Grote kunstroof uit huis van kleindochter Picasso UIS IRAADi Oplaadbare ratel vervangt tal van gereedschappen Produkten met te veel cadmium op zwarte lijst .HOE ZIT DAT DAN?' eeste verhuurde CD's -worden gekopieerd Jerome Robbins weg bij ew York City Ballet JLaatste concert Smetana-kwartet CONSUMENTENINFORMATIE £e*dóe(Bouaa*it DINSDAG 7 NOVEMBER 1989 PAGINA 15 k [Budget-agenda 2 voor dagelijkse at" in- en uitgaven gjVoor veel mensen duurt %en maand wel eens te lang, met ongeduld wordt dan uitgekeken naar salaris of uitkering, li Het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting (Nibud) probeert hier iets aan te doen door een agenda uit te bren- gen waar inkomsten en uitgaven nauwkeurig kunnen worden bijge- kell houden. laJeen agenda met een los, uit dij vouwbaar invulschema voor yeeen jaarbegroting waarmee gn men de huishoudfinanciën I n| een jaar vooruit kan plan ch^ nen- budgetagenda zelf is een 0Q^ combinatie van een gewone vo) agenda en een zakboekje waarin inkomsten en uitga- zejven op een overzichtelijke manier genoteerd kunnen n J worden. Voor het noteren j van de huishoudelijke uitga- ven zijn naast de dagen van de 'week twee kolommen op- genomen: een voor het soort I uitgavenpost en een voor de bedragen. Vooral nu steeds meer ma- nieren van geld halen en be- talen naast elkaar worden gebruikt (contant, cheques, bankpassen, giromaatpas en credit cards) verwacht het Nibud dat steeds meer men sen de budgetagenda zullen gaan gebruiken. In de agenda staat verder in formatie over onderwerpen als kleedgeld voor kinderen, oppasvergoeding en verde- lingsmogelijkheden van de hei kosten van de huishouding voor samenwonen, De agenda is te bestellen door 9,90 over te maken op postbankrekening 368700 ten hi name van Nibud, Den Haag, met vermelding van „agen- o da". Een noviteit op de ko mende Karweibeurs is de oplaadbare ratel van Black Decker, een universeel stuk gereed schap dat traditionele hulpstukken als ring- en steeksleutels, Engelse sleutels, Bahco's enz. vervangt. De ratel is ei genlijk een stukje auto matisering van handge reedschappen. Alle klus sen waaraan moeren en bouten te pas komen kunnen ermee in een handomdraai geklaard worden. Volgens de fabrikant is het vast- en losdraaien van bou ten en moeren na het in- en uitdraaien van schroeven de meest voorkomende klus in huis. Succes Voor de schroeven introdu ceerde de Amerikaanse on derneming als eerste in Eu ropa de elektrische schroe vendraaier. Het succes daar van illustreert de resultaten van een marktonderzoek: meer dan één van elke twee doe-het-zelvers kiest voor genoemd merk. Zonder kracht De nieuwe ratel roteert door een unieke spanring 360 gra den en daardoor kan de kop in elke gewenste positie vastgezet worden. Om het slagmechanisme elektrisch wordt aangedreven is kracht zetten overbodig. Het appa raat is met één hand te be dienen. Wanneer ook een schroefadaptor wordt ge kocht, is de ratel te benutten als haakse schroevendraaier. Oplaadbaar De machine is op verschei dene fronten in te zetten. Binnenshuis bijvoorbeeld bij de installatie en het onder houd van de wasmachine, koelkast, air conditioning, centrale verwarming enz. Maar ook bij fijnmechaniek, zoals reparaties aan televisie of computer is de ratel een handig hulpmiddel. Buitens huis komt hij goed van pas bij het onderhoud van de fiets, grasmaaier, boot en auto. Prijs De ratel heeft een metalen motorhuis, wordt geleverd De ratel in een kunststof koffer met is op 8 chroomvanadium doppen verschillend (6-13 mm.), twee doppenhou- terrein ders, een schroefadaptor, inzetbaar, verlengstuk en speciale |_|jj wor(jt wandhouder. Daarnaast is bijgeladen de ratel links- en rechts in- stelbaar. Adviesprijs 175,-. 1 Meer informatie: tel. 01608 - wandhouder. 82000. FOTO: PR „Statiegeld nodig voor inzameling batterijen" Afspraken tussen overheid en bedrijfsleven voor de inzame ling van nikkel-cadmium bat terijen hebben alleen kans van slagen indien op batterijen sta tiegeld wordt geheven. Dat standpunt bepleit de Consu mentenbond in de gids van november. De bond is mede voorstander van het heffen van statiegeld, omdat een in 1985 gesloten convenant over het vervangen van kwik-oxydecelbatterijen door schonere en zuinigere zink-luchtcelbatterijen „lijkt mislukt". De kwik-batterij zou 1 januari volgend jaar geheel vervangen moeten zijn, maar is nog steeds volop verkrijg baar, aldus de Consumenten bond. Het convenant over de inza meling van nikkel-cadmium batterijen kent een vrijwillige basis en dreigt daarmee even eens te mislukken, zo meent de bond. De vertegenwoordi gers van de consumenten zijn verder tegen het streven om slechts 80 procent van deze batterijen in te zamelen; de bond acht het onaanvaardbaar dat 20 procent dan het milieu verdwijnt. In Nederland worden jaarlijks ruim 100 miljoen batterijen verkocht, waarvan circa 2 mil joen zink-luchtcelbatterijen. Hoewel deze aanzienlijk min der milieubelastend zijn dan de kwik-oxydebatterijen, ho ren ze volgens de Consumen tenbond niet in de vuilniszak thuis. De zink-luchtcelbatterij bevat namelijk 30 procent zink. Het ministerie voor milieube heer (VROM) heeft een lijst openbaar gemaakt waarop met naam en toenaam de produk ten staan waarin te veel cad mium zit. De stof die meestal als kleurstof wordt gebruikt, behoort tot de zware metalen, die zeer schadelijk voor het milieu zijn. Vorig jaar zomer was al be kend gemaakt dat in een aan tal verpakkingen, vooral kunststof doppen en deksels van allerlei produkten, de gif tige stof veelvuldig wordt ge bruikt. Omdat de producenten echter te weinig maatregelen nemen, heeft het ministerie nu besloten de gehele lijst met na men van produkten en fabri kanten/verkopers te publice ren. Het ministerie maakt wel het voorbehoud dat enkele produkten wellicht niet meer in de handel zijn. De norm van het Cadmium- besluit dat nu bij de Raad van .State voor advies ligt, is 50 mg/kg. Bij het onderzoek wer den echter veel hogere con centraties aangetroffen. Enke le voorbeelden: dop van Hema hairspray (3500 mg/kg), fineli- ner van V&D (5714 mg/kg), rode deksel van pot van Blok ker (15.790 mg/kg), dop van Citin tapijtreiniger 625 rood (3986,90 mg/kg)). Opvallend bij dit laatste voorbeeld is dat de gele verpakking van het zelfde middel ver onder de cadmiumnorm ligt. Alleenstaand vaderschap Iedereen kent wel het ver schijnsel van de man die als alleenstaande zijn kind of kinderen opvoedt. Hij kan op zichzelf zijn ko men te wonen door een echt scheiding of doordat zijn vrouw stierf. Wordt hij in het laatste geval weduwnaar ge noemd, een sedert eeuwen aanvaard en gerespecteerd begrip, in het eerste kan hij niet echt aanspraak maken op een maatschappelijke 'soortnaam' zoals bijstands moeder of BOM-vader. Toch is er, veroorzaakt door de emancipatiebewegingen van de laatste twintig jaar, in bei de gevallen sprake van een situatie die anders is (of op zijn minst kan zijn) dan die in het verleden. Vroeger werden kindertjes van jonge weduwnaren ondergebracht bij - vrouwelijke - familiele den of in een tehuis, en wer den kinderen van een schei dend echtpaar haast gedach teloos onder de voogdij van de moeder geplaatst. Nu is dat anders; nu kan de weduwnaar ervoor kiezen zijn kind zelf groot te bren gen, en kan de gescheiden vader opteren voor de voog dij. Maar dan ook écht de voogdij, dat wil zeggen dat hij te zorgen heeft voor een gezellig thuis, voor een syste matischer en langduriger aanwezigheid bij zijn kind dan hij wellicht binnen het huwelijk zou hebben geëffec tueerd, en voor een opvoe ding die alleen door middel van aandacht, energie en tijdsinvestering straks ge slaagd kan heten. Heeft een man die daarvoor een inwonende hulpkracht aantrekt, luidde lang geleden een casus, uit dien hoofde ook recht op de zogenaamde alleenstaande-oudertoeslag? Peter de Groot was zo'n va der. Op grond van bepaalde overwegingen had hij tegen over de rechter bepleit, zelf zijn zoontje Pieter te mogen opvoeden. Hierin was toege stemd. Onder de conditie van een eerlijke bezoekregeling ging de vijf jaar oude Pieter bij zijn vader wonen, die na de boedelscheiding een ander huis had betrokken. Al sinds zijn afstuderen had Peter de Groot een plezierige en be hoorlijk betalende full-time baan. Hoewel hij besloten had de maaltijden en de avonden wat meer voor Pie ter te reserveren, wilde hij die baan er niet aan geven. De meest voor de hand lig gende oplossing leek om ie mand te zoeken die in elk ge val overdag, en soms in de avonduren, de verzorging van de kleine Pieter op zich nam. Het duurde niet lang eer hij zo iemand had gevon den: een drieënveertigjare vrouw die zelf nooit kinde ren had gehad maar het wél leuk vond er eentje onder haar hoede te hebben. De af spraak werd gemaakt dat mevrouw Konings in huize De Groot een zit/slaapkamer kreeg (met een eigen voor deurbel) en keuken en bad kamer mede zou kunnen ge bruiken. Huur zou ze niet be talen; in ruil voor het ter be schikking gestelde zou ze als oppas voor Pieter fungeren. Els Konings bezat voorts zelf een auto, een koelkast, een koffiezetapparaat en een televisietoestel op haar ka mer (waar Pietertje graag op woensdagmiddag, bij een glaasje limonade, voor weg mocht kruipen). Els Konings en Peter de Groot hadden principieel gescheiden finan ciën en droegen ook ieder zelf de kosten van hun res pectieve abonnementen, ver zekeringen en dergelijke. Voor telefoon- en energie kosten betaalde de kinder verzorgster maandelijks een vergoeding; de boodschappen en de was werden separaat gedaan en vakanties waren niet gezamenlijk. Alles wees in eén richting: er was hier geen sprake van enige „samenlevingsovereen komst". En zo oordeelde in derdaad ook het Gerechtshof. Toen Peter de Groot de kwestie van de alleenstaan- de-oudertoeslag en de aan vullende alleenstaande-ou- derstoeslag aanhangig maak te, had hij nog een ogenblik gevreesd dat de „buitenkant" van zijn situatie, het inwonen van Els Konings met haar verzorgende taaie, hem het recht op deze toeslagen zou kosten. Echter, het Hof meende dat J>et duidelijk om niet meer ging dan om wederzijdse hulp en bijstand. Peter de Groot had volgens het Hof dan ook recht op beide toe slagen. MR. P.R.M. HAMERS, werkzaam bij Deloitte De Boer Van Keulen Belastingadviseurs CUNST KAATREGELEN GEVRAAGD VAN OVERHEID AMSTERDAM De om vang van het verhuren en kopiëren van Compact pises (CD's) is inmiddels fo groot geworden dat er ^prake is van een recht streekse bedreiging van tie geluidsbranche. Ne gentig procent van alle verhuurde CD's blijkt uit eindelijke geheel of ge deeltelijk te worden geco deerd. Er moet daarom zo snel moge lijk wetgeving komen over de "irerhuur van geluidsdragers. Een en ander blijkt uit een on- jerzoek dat gisteren in Am werd gepresenteerd 1oor de NVPI (Nederlandse 'CGeluidsdragers) en de auteurs- r|echtorganisatie Stemra. jjjit het onderzoek komt naar joren dat in de periode van 1 juli 1988 tot en met juni 1989 in ons land 6,2 miljoen CD's werden verhuurd, met een to tale verhuurwaarde van 16 miljoen gulden. Het merendeel van de CD's wordt gehuurd via bibliotheken. De overige verhuur gebeurt via speciale CD-verhuurwinkels en in mindere mate via videothe ken. Door de grote verhuur zijn de organisaties bevreesd voor een daling in de verkoop van de CD's, wat kan leiden tot een afname van investeringen in nieuwe opnamen. De beide organisaties dringen aan op een snelle invoering van wetgeving over de ver huur van geluidsdragers. Door het ontbreken van wettelijke regelingen ontvangen produ centen, uitvoerende kunste naars, componisten en tekst dichters op dit moment geen enkele vergoeding voor het uitlenen van CD's. JEW YORK Choreograaf Terome Robbins, die beroemd /erd met zijn musicals en bal letten, treedt eind dit jaar af ls mede-directeur van het Jew York City Ballet, dat on- ings nog op het Holland Dan- zelschap de rug toe", verklaar de de 71-jarige Robbins. Rob bins gaat de repetities van het ballet leiden voor een retros pectief over zijn werk vanaf 1944, dat in het voorjaar wordt gepresenteerd, alvorens zijn Festival in Den Haag met memoires te schrijven en mee efenkele van zijn choreografieën te werken aan een autobiogra fisch theaterstuk. Hij sluit niet uit dat hij in Europa nog gaat zien was. „Het is op mijn eftijd belangrijk andere din gen te gaan doen, ik verlaat de werken aan balletten of ope- leiding maar draai niet het ge- CANNES Uit de villa van Marina Picasso, kleindochter van Pablo Picasso, zijn vijftien schilderijen ontvreemd met een waarde tfan meer dan 35 miljoen gulden. Onder de ge stolen werken waren doeken van Picasso, van Matisse en een borstbeeld van Rodin. Uit de manier waarop de dieven te werk zijn gegaan, leidt de poli tie af dat zij uitstekend op de hoogte waren van het terrein en van de gewoonten van de bewoners van de villa. Er zijn geen sporen van braak. Marina Picasso was er niet en de dieven hebben gewacht tot de huisbewaarder zondagoch tend naar de stad ging om in kopen te doen, voor zij hun slag sloegen. Toen de huisbe waarder nauwelijks een uur later terugkwam, waren de dieven al vertrokken. Nie mand heeft iets gehoord, ook niet het geblaf van de vijf waakhonden die nog in hun hok zaten. Naar uit welinge lichte bron is vernomen, is ook het inbraakalarm niet afge gaan. Marina Picasso erfde de collec tie van haar grootvader, die in 1973 overleed. Zij is de dochter van Paul Picasso-en diens eer ste vrouw Emilienne. Paul, wiens relatie met zijn vader in diens laatste levensjaren te wensen overliet, was Picasso's enig kind bij zijn eerste vrouw, de uit Rusland afkomstige danseres Olga Kochlova. fRAAG Na in 44 jaar ruim 4000 concerten hebben afgewerkt heeft het beroemde Praag- „Smetana-kwartet" gisteren zijn afscheids- oncert gegeven. Het optreden in de Manes- oncertzaal in Praag stond in het teken van de Oste verjaardag van de mede-oprichter en cel list Antonin Kohout. De vier musici vormden het oudste en langst werkende kamerensemble van Europa. Het kwartet trad voor het eerst op in de Tsjechoslowaakse hoofdstad op 6 novem ber 1945. De samenstelling van het kwartet werd 23 jaar geleden voor het laatst gewijzigd. lederlands werk kan weer vertaald worden •EN HAAG De Stichting 'oor Vertalingen van Neder- inds Letterkundig Werk, die oktober de noodklok luidde imdat ze door geldnood in het 'oortbestaan werd bedreigd, rijgt twee ton van het minis- irie van WVC. De acute geld- is daarmee gelenigd. Nu ordt bekeken hoe de stich- |ting verder moet. De financië le problemen ontstonden door dat de Belgische overheid, die voor een derde bijdraagt aan het werk van de stichting, on tevreden was over de geringe aandacht voor Vlaams letter kundig werk en over budgeto verschrijdingen. Daarom bleef ze achter met betalingen, aldus een woordvoerster van WVC. Dat ministerie schiet nu die betalingsachterstand van 125.000 gulden voor tot maart volgend jaar. Daarnaast wordt op grond van een accountants rapport nog eens 40.000 gulden over vorig jaar en eenzelfde bedrag over dit jaar door WVC als achterstallige betalingen gedaan. TROS krijgt mogelijk boete HILVERSUM Het feest rond het 25-jarig bestaan van de TROS krijgt mogelijk een wat bittere nasmaak. Hoewel de omroep met haar avondvul lende feestprogramma zestien duizend nieuwe leden wist te noteren, is deze inmense le denwervingsspot bij het Com missariaat voor de Media in het verkeerde keelgat gescho ten. Het Commissariaat heeft inmiddels een brief naar de omroep gestuurd waarin sanc ties worden aangekondigd „wegens het overtreden van de Mediawet". Het is een om roep namelijk slechts toege staan om tussen de program ma's dertig seconden reclame voor zichzelf te maken. Joop Landré, die als omroeper fun geerde liet zich in zijn enthou siasme zo meeslepen, dat hij niet van ophouden hield. Hoe wel de TROS heeft geprobeerd hem wat in te toornen, is dat niet gelukt. Gevolg zou kun nen zijn dat de omroep nu de maximale boete van twee ton krijgt opgelegd. Volgens TROS-woordvoerder Paul de Man is het nog niet zo ver. „Wij lezen de Mediawet an ders dan het Commissariaat. Er staat niets in over een der tig secondenregel, maar wel dat je per kwartaal vieren veertig minuten reclame voor jezelf mag maken. Nou we hebben de afgelopen weken gespaard en die tijd nu opge- Horowitz wordt in Italië begraven NEW YORK De vermaarde pianist Vladimir Horowitz, die zondag op 85-jarige leeftijd in Manhattan aan een hartaanval overleed, zal vrijdag in Milaan worden begraven. Horowitz, die 85 geworden is, krijgt zijn laatste rustplaats in Milaan in het familiegraf van zijn vrouw, Wanda. Deze dochter van de bekende dirigent Artu- ro Toscanini leeft nog. Tot vier dagen voor zijn overleden was Horowitz bezig met plaatopna men. Volgens zijn impressario had de krasse pianist plannen voor een concertreis door Eu ropa. Vandaag lag Horowitz' lichaam opgebaard in een ka pel in New York, om de Ame rikanen gelegenheid te geven de laatste eer te bewijzen. Donderdag zullen de stoffelij ke resten naar Milaan worden overgevlogen. De begrafenis daar in de Toscanini-kapel zal worden voorafgegaan door een mis in het beroemde operage bouw La Scala. Elfjarige zingt voor kankerbestrijding AMSTERDAM Sandra Schwarzhaupt, een 11-jarig Westduits zangeresje, geeft op 26 november in het Concertge bouw in Amsterdam een bene fietconcert voor de Nederland se Kankerbestrijding. Het sop- raantje verzorgt een recital met Mozart-liederen. Volgens het Concertgebouw is het niet eerder voorgekomen dat in deze muziektempel een zo jon ge vocaliste met een dergelijk zwaar recital voor het voet licht treedt. Sandra is in 1978 in Keulen geboren. Drie jaar geleden kreeg ze haar eerste zanglessen. Vorig jaar trad ze voor het eerst „officieel" op. Dat gebeurde tijdens twee be nefietconcerten: voor een kin derziekenhuis en het Wereld- natuurfonds. Kaarten kosten 25 gulden. Jerry Lee Lewis ziek: concert verplaatst ROTTERDAM Het concert dat Jerry Lee Lewis vanavond zou geven in de Doelen in Rot terdam gaat niet door. Lewis is ziek. Het concert is nu ver plaatst naar zaterdag 18 no vember. Kaarten voor van avond blijven gelden voor die datum. Reli-disco Veel televisieprogramma's van de VPRO worden gemaakt met een soort dubbele bodem, althans: we zijn door de jaren heen gewend er een dubbele bodem in te vermoeden. Zeker als ze gemaakt worden onder de ironische supervisie van Jan Blokker. Maar dat ver moeden is ook wel eens mis plaatst. Voor zijn buitenland magazine „Diogenes' stuurt Blokker zijn mensen op pad met de opdracht de camera en de microfoon te richten op cu rieuze of belangwekkende verschijnselen ergens buiten de grenzen en daar dan beel den en geluid over mee te brengen. Dat levert vaak fasci nerende confrontaties op met mensen en zaken die het 'ge wone' nieuws nooit halen, maar daar wel een stuk onder grond van vormen. Voor zover er een dubbele bodem aanwijs baar is, zit die meestal in de begeleidende en inleidende teksten van Blokker zelf. Min of meer vergelijkbaar is het binnenlandmagazine 'Een winter aan zee', dat dit seizoen debuteert en eenzelfde werk wijze demonstreert. Een VPRO-verslaggever gaat er gens heen, registreert wat er te zien en te horen is, en dat wordt gewoon op de televisie vertoond. Duidelijk voorbeeld: een onderdeel van het magazi ne van afgelopen zondag, dat de naam 'In den Heere' mee kreeg, en de activiteiten toon de van evangelisch bevlogen jongelui', op zoek naar een le ven in dienst van God in een alternatieve disco op de tonen van eigentijdse gospelmuziek- Er zijn perioden geweest in de geschiedenis van de VPRO, dat dergelijke bezigheden en de christelijk geïnspireerde uitlatingen van die jonge men sen genadeloos zouden zijn uit gebuit voor een flinke portie sarcasme. Dat is nu niet meer zo: we krijgen de gospeldan sers te zien, 'headbangend' en wel, en we krijgen de best be- spraakten onder hen te horen, en niemand zet er een vrolijke kanttekening bij. De reportage uit de reli-disco is zodoende gewoon een be richt uit de samenleving ge worden. Ze had zonder enige principiële pijn ook kunnen worden vertoond in de ru briek 'Tijdsein' of ergens an ders bij de EO, die we in het algemeen toch als een tegen pool van de VPRO beschou wen. Een curieuze ontwikke ling. Hét medianieuws van de afgelopen dagen was vanzelf sprekend de (definitieve?) te loorgang van het TV10-project van Joop van den Ende. De ontreddering die in de Aals- meerse sterrenstal zal hebben toegeslagen moet peilloos zijn. door René de Cocq Al die weggekochte Gooise ho temetoten, die het bestel wel eens een poepie zouden laten ruiken, staan nu met de mond vol tanden c.q. met de handen in het haar, en de rest ziet het gniffelend aan. Ze komen wel weer aan de slag hoor, maakt u zich geen zorgen. We zien Jos Brink en Koos Postema w«l weer terug; is het niet bij TV10, dan wel weer bij hun oude clubs of, als die er hun handen niet meer aan willen branden, bij de concurrentie. Want: er moet goed belegd brood op de plank, en het kan niet schelen of de paté wordt bekostigd door Joop, Marcel, Rob, Lex of wie dan ook. We zien en horen er straks misschien meer over via 'Lo pend vuur', de mediarubriek van de NOS. Die miste afgelo pen week net de TV10-slag en moest een hele uitzending vul len met gekeuvel over journa listenopleidingen en het al of niet kundige commentaar van verslaggevers bij Studio Sport. Cabaretier Youp van 't Hek zei daar leuke dingen over die ook in zijn rubriekje in NRC Handelsblad te lezen waren en nu natuurlijk ook in een boek je dat natuurlijk in Lopend Vuur mocht worden aanbevo len. Want: Lopend Vuur is ook maar een talkshow. En talk shows in Nederland, we weten het, zijn er om reclame te ma ken voor nieuwe boeken en boekjes. Een talkshow over de media gaat dan ook over boe ken en boekjes die worden ge schreven over iets of iemand in de media. Is dat leuk? Voor iemand die zelf 'in de media' werkt misschien wel, maar het incrowdsfeertje van Lopend Vuur veroordeelt het vanzelf sprekend wel tot een in om vang zeer minimaal kijkerspu bliekje. Dat is helemaal niet erg, vind ik, want ook de al lerkleinste doelgroepjes heb ben recht op televisie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 15