Geweld als schaduw boven Namibia Groene golf rolt door voedingsmarkt Stuk apartheid brokkelt af |^pga;^e IIOA OA MOH U BUITENLAND Qeidt&Qowuvnt DONDERDAG 2 NOVEMBER 1989 PAGINA 6 (Van onze speciale verslaggever Jan Meulemeesters) WINDHOEK Onder een broeierige zon staat een geduldige rij Afrika nen. Ze krijgen stembrief jes uitgereikt. Op een plank boven een leeg olie vat zetten ze een kruisje. Een onaangekondigde verkiezing? Het blijkt een schoolse oefening in stem men te zijn voor de 'ver kiezingen van 7 tot 11 no vember, die anderhalf miljoen Namibiërs na 31 jaar Duits en na 74 jaar Zuidafrikaans bewind on afhankelijkheid moet brengen. De vroegere gewapende ver zetsbeweging Swapo traint nu zijn aanhangers in de zwarte woonwijk Katutura van de hoofdstad Windhoek in stem men. Een ernstig kijkende man in pak met stropdas laat droevig fout-stemmen zien: een enkele streep, een te groot kruis, meerdere kruisjes, kruisjes bij de 'verkeerde' par tij, krabbels. Geen wonder trouwens! Bij de eerste vrije verkiezingen in een land dat veertig procent analfabeten telt en tien gere gistreerde partijen met soms op elkaar lijkende namen en symbolen. Met ernstige gezich ten en in hun beste pakken sluiten fout-stemmers weer achter in de rij aan voor hun iweede oefening. Om half drie !s middags is Swapo begonnen met de namaak-stemming; vijf uur later is er nog geen teken dat de mensen het beu zijn. De Swapo is huizenhoog favo riet bij de verkiezingen, maar de vele berichten over marte ling en wellicht moord op hon derden eigen gevangen in An gola verpulveren de steun van deze verzetsbeweging in bin nen- en buitenland. Een van die gevangènen is be reid te praten, maar geen naam en geen foto. „De Swa- po-veiligheidsdienst heeft me al laten weten dat ze me na de onafhankelijkheid voor het vuurpeleton zetten. Ik ben een Ovambo. Al als tiener kwam ik in contact met een Swapo- lid. Die adviseerde me eerst af te studeren, omdat ik dan meer nut zou hebben voor de organisatie. Ondanks het ver zet van mijn ouders deed ik werd geslagen met de bood schap: Doe dat nooit meer". Tussen 7 en 10 november brokkelt een fors stuk apartheid af. In het Zuidafrikaanse buurland Namibia mag, voor het e,erst in de geschiedenis, de bevolking zich uitspreken. Onder toezicht van de Verenigde Naties wordt een grondwetgevende vergadering van 72 afgevaardigden gekozen. Deze zal een grondwet opstellen en volgend jaar moet dan een gebied, zo groot als Frankrijk en West-Duitsland samen met 1,5 miljoen bewoners, onafhankelijk worden. Eeuwenlang leefden stammen als bosjesmannen, Nama's, Here ro's en Ovambo's hun natuurlijk bestaan achter de beschermen de Namib-woestijn langs de Atlantische kust. Tot oprukkende Nederlandstalige boeren in Zuidafrika de zogenaamde Orlam- gemeenschap verdreef en met hun leider Jonker Afrikaner een nieuw rijk bevocht in het huidige Zuid-en Midden-Namibie. Hij verbood blanke vestiging. Na zijn dood bewapende uitgerekend de missie en dan vooral de Duitse Rheinische Missie, opstande lingen. In 1884 werd het gebied op het Congres van Berlijn als kolonie aan Duitsland gegeven onder de naam Zuid-West-Afrika. Ach tereenvolgens kwamen de Nama's onder Hendrik Witbooi en de Herero's onder Samuel Maharero in opstand. De Duitsers richt ten een slachtpartij aan: van de 70.000 Herero's bleven er slechts 16.000 over; van de 20.000 Nama's slechts 10.000. De overleven den werden weggestopt in dorre reservaten. Voor het ontdekte goud, diamant, koper, zink, lood en zilver werden Ovambo-con- tractarbeiders misbruikt. Nadat de Duitsers de Eerste Wereld oorlog hadden verloren, kreeg Zuidafrika van de Volkerenbond de kolonie om haar voor te bereiden op onafhankelijkheid. In plaats daarvan bezetten Zuidafrikaanse boeren het vruchtbare, tweederde gedeelte van het land, reservaten werden omgedoopt in 'thuislanden', trekarbeid tot principe verheven. Uit een ver boden vakbond van Ovambo-contractarbeiders ontstond de ver bannen Swapo van Sam Nujoma, die de wapens opnam toen het Internationale Gerechtshof in het midden van de zestiger jaren weigerde de Zuidafrikaanse bezetting te veroordelen. In 1966 noemde eerst de VN en veel later het Internationale Gerechts hof het Zuidafrikaans beheer onwettig. Maar het duurde tot de eerste nederlaag van het Zuidafrikaanse leger tegen de gecombi neerde krachten van Angola, Cuba en Swapo bij Cuito Cuanava- le (1987/1988) en een interne economische en politieke crisis in Zuidafrika zelf, dat Pretoria uiteindelijk bezweek voor interna tionale druk, en vrije verkiezingen onder toezicht van de VN toestond. Maar de Zuidafrikaanse autoriteiten gebruikten alle mogelijke en onmogelijke middelen om een grote verkiezingsze ge van Swapo te verhinderen. Bovendien heeft Zuidafrika het land nog in een verschrikkelijke economische wurggreep. dat. Na mijn studie, eind ze ventiger jaren, hielp ik Swapo- strijders met transport, onder dak en voedsel. Maar een van hen werd gepakt en verraadde zijn helpers. Daarom vluchtte ik naar Angola waar ik een militaire opleiding volgde maar een kantoorbaantje kreeg". In 1984 werd hij plotseling op gepakt door de Swapo-veilig- heidsdienst op beschuldiging van spionage voor Zuidafrika. „Ik werd overgebracht naar een ondergronds ondervra gingscentrum in Lubango. Ik vroeg om een officiële berech ting, maar kreeg te horen: Swapo kent geen rechtbank. Ik vroeg om bewijs, maar Hij vervolgt: „Hun vragen wa ren steeds dezelfde: wanneer, waar en hoe werd je gerecru- teerd door Zuidafrika. Eerst werden de kleren van je lijf getrokken en de handen op je rug gebonden. Dan werd er geslagen: meestal vijf maal per week, als je geluk had drie maal per week. De tweede stap was dat je op je buik werd gelegd en je rug met stokken bewerkt. Nog erger was het als je armen op je rug werden vastgebonden en het touw over een balk werd opgetrok ken en je zo geslagen werd dat je aan de balk schommelde. Ook werd je wel tot je middel ingegraven en dan met stok ken geslagen. Af en toe werd een pistool tegen je slaap gezet, en dan hoorde je het overha len van de trekker nagalmen in je hoofd. In de winter werd je in een olievat vastgebonden en zo moest je de hele nacht in het water doorbrengen. Je zat altijd alleen in je cel waarvan zelfs de gaten waren dichtge- stopt, zodat je nooit naar bui ten kon kijken. Tenslotte wer den je wonden met zout inge smeerd of met petroleum. Ook werd petroleum, sorry dat ik grof moet worden, in je poep- gaatje gegoten: een ongelooflij ke pijn was dat". „Na zeven maanden besloot ik te bekennen om in leven te blijven en er later over te kun nen getuigen. Ik moest een be kentenis schrijven, waarin ik mijn vader en moeder, vrouw en kind, mijn broers en zusters beschuldigde plus tien namen die ze mij hadden opgegeven. Verder dat ik tussen juni en december in Grootfontein was gerecruteerd en een opleiding kreeg bij de Zuidafrikaanse luchtmacht in het afwerpen van voorraden in het noorden van Namibia. Dat was stom want mijn familie en collega's kunnen getuigen dat ik al die tijd in Windhoek was, op een elfdaags bezoek aan mijn ou ders na. Ik ben zelfs nooit in Grootfontein geweest". Na de 'bekentenis' volgde volgde een officiële opsluiting in holen in de grond golfpla ten erboven. „In ons gat wa ren 46 man samengepakt. „Op 10 januari hoorden we van Swapo-secretaris Moses Garoeb in een plaats, die Ethi opia genoemd wordt, dat er een wapenstilstand was en dat we vrij zouden komen. Op 9 „U." i oefenprogramma wordt geprobeerd de bevolking van Namibia, van wie bijna i staat te stellen de relatief moeilijke stembiljetten goed te laten invullen. FOTO: ANP april moesten we midden in opspraak zouden brengen, het oerwoud een verklaring Vervolgens werden we over tekenen dat we Swapo niet in gebracht naar een plaats, Na- kada Production Unit. Daar kregen we kleren, een bed, toiletspullen en bestek. Al die tijd hadden we blauw Sovjet- militair ondergoed moeten dragen". Koevoet Er is ook ander geweld dat als een schaduw boven de verkie zingen hangt. Willy Mary Amutenya kan daarvan getui gen. „Ik ben geboren en geto gen met blanke onderdruk king. Daarom werd ik jeugd leider bij de enige beweging die daaraan iets wilde doen: Swapo. Op 16 september 1977 werd een bijeenkomst aange vallen. Er waren veel gewon den. Ik besloot dat het zo niet verder kon, en stak de grens naar Angola over om met Swapo mee te vechten. In mei 1978 vielen Zuidafrikanen de nauwelijks verdedigde vluch telingenkampen in Cassinga aan en vermoordden daar ze venhonderd mensen, voorna melijk vrouwen en kinderen. Ik kreeg een schotwond in de arm en werd gevangen afge voerd. Mijn arm moest worden afgezet. Pas in 1984, op 18 ok tober, mijn geboortedag, werd ik vrijgelaten". „Van de Anglikaanse kerk kreeg ik werk bij de kleuter school, en werd later voorzit ter van de commissie 'Recht vaardigheid en Vrede'. In die functie kwam ik op voor slachtoffers van Zuidafrikaan se onderdrukking. En met suc ces: veel gevangenen zijn nu vrij, al hebben wii nog een lijst van 60 vermisten „Ik heb ook een lange waslijst van gruweldaden die ex-bond- genoten van Zuidafrika zoals de 'anti-terreurbende Koevoet' nu begaan onder de vlag van DTA, een omgedraaide Neder landse vlag, blauw-wit-rood. de Democratische Turnhalle Alliantie is een door Zuidafri ka opgerichte partij met verte genwoordigers van stammen. Bij dat DTA-geweld vielen een tiental doden, een veelvoud aan gewonden, maar het be langrijkste doel was mensen af te schrikken Swapo te stem- Over de Swapo-gevangenen is hij duidelijk: „Iedereen weet dat Zuidafrika alles doet om Swapo kapot te maken, en daarvoor spionnen gebruikt. In oorlogstijd kun je niet zachtzinnig zijn met verra ders", echoot zijn verdediging van Swapo. Het is de vraag of Namibia ooit uit de schaduw van ge weld kan kruipen? De zon schijnt er wel fel maar werpt ook diepe schaduwen... Nederland wacht een groene eetgolf. Het ingehamerde mi lieubewustzijn zal merkbare ge volgen hebben op het eetpa troon van grote groepen consu menten. In handel en industrie wordt rekening gehouden met tien tot twintig procent van de Nederlanders die bereid zijn over te stappen naar milieu vriendelijk geproduceerd en verpakt voedsel. Als is het maar om het vege lijf te redden in een steeds vuiler wordende omgeving. Supermarkten zijn al begonnen met de introductie van eco-aardappels en biolo gisch dynamische groenten. De traditionele winkels voor na- tuurvoeding verwachten meege nomen te worden op de toppen van de groene golf. DEN HAAG Het zui velconcern Coberco stuurt winkeliers momenteel een piepklein conifeertje in het nieuwe kartonnen be kertje voor rozijntjesvla met rum. Met die campag ne bereidt Coberco haar klanten voor op de over gang naar een natuurlijk ogende verpakking voor fruitvla's. De uitvinder van het fruitzui- vel doet met ingang van 6 no vember de plastic bekers aan de kant. Niet dat het nu nog gebruikte poly-ethyleen direct milieu-onvriendelijk is. Het spul is volledig verbrandbaar en dus niet belastend voor het milieu. Maar het vervangende karton oogt natuurlijker, zo verklaart een woordvoerder van Coberco de overstap. Het karton is afkomstig van ge kweekt hout en niet van na- tuurbos. De prijs van de toetjes gaat er wel vier cent door om hoog, maar dat is geen be zwaar. De consument is bereid te betalen voor eert natuurlij ker imago. Coberco sleutelt aan de buiten kant van het produkt. Wat erin zit, is afkomstig van de gewone, milieubelastende boer. Een andere zuivelcoöpe- ratie, Noord-Nederland, pro beert al geruime tijd melk van milieuvriendelijk werkende boeren op de markt te 'bren gen. Vlot gaat het niet, want tot nu toe wordt de melk ge bruikt voor kaas. Boeren en Noord-Nederland proberen nu een gezamenlijke onderne ming op te zetten die over een half jaar eco-melk op de markt moet brengen. Met de navulzakken van de zeepfabrikanten die nooit te voren zoveel milieu in hun waspoeders hebben gestopt, horen de zuivelstappen thuis in de reeks initiatieven van handel en industrie om in te springen op de aanstormende milieugolf. Koortsachtig tast men de markt af om erachter te komen in hoeverre consu menten bij het volladen van hun boodschappenwagentjes geneigd zijn rekening te hou den met milieuaspecten. En niet te vergeten met hun ge zondheid, want eigenbelang speelt een doorslaggevende rol. Wilde cijfers Reclamebureaus maken de le vensmiddelenbranche gek met dramatische voorspellingen. Het milieu schept een nieuw gat in de markt, een totale ontwrichting van de huidige consumptiepatronen staat voor de deur. In de markt circule ren wilde cijfers. Volgens on derzoeken zou tien tot twintig procent van de consumenten bereid zijn rekening te houden met milieuaspecten bij wat ze kauwen en slikken en daar de rekening voor te betalen. Want kartonnen bekertjes, eco-melk en biologisch geteel de tomaten zijn duurder. Dat betekent dat er voor levens middelen een potentiële groe ne voedingsmarkt ligt van tus sen de 3,5 en 7 miljard gulden. Gezond eten is in Nederland jaranlang synoniem geweest met 'alternatief'. Kabouters en hippies uit de roerige jaren zestig, milieufreaks uit de ja ren zeventig en andere speur ders naar een betere samenle ving hebben er hun stempel op gezet. Er bestaan momen teel naar schatting zo'n 400 na tuurvoedingswinkels. Maar nu biodynamisch (bd) voedsel een commercieel interessante mas samarkt lijkt te worden, wor den er gaten in de gesloten wereld van de bd geschoten. In de van oorsprong door an- troposofen gedomineerde bd- branche is veel gebeurd. De geleidelijke groei van de pro- duktie dwong bedrijven tot professionalisering en schaal vergroting, waarbij idealisme en zakelijke overlevingsdrang soms scherp met elkaar in bot sing kwamen. Na twee sane- ringsgolven zijn er nog maar drie grote distributeurs over: Bloemberg, Proserpina en Odin. Die drie bedienen, met enkele reformbedrijven, de 400 natuurvoedingswinkels. In de bedrijfstak wordt naar schatting 250 miljoen gulden omgezet. Volle maan De bd-tak komt meer en meer open te liggen. Dat komt voor al doordat binnen de bd-sector een ecologische stroming is ontstaan. Het verschil tussen de traditionele biodynamische boer en de nieuwe ecoboer is dat tussen de 'strenge' en de 'rekkelijke'. „De biodynami sche boer loopt 's nachts bij volle maan bezwerend rond op zijn akker en de eco-boer niet", zegt een sceptische ken ner van het wereldje spottend. Vast staat wel dat de belasting van bd- en ecolandbouw voor het milieu aanzienlijk minder is. Er komen geen bestrijdings middelen meer in het grond water terecht. Volgens een re cent 'gepubliceerd rapport van het gerenommeerde Bureau Berenschot zal de bd-land- bouw in combinatie met de ex tensieve veeteelt leiden tot een zeer aanzienlijke beperking van de uitstoot van schadelijke stoffen. De produktie in de landbouw zal daardoor wel te ruglopen van 32,6 naar 20 mil jard gulden. Maar daar staat tegenover dat de winst relatief hoog is en dat er meer werk gelegenheid in de landbouw ontstaat. Beide sectoren, 'bd' en 'eco', hebben een eigen keurmerk voor hun producten: het 'eko'- keurmerk en het internationa le biodynamische Demeter. Daarnaast is er een overkoepe lend Skal-keurmerk. Die keurmerken zijn niet onbe langrijk omdat èls de groene markt echt massale goederen stromen gaat voortbrengen, de kans op fraude groot wordt. Voor eco- en bd-produkten kan een hogere prijs gevraagd worden. En wie houdt dan in de gaten dat de bio-komkom- mer geen bespoten komkom mer is? Aan de komkommer kun je het niet meer zien. Eco-suiker Van buitenaf wordt al zo'n jaar of twee aan de bd-deur gemorreld. In juli van dit jaar verbrak Agrico, de grootste aardappelhandelaar van Ne derland, het slot. Sinds juli koopt en verkoopt Agrico De- meter-aardappels, volgens het antroposofische weekblad Jo nas ondanks hevig tegensput teren van de gevestigde bd- distributeurs. En volgens de Nederlandse Vereniging voor Ecologische Landbouw zijn boeren in onderhandeling met de Suikerunie en CSM over het op de markt brengen van eco-suiker. Maar ook de distributeurs zelf zoeken nu waar mogelijk naar nieuwe afzetmogelijkheden. Bloemberg verkondigde vorige week op het punt te staan een serie contracten te tekenen met supermarkten over de le vering van bio-dynamische produkten. Die supermarkten Rebben er wel belangstelling yoor. Want dat er een groene voedselgolf aan komt, daarvan zijn de meeste deskundigen wel overtuigd. Het groeiend milieubewustzijn begint effect te sorteren. Ook in de super markten. „Uit reacties merken we dat klanten steeds vaker willen weten wat er in een produkt zit, hoe het is gemaakt en waarmee het is verpakt", zegt een woordvoerder bij Ahold in Zaandam. Inspelend op de weerstand tegen kleurstoffen en pvc vervangt Albert Heyn de pvc-verpakking van onder meer margarine, olie en bok- kepootjes. Maar de consument is vooral geïnteresseerd in overleven. Een deel van de groene golf is niets meer of minder dan de hoogst persoonlijke overle- De supermarkten introduceren schoorvoetend ecologische aardappels in de groenteafdeling. vingsstrategie van enkele mil joenen Nederlanders. En de handel speelt daar op in. Bin nen afzienbare termijn zullen bij AH niet één maar zeven soorten caffeïne-vrije koffie in de schappen staan te wachten op gezondheidskopers. Vaste kring Soms tot verwondering van het AH-personeel doet het ve getarisch vlees het nu al on verwacht goed. „We stonden er zelf ook eerst een beetje vreemd tegen aan te kijken", zegt een verkoopster. Inmid dels is er een vaste kring afne mers. De sticks, carré's en hamburgers, gemaakt uit soja, liggen in de koelvitrine voor verpakt vlees zo dicht moge lijk bij de aangrenzende groen te-afdeling. Dat is met opzet zo gedaan omdat de klanten het produkt liever bij de groente dan bij het vlees zien. Toch is de aanpak van AH aarzelend. Met eco-aardappels valt de grootgrutter zich geen buil. Maar öf Ahold veel meer bd- of eco-produkten zal gaan voeren, is twijfelachtig. Vol gens een vakblad is het uitein delijk doel van AH een huis merk voor produkten van mi lieuvriendelijke signatuur. Naast AH is ook de Vendex Food Groep actief op het bd- front. Torro, een keten super markten met een diep en breed assortiment, verkoopt nu dertig 'droge', niet aan be derf onderhevige bd-produk ten zoals macaroni, sesamzaad en tomatenketchup. In alle winkels komen eco-aardappels van Agrico beschikbaar. Er komt ecologische zuivel en in november is er in de Torrö- winkels ook ecologisch brood te koop. 'Merchandiser' G. van Duimen van Torro: „We heb ben wel gemerkt dat deze arti kelen niet zich zelf verkopen. Ze hebben in de winkel veel extra aandacht nodig door middel van advertenties. En de klanten vragen om uitleg, wat er zo anders is aan bd-to- maten en komkommers en waarom ze duurder zijn. En een bijkomend probleem is de aanvoer. Als we honderd kroppen sla bestellen, krijgen we er gemiddeld tachtig. Dat kan niet. Als we de klant een maal zo ver hebben dat hij overschakelt op biologisch dy namische sla, moet het er wel elke dag zijn". Wasknijpers Het ziet er niet naar uit dat de natuurvoedingswinkels door de belangstelling bij de super markten voor bd- en eco-pro dukten uit de markt zullen worden gedrukt. De bio-detail lijkt zich de eco-kaas niet van het biologisch volkorenbrood te laten eten. Nieuwe winkel formules, hele en halve bd-su permarkten duiken op. Opmerkelijk is Natuurtopper, een complete supermarkt die op 17 november op de Wete ringschans in Amsterdam haar deuren zal openen. De winkel heeft een compleet assorti ment, met uitzondering van vlees. Waar geen bd- of eco- aanbod voor is, zal worden ge put uit het conventionele aan bod. Dus ook wasknijpers en babyluiers bij Natuurtopper. Verwonderlijk is dat niet. Na tuurtopper wordt' gefinancierd door de 'gewone' groothandel Flevohold. Bedrijfsleider A. de Wit: „Midden in de winkel komt een demonstratie-eiland. Koks zullen de bereiding laten zien van natuurprodukten. De nieuwe consument weet er nog weinig van. De markt is er rijp voor. Veel mensen willen overschakelen. Er is geen ont komen meer aan". In het oorspronkelijke bd-cir- cuit ontstaan heuse winkelke tens zoals de Groene Markt FOTO: PERS UNIE (bd-slagers met 15 vestigin gen), de Groene Winkels (4), Manna (5 winkels in Amster dam, daarbuiten is de macro biotische formule nooit aange slagen) en de Korenbeurs. De grootste winkelketen op dit moment is echter Gimsel, een franchise-organisatie met 23 aangesloten winkeliers. Gim sel draait momenteel een om zet van 20 miljoen, ongeveer 8 van de bd-detailmarkt. Alle vestigingen moeten zich houden aan dezelfde huisstijl en verkooppolitiek, maar ver der zijn de contracten soepel. „Ik denk dat er binnen drie tot vijf jaar geen enkele zelf standige natuurvoedingswin kel meer bestaat. Net als in de gewone levensmiddelenhandel zullen winkeliers moeten zoe ken naar onderlinge samen werking om gunstige prijs- voorwaarden af te dwingen en zo concurrerend te blijven", zegt Gimsel-directeur Van den Boezem. Over zijn eigen Gim sel is hij zeer optimistisch. Na de explosieve groei streeft Gimsel naar een uitbreiding met drie tot vijf winkels per jaar. En dat is makkelijk haal baar, denkt Van den Boezem, want „business is booming". RUUD TEN HOEDT 4l

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1989 | | pagina 6