Grote kunstroof uit huis
van kleindochter Picasso
UIS
IRAADi
Oplaadbare ratel vervangt tal van gereedschappen
Produkten met te veel
cadmium op zwarte lijst
.HOE ZIT DAT DAN?'
eeste verhuurde CD's
-worden gekopieerd
Jerome Robbins weg bij
ew York City Ballet
JLaatste concert Smetana-kwartet
CONSUMENTENINFORMATIE
£e*dóe(Bouaa*it
DINSDAG 7 NOVEMBER 1989 PAGINA 15
k
[Budget-agenda
2 voor dagelijkse
at" in- en uitgaven
gjVoor veel mensen duurt
%en maand wel eens te
lang, met ongeduld
wordt dan uitgekeken
naar salaris of uitkering,
li Het Nationaal Instituut
voor Budgetvoorlichting
(Nibud) probeert hier
iets aan te doen door
een agenda uit te bren-
gen waar inkomsten en
uitgaven nauwkeurig
kunnen worden bijge-
kell houden.
laJeen agenda met een los, uit
dij vouwbaar invulschema voor
yeeen jaarbegroting waarmee
gn men de huishoudfinanciën
I n| een jaar vooruit kan plan
ch^ nen-
budgetagenda zelf is een
0Q^ combinatie van een gewone
vo) agenda en een zakboekje
waarin inkomsten en uitga-
zejven op een overzichtelijke
manier genoteerd kunnen
n J worden. Voor het noteren
j van de huishoudelijke uitga-
ven zijn naast de dagen van
de 'week twee kolommen op-
genomen: een voor het soort
I uitgavenpost en een voor de
bedragen.
Vooral nu steeds meer ma-
nieren van geld halen en be-
talen naast elkaar worden
gebruikt (contant, cheques,
bankpassen, giromaatpas en
credit cards) verwacht het
Nibud dat steeds meer men
sen de budgetagenda zullen
gaan gebruiken.
In de agenda staat verder in
formatie over onderwerpen
als kleedgeld voor kinderen,
oppasvergoeding en verde-
lingsmogelijkheden van de
hei kosten van de huishouding
voor samenwonen,
De agenda is te bestellen
door 9,90 over te maken op
postbankrekening 368700 ten
hi name van Nibud, Den Haag,
met vermelding van „agen-
o da".
Een noviteit op de ko
mende Karweibeurs is
de oplaadbare ratel van
Black Decker, een
universeel stuk gereed
schap dat traditionele
hulpstukken als ring- en
steeksleutels, Engelse
sleutels, Bahco's enz.
vervangt. De ratel is ei
genlijk een stukje auto
matisering van handge
reedschappen. Alle klus
sen waaraan moeren en
bouten te pas komen
kunnen ermee in een
handomdraai geklaard
worden.
Volgens de fabrikant is het
vast- en losdraaien van bou
ten en moeren na het in- en
uitdraaien van schroeven de
meest voorkomende klus in
huis.
Succes
Voor de schroeven introdu
ceerde de Amerikaanse on
derneming als eerste in Eu
ropa de elektrische schroe
vendraaier. Het succes daar
van illustreert de resultaten
van een marktonderzoek:
meer dan één van elke twee
doe-het-zelvers kiest voor
genoemd merk.
Zonder kracht
De nieuwe ratel roteert door
een unieke spanring 360 gra
den en daardoor kan de kop
in elke gewenste positie
vastgezet worden. Om het
slagmechanisme elektrisch
wordt aangedreven is kracht
zetten overbodig. Het appa
raat is met één hand te be
dienen. Wanneer ook een
schroefadaptor wordt ge
kocht, is de ratel te benutten
als haakse schroevendraaier.
Oplaadbaar
De machine is op verschei
dene fronten in te zetten.
Binnenshuis bijvoorbeeld bij
de installatie en het onder
houd van de wasmachine,
koelkast, air conditioning,
centrale verwarming enz.
Maar ook bij fijnmechaniek,
zoals reparaties aan televisie
of computer is de ratel een
handig hulpmiddel. Buitens
huis komt hij goed van pas
bij het onderhoud van de
fiets, grasmaaier, boot en
auto.
Prijs
De ratel heeft een metalen
motorhuis, wordt geleverd De ratel
in een kunststof koffer met is op
8 chroomvanadium doppen verschillend
(6-13 mm.), twee doppenhou- terrein
ders, een schroefadaptor, inzetbaar,
verlengstuk en speciale |_|jj wor(jt
wandhouder. Daarnaast is bijgeladen
de ratel links- en rechts in-
stelbaar. Adviesprijs 175,-. 1
Meer informatie: tel. 01608 - wandhouder.
82000. FOTO: PR
„Statiegeld
nodig voor
inzameling
batterijen"
Afspraken tussen overheid en
bedrijfsleven voor de inzame
ling van nikkel-cadmium bat
terijen hebben alleen kans van
slagen indien op batterijen sta
tiegeld wordt geheven. Dat
standpunt bepleit de Consu
mentenbond in de gids van
november.
De bond is mede voorstander
van het heffen van statiegeld,
omdat een in 1985 gesloten
convenant over het vervangen
van kwik-oxydecelbatterijen
door schonere en zuinigere
zink-luchtcelbatterijen „lijkt
mislukt". De kwik-batterij zou
1 januari volgend jaar geheel
vervangen moeten zijn, maar
is nog steeds volop verkrijg
baar, aldus de Consumenten
bond.
Het convenant over de inza
meling van nikkel-cadmium
batterijen kent een vrijwillige
basis en dreigt daarmee even
eens te mislukken, zo meent
de bond. De vertegenwoordi
gers van de consumenten zijn
verder tegen het streven om
slechts 80 procent van deze
batterijen in te zamelen; de
bond acht het onaanvaardbaar
dat 20 procent dan
het milieu verdwijnt.
In Nederland worden jaarlijks
ruim 100 miljoen batterijen
verkocht, waarvan circa 2 mil
joen zink-luchtcelbatterijen.
Hoewel deze aanzienlijk min
der milieubelastend zijn dan
de kwik-oxydebatterijen, ho
ren ze volgens de Consumen
tenbond niet in de vuilniszak
thuis. De zink-luchtcelbatterij
bevat namelijk 30 procent
zink.
Het ministerie voor milieube
heer (VROM) heeft een lijst
openbaar gemaakt waarop met
naam en toenaam de produk
ten staan waarin te veel cad
mium zit. De stof die meestal
als kleurstof wordt gebruikt,
behoort tot de zware metalen,
die zeer schadelijk voor het
milieu zijn.
Vorig jaar zomer was al be
kend gemaakt dat in een aan
tal verpakkingen, vooral
kunststof doppen en deksels
van allerlei produkten, de gif
tige stof veelvuldig wordt ge
bruikt. Omdat de producenten
echter te weinig maatregelen
nemen, heeft het ministerie nu
besloten de gehele lijst met na
men van produkten en fabri
kanten/verkopers te publice
ren. Het ministerie maakt wel
het voorbehoud dat enkele
produkten wellicht niet meer
in de handel zijn.
De norm van het Cadmium-
besluit dat nu bij de Raad van
.State voor advies ligt, is 50
mg/kg. Bij het onderzoek wer
den echter veel hogere con
centraties aangetroffen. Enke
le voorbeelden: dop van Hema
hairspray (3500 mg/kg), fineli-
ner van V&D (5714 mg/kg),
rode deksel van pot van Blok
ker (15.790 mg/kg), dop van
Citin tapijtreiniger 625 rood
(3986,90 mg/kg)). Opvallend
bij dit laatste voorbeeld is dat
de gele verpakking van het
zelfde middel ver onder de
cadmiumnorm ligt.
Alleenstaand vaderschap
Iedereen kent wel het ver
schijnsel van de man die als
alleenstaande zijn kind of
kinderen opvoedt.
Hij kan op zichzelf zijn ko
men te wonen door een echt
scheiding of doordat zijn
vrouw stierf. Wordt hij in het
laatste geval weduwnaar ge
noemd, een sedert eeuwen
aanvaard en gerespecteerd
begrip, in het eerste kan hij
niet echt aanspraak maken
op een maatschappelijke
'soortnaam' zoals bijstands
moeder of BOM-vader. Toch
is er, veroorzaakt door de
emancipatiebewegingen van
de laatste twintig jaar, in bei
de gevallen sprake van een
situatie die anders is (of op
zijn minst kan zijn) dan die
in het verleden. Vroeger
werden kindertjes van jonge
weduwnaren ondergebracht
bij - vrouwelijke - familiele
den of in een tehuis, en wer
den kinderen van een schei
dend echtpaar haast gedach
teloos onder de voogdij van
de moeder geplaatst.
Nu is dat anders; nu kan de
weduwnaar ervoor kiezen
zijn kind zelf groot te bren
gen, en kan de gescheiden
vader opteren voor de voog
dij. Maar dan ook écht de
voogdij, dat wil zeggen dat
hij te zorgen heeft voor een
gezellig thuis, voor een syste
matischer en langduriger
aanwezigheid bij zijn kind
dan hij wellicht binnen het
huwelijk zou hebben geëffec
tueerd, en voor een opvoe
ding die alleen door middel
van aandacht, energie en
tijdsinvestering straks ge
slaagd kan heten.
Heeft een man die daarvoor
een inwonende hulpkracht
aantrekt, luidde lang geleden
een casus, uit dien hoofde
ook recht op de zogenaamde
alleenstaande-oudertoeslag?
Peter de Groot was zo'n va
der. Op grond van bepaalde
overwegingen had hij tegen
over de rechter bepleit, zelf
zijn zoontje Pieter te mogen
opvoeden. Hierin was toege
stemd. Onder de conditie van
een eerlijke bezoekregeling
ging de vijf jaar oude Pieter
bij zijn vader wonen, die na
de boedelscheiding een ander
huis had betrokken. Al sinds
zijn afstuderen had Peter de
Groot een plezierige en be
hoorlijk betalende full-time
baan. Hoewel hij besloten
had de maaltijden en de
avonden wat meer voor Pie
ter te reserveren, wilde hij
die baan er niet aan geven.
De meest voor de hand lig
gende oplossing leek om ie
mand te zoeken die in elk ge
val overdag, en soms in de
avonduren, de verzorging
van de kleine Pieter op zich
nam. Het duurde niet lang
eer hij zo iemand had gevon
den: een drieënveertigjare
vrouw die zelf nooit kinde
ren had gehad maar het wél
leuk vond er eentje onder
haar hoede te hebben. De af
spraak werd gemaakt dat
mevrouw Konings in huize
De Groot een zit/slaapkamer
kreeg (met een eigen voor
deurbel) en keuken en bad
kamer mede zou kunnen ge
bruiken. Huur zou ze niet be
talen; in ruil voor het ter be
schikking gestelde zou ze als
oppas voor Pieter fungeren.
Els Konings bezat voorts zelf
een auto, een koelkast, een
koffiezetapparaat en een
televisietoestel op haar ka
mer (waar Pietertje graag op
woensdagmiddag, bij een
glaasje limonade, voor weg
mocht kruipen). Els Konings
en Peter de Groot hadden
principieel gescheiden finan
ciën en droegen ook ieder
zelf de kosten van hun res
pectieve abonnementen, ver
zekeringen en dergelijke.
Voor telefoon- en energie
kosten betaalde de kinder
verzorgster maandelijks een
vergoeding; de boodschappen
en de was werden separaat
gedaan en vakanties waren
niet gezamenlijk.
Alles wees in eén richting: er
was hier geen sprake van
enige „samenlevingsovereen
komst". En zo oordeelde in
derdaad ook het Gerechtshof.
Toen Peter de Groot de
kwestie van de alleenstaan-
de-oudertoeslag en de aan
vullende alleenstaande-ou-
derstoeslag aanhangig maak
te, had hij nog een ogenblik
gevreesd dat de „buitenkant"
van zijn situatie, het inwonen
van Els Konings met haar
verzorgende taaie, hem het
recht op deze toeslagen zou
kosten.
Echter, het Hof meende dat
J>et duidelijk om niet meer
ging dan om wederzijdse
hulp en bijstand. Peter de
Groot had volgens het Hof
dan ook recht op beide toe
slagen.
MR. P.R.M. HAMERS,
werkzaam bij Deloitte De
Boer Van Keulen
Belastingadviseurs
CUNST
KAATREGELEN GEVRAAGD VAN OVERHEID
AMSTERDAM De om
vang van het verhuren en
kopiëren van Compact
pises (CD's) is inmiddels
fo groot geworden dat er
^prake is van een recht
streekse bedreiging van
tie geluidsbranche. Ne
gentig procent van alle
verhuurde CD's blijkt uit
eindelijke geheel of ge
deeltelijk te worden geco
deerd.
Er moet daarom zo snel moge
lijk wetgeving komen over de
"irerhuur van geluidsdragers.
Een en ander blijkt uit een on-
jerzoek dat gisteren in Am
werd gepresenteerd
1oor de NVPI (Nederlandse
'CGeluidsdragers) en de auteurs-
r|echtorganisatie Stemra.
jjjit het onderzoek komt naar
joren dat in de periode van 1
juli 1988 tot en met juni 1989
in ons land 6,2 miljoen CD's
werden verhuurd, met een to
tale verhuurwaarde van 16
miljoen gulden. Het merendeel
van de CD's wordt gehuurd
via bibliotheken. De overige
verhuur gebeurt via speciale
CD-verhuurwinkels en in
mindere mate via videothe
ken.
Door de grote verhuur zijn de
organisaties bevreesd voor een
daling in de verkoop van de
CD's, wat kan leiden tot een
afname van investeringen in
nieuwe opnamen.
De beide organisaties dringen
aan op een snelle invoering
van wetgeving over de ver
huur van geluidsdragers. Door
het ontbreken van wettelijke
regelingen ontvangen produ
centen, uitvoerende kunste
naars, componisten en tekst
dichters op dit moment geen
enkele vergoeding voor het
uitlenen van CD's.
JEW YORK Choreograaf
Terome Robbins, die beroemd
/erd met zijn musicals en bal
letten, treedt eind dit jaar af
ls mede-directeur van het
Jew York City Ballet, dat on-
ings nog op het Holland Dan-
zelschap de rug toe", verklaar
de de 71-jarige Robbins. Rob
bins gaat de repetities van het
ballet leiden voor een retros
pectief over zijn werk vanaf
1944, dat in het voorjaar wordt
gepresenteerd, alvorens zijn
Festival in Den Haag met memoires te schrijven en mee
efenkele van zijn choreografieën te werken aan een autobiogra
fisch theaterstuk. Hij sluit niet
uit dat hij in Europa nog gaat
zien was.
„Het is op mijn
eftijd belangrijk andere din
gen te gaan doen, ik verlaat de werken aan balletten of ope-
leiding maar draai niet het ge-
CANNES Uit de villa van
Marina Picasso, kleindochter
van Pablo Picasso, zijn vijftien
schilderijen ontvreemd met
een waarde tfan meer dan 35
miljoen gulden. Onder de ge
stolen werken waren doeken
van Picasso, van Matisse en
een borstbeeld van Rodin. Uit
de manier waarop de dieven te
werk zijn gegaan, leidt de poli
tie af dat zij uitstekend op de
hoogte waren van het terrein
en van de gewoonten van de
bewoners van de villa. Er zijn
geen sporen van braak.
Marina Picasso was er niet en
de dieven hebben gewacht tot
de huisbewaarder zondagoch
tend naar de stad ging om in
kopen te doen, voor zij hun
slag sloegen. Toen de huisbe
waarder nauwelijks een uur
later terugkwam, waren de
dieven al vertrokken. Nie
mand heeft iets gehoord, ook
niet het geblaf van de vijf
waakhonden die nog in hun
hok zaten. Naar uit welinge
lichte bron is vernomen, is ook
het inbraakalarm niet afge
gaan.
Marina Picasso erfde de collec
tie van haar grootvader, die in
1973 overleed. Zij is de dochter
van Paul Picasso-en diens eer
ste vrouw Emilienne. Paul,
wiens relatie met zijn vader in
diens laatste levensjaren te
wensen overliet, was Picasso's
enig kind bij zijn eerste vrouw,
de uit Rusland afkomstige
danseres Olga Kochlova.
fRAAG Na in 44 jaar ruim 4000 concerten
hebben afgewerkt heeft het beroemde Praag-
„Smetana-kwartet" gisteren zijn afscheids-
oncert gegeven. Het optreden in de Manes-
oncertzaal in Praag stond in het teken van de
Oste verjaardag van de mede-oprichter en cel
list Antonin Kohout. De vier musici vormden
het oudste en langst werkende kamerensemble
van Europa. Het kwartet trad voor het eerst op
in de Tsjechoslowaakse hoofdstad op 6 novem
ber 1945. De samenstelling van het kwartet
werd 23 jaar geleden voor het laatst gewijzigd.
lederlands werk kan weer vertaald worden
•EN HAAG De Stichting
'oor Vertalingen van Neder-
inds Letterkundig Werk, die
oktober de noodklok luidde
imdat ze door geldnood in het
'oortbestaan werd bedreigd,
rijgt twee ton van het minis-
irie van WVC. De acute geld-
is daarmee gelenigd. Nu
ordt bekeken hoe de stich-
|ting verder moet. De financië
le problemen ontstonden door
dat de Belgische overheid, die
voor een derde bijdraagt aan
het werk van de stichting, on
tevreden was over de geringe
aandacht voor Vlaams letter
kundig werk en over budgeto
verschrijdingen. Daarom bleef
ze achter met betalingen, aldus
een woordvoerster van WVC.
Dat ministerie schiet nu die
betalingsachterstand van
125.000 gulden voor tot maart
volgend jaar. Daarnaast wordt
op grond van een accountants
rapport nog eens 40.000 gulden
over vorig jaar en eenzelfde
bedrag over dit jaar door WVC
als achterstallige betalingen
gedaan.
TROS krijgt mogelijk boete
HILVERSUM Het feest
rond het 25-jarig bestaan van
de TROS krijgt mogelijk een
wat bittere nasmaak. Hoewel
de omroep met haar avondvul
lende feestprogramma zestien
duizend nieuwe leden wist te
noteren, is deze inmense le
denwervingsspot bij het Com
missariaat voor de Media in
het verkeerde keelgat gescho
ten. Het Commissariaat heeft
inmiddels een brief naar de
omroep gestuurd waarin sanc
ties worden aangekondigd
„wegens het overtreden van
de Mediawet". Het is een om
roep namelijk slechts toege
staan om tussen de program
ma's dertig seconden reclame
voor zichzelf te maken. Joop
Landré, die als omroeper fun
geerde liet zich in zijn enthou
siasme zo meeslepen, dat hij
niet van ophouden hield. Hoe
wel de TROS heeft geprobeerd
hem wat in te toornen, is dat
niet gelukt. Gevolg zou kun
nen zijn dat de omroep nu de
maximale boete van twee ton
krijgt opgelegd. Volgens
TROS-woordvoerder Paul de
Man is het nog niet zo ver.
„Wij lezen de Mediawet an
ders dan het Commissariaat.
Er staat niets in over een der
tig secondenregel, maar wel
dat je per kwartaal vieren
veertig minuten reclame voor
jezelf mag maken. Nou we
hebben de afgelopen weken
gespaard en die tijd nu opge-
Horowitz wordt in
Italië begraven
NEW YORK De vermaarde
pianist Vladimir Horowitz, die
zondag op 85-jarige leeftijd in
Manhattan aan een hartaanval
overleed, zal vrijdag in Milaan
worden begraven. Horowitz,
die 85 geworden is, krijgt zijn
laatste rustplaats in Milaan in
het familiegraf van zijn
vrouw, Wanda. Deze dochter
van de bekende dirigent Artu-
ro Toscanini leeft nog. Tot vier
dagen voor zijn overleden was
Horowitz bezig met plaatopna
men. Volgens zijn impressario
had de krasse pianist plannen
voor een concertreis door Eu
ropa. Vandaag lag Horowitz'
lichaam opgebaard in een ka
pel in New York, om de Ame
rikanen gelegenheid te geven
de laatste eer te bewijzen.
Donderdag zullen de stoffelij
ke resten naar Milaan worden
overgevlogen. De begrafenis
daar in de Toscanini-kapel zal
worden voorafgegaan door een
mis in het beroemde operage
bouw La Scala.
Elfjarige zingt voor
kankerbestrijding
AMSTERDAM Sandra
Schwarzhaupt, een 11-jarig
Westduits zangeresje, geeft op
26 november in het Concertge
bouw in Amsterdam een bene
fietconcert voor de Nederland
se Kankerbestrijding. Het sop-
raantje verzorgt een recital
met Mozart-liederen. Volgens
het Concertgebouw is het niet
eerder voorgekomen dat in
deze muziektempel een zo jon
ge vocaliste met een dergelijk
zwaar recital voor het voet
licht treedt. Sandra is in 1978
in Keulen geboren. Drie jaar
geleden kreeg ze haar eerste
zanglessen. Vorig jaar trad ze
voor het eerst „officieel" op.
Dat gebeurde tijdens twee be
nefietconcerten: voor een kin
derziekenhuis en het Wereld-
natuurfonds.
Kaarten kosten 25 gulden.
Jerry Lee
Lewis
ziek: concert
verplaatst
ROTTERDAM Het concert
dat Jerry Lee Lewis vanavond
zou geven in de Doelen in Rot
terdam gaat niet door. Lewis is
ziek. Het concert is nu ver
plaatst naar zaterdag 18 no
vember. Kaarten voor van
avond blijven gelden voor die
datum.
Reli-disco
Veel televisieprogramma's van
de VPRO worden gemaakt
met een soort dubbele bodem,
althans: we zijn door de jaren
heen gewend er een dubbele
bodem in te vermoeden. Zeker
als ze gemaakt worden onder
de ironische supervisie van
Jan Blokker. Maar dat ver
moeden is ook wel eens mis
plaatst. Voor zijn buitenland
magazine „Diogenes' stuurt
Blokker zijn mensen op pad
met de opdracht de camera en
de microfoon te richten op cu
rieuze of belangwekkende
verschijnselen ergens buiten
de grenzen en daar dan beel
den en geluid over mee te
brengen. Dat levert vaak fasci
nerende confrontaties op met
mensen en zaken die het 'ge
wone' nieuws nooit halen,
maar daar wel een stuk onder
grond van vormen. Voor zover
er een dubbele bodem aanwijs
baar is, zit die meestal in de
begeleidende en inleidende
teksten van Blokker zelf.
Min of meer vergelijkbaar is
het binnenlandmagazine 'Een
winter aan zee', dat dit seizoen
debuteert en eenzelfde werk
wijze demonstreert. Een
VPRO-verslaggever gaat er
gens heen, registreert wat er te
zien en te horen is, en dat
wordt gewoon op de televisie
vertoond. Duidelijk voorbeeld:
een onderdeel van het magazi
ne van afgelopen zondag, dat
de naam 'In den Heere' mee
kreeg, en de activiteiten toon
de van evangelisch bevlogen
jongelui', op zoek naar een le
ven in dienst van God in een
alternatieve disco op de tonen
van eigentijdse gospelmuziek-
Er zijn perioden geweest in de
geschiedenis van de VPRO,
dat dergelijke bezigheden en
de christelijk geïnspireerde
uitlatingen van die jonge men
sen genadeloos zouden zijn uit
gebuit voor een flinke portie
sarcasme. Dat is nu niet meer
zo: we krijgen de gospeldan
sers te zien, 'headbangend' en
wel, en we krijgen de best be-
spraakten onder hen te horen,
en niemand zet er een vrolijke
kanttekening bij.
De reportage uit de reli-disco
is zodoende gewoon een be
richt uit de samenleving ge
worden. Ze had zonder enige
principiële pijn ook kunnen
worden vertoond in de ru
briek 'Tijdsein' of ergens an
ders bij de EO, die we in het
algemeen toch als een tegen
pool van de VPRO beschou
wen. Een curieuze ontwikke
ling. Hét medianieuws van de
afgelopen dagen was vanzelf
sprekend de (definitieve?) te
loorgang van het TV10-project
van Joop van den Ende. De
ontreddering die in de Aals-
meerse sterrenstal zal hebben
toegeslagen moet peilloos zijn.
door René de Cocq
Al die weggekochte Gooise ho
temetoten, die het bestel wel
eens een poepie zouden laten
ruiken, staan nu met de mond
vol tanden c.q. met de handen
in het haar, en de rest ziet het
gniffelend aan.
Ze komen wel weer aan de
slag hoor, maakt u zich geen
zorgen. We zien Jos Brink en
Koos Postema w«l weer terug;
is het niet bij TV10, dan wel
weer bij hun oude clubs of, als
die er hun handen niet meer
aan willen branden, bij de
concurrentie. Want: er moet
goed belegd brood op de plank,
en het kan niet schelen of de
paté wordt bekostigd door
Joop, Marcel, Rob, Lex of wie
dan ook.
We zien en horen er straks
misschien meer over via 'Lo
pend vuur', de mediarubriek
van de NOS. Die miste afgelo
pen week net de TV10-slag en
moest een hele uitzending vul
len met gekeuvel over journa
listenopleidingen en het al of
niet kundige commentaar van
verslaggevers bij Studio Sport.
Cabaretier Youp van 't Hek
zei daar leuke dingen over die
ook in zijn rubriekje in NRC
Handelsblad te lezen waren en
nu natuurlijk ook in een boek
je dat natuurlijk in Lopend
Vuur mocht worden aanbevo
len.
Want: Lopend Vuur is ook
maar een talkshow. En talk
shows in Nederland, we weten
het, zijn er om reclame te ma
ken voor nieuwe boeken en
boekjes. Een talkshow over de
media gaat dan ook over boe
ken en boekjes die worden ge
schreven over iets of iemand
in de media. Is dat leuk? Voor
iemand die zelf 'in de media'
werkt misschien wel, maar het
incrowdsfeertje van Lopend
Vuur veroordeelt het vanzelf
sprekend wel tot een in om
vang zeer minimaal kijkerspu
bliekje. Dat is helemaal niet
erg, vind ik, want ook de al
lerkleinste doelgroepjes heb
ben recht op televisie.