft. Opiniepeilingen?1"
echter nauwelijks een pie
ke basis.
Het volgende congres 1
lidariteit zal naar alle
schijnlijkheid in maart p
vinden. Stelt hij zich hej
kiesbaar of trekt hij zicht*
lijk terug in afwachting vpl'
vraag of hij president vaf*
len wil worden? „Nee, nt1-
zie mezelf niet als presided
zou nooit op mezelf stemrf0*
Walesa, ervaren hengP
kan wachten. in<
Als Walesa niet helema#"3
lukkig lijkt, dan is dat df1-
Polen klem zit tussen
werelden. De commui£e
hebben zich overgegp11
maar het is nog niet duid
welke richting het land d*
gaan nu Solidariteit gewcr*
heeft. De economie staat ik'
storten. Alles moet opij 1
opgebouwd worden: Wa*a
kantoor, Walesa's huis, V-
sa's land.
ROGER B(e
(c) The Times,
KE
„Apekool", noemt oud-minister van justitie
Korthals Altes de bezwaren uit de Eerste
Kamer tegen zijn voorstel het bordeelverbod
op te heffen. Drie jaar geleden stemde de
Tweede Kamer ermee in het huidige artikel
250bis uit het wetboek van strafrecht zodanig
te wijzigen dat het exploiteren van een
bordeel op zich niet meer strafbaar is. Als de
Eerste Kamer akkoord gaat, wat zijn dan de
gevolgen voor gemeente, seks-exploitant en
prostituée? Zal, zoals de gemeente Den Haag
stelt, het bordeel een normaal onderdeel van
het midden- en kleinbedrijf worden? Of kan
RPF-senator Schuurman erin slagen dat te
voorkomen? Verder de hoop van
hoerenvakbond De Rode Draad en de zorgen
van seks-exploitant Arie H.
DEN HAAG „Het is
hier nog wat kaal", ver
ontschuldigt mr. Frits
Korthals Altes zich. Het is
de eerste dag dat hij in
zijn nieuwe werkruimte
resideert: een tussenka-
mer in een vleugel van
het Tweede-Kamercom
plex. Uitzicht op de
nieuwbouw. Vorige week
heeft hij zijn ministerie
overgedragen aan CDA-
minister Hirsch Ballin.
Daarover is hij zeer nuch
ter. Geen beschouwing
over verschillende opvat
tingen of een nieuwe lijn.
Geen teken van spijt of
opluchting na zeven jaar
ministerschap. „Heel sim
pel. Je zet vijf handteke
ningen en het is gebeurd".
„In mijn studietijd leerde ik al
dat het bordeelverbod uitslui
tend incidenteel gebruikt
werd. Als een bepaald bordeel
overlast bezorgt grijpt men
naar 250bis. In de praktijk
echter laten we in Nederland
de bordelen ongemoeid. Mijns
inziens is dat oneigenlijk ge
bruik van de wet. Overlast
moet je aanpakken op grond
van de openbare orde, de ver-
keerswetgeving of maatrege
len in verband met de ruimte
lijke ordening. Het handhaven
van strafrecht dat in de prak
tijk niet gebruikt wordt, is on
zin en het bezoedelt de kracht
van en het respect voor de
wet".
Tijdens de behandeling van
het wetsontwerp in de Tweede
Kamer verzocht het kamerlid
Schutte van het Gereformeerd
Politiek Verbond de minister
in elk geval in de wet te doen
uitkomen dat prostitutie mo
reel verwerpelijk is. Korthals
Altes daarover: „Dat is onzin.
Voor symboolwetgeving voel
ik niets. Het huidige artikel
250bis dateert van 1911. In de
tussenliggende jaren zijn vrou
wen mondig geworden. Ze
kunnen zelf beslissen wat af
keurenswaardig is".
De behandeling van het wets
ontwerp in de Eerste Kamer
heeft grote vertraging opgelo
pen. De minister wachtte lang
voordat hij in de schriftelijke
voorbereidingsfase van het de
bat de vragen van de senato
ren beantwoordde. Korthals
Altes: „De gemeenten wilden
meer tijd om zich goed op de
gevolgen van de wetswijziging
voor te bereiden. Bovendien
heb ik, naar aanleiding van
vragen uit de Eerste Kamer,
een nieuw wetsontwerp om
trent de handel in vrouwen en
minderjarigen naar de Tweede
Kamer gestuurd". De Eerste
Kamer was van mening dat
'dwang tot prostitutie', zoals
geformuleerd in het wetsont
werp tot opheffing van het
bordeelverbod, moeilijk door
een hoer te bewijzen is. De mi
nister kwam de senaat tege
moet door de delictsomschrij
ving uit te breiden met 'mislei
ding' en 'misbruik'. Twee vlie
gen in één klap dus: deze nieu
we termen lenen zich beter
voor de bewijslast en verwij
zen tevens naar vrouwenhan
del en kinderprostitutie.
Als het nieuwe artikel 250bis
van het wetboek van straf
recht wordt aangenomen, zal
het aldus luiden: 'Degene die
een ander door geweld of an
dere feitelijkheid of door be
dreiging met geweld of een
andere feitelijkheid dwingt,
dan wel door misbruik van uit
feitelijke verhoudingen voort
vloeiend overwicht of door
misleiding beweegt hem of
haar uit de opbrengst van zijn
of haar seksuele handelingen
te bevoordelen, wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten
hoogste achttien maanden of
een geldboete van de vierde
categorie'.
Zelfs het CDA
„Het is goed dat de Eerste Ka
mer bestaat", zegt de heer Eg-
bert Schuurman. Hij is senator
voor de Reformatorisch Poli
tieke Federatie en woordvoer
der van de kleine christelijke
partijen in de senaatscommis
sie voor justitie. „Bij de be
raadslagingen hier zijn inhou
delijke zaken aan de orde ge
komen, waar ze aan de over
kant - Schuurman gebaart
Dr.ir. E. Schuurman, Eerste-
Kamerlid voor de RPF
FOTO: DIJKSTRA
losjes naar de vergaderzaal
van de Tweede Kamer - ken
nelijk niet aan gedacht heb
ben. Daar is voornamelijk
naar het ethisch aspect geke
ken. Het ontwerp is met een
overweldigende meerderheid
aangenomen. Zelfs het CDA
ging akkoord".
Schuurman wijst op de gevol
gen van opheffing van het
bordeelverbod: „Afgezien van
het feit dat de samenleving
dan niet langer beschermd is
tegen het kwaad van de prosti
tutie, kunnen andere onge
wenste situaties ontstaan. Bor
delen zouden als bedrijf aan
spraak kunnen maken op sub
sidies, startpremies en dergelij
ke. En stel je voor dat een
seks-exploitant verkozen kan
worden tot wethouder, of dat
hij aanspraak kan maken op
ontheffing van dienstplicht
omdat hij als bedrijfsleider on
misbaar is! Dat is niet de be
doeling van de Tweede Kamer
geweest. Ook de CDA-fractie
in de Eerste Kamer is niet van
plan deze gevolgen te accepte
ren", meent Schuurman.
Gevolgen
„Apekool", roept Korthals Al
tes geërgerd. „Die dienstplicht,
wat een voorbeeld! Blijkbaar is
mijn wetsvoorstel zo goed dat
ze slechts met dergelijke argu
menten kunnen komen. In de
praktijk zal het hoogst zelden
voorkomen dat een seks-ex
ploitant vrijgesteld wordt van
dienstplicht. Zijn onmisbaar
heid is niet aannemelijk te ma
ken! Wat een openbare funk-
tie betreft: als de kiezers een
prostituée of haar werkgever
willen kiezen, is daar niets op
tegen. Dat kan nu ook al".
Voorts voegt de oud-bewinds
man er aan toe dat de minister
van justitie niets met subsidies
te maken heeft. „Dat is een
zaak van het departement van
sociale zaken". Over senator
Schuurman zegt hij nog:
„Schuurman is een bekwaam
kamerlid, maar van het Ne
derlands recht weet hij niet
veel. Lees de handelingen er
maar eens op na".
Prof.dr.ir. Schuurman, buiten
gewoon hoogleraar cultuurfi
losofie, is van mening dat
Korthals Altes blijkbaar niet
wist hoe zich uit de nesten te
werken. „Ik maak me sterk
dat ook de minister niet voor
zien heeft wat de gevolgen
van zijn voorstel zijn. Hij talm
de negen maanden met het be
antwoorden van onze vragen.
Mijns inziens had hij de zaak
op z'n beloop willen laten, zo
dat zijn opvolger het voorstel
terug zou kunnen trekken. Ik
denk dat Korthals Altes bij na
der inzien zijn naam niet on
der dit voorstel wil hebben".
„Hineininterpretieren", bijt
Korthals Altes. Ook de bewe
ring van Schuurman dat de
regering niet het welzijn van
de hoeren op het oog heeft,
maar de extra belastinginkom
sten die worden geschat op
tweehondervijftig miljoen gul
den uit de legale bordelen,
wijst hij af. Korthals Altes:
„Een prostituée krijgt allang
een aanslagbiljet in de bus,
evenals de seks-exploitant. Ik
zie niet in wat er verandert".
In de ogen van de kleine con
fessionele partijen verandert
er wel degelijk iets. Zij wijzen
daarbij onder meer op een ar
tikel van prof. S.W. Couwen-
berg in NRC Handelsblad van
28 juli 1988: „Het streven naar
terugdringing van de overheid
als zedenmeester richt zich in
feite op terugdringing van de
traditionele christelijke mo
raal. voor zover de overheid
die handhaaft. En die terug
dringing is in volle gang. In de
plaats hiervan treedt een nieu
we humanistische moraal, die
uitgaat van de autonomie van
de mens en het individuele
zelfbeschikkingsrecht als juri
dische expressie daarvan".
Gewone bedrijven
Evenals de nu bekende drank
en horecavergunningen kun
nen gemeenten straks bordeel-
vergunningen toekennen. De
bevoegdheid daartoe ontlenen
ze dan aan artikel 168 van de
Gemeentewet. Dit artikel staat
verordeningen toe met betrek
king tot de bescherming van
het woon- en leefklimaat. En
kele gemeenten hebben al
richtlijnen opgesteld.
C. Rog en R. Helleman zijn de
architecten van het prostitu-
tiebeleid dat de gemeente 's-
Gravenhage wil voeren zodra
het bordeelverbod is opgehe
ven. Tezamen hebben zij een
nota opgesteld waarin de re
gels en voorschriften staan
waaraan bordelen moeten vol
doen als zij een vergunning
willen verkrijgen. „Vooral de
veiligheid en werkomstandig
heden van de prostituées zijn
belangrijk", aldus het tweetal.
„De gemeente is van plan bor
delen in de toekomst te behan
delen als gewone bedrijven.
Het spreekt dus vanzelf dat
ook de arbeidsomstandigheden
dan aan regels gebonden zijn".
Naast voordehandliggende za
ken als het voorschrift dat
handdoeken en beddegoed na
gebruik verschoond dienen te
worden, heeft de gemeente re
gels opgesteld met betrekking
tot de bouwvoorschriften. Zo
moet elk bordeel beschikken
over een gynaecologische on-
derzoekskamer, die niet voor
bedrijfsdoeleinden wordt ge
bruikt. Hoeren die bij een le
gaal bordeel werken, moeten
zich in Den Haag verplicht
medisch laten onderzoeken.
Zelfbeschikkingsrecht
Hansje Verbeek van de 'hoe
renvakbond' De Rode Draad is
niet geporteerd van die
dwang. „Gedwongen medisch
onderzoek en registratie is ge
woon een manier om de hoe-
Mr. Frits Korthals Altes
ren onder controle te houden.
Dat willen we juist niet. De
hoeren moeten uiteindelijk
eens de keuze krijgen. Ophef
fing van het bordeelverbod is
een juridische ingreep. Dat be
tekent niet dat er ook een
mentaliteitsverandering heeft
plaatsgevonden. We staan als
hoeren in het verdomhoekje
van de samenleving. Daarom
moet een hoer het recht heb
ben in de anonimiteit te wer
ken", aldus Hansje.
„De gemeente Amsterdam
heeft dat begrepen", vervolgt
ze. „Daar zijn geen verplichte
keuringen en dergelijke. Waar
we meer behoefte aan hebben
is de erkenning van een bor
deel als bedrijf. Een collega
van me probeert zelf een be
drijf op te zetten, maar in de
huidige situatie is dat nauwe
lijks mogelijk. Een lening bij
een bank is uitgesloten. Als je
dan met veel fantasie een be
drag bij elkaar hebt gekregen,
moet je een verzekering heb
ben. Dat lukt niet. Zo loop je
steeds tegen vooroordelen en
wettelijke belemmeringen op".
Door dit alles verkeren veel
hoeren die werken bij een ex
ploitant in een ongelijke
machtspositie, vindt Hansje
Verbeek. „Voor jezelf begin
nen is er niet bij. Op dit mo
ment hebben veel problemen
van hoeren te maken met het
ontbreken van huisregels. Wat
zijn je werktijden, heb je recht
op vakantie, hoe moet het als
je ziek wordt en wanneer krijg
je je geld? Een nota als die van
Den Haag is heel progressief
van toon, maar de maatrege
len zijn gericht op het contact
tussen gemeente en exploitant
enerzijds en exploitant en
klant anderzijds. Naast wat
bouwkundige voorschriften is
er nauwelijks aandacht voor
de hoeren zelf".
De Rode Draad streeft naar
bewustwording van prosti
tuées. Daartoe heeft langdurig
overleg plaatsgevonden met de
FNV. Het bondsbestuur van
de vakbond is van mening dat
hoeren na opheffing van het
bordeelverbod volwaardig lid
van de Dienstenbond FNV
moeten kunnen worden. In sa
menwerking met de Mr. A. de
Graéf Stichting bestuderen de
bond en De Rode Draad de
mogelijkheden om op prostitu
tie toegesneden regelingen met
betrekking tot verzekering,
ziekenfonds en bedrijfsvereni
gingen uit de denken. Hansje:
„Dat moet goed overwogen
worden. Hoeren in één klap in
het 'normale' werknemerssys
teem onderbrengen, dat wil
niemand".
Louche tenten
Arie H. is sex-exploitant in
Den Haag. Het worden barre
tijden voor de bordelen, voor
spelt hij. „Het rampjaar voor
de prostitutie was 1987. Toen
stak de ziekte aids de grens
over. Iedereen werd bang en
seks moet nu met een con
doom. Dat betekent minder in
komsten. Afhankelijk van het
huis moeten de jongens en
meisjes tussen de dertig en ze
ventig procent van hun in
komsten aan de exploitant af
staan. De eisen van de ge-
FOTO: MILAN KONVAU
meente zijn erg duur. A|
een pand koopt en aanpas!
die eisen, ben je al gauw dj
vier ton kwijt. In de hu
bussiness is dat een gigant!
investering. Tja, de tijden
met goud behangen pooie!
opzichtige auto's is voorbi
„Het voordeel van die eig
dat de slechte huizen j
verdwijnen", zegt Arie. ,J
che tenten die het aanzien
de privéhuizen schaden, zi
vanzelf ophouden te bes
als de politie tenminstel
treedt tegen bordelen die f
vergunning hebben".
Zullen dergelijke bordeleii
derdaad worden dichtg^j
merd? Korthals Altes:
niet een zaak van de miffl
van justitie. Het driehoi
verleg van gemeente, pl
en officier van justitie b|
daarover. Ik voorzie dat I
legale bordelen niet dag!
de politie en justitie of
stoep zullen vinden. A®
wanneer het de spuigateiu
loopt zal het huis van pl»
worden gesloten". [j
Als de voorgenomen wm
paling, evenals het huidigi
tikel 250bis, niet strikt >1
nageleefd, heeft de miJ
dan niet een nieuwe wel
schapen die eveneens eenl
letter is en oneigenlijk
bruikt zal worden? Koii
Altes ziet dit niet in. De
we wet zal niet willekjj
worden gebruikt, vindt,
„Doel is immers uitbuitinl
gen te gaan en niet om i
dentele overlast te bee
gen". r
ANTHONY P. DEKE
HANNEKE HOFS
