Keltische bijbel op „pelgrimage
brieuen van lezers
kerk
wereld
Bisschoppen Canada
afwijzend over
Vaticaans document
Libanese christenen angstig over Syrische troepen
CeicLeSomant
GEESTELIJK LEVEN/OPINIE
CfiidócSotruMit
DONDERDAG 2 NOVEMBER 1989 PAGINA 2
Woordvoerder Sovjetregering: paus naar Sovjetunie
WENEN Paus Johannes Paulus II zal een bezoek brengen
aan de Sovjetunie, maar een datum voor het bezoek is nog niet
vastgesteld. Vertegenwoordigers van het Vaticaan en de Sovjet
regering hebben daarover overeenstemming bereikt, zo zei de
tweede woordvoerder van het Sovjetministerie van buitenlandse
zaken, Joeri Gremitskich, tijdens een persbijeenkomst in We
nen. Het is de eerste keer dat een vertegenwoordiger van de
Sovjetregering een bezoek van de paus aan de Sovjetunie aan
kondigt. Volgens Gremitskich gaat het om een tegenbezoek na
de ontmoeting tussen de Russische partijleider Michail Gorbats-
jov en het hoofd van de RK Kerk begin volgende maand in het
Vaticaan. Gorbatsjov zou de paus dan als teken van goede wil
officieel voor een bezoek kunnen uitnodigen.
Oekrains-katholieke gelovigen bezetten kerk in Lwow
MOSKOU Leden van de met Rome verbonden Oekrains-Ka-
tholieke Kerk zijn zondag de orthodoxe Preobrazhekikerk in
Lvov in het westen van de Oekraïne binnengedrongen en hou
den er sindsdien eucharistievieringen. De orthodoxe priesters
van de bezette kerk hebben besloten niet uit de kerk te vertrek
ken om te voorkomen dat de Oekraïns-katholieken zich de kerk
toeëigenen. Verder zouden de lokale autoriteiten in onderhande
ling met de bezetters zijn. De Oekrains-Katholieke Kerk, die de
orthodoxe liturgie viert maar het gezag van de paus erkent,
werd in 1946 door Stalin gedwongen op te gaan in de Russisch-
Orthodoxe Kerk. Ondanks strenge vervolging bleef de kerk on
dergronds bestaan. Ze telt 4 tot 5 miljoen leden.
Bisschop Ter Schure... discus
siestukje..
FOTO: DIJKSTRA
Dekens bisdom
Den Bosch
komen met
eigen plan
DEN BOSCH De dekens
van het bisdom Den Bosch
hebben deze week aan alle
parochies een „wegenplan"
aangeboden om de plaatselij
ke parochies die steeds meer
te kampen krijgen met een
gebrek aan priesters als „vita
le geloofsgemeenschappen" te
laten voortbestaan.
Uitgegaan wordt van de zelf
standigheid van parochies
door het zelf in dienst nemen
van eigen pastorale werkers
en werksters en door nog
meer dan voorheen een
beroep te doen op vrijwilli
gers.
De titel van het praatpapier
van de dekens die daarmee
opnieuw ingaan tegen bis
schop Ter Schure van Den
Bosch luidt „Om Gods volk te
worden - 'n Wegenplan. De
bisschop en zijn medewerkers
presenteerden enige maanden
geleden een geheel ander
plan, Bouwen rond de hoek
steen. Daarin wordt het ver
der in dienst nemep van pas
torale werkers afgewezen en
de rol van de overgebleven
priesters beklemtoond. Paro
chies worden desnoods ook
opgeheven.
Ruim tien jaar geleden telde
het Bossche bisdom 806 pries
ters en 85 pastorale werkers.
Nog geen tien jaar later wa
ren dat er nog naar iets meer
dan vijfhonderd en ruim hon
derd pastorale werkers onder
wie achttien vrouwen.
„Wij bepleiten een heel ander
soort omgaan met mensen",
zegt een woordvoerder van de
dekens.
Bisschop Ter Schure laat via
zijn woordvoerder weten dat
hij niets kan met het „discus
siestukje" van zijn dekens.
Natuurlijk is de bisschop hele
maal niet blij met de eigen ac
tie van de dekens in zijn bis
dom. De dekens vermijden
echter zorgvuldig van een be
leidsplan te spreken.
De bisschoppelijke nota „kijkt
over de parochies heen", al
dus deken L.G.J. Bijl van Til
burg. Bovendien hebben Bijl
en zijn collega's er geen enke
le inspiratie in kunnen vin
den. Het 'Wegenplan' van de
dekens neemt de plaatselijke
kerkelijke gemeenschap als
uitgangspunt en biedt moge
lijkheden om de parochies te
laten uitgroeien tot vitale, ge
loofsgemeenschappen.
De dekens hebben al eerder
eigen brochures naar de paro
chies gestuurd, hetgeen uniek
is in de Nederlandse kerkpro
vincie. Na de benoeming van
Ter Schure in 1985 schreven
zij 'Wat ons ter harte gaat'.
Diverse keren hebben de de
kens laten merken dat zij lie
ver een andere opvolger van
bisschop Bluyssen hadden ge
had.
Bijl verwacht niet dat de bis
schop met de dekens zal wil
len praten over het 'Wegen
plan', omdat hij al ruim vier
jaar het inhoudelijk gesprek
uit de weg gaat. Bovendien
wist hij via een van zijn vica
rissen, die deelnam aan de be
raadslagingen voor de bro
chure, dat het plan eraan
kwam en had hij dus al
eerder het gesprek kunnen
zoeken.
Ter Schures woordvoerder
wijst erop dat de bisschop best
in gesprek wil treden, maar
dan wel via de hiërarchische
weg. De Rooms-Katholieke
Kerk is immers een hiërar
chische kerk, geleid van
Rome uit, aldus de woord
voerder.
Nederlandse Hervormde Kerk
Beroepen te Doorwerth-Heelsum J.J.
Mol te Bennlngbroek-SIJbekarspel-
Nibbixwoud en Wognum; te Poortu-
gaal S]. Runia pred. voor bultengew.
werkz. (Secretaris voor het contact
tussen Molukse en Nederlandse Ker
ken), wonende te Soest; te Wade-
noijen mw.W.C. Remme te Overdln-
kel, die dit beroep heeft aangeno-
Wanneer mannen
zich altijd min of
meer laten mislei
den waar het de
vrouwen betreft,
komt dat doordat zij
vergeten dat zij en
de vrouwen niet
precies dezelfde taal
spreken.
Amiel
OVERHANDIGING IN OEGSTGEEST NA WILLIBRORD-REIS
OEGSTGEEST Twin
tig Nederlandse jongeren
zijn gisteren uit Noord-
Ierland naar ons land te
ruggekeerd land met als
symbool van de tocht die
de Ierse zendeling Willi-
brord 1300 geleden naar
ons land ondernam, een
Keltische bijbel. De bijbel
in groot formaat werd
overhandigd aan de Raad
van Kerken in Oegst-
geest, in de persoon van
ds. J.J. Kooman, her
vormd predikant.
De jongeren waren vijf dagen
in Noord-Ierland in verband
met de Willibrord-herdenkin-
gen in ons land. Eergisteren
voegde zich een delegatie van
de Raad van Kerken bij de
jongeren. Onder hen bevon
den zich aartsbisschop A.J. Üi-
monis, bisschop R.Ph. Bar en
de voorzitter van de hervorm
de synode ds. J. Wallet. Ook
zij waren gisteravond in
Het dorp kan bogen op histo
rische betrekkingen met de
brenger van het Evangelie in
ons land; in Oegstgeest stond
een van de moederkerken
van Willibrord en zeker is dat
Willibrord in ieder geval op
hoge leeftijd in Oegstgeest is
geweest.
De overhandiging van de bij
bel vond plaats tijdens een
korte oecumenische bijeen
komst in de katholieke Willi-
brordkerk in Oegstgeest. De
bijbel gaat tijdens de zogehe
ten honderd-dagen-tijd langs
diverse Willibrord-parochies
in ons land. Aanstaande zon
dag zullen de Nederlandse
bisschoppen een dienst leiden
in de kerk van een Willi-
brord-parochie in hun dio
cees.
Verbondenheid
Een aantal jongeren legde ge
tuigenis af van de ervaringen
van de afgelopen dagen: de
delegatieleden uit het hele
land afkomstig en van diverse
kerkelijke achtergrond
kenden elkaar niet, maar zijn
in die vijf Ierse dagen samen
gesmeed tot een hechte groep.
Datzelfde gold ook de Noord-
ierse jongen met wie de Ne
derlanders vijf dagen optrok
ken. Katholieken en protes
tanten spreken daar niet zo
De Raad van Kerken van Oegstgeest, staande voor het zangkoor, nadat ds. J.J. Kooman (midden) de bijbel in ontvangst had
genomen. Links van de leden van de Raad een deel van de jongeren. foto: henk van den ende
vanzelfsprekend met elkaar
maar de werkelijkheid van
het grensoverschrijdende van
het geloof werd ook in die
groep duidelijk. Over en weer
zijn banden gesmeed van
christelijke verbondenheid, zo
bleek en er ontstond een ster
ke drang naar eenheid in het
geloof. Het geloof is niet ou
derwets, zo hebben de jonge
ren ervaren, maar is een
enorme kracht voor het leven
van alledag. Van de groep
maakten deel uit; Erik-Jan
Ham uit Katwijk (rk), Jan
Willem Wits uit Oegstgeest
(nh) en Hanneke Godding uit
Leiden (rk).
De bloedige werkelijkheid
van het verscheurde Noord-
Ierland gaf voor de Neder
landse jongeren een schok-er-
varing, maar er is nu ook al
heimwee naar Noord-Ierland,
zo verklaarde een jongere in
Oegstgeest, heimwee naar de
sfeer van de afgelopen dagen.
In een toespraak sprak dr.
A.W.J. Houtepen over de om
keer die de boodschap van
Willibrord in het leven van
mensen en in de cultuur heeft
gebracht. Mensen die hun
Germaanse goden vereerden,
deden dat om zich van hun
bestaan te verzekeren. De
boodschap van Willibrord
draaide het om: mensen leven
ter ere van God. Meer dan de
helft van de huidige generatie
van de mensen in ons land
zee is God kwijtgeraakt. Zij
hebben geen behoefte aan
Godsvertrouwen vanwege
zelfvertrouwen; hebben geen
gebed nodigs naast hun wer
ken en geen kerk maast de po
litiek. Tegelijkertijd kent de
huidige generatie Nederlan
ders ook de zoekers naar zin
in het bestaan: van het geloof
in het zwarte gat tot en met
het uitzien naar de Nieuwe
Eeuw. De God van wie Willi
brord kon getuigen en die het
verlangen naar Hem levend
houdt is daar niet te vinden,
zei Houtepen en' ook niet in
de diepte van het eigen ik.
Christenen in een geseculari
seerde wereld worden, aldus
Houtepen, opgeroepen om via
het geloofsverlangen, het ver
zet tegen onrecht, vertrouwen
door het gebed en in de ver
zoening te leven, met het uit
zicht op God.
Houtepen, bijzonder hoogle
raar vanwege de Radboud-
stichting, bond tenslotte de
aanwezigen op het hart God
niet klem te zetten in sche
ma's van menselijk denken en
van handelen en Hem niet te
zien als concurrent met wie
wij mensen ons moeten me
ten, maar te leven in en uit
het huis-van-zin dat God
heeft gebouwd.
Gereformeerde theologen
willen toenemende
polarisatie begeleiden
LEUSDEN De gerefor
meerde deputaten (des
kundigen) Kerk en Theo
logie willen ,,de toene
mende polarisatie in de
Gereformeerde Kerken
in Nederland analyseren,
begeleiden en zo mogelijk
opvangen". Zij vragen de
synode toestemming hier
voor een subcommissie te
vormen. Secretaris dr
H.B. Weijland denkt niet
aan een arbitrage-com
missie, maar aan een ad
viserend orgaan voor de
synode dat de theologi
sche achtergronden van
de tegenstellingen in de
kerk bestudeert.
De deputaten hebben die taak
al een beetje, maar deze dreigt
door nauwere samenwerking
met de hervormde collega's
ondergesneeuwd te raken, zo
legt hij uit.
Achter tegenstellingen in de
gemeente schuilt bijna altijd
een verschil in Godsbeeld, zo
hebben de deputaten gemerkt
toen zij enkele jaren geleden
het land ingingen om hun
omstreden rapport over de
bijbel („God met ons", over de
aard van het Schriftgezag) te
verdedigen. Zij hebben bo
vendien gemerkt dat door
misverstanden de tegenstel
lingen alleen maar scherper
worden.
„Wij willen graag een vinger
aan de pols houden en voor
komen dat men elkaar op ka
rikaturen bestrijdt", aldus
Weijland. „Als er dan eens
iets ontploft in Groningen of
Zeeland, dan kan de synode
bij ons terecht". De synode
beslist in november of Weij-
lands „proefballon" opgelaten
kan worden.
Weijland bespeurt in de ker
ken „een golf van merkwaar
dig fundamentalisme" waarop
door de andersdenkenden
halsstarrig wordt gereageerd
„met de hakken in de grond".
Hij wijst onder meer op de
commotie rond de Amster
damse studentenpredikant S.
de Lange en de (hervormde)
kerkelijk hoogleraar dr F.O.
van Gennep.
Het Confessioneel Gerefor
meerd Beraad (CGB) beklaag
de zich er afgelopen zaterdag
over dat binnen de gerefor
meerde kerken niemand
meer schrikt van het appèl
dat deze vereniging van ver
ontruste gereformeerden jaar
lijks pleegt uit te laten gaan.
Volgend jaar
kerkorgel -
museum
in Elburg
ELBURG Aan de vele
musea in ons land wordt
volgend jaar een kerkor
gelmuseum toegevoegd.
De Stichting Nationaal
Historisch Orgelmuseum
hoopt 31 maart 1990 aan
de Rozemarijnsteeg in El-
burg een museum te ope
nen dat een beeld geeft
van de geschiedenis van
het kerkorgel in Neder
land sinds 1600.
Volgens voorzitter M. Seijbel
van het bestuur van de stich
ting zal het museum belang
stellenden onder meer laten
zien hoe een kerkorgel werkt.
Verder zullen oude orgelpij
pen, originele manuscripten
en oude koraalboeken te zien
zijn. Er is slechts ruimte voor
kleine orgels. De grote ker
korgels zullen alleen op foto
te zien zijn, evenals portretten
van beroemde organisten.
De stichting heeft zich laten
inspireren door een soortge
lijk museum in de Westduitse
plaats Borgentreich. Seijbel
hoopt dat het museum, dat
vooralsnog alleen in de zo
mermaanden open zal zijn,
per jaar 6.000 mensen trekt.
OTTAWA De Canade
se bisschoppen hebben
niets aan het document
dat het Vaticaan heeft ge
publiceerd ter voorberei
ding van de bisschoppen
synode over de priestero
pleiding (oktober 1990).
Het document geeft een „ou
derwets beeld" van het prie
sterambt en ziet over het
hoofd dat de priester voor de
gelovigen werkt. Volgens
hulpbisschop Frederick Hen
ry, die het document „ongeïn
spireerd, zonder visie en vita
liteit" noemt, moet het Vati
caan zich maar troosten met
de gedachte dat het zo slecht
is dat het werkdocument voor
de synode, waarin onder meer
de reactie van de Canadese
bisschoppenconferentie wordt
verwerkt, alleen maar beter
kan uitvallen.
De Canadese bisschoppen me
nen dat in het Vaticaanse do
cument niet de opvatting van
het Tweede Vaticaans Conci
lie te vinden is dat priesters
en leken samen moeten wer
ken aan de opbouw van een
kerkelijke gemeenschap. Het
document concentreert zich te
zeer op de rol van de semina
ries en de geestelijken bij de
opleiding van priesters. Som
mige bisschoppen bepleiten
dat de gelovigen mee mogen
beslissen bij de aanstelling
van een nieuwe pastor in hun
parochie.
Voorts vinden de bisschoppen
dat het Vaticaan de negatieve
kanten van de westerse sa
menleving overbelicht. Zaken
als de democratie, de vrijheid
van godsdienst en politieke
overtuiging en de economi
sche en technologische vin
dingrijkheid zijn positieve
waarden die de kerk moet
toejuichen, zo vinden zij.
De bisschoppen verwijten het
Vaticaan tenslotte dat het niet
bij zichzelf te rade gaat, waar
om het aantal priesters in de
westerse landen zo drastisch
vermindert. Het document
besteedt nauwelijks aandacht
aan zaken als het celibaat, de
wijding van gehuwde mannen
en de toelating van vrouwen
tot het priesterambt.
De Nederlandse bisschoppen
hopen op korte termijn een
samenvatting te publiceren
van hun reactie. Volgens een
woordvoerder zijn zij aanzien
lijk positiever dan hun Cana
dese collega's.
DEN HAAG Ondanks
de hoop die het vredesak
koord heeft gewekt, le
ven de Libanese christe
nen nog steeds in grote
angst.
Zolang er Syrische troepen in
het land zijn, kunnen de bom
bardementen ieder ogenblik
opnieuw beginnen. Zo schetst
pater Antoine Gemayel, di
recteur van het Katholiek in
formatiecentrum in Beiroet,
de stemming onder de christe
nen in zijn land na het ak
koord van Taif. Hij voor korte
tijd in ons land om onder
meer de Christelijke stichting
voor hulp aan gewetensver-
volgden (CSHG) te Andijk te
bedanken voor recente zen
dingen voedsel en hulpgoede
ren.
Syrië wil Libanon annexeren,
zegt Gemayel. Dat land grijpt
alles aan om zich maar niet te
hoeven terugtrekken. Daarom
is het ontbreken van een ter
mijn, waarbinnen de Syrische
troepen zich moeten terug
trekken, het grootste manco
in het vredesakkoord. Vol
gens pater Gemayel is dit ook
de reden waarom generaal
Aoun zich niet achter het ak
koord heeft geschaard. Hij
heeft het echter ook niet vol
ledig verworpen, zo voegt pa
ter Gemayel er aan toe.
Bovendien betwijfelen de Li-
banezen of de Arabische lan
den die zich garant hebben
gesteld voor het terugtrekken
van de Syrische troepen, hier
toe in staat zullen zijn. Al va
ker bleken Arabische toezeg
gingen op dit terrein van wei
nig waarde.
Volgens pater Gemayel zijn
de christenen best bereid
meer bevoegdheden aan de
moslims over te dragen. „Zo
lang zij de Libanese identiteit
niet verkwanselen, hebben
wij daar geen enkele moeite
mee." Maar de vrees bestaat
dat de moslims de christenen
de macht willen ontnemen
om die dan meteen aan Syrië
te geven.
Er is in Libanon geen sprake
van een burgeroorlog of _een
godsdienstoorlog, want in het
christelijke leger van Aoun is
30 procent moslim, maar
vreemde mogendheden op Li
banese grond een oorlog uit.
De Syriërs, die 70 procent van
het land bezet houden, wor
den door de Sovjetunieges-
teund, Israël, dat het Zuiden
bezet houdt, heeft de steun
van de Verenigde Staten. „En
de Libanese bevolking is daar
het slachtoffer van."
Vijftien jaar oorlog hebben
aan 170.000 mensen het leven
gekost terwijl meer dan
200.000 mensen voortaan -ge
handicapt door het leven
moeten. Het land telt 35.000
wezen onder de 16 jaar. Ruim
800.000 Libanezen op een to
tale bevolking van 3 miljoen
hebben het land verlaten.
Koks drie functies
Na de uiterst soepel verlopen informatie heeft de korte
stagnatie in de formatie deze week menigeen verbaasd. Maar
toch is het touwtrekken om functies in het kabinet zeer
bruikelijk. De grootste verrassing tot dusverre wordt nog
steeds gevormd door de komst van Wim Kok op Financiën
in het kabinet Lubbers III. Kok gaat daarmee drie belangrij
ke functies combineren: die van minister van financiën,
vice-premier en politiek leider van de PvdA. De vraag is of
Kok er wel verstandig aan heeft gedaan juist Financiën te
kiezen als het bolwerk van waaruit hij gaat opereren.
Na de minister-president is de beheerder van 's lands)
schatkist de belangrijkste man van elk kabinet. Geen enkele
minister kan om hem heen. Hij zal er permanent op moeten
toezien dat zijn collega-ministers hun begrotingen niet over
schrijden. In de afgelopen jaren hebben we gezien dat een
groot aantal bewindslieden het met de begrotings-discipline
niet zo nauw nam. Daar is door de PvdA regelmatig op ge
wezen. Kok krijgt nu de kans te laten zien hoe het wél moet.
HlJ krijgt nu ook de gelegenheid te bewijzen, dat sociaal
democraten geen notoire potverteerders zijn. Voor dat pot
verteren is ook bijzonder weinig reden. Het mag, dan weer
wat beter gaan met de BV Nederland, maar wie zich reali
seert hoe groot de staatsschuld is, wordt daar bepaald niet
vrolijk van. Ons land staat voor bijna 240 miljard in het krijt.
Dat houdt in dat we volgend jaar alleen al aan rente dus
zonder één cent aflossing 22 miljard moeten opbrengen,
De rente is na onderwijs de grootste uitgavenpost op de be
groting '90.
We hebben dus behoefte aan een uiterst solide en sobere]
minister van- financiën, iemand die de lijn-Ruding voortzet:
en nog strenger toeziet op het handhaven van de begrotings
discipline. Kok krijgt bovendien de ondankbare taak in
komende jaren niet alleen zijn collega-ministers, maar ook
zijn achterban duidelijk te maken dat er géén geld is om voor
de mensen in het land leuke dingen te doen.
OVERIGENS zet Kok een traditie voort. De PvdA heeft in
de meeste kabinetten waaraan zij deelnam de minister van
financiën geleverd en daar waren een paar uiterst degelijke
lieden bij: Lieftinck en Hofstra. De laatste socialistische mi
nister van financiën tot nu toe was Wim Duisenberg, de hui
dige president van de Nederlandsche Bank. Gedurende zijn
ambtstermijn groeiden de overheidsuitgaven weliswaar in
hoog tempo, maar hij was de eerste bewindsman die via de
zogenaamde één-procentsoperatie een manmoedige poging
deed het financieringstekort terug te dringen.
De minister van financiën dient ook de eerste belangenbe
hartiger te zijn van de belastingbetaler. Op dat punt zijn we
niet helemaal gerust. In de verkiezingscampagne liet Kok
weten dat hij een serieuze poging wilde doen een eind te ma
ken aan het 'verjubelen' van belastinggeld. Daarmee doelde
hij op het terugdraaien van de verlaging van de belastingta
rieven in het kader van de operatie-Oort. Ook Kok dient er
echter van doordrongen te zijn, dat onze tarieven ook na
de verlaging van januari '90 tot de hoogste ter wereld be
horen.
Overigens mag verwacht worden dat de nieuwe minis
ter van financiën als vice-premier de heer Lubbers aanzien
lijk meer tegenspel zal bieden dan zijn voorgangers, De Kor
te en Van Aardenne. Dit tweetal kan niet terugzien op een
geslaagd optreden. Zij werden niet alleen regelmatig en
moeiteloos door de sterk dominerende minister-president
overspeeld, maar ze werden ook enkele malen hardhandig
door hem tot de orde geroepen. Dat zal Kok, die in de forma
tie uiterst behoedzaam en verstandig heeft geopereerd, onge
twijfeld niet laten gebeuren.
Brieven graag kort en duidelijk geschreven.
De redactie behoudt zich het recht voor ingezonden
stukken te bekorten.
Politie
Hoewel het redelijk lijkt voet
balclubs, organisatoren van
evenementen e.d. te laten be
talen voor politiebijstand meen
ik toch dat de werkgroep die
dit advies heeft verstrekt zich
hiermee op een hellend vlak
begeeft. Ik ben van mening
dat politiebijstand onder alle
omstandigheiden gratis moet
blijven, omdat niet alleen het
risico bestaat dat de politie
haar service gaat commerciali
seren, maar omdat het boven
dien niet uitgesloten is dat
men bij de concurrent be
veiligingsbedrijven gaat
buurten om te kijken of het
daarmee niet goedkoper kan.
Als dit de prijs is die het land
voor belastingverlaging moet
betalen, dan hoeft die verla
ging voor mij niet. De werk
groep had beter kunnen aan
dringen op een uitbreiding
van de personele sterkte van
de politie dan op het gaan la
ten betalen voor de diensten
van Hermandad. En waar ligt
de grens? Moet men straks
wellicht ook gaan betalen voor
de agent die ten tonele ver
schijnt wanneer men een aan
rijding krijgt?
P. Veenendaal,
LEIDSCHENDAM.
Tilburg
In Tilburg is het nu verboden
om honden zomaar op straat
hun behoeften te laten doen.
Ik hoop dat dit voorbeeld in
den lande op grote schaal zal
worden gevolgd. Maar ik vrees
dat de grote steden deze maat
regel wel weer te duur zullen
vinden. Immers: er moeten
dan agenten beschikbaar ko
men om te controleren of de
mensen die hun honden uitla
ten wel iets bij zich hebben om
de uitwerpselen in mee naar
huis te nemen. En dat zal wel
te duur zijn.
Overigens denk ik hoezeer
ik het initiatief van Tilburg
ook toejuich dat men daar
bij één ding niet voldoende
heeft stilgestaan: wat doen de
mensen met het afval dat ze
mee naar huis nemen. Ik ben
bang dat hiermee wel eens een
nieuw afvalprobleem gescha
pen zou kunnen zijn.
L.J.M. Tuinman,
DEN HAAG.
Plat praten
De neerlandicus drs. A. van
Gaaien, die een boekje publi
ceerde over dialecten en plat
praten, beroept zich op het feit
dat Nederlands behoort tot de
levende talen en derhalve aan
verandering onderhevig is. Zo
werd de aanspreektitel „Mijn
Heer" tot 'mijnheer' en nu tot
'meneer'. Het 'als het U belieft'
veranderde in 'astublief'. Dia
lect en ook plat spreken neemt
in vele gevallen op scholen de
plaats in van het 'algemeen
beschaafd Nederlands' spre
ken. Het is een moderne trend.
Eensdeels is het een uiting van
verzet tegen een rangen- en
standenmaatschappij en
doelbewust 'democratiseren'
van de samenleving tot het ni
veau van de spijkerbroeken
cultuur. Anderzijds is het in
vele gevallen een uitdrukken
van streekgebonden 'apart
heid', voortvloeiend uit het be
ginsel van de 'instandhouding'
van een eigen etnische groep.
Het devies luidt hier: 'spreek
je moerstaal'.
Er kan ook sprake zijn van
een politieke achtergrond. Le
nin ijverde voor het bevorde
ren van het dialect-spreken in
plaats van 'algemeen be
schaafd'. Hij hoopte daarmee
te bereiken, dat staten uiteen
zouden vallen als gevolg van
interne vijandschap en dan ge
makkelijk aan de communisti
sche wereldheerschappij ten
offer zouden vallen. Enkele ja
ren geleden heeft het Euro-
peës parlement op socialistisch
voorstel een resolutie aangeno
men, dat de jeugd vanaf de la
gere school tot en met de uni
versiteit in de taal van een
streek moest worden c w
voed. Deze resolutie betekende
een morele steun voor Basken,
Catalanen, Zuidtirolers, Bre
tons, Elzassers, Schotten, Vla
mingen, Friezen, enz. Het was
uit de inhoud van het artikel
in onze krant niet op te maken
tegen welke achtergrond de
tekst van het boekje van Drs.
Van Gaaien moet worden j
lezen.
Dr. W.J.A. Visser,
DEN HAAG.
