"finale Open Universiteit vooral in trek bij carrière-planners Met mond beleden SCHAARSTE OP ARBEIDSMARKT ZET KORTER WERKEN ONDERDRUK Cafetariasysteem ZATERDAG 18 NOVEMBER 1989 PAGINA 29 Ken Addink, districtsbestuurder van de Industriebond FNV. FOTO: PU ''AMSTERDAM - „Maatschappe lijk gezien blijft arbeidstijdverkor ting een uitstekende oplossing. Meer mensen krijgen zo kans op betaalde arbeid en sociale tegenstel lingen kunnen voorkomen worden. En het is goedkoper. Werkloosheid is een maatschappelijke kostenpost. Werkgevers staren zich blind op de problemen die het met zich mee brengt voor de eigen organisatie en sluiten de ogen voor de maatschap pelijke gevolgen. Maar uiteindelijk krijgen ze de rekening toch gepre senteerd". FN V-bestuurslid Jakob Draijer is 'niet pessimistisch' over de haalbaarheid van de 35-urige werkweek in 1993. Veel zal afhangen van de situatie op de arbeids markt. Want bij een tekort aan perso neel zullen de werkgevers zich indisch doof houden voor korter werken. Dus ivil de vakbeweging zoveel mogelijk werklozen weer aan het werk hebben. Êowel FNV als ook deze week nog het CNV hebben de metaalwerkgevers, ver- ;nigd in het F"ME, fel aangevallen. Zij hekelden hun aanhoudend geklaag over personeelstekorten en hun reis naar Spanje om de mogelijkheid te onderzoe ken gastarbeiders naar Nederland te ha- Jen. Draijer: „Wij zijn voorstander van extra aandacht voor doelgroepen op de ar beidsmarkt. Naarmate meer allochto nen, herintredende vrouwen en slecht geschoolden weer aan de slag komen, ontstaat er sneller ruimte voor atv. De overheid pompt nogal wat geld in de ar beidsmarkt voor scholing en banenplan nen. Maar als de huidige werkloosheid .blijft bestaan, zal korter werken proble matisch worden". 3 a iEen dik uur rijden van het Amsterdamse 'hoofdkantoor van de FNV ligt het Ve- luwse papierdorp Eerbeek. Zowat alle Nederlandse producenten van papier, golf- of vouwkarton hebben er wel een Df meer vestigingen. Een van die fabrie ken, Koninklijke Schut, besloot vorig jaar vlak voor Kerst de atv tot de zomer .ait te betalen wegens gebrek aan perso- peel en een achterstand in de produktie. t)p een steenworp afstand van Schut lig gen twee dochters van Bührman Tettero- 3e. Het verpakkingsbedrijf Pillopak en recht daartegenover De Zeeuw Golfkar ton. De 320 personeelsleden van het be drijf werken 36 uur per week volgens ;en twee-ploegendienst. Directeur Bruins Slot van De Zeeuw beschouwt de De FNV heeft deze zomer de arbeidstijdverkorting van stal gehaald. De koers van het federatiebestuur, uitgezet op een 35-urige werkweek in 1993, heeft nu al tot rumoer geleid. In de Sociaal Economische Raad heeft de opstelling van de FNV bijgedragen tot de verdeeldheid over het te voeren economisch beleid. Voorzitter Stekelenburg heeft het heikele punt inmiddels afgevoerd van de agenda voor een Centraal Akkoord, waarover de sociale partners dit najaar in de slag gaan. Korter werken is nu doorverwezen naar de onderhandelingen met de werkgevers over nieuwe cao's. Waar de arbeidsmarkt krap is, kan dat tot interessante confrontaties leiden, zoals vorige week al duidelijk werd toen werkgevers en bonden de metaal al schoten voor hun wederzijdse boegen losten. Her en der is de veertigurige werkweek alweer ingevoerd wegens gebrek aan personeel. En met een toenemende internationale concurrentie willen veel werkgevers in de eerste plaats flexibele bedrijfstijden om langer te kunnen produceren. Dat kan leiden tot meer in plaats van minder werken. Hoe lang nog blijft de vrije zaterdag een algemeen goed? De situatie in de metaalindustrie vraagt om werken op zaterdag. Er is een groot tekort aan personeel, vooral jongeren. FOTO: SP nieuwe stap van de FNV naar een 35- unge werkweek als een enigszins loos ge baar. „Met de mond wordt de 35 uur be leden. Maar als je naar de laatste con tracten kijkt die zijn afgesloten, ligt het acccent op de beloning en niet op atv". De vorige golf arbeidstijdverkorting die in het midden van de jaren tachtig be gon, is in de papier- en kartonindustrie snel en ver doorgevoerd. Een van de eer ste grote ondernemingen waar aan de vol-continudienst een vijfde ploeg werd toegevoegd bij een werktijd van 33,6 uur en waar een 36-urige werkweek voor de dagdiensten werd ingevoerd, was Paren- co in Renkum, pal aan de Rijn. In ruil daarvoor zagen de werknemers een aan tal jaren af van vijf procent prijscom pensatie en waren ze bereid door te wer ken met Pasen en Pinksteren. Mede door die verlenging van de bedrijfstijd kwam de financiering van de atv rond. De directie van Parenco, een van de grootste producenten van krantenpapier en eigendom van het Westduitse Haindl, stond echter niet te juichen. Bij de in voering van de tweede fase van de atv in 1987 probeerde de leiding de klok terug te draaien, maar ging door de knieën na een rechtstreekse dreiging met een alge mene staking. „Het was ontzettend spannend", herinneren zich Rien van Ewijk en Frans Michielsen, respectieve lijk voorzitter en vice-voorzitter van de ondernemingsraad. „De directie dacht dat het een grap was. Maar toen het ernst bleek te zijn, waren ze binnen een kwartier om". De ondernemingsraad in Renkum is zeer tevreden over het resultaat. De ar beidstijdverkorting heeft nieuwe banen opgeleverd. Er is bovendien een herbe zetting van meer dan honderd procent en het ziekteverzuim is gedaald van 6 naar 4,5 procent, lager dan het landelijk gemiddelde. Van Ewijk: „De behoefte aan korter werken is groot, met name bij de ouderen, maar niet alleen bij hen. De beperking dat je alleen in de zomer met vakantie kon, viel weg. En de mensen herstellen beter van een ploegendienst. Vroeger sliep je de eerste dag, op de tweede kwam je bij en op je derde vrije dag was het alweer over. Nu werken mensen negen dagen en daama zijn ze zes dagen echt vrij". Voor Van Ewijk en Michielsen is de atv bij Parenco daarmee af. Michielsen: „Voor ons is het nu even welletjes. Naar 35 uur valt hier niet te verkopen. De mensen zien liever geld". De man die het voor Parenco heeft ge maakt en in Renkum door de onderne mingsraad op handen wordt gedragen is Ben Addink, districtsbestuurder in Gel derland en coördinator papierindustrie in de Industriebond FNV. „Op basis van het model-Parenco heb ik overal ar beidstijdverkorting met verlenging van de bedrijfstijd doorgevoerd gekregen", zegt Addink in zijn kantoor in Rheden bij Arnhem. „Ik ben het in principe eens met minister De Koning dat daar te wei nig gebruik van wordt gemaakt. In de papierindustrie doen we dat wel, maar daar is tot nu toe weinig bekendheid aan gegeven. Om een of andere reden vindt men het niet interessant, terwijl het toch gaat om een bedrijfstak met 12.000 werknemers. De atv in de papier is in grote lijnen af'. Daar denken de werkgevers echter an ders over. Wat directeur Bruins Slot van golfkartonfabriek De Zeeuw uit Eerbeek betreft, mag er juist weer over langer werken gesproken worden. Een verdere arbeidstijdverkorting staat volgens hem in elk geval haaks op de huidige en toe komstige economische behoeften van werkgevers. „Ik denk dat we op een mo ment zijn aangeland, waarop we weer te rug moeten. In deze regio maar ook el ders is de spanning op de arbeidsmarkt voelbaar. Er is een tekort aan goed ge schoold uitvoerend personeel. Voor ver lenging van de produktietijd denken wij eerder aan meer dan 36 uur werken en niet korter. Daar komt bij dat de atv als middel voor herverdeling van werk heeft afgedaan. Met dat oogmerk is het des tijds door de vakbeweging gepropageerd. Maar als het niet langer een regulerend middel is voor de arbeidsmarkt, dan moet je er verder van afzien". Die mening wordt in bredere werkge verskring gedragen, zegt het Nederlands Christelijk Werkgeversverbond bij. mon de van N.J. van Kesteren. „De druk om de bedrijfstijden te verlengen is groot. Hoge loonkosten, steeds duurdere ma chines, een toenemende internationale concurrentie na 1992 en de noodzaak van een soepel te sturen produktie om aan de snel veranderende vraag te kunen voldoen, versterken de neiging bij de werkgevers om de bedrijfstijden flexibel te verlengen. Jacob Draijer van het FNV erkent ook de noodzaak van flexibilisering van de arbeidstijden. Draijer: „Zelf ben ik een groot voorstander van de vier maal ne gen: vier werkdagen van 9 uur en straks dus yan 8 uur en drie kwartier. Arbeids tijdverkorting heeft juist aangezet tot flexibilisering van de arbeidstijd. Die twee staan niet met elkaar op gespannen voet". Maar dat wordt door Van Keste ren van het NCW bestreden: „Theore tisch zijn atv en bedrijfstijdverlenging te combineren. Maar in de praktijk stuit de atv op het schaarsteprobleem". In werkgeverskring wordt inmiddels steeds vaker hardop gepraat over een zesde werkdag, de ontheiliging van de vrije zaterdag. Vorig jaar is, vooruitlo pend op een compleet nieuwe Wet Ar beidstijden waar de SER zich momen teel over buigt, een overgangsregeling ge troffen. Daarin is het wettelijk toegesta ne aantal werkuren per dag van 8,5 naar 9,5 gebracht. Tot ongenoegen van de vakbeweging die in de nieuwe wet terug wil naar negen. Maar door die 9,5 uur is doorwerken op zaterdag tot de mogelijk heden gaan behoren. Van Kesteren: „In al die sectoren waar men met toenemen de buitenlandse concurrentie te maken heeft, zal in de komende cao-onderhan delingen uitbreiding van het aantal uren naar 38 of 40 aan de orde komen. De vrije zaterdag zal daarbij ook in het vi zier komen, ja". Bij De Zeeuw in Eerbeek zegt directeur Bruins Slot: „Na invoering van de atv is onze bedrijfstijd uitgebreid naar 80 uur. Maar op piekmomenten is dat te weinig. We vullen het nu op met uitzendkrach ten. Voor een structurele oplossing kun je denken aan werken op zaterdag. Ik vind dat de vrije zaterdag ter discussie moet komen te staan. Als de arbeids markt krapper wordt, moeten er creatie ve oplossingen komen. Het cafetariasys teem: geef de werknemer de vrijheid om hun eigen arbeidsvoorwaarden samen te stellen. Wie jong is en gaat trouwen, wil misschien wel een paar jaar 12 uur per dag werken. Als dat lichamelijk kan, waarom dat niet toegestaan? Dat vergt ook organisatorische inventiviteit van de werkgevers. Maar de schaarste aan personeel zal ze die drive geven. In de Bondsrepubliek heeft men de dienst plichtperiode aangepast vanwege het ge brek aan jonge recruten. Zoiets staat de economie ook te wachten". Bij de vakbeweging is men zeer terug houdend over het weggeven van de vrije zaterdag als heilig principe. Draijer (FNV): „Alleen als er produktietechni- sche of andere dwingende redenen zijn, kan per bedrijf van ae norm worden af geweken. En die norm is en blijft voor ons: op zaterdag vrij". In Zutphen zegt Addink van de Indus triebond FNV: „Opgeven van de vrije zaterdag? Dat zal niet lukken. Ik ken wel een paar garages voor trucks waar mon teurs op zaterdag werken. Maar dat zal niet algemeen doorzetten. Voor onze le den in dagdienst blijft de vrije zaterdag onbespreekbaar. En van mij mag dat zo blijven. We zijn bereid te praten over flexibele werktijden, maar de vrije zater dag is een te groot goed om op te ge ven". RUUD TEN HOEDT HEERLEN - Vijf jaar geleden werkten "3e staf en personeelsleden van de Open universiteit nog in één villa aan de Val- Icenburgerweg in Heerlen. Nu staan er ~5p het terrein behalve twee kantoorflats met eigen uitgeverij ook nog een ver- tendmagazijn waar het cursusmateriaal van ruim honderd verschillende cursus- len voor de 39.000 studenten met een heftruck wordt aan- en afgevoerd. Er zijn in de centrale vestiging 442 en in de achttien studiecentra in het hele land >B74 mensen aan het werk. Vorig jaar 'nebben zich 11.000 nieuwe studenten in geschreven. De verwachting is dat dit •iiantal dit jaar ruim zal worden over schreden. Het hoger afstandsonderwijs is Jn trek, vooral bij 25- tot 40-jarigen die 8iun carrière-mogelijkheden willen uit breiden. Ze hebben een baan en willen ■met de studie bedrijfskunde of rechtswe tenschappen hun maatschappelijke kan sen verruimen. Die ontwikkeling had de jubilerende universiteit bij het begin niet to sterk verwacht. Bij de presentatie van de Open universi teit werd vooral de nadruk gelegd op de tweede kans die ouderen en met name j>ok vrouwen met onvoldoende voor opleiding geboden werd - zonder dat zij toelatingsexamens hoefden te doen en (ian ook nog in eigen tempo. Laagdrem pelig was daarbij een sleutelwoord. Die groep is er nog wel (14.000), maar die wordt nu toch ingehaald door de 'snelle carrière-maker'. Steeds meer werkenden hebben behoefte ian een afgeronde bijscholingscursus op wetenschappelijk niveau. Twintig pro cent van de 39.000 studenten volgt dan bok heel bewust één cursus en nog eens 20 procent schakelt zelf een aantal cur sussen aan elkaar, zodat ze de gewenste wetenschap bij elkaar hebben. Sommi gen hebben hun studie al lang geleden afgerond en willen hun kennis daarmee alleen maar opfrissen, anderen hebben voor hun werk een aanvulling op hun kennis nodig. Hun doel is dus niet in hoog tempo naar een academische titel loe te werken. Dat wil slechts twintig procent van alle studenten. In 1992 ver- Wacht de 'Ou' de eerste doctorandus te iy kunnen afleveren. Verreweg de grootste groep (40 procent) wordt gevormd door 'kennismakers' die zich inschrijven voor een cursus om zeer verschillende redenen di£ kunnen uit eenlopen van 'een aardige aanvulling op de boekenplank tot het onderzoeken van de eigen ontwikkelingsmogelijkheden'. In Den Haag is een jaar lang een voor lichtingsexperiment, het pilot-project, gehouden om te zien wat er gedaan moet worden om ouderen te blijven interesse ren. Mertens: „Daarvan hebben we nu "juist geleerd dat ouderen helemaal niet apart behandeld willen worden. Alleen in de advisering aan ouderen wordt re kening gehouden met hun specifieke kwaliteiten. Ouderen hebben misschien een minder goed geheugen, maar aan de andere kant zijn ze veel beter in staat om leerervaringen te koppelen aan hun eigen praktische kennis". De Open universiteit onderscheidt zich van het ander hoger- en wetenschappe lijk onderwijs in de eerste plaats natuur lijk door 'de afstand'; het is schriftelijk onderwijs, maar het is anders gestructu reerd dan dat van andere schriftelijke onderwijsinstellingen. Er zijn in het land achttien studiecentra, waar studenten ge regeld bijeenkomsten met studiebegelei ders kunnen hebben. Ook worden daar de schriftelijke tentamens afgenomen. Elk studiecentrum heeft bovendien een bibliotheek, waar ook gebruik kan wor den gemaakt van audiovisueel studiema teriaal, er zijn computers, beeldplaten en interactieve video. De 'Ou' heeft zich verder onderscheiden door de leerstof in modulen, dat zijn afgeronde kleine hoe veelheden studiemateriaal, aan te bie den. Er zijn programma's voor Kort Ho ger Onderwijs ontwikkeld. Er wordt ook per moduul betaald, dus er zijn geen grote financièle risico's. Een ander belangrijk 'verkoop-argument' is altijd geweest 'iedereen kan nu docto randus worden, ongeacht de vooroplei ding of leeftijd'. Dat is wel waar, maar veel studenten hebben zich verkeken op het wetenschappelijk niveau. De veron derstelde voorkennis wordt wel aangege ven, maar die is niet dwingend. Inmid dels zullen vele 'afhakers' wel ondervon den hebben dat ook al gaat het om 'laag drempelig afstandsonderwijs' het niveau niet lager is dan op andere universitei- De Open universiteit vervaardigt zelf de cursuspakketen, heeft daartoe vele hoog leraren en wetenschappers van de zuste rinstellingen ingeschakeld. Alom is het materiaal geprezen, het verwijt dat ook wel eens doorklinkt als zou er geen inter nationaal materiaal worden aangeboden wijst de 'Ou' van de hand met verwij zing naar cursussen die zelfs gedeeltelijk in het Engels worden geschreven. Ook verwijzingen naar secundaire internatio nale literatuur geven de critici ongelijk. Bovendien is er een samenwerking op handen tussen dertien Europese instel lingen voor hoger afstandsonderwijs. Er zijn afspraken gemaakt over erkenning van eikaars certificaten en diploma's. Bovendien worden er gezamenlijke cur sussen ontwikkeld, zodat in de toekomst een student in Nederland kan kiezen uit het onderwijsaanbod van bijvoorbeeld hoger afstandsonderwijs in Engeland, Frankrijk of Spanje. „Het kan zijn dat Italië een prachtige kunstcursus heeft. Het moet dan geen bezwaar zijn voor ie mand in Emmen die cursus te volgen, in het Italiaans dat wel, misschien in het Engels," zegt H. Mertens. Bezwaren worden ook wel geuit, vooral in onderwijskringen, over de wijze waar op wordt getentamineerd, meestal schrif telijk met juist/onjuist vragen of méér- keuzevragen. Er zijn ook wel tentamens waarbij de student zelf opdrachten moet uitvoeren, maar vooral de inleidende cursussen worden met keuzevragen afge sloten. Daarvoor is om technische, on derwijskundige en financièle redenen ge kozen. Het nadeel is dat de student de stof niet zelf hoeft te formuleren, minder vertrouwd raakt met de inhoud. In 1988 stonden 25.000 studenten voor drie tentamenmogelijkheden ingeschre ven. Het 'slaagpercentage' wijkt volgens Mertens niet af van de resultaten van andere universiteiten en varieert per stu die van 55 tot 83 procent. In de toe komst wil de Open universiteit op elk gewenst moment tentamens geven, de student kan ook direct de uitslag krijgen. Nu moet een tentamen een aantal weken van te voren worden aangevraagd. MARSCHA VAN NOESEL De open dagen in de studiecentra van de Open Universiteit trekken veel belangstellen den. FOTO: MILAN KONVAUNKA 1 £eidóc Qowuvnt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 29